SCHUDT UW LEVER WAKKER Vlissinosehe Courant de D TWEEDE BLAD GEMEENTEBESTUUR BRHVEN UIT BELGIE BINNENLAND DALMASSE drong de stamineebaas aan. Maar waarom toch, tegen wie of wat zoekt ge bescherming? TegenVioletta Vioooowat? O, kent U Violetta niet? Dan moogt ge van geluk spreken. Mijn vrouw heet Violetta en ze heeft een radio-gramofoon, die speelt voortdurend Violetta. Mijn vrouw staat achter het buffet en haar gramofoon ook. En maar heel den dag door, tot 's avonds laat, tot diep in den nacht dik wijls, zet ze die zelfde plaat op „Hor mein Lied, Violetta". Ze heeft in drie weken tijd al drie van die platen versleten, totaal verkrast, radicaal stuk gedraaid. En weer heeft ze een nieuwe, die doet als de drie andere, roept mij 's avonds na, als ik naar bed ga „Komm heraus, in die Gondola", wekt me 's morgens met den kreet: „Komm heraus, es ist so spèt"Ik sta met .,die alte Weise" op en ga er mee slapen, zij tuit in mijn ooren en speelt in mijn hoofd ik hoor niets meer dan haar, toe agent, schenk mij de rust, verlos mij van Violet ta Soms heeft de politie veel moeite om iemand aan het verstand te brengen, dat hij geen „recht" heeft op „verzekerde be waring". Ook de brigadier kon er maar niet in slagen den zwaarmoedigen stami neebaas te overtuigen van het onmogelijke zijner vraag. Doch de radio, die de politie al zoo dikwijls in moeilijke gevallen gehol pen heeft, kwam ook in dit geval, op ge heel onverwachte '-ijze, den brigadier te hulp. Uit het radio-toestel galmde plotse ling de stem van den speaker, die aankon digde En nu, op verzoek „Hör mein Lied, Violetta De stamineebaas moet op dat oogenblik aan een politietrue gedacht hebben, want hij wachtte „Violetta" niet af en verliet ijlings het politie-bureau, nagestaard door den schaterlachenden brigadier, die de radio toen nog wat harder zette. ZONDER SCHADELIJKE LAXEERMIDDELEN en U zult 's morgens „kiplekker" uit bed springen. lederen dag moet Uw lever minstens een liter gal in Uw ingewanden doen stroomen. Wanneer deze stroom van gal onvoldoende is, verteert Uw voedsel niet, het bederft. U voelt U opgeblazen, U raakt verstopt. Uw lichaam is vergiftigd en U bent humeurig, voelt U ellendig en ziet alles somber in. De meeste laxeermiddelen zijn slechts lapmiddelen. U moet CARTER'S LEVERPILLETJES nemen om een liter gal vrij te doen stroomen en U zult weer geheel fit zijn. Onschadelijk, plantaardig, zacht, on- overtroffen om de gal te doen stroomen. Eischt Carter's Leverpilletjes bij apothekers en drogisten, f. 0.75. DE GEBOORTE VAN PRINSES BEATRIX. In de gemeente Wassenaar, op het grond gebied van de openbare lagere school aan de van Zuylen van Nijeveltstraat, is in het begin van dit jaar een monument ter ge dachtenis van Prinses Beatrix' geboorte gebouwd, dat Zaterdagmiddag door den ka merheer van H. M. de Koningin, Ph. J, graaf van Zuylen van Nijevelt plechtig is onthuld. Te Castricum werd eveneens Zaterdag middag een herinneringsmonument, opge richt als een blijvend teeken aan de heug lijke gebeurtenis van de geboorte van Prin ses Beatrix, plechtig onthuld. SCHEEPVAARTBERICHTEN DE SLEEPBOOT „NOORDZEE" ERNSTIG BESCHADIGD. Hachelijke oogenblikken voor den Nieuwen Waterweg. van de van Maandag 2 Mei 1938. No. 102 ZEEGAT VAN TEXEL. SCHIETOEFENINGEN MET GESCHUT. De Burgemeester van Vlissingen maakt aan zeevarenden bekend, dat op 4 Mei a.s., reserve 5 Mei a.s., zal worden geschoten met geschut opgesteld op het fort Erf prins, aanvangende om 9.00 uur. Nabrj de batterij vanwaar geschoten wordt, zal van één uur vóór den aanvang tot het einde der schietoefeningen een roode vlag geheschen zrjn. Dè sectoren waarin wordt geschoten, worden bepaald door de peilingen 90° tot 180° van fort Erfprins tot op een afstand van 3 km van het fort en door de peilingen 45° tot 90° van fort Erf prins tot op een afstand van 6 km. van het fort. Zeevarenden worden verzocht zich niet zonder noodzaak in bovenbedoelde sectoren op te houden. Vlissingen, 2 Mei 1938. De Burgemeester voornoemd, VAN WOELDEREN. ZEEGAT VAN VLISSINGEN. SCHIETOEFENINGEN MET GESCHUT. De Burgemeester van Vlissingen maakt aan zeevarenden bekend, dat op 4 en 5 Mei, reservedag 6 Mei 1938, zal worden geschoten met geschut, geplaatst nabij de Visschershaven te Vlissingen en nabjj Kaapduinen. De schietoefeningen vangen op elk dier dagen aan ten 9.00 uur. Op of nabij de batterij vanwaar wordt geschoten, zal van één uur vóór tot na afloop der schietoefeningen een roode vlag waaien. Geschoten wordt in de navolgende secto ren (a.) Van af de batterij nabij de Vis schershaven in een sector, begrensd door de lijnen, getrokken uit de batterij in de richtingen Oost, resp. Zuidwest, tot een afstand van 6500 m. (b.) Van af de batterij nabij Kaapduinen in een sector, begrensd door de lijnen, ge trokken van t de batterij in de richtingen Noordwest, resp. Zuid, tot een afstand van 10.800 m. Zeevarenden wordt verzocht zich niet zónder noodzaak op te houden in bovenbe doelde sectoren. Vlissingen, 2 Mei 1938. De Burgemeester voornoemd, VAN WOELDEREN. Aansporing tot massa-desertie. Tegen de nieuwe belastingen. „Hör mein LiedVioletta Naar wij van welingelichte zijde te Brus sel vernemen zal dezer dagen bij het bu reau der Belgische Kamer een interpella tie-aanvraag ingediend worden over het onderwerp „Aansporing tot massa-deser tie, zoowel van Waalsche als van Vlaam- sche zijde". Van Waalsche zijde zou deze „aansporing tot massa-desertie" hebben be staan in een artikel hetwelk, na de jong ste Belgische legermanoeuvres aan de Fran- sche grens, verscheen in het blad der Waalsche separatisten „L'Action Wallon- ne". Het artikel was van de hand van het socialistisch Kamerlid den heer Truffaut, die o.m. schreef „Toen bekend werd dat het leger moest gaan manoeuvreeren aan de Fransche grens, ter oefening van een afweer tegen Frankrijk, hadden in zekere kazernes epi sche tooneelen plaats. De officieren moes ten aan hun manschappen zweren, dat het enkel om manoeuvres ging, want die sol daten weigerden tegen Frankrijk op te trekken. Onnoodig er aan toe te voegen, dat, indien onze regeerders dwaas genoeg zouden zijn om te pogen van het theore tisch plan tot de practische verwezenlij king over te gaan, wij onze Waalsche sol daten den raad zouden geven, in het veld te gaan, maar, naar het voorbeeld van de Tsjechen in den grooten oorlog, met mu ziek voorop over te loopen naar het Fran sche leger Want dit zeggen wij, luid en duidelijk, nooit zullen wij tegen Frankrijk marcheeren. Nooit in der eeuwigheid (Au grand jamais Van Vlaamsche zijde zou ongeveer het zelfde, doch in tegenovergestelden zin, na melijk tegen Frankrijk, gezegd zrjn door het Vlaamsch-Nationaal Kamerlid, den heer Staf Declerq, die, in een spreekbeurt te Diksmuide verklaarde en die verklaring door een verslag in het orgaan der Vlaam sche Nationaal-socialisten „Volk en Staat" deed bevestigen „Er wordt den laatsten tijd aangestuurd op een militair accoord tusschen Neder land en België. Van een dergelijk accoord kan niets komen het zou gericht zijn te gen Duitschland, ten bate van Frankrijk. De Vlamingen weigeren nog op te trekken, in een oorlog, aan de zijde van Frankrijk. Dat België er maar niet op rekene Vlaanderen marcheert niet meer tegen Duitschland De Walen weigeren te marcheeren te gen Frankrijk, de Vlamingen trekken niet meer op tegen Duit'chland, het Belgisch leger kan dus wel inrukkenzou een oppervlakkig beschouwer geneigd zijn te zeggen. Een ingewijde zal zich echter wel wachten voor een zoo gemakkelijke con clusie. Want niemand die de toestanden in België kent gelooft, dat aan die „aanspo ring tot massa-desertie", bij mobilisatie of het uitbreken var oorlog, eenig practisch gevolg zal of ka-" worden gegeven. Ten eerste niet, omdat die aansporing uitgaat van betrekkelijk kleine minderheidsgroe pen, de Waalsche en Vlaamsche separatis ten, die weinig vat op de groote massa heb ben. Ten tweede niet, omdat desertie in tijd van oorlog ook in België met den kogel gestraft wordt. Ten derde niet, omdat Bel gië reeds van den wereldoorlog af zijn spe ciale gendarmerie-organisatie heeft, die voldoende uitgerust is om bij een mobilisa tie-oproep iedere poging tot aanzetting van dienstweigering cp groote schaal of défai tisme anderszins in de kiem te smoren. Bij alle Begische gendarmerie-af deelingen, zoo wel in de dorpen als in de steden, zijn spe ciaal voor het doel geïnstrueerde man schappen aangewezen, die in geval van mo bilisatie hun bijzondere taak hebben en dan snelle controle-brigades vormen. De leiding daarvan is in het bezit van nauwkeurig bijgehouden gegevens over minder en meer bekende défaitisten, alsmede omtrent de haarden van anti-militairistische agitati0 en betreffend de propaganda-kernen voor dienstweigering, gegevens die haar in staat stellen in geval van oorlog en/of mobilisatie onmiddellijk en op de juiste plaatsèn zoo danig in te grijpen, dat de defaitistische krachten niet de minste kans krijgen zich te ontplooien of op eenige wijze met het volk, nog minder met de opgeroepen en/of reeds onder de wapenen zijnde militairen, in aanraking te komen. Om het evenwicht te herstellen in de rijksbegrooting van 1938, die nu reeds een tekort oplevert van in ronde cijfers twee milliard francs, had de Belgische regeering bij het parlement een zestal financieele ontwerpen ingediend, welke een belangrijke belastingverhooging over de geheele linie beoogden. Tegen deze nieuwe belastingen was bij een groot deel der openbare mee ning verzet gerezen en een georganiseerde oppositie was desbetreffend merkbaar in het kader der Katholieke Partij. Om aan deze oppositie openlijk uiting te geven heeft het directorium van het „Blok der Katholieken in België" Zondag jl. te Brus sel een buitengewoon congres belegd. Dit „Blok", waarbij alle regeeringsgezinde ka tholieke partijen zijn aangesloten en die ge zamenlijk in de Kamer de tweede meerder heidspartij vormen (de socialisten hebben enkele zetels meer), heeft een reeks be sluiten goedgekeurd, waarvan het voor naamste als volgt luidt„Het Congres van het Blok der Katholieken van België is van oordeel, dat de wetsontwerpen inzake nieu we belastingen door de regeering inge diend, niet in hun geheel kunnen worden aanvaard, vanwege de vermeerdering der uitgaven die zij mede ten doel hebben en wegens de te zware verhooging van den belastingdruk die zij zouden veroorzaken". Inzake de voorgestelde belastingen worden alleen toegelaten de invoering van de cri sistaks alsmede een verhooging van de in voerrechten en accijnzen. De andere ont werpen worden zonder meer verworpen. Dit besluit, waaraan zoowel de katholieke ministers als de katholieke Kamerleden bij een eventueele stemming desbetreffend in het parlement gebonden zijn, beteekent voor de regeering, wanneer zij haar ont werpen ongewijzigd handhaaft, onvermij delijk een nederlaag. Om deze te ontwijken zal zij zeer waarschijnlijk haar voorstellen wijzigen en andere middelen zoeken ter dekking van het tekort. Reeds in den nazo mer van 1937 werd het evenwicht in de rijksbegrooting verbroken en de vorige mi nister van financiën, de heer De Man, liet het tekort oploopen tot het voor België belangrijke bedrag van twee milliard .francs. Inplaats van nieuwe belastingen eischen de katholieken een politiek van be zuiniging, waarvoor zij in de Kamer, door de te verwachten instemming van andere groepen met uitzondering van socialis ten en communisten ongetwijfeld een meerderheid zullen vinden, Soms heeft de politie de grootste moeite om iemand in „verzekerde bewaring" te nemen. Zij moet detective spelen, den ver dachte „schaduwen", zijn gangen nagaan, hem overvallen en met hem vechten, om hem eindelijk in de boeien te kunnen slaan en op te brengen. Soms heeft de politie nog meer moeite om iemand niet ln verze kerde bewaring te stellen. Dat gebeurde dezer dagen, in de Belgische hoofdstad. Een „stamineebaas" uit een klein cafeeken van den Brusselschen buitenkant kwam zich melden bij het politiebureau zijner wijk, waar de radio lustig speelde. Schuw keek de man naar het radio-toestel en nij dig vroeg hg Kan dat ding niet af, agent? De dienstdoende brigadier haalde onver schillig de schouders op en antwoordde Ik wacht de politie-berichten. Maar wat komt U hier eigenlijk dóen? Ik wil opgesloten worden, zei de sta mineebaas dof. Wat voor kwaad hebt ge bedreven, om zelf uw opsluiting te verlangen? Vervolg Belgische brief vroeg de brigadier, meewarig glimlachend. Ik heb geen kwaad bedreven, klonk het antwoord, doch ik verlang rust, ik wil den amigo in, voor m'n eigen veiligheid. Weer glimlachte de brigadier meewarig en kalm antwoordde hij Ach, voor uw eigen veiligheid, 'n Soort „Schutzhaft" dus? Het spijt me wel, maar dat stelsel kennen, we hier niet, daar voor moet ge in Duitschland zijn. Ik smeek U, smijt me in den amigo, DE KONINGIN NAAR HET LOO TERUG. H. M. de Koningin is Zaterdagavond negen uur per auto naar Het Loo terug gekeerd. DE DOOPPLECHTIGHEID VAN PRINSES BEATRIX. Het militaire eerbetoon. Aan het militair eerbetoon langs den te volgen weg bij de doopplechtigheid van H. K.H. Prinses Beatrix op 12 Mei te Den Haag zal worden deelgenomen door een detachement van het korps rijdende artil lerie, de 2e bataljons van de regimenten grenadiers, jagers, de 2e bataljons van het 3e, het 5e, het 10e, het 16e, het 21e en het 22e regiment infanterie, het 2e bataljon van het regiment wielrijders, een detache ment van het 6e regiment veldartillerie, een detachement van de luchtvaartafdee- ling, een detachement van het 3e halfregi- ment huzaren, de koloniale reserve en een bataljon van de Koninklijke marine. Voorts zullen bij het paleis Noordeinde een eerewacht van grenadiers en jagers, en de Koninklijke militaire kapel worden op gesteld. Bij de kerk zal de eerewacht worden ge vormd door secties van de Koninklijke ma rine, terwijl hierbij tevens de Marinekapel wordt opgesteld. Ten slotte zal de muziek van het 6e re giment infanterie bij het standbeeld op het Buitenhof worden geplaatst. De troepen langs de route moeten om kwart over tien hun plaatsen hebben inge nomen en de beide eerewachfcen om kwart voor elf. Bij het binnensleepen voor het voor sloop bestemde Engelsche stoomschip „British Isle" heeft zich in den nacht van Vrijdag op Zaterdag vóór den Nieuwen Waterweg een incident voorgedaan, dat buitengewoon goed is afgeloopen, doch waarbij de sleep boot „Noordzee" van L. Smit en Co.'s Lv ternationalen Sleepdienst ernstige averij be< kwam. Toen de sleepbooten „Noordzee" en „Sei ne", die de „Witte Zee" zouden assisteeren bij het binnensleepen van de „British Isle", die aan het gieren was, bezig waren met het vastmaken, gierde het Engelsche schip, opzij, waarbij het in aanvaring kwam met het achterschip van de „Noordzee". Hierdoor kwam de sleepboot onder den tros van de „Witte Zee". De tros trok den voormast om en de sleepboot helde sterk over. Gelukkig knapte de voormast van de „Noordzee" af en doordat de „Witte Zee" den tros terstond losmaakte, kwam de „Noordzee" spoedig vrij. Persoonlijke ongelukken deden jjich niet voor, doch de „Noordzee" was ernstg be schadigd de voormast was verdwenen en de schoorsteen, de brug en het berghout van de sleepboot werden ernstig bescha digd. Korten tijd later is de „British Isle" door de drie sleepbooten den Waterweg op gesleept en te Hendrik Ido Ambacht afge leverd. Britsch schip in moeilijkheden. Torpedojager ter assistentie uitgevaren. Naar uit Hongkong wordt gemeld, is de Britsche torpedojager „Defender" uitgeva-i ren, nadat noodseinen waren opgevangen, dat het te Liverpool thuis behoorende stoomschip „Thurland Castle" ter hoogte van het eiland Toeng Khan, op 20 mijlen ten zuiden van Hongkong, aan den grond was geraakt. Zes passagiers van de „Thurland Castle", die een reis om de wereld maken, zijn aan boord van den oorlogsbodem genomen. Feuilleton |j| ny 5) Roman van Maria von Peteani Ze keek naar het andere bed, dat aan de overzijde van de kamer in het half-donker stond. „Goeden nachtzed Friedel zacht, ter- Wijl ze haar hoofd in de kussens legde. Kathe gevoelde plotseling weer mede lijden. Arm, klein vogeltje, dacht ze. Het lijkt mtj toe, dat je onmogelijke dingen na streeft Het werd stil in de kamer, zoo stil, dat de meisjes het in haar ooren hoorden suizen van de groote zenuwspanning. Onder de dekens klemden ze haar handen tot vuis ten. O, wat kan een mensch, die een vaste positie in de maatschappij heeft, toch rus tig slapen De nacht was lang en vol van angsten Vele honderden tulpen dansten op de muren. Buiten waaide de adem van de millioenenstad, die geen erbarming kende „Mijn God", prevelde Friedel, „ik lig hier en ben bang. Help mij l Help... Over Kathe's bed viel de heldere licht- kegel van het leeslampje. Maar thans las Kathe Petersen niet. Ze bevond zich nu in een halfliggende houding, waarbij het ge wicht van het forsche bovenlichaam door de ellebogen werd gedragen haar oogen waren gericht op Friedel's bed, alsof ze honderden vragen wilden stellen. En einde lijk klonk het van Kathe's lippen „Zeg eens Friedel, hoe komt het eigen lijk, dat je Engelsch, Fransch enen paardrijdenen tennissenhoe komt het eigenlijk, dat jij dat alles kent?" Maar van den anderen kant kwam geen antwoord. Friedel bewoog zich niet. Ze scheen vast ingeslapen te zrjn. HOOFDSTUK IV. De ochtend was vochtig en koud. Alle menschen, die op dit vroege uur naar kan toren en werkplaatsen gingen, vervulde de weersgesteldheid met een gevoel van onbe hagen en velen dachten er vluchtig aan, dat het wel eens spoedig zou kunnen sneeu wen. Het is niet druk in de straten op de vluchtheuvels bij de halten van trams en autobussen stonden wachtende passagiers. Anderen liepen stampvoetend heen en weer. Friedel verliet de kapperszaak reed a weer en liep met lange, krachtige passen voorwaarts. In de rechterhand droeg ze den kleinen koffer, waarin zich behalve de do cumenten en eenige kleedingstukken van Friedrich Kannebach, ook enkele dingen bevonden, die ze meende, niet te kunnen ontberen, zooals zeep, een spons, borstels en natuurlijk ook haar blauw spaarbank boekje. De hoed, dien zij op het hoofd droeg, was zeer leelgk. Het was een soort modehoed, zooals ijdele jongelui zich voor een uitgan getje soms aanschaffen. De kleur was licht-grijs en een breede, blauwglinsterende band was er omheen genaaid. Friedel had het om de ooren en in den nek vrij koud. Hoe zou dat bij strenge vorst 'wel zijn? Enfin, daar hoefde ze zich nu nog geen zor gen om te maken. Thans ging het er om, d? betrekking in hotel Dalmasse te veroveren. Het was tien minuten over achten. Frie del was vroeg genoeg Maar dat moest ook, want hoe later ze kwam, hoe grooter zou de concurrentie zijn. De administrateur Spöhne zat, evenals gisteren in zijn glazen kantoorruimte. „Wat wenscht u?" vroeg hij automatisch. Het viel hem niet op, dat de jongeman een frappante gelijkenis vertoonde met het meisje van gisteren. Maar ja, hij sprak zoo verbazend veel menschen „Ik wilde mii aandienen als liftjongen „Dan moet u wachten. De directeur komt spoedig. Ga daar maar zitten." Twee stoelen stonden bij den muur. Frie del zag een foto in lijst. Deze bevatte een afbeelding van den heer André Dalmasse, een energiek Elzasser, den stichter van het hotel. Friedel nam plaats en zette haar koiffeartje op den vloer. Het was warm en donker hierbinnen alleen over den lesse naar, waaraan de administrateur schreef, viel licht uit een lamp met groene kap. Een deur leidde naar een gang, waardoor ka mermeisjes af en toe aan liepen de tweede deur had een glazen ruit en gaf toegang tot het kantoor van den directeur, waar door men tot in de hall kon zien, Friedel zat heel stil en transpireerde. Ze waagde het niet de overjas uit te trekken. Maar ze gevoelde zich krachtig tegenover de moeilijkheden, die ieder oogenblik voor haar konden oprijzen. Het kwam er nu op aan Over een half uur zou alles beslist zrjn Het wachten op een gevaar is af schuwelijk, dacht ze bevindt men zich er eenmaal midden in, dan gaat alles vanzelf. De deur aan de straatzijde werd geopend en twee jeugdige personen traden binnen „Wat wenscht u?" vroeg administrateur Spöhne. Het tweetal gaf hem zachtjes ant woord. Toch verstond Friedel het woord „lift". Nu moet ik oppassen, dacht Friedeldat zijn concurrenten „Ga déAr zitten, de directeur zal weldra komen De eene nam plaats, de andere bleef staan, omdat er geen stoel meer was. Beiden waren frissche, aardige jongens. Friedel keek hen onvriendelijk aan. In de volgende tien minuten kwamen nog vijf gegadigden binnen, allen tusschen dertien en zeventien jaar, net gekleed, enkelen met een ongewasschen gelaat. Friedel vroeg rich af, hoe de jongens zoo spoedig wisten, dat er in het hotel een liftjongen noodig was. Niemand sprak. Als een kudde schapen stonden de wachtenden in de kleine ruimte bij elkaar. En de atmosfeer werd niet aan genamer Administrateur Spöhne werkte aan de schrijfmachine. Eindelijk... een deur vloog open, klets, boem de directeur Men wist onmiddellijk, dat hij de directeur was. Hij trad binnen, keek het troepje jongens even met een aandachtigen blik aan, sprak zachtjes een paar woorden met den admini strateur en verdween in rijn bureau. Admi nistrateur Spöhne stond op. „Is er onder jullie een, die vreemde talen spreekt?" vroeg hij luid. Vier melden zich Friedel en nog drie anderen. „Wat spreek jjj „Ik spreek Fransch." „En jij „Tsjechisch." „En jtj?" „Fransch," „En jij?" „Engelsch en Fransch spreek ik vloeiend, Italiaansch gebrekkig, maar genoeg, om mij verstaanbaar te maken." Friedel zei het luid en duidelijk, terwijl ze gevoelde, dat haar kansen stegen...... „Ga jij bij den directeur binnen De an* deren wachten Directeur Köppnitz zat aan zijn schrijf tafel. Hij was een statig, ras-blond heer in onberispelijke kleeding. Zijn welverzorgd gericht straalde meer energie uit, dan iemand lief kon rijn. „En?" vroeg hij. Friedel tastte in een binnenzak, haalde haar documenten te voorschijn, plaatste de hielen krachtig tegen elkaar en zeide „Astublieft." Maar de directeur legde de papieren voor ricv- op de tafel, zonder er naar te kijken. In plaats daarvar zag hij Friedel met een doorborenden blik aan, die haar een oogen* blik bijna haar zelfvertrouwen deed ver liezen, „Hoe oud?" „Ruim achttien jaar." „Wat kun je?" „Ik spreek vloeiena Engelsch en Fransch en in het Italiaansch kan ik mij in geval van nood verstaanbaar maken." „Sapperloot, dat is mooiJa, dat is heel wat Nu, we zullen zien Ben je al in een soortgelijke betrekking werkzaam ge weest?" Nu moet ik verbazend goed oppassen 3 dacht Friedel vastbesloten. „Ja, ik ben kellner geweest in restaurant Trianon." De directeur stond op. „Trek je jas uit draad je eens om Dank je XWordt vervolgd.),'

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1938 | | pagina 3