IE elburgsche j v. Stoomvaart li TWEEDE BLAD Vlissingsche Courant BINNENLAND Wat men graag wil weten. BUITENLAND De Britsche troepen hebben hun posities ingenomen. .TELEX Een tunnel tusschen Engeland en Frankrijk. de CHEMISCHE DEN, t te Middelburg, m afdoend middel lommen. n 59 ct., Halfmat paarkogels 40 ct., t., Snoer 8, 10, 12 akelaars 30, 35, 40 n 17, 25 ct., Stek- Fittingen 12, 15, 25 ct. „DE CON- oenewoud 55. rkoopen ze weer, eits Zeemen voor 119, 129, 139 ct. uist weer een klein U voor ze op zijn. enewoud 63. Kaarten voor de n Weleerw. Heer op Woensdag 18 rijgbaar bij P. A. oordstraat 52 en RIE, Kasteelstraat a 10 cent, niet- it w. A.s. Zaterdag- ondagmiddag en rij entrée en vrije eden 18 jaar geen per streng 15 ct., hlijn per bos 15 roeiers voor kra- 29 ct.. Gasslang per meter 20 ct., 0 voor 10 ct. „DE Groenewoud 55. -n naam van Con- gaan alle concur- H.H. zelfrepara- onze prijzen. Onze is nergens te krij- 8 ct., koper 15 ct. rs 35 ct., Messen ten 69 ct. enz. bij LS, Kasteelstraat raat ct. |v.Midd.| v.Rott. |vm. uur vm. uur 8 9 8 9 8 9 8 9 RotterdamMid- omgekeerd. e klasse f 2.25 se 3.50 Enkele 1.35 Retour 2e het vervoer van zee. billijk. fla Rotterdam Erven gvliet 89, Tel. 22727 18. rs. BUYTENHEK, elel. 3521. ANUjSKS, Tel. 153. TERHOUT,Tel. 282 retourbiljetten perkt. dagblad voor Zeeland, waarin opgenomen de Breskensche Courant Woensdag 18 October 1939. No. 246 WIJZIGING ONGEVALLENWET C.A. IN DE EERSTE KAMER AANGENOMEN. Gisteravond kwamen de Eerste Kamer in Vergadering bij een. Aan de orde waren de wetsontwerpen tot wijziging der Ongevallenwet 1921 en van de Land- en Tuinbouwongevallenwet 1922. De beer Gelderman (lib.) wees er op dat er geen voorziening is voor arbeiders die in dienstbetrekking getroffen zijn door onge vallen, veroorzaakt door oorlogsdaden en verzoekt den minister spoed te betrachten ook wat betreft de risico bij de luchtbe scherming. De Minister van Sociale Zaken, de heer Van den Tempel zei, dat er altijd oorlogs risico ten deze zal bleven bestaan. Een door spreker toegezegde commissie zal hem zooveel mogelijk steunen en haar werk bespoedigen. Ten aanzien van dit punt wordt nog overleg gepleegd met de centrale organisatie, met name t.a.v. ar beiders die in verband met hun bedrijf waarin zij werkzaam zijn of in verband met de hun door dén werkgever opge dragen taak, in bijzondere mate aan oor logsrisico zijn blootgesteld. De wetsontwerpen werden zonder hoof delijke stemming aangenomen. De vergadering werd hierop na twintig minuten bijeen te zijn geweest gesloten. WIJZIGING TARIEFWET 1934 EN WET OP HET STATISTIEKRECHT DOOR DE TWEEDE KAMER AANGENOMEN. Voor een lange reeks van wetsontwerpen was de Tweede Kamer Dinsdagmiddag we der bijeengekomen. Slechts één belangrijk ontwerp werd afgehandeld, zoodat de Ka mer vanmiddag doorvergaderde. Bij den aanvang der vergadering vroeg de heer Rost van Tonningen (n.s.b.), zooals ge meld, verlof tot het richten van vragen tot den minister-president en de minister van Buitenlandsche Zaken en Justitie over liet feit, dat de voorzitter van het N.V.V. lid van de Tweede Kamer, op het congres van het Internationaal Verbond van Vakver- eenigingen te Parijs zich heeft aangesloten bij een resolutie betreffende de rechten der menschheid tegenover de totalitaire staten. De heer Rost van Tonningen acht hierdoor onze onzijdigheid in gevaar gebracht en wenscht tevens te weten de houding van de beide sociaal-democratisch© ministers hiertegen over. Over dit verzoek zou van middag worden beslist. Den geheelen verderen middag heeft de Kamer besteed aan het wetsontwerp wijzi- zing van de Tariefw.et 1934 en de wet op het Statistiekrecht. Algemeen was men van oordeel, dat onder de huidige omstandig heden een diepgaand debat over dit ont werp geen zin zou hebben. Konden enkele sprekers zich onder normale omstandighe den. niet met dit ontwerp, dat protectionis tische bedoeld is, vereenigen, thans zouden zij er hun stem aan geven, daar de fiscale voordeelen verre overwegen hoven de pro tectionistische. De in het ontwerp voorge stelde tariefsverhoogingen, reeds ingevoerd op grond van de tariefmachtigingswet, be oogen namelijk verruiming van de Neder- landsche werkgelegenheid en. steun aan de Nederlandsche industrie. Werd oorspronkelijk die meerdere op brengst van deze rechten geraamd op on geveer vijf millioen gulden, blijkens do me- dedeeling van Minister de Geer gistermid dag mag men aannemen, dat zij over het geheele jaar ongeveer 12 millioen gulden zal bedragen als gevolg van de verhoogde tarieven. Heftig verzette Minister Steenberghe, die het ontwerp mede verdedigde, zich tegen een streven bij enkele sprekers om de wet een tijdelijk karakter te geven. Men was nl. van oordeel, dat, wanneer de heerschen- de buitengewone omstandigheden geëindigd waren, een algeheele herziening van onze handelspolitiek plaats moet hebben, waar bij dan tevens een diepgaand debat over dit onderwerp kon worden gehouden. Slechts bij den heer Schilthuis (v.d.) vond de Minister steun. Een door den heer Smeenk (a.r.) en enkele anderen ingediend amendement om de geldigheid van de wet op 1 Januari 1943 te doen beëindigen, werdi door d>e Kamer met een geringe' meerder heid aangenomen, nl. 38 tegen 35 stemmen. De voorstemmers waren de liberalen, de sociaal-democraten, de n.s.b., de ant-revo- lutionairen, de communisten en de heer Ebels (v.d.) Hoewel onder normale omstandigheden het ontwerp zeker in stemming zou zijn gekomen werd het thans zonder hoofde lijke stemming aangenomen. Interpellatieverzoek afgewezen. Naar wij vernemen is het interpellatie- verzoek van den heer Rost van Tonningen hedenmiddag zonder hoofdelijke stemming afgewezen door aanneming van een desbe treffend voorstel van den voorzitter. (Te gen de N.S.B.). ALGEMEEN STEUNCOMITÉ 1939. Collecte in de week van 13 tot 18 November 1939. De burgemeesters van alle gemeenten in ons land zijn thans uitgenoodigd, in hun gemeenten een openbare inzameling aan de huizen en op straat te houden ten behoeve van het algemeen steuncomité 1939, zoo eenigszins mogelijk in de week van 13 tot 18 November 1939. OFFICIEEL ANTWOORD OP VRAGEN UIT HET PUBLIEK. Vrijwilligers moeten afwachten. Vraag Meerdere reserve officieren, die niet meer tot werkelijken dienst verplicht zijn, hebben zich reeds bij het afkondigen der mobilisatie vrijwillig beschikbaar ge steld, veelal in verband met werkloosheid. Tot op heden mochten zij geen enkel bericht ontvangen. Moet dit beschouwd worden als een afwijzing, of is dit te wij ten aan de vele werkzaamheden op het departement van defensie? Antwoord r Van de diensten van perso nen, die zich na het afkondigen der mobi lisatie vrijwillig ten behoeve van de ver dediging des lands beschikbaar hebben gesteld, behoeft in het algemeen geen di rect gebruik te worden gemaakt. Nochtans is het mogelijk, dat in een later stadium ook een aantal van hen, die zich daarvoor vrijwillig hebben aangebo den, in het apparaat van de weermacht kunnen worden ingeschakeld. Om die reden is voorloopig volstaan met bet doen aanteekening houden van de ver zoeken, welke door den steller van de vraag worden bedoeld. VraagBestaat, behalve voor oud-on- derofficcieren, die den dienst eervol verla ten hebben, ook voor anderen de moge lijkheid tot vrijwillige aanmelding bij de Koninklijke landmacht Antwoord Vooralsnog bestaat daartoe niet de gelegenheid. VraagKunnen ambachtslieden zooals monteurs, chauffeurs, bakkers enz. zich als vrijwilligers voor dienstneming by het leger aanmelden? AntwoordAanmelding heeft voor de hier bedeelde personen geen zin, daarvoor de door hen uitgeoefende beroepen vol doende werkkrachten uit de dienstplichti gen kunnen worden gerecruteerd. Transportcolonne Roode Kruis. VraagIk behoor tot de aanvullingis- reserve 1922 als soldaat-ordonnans, maar ben tevens aangesloten bij de transport- ocilonne van het Roode Kruis als ploeg- commandant, hetgeen gelijk staat met den rang van sergeant. Als ik opgeroepen word, waarbij word ik dan ingedeeld en in welken rang en welk uniform moet ik aantrekken AntwoordVrager heeft blijkbaar een verbintenis gesloten bij een plaatselijke transportcolonne. Personen, die een zoo danige verbintenis hebben aangegaan en tevens dienstplichtig zijn, moeten ingeval zij in laatstgenoemde hoedanigheid worden opgeroepen, hun bestemming als dienst plichtige volgen. Opgemerkt wordt, dat dienstplichtigen van de aanvullingsreserve alleen dan nog in het bezit van hun militaire goederen mogen zijn, indien zij als „byzonder vrij williger" van den landstorm zijn gere gistreerd. Geen vergoeding van menage-geld. VraagKrijgen verlofgangers tijdens hun verlofdagen vergoeding van menage- geld? Antwoord Een vergoeding als hier be- dicield kan op grond van de thans vigee- rende voorschriften niet warden verkregen. VDN PAPEN PLOTSELING UIT ANKARA NAAR BERLIJN VERTROKKEN. Von Papen is Dinsdagavond uit An kara naar Berlijn vertrokken. Welingelich te Turksche kringen zijn verbaasd over zijn onverwacht vertrek, aldus Reuter. Mevrouw Von Papen zou vandaag naar Berlijn vertrekken. GENERAAL VON BLOMBERG NEET GEVANGEN. Het van Britsche zijde verspreide be richt, dat generaal ven Blomberg, de vroe gere minister van oorlog, met vijf andere generaals gevangen zou zrjn. genomen en opgesloten in Landsberg, is, volgens het D.N.B., niet juist. Generaal von Blomberg leeft als parti culier in Bad Wiessee in Beieren. Generaal Pogrell is generaal der cavale rie in de omgeving van Krakau generaal majoor Lang" commandeert een divisie in het veld generaal Vieban is commandant van een regiment infanterie, eveneens in het veld. Een generaal von Niebuhr is in het Duitsche leger niet bekend, evenmin als een kcilonel von Gszewski of een ko lonel Tyben, die genoemd werden als me degevangenen van von Blomberg. DUITSCHE DUIKBOOTBEMANNING GEESTDRIFTIG IN BERLIJN ONTVANGEN. Vanmorgen is de bemanning van de Duitsche duikboot van Scapa Flow met den commandant, kapitein-luitenant Prien, aan- aangekomen op het vliegveld Tempelhof, om daarna onder luide toejuichingen der be volking haar intocht te houden in Berlijn. Ter verwelkoming van de bemanning, al dus het verslag van het Duitsche Nieuws bureau, die op uitnoodiging van den Führer in diehs speciale machine naar Berlijn ge komen is, waren aanwezig, de chef van de duikbootafdeeling aan het opperbevel van de oorlogsmarine met zijn staf, alsmede talrijke andere hooge officieren der oorlogs- marine, van het leger en van de lucht macht. De chef van de duikbootafdeeling heette de mannen welkom. Vandaag zal commandant Prien met zijn manschappen door Hitler in de rijkskanse larij ontvangen worden. TOENEMEND OPTIMISME IN HELSINKI. De Finsche hoofdstad is vandaag met vlaggen getooid ter eere van de conferen tie in Stockholm. De berichten zijn schaarsch, maar er valt een toenemend optimisme waar te ne men wat het uiteindelijke resultaat der Finsch-Russische besprekingen betreft. Op de eilanden aan de Finsche kust is de spanning iets afgenomen en de bewo ners, die de vorige week waren uitgeweken naar het vasteland, kunnen thans naar huis terugkeeren. De plaatselijke Duitsche autoriteiten hebben den in Finland wonenden Duitschers aangeraden hun zaken te regelen en vrij willig naar Duitschland terug te keeren, alvorens zij daartoe gedwongen worden. In het Lagerhuis heeft hedenmiddag mi nister-president Chamberlain in zijn weke- lyksche verklaring o.a. gezegd, dat hij nog geen mededeeling heeft ontvangen uit Ber lijn ten aanzien van het standpunt van, de Duitsche regeering ten aanzien van de mededeelingen in het Lagerhuis van de vo rige week. De minister-president zei verder, dat hefc grootste deel van het commentaar van de neutrale landen volledig begrip toont voor de houding der geallieerden. Het was dui delijk, dat de moeilijkheden welke een oor log onvermijdelijk meebrengt, voor de niet- oorlogvoerenden, de fundamenteele betrek kingen niet heeft geschaad. Aan het Westelijk front hebben de Brit sche troepen thans de sectie van de Fran- sche linies, welke hen was aangewezen, be zet en alle divisier hebben thans hun posi tie ingenomen. Er is een overeenstemming bereikt, waarbij Fransche troepen dienst doen on der een Britschen opperbevelhebber. Ter zee is de activiteit onverslapt, zoo wel in den aanval als in de verdediging. DS. NEEMöLLER ZOU WEER DUIK BOOTCOMMANDANT WILLEN WORDEN. Tot de predikanten, die als vrijwilliger bij de Duitsche krijgsmacht dienst wen- schen te nemen, behoort, naar de Berlijn- sche correspondent van „De Standaard" meldt, ook ds. M. Niemöller, die nog steeds in het concentratiekamp te Oranienburg vertoeft. Op zijn schriftelijk verzoek, dat hij voor diit doel tot de autoriteiten richtte, heeft hij èfchter tot nu toe geen antwoord ont vangen. De predikant heeft er den nadruk op gelegd, dat niet de wensch om in vrij heid gesteld te worden, maar zijn vader landsliefde hem tot dezen stap heeft ge bracht. DAILY EXPRESS TEGEN VOORT ZETTING DER STROOIVLUCHTEN. Daily Express van vanochtend vraagt of men wil ophouden met vliegtochten boven Duitschland, welke slechts ten doel hebben pamfletten uit te werpen, waarin een be roep wordt gedaan, op de bevolking van Duitschland. Het blad geeft daarvoor de volgende redenen op De luchtposcoorlog moet ophouden. Het voortzetten van raids om pamfletten uit te werpen heeft weinig nut. De militaire triomf van Hitler in Polen heeft meer uit werking bij het Duitsche publiek dan pam fletten, waarin wordt gezegd dat Duitsch land zwak is in den oorlog. De tijd voor dit soort vluchten zal komen, wanneer Duitschland tegenslagen zal hebben onder vonden. Eerst zijn Duitsche nederlagen noodig, opdat het volk gedesillusionneerd wordt over zijn leiders. KALININ ANTWOORDT ROOSEVELT. Kalinin heeft president Roosevelt een antwoord gezonden op zijn recente démar che. In dit antwoord verklaart hij dat het eenig doel van deze onderhandelingen was de versteviging van de wederzij dsche be trekkingen en „de versterking van de vriendschappelijke samenwerking van bei de landen ter waarborging van de veilig heid van. de Sovjet-Unie en Finland". RRITSCH SCHIP TOT ZINKEN GEBRACHT. De eigenaars van het 7029 ton metende Britsche schip „Mandalay" hebben verno men, dat het schip in den Atlantischen Oceaan door een onderzeeër tot zinken is gebracht. Men meent, dat de geheele be manning is gered. ontvangen wij alle nieuwsbe richten van Nederlandsche en Buitenlandsche Persbureaux. De .Vlissingsche Courant" waarin opgenomen de „Bres kensche Courant", is ,.bi|' tot de laatste minuut. Om troepentransport onder het Kanaal mogelijk te maken. Waarom er tot dusver niets van gekomen is. Van Fransche zijde wordt opnieuw betreurd, dat de plannon voor een tunnel onder het Kanaal tengevolge van de tegenwerking van Engeland nooit tot uitvoering zijn gekomen. Voor het ongehinderde transport van troepen en oorlogsmateriaal zou dezo tunnel onschatbare diensten hebben kunnen bewijzen, zoowel in den we reldoorlog als onder de tegenwoordige omstandigheden. Men kent de geschiedenis van de plan nen voor den aanleg van een tunnel ónder het Kanaal, welke een directe, gevaarlooze verbinding zou hebben moeten vormen tusschen Frankrijk en Engelandtwee maal in den tijd van vijftig jaar heeft men op het punt gestaan, tot den aanleg te besluiten, doch heide keeren zijn het merkwaardigerwijze de Engelsche militai re autoriteiten geweest, die op het laatste oogenblik hun veto er over hebben uitge sproken. Reeds in 1882 waren alle plan nen gereed. Niets scheen de uitvoering van het groote werk meer in den weg te staan. Er was zelfs reeds een wetsont werp ingediend in het Lagerhuis doch op het laatste oogenblik meende een Engel sche commissie het oordeel te moeten in winnen van veldmaarschalk Lord Wolse- ley, opperbevelhebber van de Engelsche legermacht. Tot de algemeene verbazing luidde diens advies afwijzend. Hij ver klaarde, de grootst mogelijke bezwaren te hbben tgen ht graven van den tunnel. Volgens hem zou het Vereenigde Konink rijk daardoor blootstaan aan een inval van een vreemde legermacht. „Wanneer een buitenlandsche vijand er in slaagde, zich ook maar gedurende enkele uren meester te maken van den uitgang in Engeland, zou hij zooveel troepen in Engeland kun nen werpen, dat men daaraan geen weer stand zou kunnen bieden." Aldus luidde zyn oordeel, waarvan hij niet af te bren gen was. Ondanks het welsprekende plei dooi, dat niemand minder dan Gladstone ten gunste van den tunnel hield, werd het voorstel verworpen met 234 stemmen te gen 153 stemmen. Engeland's „splendid isolation" was gered I Tegenwoordig heeft de vijand geen tunnel noodig om een inval te doen. Een bepaald verwijt kan men er Lord Wolseley niet van maken, want in zyn tijd behoefde men. nog geen rekening te houden met vliegmachines en onderzeeërs, om de eenvoudige reden dat deze nog niet bestonden. Doch in 1930 bestonden zij wèl en vormden zij een veel ernstiger bedrei ging dan een onderzeeschen tunnel, welke bovendien in een minimum van tijd on bruikbaar kon worden gemaakt. Vooral de onderzeeërs leverden een voortdurend ge vaar op voor het vervoer van troepen en goederen over het Kanaal. Toen de nieu we plannen dan ook ter tafel werden ge bracht, volgens welke het aanleggen van den tunnel vier jaar zou duren en dertig millioen pond sterling zou kosten, twijfel de niemand er aan of de tunnel zou thans tot stand kernen. Inderdaad genoot het nieuwe plan een zeer gunstige ontvangst. Doch Ramsay MacDonald, destijds eerste minister, wenschte eveneens de militaire overheid er in te kennen. En ziehier het advies van die zijde, hetwelk ten tweede male een doodvonnis beteekende „De verdediging tegen een tunnel, uitmondend in de onmiddellijke nabijheid van de kust, zou zoo kostbaar zijn en tegelijkertijd zoo onvoldoende, dat men zich meet afvragen, O- het niet aanbevelenswaardiger zou zijn, de tunnel verderop, meer in het binnen land, te laten uitmonden. Doch dit zou den aanleg van nieuwe spoorwegen ver- eischen en jaarlijks aanzienlijke bedragen voor het vestigen en onderhouden van een garnizoen en een luchtmacht bij den uit gang van de tunnel." Zoo werd de aanleg van deze tcch zoo noodzakelijke verbin ding voor de tweede maal van de baan geschovenen het staat te vreezen, dat ook de generaties na ons de verwezenlij king niet zullen beleven. Een eenmaal ge vestigd wanbegrip heeft een taai leven. DE ROMAN VAN EEN HALFBLOED door ff, Bettauer. (Nadruk verboden)] Zeiler was door dat alles zoo in de war, dat het hem aan kalm overleg ontbrak. Inplaats van onverwijld naar Sampson's blokhut te rijden, trachtte hij te bemidde len en daar de jongelui die het tribunaal vormden, zich onmiddellijk in hun vertrek ken hadden teruggetrokken, wendde hy zich in de eerste plaats tot miss Harriett. Deze echter hoorde hem met een cynischen blik aan en zei tenslotte, terwijl zij on verschillig de schouders ophaalde Ik vrees, dat uw menschlievende pogingen om als pleitbezorger voor een neger op te treden, bitter weinig succes zullen hebben, want onze jongens plegen zich in derge lijke gevallen door niemand te laten weer houden. Tevergeefg wendde Zeiler zich daarop tot kolonel Whilcox, tot dr. Dobbs, die er ook bij was gekomen, tot den apotheker en tot alle andere heeren ook zij weigerden bot weg hun intermediair. Het betrof hier een zeldzaam brutaal optreden van een neger tegenover een dame. In een zoo ergerlijke zaak als deze moest nu eenmaal onmid dellijk volgens 's lands gebruik vonnis worden gewezen. Dat was de woordelijke Mihoaid van alle repliek. Door deze tydroovende discussie had J&oller niet bemerkt, dat de bloem der Ir- vingtonsche jongelingschap, twintig man sterk, er inmiddels met paarden en wagens tusschen uit was getrokken om de eer van miss Harriett op den neger en zijn doch ter te wreken. Toen hem dit ter oore kwam, vond hij geen huurwagen en geen paard meer om hen na te gaan en er bleef hem derhalve in zijn knagenden angst om Karola niets anders over dan den langen weg in de gloeiende middaghitte te voet af te leggen. Het duurde meer dan een uur voor hij totaal uitgeput en schier bui ten adem de blokhut bereikt had. Reeds lang daarvoor echter bemerkte hij een bij tenden rook en hij vermoedde, dat er iets verschrikkelijks moest zijn gebeurd. Nu stond hij eindelijk voor het huis neen, voor de plaats, waar een uur geleden de hut nog moest hebben gestaan. Alles wat er van over was, bestond uit een paar rooikende en geblakerde balken midden in den kleinen, platgetreden tuin. Zeiler keek om zich heen en het bloed dreigde in zijn aderen te stollen daar op slechts enkele meters afstand, bengelde aan den tak van een ouden appelboom het lijk van den gelynchten neger. Zijn ge laatskleur was niet zwart, maar zeldzaam grijsgroen en uit den wijd opengesperden, breeden mond hing de tong naar buiten, zoodat het leek, alsof de gehangene een dwaze grimas trok. Zeiler liep het koude zweet over het voorhoofdals krankzinnig staarde hij naar het lijk aan den hoorn. Was dat mo gelijk? Hadden geciviliseerde jongemen- schen, studenten, die eens hooge ambten en posten zouden bekleeden, er werkelijk niet tegen opgezien een mensch te ver moorden, die zich in het ergste geval had schuldig gemaakt aan een vergrijp, dat met een pak slaag voldoende zou zijn be straft? Leefde hij aan het eind van de ne gentiende eeuw of in de middeleeuwen? De snelle hoefslag van paarden rukte hem uit zijn, van afgrijzen vervulde over peinzingen. Dwars over de katoenvelden kwamen de rechters op eigen gezag aan gereden. Toen zij den professor ontwaar den, riepen zij hem vro olijk, alsof er niets gebeurd wa9, hun „Hallo" toe en terwijl zij van hun paarden sprongen, zei een van hen lachend Nu, professor, wat zegt u ervan? Zooiets gebeurt in het oude, gemoedelijke Europa niet, wat? U mag ons wel dank baar zijn, dat wij u eens hebben laten zien, hoe men hier te lande zonder gerechtshof toch behoorlijk recht weet te doen. Slechts met groote moeite wist Zeiler zich te beheerschen. Hij begreep, dat hij zich, door zijn verachting te toonen tegen over deze jongemenschen slechts belache lijk en gehaat zou maken en dat hij daar mee Karola, naar wie zijn hart op dit oogenblik wel heel sterk uitging, stellig geen dienst zou bewijzen, aangenomen, dat zij nog in leven was. En daarom verzocht hij den heeren slechts hem te willen ver tellen, hoe zich alles had afgespeeld. Het was de nieuwe aanbidder van miss Harriett, die zich van deze taaie kweet Wel, wij zijn allen in razenden galop naar hier gereden en vonden inderdaad het heele stel nog bijeen. Zonder lang te overleggen, grepen we eerst Sampson beet en bonden hem met touwen vast. Daarna wilden wij zrjn brave dochter grijpen, maar die was ons helaas te vlug af ze bukte zich bliksemsnel en maakte zich tusschen onze beenen door uit de voeten. Een paar van ons gingen haar achterna, maar ze was niet in te halen en verdween in het bosch. Enfin, de hoofdschuldige was Sampson zelf en die hadden we gelukkig. Terwijl hy schreeuwde en huilde en zijn onschuld be tuigde en die dikke vrouw van hem zoo lang op haar knieën rondkroop tot wy haar met een paar scheppen uit de hut joegen, werd het vonnis tegen den kerel gewezen. Een paar van onze jongens hiel den de negers, die op het geschreeuw wa ren komen toeloopen, met hun revolvers in bedwang, de anderen sleepten Sampson naar den appelboom langs den weg en in no time had hij den strop om zijn hals. Toen de kerel geen kik meer gaf, hebben we het nest in brand gestoken, zoodat er van het heele krot niets overbleef. En nu hebben we nog naar die knappe juffrouw Karola gezocht, maar helaa9 tevergeefs. Het oude mensch is naar de stad geloo- pen, waar ze zich wel bij haaf zwarte fa milie zal schuil houden. Die interesseert ons trouwens niet, want tegen haar heeft miss Whilcox geen beschuldigingen inge bracht. Maar die dochter zullen we nog wel vinden. Jimmy brengt vanavond een politiehond mee en dan kan ze zich ver schuilen, waar ze wil, opsporen doen we haar zeker. En wat zal er dan met haar gebeu ren? vroeg Zeiler, oogenschijnlijk volko men rustig, maar innerlijk ten prooi aan de hevigste opwinding. De jongelui keken elkaar grinnikend aandaarop antwoordde degeen, die als Jimmy was aangeduid Nou, ik vrees, dat we ons tegenover haar niet bepaald als heeren zullen gedra gen. Gewoonlijk wordt dergelijk vee met een zweep naar de stad geranseld en mid den op de markt aan den schandpaal ge bonden. Zeiler knikte en keerde zich om. Hij zou zich geen seconde langer hebben kun nen beheerschenhet volgende oogenblik zou hij z'n revolver, die ook hij naar lands gebruik steeds bij zich droeg, hebben ge trokken en den eersten den beste van de lynchers hebben neergeschoten. Hij had zich reeds eenige schreden verwyderd, toen hij zich nogmaals tot het gezelschap wendde Wel, mijne heeren, zei hij, ik hoop vanavond, althans van uit de verte, aan de jacht op het meisje deel te nemen. Hoe laat zal het spel beginnen? O, antwoordde Jimmy, dat duurt nog wel even. We rijden nu eerst naar de stad om den sheriff van een en ander op de hoogte te stellen en na het eten, zoo om een uur of negen, trekken we er met den liond op uit. Als het donker is, neemt Tiger het spoor het gemakkelijkst op. Zeiler ging en liep den korten weg naar het „Grooten Huis" terug. Hij begon weer kalm, nuchter en metho disch te denken, alsof het een of ander wetenschappelijk probleem was, dat hem bezig hield. Karela moest gered worden, tot eiken prijs, desnoods lot dien van zijn eigen leven. Het werd hem warm om het hart, als hij aan liet mulattenmeisje dacht, dat als eenvoudig natuurkind zon der eenige pretentie en in haar oprechte, trouwe aanhankelijkheid een onuitwischba- ren indruk op hem had gemaakt en hy besloot zyn overpeinzing met deze, bijna luid uitgesproken woordenEerder sterft ze door mijn hand dan dat ik haar hier aan de laff© wraakgevoelens van die jeugdige proleten zou overleveren In huis teruggekeerd, keek hij op z'n horloge. Het was vijf uur hij had dus nog tijd genoeg. Snel nam hij een koud bad, daarna liet hij den zwarten bediende komen, die een ontstemden en van haat vervulden indruk maakte en droeg den man op zoo spoedig mogelijk zyn kof fei te pakken. Zijn in Georgia aangelegd her barium borg hij zelf zorgvuldig op. Ver volgens begaf hij zich naar het terras, v-aar de heer des huizes hem opgewonden en min of meer verlegen begroette. Kolonel Whilcox, zei Zeiler, ik ben bijna vier maanden lang uw gast geweest en ik verzeker u, dat ik uw hartelijke vriendschap en de buitengewone gastvijr- heid, welke u mij betoond hebt, nooit zal vergeten. Maar nu kan ik helaas niet lan ger blijven. Wat ik hier vandaag heb mee gemaakt, is voor mijn Europeesche znu- wen te veelvandaag of morgen zou het tusschen mij en de jongelieden, die er niet tegen opzagen een schepsel Gods te ver delgen, tot bittere woorden komen en dat moet ik vermijden, XWordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1939 | | pagina 5