Vereniging voor Beroepskeuze
BRIEVEN UIT DE HOFSTAD
Ruwe
schrale huid
genoemde families waren niet, de familie
Verschoor was wel verzekerd.
De heer van der Heym, die de stad was
ingegaan, arriveerde enkele uren later op
het terrein van den brand, waar de politie
hem een verhoor heeft afgenomen. In ver
band met het verdere onderzoek zijn de
heer van der Hey,m en een employé van de
firma nog op een politiebureau ontboden.
De iefstal aan boord
van de Elisabethviile. Om
trent den diefstal aan boord van het Belgi
sche stoomschip „Elisabethviile" wordt
nader gemeld, dat de buit bestond uit 12
pakken met uitgezochte, ruwe Congolee-
sche nijverheidsdiamanten, met een totaal
gewicht van 16.147,30 gram, verder 4 sta
ven geel goud, elk wegende 9 tot 10 kilo
gram.
De dieven hebben waarschijnlijk veron
dersteld, dat een grootere hoeveelheid goud
aan boord was. Uit telegrammen, welke
zijn gewisseld met de afzenders is evenwel
gebleken, dat deze grootere hoeveelheid is
verzonden met een Britsch schip.
Misdadigersbenden
roeien elkaar uit. In deernis-
wekkenden toestand, met een vrijwel af ge-
kapten rechterarm en nog vijf andere vree-
Selijke kapwonden over hoofd en lichaam,
door zwaar bloedverlies zwevende tus-
schen leven en dood, doch nog in staat do
namen van twee zijner aanvallers te noe
men, troffen hedenmorgen rechercheurs in
kampong Sawab, Djembatan-Lima, een be
rucht individu uit de onderwereld aan, die
in een ongelijken strijd tegen vier ledeu
eener concurreerende „gang" het onderspit
had moeten delven, echter niet, voordat hi]
een zijner belagers zoodanig met zijn kap
mes had bewerkt, dat deze eenige meters
verder buiten gevecht gesteld, eveneens in
een grooten bloedplas, op den grond lag.
zoo vertelt het Bat. Nwsb. van 16 Dec.
De aangevallene is naar de C.B.Z. ver
voerd, de aanvaller naar het militair hospi
taal, daar voor hem sterkere bewaking
noodzakelijk geacht werd.
De vier zware jongens hebben met den
man, willen afrekenen. En dat wegens éen
vorige slachting, twee maanden terug, op
haar beurt de afrekening voor een weer
eenigen tijd tevoren plaats gehad hebbende
vechtpartij naar aanleiding van de buitver-
deeling na de berooving van een Chinee-
sche passagiere, die te Priok, vlak voor
haar ambarkement aan boord van een
J.C.J.L.-boot waarmede zij naar China zou
gaan, van haar goud beroofd werd.
De huidige C.B.Z.-patiënt maakte tijdens
de „massacre" van twee maanden terug
deel uit van de winnende ploeg aan den
anderen kant vloeide toen het meeste bloed.
Thans hebben de overlevenden, aange
vuld met nieuwe krachten, wraak geno
men. Drie hunner, die zeker niet bevredigd
zijn door dezen afloop, zijn er vandoor kun
nen gaan.
Mochten zij zich korter of langer uit de
handen van de politie weten te houden, dan
zal het vervolg van deze bloedige reeks
vechtpartijen zeker niet uitblijven.
Dronken oud-militair
door woedende bevolking
gedood. Dinsdagmiddag 13 Dec. j.l.
ongeveer half een heeft zich te Sepandjang
(N.O.I.), voor de woning van den admini
strateur van de sf. „Ketegan" een bloedig
tafereel afgespeeld, waarbij de hoofdper
soon van het drama, de gepensionneerde
militair W., den dood heeft gevonden,
meldt het „Soer. Hbl."
W., die bekend stond als een dronkaard
en ruzie-zoeker, woonde met zijn vrouw in
een klein straatje, gelegen tegenover de
Besaran van Ketegan.
Hij had dien dag weer veel gedronken,
maakte ruzie met Zijn vrouw, greep plotse
ling zijn sabel uit den diensttijd en rende
hiermede de straat op, een ieder bedreigend
die in zijn nabijheid kwam.
De buren konden zich voor den waanzin
nigen woesteling uit de voeten maken, niet
echter Djojo, een tahoeverkooper, die bezig
was zijn koopwaar te bereiden. Deze man
kreeg met de sabel een houw over het
lichaam en werd zwaar verwond in een
taxi naar de C.B.Z. te Soerabaja vervoerd.
W. rende voort, attaqueerde vervolgens
een warong, waarin hij alles kort en klein
sloeg en keerde zich tegen een tweede
warong. De bevolking, die zag dat er meer
slachtoffers zouden vallen, liep tegen den
amokmaker te hoop, bekogelde hem met
steenen en ranselde hem af met een stuk
hout, afkomstig van de vernielde warong.
Een der eersten die bij den zwaar aan het
hoofd bloedenden man kwam, was de ad
ministrateur van Sepandjang, de heer
Loopuyt, die assistentie van zijn personeel
had ingeroepen. In een half uur was het
drama afgeloopen.
W. werd in de auto van den heer Loopuyt
naar de C.B.Z. vervoerd voor zijn aan
komst aldaar had hij reeds den geest ge
geven.
Hij werd Woensdag 14 Dec. begraven.
Het slachtoffer Djojo is naar werd gemeld,
eveneens overleden.
De amokpartij gebeurde terwijl de wedo-
no en ass.-wedono van Sepandjang op tour
nee waren. De opgeroepen veldpolitie van
Sidhoardjo was echter snel ter plaatse en
stelde een onderzoek in.
1813—1938.
Scheveningen is met de viering van het
Onafhankeiijklieidsicest uit zijn slof ge
schoten. Wel heeft dit dorp om het dien
eeretitel nog eens te geven meermalen
getoond dat het heel goed volksfeesten
kan organiseeren, maar daarin was in de
laatste jaren soms wel eens de klad geko
men. Er bestaan nogal veel antitheses in
dit beperkte maatschappelijke complex en
deze beïnvloeden de eendracht niet altijd
in gunstigen zin. Zelfs met de organisatie
van oranjefeesten hep het niet vlot meer,
totdat nog betrekkelijk kort geleden een
nieuwe organisatie is verrezen, die jeug
dige kracht blijkt te bezitten.
De viering van de 125-jarige onafhanke
lijkheid is waarlijk een staaltje van goed
volksfeest geweest. Het verloop ervan is in
alle opzichten goed geweest en zelfs het in
December grillige weer had ditmaal een
zeer goede bui. Wat ons vooral getroffen
heeft is de medewerking der bevolking ten
aanzien van de costumeering uit den
ouden tyd. Ken heeft zich geen moeite
ontzien om nog eens de oude en fleurige
drachten voor den dag te halen of weer
met naald en draad te voorschijn te too-
veren. Inderdaad valt dan toch wel een
achteruitgang sedert 1813 te constateeren.
De oude dracht heeft den invloed van de
modernere costuums niet kunnen ontgaan
en markante onderdeelen zijn verdwenen.
Grappig was vooral de antieke hooge hoed,
die op menig verweerd schippers-gezicht
wel wat grappig stond maar toch even
markant was. Pe oude retten en „kasjak-
ken" waren weer voor den dag gehaald en
de veelkleurige japonnetjes der meisjes
deden het heel goed in het vriendelijke
zonnelicht, waarmede de 14e December
werd verrast.
De ensceneering van de landing van den
souvereinen vorst was uitstekend. Het was
voor de feestvierenden natuurlijk een bij
K van handen en gelaat,
schrale lippen, gesprongen
Ijra handen genezen snel met
f PUROL1T
Ooos 30-60ct. Bij Apoth.en Drogisten
WMKrW MIJNHARD! BI,"Wil M
zondere vreugde dat H. M. de Koningin
daarbij tegenwoordig was.
De stemming was uitmuntend en door
dat het feest tot Scheveningen beperkt
bleef, was het niet overvol, zoodat het op
treden van de politie wel eens overbodig
uitvoerig was. Doch alle is in beste har
monie verloopen en in de annalen van
Scheveningen zal dit feest weer een goede
bladzijde vullen.
™Wie in de gelegenheid mocht zijn de
bioscoop-opnamen van deze feesten te gaan
zien, verzuime dit niet, want hier werd
een typisch historisch tafereel ten tooneele
gebracht, beter dan de film zelf het wel
licht zou weten te ensceneeren. In 1913
heeft ook wel een bijzondere viering plaats
gehad, maar ditmaal was de opzet breeder
en beter en meer „natuurgetrouw". Sedert
1898 heeft Scheveningen niet meer op deze
schaal een oranjefeest gevierd. Voor de
leiders past dan ook een hartelijk compli
ment met dit succes. Vermelden wij ten
slotte nog even hoe juist het is geweest
dit feest iets uit te stellen waardoor bijna
de geheele visschers-bevolking aan wal
was en aan het feest kon deelnemen. Daar
door zal voor velen de vreugde des te
grooter zijn geweest en zal de indruk van
deze viering in nog veel breeder kring be
waard blijven, nu er geen hiaten waren
tengevolge van de afwezigheid van vele
vaders en zoons die nog op zee zouden
hebben rondgezwalkt.
Er is in de 1% eeuw wel ontzaggelijk
veel in Scheveningen veranderd. Eigenlijk
is van het dorpje uit dien tijd niets meer
over dan het oude kerkje en hier en daar
nog een stukje straat, waarin echter weer
van de huizen niet veel is staan gebleven.
Het oude Kolenwagenslag waar het too-
neel van den 30en November 1813 zich af
speelde is totaal verdwenenalleen de
naam is overgebleven. Typisch is dat de
eenige herinnering aan den Franschen tijd
nog is, dat de hoofdstraat van het dorp de
Keizerstraat is, die haar naam aan den
Franschen keizer heeft moeten ontleenen.
Van het oude gemoedelijke dorp is het
meest typische altegader verdwenen. De
meeste huizen waren uit den aard niet zoo
soliede gebouwd dat zij tegen 1],4 eeuw
knagen van „den tand des tijds" bestand
waren, maar de groote opruiming der ver
vallen huizen dateert toch pas van de
laatste l:wart-eeu\v. Het oude huis waar
de uit Engeland teruggekeerde stadhou
der het eerst werd ontvangen, is er nog
wel maar heeft reeds een andere bestem
ming. Voor de viering verleden week heeft
men de voorkamer weer een zoo goed mo
gelijk gelijkend beeld van 1813 gegeven.
De Scheveningscbe bevolking is ook veel
veranderd. Een groot deel beeft zich ge
leidelijk aangepast bij de meer steedsche
gewoonten, waartoe de nabijheid van Den
Haag natuurlijk alle aanleiding gaf. Men
moet er eigenlijk nog verstomd van staan,
dat er zooveel eigenaardigs is overgeble
ven, want die Haagsche invloed is allicht
heel sterk geweest. De geleidelijke vermen
ging van de dorpsbevolking met de stad-
sche heeft niet kunnen maken dat alle
oude gewoonten en gebruiken zijn verdwe
nen. Het Scheveningsche dialect is geble
ven en dat typeert wel den hardnekkigen
tegenstand tegen de assimilatie met de
stad en haar invloed. Wat vooral In dit
dialect opvalt is de gebrekkige woorden
schat, het gemis van voorzetsels bijvoor
beeld. En dat leelijke weglaten van de h
waar die boort en bet plaatsen waar die
niet thuis behoort. Dit is een dialect-ver-
schijnsel, dat zich veel voordoet maar dat
in Scheveningen heel sterk is en heel on
aangenaam pleegt aan te doen.
Wat de kleeding betreft, men kan zich
wel eens afvragen hoe die toch eigenlijk is
ontstaan. Er moet tcch een zekere artis
tieke draai in de menschen aanwezig ge
weest zijn dat zij deze kleedij kozen, een
draai die er nu klaarblijkelijk uit is, want
zij zien het mooie ervan niet meer en gaan
zelfs zóó ver dat zij het leelijk vinden. Of
er omtrent het ontstaan van kleederdrach
ten een wetenschap bestaat is ons niet oe-
kend. Misschien verdwijnt hier alles in ■'en
dichten nevel der oudheid, maar het zou
toch interessant zijn daaromtrent eenige
opheldering te verkrijgen. Praktisch is de
kleeding dikwijls heelemaal niet, dus daar
ligt de oorsprong niet. Van de artisticiteit
is men zich niet bewust Wie zou hierover
eenig licht kunnen verspreiden?
In ieder geval hebben wij ditmaal van
het uiterst kleurige tafereel genoten en
eenige terugkeer tot die tijden zou heusch
zeer te waardeeren zijn. EIBER.
BINNENLAND
VERTRAGING IN DE POST-
BESTEIXHNG.
Tengevolge van de vertraging by de
spoorwegen.
Het hoofdbestuur der P.T.T. deelt me
de, dat tengevolge van de treinvertragin-
gen bij de spoorwegen ook het postvervoer
in zooverre eenige vertraging kan onder
vinden, dat door het missen van aanslui
tingen de mogelijkheid bestaat dat post
stukken een of twee bestellingen later
worden bezorgd.
In verband met de aan het einde van de
week .veelvuldig verschijnende periodieke
bladen, o.a. de radiogidsen, moet er reke
ning mede worden gehouden, dat deze
wellicht niet overal des Zaterdags zullen
kunnen worden besteld.
Echter zal overal in het land op den
tweeden Kerstdag een bestelling plaats vin
den, waardoor eventueel ongerief in dit
opzicht zooveel mogelijk wordt wegge
nomen.
SCHEEPVAARTBERICHTEN
Rritsch schip op den Stillen Oceaan
in nood.
Te Tokio zijn noodseinen opgevangen
van het Britsche schip „Darcoila" dat me
dedeelde in een gevaarlijke positie te ver-
keeren tengevolge van een storm op den
Stillen Oceaan. De positie werd opggege-
ven als vier mijlen ten zuiden van den
vuurtoren Katsoera in de prefectuur
Tsjiba.
Opvarenden van de „Smaragd" gered.
Het Noorsche s- ip „Smaragd" is gis
teren zinkend op 600 mijl ten Oosten van
New York aangetroffen. Twintig perso
nen, waaronder de echtgenoote en de doch
ter van den kapitein, zqn door het Ameri-
kaansche schip „Schodack" gered.
Nog steeds woedde de storm, zoodat de
redding met groote moeilijkheden gepaard
ging.
De „Smaragd" was met een lading olie
op weg naar Nederland.
PREDIKBEURTEN
ZONDAQ 25 DECEMBER 1938.
(Eerste Kerstdag
Ned. Herv. Kerk.
BRESKENS.
0.30 uur t Ds. GOUDZWAARD.
5.30 uur Ds. GOUDZWAARD.
C ADZ AND.
9.30 uur j Ds. VISSER.
HOOFDPLAAT.
9.30 uur Ds. PLIESTER.
NIEUW VLIET.
2 uur Ds. DERKSEN.
OOSTBURO.
9.30 uur Ds. PABER.
SCHOOND1JKE.
9.30 uur Ds. SWART.
ZUIUZANDE.
ZATERDAG 24 DECEMBER 7
6 uur Kerstwijdingsdienst met zang en muziek*
ZONDAG 25 DECEMBER
9.30 uur Ds. STEüENUA.
GROEDE.
9.30 uur Ds. DERKSEN.
MAANDAG 26 DECEMBER 1938.
(Tweede Kerstdag).
ZU1DZANDE.
9.30 uur Ds. DERKSEN.
GROEDE.
9.30 uur Ds. STEGENGA.
STOOMVAARTLIJNEN
„Bengkalis" 21 Dec. van Vancouver naar
Calcutta
„Breda" (thuisr.) 20 Dec. van Liverpool
„Boschfontein" (uitr.) 23 Decc. v. Kaapstad
„Boskoop" (thuisr.) 21 Dec. van Callao
„Bodegraven" (uitr.)p. 23 Dec. San Miguel
„Grootekerk" (uitr.) 23 Dec. te Vlissingen
„Heemskerk" 23 Dec. te Amst. v. Hamburg
„Kedöe" (uitr.) 23 Dec. van Port Said
„Leerdam" (thuisr.) 20 Dec. van Houston
„Maasdam" (thuisr.) p. 22 Dec. Dover
„Meerkerk" (thuisr.22 Dec. van Penang
„Meliskerk" (thuisr.) 23 Dec. van Port
Soedan
„Nijkerk" (thuisr.) 21 Dec. v. P. Soedan
„Poelau Tello" (thuisr.) 23 Dee. te Genua
„Randfontein" (thuisr.) 22 Dec. te Loren
zo Maiques
„Rotterdam" (uitr.) 23 Dec. v. Southamp
ton
„Sibajak" (uitr.) 23 Dec. van Marseille
„Simon Bolivar" (uitr.) 21 Dec. te Kin-
ston J.
„Serooskerk" (thuisr.) 21 Dec. van Otaru
„Statendam" 22 Dec. te New York v. Rott.
„Talissee" 21 Dec. van Sabang, Batavia
naar New York
„Volendam" (thmtr.) 26 Dec. 17 li. 20 te
Plymouth verwacht
APOTHEEK GEOPEND
Zondag 25 en Maandag 26 December
(Tweeden Kerstdag) zal de apotheek ge
opend zijn van de fa. A. J. VAN OCKEN-
BURG, Singelweg 5.
alhier
Maak bij het kiezen van een beroep voor
Uw zoon ot dochter gebruik van de
gegevens, waarover ons bureau beschikt.
Zitting Dinsdag a.s. 7.30—9 uur in het
Voormalig Burgei weeshuis aan de Bad
huisstraat. inlichtingen kosteloos.
IS „SNEEUWWITJE" EEN FILM VOOR
DE KINDEREN?
Toen de filmkeuring in ons land zich
moest uitspreken over Walt Disney's groo
te teekenfilm „Sneeuwwitje en de zeven
dwergen" besloot zij, zooals bekend, om de
film alleen vrij te geven voor vertooning
aan personen boven de 14 jaar.
Een der redactieleden van het officieel
orgaan van de Nederlandsche vereeniging
voor cultureele films, Lichtbeeld en Cul
tuur, zette in een uitvoerig artikel zijn per
soonlijke bezwaren uiteen tegen „Sneeuw
witje" als sprookjes-teekenfilm voor k i n-
deren.
Wij ontleenen hieraan het volgende
Wij kunnen en willen over het voor en
tegen van de uitspraak hier niet schrijven.
In principe is een teekenfilm door het
onwezenlijke, door het alles-mogelijke, óoot
het karikaturale, door het niet-natuurge-
trouwe hèt middel om een sprookje uit te
beelden. Maar b(j nadere beschouwing is
het toch niet altqd zoo, althans niet voor
de kinderen, voor wie de sprookjes tocli
eigenlijk bestemd zijn.
Volwassenen kunnen van zoo'n sprook
jes-teekenfilm heel erg genieten. Zij zien
en herkennen het karikaturale, zij amusee
ren zich met de geestige voorstellingen, zij
genieten van de phenomenale teekenkunst,
van de enorme filmtechnische mogelijkhe
den, kortom van alles wat zoo'n kunstwerk
(Sneeuwwitje is een kunstwerk) te bieden
heeft.
Kinderen zien van dit alles weinig of
niets. Kinderen zien het geheel, het ver
haal de meeste onderdeelen en al die nc-
venverschijnselen als teekening, filmkunst,
e.d. ontgaan hun zoo goed als geheel. Kin
deren ondergaan een film nu eenmaal ge
heel anders dan volwassenen. Wij zien een
film en het kind beleeft een film.
Een sprookje moet eigenlijk voor kinde
ren liefst niet uitgebeeld worden. Zeker
niet in al zijn onderdeelen. En hoe realisti
scher het gebeurt, hoe slechter. Een sprook
je moet bij voorkeur verteld of. gelezen
worden, 't liefst nog maar verteld. Dan
gaat de kinder-phantasie aan het werk met
de wonderlijkste figuren, menschen, dieren,
kleuren en geluiden. Dan is alles mogelijk.
Ze denken niet door, ze vragen niet hoe
toch al die gekke dingen wel gebeuren kon
den. Er gebeuren voor hen nu eenmaal ir
een sprookje geen gekke dingen.
Misschien begrijpt de lezer nu reeds, wat
mijn bezwaar is tegen een film als Sneeuw
witje voor de kinderen. Zoo'n film doet iets
voor het kind, dat het zoo graag zelf wiJ
doen en wat binnen redelijke perken ge
houden zoo goed is voor het kind het
phantaseeren.
Gelukkig is het kind, dat ouders, dat
vooral een moeder heeft, die met het kin
derzieltje kan meevoelen, die sprookjes
kent, ze liefst zelf kan verzinnen en ze
dan, zonder griezelige bijmengsels, aan de
van-genot-roode oortjes kan vertellen.
Doen veel moeders dat nog tegenwoor
dig? We hopen het zoo van harte. Maar
we twijfelen, want we hebben het allemaal
zoo druk vandaag met ons werk, met onze
vereenigingen en clubs, met onze vermaken
ook. Zijn onze kindertjes niet vaak wat
eenzaam? Maar er is zulk prachtig speel
goed. Ja zeker, speelgoed is ook heel goed
voor de kinder-phantasie, als het tenmin
steniet al te mooi en te volmaakt is.
Hoe duurder, hoe slechter.
Maar niets gaat er boven sprookjes-ver
tellen. En dan moet dat vertellen heel voor
zichtig gebeuren, want kinderen hebben
gauw verdriet en pijn. Over ziek-zijn en
dood-gaan moet heel luchtig heengegleden
worden.
En wil men dan een sprookje uitbeelden,
dan vooral niet te echt en niet te compleet.
Wij zagen eens met onze toen nog zeer
jonge kinderen en nichtjes in een open
luchttheater een kinder-uitvoering van
Roodkapje. De wolf was duidelijk een ver-
kleede man onder een phantastische dieren
huid. Zijn broekspijpen en .zijn rood en wit
gestreepte sokken (later trad hij als clown
op) kwamen er zichtbaar onder uit. En
toch zagen de kinderen er de wolf in en ze
griezelden luidkeels. Een echte wolf, die
zich bovendien even wild zou gedragen
hebben als zijn imitatie deed, zou de kinde
ren de stuipen op het lijf gejaagd en hun
genot bedorven hebben. En de opvoering
zou lang zoo mooi niet geweest zijn, als z*
nu, bij de naar onze opvattingen abomina
bele uitbeelding, voor de kinderen ge
weest is.
En nu dan de sprookjesfilms Nog eens.
ze halen naar onze opvattingen niet in
vormende waarde bij de vertelde sprookjes.
Maar ze maken het ons gemakkelijk en de
meeste kinderen gaan zoo graag naar de
bioscoop
Vroeger waren er van die Duitsche
sprookjesfilms. Op zichzelf waren ze voor
hun tijd niet onverdienstelijk, doch ze wa
ren naar onze meening te echt, te natuur
lijk. Veel fijner, veel artistieker en veel
meer in de echte sprookjessfeer waren de
silhouettenfilms van Lotte Reiniger. De
jeugd genoot ervan door het waarlijk
sprookjesachtige effect.
Ten slotte dan de geteekende sprookjes-
film. Wij zagen eens een heel mooie, die
ons nog in jaren niet uit 't geheugen zat
gaan „Poor Cinderella" van Max Flei
scher. Die film was kort, maar één acte.
In tien minuten afgeloopen. Boeiend voor
oud èn voor jong. een echt sprookje van
begin tot eind. Er bleef nog het noodige
voor de phantasie over. En griezelig of ake
lig was er voor de kinderen niets in. Door
den korten duur was alles vluchtig, frag
mentarisch, even aangeduid en dan weer
weg. Het mooie was onwezenlijk mooi, net
zooals het zijn moest. Het nare was vooral
niet te „eng".
Ziehier nu, naar mijn opvatting, het re
cept voor een geteekende sprookjesfilm
voor de kinderen.
Walt Disney, hoe een groot kunstenaar
hij dan ook is, heeft dit recept niet gekend
of hij heeft niet den opzet gehad zijn
Sneeuwwitje vooral voor de kinderen te
maken.
Het geheele procédé een teekenfilm van
bij de 2500 meter, lijkt ons niet juist. Voor
jonge kinderen is zoo'n heel lange teeken
film te druk en te vermoeiend en daarom
niet aanbevelenswaardig.
Die lengte van Sneeuwwitje heeft mee
gebracht. dat velen eraan gewerkt bebben
en hun invallen erin opgenomen zagen,
vaak zonder dat het sprookje dit vereischte
of, juister uitgedrukt, ten nadeele soms
van de sfeer van het sprookje
Tal van dingen zijn bovendien dermate
in het lugubere getrokken, dat men wel
moet aannemen aan kinderen als toe
schouwers is daarbij niet gedacht.
O, er is ook zooveel moois en echt-kin
derlijk-liefs in Sneeuwwitje. Overal, waar
de dieren aan de handeling deelnemen, is
de poëzie er en het sprookje is dan op zijn
best.
Ook de kabouters zijn bijna altijd prach
tig, juist zooals ze voor "e kinderen zijn
moeten. Een paar dingen zijn ^r weer voor
de grooten in gezet. Zoo bijv. die Grumpie,
die zoo'n hekel aan de vrouwen heeft, om
dat ze „streken" hebben en dan moet beken
nen niet te weten, wat „streken" zijn. Dat
is een aardig mopje voor ons.
De booze koningin, zoolang ze nog geen
(voor kinderen wat al te gechargeerde)
heks is, is geen sprookjesfiguur maar een
prentje, zooals wij ze in onze jeugd in
ouderwetsche prentenboekjes zagen. En
Sneeuwwitje en de prins zijn geteekende
honneponnige filmsterren, waar niets
sprookjesachtigs aan is. Ztj kwelen eenige
achttien karaats filmoperetteliedjes.
Bij sommige scènes staat goede illustra
tieve muziek. De eigenlijke „nummers" zjjn
melodieuze, soms erg goedkoope, soms wel
aardige stukjes, geschikt voor een show
film, een band bij de radio of in een lunch
room. Meer niet. Doch ze z(jn absoluut in
strijd met het karakter van een teeken-
film, van een sprookjes-teekenfilm in het
bijzonder.
HOLLYWOOD IN CONFLICT.
Wegens de opneming van spionnagefilm.
Binnenkort zal een film over de activi
teit van nat'onaal-socialistische spionnen
in de Vereenigde Staten worden gedraald.
De handeling van deze film is geïnspireerd
op de onthullingen in het jongste proces
tegen de Duitsche spionnen te New York.
Verscheidene malen verschijnt Hitier op het
doek.
De consul ran Duitschland te Los Ange
los heeft bij de bioscoopcontrölecommissie
geprotesteerd en de Vereenigde Staten ge
dreigd met vergeldingsmaatregelen in
Duitschland op de geheele Amerikaansche
filmproductie. Deze stap is zonder uitwer
king gebleven.
