I
brieven uit belgie
Handel in blanke slavinnen grijpt
nog steeds om zich heen.
VAN ONZE BOEKENTAFEL
Een „middenstatiedroom", N®-
tionaal-communisme.
aa/ntal inwoners.
Br zijn dichters die by het lengen der
dagen aan sehoonheidsdroomen laboreeren
Zoo ontstond meer dan een liefdesdroom
welke, in de taal der muziek uitgedrukt,
nog de schoonheid van ieder concert-pro
gramma uitmaakt, als zoo menige „Rêve
rie" en „Midzom ©machtsdroom". Ook Ka-
jniel Huysmans, burgemeester van Ant
werpen, heeft zijn droom, een „Middensta-
tiedroom". Het is geen droom van schoon
heid en hij zet hem ook niet op muziek,
daarvoor-is de droomte leelijk en de dich
ter te weinig componist. Kamiel droomt er
namelijk al lang van de Antwerpsche Mid
denstatie, oftewel het Centraal Station af
te breken. Reeds meermalen heeft hij het
plan geopperd en weer. laten varen, maar
nu komt hij er weer mee op de proppen.
Kamiel behoort namelijk tot het ras der
Bosschaerts, de verfranschte revolution-
nair die in 1798 de Antwerpsche kathedraal
wilde doen sloopen, met toren en al, om
zoo luidde zijn plan„de convertir en cir
que ouvert, a la'manière des anciens, la ci-
devant église paroissiale de Notre Dame
Anvers" (ten einde de voorheen genaamde
Onze Lieve Vrouwekerk te Antwerpen om
te bouwen tot een open circus, amphi-
theatersgewijs, op de manier der ouden).
Van dit ontwerp kwam niets terecht. Er
moet ergens toch nog voldoende schoon
heidsgevoel gehuisd hebben in den geest
der Fransche republikeinen om dergelijke
dwaasheden te verhinderen. Maar het ras
der Bosschaerts is niet uitgestorven. Zij
lijden aan chronische vernielzucht en zijn
begaan met een demolitie-manie. Er zijn
slechte en goede vernielers onder. De pa
troon der goede vernielers in België is Ka
miel Huysmans hij breekt af met een sa
distisch plezier, maar doorgaans dóet hij
het lang niet kwaad. En nu hij weer, op een
somberen Zondag, tot de zooveelste ont
steltenis van de Sinjoren, koelbloedig ver
klaard heeft, dat de Middenstatie moet ge
sloopt. worden, is er in menig Antwerpsch
hart een zwakke maar taaie hoop geste
gen, dat men toch nog kans zal hebben van
dat voorwereldlijk gedrocht te worden ver
lost, Nog staat de rommelige Middenstatie
overeind, met haar roetspuwend 'viaduct en
haar pakhuisachtige magazijnen er onder.
Maar Kamiel Huysmans leeft nog en zoo
lang die leeft is er nog hoop. Reeds heeft
hij rondom het Stadhuis wat overbodige
oude rommel neergehaald en met veel tact
het oude stadhuis gemoderniseerd en be
woonbaar gemaakt. En O.L. Vrouwetoren
liet hij onaangeroerd
9
In alle democratische landen heeft het
ontwaken van de nationale gedachte, ver
oorzaakt door de onrustzwangere atmos
feer en de troebele internationale gebeur
tenissen, onmiddellijk de aandacht getrok
ken van de communisten. Vrijwel overal
en wel op de eerste plaats in Frankrijk
werd het ordewoord gegeven, de nationa
listische strooming, eertijds zoo fel door de
communisten bestreden, voortaan te ont
zien en dienstbaar te maken aan de com
munistische propaganda. In Frankrijk en
België kent men deze methode onder den
naam der „toegestoken hand". Ook in Bel
gië is het den communisten eenigszins ge
lukt die methode in te voeren. Het is zeer
moeilijk gegaan en groot is het succes nog
niet, want zij moesten rekening houden
.met twee geheel verschillende en dikwijls
tegenstrijdige stroomingen, naar gelang zij
hun actie in de Vlaamsche of in de Waal-
sche gewesten te voeren hadden. Zoo kwa
men zij er toe in Vlaanderen op te hemelen
wat zij in Wallonië veroordeelden. In
Vlaanderen doen ;zij aan nationalisme in een
door hen opgericht „Vlaamsch Democra
tisch Blok", waarin zij de zwakkere broe
ders van het „Katholieke Blok" en van het
„Vlaamsch Nationaal Verbond" trachten te
récruteeren. In Wallonië hebben zij opge
richt het „Front démecratique wallon",
waarin zij stelling nemén tegen het Vlaam
sche nationalisme en het Fransche ver
heerlijken. Aan den eenen kant beschuldi
gen zij de Vlamingen van „imperialisme"
en van hun zucht om Wallonië te willen
wurgen aan den anderen kant beschuldi
gen zij de Walen er van, dat zij de Vlamin
gen willen uitroeien. Tijdens een meeting
van het „Front démocratique wallon", on
langs te Luik in het Waalsche Huis gehou
den, zette de communistische volksverte
genwoordiger Julien Lahaut het standpunt
uiteen over het „Heil van Wallonië". Vol
gens zijn beweren voelt niemand meer
Waalsch dan een communist en hij verze
kerde aan alle Walen, dat zij konden reke
nen op den steun van de Communistische
Partij België en van Rusland. Maar Je
Vlamingen kunnen, zoo verhaalt men hun
van communistische zijde, evenzeer reke
nen op den steun van de Communistische
Partij België en van Rusland.
m
Het aantal inwoners van België, dat ein
de December 1936 in totaal bedroeg:
8.330.959, was op 31 December 1937 geste
gen tot 8.361.220 (4.130.925 mannen en
4.230.225 vrouwen). Deze cijfers wijzen dus
op een vooruitgang van 30.26i personen in
een jaar. De indeeling der bevolking per
provincie is als volgt
Antwerpen 1.245.051.
Brabant1.764.484.
West-Vlaanderen 960.682.
Oost-Vlaanderen 1.188.646.
Henegouwen 1.243.789.
Luik 971.754.
Limburg 409.980.
Luxemburg (Belgisch) 220.441.
Namen 356.393.
Het aantal geboorten in 1937 bedroeg
125.495, tegen 125.511 in 1936 en 126.304
in 1935, voor geheel België. Dus ondanks
de daling van het geboortecijfer blijft het
aantal inwoners stijgen. Anderzijds is het
sterftecijfer verhoogd Het aantal sterfge
vallen bedroeg in 1937 totaal 104.163, tegen
101.595 in 1936.
Terwijl bijna alle landen ter wereld zich
beijveren om hun leger-uitgaven zoo hoog
mogelijk op te voeren, is België verplicht
daarop zooveel mogelijk te bezuinigen. Met
het oog op het begrootingstekort heeft de
Minister van Defensie gelast, op 28 Mei
heden alle dienstplichtigen van de lichting
1937 naar huis te zenden, zoodat de solda
ten, die tot deze lichting behooren, slechts
vijftien in plaats van zeventien maanden
dienst zullen doen. Een groot aantal
dienstplichtigen van bedoelde lichting had
een verbintenis voor zeventien maanden
geteekend en ontving van de dertiende
maand af, een maandloon van vijfhonderd
francs. De verwezenlijke bezuiniging zal
derhalve nogal aanzienlijk zijn. Er wordt
echter uitzondering gemaakt voor de leer
lingen van de schoolrcompagnieën, die geen
maandloon ontvingen en hun zeventien
maanden zullen moeten dienen.
Ondanks alle voorlichting stijgend gevaar
voor jonge meisjes.
De Engelsche regeering heeft zoojuist
voorbereidingen getroffen voor de bescher
ming van jonge meisjes, die maar het bui
tenland gaan. De statistiek van Scotland
Yard bewijst, dat de handel in blanke sla
vinnen in den laatsten tijd niet vermin
derd, maar veeleer nog aanzienlijk toege
nomen is
In Genève zetelt de Volkenbond, welks
schoone en veel te groote paleis spoedig
plaats zal kunnen bieden aan de vele sta
tistieken over den handel in meisjes. Ook
het werk van den Volkenbond heeft he
laas geen paal en perk kunnen stellen aan
dezen schandelijken handel.
Nu zou men kunnen meenen, dat de
moderne tijd en het absoluut zelfverzekerd
optredende jonge meisje van heden den
handelaar in blanke slavinnen geen kans
meer geven. Tot op zekere hoogte is dit
juist. Meisjes uit de gewone beroepen zijn
nauwelijks nog aan dit gevaar blootge
steld en dat het onafhankelijke meisje van
ryke ouders zich nog in de netten van een
geslepen individu laat vangen behoort
reeds lang tot het verleden. Geheel anders
is het daarentegen bij jonge danseressen
of meisjes, die bij het tooneel him geld
verdienen. Hebben zij een betrouwbare
manager, dan is het gevaar slechts klein
maar de duizenden, die zich iets derge
lijks niet kunnen veroorloven, die zelf van
engagement naar engagement jagen, die
een voortdurenden zwaren strijd om het
bestaan voeren, „verdwijnen" maar al te
dikwijls.
Men waagt alles.
In het bijzonder uit Engeland kon men
tot nog toe gemakkelijk dergelijke jonge
meisjes op grond van een engagement
naar het buitenland brengen. Niemand be
kommerde zich veel om hen. In den vreem
de echter hadden zij geen bescherming
meer. Iedere buitenlander kon in Engeland
een troep „girls" samenstellen en daar
mede op tournée gaan. Waren zij eenmaal
vèr verwijderd van de grenzen van him
vaderland, dan werd hun door hun mana
ger meestal de geschiedenis van een ver
broken contract ongedischt men zat in
het vreemde land zonder geld te verdienen.
Wat nu? In den strijd om het bestaan
waren de meisjes ook bereid in een plotse
ling uit den bodem geschoten variété in
een voorstad op te treden. Wat kon er im
mers gebeuren? De wereld was gecivili
seerd Met handelaren in blanke slavinnen
maakt men kleine kinderen bang...!
Maar hier, in deze zeldzame stevig ge
bouwde kleedkamers, die .zeker reeds aan
menige troep noodlottig geworden waren,
verstikte elk geroep om hulp. Hier waren
politie en hulpvaardige menschen verre.
Nog op denzelfden avend plachten de kis
ten met de „theaterrequisieten" door auto's
afgehaald en naar een onbekend doel te
worden gebracht-
De politie, die veel te laat van het ver
dwijnen der meisjes hoort eerst wan
neer de verwanten door het lang uitblijven
van brieven ongem st worden, wenden zij
zich bet Scotland Yard vindt nauwelijks
nog sporen. Niets wijst er op, waar de
meisjes het laatst optraden. -Reisden zij
af? Waarheen? Handig genoeg lieten de
handelaars in blanke slavinnen hun slacht
offers nog kort voor den grooten coup
brieven naar huis sturen,zoodat er dik
wijls vier weken voor het begin van het
onderzoek verstreken. Een hopeloos geval.
Waar zetten nu de misdadigers him le
vende waren af Is het niet mogelijk, hier
het kwaad bij den Wortel uit te roeien?
Ja, waar ter wereld kan men op het
oogenblik mog meisjes tegen hun wil vast
houden én exploiteeren? Hierover zwijgen
de Engelsche bladen zonderling genoeg.
Maar de in aanmerking komende landen
zijn immers inderdaad zeer beperkt. Zou
men hier misschien te doen hebben met
het raadselachtige, onder Engelsche heer
schappij staande Britsch-Indië Hiervoor
pleit, dat de misdadigers kennelijk de
voorkeur geven aan Engelsche of En-
gelsch sprekende meisjes
Nu heeft Engeland den georganiseerden
strijd tegen den handel in blanke slavin
nen, nadat er intusschen reeds slachtof
fers genoeg gevallen zijn, aangebonden.
Groepen jonge meisjes, die voor een en
gagement naar het buitenland gaan, wor
den gewaarschuwd en voorgelicht in
dien men hun na een grondig onderzoek
tenminste toestaat Engeland te verlaten.
Daarna zal men hen op hun geheelen weg
nauwkeurig bewaken twee uren, nadat
ook maar de kleinste onregelmatigheid is
waargenomen, zal de Engelsche consul de
autoriteiten hebben te waarschuwen. Zoo
hoopt men het den misdadigers onmogelijk
te maken, zich^net hun prooi uit de voe
ten te maken.
„Het Boek voor de Jeugd", Samen
gesteld door Cor Bruyn e.a. Uitge
geven door de N.V. Amsterdarnsche
Boek- en courantmaatschappij te
Amsterdam.
Professor R. Casimir geeft een inleiding
bij dit mooie boek, waarin tal van verha
len, door onze beste letterkundigen ge
schreven, voorkomen. In die inleiding
wordt gezegd, dat over het algemeen ge
klaagd wordt over den achteruitgang van
de taal bij onze jongeren, dat velen niet
kunnen lezen, want dat zij den zin van wat
zij lezen, niet verstaan. Ieder, die met de
ontwikkeling der menschen in aanraking
komt, moet de waarheid van het boven
staande erkennen. Er zijn er niét zoo heel
veel, die op een behoorlijke manier hun
gedachten onder woorden kunnen bren
gen. Wat gekunstelde, verwrongen stijl
leert men soms niet. Dit boek is uitste
kend geschikt mede te helpen, daarin ver
andering te brengen. Wij wenschen het dan
ook in handen van velen, opdat het doel
bereikt wordt.
„Ouders in opstand" door Sinclair
Lewis. Uitgegeven door Van Holke-
ma en Warendorf N.V. te'Amster
dam.
Een nieuwe roman van Sinclair Lewis
beteekent een gebeurtenis, want Lewis
schrijft niet, als hij niets te zeggen heeft.
Ditmaal heeft hij de verhouding tusschen
ouders en hun kinderen tot onderwerp ge
nomen, zooals die zich in deze eeuw, de
eeuw van het kind, ontwikkeld heeft. Het
kind heeft zich vrijgevochten het is niet
onvoorwaardelijk gehoorzaam meer aan
het ouderlijk gezag het neemt niet meer
zwijgend en dankbaar wat het toebedeeld
krijgthet voegt zich niet meer naar de
ouderlijke meening zonder overtuigd te zijn
het neemt onmiddellijk wat het toebê^
deeld krijgt, onder voorbehoud van het
recht te blijven eischenhet heeft inder
daad soms nog moeite zijn meening ingang
te doen vinden bij zijn oudershet is on
afhankelijk, tenzij op het ondergeschikts
punt van het materieele.
Fred N. Cornplow, automobiel-handelaar
in Sachem Falls N.Y., Ondervindt dit. Hij,
is de plezierige, rondbuikige, op vele schou
ders slaande zakenman, die goed geld ver
diend heeft. Hij is energiek, en behoorlijk
politiek onderlegd, en deze man komt nu
in opstand tegen zijn kinderen. Boeiend,
zooals wij dit van Lewis gewend zijn, ver
telt hij den strijd, waarin de ouders
overwinnen. Gaarne bevelen wij dit boek
ter lezing aan.
„Hoe verzorg ik mijn mond" dooï
A. B. M. Aldus. Tandarts te Zeist.
Uitgegeven door La Rivière en
Voorhoeve te Zwolle.
Dit boekjè behandelt de verzorging van
den mond en de mondziekten, die kunnen
voorkomen. De homoeopathische genees
middelen, die bij mondziekten kunnen wor
den gebruikt, worden genoemd. Het lijkt
ons een practisch boekje, dat in vele geval
len met succes kan worden geraadpleegd.
„Cowboy Veete" door E. A. Maun,
Vertaling van J. A. W. van Hackt,
Uitgegeven door J. W. Philip Kru-
seman te Den Haag.
Brad Lane, veroordeeld wegens een aan
val op den man, die zijn vader bedrogen
had, keerde na het uitzitten van zijn straf
naar huis terug om te bemerken, dat een
bende veedieven de streek terroriseert. Ih
overleg met enkele oude vrienden zoekt hij,
de ex-gevangene, contact met de wilde ben
de, weet zich als één der hunnen te doen
opnemen, om zoodoende achter hun plan
nen te komen. En wanneer dan blijkt, dat
zij een veeroof op groote schaal beramen,
breekt de hel los.
Een verhaal van hard rijden, snel schie
ten, liefde en avontuur, in een heel snel
tempo, dat van de eerste tot de laatste
pagina volgehouden wordt.
„Bill, de Heethoofd" door Jackson
Aregory. Vertaling van Aug. Olsen»
Uitgegeven door J. Philip Kruseman
te Den Haag.
Toen Bill, de Heethoofd, tot de ontdek
king kwam, dat Mike Bundy, zijn vriend,
een moordenaar en -een bedrieger van de
laagste soort was, kenden zijn woede en
wraakzucht bijna geen grenzen. Er waren
vijf mannen en een meisje voor noodig, om
hem te doen inzien, dat Mike Bundy meer
kansen voor wraak bood, als hij in leven
bleef, dan als hij door Bill werd neerge
schoten. De geheimzinnige goudmijn en
het smerige mijnstadje, dat er omheen uit
den grond werd gestampt, stonden bij
Bill's wraakplannen in het middelpunt van
zijn belangstelling. Ook wilde hij er achter
komen, wie het meisje was, dat zich Lorna
Kent noemde en dat beweerde, dat de Palm
Ranch haar wettig eigendom was.
Deze geschiedenis uit het Verre Westen,
met mannen, die bliksemsnel met hun re
volver weten om te gaan en misdaden
slechts moeilijk kunnen vergeten, houdt
den lezer in voortdurende spanning, be
nieuwd als hij is, hoe de hem reeds dade
lijk sympathieke Bill Dorn zich uit de vele
moeilijkheden en avonturen zal weten-te
redden. Dat hem dit gelukt en dat de ver
diende belooning daarvoor niet op zich laat
wachten, spreekt wel haast vanzelf.
UIT DE KINDERJAREN VAN DE
FILM.
Wanneer men naar het beginstadium yan
do film-industrie teruggaat, komen wij tot
de conclusie, dat het weliswaar een Z'^-r
zware, doch tevens een romantische tijd
was. Deze heele industrie was in handen van
één gioot concern, dat een ware raonopoVe
uitoefende en zich tot doel stelde elk patent
op filmgebied te verwerven van camera
iot projectie-apparaat, van elk negatief
door de lens vertoond, tot iedere positieve
film die het laboratorium verliet. Een der»
t'g jaar geleden ging deze combinatie van
de veronderstelling uit, dat zij dit nieuwe
amusements-bedrijf alléén beheerschte, al
hoewel het filmspelen voor de acteurs a»s
een minderwaardig beroep werd beschouwd
en men op dit soort van amusement neer
keek. -
Het was in 1908, dat een jongeman, Sam
E. Morris genaamd, zijn positie bij de fa
briek van zijn vader te Cleveland, Ohio,
U.S.A. opgaf, aangezien hij een groote toe
komst in de film zag.
Hy kocht het Home Theater te Cleve
land, alsmede een aantal kleinere cinema's
-het waren voor dit doel speciaal ver
bouwde winkelhuizen, welke als voorloopers
van de hedendaagsche bioscoop-paleizen be
schouwd kunnen worden.
De inventaris van deze bioscoopjes be
stond uiteen wit doek, enkele stoelen en
een eenvoudig projectie-apparaatals licht
bron fungeerde een acetyleen-gaslamp.
Ondertusschen verklaarde het concern
een ieder, die het zelfs maar waagde naar
hun patenten te vragen, den oorlog. Indien
een onafhankelijke maatschappij het plan
opvatte een film te produceeren, was er
terstond een bende van de combinatie aan
wezig, om de camera-uitrusting te vernie
len, En zelfs, wanneer een onafhankelijke
producer naar veiliger oorden, bijv. 1000
K.M. verwijderd van het operatie-terrein
van dit machtige concern trok, lieten d?
by dit concern in dienst staande „huurlin
gen" een regen van kogels neerdalen op de
artisten, zoodat laatstgenoemden vluchtten
en de productie stopgezet moest worden.
Een géheele omwenteling veroorzaakte
bet door het Hooge Gerechtshof van de
U.S.A. uitgevaardigde decreet, behelzende
de verzekering, dat de producers voortaan
ongehinderd hun werkzaamheden konden
verrichten.
En het zijn deze ondernemingen, waaruit
naderhand de menschen naar voren kwa
men, die in de huidige phase van de film
industrie leidende figuren zijn onder hen
.i. Sam E. Morris.
In Cleveland werd hy manager bij de
World Films, een maatschappij, waarvan
A. Brady, voormalig "producer bij het
Broadway-tooneel én Lewis J. Selznick, va
der van David O. Selznick, momenteel één
van 's wereld grootste producers, aanhet
hoofd stonden. j
Na een reorganisatie, vertrok Sam E.
Morris, als vice-president en general-mana
ger van Select Pictures naar New York,
onder auspiciën van Selznick.
Reeds toen voorzag hij de onbegrensde
mogelijkheden van de film-industrie over de
geheele wereld.
Sterren als Norma Talmadge, .Alice
Brady, Constance Talmadge, Eugene O'
Brien, Olive Thomas en Owen Moore ston
den bij hem onder contract.
Daar de gebr. Warner er naar streefden
hun firma zoo groot mogelijk te maken,
zagen zij in mr. Morris den man, met wiens
hulp zij in staat zouden zijn, hun maat
schappy een wereldnaam te bezorgen. Zij
zochten hem aan de buitenlandsche distri
butie op zich te nemen. De sprekende film
bracht een ware revolutie in de film-indus
trie teweeg en Warner Bros was de firma,
die deze nieuwe vinding het eerst introdu
ceerde.
Met de kantoren, die in alle landen der
wereld gevestigd z\jn, is mr. Morris direct
aansprakelijk tegenover de hoofd-maat-
schapprj voor het succes van de Warner
Bros films.
HET MAKEN VAN EEN MILLIOENEN-
FILM.
Natuurlijk is Hollywood ten opzichte vao
filmproductie geoutilleerd als nergens an
ders. Het bezit de grootste studio's, de
geweldigste hulpmiddelen, de schier onbe
perkte magazijnvoorraden, de perfecte or
ganisatie enhet aanzienlijkste kapitaal.
Natuurlijk stelt zooiets de mogelijkheid
open tot enorme prestaties. En niettemin
vervaardigt men ook bier, ondanks al deze
kolossale hulpmiddelen, af en toe films van
zulk een grooten opzet, dat de uiterste
krachtsinspanning van alles en allen wordt
gevorderd om de plannen tot een goed eind
te brengen. Een kenmerkend voorbeeld
daarvan is de 20th Century-Foxfilm „In
oud Chicago".
Deze film vangt aan anno 1854 en besluit
in het jaar 1871. Dat zijn maar twee dood
gewone cijfertjes. Maar dat wil zeggen, dat
Chicago in dit tijdsbestek zijn inwonertal
zag .verdriedubbelen (van honderd duizend
tot drie honderd zes en twintig duizend in
woners) en dat dit dus tot uitdrukking zou
moeten komen in de groote en uitvoerige
décors, die niet, als bij het tooneel, maar
oppervlakkig konden worden aangegeven,
maar die in alle uitvoerigheid en op ware
grootte zouden moeten worden vervaardigd.
Ergo toen eenmaal tot het plan voor de
verfilming van dit onderwerp was besloten,
kreeg het groote atelier, waar de 20th Cen
tury-Foxfilm zijn décors bouwt, opdracht
tot aanmaak. En de chef daarvan, bereken
de, dat hij één jaar tijds moest hebben, om
dit alles te vervaardigen
Inmiddels was een andere afdeeling reeds
volle vijf maanden aan den arbeid om in
rauwe samenwerking met het Stedelijk
Archief van Chicago historische navor-
schingen te doen, plaatwerken en boeken
en andere gegevens te verzamelen, aan de
hand waarvan de geschiedkundige juistheid
van het geheel kon worden bereikt. Het
was dr. William Darling die hier een ruste-
loozen ijver betoonde; Zijn compilatie vorm
de tenslotte een boekwerk van 780 pag.
druks.
Ook het draaiboek vergt in een geval ais
dit, bijzondere zorg. Twee ervaren krach
ten hadden er vier maanden werk aan. Veel
langer had de costume-afdeeling werk. De
cntWerpen waren in twee maanden tijds
vervaardigd, maar de uitvoering nam of
schoon zeer veel hulpkrachten waren aan
geworven het vijfvoudige van dien tijd
in beslag. Men bedenke, dat tweemaal zes
tien honderd figuranten compleet moesten
worden gecostumeerd
Bijzonder overleg vergde voorts^ om- ge
lijktijdig en over een zeer langdurig tijds
bestek vier groote studio-ruimten vrij te
houden voor deze film, zonder dat de
overige productie er onder leed. En verder
werd driekwart van alle beschikbare open
lucht-ruimte in beslag genomen voor de
buitenopnamen, waar de geweldige straten
zouden worden gebouwd en waar het meer
gegraven werd, dat het Michigan-Meer
moest voorstellen. Een reeks van bouw
werken, die in het oude Chicago hadden ge
staan, werden op ware grootte nagebouwd
en kregen een structuur, alsof zij voor. de
eeuwigheid bestemd moesten zijn.
Dat was wel noodzakelijk. Immers: deze
stad zou langer dan een jaar moeten staan
en de mogelijke hevigheid van stormen en
noodweer moeten kunnen trotseeren. En
bovenaldeze stad moest brandvrij zijn
Dit moge wellicht vreemd klinken, wijl
ieder weet, dat het oude Chicago juist door
een ontzettenden brand verwoest werd en
deze brand ook het hoogtepunt van dit
filmwerk had te zijn. Maar men bedenke,
dat, wanneer men bij filmopname een ent-
zagwekkenden brand wil enscèneeren, men
volmaakt zeker moet kunnen zijn van de
plaatsen, waar het vuur zich zal ophouden.
Dan mag niets aan het toeval worden
overgelaten.
Maar ook in kleinigheden, in eindelooze
détailleering stelt Hollywood altijd prijs op
een bijna overdreven preciesheid de juiste
vorm van de sigaren, welke men placht te
rooken, het nauwkeurig model van de lamp,
die omviel en waardoor de gigantische
brand ontstonddat werd allemaal met
eindelooze zorg bestudeerd. Ook de vijftien
brandspuiten, waarover het toenmalige Chi
cago beschikte, werden nauwkeurig geo
pieerd.
Toen de costumes werden afgeleverd,
bleek er geen voldoende bergruimte aanwe
zig, om ze alle onder te brengen en moes
ten nieuwe opslagplaatsen worden gebouwd.
En toen later weer opnieuw ruimtegebrek
optrad, -moest het nieuw gebouwde klee-
dingmagazijn ontruimd worden voor andere
doeleinden en werden de costumes onderge
bracht in voor dat doel gauw gehuurde
tenten. Ook voor-het kleeden en schminken
moesten twee tenten worden neergezetÉ
waartoe men circustenten nam.
Het filmen zélf was al evenzoo een onge
wone en adembenemende taak.
Voor het meerendeel der opnamen was
een gansche reeks van camera's ih actie en-
bij de scènes van den brand verrichtten
meer dan eens veertig camera's gelijktijdig
hun werk. Een der zwaarste opnamen was
die van de ontploffing van de gasfabriek;
De technici slaagden er volkomen in, dó
brandende gasmassa te verwezenlijken.
Gedurende de opnamen van de brandende
stad waren de gezamenlijke brandweren
van Hollywood en omgeving op .hét terrein
aanwezig met aHe-beschikbare materiaal,
maar niet éénmaal behoefden zij in te .-grij
pen. v
Men bedenke daarbij, dat deze opnamen
weken achtereen hebben geduurd,
