500 300 25 PEIGNOIRS DINSDAG ÏO NOVEMBER No.266! 74e Jaargang 1936 UitgaveFirma F. VAK DE VELDE Ir., Walstraat 58-60, Vlissingen. Telei. 10. Postrekening 66287 Verschijnt dagelijks, uitgezonderd op Zondag en algemeen erkende Christelijke Feestdagen De kans voor den geschikten koopman en winkelier. Overheid helpt fruitkiueekers met courantenreclame NOG EENS: HET „NATIONAAL" HUWELIJKSGESCHENK. STADS- EN PROVINCIENIEUWS „DE STEJR" i VL1SS1NGSCHE COltRANT ABONNEMENTSPRIJS: Voor alle gemeenten op Walcheren en waar agentschappen geves tigd zijn f2.20 per 3 maanden. Franco door het geheele rijk f2.50. Voor België, Duitschland en Frankrijk f3.40. Voor de overige landen bij wekel. verz. f3.20. Afzonderlijke nrs. 5 cent. ADVERTENTIEPRIJS: Van 1—5 regels fl.25; iedere regel meer 25 cent. Bij abonnement speciale prijzen. Reclames 50 ct p. regel. Kleine advertenties van 1—5 regels 50 ct ledereregel meer 10 ct. (max. 10 regels). Bij 3 maal plaatsing van 1—5 regels f 1.—alles bij vooruitbetaling De abonné's in 't bezit eener Polis, zijn GRATIS verze kerd tegen ongelukken voor: gulden bij levens lange ongeschikt heid tot werken. gulden bij dood door een ongeluk. gulden bij verlies van een hand, voet of oog. gulden bij verlies van een duim. gulden bij verlies van een wijsvinger. gulden bij verlies van een anderen vinger. AANGESLOTEN BIJ HET BUREAU VOOR PUBLICITEITSWAARDE, INGESTELD DOOR DE VEREENIGING „DE NEDERLANDSCHE DAGBLADPERS'' Dit nummer bestaat uit twee bladen. Eerste blad. RECLAME IS EEN VAK. RECLAMEZIN IS DAARVAN HET FUNDAMENT. Wij lazen van de week in een plaatselijke krant, dat ergens op een dorpje de veld wachter proces-verbaal had opgemaakt tegen een winkelier, wegens onwettige prijsopdrijving. Als je zooiets leest, grinnik je stiekum voor je heen en denkt daarbij dat gaat „vanzelf" wel over en -alles komt weer op zijn beentjes terecht. Intusschen, voor den betrokken winkelier staat de zaak heel anders. Zoo'n man voelt dit proces-verbaal misschien als „hèt" onrecht van zijn leven en als hij er niet in slaagt om zich met een beetje levenswijsheid over „het geval" heen te zetten, dan kan hg er uiteindelijkover aan het malen raken. Wij willen daarmede niet zeggen, dat de betrokken winkelier beslist onschuldig is geweest, de bijzonderheden van de zaak kennen wij geenszins evenmin kennen wij de personen, die er bij betrokken zijn. Wij weten alleen, dat in een stad als Amster dam, blijkens een desbetreffende mededee- ling vaai de autoriteiten, dagelijks hon derden klachten binnenkomen van consumenten, die meenen, dat ze slacht offers zijn geworden van winkeliers, die het een of ander artikel met een cent of een paar cent hebben verhoogd en tenge volge daarvan, worden aangemerkt als boosaardige individuen, die woeker willen slaan uit de devaluatie-omstandigheden. Bij onderzoek blijkt dan, dat er van die honderden klachten nauwelijks een enkele is, welke op waarlijk deugdelijke gronden werd uitgebracht. In dit licht bezien, houden wij er ons hart over vast, dat de eerste de -beste dorpsveldwachter „be voegd" wordt geacht om de handelsprac- tijk van een winkelier te beoordeelen en proces-verbaal op te maken wegens „on wettige prijsopdrijving". Weliswaar betee- kent een prcces-verbaal nog geen vonnis en staan er achter den dorpsveldwachter justitioneele autoriteiten, die met kennis van zaken en nuchter oordeel „de stukken" van zoo'n veldwachter bezien, maar in tusschen is „de bekeuring" in het dorp het onderwerp van den dag en heeft de zaak van den winkelier een misschien onherstel bare schade geleden. a Het publiek in het algemeen oordeelt op het oogenblik in vele gevallen zóó kort zichtig en onrechtvaardig ten aanzien van den kleinen neringdoende, dat ons wel ge vallen bekend zijn van winkeliers, die hoog noodig iets moeten opzetten op den prijs van een of ander duurder geworden artikel en het eenvoudig niet durven doen uit vrees voor de te verwachten on billijke reactie van hun klanten. De Middenstandsbonden hebben al eenige malen, zij het blijkbaar veelal nog vergeefs, op deze dingen gewezen. Wij wijzen er daarom op onze beurt nog eens op, dat het zeer onverstandig en on rechtvaardig is, om ten aanzien van de prijzenpolitiek van den winkelier een oordeel te vellen, dat niet op zeer goede gronden steunt en geen resultaat is van een gedegen onderzoek. Tot vóór de devaluatie was het publiek gewoon om prijsverandering zonder meer te aanvaarden. Zoo noodig besloot men bij prijsverhooging tot besparing door ver minderd gebruik, maar men dacht er een voudig niet aan om den winkelier van zucht tot woekeren te verdenken. De prij zen van de meeste artikelen zijn altijd „zwevend" geweest, verband als ze hielden met wereldmarktprijzen, met productie en consumptie, vraag en aanbod. De devalu atie van den gulden heeft daarin niet de minste verandering gebracht. Integen deel heeft de niet op een vast punt ge fixeerde waardevermindering van den gulden de schommeling in de marktprijzen nog verhoogd en de vooruitzichten, zooal niet slechter, dan toch onzekerder gemaakt. Dat dlles moet de inkoopprijzen be- invloeden en daarmee ook de verkoop prijzen. Wij hebben in den handel gekregen het 7-g- herstel van vrije krachten, doordat stabiliteit er als basis aan is onttrokken. Er zullen op het oogenblik tal van geval len zijn, waardoor de winkelier gedwon gen wordt om zekere artikelen hooger te pr\jzen, .maar een blijvende prijsver hooging behoeft geenszins het noodwen dig gevolg van het herstel der vrije krach ten te zijn. De handel was in de laatste jaren bevro ren. Kleine schommelingen op de markt wij wezen daarop hiervoren reeds kwam wel voor, maar hevige evoluties waren er niet. Jan en alleman was intus schen uit crisisnoodzaak „winkelier" ge worden, ieder had zijn debiet of liever zijn „omzetje", kon daarop uit concurrentie- overwegingen slechts de kleinst mogelijke winst leggen enleed mèt de rest van de bevolking normale armoe. Nu de devaluatie kwam en het gebouw der economische ordening lichtelijk tot een ruïne maakte, nu krijgt iedere, zaken man uit de brokstukken zijn eigen nering te herbouwen. En thans zullen de beun hazen worden geschoiden van den vak man. De vakman herkrijgt door het vrije spel van krachten zijn kans hij zal woe keren met zijn talenten en uit den chaos van het oogenblik een deugdelijke onder neming voor een nieuwe toekomst op bouwen. De prijzen-politiek van den handel was door de crisis in een heel nauw straatje voor de economische samenleving vastge- loopen, zóó vast, dat weerszijden de mu ren en prutshuisjes zijn ingestort onder den druk. Wie nu met kennis, energie, on dernemingsgeest en kapitaal voor de puin- hoopen staan, kunnen iets wrochten, dat beter is dan het oude. Wij gelooven niet, dat er één winkelier, zoo dom zal zijn om door onnoodige prijsverhoogingen zgn. afzetgebied te ver spelen. Sommige prijsverhoogingen zijn onontkoombaar en andere zullen niet on redelijk kunnen worden geheeten, ook al worden ze niet door alle winkeliers toe gepast. Immers, er zullen neringdoenden zijn, die de mogelijkheden van economische herordening aangrijpen om een betere en hoogere plaats te veroveren. Nu de han del uit zijn verstarde vormen is ontdooid, nu liggen er weer kansen voor de vakbe- kwamen, voor de menschen inet durf en energie, en voor de kapitaalkrachtigen. De noodzaak van een prijsverhooging, gevolg van de waardevermindering van den gul den, zullen sommigen zien te ontgaan, al thans tot de minst mogelijke proporties zien terug te voeren, door de uitbuiting van hun echten handelsgeest, verstandige inkoopen, op juisten tgd en in juiste hoe veelheid, door specialiseering in hun bran che en door al die andere middelen, welke geëigend zijn om hun omzet te vergrooten. De mogelijkheid van vergrooting van den omzet is er thans. En het is vooral de reclame, de doeltreffende reclame, waarop die mogelijkheid steunt. De échte handelsman voelt dat in tuïtief, hij heeft het niet noodig om daartoe de zaak voor zich zelf te berede neeren. De advertenties komen op het oogenblik „vanzelf". Het vrije spel van krachten in den handel voert de échte, vak bekwame neringdoenden er toe, om hun afnemers en allen, die het konden zgn, in de advertentiekolommen van de krant bekend te maken, dat z ij het niet noodig vinden om him prijzen te verhoo- gen, of dat z g die verhooging meer kon den beperken dan anderen. Wie nu in de krant adverteeren, zijn „de" zakenlui van morgen, want de advertentie- rubriek is weer de koerslijst geworden van elke huisvrouw. Kort commentaar De appels uit den Staaf Washington worden dit najaar in de voornaamste plaatsen van Amerika geadverteerd. Als reclame-middel koos men advertenties in couranten! Er zijn heele volksstammen die het nooit' leeren Wij schreven Woensdag 28 October een hoofdartikel, waarin op goedmoedige wijze de spot werd gedreven met de hope- looze versplintering die langzamerhand op het gebiedvan het „nationale" huwelijks geschenk moet worden geconstateerd. Den dag daarop verscheen de oproep van het nationaal comité. En als men ons soms voor de voeten zou willen werpen, dat een artikel in de Vlis- singsche Courant voornamelijk in Zeeland wordt gelezen en dus r.iet onder de oogen komt van alle landgenooten, dit geldt toch zeker niet voor den oproep van het nationaal comité. Deze oproep is immers in vrijwel alle Nederlandsche bladen gepu bliceerd én speciaal één zinnetje er uit, dat zoo volkomen klopt op de strekking van ons hoofdartikel dat een dag eerder ver scheen, willen wij nog eens in herinnering brengen „Het Prinselijk paar heeft zich uit gesproken voor één nationaal ge schenk. Aan deze uitspraak zij hier herinnerd Het is een goede gewoonte dat men, wanneer een bruiloft in zicht is, de toekom stige echtgenooten of anders hun naaste omgeving, eens voorzichtig polst over den aard van de geschenken die men hun zou willen geven. En het is - een niet minder goede gewoonte, dat men met een te dien aanzien kenbaar gem makten wensch ook terdege rekening houdt. Men heeft immers ook zelf veel meer genoegen van zijn ca deau, wanneer men van tevoren weet, dat het welkom is en strookt met de verlan gens van hen voor wie het bestemd is Maar in Nederland, waar velen den mond (ook het hart?) in deze dagen vol hebben van „oranjeliefde", „trouw aan het vorsten huis" en meer van dergelijke, gemakkelijk uitgesproken en „gekleed staande" groote woorden, is men te eigenwijs en te onbe leefd om met een duidelijk door het Prinse lijk paar kenbaar gemaakten wensch reke ning te willen houden. „Een nationaal geschenk", luidde die wensch. „Kun je begrijpen dachten de vader landslievende, van oranjeliefde blakende Nederlanders en de comité's voor afzonder lijke geschenken van kleinere of groote groepeeringen schoten uit den grond. Kon men dit nog eenigermate begrgpen vóór het publiceeren van den oproep van het nationaal comité, nadien is het niet minder dan een grove onbeleefdheid, dat men met de toch overduidelijk kenbaar ge maakte wenschen te dien aanzien, eenvou dig geen rekening gelieft te houden. O. men stelt het soms heel aardig voor. Men heeft eerst overleg gepleegd met een bevoegde instantie, heet het dan. Of men heeft zich overtuigd, dat het nationaal comité er mede accoord gaat. Maar intusschen probeert men toch maar eigen groepsbelangetje3 naar voren te schuiven en het zou ons niets verwonderen wanneer veel van die zoogenaamd instemmende antwoorden van het nationaal comité slechts om des lieven vredes wille zijn gegeven i Het moge zijn hoe het wil, het toekom stige Prinselijk paar heeft nu eenmaal den wensch kenbaar gemaakt, dat het gaarne een geschenk van heel de natie zou ontvan gen, hetgeen dus wil zeggen geen geschen ken en geschenkjes van duizend-en-één goedwillende en van ijver en vaderlands liefde blakende(?) groepjes. Dat dit en niets anders de bedoeling is, blijkt ten overvloede uit de zinsnede in den reeds eerder aangehaalden oproep van het alge meen comité is dus thans vóór alles noodig, dat men zich onthoudt van versplin tering en versnippering van krachten", Nu krijgen wjj op één dag weer de me- dedeeling dat de IJsselmondsehe vrouwen een tapijt gaan knoopen en dat de Bijzon dere Vrijwillige Landstorm een door den kunstschilder Willy Sluiter te vervaardigen schilderij van H. M. de Koningin zal aan bieden. Men raakt er zoo langzamerhand den tel bij kwijt. In verschillende plaatsen is men nu tapijten aan het knoopen, of kwam er reeds mee gereed (Rotterdam, Naarden, IJsselmonde) in een vrouwengevangenis maakt men een voetkussen of iets derge lijks de Friesche vrouwen bieden een ge schenk aan, de watersportliefhebbers, de schooljeugd, de leden van, de Ned. Vereen. van Huisvrouwen, de vrouwen die in het zelfde jaar als de Prinses geboren worden geven cadeaux en wij twijfelen er niet aan, of wij hebben er nog heel wat verge ten. En ditmaal maken wij geen grapje, zooals in het hoofdartikel van 28 October deze groeps-geschenken wórden straks aan geboden. U zei toch nationaal geschenk? Nogmaals wij twijfelen niet aan de goe de bedoelingen van alle gevers Maar hun goede bedoelingen nemen niet weg, dat zij lijnrecht ingaan tegen den wensch, kenbaar gemaakt door hen voor wie de geschenken bestemd zijn. Niet, zooals wij in een dezer dagen ont vangen circulaire lazen „namens (volgt naam der organisatie) dient een ge schenk te worden aangeboden bij het ko mende vorstelijk huwelijk", maar namens het Nederlandsche volk. Dat is de bedoeling van het nationaal geschenk en dat weten zij die hier lijnrecht tegen in gaan, heeJ goed. Wat moet men in het buitenland op het oogenblik hartelijk lachen om de wijze waarop Nederland zich voor de zooveelste maal bespottelijk aanstelt. Of dacht men soms, dat men in het buitenland geen Ne derlandsche couranten leestof dat de hier te lande gevestigde correspondenten van buitenlandsche bladen er niet voor zorg dragen, dat dergelijke feiten in de buiten landsche pers gelanceerd worden? Als er ooit een gelegenheid was, waarbij ons volk zijn eenheid kon demonstreeren, dan ware het toch waarlijk NU. In plaats daarvan zien wij een beeld van versplinte ring en benepen groeps-eerzucht, dat een voudig verbijsterend moet worden genoemd en waarop wij allesbehalve tratsch behoe ven te zijn... Laten wij opletten, dat deze vervelende eigenschap van ons volk er niet nog eens toe leidt, dat een bekende spreek wijze aldus moet worden gelezen „Ver deel enwordt beheerscht" Eendracht maakt macht. Dit voor het geval men hiervan nog niet eerder gehoord had Verslag van den toestand der gemeente Vlissingen. Over het jaar 1935. Het verslag van den toestand der ge meente Vlissingen over het jaar 1935 is zoo juist verschenen. Het is een lijvig boek werk geworden, dat weder met veel zorg is samengesteld én dat voor hen die belang stellen in het wel en wee der gemeente een schat van feitenmateriaal bevat, dat nog dikwijls goede diensten kan bewijzen. Het is onderverdeeld in 17 hoofdstuk ken bestuur-bevolking-grondgebied en eigendommen-financiën-openbare werken- openbare orde, veiligheid en zedelijkheid- openbare gezondheid-volkshuisvesting-Wa- terstaat-verkeer-landbouw, handel en nij- verheid-arbeid-maatschappelijke steun en voorzorg-volksontwikkeling en -opvoeding- eerediensten-landsverdediging en ten slotte: justitie. Voorts zijn als bijlagen toegevoegd de verslagen van het grondbedrijf, badbedrijf, woningbedrijf, vee- en vleeschkeurings- dienst, gemeentelijken reinigingsdienst, ge meente-waterleidingbedrijf, brandweer, com missie tot wering van schoolverzuim, Vïis- singsch studiefonds, zeemans- en visschsrs- beurs, gemeentelijken geneeskundigen dienst en voorts gegevens van den gemeen telijken dienst der arbeidsbemiddeling en werkloosheidsverzekering en van het ge meentelijk bureau voor sociale zaken (waar onder gegevens van de gemeentelijke instel ling voor maatschappelijk hulpbetoon). Verkiezingen. Aan het verslag over den toestand der gemeente Vlissingen over 1935 ontleenen wij.: Op den 17den April 1935 had de stem ming plaats voor de verkiezing van de leden van de Prov. Staten van Zeeland en wel over 8 candidatenlijsten, bevattende te zamen de namen van 78 candidaten. Op den 19den Juni 1935 had de stemming plaats voor de verkiezing van de leden van den gemeenteraad. Nadat op 21 Juni d.a.v. des voormiddags te 10 uur de zittingen van de drie hoofd- stembureaux in elk der kieskringen waren gehouden voor het vaststellen van de uit komst der stemming, vergaderde het cen traal stembureau een half uur later en ver klaarde benoemd tot leden van den ge meenteraad van Vlissingen de heeren E. Arïtiriessen, W. Anker Sr., M. van der Beke Callenfels, A. Cappon, W. P. Edel- fj|cl»ea9»tci»iss«w van den «lag De kans van den geschikten koopman en winkelier. (Hoofdartikel) Nog eens het nationaal hu welijksgeschenk, (Kort Gommentaar) Geruchten omtrent restauratie der Habsburgers in Hongarije. (Buitenland) De zeeliedenstaking in de Vereenigde Staten breidt zich nog steeds uit. (Scheepvaart). Nijmegen's commissaris van politie staat terecht. (Rechtszaken) Roofoverval te Eindhoven. (Gemengd nieuws). Zwaar bombardement op de Spaansche hoofdstad een offensief op Malaga in voorbereiding. (Buitenland). Het paleis Soestdijk wordt de toekom stige woning van Prinses Juliana en Prins Bernhard. (Binnenland). ZIE VERDER EVENTUEEL LAATSTE BERICHTEN MODERNE ook extra wijde maten vanaf f 2.89. St. Jacobsstraat 8.Tel. 494 man, A. C. van Hal, M. J. Harts, A. R. König, P. G. Laernoes, J. Marijs, J. de Meij, L. P. van Oorschot, J. C. Paap, L. J. Pol derman, J. Post Jr., A. Rorije, H. C. V* Sorel, F. J. G. van Spanning en Ph. J. Wol tering. Aantal uitgebrachte stemmen op de ver schillende staatkundige partijen. Partijen Staatk. Ger. Partij Vrijz. Dem. Bond Chr. Hist. Partij R.K. Staatspartij Anti-Rev. Partij V rijheidsbond S.D.A.P. Nat. Soc. Beweging Rev. Soc. Arb. Partij (lijst J, Stroo) 1 1 T? a ei tö W u (U 168 <15 O a <D Leden Gemeenl 1396 540 1 1521 1490 3 1199 1258 2 1920 1904 4 688 1337 2 2687 3224 7 625 129 Totaal 10204 9882 19 3 Gedurende het jaar 1935 ontstonden er in den raad geen tusschentijdsche vaca tures. Dienstgebouwen. Sint Jacob storen Het jaarlijksch onderhoud van de blik semafleiders werd evenals andere jaren bij abonnement opgedragen aan A. P. W« Brood te Amsterdam. Het onderhoud, de regeling en het stroomverbruik van het torenuurwerk bedroegen voor wat de eerste twee onderdeelen betreft ƒ295.38 en voor het laatste 58.71. In dit onder houd is evenwel begrepen de vervanging van den motor van het torenuurwerk, die doorgebrand was, door een nieuwen en het aanbrengen van een nieuw tandwiel. Badbedrijf i De verbouwing aan het badpaviljoen werd in 1935 voltooid eenige badcabines werden tot kleedbergplaatsen ingericht, terwijl in verschillende cabines betonnen vloertjes werden aangebracht en de deuren werden hersteld. Bedryven en diensten. In deze gemeente zijn de volgende bedrij ven en diensten (Dit betreft de situatie gedurende het jaar 1935. Red.) a. dienst va/n gemeentewerken (waar onder bouw- en woningtoezicht, plantsoen dienst en reinigingsdienst) aan het hoofd van dezen dienst staat een directeur (de heer C. Ouwehand) (hoofdstukken V, VIII en X)

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1936 | | pagina 1