IE
elburgsche
j v. Stoomvaart
li
TWEEDE BLAD
Vlissingsche Courant
BINNENLAND
Wat men graag wil
weten.
BUITENLAND
De Britsche troepen
hebben hun posities
ingenomen.
.TELEX
Een tunnel tusschen Engeland
en Frankrijk.
de CHEMISCHE
DEN,
t te Middelburg,
m afdoend middel
lommen.
n 59 ct., Halfmat
paarkogels 40 ct.,
t., Snoer 8, 10, 12
akelaars 30, 35, 40
n 17, 25 ct., Stek-
Fittingen 12, 15,
25 ct. „DE CON-
oenewoud 55.
rkoopen ze weer,
eits Zeemen voor
119, 129, 139 ct.
uist weer een klein
U voor ze op zijn.
enewoud 63.
Kaarten voor de
n Weleerw. Heer
op Woensdag 18
rijgbaar bij P. A.
oordstraat 52 en
RIE, Kasteelstraat
a 10 cent, niet-
it
w. A.s. Zaterdag-
ondagmiddag en
rij entrée en vrije
eden 18 jaar geen
per streng 15 ct.,
hlijn per bos 15
roeiers voor kra-
29 ct.. Gasslang
per meter 20 ct.,
0 voor 10 ct. „DE
Groenewoud 55.
-n naam van Con-
gaan alle concur-
H.H. zelfrepara-
onze prijzen. Onze
is nergens te krij-
8 ct., koper 15 ct.
rs 35 ct., Messen
ten 69 ct. enz. bij
LS, Kasteelstraat
raat
ct. |v.Midd.| v.Rott.
|vm. uur vm. uur
8
9
8
9
8
9
8
9
RotterdamMid-
omgekeerd.
e klasse f 2.25
se 3.50 Enkele
1.35 Retour 2e
het vervoer van
zee. billijk.
fla
Rotterdam Erven
gvliet 89, Tel. 22727
18.
rs. BUYTENHEK,
elel. 3521.
ANUjSKS, Tel. 153.
TERHOUT,Tel. 282
retourbiljetten
perkt.
dagblad voor Zeeland, waarin opgenomen de
Breskensche Courant
Woensdag 18 October 1939. No. 246
WIJZIGING ONGEVALLENWET C.A. IN
DE EERSTE KAMER AANGENOMEN.
Gisteravond kwamen de Eerste Kamer in
Vergadering bij een.
Aan de orde waren de wetsontwerpen tot
wijziging der Ongevallenwet 1921 en van
de Land- en Tuinbouwongevallenwet 1922.
De beer Gelderman (lib.) wees er op dat
er geen voorziening is voor arbeiders die in
dienstbetrekking getroffen zijn door onge
vallen, veroorzaakt door oorlogsdaden en
verzoekt den minister spoed te betrachten
ook wat betreft de risico bij de luchtbe
scherming.
De Minister van Sociale Zaken, de heer
Van den Tempel zei, dat er altijd oorlogs
risico ten deze zal bleven bestaan. Een
door spreker toegezegde commissie zal
hem zooveel mogelijk steunen en haar
werk bespoedigen. Ten aanzien van dit
punt wordt nog overleg gepleegd met de
centrale organisatie, met name t.a.v. ar
beiders die in verband met hun bedrijf
waarin zij werkzaam zijn of in verband
met de hun door dén werkgever opge
dragen taak, in bijzondere mate aan oor
logsrisico zijn blootgesteld.
De wetsontwerpen werden zonder hoof
delijke stemming aangenomen.
De vergadering werd hierop na twintig
minuten bijeen te zijn geweest gesloten.
WIJZIGING TARIEFWET 1934 EN WET
OP HET STATISTIEKRECHT DOOR DE
TWEEDE KAMER AANGENOMEN.
Voor een lange reeks van wetsontwerpen
was de Tweede Kamer Dinsdagmiddag we
der bijeengekomen. Slechts één belangrijk
ontwerp werd afgehandeld, zoodat de Ka
mer vanmiddag doorvergaderde. Bij den
aanvang der vergadering vroeg de heer
Rost van Tonningen (n.s.b.), zooals ge
meld, verlof tot het richten van vragen tot
den minister-president en de minister van
Buitenlandsche Zaken en Justitie over liet
feit, dat de voorzitter van het N.V.V. lid
van de Tweede Kamer, op het congres van
het Internationaal Verbond van Vakver-
eenigingen te Parijs zich heeft aangesloten
bij een resolutie betreffende de rechten der
menschheid tegenover de totalitaire staten.
De heer Rost van Tonningen acht hierdoor
onze onzijdigheid in gevaar gebracht en
wenscht tevens te weten de houding van
de beide sociaal-democratisch© ministers
hiertegen over. Over dit verzoek zou van
middag worden beslist.
Den geheelen verderen middag heeft de
Kamer besteed aan het wetsontwerp wijzi-
zing van de Tariefw.et 1934 en de wet op
het Statistiekrecht. Algemeen was men van
oordeel, dat onder de huidige omstandig
heden een diepgaand debat over dit ont
werp geen zin zou hebben. Konden enkele
sprekers zich onder normale omstandighe
den. niet met dit ontwerp, dat protectionis
tische bedoeld is, vereenigen, thans zouden
zij er hun stem aan geven, daar de fiscale
voordeelen verre overwegen hoven de pro
tectionistische. De in het ontwerp voorge
stelde tariefsverhoogingen, reeds ingevoerd
op grond van de tariefmachtigingswet, be
oogen namelijk verruiming van de Neder-
landsche werkgelegenheid en. steun aan de
Nederlandsche industrie.
Werd oorspronkelijk die meerdere op
brengst van deze rechten geraamd op on
geveer vijf millioen gulden, blijkens do me-
dedeeling van Minister de Geer gistermid
dag mag men aannemen, dat zij over het
geheele jaar ongeveer 12 millioen gulden
zal bedragen als gevolg van de verhoogde
tarieven.
Heftig verzette Minister Steenberghe, die
het ontwerp mede verdedigde, zich tegen
een streven bij enkele sprekers om de wet
een tijdelijk karakter te geven. Men was
nl. van oordeel, dat, wanneer de heerschen-
de buitengewone omstandigheden geëindigd
waren, een algeheele herziening van onze
handelspolitiek plaats moet hebben, waar
bij dan tevens een diepgaand debat over
dit onderwerp kon worden gehouden.
Slechts bij den heer Schilthuis (v.d.) vond
de Minister steun. Een door den heer
Smeenk (a.r.) en enkele anderen ingediend
amendement om de geldigheid van de wet
op 1 Januari 1943 te doen beëindigen, werdi
door d>e Kamer met een geringe' meerder
heid aangenomen, nl. 38 tegen 35 stemmen.
De voorstemmers waren de liberalen, de
sociaal-democraten, de n.s.b., de ant-revo-
lutionairen, de communisten en de heer
Ebels (v.d.)
Hoewel onder normale omstandigheden
het ontwerp zeker in stemming zou zijn
gekomen werd het thans zonder hoofde
lijke stemming aangenomen.
Interpellatieverzoek afgewezen.
Naar wij vernemen is het interpellatie-
verzoek van den heer Rost van Tonningen
hedenmiddag zonder hoofdelijke stemming
afgewezen door aanneming van een desbe
treffend voorstel van den voorzitter. (Te
gen de N.S.B.).
ALGEMEEN STEUNCOMITÉ 1939.
Collecte in de week van 13 tot 18
November 1939.
De burgemeesters van alle gemeenten in
ons land zijn thans uitgenoodigd, in hun
gemeenten een openbare inzameling aan de
huizen en op straat te houden ten behoeve
van het algemeen steuncomité 1939, zoo
eenigszins mogelijk in de week van 13 tot
18 November 1939.
OFFICIEEL ANTWOORD OP VRAGEN
UIT HET PUBLIEK.
Vrijwilligers moeten afwachten.
Vraag Meerdere reserve officieren, die
niet meer tot werkelijken dienst verplicht
zijn, hebben zich reeds bij het afkondigen
der mobilisatie vrijwillig beschikbaar ge
steld, veelal in verband met werkloosheid.
Tot op heden mochten zij geen enkel
bericht ontvangen. Moet dit beschouwd
worden als een afwijzing, of is dit te wij
ten aan de vele werkzaamheden op het
departement van defensie?
Antwoord r Van de diensten van perso
nen, die zich na het afkondigen der mobi
lisatie vrijwillig ten behoeve van de ver
dediging des lands beschikbaar hebben
gesteld, behoeft in het algemeen geen di
rect gebruik te worden gemaakt.
Nochtans is het mogelijk, dat in een
later stadium ook een aantal van hen, die
zich daarvoor vrijwillig hebben aangebo
den, in het apparaat van de weermacht
kunnen worden ingeschakeld.
Om die reden is voorloopig volstaan met
bet doen aanteekening houden van de ver
zoeken, welke door den steller van de
vraag worden bedoeld.
VraagBestaat, behalve voor oud-on-
derofficcieren, die den dienst eervol verla
ten hebben, ook voor anderen de moge
lijkheid tot vrijwillige aanmelding bij de
Koninklijke landmacht
Antwoord Vooralsnog bestaat daartoe
niet de gelegenheid.
VraagKunnen ambachtslieden zooals
monteurs, chauffeurs, bakkers enz. zich als
vrijwilligers voor dienstneming by het
leger aanmelden?
AntwoordAanmelding heeft voor de
hier bedeelde personen geen zin, daarvoor
de door hen uitgeoefende beroepen vol
doende werkkrachten uit de dienstplichti
gen kunnen worden gerecruteerd.
Transportcolonne Roode Kruis.
VraagIk behoor tot de aanvullingis-
reserve 1922 als soldaat-ordonnans, maar
ben tevens aangesloten bij de transport-
ocilonne van het Roode Kruis als ploeg-
commandant, hetgeen gelijk staat met den
rang van sergeant. Als ik opgeroepen
word, waarbij word ik dan ingedeeld en
in welken rang en welk uniform moet ik
aantrekken
AntwoordVrager heeft blijkbaar een
verbintenis gesloten bij een plaatselijke
transportcolonne. Personen, die een zoo
danige verbintenis hebben aangegaan en
tevens dienstplichtig zijn, moeten ingeval
zij in laatstgenoemde hoedanigheid worden
opgeroepen, hun bestemming als dienst
plichtige volgen.
Opgemerkt wordt, dat dienstplichtigen
van de aanvullingsreserve alleen dan nog
in het bezit van hun militaire goederen
mogen zijn, indien zij als „byzonder vrij
williger" van den landstorm zijn gere
gistreerd.
Geen vergoeding van menage-geld.
VraagKrijgen verlofgangers tijdens
hun verlofdagen vergoeding van menage-
geld?
Antwoord Een vergoeding als hier be-
dicield kan op grond van de thans vigee-
rende voorschriften niet warden verkregen.
VDN PAPEN PLOTSELING UIT
ANKARA NAAR BERLIJN
VERTROKKEN.
Von Papen is Dinsdagavond uit An
kara naar Berlijn vertrokken. Welingelich
te Turksche kringen zijn verbaasd over
zijn onverwacht vertrek, aldus Reuter.
Mevrouw Von Papen zou vandaag naar
Berlijn vertrekken.
GENERAAL VON BLOMBERG NEET
GEVANGEN.
Het van Britsche zijde verspreide be
richt, dat generaal ven Blomberg, de vroe
gere minister van oorlog, met vijf andere
generaals gevangen zou zrjn. genomen en
opgesloten in Landsberg, is, volgens het
D.N.B., niet juist.
Generaal von Blomberg leeft als parti
culier in Bad Wiessee in Beieren.
Generaal Pogrell is generaal der cavale
rie in de omgeving van Krakau generaal
majoor Lang" commandeert een divisie in
het veld generaal Vieban is commandant
van een regiment infanterie, eveneens in
het veld. Een generaal von Niebuhr is in
het Duitsche leger niet bekend, evenmin
als een kcilonel von Gszewski of een ko
lonel Tyben, die genoemd werden als me
degevangenen van von Blomberg.
DUITSCHE DUIKBOOTBEMANNING
GEESTDRIFTIG IN BERLIJN
ONTVANGEN.
Vanmorgen is de bemanning van de
Duitsche duikboot van Scapa Flow met den
commandant, kapitein-luitenant Prien, aan-
aangekomen op het vliegveld Tempelhof, om
daarna onder luide toejuichingen der be
volking haar intocht te houden in Berlijn.
Ter verwelkoming van de bemanning, al
dus het verslag van het Duitsche Nieuws
bureau, die op uitnoodiging van den Führer
in diehs speciale machine naar Berlijn ge
komen is, waren aanwezig, de chef van de
duikbootafdeeling aan het opperbevel van
de oorlogsmarine met zijn staf, alsmede
talrijke andere hooge officieren der oorlogs-
marine, van het leger en van de lucht
macht. De chef van de duikbootafdeeling
heette de mannen welkom.
Vandaag zal commandant Prien met zijn
manschappen door Hitler in de rijkskanse
larij ontvangen worden.
TOENEMEND OPTIMISME IN
HELSINKI.
De Finsche hoofdstad is vandaag met
vlaggen getooid ter eere van de conferen
tie in Stockholm.
De berichten zijn schaarsch, maar er
valt een toenemend optimisme waar te ne
men wat het uiteindelijke resultaat der
Finsch-Russische besprekingen betreft.
Op de eilanden aan de Finsche kust is
de spanning iets afgenomen en de bewo
ners, die de vorige week waren uitgeweken
naar het vasteland, kunnen thans naar
huis terugkeeren.
De plaatselijke Duitsche autoriteiten
hebben den in Finland wonenden Duitschers
aangeraden hun zaken te regelen en vrij
willig naar Duitschland terug te keeren,
alvorens zij daartoe gedwongen worden.
In het Lagerhuis heeft hedenmiddag mi
nister-president Chamberlain in zijn weke-
lyksche verklaring o.a. gezegd, dat hij nog
geen mededeeling heeft ontvangen uit Ber
lijn ten aanzien van het standpunt van, de
Duitsche regeering ten aanzien van de
mededeelingen in het Lagerhuis van de vo
rige week.
De minister-president zei verder, dat hefc
grootste deel van het commentaar van de
neutrale landen volledig begrip toont voor
de houding der geallieerden. Het was dui
delijk, dat de moeilijkheden welke een oor
log onvermijdelijk meebrengt, voor de niet-
oorlogvoerenden, de fundamenteele betrek
kingen niet heeft geschaad.
Aan het Westelijk front hebben de Brit
sche troepen thans de sectie van de Fran-
sche linies, welke hen was aangewezen, be
zet en alle divisier hebben thans hun posi
tie ingenomen.
Er is een overeenstemming bereikt,
waarbij Fransche troepen dienst doen on
der een Britschen opperbevelhebber.
Ter zee is de activiteit onverslapt, zoo
wel in den aanval als in de verdediging.
DS. NEEMöLLER ZOU WEER DUIK
BOOTCOMMANDANT WILLEN
WORDEN.
Tot de predikanten, die als vrijwilliger
bij de Duitsche krijgsmacht dienst wen-
schen te nemen, behoort, naar de Berlijn-
sche correspondent van „De Standaard"
meldt, ook ds. M. Niemöller, die nog steeds
in het concentratiekamp te Oranienburg
vertoeft.
Op zijn schriftelijk verzoek, dat hij voor
diit doel tot de autoriteiten richtte, heeft
hij èfchter tot nu toe geen antwoord ont
vangen. De predikant heeft er den nadruk
op gelegd, dat niet de wensch om in vrij
heid gesteld te worden, maar zijn vader
landsliefde hem tot dezen stap heeft ge
bracht.
DAILY EXPRESS TEGEN VOORT
ZETTING DER STROOIVLUCHTEN.
Daily Express van vanochtend vraagt of
men wil ophouden met vliegtochten boven
Duitschland, welke slechts ten doel hebben
pamfletten uit te werpen, waarin een be
roep wordt gedaan, op de bevolking van
Duitschland.
Het blad geeft daarvoor de volgende
redenen op
De luchtposcoorlog moet ophouden. Het
voortzetten van raids om pamfletten uit te
werpen heeft weinig nut. De militaire
triomf van Hitler in Polen heeft meer uit
werking bij het Duitsche publiek dan pam
fletten, waarin wordt gezegd dat Duitsch
land zwak is in den oorlog. De tijd voor
dit soort vluchten zal komen, wanneer
Duitschland tegenslagen zal hebben onder
vonden. Eerst zijn Duitsche nederlagen
noodig, opdat het volk gedesillusionneerd
wordt over zijn leiders.
KALININ ANTWOORDT ROOSEVELT.
Kalinin heeft president Roosevelt een
antwoord gezonden op zijn recente démar
che. In dit antwoord verklaart hij dat het
eenig doel van deze onderhandelingen was
de versteviging van de wederzij dsche be
trekkingen en „de versterking van de
vriendschappelijke samenwerking van bei
de landen ter waarborging van de veilig
heid van. de Sovjet-Unie en Finland".
RRITSCH SCHIP TOT ZINKEN
GEBRACHT.
De eigenaars van het 7029 ton metende
Britsche schip „Mandalay" hebben verno
men, dat het schip in den Atlantischen
Oceaan door een onderzeeër tot zinken is
gebracht. Men meent, dat de geheele be
manning is gered.
ontvangen wij alle nieuwsbe
richten van Nederlandsche en
Buitenlandsche Persbureaux.
De .Vlissingsche Courant"
waarin opgenomen de „Bres
kensche Courant", is ,.bi|'
tot de laatste minuut.
Om troepentransport onder het Kanaal
mogelijk te maken.
Waarom er tot dusver niets van
gekomen is.
Van Fransche zijde wordt opnieuw
betreurd, dat de plannon voor een
tunnel onder het Kanaal tengevolge
van de tegenwerking van Engeland
nooit tot uitvoering zijn gekomen.
Voor het ongehinderde transport van
troepen en oorlogsmateriaal zou dezo
tunnel onschatbare diensten hebben
kunnen bewijzen, zoowel in den we
reldoorlog als onder de tegenwoordige
omstandigheden.
Men kent de geschiedenis van de plan
nen voor den aanleg van een tunnel ónder
het Kanaal, welke een directe, gevaarlooze
verbinding zou hebben moeten vormen
tusschen Frankrijk en Engelandtwee
maal in den tijd van vijftig jaar heeft
men op het punt gestaan, tot den aanleg
te besluiten, doch heide keeren zijn het
merkwaardigerwijze de Engelsche militai
re autoriteiten geweest, die op het laatste
oogenblik hun veto er over hebben uitge
sproken. Reeds in 1882 waren alle plan
nen gereed. Niets scheen de uitvoering
van het groote werk meer in den weg te
staan. Er was zelfs reeds een wetsont
werp ingediend in het Lagerhuis doch op
het laatste oogenblik meende een Engel
sche commissie het oordeel te moeten in
winnen van veldmaarschalk Lord Wolse-
ley, opperbevelhebber van de Engelsche
legermacht. Tot de algemeene verbazing
luidde diens advies afwijzend. Hij ver
klaarde, de grootst mogelijke bezwaren te
hbben tgen ht graven van den tunnel.
Volgens hem zou het Vereenigde Konink
rijk daardoor blootstaan aan een inval van
een vreemde legermacht. „Wanneer een
buitenlandsche vijand er in slaagde, zich
ook maar gedurende enkele uren meester
te maken van den uitgang in Engeland,
zou hij zooveel troepen in Engeland kun
nen werpen, dat men daaraan geen weer
stand zou kunnen bieden." Aldus luidde
zyn oordeel, waarvan hij niet af te bren
gen was. Ondanks het welsprekende plei
dooi, dat niemand minder dan Gladstone
ten gunste van den tunnel hield, werd het
voorstel verworpen met 234 stemmen te
gen 153 stemmen. Engeland's „splendid
isolation" was gered I
Tegenwoordig heeft de vijand geen
tunnel noodig om een inval te doen.
Een bepaald verwijt kan men er Lord
Wolseley niet van maken, want in zyn
tijd behoefde men. nog geen rekening te
houden met vliegmachines en onderzeeërs,
om de eenvoudige reden dat deze nog niet
bestonden. Doch in 1930 bestonden zij wèl
en vormden zij een veel ernstiger bedrei
ging dan een onderzeeschen tunnel, welke
bovendien in een minimum van tijd on
bruikbaar kon worden gemaakt. Vooral de
onderzeeërs leverden een voortdurend ge
vaar op voor het vervoer van troepen en
goederen over het Kanaal. Toen de nieu
we plannen dan ook ter tafel werden ge
bracht, volgens welke het aanleggen van
den tunnel vier jaar zou duren en dertig
millioen pond sterling zou kosten, twijfel
de niemand er aan of de tunnel zou thans
tot stand kernen. Inderdaad genoot het
nieuwe plan een zeer gunstige ontvangst.
Doch Ramsay MacDonald, destijds eerste
minister, wenschte eveneens de militaire
overheid er in te kennen. En ziehier het
advies van die zijde, hetwelk ten tweede
male een doodvonnis beteekende „De
verdediging tegen een tunnel, uitmondend
in de onmiddellijke nabijheid van de kust,
zou zoo kostbaar zijn en tegelijkertijd zoo
onvoldoende, dat men zich meet afvragen,
O- het niet aanbevelenswaardiger zou zijn,
de tunnel verderop, meer in het binnen
land, te laten uitmonden. Doch dit zou
den aanleg van nieuwe spoorwegen ver-
eischen en jaarlijks aanzienlijke bedragen
voor het vestigen en onderhouden van een
garnizoen en een luchtmacht bij den uit
gang van de tunnel." Zoo werd de aanleg
van deze tcch zoo noodzakelijke verbin
ding voor de tweede maal van de baan
geschovenen het staat te vreezen, dat
ook de generaties na ons de verwezenlij
king niet zullen beleven. Een eenmaal ge
vestigd wanbegrip heeft een taai leven.
DE ROMAN VAN
EEN HALFBLOED
door ff, Bettauer.
(Nadruk verboden)]
Zeiler was door dat alles zoo in de war,
dat het hem aan kalm overleg ontbrak.
Inplaats van onverwijld naar Sampson's
blokhut te rijden, trachtte hij te bemidde
len en daar de jongelui die het tribunaal
vormden, zich onmiddellijk in hun vertrek
ken hadden teruggetrokken, wendde hy
zich in de eerste plaats tot miss Harriett.
Deze echter hoorde hem met een cynischen
blik aan en zei tenslotte, terwijl zij on
verschillig de schouders ophaalde Ik
vrees, dat uw menschlievende pogingen om
als pleitbezorger voor een neger op te
treden, bitter weinig succes zullen hebben,
want onze jongens plegen zich in derge
lijke gevallen door niemand te laten weer
houden.
Tevergeefg wendde Zeiler zich daarop tot
kolonel Whilcox, tot dr. Dobbs, die er ook
bij was gekomen, tot den apotheker en tot
alle andere heeren ook zij weigerden bot
weg hun intermediair. Het betrof hier een
zeldzaam brutaal optreden van een neger
tegenover een dame. In een zoo ergerlijke
zaak als deze moest nu eenmaal onmid
dellijk volgens 's lands gebruik vonnis
worden gewezen. Dat was de woordelijke
Mihoaid van alle repliek.
Door deze tydroovende discussie had
J&oller niet bemerkt, dat de bloem der Ir-
vingtonsche jongelingschap, twintig man
sterk, er inmiddels met paarden en wagens
tusschen uit was getrokken om de eer van
miss Harriett op den neger en zijn doch
ter te wreken. Toen hem dit ter oore
kwam, vond hij geen huurwagen en geen
paard meer om hen na te gaan en er bleef
hem derhalve in zijn knagenden angst om
Karola niets anders over dan den langen
weg in de gloeiende middaghitte te voet
af te leggen. Het duurde meer dan een
uur voor hij totaal uitgeput en schier bui
ten adem de blokhut bereikt had. Reeds
lang daarvoor echter bemerkte hij een bij
tenden rook en hij vermoedde, dat er iets
verschrikkelijks moest zijn gebeurd. Nu
stond hij eindelijk voor het huis neen,
voor de plaats, waar een uur geleden de
hut nog moest hebben gestaan. Alles wat
er van over was, bestond uit een paar
rooikende en geblakerde balken midden in
den kleinen, platgetreden tuin.
Zeiler keek om zich heen en het bloed
dreigde in zijn aderen te stollen daar op
slechts enkele meters afstand, bengelde
aan den tak van een ouden appelboom het
lijk van den gelynchten neger. Zijn ge
laatskleur was niet zwart, maar zeldzaam
grijsgroen en uit den wijd opengesperden,
breeden mond hing de tong naar buiten,
zoodat het leek, alsof de gehangene een
dwaze grimas trok.
Zeiler liep het koude zweet over het
voorhoofdals krankzinnig staarde hij
naar het lijk aan den hoorn. Was dat mo
gelijk? Hadden geciviliseerde jongemen-
schen, studenten, die eens hooge ambten
en posten zouden bekleeden, er werkelijk
niet tegen opgezien een mensch te ver
moorden, die zich in het ergste geval had
schuldig gemaakt aan een vergrijp, dat
met een pak slaag voldoende zou zijn be
straft? Leefde hij aan het eind van de ne
gentiende eeuw of in de middeleeuwen?
De snelle hoefslag van paarden rukte
hem uit zijn, van afgrijzen vervulde over
peinzingen. Dwars over de katoenvelden
kwamen de rechters op eigen gezag aan
gereden. Toen zij den professor ontwaar
den, riepen zij hem vro olijk, alsof er niets
gebeurd wa9, hun „Hallo" toe en terwijl
zij van hun paarden sprongen, zei een van
hen lachend
Nu, professor, wat zegt u ervan?
Zooiets gebeurt in het oude, gemoedelijke
Europa niet, wat? U mag ons wel dank
baar zijn, dat wij u eens hebben laten zien,
hoe men hier te lande zonder gerechtshof
toch behoorlijk recht weet te doen.
Slechts met groote moeite wist Zeiler
zich te beheerschen. Hij begreep, dat hij
zich, door zijn verachting te toonen tegen
over deze jongemenschen slechts belache
lijk en gehaat zou maken en dat hij daar
mee Karola, naar wie zijn hart op dit
oogenblik wel heel sterk uitging, stellig
geen dienst zou bewijzen, aangenomen, dat
zij nog in leven was. En daarom verzocht
hij den heeren slechts hem te willen ver
tellen, hoe zich alles had afgespeeld.
Het was de nieuwe aanbidder van miss
Harriett, die zich van deze taaie kweet
Wel, wij zijn allen in razenden galop
naar hier gereden en vonden inderdaad
het heele stel nog bijeen. Zonder lang te
overleggen, grepen we eerst Sampson beet
en bonden hem met touwen vast. Daarna
wilden wij zrjn brave dochter grijpen, maar
die was ons helaas te vlug af ze bukte
zich bliksemsnel en maakte zich tusschen
onze beenen door uit de voeten. Een paar
van ons gingen haar achterna, maar ze was
niet in te halen en verdween in het bosch.
Enfin, de hoofdschuldige was Sampson zelf
en die hadden we gelukkig. Terwijl hy
schreeuwde en huilde en zijn onschuld be
tuigde en die dikke vrouw van hem zoo
lang op haar knieën rondkroop tot wy
haar met een paar scheppen uit de hut
joegen, werd het vonnis tegen den kerel
gewezen. Een paar van onze jongens hiel
den de negers, die op het geschreeuw wa
ren komen toeloopen, met hun revolvers
in bedwang, de anderen sleepten Sampson
naar den appelboom langs den weg en in
no time had hij den strop om zijn hals.
Toen de kerel geen kik meer gaf, hebben
we het nest in brand gestoken, zoodat er
van het heele krot niets overbleef. En nu
hebben we nog naar die knappe juffrouw
Karola gezocht, maar helaa9 tevergeefs.
Het oude mensch is naar de stad geloo-
pen, waar ze zich wel bij haaf zwarte fa
milie zal schuil houden. Die interesseert
ons trouwens niet, want tegen haar heeft
miss Whilcox geen beschuldigingen inge
bracht. Maar die dochter zullen we nog
wel vinden. Jimmy brengt vanavond een
politiehond mee en dan kan ze zich ver
schuilen, waar ze wil, opsporen doen we
haar zeker.
En wat zal er dan met haar gebeu
ren? vroeg Zeiler, oogenschijnlijk volko
men rustig, maar innerlijk ten prooi aan
de hevigste opwinding.
De jongelui keken elkaar grinnikend
aandaarop antwoordde degeen, die als
Jimmy was aangeduid
Nou, ik vrees, dat we ons tegenover
haar niet bepaald als heeren zullen gedra
gen. Gewoonlijk wordt dergelijk vee met
een zweep naar de stad geranseld en mid
den op de markt aan den schandpaal ge
bonden.
Zeiler knikte en keerde zich om. Hij
zou zich geen seconde langer hebben kun
nen beheerschenhet volgende oogenblik
zou hij z'n revolver, die ook hij naar lands
gebruik steeds bij zich droeg, hebben ge
trokken en den eersten den beste van de
lynchers hebben neergeschoten. Hij had
zich reeds eenige schreden verwyderd, toen
hij zich nogmaals tot het gezelschap
wendde
Wel, mijne heeren, zei hij, ik hoop
vanavond, althans van uit de verte, aan
de jacht op het meisje deel te nemen. Hoe
laat zal het spel beginnen?
O, antwoordde Jimmy, dat duurt
nog wel even. We rijden nu eerst naar de
stad om den sheriff van een en ander op
de hoogte te stellen en na het eten, zoo
om een uur of negen, trekken we er met
den liond op uit. Als het donker is, neemt
Tiger het spoor het gemakkelijkst op.
Zeiler ging en liep den korten weg naar
het „Grooten Huis" terug.
Hij begon weer kalm, nuchter en metho
disch te denken, alsof het een of ander
wetenschappelijk probleem was, dat hem
bezig hield. Karela moest gered worden,
tot eiken prijs, desnoods lot dien van zijn
eigen leven. Het werd hem warm om het
hart, als hij aan liet mulattenmeisje
dacht, dat als eenvoudig natuurkind zon
der eenige pretentie en in haar oprechte,
trouwe aanhankelijkheid een onuitwischba-
ren indruk op hem had gemaakt en hy
besloot zyn overpeinzing met deze, bijna
luid uitgesproken woordenEerder
sterft ze door mijn hand dan dat ik haar
hier aan de laff© wraakgevoelens van die
jeugdige proleten zou overleveren
In huis teruggekeerd, keek hij op z'n
horloge. Het was vijf uur hij had dus
nog tijd genoeg. Snel nam hij een koud
bad, daarna liet hij den zwarten bediende
komen, die een ontstemden en van haat
vervulden indruk maakte en droeg den
man op zoo spoedig mogelijk zyn kof fei
te pakken. Zijn in Georgia aangelegd her
barium borg hij zelf zorgvuldig op. Ver
volgens begaf hij zich naar het terras,
v-aar de heer des huizes hem opgewonden
en min of meer verlegen begroette.
Kolonel Whilcox, zei Zeiler, ik ben
bijna vier maanden lang uw gast geweest
en ik verzeker u, dat ik uw hartelijke
vriendschap en de buitengewone gastvijr-
heid, welke u mij betoond hebt, nooit zal
vergeten. Maar nu kan ik helaas niet lan
ger blijven. Wat ik hier vandaag heb mee
gemaakt, is voor mijn Europeesche znu-
wen te veelvandaag of morgen zou het
tusschen mij en de jongelieden, die er niet
tegen opzagen een schepsel Gods te ver
delgen, tot bittere woorden komen en dat
moet ik vermijden, XWordt vervolgd.)