SCHUDT UW LEVER
WAKKER
Vlissinosehe Courant
de D
TWEEDE BLAD
GEMEENTEBESTUUR
BRHVEN UIT BELGIE
BINNENLAND
DALMASSE
drong de stamineebaas aan.
Maar waarom toch, tegen wie of wat
zoekt ge bescherming?
TegenVioletta
Vioooowat?
O, kent U Violetta niet? Dan moogt
ge van geluk spreken. Mijn vrouw heet
Violetta en ze heeft een radio-gramofoon,
die speelt voortdurend Violetta. Mijn vrouw
staat achter het buffet en haar gramofoon
ook. En maar heel den dag door, tot
's avonds laat, tot diep in den nacht dik
wijls, zet ze die zelfde plaat op „Hor mein
Lied, Violetta". Ze heeft in drie weken tijd
al drie van die platen versleten, totaal
verkrast, radicaal stuk gedraaid. En weer
heeft ze een nieuwe, die doet als de drie
andere, roept mij 's avonds na, als ik naar
bed ga „Komm heraus, in die Gondola",
wekt me 's morgens met den kreet: „Komm
heraus, es ist so spèt"Ik sta met .,die
alte Weise" op en ga er mee slapen, zij
tuit in mijn ooren en speelt in mijn hoofd
ik hoor niets meer dan haar, toe agent,
schenk mij de rust, verlos mij van Violet
ta
Soms heeft de politie veel moeite om
iemand aan het verstand te brengen, dat
hij geen „recht" heeft op „verzekerde be
waring". Ook de brigadier kon er maar
niet in slagen den zwaarmoedigen stami
neebaas te overtuigen van het onmogelijke
zijner vraag. Doch de radio, die de politie
al zoo dikwijls in moeilijke gevallen gehol
pen heeft, kwam ook in dit geval, op ge
heel onverwachte '-ijze, den brigadier te
hulp. Uit het radio-toestel galmde plotse
ling de stem van den speaker, die aankon
digde
En nu, op verzoek „Hör mein Lied,
Violetta
De stamineebaas moet op dat oogenblik
aan een politietrue gedacht hebben, want
hij wachtte „Violetta" niet af en verliet
ijlings het politie-bureau, nagestaard door
den schaterlachenden brigadier, die de radio
toen nog wat harder zette.
ZONDER SCHADELIJKE LAXEERMIDDELEN
en U zult 's morgens „kiplekker"
uit bed springen.
lederen dag moet Uw lever minstens een liter gal
in Uw ingewanden doen stroomen. Wanneer deze
stroom van gal onvoldoende is, verteert Uw voedsel
niet, het bederft. U voelt U opgeblazen, U raakt
verstopt. Uw lichaam is vergiftigd en U bent
humeurig, voelt U ellendig en ziet alles somber in.
De meeste laxeermiddelen zijn slechts lapmiddelen.
U moet CARTER'S LEVERPILLETJES nemen om
een liter gal vrij te doen stroomen en U zult weer
geheel fit zijn. Onschadelijk, plantaardig, zacht, on-
overtroffen om de gal te doen stroomen.
Eischt Carter's Leverpilletjes bij apothekers en
drogisten, f. 0.75.
DE GEBOORTE VAN PRINSES
BEATRIX.
In de gemeente Wassenaar, op het grond
gebied van de openbare lagere school aan
de van Zuylen van Nijeveltstraat, is in het
begin van dit jaar een monument ter ge
dachtenis van Prinses Beatrix' geboorte
gebouwd, dat Zaterdagmiddag door den ka
merheer van H. M. de Koningin, Ph. J,
graaf van Zuylen van Nijevelt plechtig is
onthuld.
Te Castricum werd eveneens Zaterdag
middag een herinneringsmonument, opge
richt als een blijvend teeken aan de heug
lijke gebeurtenis van de geboorte van Prin
ses Beatrix, plechtig onthuld.
SCHEEPVAARTBERICHTEN
DE SLEEPBOOT „NOORDZEE"
ERNSTIG BESCHADIGD.
Hachelijke oogenblikken voor den Nieuwen
Waterweg.
van de
van
Maandag 2 Mei 1938. No. 102
ZEEGAT VAN TEXEL.
SCHIETOEFENINGEN MET GESCHUT.
De Burgemeester van Vlissingen maakt
aan zeevarenden bekend, dat op 4 Mei a.s.,
reserve 5 Mei a.s., zal worden geschoten
met geschut opgesteld op het fort Erf
prins, aanvangende om 9.00 uur.
Nabrj de batterij vanwaar geschoten
wordt, zal van één uur vóór den aanvang
tot het einde der schietoefeningen een
roode vlag geheschen zrjn.
Dè sectoren waarin wordt geschoten,
worden bepaald door de peilingen 90° tot
180° van fort Erfprins tot op een afstand
van 3 km van het fort en
door de peilingen 45° tot 90° van fort Erf
prins tot op een afstand van 6 km. van
het fort.
Zeevarenden worden verzocht zich niet
zonder noodzaak in bovenbedoelde sectoren
op te houden.
Vlissingen, 2 Mei 1938.
De Burgemeester voornoemd,
VAN WOELDEREN.
ZEEGAT VAN VLISSINGEN.
SCHIETOEFENINGEN MET GESCHUT.
De Burgemeester van Vlissingen maakt
aan zeevarenden bekend, dat op 4 en 5
Mei, reservedag 6 Mei 1938, zal worden
geschoten met geschut, geplaatst nabij de
Visschershaven te Vlissingen en nabjj
Kaapduinen. De schietoefeningen vangen
op elk dier dagen aan ten 9.00 uur.
Op of nabij de batterij vanwaar wordt
geschoten, zal van één uur vóór tot na
afloop der schietoefeningen een roode vlag
waaien.
Geschoten wordt in de navolgende secto
ren
(a.) Van af de batterij nabij de Vis
schershaven in een sector, begrensd door
de lijnen, getrokken uit de batterij in de
richtingen Oost, resp. Zuidwest, tot een
afstand van 6500 m.
(b.) Van af de batterij nabij Kaapduinen
in een sector, begrensd door de lijnen, ge
trokken van t de batterij in de richtingen
Noordwest, resp. Zuid, tot een afstand van
10.800 m.
Zeevarenden wordt verzocht zich niet
zónder noodzaak op te houden in bovenbe
doelde sectoren.
Vlissingen, 2 Mei 1938.
De Burgemeester voornoemd,
VAN WOELDEREN.
Aansporing tot massa-desertie.
Tegen de nieuwe belastingen.
„Hör mein LiedVioletta
Naar wij van welingelichte zijde te Brus
sel vernemen zal dezer dagen bij het bu
reau der Belgische Kamer een interpella
tie-aanvraag ingediend worden over het
onderwerp „Aansporing tot massa-deser
tie, zoowel van Waalsche als van Vlaam-
sche zijde". Van Waalsche zijde zou deze
„aansporing tot massa-desertie" hebben be
staan in een artikel hetwelk, na de jong
ste Belgische legermanoeuvres aan de Fran-
sche grens, verscheen in het blad der
Waalsche separatisten „L'Action Wallon-
ne". Het artikel was van de hand van het
socialistisch Kamerlid den heer Truffaut,
die o.m. schreef
„Toen bekend werd dat het leger moest
gaan manoeuvreeren aan de Fransche
grens, ter oefening van een afweer tegen
Frankrijk, hadden in zekere kazernes epi
sche tooneelen plaats. De officieren moes
ten aan hun manschappen zweren, dat het
enkel om manoeuvres ging, want die sol
daten weigerden tegen Frankrijk op te
trekken. Onnoodig er aan toe te voegen,
dat, indien onze regeerders dwaas genoeg
zouden zijn om te pogen van het theore
tisch plan tot de practische verwezenlij
king over te gaan, wij onze Waalsche sol
daten den raad zouden geven, in het veld
te gaan, maar, naar het voorbeeld van de
Tsjechen in den grooten oorlog, met mu
ziek voorop over te loopen naar het Fran
sche leger Want dit zeggen wij, luid en
duidelijk, nooit zullen wij tegen Frankrijk
marcheeren. Nooit in der eeuwigheid (Au
grand jamais
Van Vlaamsche zijde zou ongeveer het
zelfde, doch in tegenovergestelden zin, na
melijk tegen Frankrijk, gezegd zrjn door
het Vlaamsch-Nationaal Kamerlid, den
heer Staf Declerq, die, in een spreekbeurt
te Diksmuide verklaarde en die verklaring
door een verslag in het orgaan der Vlaam
sche Nationaal-socialisten „Volk en Staat"
deed bevestigen
„Er wordt den laatsten tijd aangestuurd
op een militair accoord tusschen Neder
land en België. Van een dergelijk accoord
kan niets komen het zou gericht zijn te
gen Duitschland, ten bate van Frankrijk.
De Vlamingen weigeren nog op te trekken,
in een oorlog, aan de zijde van Frankrijk.
Dat België er maar niet op rekene
Vlaanderen marcheert niet meer tegen
Duitschland
De Walen weigeren te marcheeren te
gen Frankrijk, de Vlamingen trekken niet
meer op tegen Duit'chland, het Belgisch
leger kan dus wel inrukkenzou een
oppervlakkig beschouwer geneigd zijn te
zeggen. Een ingewijde zal zich echter wel
wachten voor een zoo gemakkelijke con
clusie. Want niemand die de toestanden in
België kent gelooft, dat aan die „aanspo
ring tot massa-desertie", bij mobilisatie of
het uitbreken var oorlog, eenig practisch
gevolg zal of ka-" worden gegeven. Ten
eerste niet, omdat die aansporing uitgaat
van betrekkelijk kleine minderheidsgroe
pen, de Waalsche en Vlaamsche separatis
ten, die weinig vat op de groote massa heb
ben. Ten tweede niet, omdat desertie in tijd
van oorlog ook in België met den kogel
gestraft wordt. Ten derde niet, omdat Bel
gië reeds van den wereldoorlog af zijn spe
ciale gendarmerie-organisatie heeft, die
voldoende uitgerust is om bij een mobilisa
tie-oproep iedere poging tot aanzetting van
dienstweigering cp groote schaal of défai
tisme anderszins in de kiem te smoren. Bij
alle Begische gendarmerie-af deelingen, zoo
wel in de dorpen als in de steden, zijn spe
ciaal voor het doel geïnstrueerde man
schappen aangewezen, die in geval van mo
bilisatie hun bijzondere taak hebben en dan
snelle controle-brigades vormen. De leiding
daarvan is in het bezit van nauwkeurig
bijgehouden gegevens over minder en meer
bekende défaitisten, alsmede omtrent de
haarden van anti-militairistische agitati0
en betreffend de propaganda-kernen voor
dienstweigering, gegevens die haar in staat
stellen in geval van oorlog en/of mobilisatie
onmiddellijk en op de juiste plaatsèn zoo
danig in te grijpen, dat de defaitistische
krachten niet de minste kans krijgen zich
te ontplooien of op eenige wijze met het
volk, nog minder met de opgeroepen en/of
reeds onder de wapenen zijnde militairen,
in aanraking te komen.
Om het evenwicht te herstellen in de
rijksbegrooting van 1938, die nu reeds een
tekort oplevert van in ronde cijfers twee
milliard francs, had de Belgische regeering
bij het parlement een zestal financieele
ontwerpen ingediend, welke een belangrijke
belastingverhooging over de geheele linie
beoogden. Tegen deze nieuwe belastingen
was bij een groot deel der openbare mee
ning verzet gerezen en een georganiseerde
oppositie was desbetreffend merkbaar in
het kader der Katholieke Partij. Om aan
deze oppositie openlijk uiting te geven
heeft het directorium van het „Blok der
Katholieken in België" Zondag jl. te Brus
sel een buitengewoon congres belegd. Dit
„Blok", waarbij alle regeeringsgezinde ka
tholieke partijen zijn aangesloten en die ge
zamenlijk in de Kamer de tweede meerder
heidspartij vormen (de socialisten hebben
enkele zetels meer), heeft een reeks be
sluiten goedgekeurd, waarvan het voor
naamste als volgt luidt„Het Congres van
het Blok der Katholieken van België is van
oordeel, dat de wetsontwerpen inzake nieu
we belastingen door de regeering inge
diend, niet in hun geheel kunnen worden
aanvaard, vanwege de vermeerdering der
uitgaven die zij mede ten doel hebben en
wegens de te zware verhooging van den
belastingdruk die zij zouden veroorzaken".
Inzake de voorgestelde belastingen worden
alleen toegelaten de invoering van de cri
sistaks alsmede een verhooging van de in
voerrechten en accijnzen. De andere ont
werpen worden zonder meer verworpen.
Dit besluit, waaraan zoowel de katholieke
ministers als de katholieke Kamerleden bij
een eventueele stemming desbetreffend in
het parlement gebonden zijn, beteekent
voor de regeering, wanneer zij haar ont
werpen ongewijzigd handhaaft, onvermij
delijk een nederlaag. Om deze te ontwijken
zal zij zeer waarschijnlijk haar voorstellen
wijzigen en andere middelen zoeken ter
dekking van het tekort. Reeds in den nazo
mer van 1937 werd het evenwicht in de
rijksbegrooting verbroken en de vorige mi
nister van financiën, de heer De Man, liet
het tekort oploopen tot het voor België
belangrijke bedrag van twee milliard
.francs. Inplaats van nieuwe belastingen
eischen de katholieken een politiek van be
zuiniging, waarvoor zij in de Kamer, door
de te verwachten instemming van andere
groepen met uitzondering van socialis
ten en communisten ongetwijfeld een
meerderheid zullen vinden,
Soms heeft de politie de grootste moeite
om iemand in „verzekerde bewaring" te
nemen. Zij moet detective spelen, den ver
dachte „schaduwen", zijn gangen nagaan,
hem overvallen en met hem vechten, om
hem eindelijk in de boeien te kunnen slaan
en op te brengen. Soms heeft de politie
nog meer moeite om iemand niet ln verze
kerde bewaring te stellen. Dat gebeurde
dezer dagen, in de Belgische hoofdstad.
Een „stamineebaas" uit een klein cafeeken
van den Brusselschen buitenkant kwam
zich melden bij het politiebureau zijner
wijk, waar de radio lustig speelde. Schuw
keek de man naar het radio-toestel en nij
dig vroeg hg
Kan dat ding niet af, agent?
De dienstdoende brigadier haalde onver
schillig de schouders op en antwoordde
Ik wacht de politie-berichten. Maar
wat komt U hier eigenlijk dóen?
Ik wil opgesloten worden, zei de sta
mineebaas dof.
Wat voor kwaad hebt ge bedreven,
om zelf uw opsluiting te verlangen?
Vervolg Belgische brief
vroeg de brigadier, meewarig glimlachend.
Ik heb geen kwaad bedreven, klonk
het antwoord, doch ik verlang rust, ik wil
den amigo in, voor m'n eigen veiligheid.
Weer glimlachte de brigadier meewarig
en kalm antwoordde hij
Ach, voor uw eigen veiligheid, 'n
Soort „Schutzhaft" dus? Het spijt me wel,
maar dat stelsel kennen, we hier niet, daar
voor moet ge in Duitschland zijn.
Ik smeek U, smijt me in den amigo,
DE KONINGIN NAAR HET LOO
TERUG.
H. M. de Koningin is Zaterdagavond
negen uur per auto naar Het Loo terug
gekeerd.
DE DOOPPLECHTIGHEID VAN
PRINSES BEATRIX.
Het militaire eerbetoon.
Aan het militair eerbetoon langs den te
volgen weg bij de doopplechtigheid van H.
K.H. Prinses Beatrix op 12 Mei te Den
Haag zal worden deelgenomen door een
detachement van het korps rijdende artil
lerie, de 2e bataljons van de regimenten
grenadiers, jagers, de 2e bataljons van het
3e, het 5e, het 10e, het 16e, het 21e en het
22e regiment infanterie, het 2e bataljon
van het regiment wielrijders, een detache
ment van het 6e regiment veldartillerie,
een detachement van de luchtvaartafdee-
ling, een detachement van het 3e halfregi-
ment huzaren, de koloniale reserve en een
bataljon van de Koninklijke marine.
Voorts zullen bij het paleis Noordeinde
een eerewacht van grenadiers en jagers, en
de Koninklijke militaire kapel worden op
gesteld.
Bij de kerk zal de eerewacht worden ge
vormd door secties van de Koninklijke ma
rine, terwijl hierbij tevens de Marinekapel
wordt opgesteld.
Ten slotte zal de muziek van het 6e re
giment infanterie bij het standbeeld op het
Buitenhof worden geplaatst.
De troepen langs de route moeten om
kwart over tien hun plaatsen hebben inge
nomen en de beide eerewachfcen om kwart
voor elf.
Bij het binnensleepen voor het voor sloop
bestemde Engelsche stoomschip „British
Isle" heeft zich in den nacht van Vrijdag
op Zaterdag vóór den Nieuwen Waterweg
een incident voorgedaan, dat buitengewoon
goed is afgeloopen, doch waarbij de sleep
boot „Noordzee" van L. Smit en Co.'s Lv
ternationalen Sleepdienst ernstige averij be<
kwam.
Toen de sleepbooten „Noordzee" en „Sei
ne", die de „Witte Zee" zouden assisteeren
bij het binnensleepen van de „British Isle",
die aan het gieren was, bezig waren met
het vastmaken, gierde het Engelsche schip,
opzij, waarbij het in aanvaring kwam met
het achterschip van de „Noordzee".
Hierdoor kwam de sleepboot onder den
tros van de „Witte Zee". De tros trok den
voormast om en de sleepboot helde sterk
over. Gelukkig knapte de voormast van de
„Noordzee" af en doordat de „Witte Zee"
den tros terstond losmaakte, kwam de
„Noordzee" spoedig vrij.
Persoonlijke ongelukken deden jjich niet
voor, doch de „Noordzee" was ernstg be
schadigd de voormast was verdwenen en
de schoorsteen, de brug en het berghout
van de sleepboot werden ernstig bescha
digd. Korten tijd later is de „British Isle"
door de drie sleepbooten den Waterweg op
gesleept en te Hendrik Ido Ambacht afge
leverd.
Britsch schip in moeilijkheden.
Torpedojager ter assistentie
uitgevaren.
Naar uit Hongkong wordt gemeld, is de
Britsche torpedojager „Defender" uitgeva-i
ren, nadat noodseinen waren opgevangen,
dat het te Liverpool thuis behoorende
stoomschip „Thurland Castle" ter hoogte
van het eiland Toeng Khan, op 20 mijlen
ten zuiden van Hongkong, aan den grond
was geraakt.
Zes passagiers van de „Thurland Castle",
die een reis om de wereld maken, zijn aan
boord van den oorlogsbodem genomen.
Feuilleton |j| ny
5) Roman van Maria von Peteani
Ze keek naar het andere bed, dat aan de
overzijde van de kamer in het half-donker
stond.
„Goeden nachtzed Friedel zacht, ter-
Wijl ze haar hoofd in de kussens legde.
Kathe gevoelde plotseling weer mede
lijden.
Arm, klein vogeltje, dacht ze. Het lijkt
mtj toe, dat je onmogelijke dingen na
streeft
Het werd stil in de kamer, zoo stil, dat
de meisjes het in haar ooren hoorden suizen
van de groote zenuwspanning. Onder de
dekens klemden ze haar handen tot vuis
ten. O, wat kan een mensch, die een vaste
positie in de maatschappij heeft, toch rus
tig slapen De nacht was lang en vol van
angsten Vele honderden tulpen dansten op
de muren. Buiten waaide de adem van de
millioenenstad, die geen erbarming kende
„Mijn God", prevelde Friedel, „ik lig hier
en ben bang. Help mij l Help...
Over Kathe's bed viel de heldere licht-
kegel van het leeslampje. Maar thans las
Kathe Petersen niet. Ze bevond zich nu in
een halfliggende houding, waarbij het ge
wicht van het forsche bovenlichaam door
de ellebogen werd gedragen haar oogen
waren gericht op Friedel's bed, alsof ze
honderden vragen wilden stellen. En einde
lijk klonk het van Kathe's lippen
„Zeg eens Friedel, hoe komt het eigen
lijk, dat je Engelsch, Fransch enen
paardrijdenen tennissenhoe
komt het eigenlijk, dat jij dat alles kent?"
Maar van den anderen kant kwam geen
antwoord. Friedel bewoog zich niet. Ze
scheen vast ingeslapen te zrjn.
HOOFDSTUK IV.
De ochtend was vochtig en koud. Alle
menschen, die op dit vroege uur naar kan
toren en werkplaatsen gingen, vervulde de
weersgesteldheid met een gevoel van onbe
hagen en velen dachten er vluchtig aan,
dat het wel eens spoedig zou kunnen sneeu
wen. Het is niet druk in de straten op de
vluchtheuvels bij de halten van trams en
autobussen stonden wachtende passagiers.
Anderen liepen stampvoetend heen en
weer. Friedel verliet de kapperszaak reed a
weer en liep met lange, krachtige passen
voorwaarts. In de rechterhand droeg ze den
kleinen koffer, waarin zich behalve de do
cumenten en eenige kleedingstukken van
Friedrich Kannebach, ook enkele dingen
bevonden, die ze meende, niet te kunnen
ontberen, zooals zeep, een spons, borstels
en natuurlijk ook haar blauw spaarbank
boekje.
De hoed, dien zij op het hoofd droeg, was
zeer leelgk. Het was een soort modehoed,
zooals ijdele jongelui zich voor een uitgan
getje soms aanschaffen. De kleur was
licht-grijs en een breede, blauwglinsterende
band was er omheen genaaid. Friedel had
het om de ooren en in den nek vrij koud.
Hoe zou dat bij strenge vorst 'wel zijn?
Enfin, daar hoefde ze zich nu nog geen zor
gen om te maken. Thans ging het er om, d?
betrekking in hotel Dalmasse te veroveren.
Het was tien minuten over achten. Frie
del was vroeg genoeg Maar dat moest
ook, want hoe later ze kwam, hoe grooter
zou de concurrentie zijn.
De administrateur Spöhne zat, evenals
gisteren in zijn glazen kantoorruimte.
„Wat wenscht u?" vroeg hij automatisch.
Het viel hem niet op, dat de jongeman een
frappante gelijkenis vertoonde met het
meisje van gisteren. Maar ja, hij sprak zoo
verbazend veel menschen
„Ik wilde mii aandienen als liftjongen
„Dan moet u wachten. De directeur komt
spoedig. Ga daar maar zitten."
Twee stoelen stonden bij den muur. Frie
del zag een foto in lijst. Deze bevatte een
afbeelding van den heer André Dalmasse,
een energiek Elzasser, den stichter van het
hotel. Friedel nam plaats en zette haar
koiffeartje op den vloer. Het was warm en
donker hierbinnen alleen over den lesse
naar, waaraan de administrateur schreef,
viel licht uit een lamp met groene kap. Een
deur leidde naar een gang, waardoor ka
mermeisjes af en toe aan liepen de tweede
deur had een glazen ruit en gaf toegang
tot het kantoor van den directeur, waar
door men tot in de hall kon zien,
Friedel zat heel stil en transpireerde. Ze
waagde het niet de overjas uit te trekken.
Maar ze gevoelde zich krachtig tegenover
de moeilijkheden, die ieder oogenblik voor
haar konden oprijzen. Het kwam er nu op
aan Over een half uur zou alles beslist
zrjn Het wachten op een gevaar is af
schuwelijk, dacht ze bevindt men zich er
eenmaal midden in, dan gaat alles vanzelf.
De deur aan de straatzijde werd geopend
en twee jeugdige personen traden binnen
„Wat wenscht u?" vroeg administrateur
Spöhne. Het tweetal gaf hem zachtjes ant
woord. Toch verstond Friedel het woord
„lift".
Nu moet ik oppassen, dacht Friedeldat
zijn concurrenten
„Ga déAr zitten, de directeur zal weldra
komen De eene nam plaats, de andere
bleef staan, omdat er geen stoel meer was.
Beiden waren frissche, aardige jongens.
Friedel keek hen onvriendelijk aan. In de
volgende tien minuten kwamen nog vijf
gegadigden binnen, allen tusschen dertien
en zeventien jaar, net gekleed, enkelen met
een ongewasschen gelaat. Friedel vroeg
rich af, hoe de jongens zoo spoedig wisten,
dat er in het hotel een liftjongen noodig
was.
Niemand sprak. Als een kudde schapen
stonden de wachtenden in de kleine ruimte
bij elkaar. En de atmosfeer werd niet aan
genamer
Administrateur Spöhne werkte aan de
schrijfmachine. Eindelijk... een deur vloog
open, klets, boem de directeur Men
wist onmiddellijk, dat hij de directeur was.
Hij trad binnen, keek het troepje jongens
even met een aandachtigen blik aan, sprak
zachtjes een paar woorden met den admini
strateur en verdween in rijn bureau. Admi
nistrateur Spöhne stond op.
„Is er onder jullie een, die vreemde talen
spreekt?" vroeg hij luid. Vier melden zich
Friedel en nog drie anderen.
„Wat spreek jjj
„Ik spreek Fransch."
„En jij
„Tsjechisch."
„En jtj?"
„Fransch,"
„En jij?"
„Engelsch en Fransch spreek ik vloeiend,
Italiaansch gebrekkig, maar genoeg, om
mij verstaanbaar te maken."
Friedel zei het luid en duidelijk, terwijl
ze gevoelde, dat haar kansen stegen......
„Ga jij bij den directeur binnen De an*
deren wachten
Directeur Köppnitz zat aan zijn schrijf
tafel. Hij was een statig, ras-blond heer in
onberispelijke kleeding. Zijn welverzorgd
gericht straalde meer energie uit, dan
iemand lief kon rijn.
„En?" vroeg hij.
Friedel tastte in een binnenzak, haalde
haar documenten te voorschijn, plaatste de
hielen krachtig tegen elkaar en zeide
„Astublieft."
Maar de directeur legde de papieren voor
ricv- op de tafel, zonder er naar te kijken.
In plaats daarvar zag hij Friedel met een
doorborenden blik aan, die haar een oogen*
blik bijna haar zelfvertrouwen deed ver
liezen,
„Hoe oud?"
„Ruim achttien jaar."
„Wat kun je?"
„Ik spreek vloeiena Engelsch en Fransch
en in het Italiaansch kan ik mij in geval
van nood verstaanbaar maken."
„Sapperloot, dat is mooiJa, dat is heel
wat Nu, we zullen zien Ben je al in een
soortgelijke betrekking werkzaam ge
weest?"
Nu moet ik verbazend goed oppassen 3
dacht Friedel vastbesloten.
„Ja, ik ben kellner geweest in restaurant
Trianon."
De directeur stond op.
„Trek je jas uit draad je eens om
Dank je
XWordt vervolgd.),'