de huisorouÊQ Voor. EEN NIEUW RECEPT VOOR KOEKJES. <1111 de Vers JOODSOH VERKEER TUSSCHEN TEL AVIV EN HAIFA VERBODEN. De militaire commandant van Jaffa heeft het Joodsche verkeer tusschen Tel Aviv en Haifa verboden, bij wijze van straf wegens den moord, die een Jood in een straat te Tel Aviv op een Arabier heeft gepleegd. DE INVOER VAN OPIUM IN HET VERRE OOSTEN. Van Chineesche zijde wordt uit Sjanghai gemeld, dat de Japanneezen onlangs 3700 kisten opium, wegende meer dan 6 miliioen ons, uit Perzië te Woesung aan de mon ding van de Whang Poo rivier hebben in gevoerd, vanwaar het Japansche leger de zending naar de buitenwijken in het Wes ten van Sjanghai heeft gestuurd, waar de opiumkitten bloeiden. Op deze wijze beoogt men aan de aandacht der douane autoritei ten en de politie van de internationale ne derzetting te ontsnappen. VEFZET IN MADRID NOG NIET GEËINDIGD. Donderdagochtend is het te Madrid tot nieuwe gevechten tusschen de communisti sche opstandelingen en de troepen van Miaja gekomen. Op verscheidene punten werd kanongebulder gehoord. Er werd ge schoten van daken en uit vensters, zoodat de bevolking thuis bleef. Alle uitgangen der stad waren door troepen afgezet. Op bevel van den nationalen verdedi- gingsraad bombardeerde de republikein- sche luchtmacht onafgebroken de stellin gen der opstandelingen. Een legercorps trok op naar Ganillejas, het eerste doel, dat tot den vrede leiden zal. De desertie onder de communistische troepen werd in den loop van den dag steeds belangrijker, meldt Havas. De sol daten, die zich overgaven werden onmid dellijk naar plaatsen achter het front ge bracht. De communistische troepen van El Pardo konden oprukken tot de uiterste buitenwijken van Madrid zonder tegen stand te ontmoeten van den kant der trouwgebleven troepen, die geen conflict wilden doen ontstaan. Woensdag liepen nog communistische troepen in Madrid, d'cch deze strijdkrach ten zijn thans afgesneden van de kern der troepen, die gekampeerd liggen in de omgeving van Alamada de Oauna. Om half drie heeft de nationale verde- digingsraad aangekondigd, dat de midde len tot onderdrukking van de communisti sche beweging in werking werden gesteld. Het leger, dat naar Madrid ontboden is, is het corps, dat in normale omstandigheden in de Levantzöne ligt en gebruikt wordt aan de fronten, wanneer de omstandighe den dit noodig maken. Het werd snel naar de hoofdstad gebracht en viel de muiters, die zich gevestigd hadden op plaatsen, die den weg ValenciaMadrid beheerschen, op 10 K.M. van Madrid, in den rug aan. De oproerlingen waren er in geslaagd het ver keer op den weg te belemmeren, zoodat het moest worden omgeleid. De eerste re sultaten, die verkregen werden door de aankomst der versterkingen, waren, dat belangrijke groepen soldaten zich overga ven. Deze soldaten hadden op 10 K.M. van Madrid het dorp Barrajas bezet, evenals posities vóór Canillejas, waar de contróle bestaat op den toegang tot Madrid voor reizigers en koopwaren. Een tweede actie werd gevoerd in de voorstad Chamartin, in het noorden van Madrid, waar het com munistische revolutionaire comité gijze laars had ingesloten, o.m. verscheidene re- publikeinsche Spaansche journalisten. Om half drie heerschte rust in het centrum der stad. Gisteravond is het hoofdkwartier der Madrileensche oproerlingen gevallen. Veer tienhonderd communisten werden gevangen genomen. Om kwart voor negen gisteravond hoor de men plotseling het gebulder van kanon nen, het springen van handgranaten en het geratel van mitrailleurs, blijkbaar afkom stig van een hevig gevecht in het centrum der stad. Na enkele minuten werd het evenwel weer rustig en hoorde men een stem de rebellen aansporen, zich over te geven. Men zag later op brancards ge wonden vervoeren. Tot dusver schijnt het gevecht niet hervat te zijn. Wel kan men in de verte nog ontploffingen hooren, die erop wijzen, dat in de buitenwijken nog steeds tegen communistische haarden van verzet wordt gestreden. Itepublikeinsche duikboot stelt zich ter beschikking van Franco. Uit Palma wordt gemeld, dat de repu- blikeinsche duikboot C 2 gisternacht daar is aangekomen en zich aan de rechtsche autoriteiten heeft overgegeven. Het 160 ton metende -Fransche stoom schip „Azelma", dat een lading sinaas appelen aan boord had, is gisteren in volle zee aangehouden en naar Barcelona opge bracht. Onverwachte aankomst van Britsche oorlogsschepen te Gibraltar. De Britsche oorlogsschepen „Shropshire", „Ivanhoe", „Ilex" en „Imogen", die aan de gecombineerde manoeuvres van de At lantische vloot deelnamen, zijn gistermid dag onveiwacht te Gibraltar binnengeloo- pen. Er werd noch aan de officieren noch aan de bemanning, vergunning gegeven te passagieren. De oorlogsbodems zouden waarschijnlijk spoedig weer zee kiezen om naar het Oosten koers te zetten. De be stemming is echter niet bekend. De ma rine-autoriteiten te Gibraltar weigeren zich hieromtrent uit te laten. Welingelichte kringen meenen evenwel te weten, dat de aanwezigheid dezer oorlogsschepen verband houdt met de door Franco afgekondigde blokkade. Lord Halifax heeft gisteren ook in het Engelsche Hoogerhuis Ie waarschuwing uitgesproken, dat Britsche oorlogsschepen instructies hebben gekregen om Britsche schepen buiten de Spaansche territoriale wateren te beschermen en zelfs vergel dingsmaatregelen te nemen binnen de ter ritoriale Spaansche wateren tegen iederen onderzeeschen aanval. JUBILEUM VAN HET AMERIKAANSCHE MINISTERIE VAN BUITENLANDSCHE ZAKEN. Voor het Amerikaansche ministerie van buitenlandsche zaken of, zooals het hier heet, departement van staat, zal de 27ste Juli van dit jaar een gedenkwaardige dag zijn, n.L de 150ste verjaardag van zijn stichting, die in het jaar 1789 door een besluit van het Congres plaats vond. In Washington worden reeds groote voorbe reidingen getroffen om dit feest op waar dige wijze te vieren. In het uit de Amerikaansche revolutie te voorschijn gekomen jonge staatswezen was het departement van staat de eerste door het parlement geschapen tak van het federale bestuur. Sinds zijn stichting heeft dit regeeringsressort, dat zijn werkzaam heid mét vijf ambtenaren en eenige diplo matieke vertegenwoordigers in het buiten land begon, zich tot een reusachtig bureau cratisch apparaat ontwikkeld. In de centrale van het ministerie van buitenlandsche za ken te Washington bestaat het personeel uit bijna duizend man, terwijl de buiten landsche missies ongeveer 3500 personen omvatten, waaronder de ambassadeurs in de hoofdsteden der groote mogendheden natuurlijk de hoogste diplomaten zijn. De ontwikkeling van het departement van staat vormt een getrouw spiegelbeeld van de ontwikkeling van het Amerikaansche staatswezen van een los, 13 dim bevolkte koloniale staten omvattend complex tot een reusachtig federaal gebied van 48 sta ten met een bevolking van 130 miliioen menschen. In het jaar 1853 werd de functie van onderstaatssecretaris (Assistant Secretary of State) geschapen. Op het oogenblik staan den staatssecretaris als leider van het ministerie van buitenlandsche zaken een onderstaatssecretaris, een buitenge woon raadsman en drie hulp-secretarissen ter beschikking. De eerste staatssecretaris was Thomas Jefferson, een van de onder teekenaars der onafhankelijkheidsverkla ring en derde president van de Vereenigde Staten. Als leider van het oudste regee ringsressort is de staatssecretaris ook steeds het hoogste lid van het kabinet. Bij afwezigheid van den president en van den vice-president wordt de minister van bui tenlandsche zaken automatisch plaatsver vangend hoofd van de regeering. KERK- EN SCHOQLNIEUWS Een historische bijbel teruggevonden. Men heeft te Honoloeloe een in de taal van Hawaii gedrukte bijbel gevonden, wel ke het Amerikaansche bijbelgenootschap in 1868 geschonken heeft aan Kamehameha V van Hawaii. De koning heeft hierin vele waardevolle aanteekeningen gemaakt over den indruk, welke de godsdienst van de blanken op hem maakte. Men acht deze notities van groot belang voor hen, die de uitwerking van de beschaving op primitie ve geesten willen bestudeeren Geen concilie. De in het buitenland verspreide geruch ten, volgens welke de Paus zich gereed zou maken om een concilie (kerkvergadering) bijeen te roepen, vinden in kringen te Va ticaanstad geen geloof. Men wijst er daar op, dat nog afgescheiden van het feit dat het niemand gegeven is van tevoren de be doelingen van den Paus te kennen, de bij eenroeping van een concilie jaren van voorbereiding zou eischen. Eveneens herinnert men er aan, dat het laatste concilie in 1870 onderbroken werd toen de Italiaansche troepen Rome binnen rukten. Het concilie werd echter nooit ge sloten verklaard. Kwark, bij onze zuidelijke buren „platte kaas" genoemd, leent zich gemakkelijk voor de bereiding van deeg. Wie niet in de gelegenheid is, ze klaar te koopen, kan zelf kwark bereiden. Daartoe brenge men 2 liter melk aan de kook, laat deze afkoe len tot ze lauw warm 40° C.) is, dan voegt men er liter karnemelk bij en houdt alles samen enkele uren lauw door de pan in een teil met warm water te zet ten. Men giet vervolgens de massa door een schoonen doek, waarin de viaste stof fen, thans kwark genoemd, achterblijven. Deze kan, vermengd met suiker of peper en zout, als broodbelegsel gebruikt wor den, doch ook gebruikt worden bq de be reiding van deeg. Dit heeft de eigenschap, dat het bij het bakken bladert, bijna even mooi als het zoo bewerkelijke feuilletédeeg. Men kan het o.m. gebruiken voor Gevulde kwarkkoekjes. 100 gram (1 ons) kwark (eventueel be reid uit 1 liter melk en y2 liter karnemelk) 100 gram (1 ons) boter 100 gram (1 ons) bloem 'roode jam en wat zout. Roer de boter tot ze zacht is. Vermeng ze met de kwark en de bloem. Voeg een klein beetje zout toe, laat het deeg een tijdje staan om steviger te worden en rol het vervolgens uit tot een lap van hoog stens y2 c.M. dikte. Steek hieruit met een glas of een vormpje een even aantal rond jes. Leg op de helft in het midden wat roode jam, dek ze af met de andere helft en druk de randen goed op elkaar. Bak de koekjes in een warmen oven gaar en bruin (±15 min.) „WINTERSCHOTELS, DIE WEINIG KOSTEN". Winterschotels die weinig kosten, die dus uiterst eenvoudig zijn in hun bereiding, maar die tegelijkertijd echt bij den winter passen omdat ze ons in dit jaargetij van flinken eetlust een overvloed van degelijk voedsel brengendat zijn. o.a. de oud- Hollandsche stamppotten. „Oud-Hollandsch" voor zoover het de traditie betreftimmers, neg voordat het keukenfornuis zijn intrede had gedaan, hing reeds aan den ketting over het open vuur de ijzeren pot, waarin de verschil lende benoodigdheden voor den maaltijd samen gaar werden, om tenslotte ook sa men door elkaar geroerd of gestampd dampend in de schotels te worden over- geschept. Niet meer „oud-Hollandsch" echter wat de bereiding betreft die heeft, op gezag van het wetenschappelijke onderzoek om trent de voedingsstoffen op verschillende punten een grondige verandering onder gaan. Op de eerste plaats vormt bij ons het vleesch niet meer zooals vroeger de hoofdzaak in den stamppotklapstuk, worst of spek worden weliswaar gebruikt, maar de hoeveelheid beperkt zich gewoon lijk tot slechts ongeveer 100 gram per per soon zelfs is het geen vreemd verschijn sel, dat het gerecht zonder vleesch wordt bereid en dat de voedingswaarde op peil wordt gebracht door toevoeging van erw ten of boonen, van melk of van kaas. In de tweede plaats verbinden we aan een „modernen" stamppot de voorwaarden van een korten kooktijd, met de bedoeling, dat de vitamin enwaarde van groente en aardappelen onverminderd zal blijven. Er varing heeft ons geleerd, dat binnen een hclf uur alle groente een voldoende mate _5olf biskaje .KnOL' NAAR HET EINDE VAN DEN BURGEROORLOG IN SPANJE Bovenstaande kaart geeft een goed beeld van het grondgebied dat nog in handen der republikeinen is, met de strategische hoofd wegen. De zwarte pqltjes geven de mogelijke aanvalsrichtingen weer, die de Franco troepen beoogen bij het ophanden zijnde offensief en welke voornamelijk gericht zijn op de twee verbindingswegen van MadridV alencia. In de voornaamste steden, n.l. A. wAe, Ciuad-Real, Murcia, Alicante, Lorca, Car tagena, en Almeria is het zeer onrustig en er worden herhaaldelijk onderlinge opstan den gemeld. De witte pijlen geven de rich ting aan naar de Fransche oorlogshavens waar de republikeinsche vloot zich heeft laten interneeren te Sête na den val van Barcelona, te Mers-El-Kebir na den val van het ministerie Negrin. van gaarheid kunnen bereiken, terwijl voor de aardappelen dezelfde kooktijd geldt. In de derde plaats wordt bq een „mo dernen" stamppot geen kooknat weggego- ten van den aanvang af beperken we de hoeveelheid water, zoodat na een half uur juist voldoende vocht aanwezig is voor het door-elkaar-stampen. Een enkel voorbeeld moge dienen, om deze theoretische bespreking in de prak tijk vast te leggen. Als stamppot zullen we den hutspot kiezen veranderen we die .-€us in b.v. boerenkool-, zuurkool-, sa- voyekoal-, of koolraapstamppot, dan blij ven toch in hoofdzaak de regels voor de bereiding en den duur van den kooktijd ge lijk. Hutspot. iy2 kg. aardappelen, 1 kg. wortelen, kg. uien, y2 liter melk, 60 g. (3 afgestre ken eetlepels) boter of vet, wat zout. Boen de ongeschilde aardappelen schoon, pit ze, snyd ze in vierde-parten en doe ze in de pan met een bodempje kokend wa ter. Leg er de gesnipperde wortelen en uien op, strooi er wat zout over (niet veel) en laat in de gc-ed gesloten pan op een zacht vuur alles samen een half uur door koken, tot aardappelen en groenten gaar zijn. Giet er de melk bij en laat die aan de kook komen stamp alles door elkaar met de boter of het vet en onderzoek, of de hoeveelheid zout voldoende is geweest. Een smakelijke aanvulling, die dezen stamppot kan maken tot een volledigen maaltijd (met enkel misschien een appel of een sinaasappel als dessert) bestaat in gebakken kaasboterbammen. Per persoon rekenen we twee gesmeerde sneden brood van gewone diktewe leg gen tusschen de twee sneetjes een dikke plak kaas, bakken dan in de koekenpan met wat boter de belegde boterhammen aan weerskanten goudbruin en dien ze vooral warm op, zoodat de kaas week blijft. ZELF MAKEN VAN YOGHURT IS NIET AAN TE BEVELEN. De „ontdekking" van de yoghurt heeft nog niet zoo lang geleden plaats gevonden. De Russische bacterioloog en physioloog Metchnikoff betrok dit zure melkproduct in zijn theorie, dat het leven van men schen en dieren in hocge mate beheerscht wordt door de processen, welke optreden bij de spijsvertering. Dieren met een zeer kort darmkanaal, zooals de papegaai, be reiken een hoogen ouderdomde mensch daarentegen zou de nadeelen van een lang darmkanaal ondervinden in den vorm van een soort vergiftiging, welke het leven zou verkorten. Met één uitzondering de Bul garen zouden door het gebruik van een merkwaardig gerecht deze schadelijke in vloeden kunnen neutraliseeren en daaraan schreef Metchnikcff het feit toe, dat dit volk een hoogen ouderdom bereikt! De daar te lande gebruikte spijs heette „Yog hurt", en de microben, welke den heilza- men invloed uitoefenen, werden door dezen geleerde met den naam bacillus bulgaricus aangeduid. De leer van Metchnikoff is in het licht van latere ontdekkingen op den achter grond geraakt, wat niet behoeft mee te brengen dat daarom de Yoghurt, die se dertdien ook in West-Europa bekend werd, uit de aandacht mag verdwijnen. Integen deel, evenals andere frisch-zure melkpro ducten men denke aan de van ouds be kende karnemelk oefent zij een welda dige werking uit op de spijsvertering, en aangezien het tevens een zeer smakelijk product is, kan men nog heden den Russi- schen geleerde dankbaar zijn voor de be kendheid, door hem aan Yoghurt gegeven. Ook in ons land begon men gaandeweg aandacht te schenken aan dit aromatische product, dat vrij snel bq het publiek be kend is geraakt. Maar van het ontstaan en de specifieke werking, van yoghurt was men echter onvoldoende op de hoogte. In die periode is de meening verbreid dat men yoghurt gemakkelijk zelf thuis zou kun nen bereiden door een z.g. yoghurt-plantje enkele uren in ongekookte melk ande ren zeggen juist gekookte melk te leg gen en dat de allengs dik geworden mas sa, na te zijn gezeefd, het gevraagde Bul- gaarsche product zou opleveren. De „plantjes" die men dan gebruikt dra gen echter ten onrechte den naam yoghurt; het zijn in werkelijkheid Kefirkorrels en men kan er dus niet anders dQn Kefirmelk van maken zuur, gistaehtig en vaak licht alcoholisch van smaak. In yoghurt daarentegen treedt geen gisting onder koolzuur- of alcoholvorming op ook de bereidingstijd en temperatuur vertoonen groote verschillen. Voor het maken van yoghurt gaan goed ingerichte bedrijven uit van door reincul tuur gekweekte bacteriën, waarbij men eiop toeziet, dat uitsluitend de gewenschte bacteriën, zich goed kunnen ontwikkelen. Hiervoor is meer inzicht en apparatuur noodig dan waarover een huisvrouw kan beschikken. Wie dus dit licht verteerbare product, dat, zooals reeds gezegd werd, op de spijsvertering zulk een gunstigen in vloed uitoefent, en dat b.v. in combina tie met vruchten heerlijke gerechten oplevert, bij de gezinsvoeding wil inscha kelen, doet verstandig af te zien van het zélf maken van Kefirmelk (waartegen trouwens ook uit bacteriologisch oogpunt bezwaren bestaan). Slechts bedrijven, die daarvoor zijn ingericht, kunnen yoghurt leveren, welke alle goede eigenschappen bezit, en waarvan men onbevreesd het ge zin, óók de kinderen, kan laten profitee red BRIEFPAPIER Smaakvolle uitvoering 8 i I I ij k e p r ij zen MR. ROST IN SLECHT GEZELSCRAJ» Onder bovenstaand opschrift schrijft w Dagblad van Noord-Brabant en Zeeland De tactiek van de N.S.B. zet haar pr0, paganda handig maar wel wat doorzichtte in elkaar. Zoo heeft de heer Rost van Ton. ningen op denzelfden dag, waarop hjj het tumult in de Tweede Kamer verwekte zichzelf op een vergadering te Bilthoven de martelaarskroon opgezet. Betere gelegen, beid om de verdrukte onschuld te spelca kon hg zich moeilijk wenschen, beteren ach. tergrond om zich een ridder zonder vrees en blaam te toonen evenmin. Dus riep hij het, zoo vlak nadat hij door de Kamer-boden in den kraag was gegrepen, weer eens uit dat hij geen gelegenheid zal laten voorbij, gaan om de beschuldiging te herhalen, dat twee geestelijken in Oss zich tegenover vijf kinderen hebben misdragen. Blijkens een verslag in een plaatselijk krantje heeft hij echter nu een tipje op ge. licht van den geheimzinnigen sluier die tot dusverre nog steeds over zijn beschuldi. gingen was uitgespreid. Hij heeft een getui ge voor het forum geroepen en dat wel in bewoordingen, die doen vermoeden dat alle aantijgingen op de mededeelingen van dezen eenen getuige berusten. „De heer Keere. weer te Oss is miin getuige deze weet veel van de geheele affaire af", zoo moet de heer Rost op deze vergadering verklaard heb. ben. De heer Keereweer, in wiens gezelschap mr. Rost zich schaart, is de bekende Ossche figuur, die niet minder dan 18 veroordee lingen achter den rug heeft en over wien wachtmeester De Gier van de voormalige Ossche brigade het volgende gerapporteerd heeft „Het onderzoek in 1931 is ook door mij verricht en betrof toen o.a. feiten uit 1928 en 1924. Dit onderzoek heeft toen tot geen resultaat geleid. De eenige, die toen bezwarende verkla ringen tegen den pastoor aflegde, was K. Het is mrj bekend, dat dit een der gevaarlijkste en beruchtste individuen van Oss is, die zich op zedelijk gebied beestachtig heeft misdragen". Nochtans ziet deze Keereweer kans zich tot een vertrouweling te maken van de N.S.B., voor wie inzichten van een minis ter en zijn adviseurs en uitspraken van rechterlijke instanties geen enkel gezag hebben. Men kan daarin een bevestiging zien van hetgeen wij reeds op 27 December 1.1. schreven „De redactie van het Natio nale Dagblad plaatst zich met deze beschul digingen op één peil met dengene, uit wiens gedegenereerd brein deze vieze laster is opgeborreld". Verder wenschen wij hierop niet in te gaan tenzij dan met de bekentenis dat wij ons schamen over het gebrek aan welvoeg lijkheid dat Nederlandsche nationaal- socia listen aan den dag durven leggen. „MENSCHEN" GEZOCHT. Pater Wessels S.J. schrijft onder het op schrift „Inkeer" in „St. Bonaventura" Er ligt veel wijsheid geconcretiseerd in dat grappige verhaal van Diogenes, die op zekeren dag uit zijn ton te voorschijn trad en met een brandende lantaarn in de hand over de markt van Athene begon te loopen al roepende „ik zoek een mensch". Is het overdreven wanneer men zegt, dat ook in onze dagen echt menschelijke menschen met een lantarentje zqn te zoe ken? Het is zeker niet overdreven, wanneer beweerd wordt, dat de hedendaagsche maatschappij vooral behoefte heeft aan menschen, aan volle, warm voelende, wqze, veel begrijpende, vreedzame en harmonisch ontwikkelde menschen. Het merkwaardige is, dat dit in breede kringen ook wel wordt ingezien getuige de sclioone bladzijden door vele paedago- gen over de vorming van den mensch ge schreven maar dat de officieele school systemen met die behoefte toch zoo weinig rekening houden. Was de vorming en ontwikkeling van den aankomenden mensch de leidende ge dachte bq de opstelling onzer schoolpro- programma's Wij leven in een tijd van steeds verder doorgevoerde vakstudie en specialisatie op elk gebied. Zijn de bezwaren aan zulk een doorge zette splitsing verbonden, niet reeds dui delijk aan 't licht gekomen? Ik vond dezer dagen de volgende humo ristische definitie „A specialist is a doc tor, who knows a great deal about a very little and who goes along knowing more and more about less, untill finally he knows practically everything about nothing." En waar blqft de mensch? Die specialisatiezucht is ook in onze scholen doorgedrongen, is ons middelbaar, en helaas ook ons gymnasiaal onderwijs niet verworden tot een onderling weinig samenhangende groep van vakstudies, ge leid door afzonderlijke specialisten? Waar is de synthese gebleven, waar de vorming van den mensch? Ik krijg altqd een onbehaaglijk gevoel, wanneer ik een 30-tal menschenkinderen van 12, 13 jaar een le H.B.S. klas zie binnenstappen, waar een tiental vakleera- ren op hen wordt losgelaten. Hoevelen moeten mislukken? En bij hoevelen, die in hun studie slagen, zal het resultaat zqn, krachtens het gevolgde systeem „un doc- teur qui n'est que docteur". Maar de maatschappij heeft menschen noodig Dokters, advocaten en ingenieurs ziin er genoeg. Hoe zal ons middelbaar en gymnasiaal onderwijs weer gezond worden? Is hier niet inkeer gebodenof wel licht terugkeer?

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1939 | | pagina 6