sinssche Courant
tweede blad
(EMEENTEBESTUUR
BINNENLAND
BUITENLAND
van de
van
Ijandag 13Maart >939. Nummer 61
fgffitoefen IN gen MET geschut
te vlissingen.
^Burgemeester van Vlissingen maakt
.zeevarenden bekend, dat op 14 en 15
yt 1939, res. 16 Maart 1939, zal wor-
geschoten met geschut, geplaatst na-
Visschershaven te Vlissingen en nabij
juinen. De schietcefeningen vangen
dier dagen aan te 9 uur. Op of nabij
batterij vanwaar wordt geschoten, zal
t£a uur voor tot na anoop der schiet
bogen een roode vlag waaien,
cachoten wordt in de navolgende sec-
fvanaf de batterij nabij de Visschers-
in een sector, begrensd door de lij
getrokken vanuit de batterij in de
jongen O., resp. Z.W. tot een afstand
c 6500 m.
fc vanaf de batterij nabij Kaapduinen
jjjd sector, begrensd door de lijnen, ge-
vanuit de batterij in de richtingen
1 r«p. N.W. tot een afstand van 10800 m.
'jeevarenden wcrdt verzocht ach niet
Ktijr noodzaak, althans onnoodig lang op
(jjjuden in bovenbedoelde sectoren,
jssingen, 13 Maart 1939.
De Burgemeeser voornoemd.
VAN WOELDEREN.
üd0ster steenberghe terug
uit duitschland.
keen vierdaagsch verblijf in Duitsch
2 is de Minister van Economische Za-
tmr. M. P. L. Steenberghe, Zondag-
c.:id in Den Haag teruggekeerd. Met
taachttrein uit Berlijn kwam de Minis-
unkele minuten voor 10 uur aan het
Sstsspoorstation aan, waar mevrouw
feaberghe met een zoon en een dochter
jiet perron wachtten.
Dr. H. M. Hirschfeld, directeur-generaal
te handel en nijverheid en dr. F. L Rut-
sis van het departement van koloniën,
Dinsdagavond jl met den Minister naar
Leipzig zijn gereisd en hem ook naar Ber-
jn hebben vergezeld, zyn in de Duitsche
hoofdstad achtergebleven wegens het her
vatten van de besprekingen over het
Dultscli-Nederlandsche handelsverdrag.
DE.LYW.B. VERKLAART ZICH TEGEN
EEN VLUCHTELINGENKAMP OP DE
veluyve.
De A.N.W.B. heeft tot den minister van
tuenlandsche zaken een schrijven ge-
zcit, waarin deze bond den minister met
Bdnpg verzoekt, alsnog te willen afzien
ra de Veluwe als plaats voor vestiging
1 vluchtelingenkamp. Dit verzoek
«ais daarmede gemotiveerd, dat de aan-
ulj'neid van een vluchtelingenkamp, af-
pieiden van de ontsiering van de na-
r.', de landelijke sfeer in den omtrek on-
ptig zal beïnvloeden. Naar de bond ver-
Ie, zijn de grootgrondbezitters in deze
jwk van plan, ingeval het kamp op de
toe wordt gevestigd, hun landgoederen
i» het publiek te sluiten,
fok aan den raad der gemeente Ermelo
1st de A.N.W.B. een schrijven gericht.
De Nederlandsche Vereeniging voor
"wmdelingenverkeer stemt met beide
ikessen volkomen in en heeft een gelijk-
iiend schrijven aan den minister van
huenlandsche zaken gezonden.
ONDERHANDELINGEN MET BELGIË.
De Regeeringspersdienst meldt, dat op
8, 9 en 10 dezer te Brussel door een Ne-
d-_rlandsche delegatie onder voorzitterschap
van den heer A. Th. Lamping, directeur
van de handelsaccoorden, onderhandelingen
zijn gevoerd over handelspolitieke aange
legenheden. Naast incidenteele kwesties,
voortvloeiende uit de tusschen Nederland
en België bestaande regeling, heeft het
regime dat zal gelden na afloop van de
tegenwoordige contingenteeringsovereen-
komst, welke met 1 Mei a.s. ten eide
locpt, een onderwerp van bespreking uit
gemaakt.
De besprekingen zullen binnenkort wor
den voortgezet.
DUÏTSCHLAND HERDENKT.
Duitschland herdacht Zondag tegelijker
tijd de aanhechting van Oostenrijk en de
„herrijzenis van het Duitsche leger dank
zij Hitler". In alle steden wapperden de
vlaggen en in de opera te Berlijn werd een
officieele plechtigheid gehouden in tegen
woordigheid van den Führer. De pers wijd
de lange artikelen aan de heldhaftige op
offeringen in den wereldoorlog en aan den
militairen geest van het nieuwe Duitsch
land. Omstreeks 12 uur kwam Hitler by
de opera aan. Hij werd ontvangen door de
hoogste leiders van leger, vloot en lucht
macht.
DE KOLONIALE EISCHEN VAN
DUITSCHLAND EN ITALIË.
De „Relazione Internationale" publiceer
de Dinsdagavond een artikel, waarin de
koloniale eischen van Duitschland en Italië
worden besproken. „Ondanks de fatsoen
lijke pogingen, welke de regeering van
Chamberlain in de laatste paar maanden
beeft ondernomen om een toenadering tot
de totalitaire staten tot stand te brengen,
hebben in Groot-Brittannië eenige onder-
stroomen de effecten van een dergelijke
politiek geannuleerd.
Wij moeten zeggen, dat het uur geslagen
heeft om de koloniale wereldkaart in over
eenstemming met den tijd te brengen. An
deren kunnen een vrede met geweld wen-
schen, Italië en Duitschland wenschen een
vrede met rechtvaardigheid.
Indien zij geen vrede met rechtvaardig
heid kunnen krijgen, zullen zij rechtvaar
digheid verkrijgen door geweld van wape
nen".
BETTSCH-INDISCH CONGRES KEURT
BUITENLANDSCHE POLITIEK DER
BRITSCHE REGEERING AF.
De agendacommissie van het All India
National Congres heeft twee resoluties
aangenomen, waarin afkeuring wordt uit
gesproken over de Britsche buitenlandsche
politiek, „die voortdurend steun heeft ge
geven aan de fascistische mogendheden".
Voorts is afkeuring van de Japansche
agressie in China tot uitdrukking ge
bracht. In een verdere resolutie, die door
de commissie is aangenomen, wordt de
„nationale eisch van Indië naar zelfbe
schikkingsrecht" naar voren gebracht. Een
amendement, waarin een „ultimatum" met
een termijn van zes maanden aan de Brit
sche regeering gesteld wordt, is verworpen.
ERNSTIGE RELLETJES IN LEMBERG.
Vrijdagnacht hebben zich te Lemberg
(Polen) ernstige ongeregeldheden voorge
daan tusschen nationalistische studenten
en afdeelingen politie, die huiszoekingen
kwamen doen in de woningen der studen
ten. Een agent van politie werd ernstig
gewend door een steenworp en een twin
tigtal studenten bekwam lichte verwondin
gen. Negentig arrestaties werden verricht.
De huiszoekingen hielden verband met een
incident, dat zich een dag of tien geleden
heeft voorgedaan te Lemberg, waar na
tionalistische studenten een zaal zouden
zijn binnengedrongen, waar de volksparty
een vergadering hield. In twee studenten
huizen werd een waar arsenaal aangetrof
fen. Men vond o.m. tien handgranaten, tal
rijke voetzoekers, verscheidene revolvers
en flessehen met een bijtend vocht, bene
vens groote hoeveelheden steenen. De stu
denten van de polytechnische school had
den zich in hun woningen gebarricadeerd
en ontvingen de politie :met steenen en
knuppels. De agenten moesten zich een weg
en de vechtpartijen duurden bijna
BOODSCHAP VAN AARTSHERTOG
OTTO AAN DE OOSTENRIJKERS.
„Paris Soir" publiceerde gisteren het vol
gende bericht
Aa, :snercog Octo, die sedert een jaar een
stilzwijgen heeft in acht genomen, heeft
ter gelegenheid van den elfden Maart, den
dag, waarop een jaar geleden Oostenrijk
bij Duitschland werd ingelijfd, tot alle Oos
tenrijkers de volgende boodschap gericht
„Ter gelegenheid van de eersten verjaar
dag der brutale bezetting van ons vader
land, dank ik allen die blijk hebben gege
ven van hun onwrikbare trouw aan de ge
dachte van het eeuwige Oostenrijk en
daardoor aan mijn huis. Deze tallorze blij
ken van verknochtheid toonen duidelijk
aan, dat Oostenrijk, beroofd van zijn rech
ten en op hatelijke wijze onderdrukt, toch
sterker en bewuster dan ooit blijft leven.
Dat onze Oostenrijkers zich kunnen door
dringen van de overtuiging, dat ondanks
de wederwaardigheden van het heden de
rechtvaardige zaak ten slotte zal trlumfee-
ren. Nooit zal God Oostenrijk verlaten. In
ballingschap 11 Maart 1939, w.g. Otto."
HET BESTUUR DER BUITEN
LANDSCHE PERSVEREENIGING TE
PRAAG AFGEZET.
Omdat de Nederlander Aletrino er deel
van uitmaakte.
De regeering te Praag heeft Zaterdag
het bestuur van de buitenlandsche pers-
vereeniging te Praag afgezet en een com
missaris voor de controle en een commis
sie voor de behandeling der vereenigings-
zaken benoemd.
Eenige maanden geleden had Duitsch
land het aftreden geëïscht van het be
stuurslid, den Nederlander Aletrino, die
waarschijnlijk te democratisch werd geacht.
Praag had Aletrino vergeefs verzocht zich
terug te trekken in het belang der goede
betrekkingen tusschen Duitschland en
Tsj echo- Slowakij e.
De Duitschers eischten toen van Praag
de toepassing op de buitenlandsche pers-
vereeniging van een wet, welke de regee
ring machtigt een commissaris te benoe
men voor alle in Tsjecho-Slowakije be
staande vereenigingen, indien zij dat nut
tig acht.
Tezelfder tijd treden de Duitsche en Ita-
liaansche leden uit het bestuur, waarna het
bestuur voor ontbonden werd verklaard.
DE OPSTAND IN MADRID ZOU
GEËINDIGD ZLJN.
De communistische opstand in Madrid is
volgens Havas totaal geëindigd. Na het in
drukwekkende machtsvertoon, dat de troe
pen van den nationalen verdedigingsraad
Zaterdag hebben laten zien, begrepen de
muiters, dat verzet nutteloos was. Na een
vierurig krachtig bombardement door re-
publikeinsche artillerie en tanks gaven de
soldaten, die onder bevel der communis
tische leiders stonden, den strijd op en de
meesten liepen over naar de troepen van
den verdedigingsraad.
Het vrije verkeer in Madrid is sedert Za
terdagmiddag hersteld. De communisten
zijn in oostelijke richting afgetrokken. De
troepen van Miaja hebben daarna de stel
lingen in de omgeving der stad, die het
eerst door de opstandelingen waren betrok
ken, aangevallen.
Madrid herademt. Overal heerscht orde
en de troepen nemen rust in de inderhaast
aangelegde versterkingen en de gebouwen,
waaruit de communisten verdreven zijn.
Zaterdagavond hebben zich vier tanks der
opstandelingen overgegeven. Volgens ge
vangen genomen communisten werd een de
zer machines door een Rus bestuurd.
De republikeinsche strijdkrachten, die
eenige gebouwen op de communisten heb
ben heroverd, hebben geconstateerd, dat al
deze gebouwen geplunderd waren in het
gebouw van de provinciale commissie der
communistische partij werden geweldige
hoeveelheden levensmiddelen en meer dan
een millioen pesetas aangetroffen.
De communisten hebben zich meester
gemaakt van een gedeelte van de lev>ens-
middelenvoorraad van Madrid. Zij hebben,
volgens deze berichten, vernietigd wat zij
niet konden gebruiken.
Het gemeentebestuur van Madrid heeft
dan ook krachtige maatregelen genomen
om de levensmiddelenvoorziening der hoofd
stad te beschermen.
Offensief van Franco over tien
dagen?
Gayda schreef Zaterdag in de Giomale
d'Italia, dat vermoedelijk over tien dagen
een nieuw algemeen offensief door Franco
za! worden ontketend, waardoor de politie
ke overwinning aangevuld zal worden met
een militaire zege.
Het Spaansche slagschip „Jaime Prime-
ro" is Zaterdag te Benisaf bij Oran aange
komen met vluchtelingen uit Cartagena
aan boord. Een mijnenveger en een gewa
pend tankschip zyn in Oran aangekomen
uit Alicante. De drie schepen zijn ontwa
pend, de bemanningen en de vluchtelingen
zijn overgebracht naar een stoomschip in
de buitenhaven.
DE STRIJD IN CHINA.
Guerilla op Hainan.
Ongeveer 140 Chineesche soldaten voeren
een guerilla-oorlog in het noordoosten-en
oosten van het eiland Hainan. Zondag
ochtend vroeg' vielen enkele tientallen Chi
neesche soldaten het Japansche garnizoen
van Tsinglan aan. Zij werden volgens Do
mei, evenwel teruggeslagen na een gevecht
van een half uur. Ook een aanval op Ja
pansche troepen bij Wengheong werd af
geslagen. De Chineezen leden zware verlie
zen, terwijl aan Japansche zijde slechts een
man gewond werd.
De Chineesche strijdkrachten zijn uit het
gebied van de rivier de Han in Midden-
Hoepeh geheel verdreven. Zij zouden 21.000
man verloren hebben. De Japansche troe
pen hebben strategische punten langs dp
oevers der rivier bezet, hetgeen hen in
staat stelt in de richting van Itsjang op te
rukken.
Naar het Chineesche telegraaf agentschap
meldt is de stad Itsjang tot een puinhoop
geworden. Het aantal slachtoffers is ge
stegen tot verscheidene duizenden. Slechts
een beperkt aantal gebouwen staat nog
overeind in Itsjang, eens een welvarende
stad aan de Yangtse.
DE TOESTAND IN PALESTINA.
Hevig gevecht met Arabische bende.
In het dal van de Jordaan werd Zater
dag een hevig gevecht gelverd tusschen
een afdeeling grensbewakers die gesteund
werden door vliegtuigen en een groote ben
den Afrabieren. Het gevecht heeft eenige
uren geduurd en was pas tegen donker
afgeloopen. De Britsche troepen hadden
een zuiveringsactie in het dal ten uitvoer
gelegd.
De Britsche troepen hebben het grootste
deel van een uit Palestina gevluchte bende
kunnen vernietigen. Naar schatting zyn 35
opstandelingen gesneuveld en een vijftigtal
gewond. Aan Britsche zyde zyn een offi
cier en vier manschappen gesneuveld.
Drie vliegtuigen werden door het vuur
der rebellen getroffen. Een moest een
noodlanding maken, doordat de bestuurder
ernstig gewond werd.
Uit Amman meldt Reuter nog, dat een
groote bende Arabieren, die de grens van
Palestine waren overgekomen, op acht
mijl ten zuidwesten van Irbid slaags raak
te met een afdeeling van het Arabische
legioen en grenswacht, die gesteund wer
den door vliegtuigen. Na een hevig verzet
werden de Arabieren volkomen verjaagd,
Zij wordèn achtervolgd.
Troepen, die met de luchtmacht samen
werkten, hebben gisteren naby den spoor
weg JeruzalemJaffa 58 tereroristen ge
arresteerd, die in het bezit van kruit wa
ren en büjkbaar het voornemen hadden, den
spoorweg op te blazen.
KERK- EN SCHOOLNIEUWS
De Stille Omgang.
Begunstigd door een prachtigen winter
nacht is Zondag het eerste gedeelte van
den Stillen Omgang te Amsterdam ge
houden.
Gelijk andere jaren waren ook ditmaal
tienduizenden uit alle windstreken naar de
heilige stede gekomen om deel te nemen
aan deze nog immer groeiende devotie.
O.m. waren 200 Zeeuwen w.o. uit 50 uit
Vlissingen per extra trein naar Amster
dam getogen.
De intentie voor dit jaar was „bevorde
ring van sociale rechtvaardigheid en so
ciale liefde", sluitend in het kader van de
actie voor een nieuwe gemeenschap.
Met regelmatigen tred schreden jong en
oud, arm en rijk, werkgever, werknemer
en werklooze naast elkander voort als een
levende getuigenis van de gemeenschap
der heiligen.
Op den Dam baden zij voor Koningin en
vaderland, op de oude brug voor de zee
varenden en ter plaatse, waar nog voor
kort de nieuwe brug lag voor kerk en Paus.
Voor of na den omgang gemaakt te heb
ben woonden de bedevaartgangers in de
hun toegewezen kerken de M. Mis bij,
onder welke zij communiceerden.
Na deze herdenking van het H. Sac re-
ment van Mirakel begaven de pelgrims
zich naar hun woonsteden terug, vooraf
nog even den inwendigen mensch verster
kend.
Feuilleton
fel mrerihuisromaai van Wem er Schelle
3 twee maanden lang was Walter
feuter geen dag te laat op de zaak geko-
Hij was nu bijna een jaar chef van
lederafdeeling van het warenhuis N.
killer en in de eerste maanden was hy er
Wt in geslaagd meer dan drie dagen ach-
elkaar precies op tijd te verschijnen. De
*wneelchef. mijnheer Vengerski, schreef
Plotselinge nauwgezetheid van zijn
^geschikte toe aan de laatste boet-
Wlkatie welke hij tegen hem gehouden
i4* ..Het goede voorbeeld" en meer van
®$Qke fraaie zaken waren daarin veel-
aangehaald en Walter Reuter was
^nauwelijks aan het woord gekomen.
*iar mijnheer Vengerski vergiste zich,
•are reden voor Reuters op tijd komen
een andere. De ware reden had blond
5* en oogen, waarvan men bijna niet met
'erheid kon zeggen of zij grijs of bruin
Heuter was er tenminste nog niet
r Eekomen, hoewel hij reeds twee
panden lang dagelijks de onvermijde-
4 Zondagen niet meegerekend de ge-
gttmeid had gehad, deze oogen gedurende
«a half uur te bestudeeren.
u men de oorzaak nog verder zoeken,
JV Was de klok van den kerktoren de
van alles, samen met het neefje van
er' Deze Had, bij het probeeren van
zyn nieuwe hockeystick, het armband
horloge van zyn oom aan gruizelementen
geslagen en daar deze bovendien vergeten
had den wekker te zetten, moest hij den vol
genden morgen afgaan op de kerkklok, die
hy, van het balcon af, juist kon zien. En
deze kerkklok liep een flink stuk voor.
Alleen door deze merkwaardige samenloop
van omstandigheden, was het mogelijk, dat
Reuter een tram haalde, die reeds om
kwart voor negen, bij het warenhuis N.
Schiller was.
Dien morgen was het zuiver toeval ge
weest, dat hy in de tram de plaats tegen
over het meisje gekozen had. De volgende
maal, was het geen toeval meer.
Reuter woonde in West, maar een paar
halten van het eindpunt van de tram, zoo
dat de wagen meestal nog niet vol was.
Het was dus niet zoo moeilijk voor hem,
zich van de zoozeer begerde plaats te
verzekeren. Het allereerst was haar huids
kleur hem opgevallen een gezonde brui
ne kleur, die wel opvallen moest, daar het
nog maar begin April was en de meeste
stedelingen nog niet verbrand waren. Het
contrast met het blonde baar, dat aan één
kant van haar hoedje zichtbaar was, leek
Reuter eerst buitengewoon interessant,
later vond hy het betooverend. Den eersten
dag dacht hij, dat haar oogen grijs waren,
maar den volgenden dag vond hy het meer
op bruin lijken, welke meeningen elkaar
dan in den loop van de volgende dagen nog
een paar malen afwisselden. Verder was
het meisje slank en van middelbare groote.
In den regel was Reuter allesbehalve ver
legen zijn superieuren vonden zelfs niet
zelden het tegendeel maar hij had er
nog niet toe kunnen besluiten, het meisje
aan te spreken. Daarvoor was de tram
toch heuscli niet de juiste plaats. In het
begin was hij een keer op een onmogelijk
vroeg uur opgestaan en had het eindpunt
van de tram gewandeld, om te kunnen vast
stellen, aan welke halte het meisje insteeg.
Dit was maar een halte voor waar hij ge
woonlijk instapte en sindsdien liep hij
steeds dat eindje terug. Maar ook by die
halte scheen een kennismaking hem onmo
gelyk, aangezien hjj en het meisje niet de
eenige wachtenden waren. Op een dergelijk
vroeg uur ontmoet men in de tram meestal
dezelfde menschen, al spoedig ziet men
niet anders dan bekende gezichten en in
tegenwoordigheid van bekenden, behoort
een jongraensch zich fatsoenlijk te gedra
gen en geen jonge meisjes aan te spreken.
Nog afgezien daarvan was Reuter een
beetje bang, hy was er heelemaal niet van
overtuigd, dat hij het zou wagen het meisje
aan te spreken, wanneer hij haar eens
ergens anders dan in de tram ontmoette.
Hoewel hij er van overtuigd was, dat zijn
belangstelling voor haar niet verborgen ge
bleven was, kon hij zich met den besten
wil van de wereld niet voorstellen hoe zij
deze belangstelling opnam. Dat was overi
gens geen wonder, want Liese Winckler
was het met zichzelf nog heelemaal niet
eens over haar gevoelens voor den jonge
man met het bimtale gezicht, die haar
iederen morgen in de tram, als het ware
met zijn blikken verslond. Eerst probeerde
zy zichzelf wys te maken, dat hij haar vol
kamen onverschillig was, maar toch moest
ze voortdurend aan hem denken.
En tenslotte bleef ze, b\j een rondwande
ling door het warenhuis Schiller ook al
leen .maar bij de lederafdeeling staan, om
dat ze plotseling het voorwerp van haar
gedachten in den achtergrond zag staan.
Ze was werkelijk niet van plan geweest
een tasch te koopen. Haar oude zag er
wel een beetje versleten uit, maar ze moest
sparen en kon zich eigenlijk de weelde van
een nieuwe tasch niet veroorloven. Niette
min vroeg zij de verkoopster, haar eenige
modellen te toonen.
„Juffrouw Kahn, deze dame bedien ik
zelf", mengde Reuter zich in het gesprek
tusschen de verkoopster en Liese Winckler.
Daarna staarde hy het meisje alleen nog
maar aan en wist niet wat hy verder zeg
gen moest. De aanwezigheid van de ver
koopster droeg er niet bepaald toe bij, zyn
verlegenheid te overwinnen en tenslotte
kwam hij tot de conclusie, dat het gemak
kelijker was, iets tegen deze verkoopster
te zeggen.
„Gaat u alstublieft even naar het maga
zijn en ziet u even na, hoeveel koffers daar
nog staan".
Thans waren ze eindelijk alleen.
„U zoekt een tasch?" Beter wist Walter
deze langgezochte gelegenheid niet te ge
bruiken.
„Graag", zei Liese ernstig alleen haar
oogen lachten een beetje.
„Wij kennen elkaar toch?" waagde Wal
ter aarzelend.
Liese knikte.
„Ik heb u aldoor al iets willen vragen",
stotterde Walter.
„Wel?"
Nu was hij vergeten wat hij vragen
wilde.
„Ziet u er den heelen winter zoo bruin
gebrand uit?" was alles, wat hem op dat
oogenblik te binnen schoot.
Maar ze moesten er beiden om lachen,
zoodat het ys voorloopig gebroken was.
„Ik heet Walter Reuter", stelde hij zich
t nog steeds lachend voor.
„En ik Liese Winckler".
Daarna hielden zy zich eenige oogenblik-
ken bezig met elkaar aan te zien, alsof zij
daar in de tram nog niet genoeg gelegen
heid voor gehad hadden.
„Wanneer u deze bruine tasch een paar
maten kleiner heeft, wil ik haar graag
hebben", verbrak Liese het zv.ygen, daar
zy eerder dan Walter, het kleine heertje
met het puntige kale hoofd had opgemerkt,
die het merkwaardige paar reeds eenigen
tijd met de grootste belangstelling stond
aan te zien. Ook Reuter herkende nu mijn
heer Vengerski, de personeelchef.
Hy zocht de verlangde tasch op, welke
Liese wel wilde hebben.
„Zal ik haar laten inpakken?"
„Nee, dank u, ik zal haar maar dadelijk
in gebruik nemen".
In dien tusschentijd was de personeel
chef weer uit het gezicht verdwenen, maar
daarvoor in de plaats was de verkoopster
van het magazijn teruggekeerd, zoodat
mijnheer de afdeelingschef niets kon zeg
gen van alles wat hrj op het hart had.
U kunt de tasch hier aan mij betalen, dan
behoeft u niet naar de kassa te loopen".
„Dank u weL Goedendag".
Meteen was ze verdwenen en Walter
moest zich troosten met de gedachte, dat
hij nu tenminste het recht had, haar mor
genochtend te begroeten.
Liese vervolgde haar wandeling met
haar nieuwe tasch onder haar arm. Zij
slenterde door de verschillende afdeelingen
van het warenhuis, bekeek hier en daar
wat, maar deed geen verdere inkoopen. Er
waren weliswaar verschillende zaken, die
zij zeer goed zou kunnen gebruiken, doch
de onverwachte aankoop van de tasch,
maakte het, met het oog op haar flnan-
cieele omstandigheden, noodzakelijk dat zij
zich voorloopig andere dingen ontzegde.
(Wordt vervolgd.)}
