Vlissingsche Courant
TWEEDE BLAD
ALS
KINDEREN
ROEPEN
BUITENLAND
DANKCHAMBERLAIN.
INGEZONDEN STUKKEN
FEUILLETON
van de
van
Maandag 3 October 1938. No. 232
DUFF COOPER AFGETREDEN.
ZoIIen nog meerdere ministers hem volgen
Officieel werd Zaterdag uit Eenden ge
meld, dat Duff Cooper, de eerste lord der
Britsche admiraliteit, zijn ontslag heeft
ingediend.
In den brief, waarmede Duff Cooper den
minister-president in kennis stelt van zijn
aftreden, zegt bij o.a. „Ik betreur het
buitengewoon genoodzaakt te zijn, in dit
uur van uw groote overwinning een dis
sonant te laten hooren.
Om redenen, welke ge kent, en welke ik
voornemens ben te zijner tijd in het Lager
huis uiteen te zetten, stel ik geen vertrou
wen in do buitenlandsche politiek, welke
de huidige regeering volgt en welke zij
waarschijnlijk zal voortzetten. Aangezien
ik deze meening ben toegedaan, acht ik het
een eerezaak mijn ontslag aan te bieden.
Ik doe dit met diep leedwezen, omdat ik
trotsch was op mijn tegenwoordige functie,
welke mij liever is dan alle andere in den
lande, en omdat ik u zoo dankbaar ben,
omdat ge zoo groot vertrouwen in mij hebt
gesteld, en u zoo vriendelijk en geduldig
jegens mij gedragen hebt.
In zijn antwoord schrijft Chamberlain
Ik heb uw brief met groot persoonlijk
leedwezen gelezen, maar wetende, dat het
uw oprechte overtuiging is, dat de buiten
landsche politiek van de huidige regeering
misplaatst is, ben ik het met u eens, dat
het niet juist zou zijn, indien u een lid
der regeering zou blijven. Alvorens uw af
treden aan den koning voor te leggen
wensch ik u te danken voor uw werk in
het ambt, dat ge thans prijsgeeft, en de
overtuiging uit te spreken, dat de verschil
len over de openbare politiek geen breuk
zullen teweegbrengen in onze persoonlijke
betrekkingen.
De Vrede, reeds zeer wankelbaar,
Werd plotseling gestoord.
Van alle kanten rees gevaar*
De „hoop" lag overboord.
Reeds trokken de soldaten op,
Dra zouden kogels fluiten.
De spanning steeg dan ook ten top,
De breuk was niet te stuiten.
Millioenen menschen stonden klaar,-
Bestemd om wreed te sterven,
Bewust van 't nakende gevaar,
Gereed tot 't moordend kerven.
In gansch Europa werd geweend
Door ouders, vrouwen, kinderen.
Men bad verslagen als versteend
Ach God wil dat verhinderen.
Een nobel mensch, kalm van aard,
Had toch nog iets te zeggen.
Bewees dat men ook zonder zwaard
De grenzen kan verleggen.
Bewust en waardig hield hij stand,
Wees op 't verspil van krachten.
Hij redde 't menschdom uit den brand,
Voorkwam het moordend slachten*
Dank internationale held l
Dank edele figuur
Dank breker van het grof geweld.
Dank strijder tegen 't vuur.
„U hebt ons niet teleur gesteld,;
De landen, groot en klein",
Herkennen graag, als „eere held"
Sir Neville Chamberlain.
Gent, 30/9/'38. E. ASPESLAGH.
Duff Cooper zou vermoedelijk vanmiddag
in het Lagerhuis een verklaring afleggen
over zyn aftreden.
De Lobby-correspondent van Reuter ver
neemt, dat het niet waarschijnlijk is, dat
nog meer ministers zullen aftreden. Duff
Cooper heeft zijn standpunt Vrijdagavond
in de vergadering van den ministerraad
uiteengezet Hij heeft gezegd, dat hij reeds
eenigen tijd ongerust was over de buiten
landsche politiek van de regeering.
Het is mogelijk, .dat de vacature in het
kabinet door een promotie zal worden aan
gevuld.
In zijn commentaar op het besluit van.
Duff Cooper af te treden, herinnert Sunday
Express er aan, dat de minister van handel
Oliver Stanley, de ministers van landbouw,
Morrisson, en van volksgezondheid, Elix
Elliott en lord geheimzegelbewaarder De
laware tijdens de Europeesche crisis Duff
Cooper hebben gesteund in diens pleit
voor een krachtiger houding tegenover
Duitschland. Het blad voegt hieraan toe
„Men vraagt zich af of ook zij nu zullen
aftreden".
NOG GEEN ONDERSCHEIDING VOOR
CHAMBERLAIN.
Sunday Express meent te weten, dat
Neville Chamberlain voor het oogenblik
iedere onderscheiding zou hebben gewei
gerd. Het blad voegt hieraan toe, dat er
sprake van was geweest hem tot ridder in
de orde van den Kousenband of in de orde
van Verdienste te benoemen, doch de pre
mier is van meening, dat het niet juist zou
zijn een onderscheiding te aanvaarden,
zoo lang zijn werk niet door het Lagerhuis
is gesanctionneerd.
CHAMBERLAIN WIL GEEN
NATIONAAL DANKOFFER.
De Lord Mayor van Londen heeft giste
ren in een openbare verklaring bekend ge
maakt, dat Chambeilain, in verband met
talrijke voorstellen ten gunste van het
openen van een dankfonds voor zijn optre
den ten behoeve van den vrede, hem de
verzekering heeft gegeven, dat hij een zoo
danig fonds niet wenscht
CHAMBERLAIN OP BEZOEK BIJ
MUSSOLINI?
De Daily Telegraph and Morning Post
meldt uit Rome, dat aldaar gisteravond
opnieuw gesproken werd over een bezoek,
dat Chamberlain in de naaste toekomst aan
Mussolini zal brengen.
Er wordt verondersteld, dat Chamber
lain een kruistocht op de Middellandsche
Zee zal maken en dan Italië zal bezoeken.
Hij zou dan gelegenheid hebben, aldus
zegt men, om de kwestie der Spaansche
vrijwilligers met Mussolini te bespreken en
een snelle en zeer gewenschte ten uitvoer
legging der Engelsch-Italiaansche over
eenkomst van April jl. te verwezenlijken.
Men voegt hier aan "toé,"dat Chamber
lain zeer zeker een warm onthaal zou vin
den bij de Italiaansche regeering en de be
volking.
BOODSCHAP VAN DEN ENGELSCHEN
KONING AAN HET VOLK.
Zondagavond is de volgende boodschap
van den Engelschen Koning aan de natie
op Buckingham Palace uitgegeven 5
„De trjd van bezorgdheid is voorbij en
wij zijn thans in staat onzen dank te be
tuigen aan den Almachtig voor Zijn ge
nade nu Hij ons de verschrikkingen van
den oorlog heeft bespaard. Ik zou thans
den mannen en vrouwen van dit land dank
willen zeggen voor hun kalme vastbera
denheid, gedurende deze critieke dagen en
voor de bereidheid, waarmede zij geant
woord hebben op de verschillende tot hen
gerichte oproepen. Na de schitterende
krachtsinspanning van den eersten minister
voor de zaak des vredes is het mijn vurige
hoop, dat een nieuw tijdperk van vriend
schap en voorspoed moge dagen onder de
volkeren der wereld".
DALADIER ONTSTEEKT DE VLAM BIJ
DE ARC DE TRIOMPHE.
Zaterdagmiddag heeft de minister-presi
dent Daladier als oud-strijder in tegen
woordigheid van een ontelbare menigte de
vlam op het graf van den onbekenden
soldaat bij de Are de Triomphe te Parijs
ontstoken. De plechtigheid geschiedde te
gen het vallen van den avond.
Nadat de plechtigheid teneinde was en
de minister-president den terugweg wilde
aanvaarden, werd hem d'bijna onmogelijk
gemaakt door de oud-strijders, die om hem
heen drongen en hem de hand wilden
drukken. De menigte riep: „Dank U, Dala
dier, dank U" en vervolgens.; „Leve
Frankrijk".
EEN GEVAARLIJK SPEL.
Naar aanleiding van een paar gevallen
van begin van gasvergiftiging, die in de
Londensche ziekenhuizen zijn behandeld,
heeft minister Hoare de bevolking laten
waarschuwen, dat de gasmaskers, waarvon
zoovelen zich vorige week voorzien hebben,
geen baat brengen tegen de inwerking van
gas uit de gewone huisleiding, schrijft de
N.C.Crt. Nu het oorlogsgevaar voorbij was,
hebben velen eens willen probeeren of hun
gasmasker wel deugdelijk was en thuis de
gaskraan opengezet, met het gevolg, dat ze
spoedig onwel zijn geworden. Gelukkig heeft
het gevaarlijke spelletje nog geen slachtof
fers gevergd, maar de minister heeft het
ernstig genoeg geacht om er per radio een
algemeene waarschuwing tegen te doen
hooren.
MAARSCHALK BLüCHER IN
ONGENADE?
Te Moskou doen volgens de Daily Tele
graph and Morning Post hardnekkige ge
ruchten de ronde, dat maarschalk Blücher
ontheven zou zijn van hét bevel over het.
roode leger in het Verre Oosten en dat hij
thans in zijn woning te Moskou moet blij
ven.
KRANTENSTAKING IN PALESTINA.
Uit protest tegen de censuurmaatregelen
der Palestijnsche regeering hebben de uit
gevers van Arabische kranten besloten, ge
durende veertien dagen hun bladen niet te
doen verschijnen. Daarna zullen zij beslis
sen, of de publicatie hervat zal worden.
Joodsche autobestuurders hebben van de
Britsche autoriteiten vergunning gekregen
tot het dragen van wapenen, met het oog
op het gevaar van hinderlagen.
Hevige botsingen by Sjafamir
en Ramaïla.
Volgens te Jeruzalem ontvangen berich
ten is het Zondag tot hevige gevechten ge
komen tusschen Britsche troepen en op
standelingen. De botsingen hebben zich
voorgedaan bij Sjafamir en Ramalla. Er
zouden minstens 52 dooden aan de zijde der
opstandelingen zijn gevallen. Aan Engel-
sche zijde werd een officier gedood en wer
den twee soldaten gewond.
Gisteravond laat zijn bij een aanval op
de Joodsche wijken van Tiberias twintig
personen gedood en velen gewond.
VAN HET STRIJDTOONEEL IN
HET VERRE OOSTEN.
Verscheidene Japansche oorlogsschepen
zyn, naar het Chineesche persbureau
meldt, de Jangtse boven Foetsjiakau opge-
stoomd, met de bedoeling te Lioets-jiatoen
op den zuideLjken oever troepen aan land
te zetten. Deze poging werd echter door
het Chineesche machinegeweervuur ver
ijdeld. Twee oorlogsbodems werden door
het geschutvuur der Chineezen getroffen en
zonken.
De Chineezen verklaren, dat zij den Ja-
panneezen ten z.w van Joeitsjang in noord
Kiangsi gevoelige klappen hebben toege
diend, en dat de Japanneezen meer dan
10.000 dooden en gewonden hebben verlo
ren.
De Chineesche troepen hebben, volgens
een bericht van het Chineesche persbureau
uit Loyang, op 29 September het op 75
k.m. ten zuiden van Soetsjau gelegen
Sjoenhsjen veroverd en het zuidelijk ge
deelte van den spoorweg van Tientsin naar
Poekau afgesneden. Ten noorden en ten
zuiden van Sjaehsjen zijn de rails over lan
gen afstand losgeschroefd, om te verhinde
ren, dat de Japanneezen versterkingen la
ten aanrukken.
Een Chineesch keurkorps heeft aan den
spoorweg Kanton-Hankau een heftigen
tegenaanval gedaan en den Japanschen op-
marsch tegengehouden. In een strijd van
twee dagen, waarbij, volgens Chineesche
berichten, zes Japansche divisies in het
vuur werden, gebracht, werden twee Ja
pansche af deelingen geheel in de pan ge
hakt. Twee duizend Japanneezen zijn ge
sneuveld.
DE SPAANSCHE REGEERING WILT
GEEN COMPROMIS.
De Spaansche minister-president'Negrin
heeft Zaterdagavond in de Cortes een rede
gehouden, waarin hij verklaarde, dat de
Spaansche regeering niets wil weten 'van
een compromis. Zelfs in geval van bemid
deling moeten de Spanjaarden toch zelf de
zaken regelen.
Hij ontkende een wereldoorlog te willen
ontketenen en herinnerde aan zijn voor
stel zonder onderscheid alle buitenlandsche
vrijwilligers terug te trekken. Hij ontkende
dat de regeering werkt met buitenlandsche
credieten.
De vergadering werd besloten met het
aannemen van een motie van vertrouwen.
Buiten verantwoordelijkheid der redactie
De copie wordt niet teruggegeven.
HULDEBLIJK CHAMBERLAIN.
Zonder iets af te doen aan de groote
verdiensten van Minister Chamberlain als
Engelsch staatsman, heb ik toch met zeer
groot leedwezen den oproep gelezen tot
deelnemen aan het huldeblijk voor dezen
eersten minister van Engeland. Wat zal
men zeggen als de wensch van Hitier naar
Koloniën bevredigd wordt door een stuk
Nederlandsch bezit, Chamberlain daarmede
weer den vrede redt, en België hem daar
voor bedankt met een huldeblijk I - In feite
gaat hier nu niets anders gebeuren.
Chamberlain heeft voor Engeland op
traditioneel Engelsche manier den vrede be
houden, niet door Hitier te Berchtesgaden
tevreden te sf.ellen met een stuk Engelsch
bezit, maar met dat van een ander land,
dat op een dwaalspoor werd gebracht en
gehouden door suggesties van steun bij
schending van grondgebied of souvereini-
teit. Het eervolle en duurzame zullen we
buiten beschouwing laten.
Wil men zijn geid toch kwijt naar het
buitenland, laat men dan geen water naar
de zee dragen, maar het liever offeren
voor de vluchtelingen uit het Sudetenge-
bied naar Tsjecho-Slowakrje. Dit zou voor-
Nederlanders die de smaad van het- „bij U,
over U, zonder U" zoo goed kennen, heel
watsympathieker en vooral kiescher zijn.
G. J. HUYBREGTSE.
Vlissingen, 1 October 1938.
Boulevard de Ruyter 44.
VREDE IN EUROPA?
Stadgenooten
Handenwringend heeft een sidderend
werelddeel de ontwikkeling der dingen in
de afgeloopen week aanschouwd de dyna
miek der gebeurtenissen, die leiders niet
meer in handen dreigden te kunnen houden,
scheen rechtstreeks op een volkeren-oorlog
aan te sturen. Totdat, na bange dagen
dank zij het rotsvast geloof van den bra
ven Chamberlain in de mogelijkheid van
een vreedzame regeling, dank zij zijn onge
looflijke stuurmanskunst, zijn diplomatie in
den besten zin van het woord ontspan
ning, en wélk een ontspanning, intrad over
heel de wereld. Van de poorten van de hel
werd Europa weggesleurd en de vrede be
waard.
Ach neen, niemand is geheel voldaan. Er
zit buiten twijfel een wrange bijsmaak aan
de oplossing der Sudetenduitsche kwestie.
Maar ongekend!© voldoening heerscht alge
meen over het feit, dat de vredesgedachte
sterker is gebleken dan velen in dit door
Mars geregeerde werelddeel vermeenden*
dat de volkeren den oorlog hartgrondig
verfoeien en dat de ingestudeerde kreet van
een nd-oorlogsche generatie„Wir wollen
Krieg", zelfs in het land, waar zij geuit
werd, geen de minste weerklank vond. Hoe
kan het anders bij het vooruitzicht van een
oorlog, die ouden van dagen, vrouwen en
kinderen niet alleen niet spaart, doch veel-»
eer over hun verminkte lijven wordt be-»
slecht.
Het Vlissingsch-Vredes-comité, samenge
steld uit het bestuur der af deeling Vlissin
gen van de vereeniging voor Volkenbond en
Vrede en het Jongeren Vredes-comité al
hier waarin zijn vertegenwoordigd de
Chr. Vereeniging voor Jonge Mannen, de
Arbeiders Jeugd-Centrale, de Ned. Chr*
Jongel. geheelonthouders-vereeniging „De
Schakel", de Jeugdbond voor onthouding,;
de Jc-geren Vredes-actie, de Esperaatis-
tengroep dr. Zamenhoff er den Bond van;
Jong Liberalen heeft aanleiding gevon
den in verband met het vorenstaande en tot
een eerbiedige hulde aan den grooten
staatsman-vredesvriend Chamberlain een
bezinnings- en overdenkingsavond te hou
den en wel Vrijdag a.s. te 8.15 uur in het
Concertgebouw, waar als sprekers zullen
optreden onze stadgenooten, de heeren
ds D. J. Vossers, Ned. Herv. predikant, A.
Rorije, wethouder van financiën en sociale
zaken, mr. H. L. van Zanten, advocaat en
procureur en C. L. Koster, journalist, ter-
wijl ondergeteekende een openingswoord
zal spreken.
Wij verkeeren geenszins in een hoera-
stemming, wetende dat wij er nog lang niet
zijn, doch wèl overstemt de dankbaarheid
en een gematigd optimisme.
Mogen allen, die onze dankbare gevoe*
lens deelen, zich opmaken om Vrijdag te
komen luisteren naar het ernstig woord
van ernstige menschen in een belangrijk
tijdperk van de wereldgeschiedenis, waarin
misschien in 't Oosten de dageraad van een
nieuwen morgen voor Europa schemert.
Moge een overvolle zaal uw antwoord!
zijn 1
J. L. VERHAGEN.
Voorzitter Vliss. Vredes-Comitë.
DIERENBESCHERMING.
't Is zoo jammer, dat aanhangers van
een geestelijke richting of leden eener ver
eeniging, die zich aan overdrijving schuldig
maken, zoo'n richting of vereeniging zoo
veel afbreuk doen.
Er wordt dan gemakkelijk gegenerali
seerd en het gevolg? Veroordeeling van
het goede streven. Is daarom een richting
of het werken eener vereeniging te veroor-
deelen? Neen
Ook ten aanzien van het werk van de
Ned. Ver. tot Bescherming van Dieren
heerscht veel misverstand. Sentimentaliteit
wordt haar verweten.
Tóch is -haar werkf zakelijk en helaas I
nog steeds zeer noodzakelijk
Zij houdt zich bezig met het voorkomen
van slechte behandeling der dieren, o.a. bij
het vervoer en slachten.
Zij bestrijdt het kettinghonden-euvel.
Zij maakt propaganda door woord en ge
schrift bij oud en jong, vooral bij de jonge
ren, voor een goede behandeling van het
immers weerlooze dier.
Velerlei zijn hr bemoeiingen op dieren
beschermingsterrein.
De vereeniging tracht zooveel mogelijk
te bereiken, niet door het stellen van
onvervulbare, theoretische of principieel©
eischen.
Het dier is meer gebaat bij practisch te'
verwezenlijken voorstellen
Namens de afd. Vlissingen der ;,Ned*
Ver. tot Bescherming van Dieren"
J. A. DE HAAS,
waarn. secretaris.
roman door r. de vries-brandon
Kan je datzelfde werk dan niet hier
doen? Henk vindt immers alles goed en
van ons zou je den grootst mogelijken
steun hebben, zei hij eindelijk voorzichtig.
Hier Hier voorzie ik niet in een wer-
kelijken nood... Hier zou het salonphilan-
tropie worden... honderden meisjes en vrou
wen staan klaar om dat werk te doen... en
er wordt ook al veel gedaan... Dé&r, waar
honderden kinderen langs de straten zwer
ven, waar geen tucht is en geen moreel ge
zag, waar de kinderen aan zichzelf worden
overgelaten... uit... ja, uit traditie, uit fa
talisme... uit al wat u maar wilt, d&ar word
ik heengetrokken... dédr trekt een kracht
die ik niet kan weerstaan.
Dan is je liefde voor Henk ook niet
zoo groot.
Vader... of u het gelooft of niet... ik
hou zielsveel van hem... het zou anders im
mers geen strijd voor me zijn geweest... het
zal een kwelling voor me rijn, Henk niet
meer te zien.... Toen ik begrepen heb, dat
ik me niet mocht binden, heb ik ook begre
pen wat het zal wezen Henk te laten
gaan...
En voor ons dan,?..* Je bent m'n
liefste kind, Loek... Hij durfde haar niet
aanzien.
V-der... Ze stond op en sloeg de ar
men om z'n hals, jullie bent allebei nog
jong en flink... Vadertje... belet me niet
uit te vliegen... ik sterf in m'n gouden
kooil
Een poos zwegen beiden. Het was geheel
donker geworden en overal op de bergen
staken de dorpen him lichten aan. Van El
lenbeek nam Loekie's armen van rijn hals
en. trok haar aan rijn borst. Geschokt kuste
hij haar ontroerd gezichtje we moesten
nu maar gaan, kind.
HOOFDSTUK XVIL
Van Ellenbeek had Henk zoo gauw mo
gelijk alles verteld. Den volgenden morgen
was de jonge man weggereisd, zonder Loe-
kie te willen zien. Dienzelfden avond waren
de anderen ook teruggegaan, 'n dag vroe
ger dan 't plan was. In Utrecht stapte Loe
kie uit en ging rechtstreeks naar de van
Doesschate's. 't Bedrukte gezicht van haar
vader en de verdrietige oogen van haar
moeder maakten haar nerveus.
Haastig stapte Loekie op 't smalle paadje
langs 't grasperk. Als ze nu maar thuis
waren, Lydie en haar man keken ver
schrikt op, toen Loekie, bevend en moe,
met 'n gejaagde uitdrukking op haar ver
reisd gezichtje, plotseling vóór ben stond.
Loek, wat is er gebeurd riep Lydie,
terwyl ze haar 'n kus gaf. 't Jonge meisje
klemde zich zonder iets te zeggen, aan haar
vast. Van Doesschate dacht aan 'n trein
ongeluk en legde bemoedigend de hand op
haar schouder. Kom Loek... ga nu eerst
eens zitten, hij schoof 'n stoel aan, wat
is er aan de hand?
Ik... ik... neem me toch niet kwalijk,
dat ik zoo binnenstuif... ze kwam langza
merhand tot zich zelf.
'n Treinongeluk?
Nee, nee, vader en moeder zijn door
gereisd naar den Haag.
En Henk informeerde Lydie.
Henk?... Ze streek met de hand langs
haar oogen. Henk is vóór ons vertrok
ken... Ik heb... ik kan niet met 'm trou
wen... ik ga weg... ik wil 'n nieuw leven
beginnen.
Van Doesschate gaf z'n vrouw 'n wenk
dat kind was zoo overstuur als wat.
Loek, trek nu eerst je manteltje uit... Be
gin met aan te schuiven... je hebt natuur
lijk honger... Dan vertel je ons later alles...
is dat niet 't beste, vrouw
Gulden woorden, zei I vdie luchtig,
we zullen dien wijzen raad dadelijk opvol
gen, hè meisje? Wil je eerst 'n kop koffie
of eerst toilet maken?
Graag 'n kopje koffie. Ze streek door
haar verward haar. M'n hoofd bonst.
Niet geslapen vannacht?... Ben jullie
ineens doorgereisd van Caux naar hier,
kind? Loekie's tanden klapperden tegen 't
kopje.
We .1 in Bazel en in Brussel 'n
nacht overgebleven, moeder kan zoo slecht
tegen dat achtereen reizen. Plotseling be
gon ze te huilen, als 'n kind, met korte, af
gebroken snikken.
Lydie keek haar man hulpeloos aan.
Niets oor haar om zich zoo te laten gaan.
Loekie zuchtte diep en droogde haar oog
leden af. Gedurende de reis was haar ge-
heele wezen tot 't uiterste gespannen ge
weest. Nu was de spankracht gebroken en
langzamerhand voelde ze zich kalmer wor
den.
Ik lijk wel 'n cnnoozel schaap... neem
me toch niet kwalijk, verontschuldigde, ze
zich.
Lydie had vlug 'n derde couvert bijgezet
en haar. man bediende Loekie van een
schaaltje vleesch.
Kwalijk nemen... We waardeeren 't
dat je bij ons je hart komt uitstorten... Je
weet, dat we je met raad en daad zullen bij
staan als je dat wilt, zei Carel hartelijk.
Weer vloeiden haar tranen. 't is ge
woon bespottelijk... ik word nog sentimen
teel.
Van dat hout ben jij niet gesneden,
Loek.
Och, ik weet het niet... 'n mensch is
zoo'n doolhof van tegenstrijdigheden... Mag
ik u nu alles vertellen verzocht ze,
Je begrijpt toch zeker wel, dat we
branden van nieuwsgierigheid. Lydie schoof
haar de fruitschaal toe.
Toen Loekie alles had verteld, vroeg van
Doesschate ernstigIs je besluit niet
wat te haastig genomen, Loek?
Neen, meneer, antwoordde ze dadelijk.
Nee, m'n besluit is niet te vlug genomen...
toen ik dien Zondag van hier wegging, wist
ik al, dat het zoo zou moeten gebeuren...
Ik heb een andere, ernstige, fout begaan...
Ik had het veel eerder moeten doen... ik
had veel eerder helder moeten zien in mijn
eigen p soonlijkheid... 't Is wonderlijk, zoo
kalm als nu, ben ik in geen tijd geweest.
't Is voor Henkvreeselijk..* Geen
vrouw kan begrijpen, wat 't voor een jon
gen man als Henk is... 't Stigmatiseert de
rest van je leven.
U keurt het af, wat ik heb gedaan
Nee... nee... weifelde van Doesschate,
Dat zeg ik niet... dat zou ik niet durven
zeggen... Ik zou alleen m'n vraag willen
herhalen... ben je niet te vlug geweest met
je besluit?
Ik geloof, dat ik met volle zekerheid
kan zeggen, neen... Mijn eerste fout is ge
weest, dat ik me heb verloofd... M'n die
pere gevoelens, haar gansche gezicht was
één blos, doch ze ging dapper voort, mijn
diepere gevoelens voor Henk zijn pas daar
na gekomen... Ik mag wel alles openhartig
zeggen?... Ik ben overrompeld door mijn
eigen gevoel, eerlijk gezegd, door de over
maat van mijn gevoel... Ik heb altijd dol
veel van hem gehouden... 't Was in alle
opzichten een jeugdvriend, dê jeugdvriend
eigenlijk..., maar ik heb hem pas lief ge
kregen, toen we verloofd waren... En daar
van heb ik me geen rekenschap gegeven, of
liever zoo is 't precies ik heb het ge
vaar, dat daarin zat, niet gezien... Ik had
mezelf 1 >r moeten kennen, ik had moe
ten inzien, dat ik niet deug voor het leven
van onbezorgde vrouw, zelfs al zou ik blij
ven werken... Als meisje van zestien jaar
had ik al aanvechting om weg te loopen en
als zendelinge naar vreemde landen te
gaan... Later lacht mee er om, maar der
gelijke neigingen moesten met gouden let
ters worden opgeschreven... Dat geeft ten
slotte de richting van je leven aan... Na
tuurlijk begrijp je dat niet, als je jong bent.
L(Wordt vervolgd),,
