500
300
25
PEIGNOIRS
DINSDAG
ÏO NOVEMBER
No.266!
74e Jaargang
1936
UitgaveFirma F. VAK DE VELDE Ir., Walstraat 58-60, Vlissingen. Telei. 10. Postrekening 66287
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd op Zondag en algemeen erkende Christelijke Feestdagen
De kans voor den geschikten koopman en winkelier.
Overheid helpt
fruitkiueekers met
courantenreclame
NOG EENS: HET „NATIONAAL"
HUWELIJKSGESCHENK.
STADS- EN PROVINCIENIEUWS
„DE STEJR"
i
VL1SS1NGSCHE COltRANT
ABONNEMENTSPRIJS: Voor alle gemeenten op Walcheren en waar agentschappen geves
tigd zijn f2.20 per 3 maanden. Franco door het geheele rijk f2.50. Voor België, Duitschland
en Frankrijk f3.40. Voor de overige landen bij wekel. verz. f3.20. Afzonderlijke nrs. 5 cent.
ADVERTENTIEPRIJS: Van 1—5 regels fl.25; iedere regel meer 25 cent. Bij abonnement
speciale prijzen. Reclames 50 ct p. regel. Kleine advertenties van 1—5 regels 50 ct ledereregel
meer 10 ct. (max. 10 regels). Bij 3 maal plaatsing van 1—5 regels f 1.—alles bij vooruitbetaling
De abonné's in 't bezit eener
Polis, zijn GRATIS verze
kerd tegen ongelukken voor:
gulden bij levens
lange ongeschikt
heid tot werken.
gulden bij dood
door
een ongeluk.
gulden bij verlies
van een
hand, voet of oog.
gulden bij verlies
van
een duim.
gulden bij verlies
van een
wijsvinger.
gulden bij verlies
van een
anderen vinger.
AANGESLOTEN BIJ HET BUREAU VOOR PUBLICITEITSWAARDE, INGESTELD DOOR DE VEREENIGING „DE NEDERLANDSCHE DAGBLADPERS''
Dit nummer bestaat uit twee bladen. Eerste blad.
RECLAME IS EEN VAK. RECLAMEZIN IS DAARVAN HET FUNDAMENT.
Wij lazen van de week in een plaatselijke
krant, dat ergens op een dorpje de veld
wachter proces-verbaal had opgemaakt
tegen een winkelier, wegens onwettige
prijsopdrijving. Als je zooiets leest, grinnik
je stiekum voor je heen en denkt daarbij
dat gaat „vanzelf" wel over en -alles komt
weer op zijn beentjes terecht. Intusschen,
voor den betrokken winkelier staat de
zaak heel anders. Zoo'n man voelt dit
proces-verbaal misschien als „hèt" onrecht
van zijn leven en als hij er niet in slaagt om
zich met een beetje levenswijsheid over
„het geval" heen te zetten, dan kan hg er
uiteindelijkover aan het malen raken.
Wij willen daarmede niet zeggen, dat de
betrokken winkelier beslist onschuldig is
geweest, de bijzonderheden van de zaak
kennen wij geenszins evenmin kennen wij
de personen, die er bij betrokken zijn. Wij
weten alleen, dat in een stad als Amster
dam, blijkens een desbetreffende mededee-
ling vaai de autoriteiten, dagelijks hon
derden klachten binnenkomen van
consumenten, die meenen, dat ze slacht
offers zijn geworden van winkeliers, die
het een of ander artikel met een cent of
een paar cent hebben verhoogd en tenge
volge daarvan, worden aangemerkt als
boosaardige individuen, die woeker willen
slaan uit de devaluatie-omstandigheden.
Bij onderzoek blijkt dan, dat er van die
honderden klachten nauwelijks een enkele
is, welke op waarlijk deugdelijke gronden
werd uitgebracht. In dit licht bezien,
houden wij er ons hart over vast, dat de
eerste de -beste dorpsveldwachter „be
voegd" wordt geacht om de handelsprac-
tijk van een winkelier te beoordeelen en
proces-verbaal op te maken wegens „on
wettige prijsopdrijving". Weliswaar betee-
kent een prcces-verbaal nog geen vonnis
en staan er achter den dorpsveldwachter
justitioneele autoriteiten, die met kennis
van zaken en nuchter oordeel „de stukken"
van zoo'n veldwachter bezien, maar in
tusschen is „de bekeuring" in het dorp het
onderwerp van den dag en heeft de zaak
van den winkelier een misschien onherstel
bare schade geleden.
a
Het publiek in het algemeen oordeelt op
het oogenblik in vele gevallen zóó kort
zichtig en onrechtvaardig ten aanzien van
den kleinen neringdoende, dat ons wel ge
vallen bekend zijn van winkeliers, die
hoog noodig iets moeten opzetten op den
prijs van een of ander duurder geworden
artikel en het eenvoudig niet durven
doen uit vrees voor de te verwachten on
billijke reactie van hun klanten.
De Middenstandsbonden hebben al
eenige malen, zij het blijkbaar veelal nog
vergeefs, op deze dingen gewezen.
Wij wijzen er daarom op onze beurt nog
eens op, dat het zeer onverstandig en on
rechtvaardig is, om ten aanzien van de
prijzenpolitiek van den winkelier een
oordeel te vellen, dat niet op zeer goede
gronden steunt en geen resultaat is van een
gedegen onderzoek.
Tot vóór de devaluatie was het publiek
gewoon om prijsverandering zonder meer
te aanvaarden. Zoo noodig besloot men
bij prijsverhooging tot besparing door ver
minderd gebruik, maar men dacht er een
voudig niet aan om den winkelier van
zucht tot woekeren te verdenken. De prij
zen van de meeste artikelen zijn altijd
„zwevend" geweest, verband als ze hielden
met wereldmarktprijzen, met productie en
consumptie, vraag en aanbod. De devalu
atie van den gulden heeft daarin niet de
minste verandering gebracht. Integen
deel heeft de niet op een vast punt ge
fixeerde waardevermindering van den
gulden de schommeling in de marktprijzen
nog verhoogd en de vooruitzichten, zooal
niet slechter, dan toch onzekerder gemaakt.
Dat dlles moet de inkoopprijzen be-
invloeden en daarmee ook de verkoop
prijzen.
Wij hebben in den handel gekregen het
7-g- herstel van vrije krachten, doordat
stabiliteit er als basis aan is onttrokken.
Er zullen op het oogenblik tal van geval
len zijn, waardoor de winkelier gedwon
gen wordt om zekere artikelen hooger te
pr\jzen, .maar een blijvende prijsver
hooging behoeft geenszins het noodwen
dig gevolg van het herstel der vrije krach
ten te zijn.
De handel was in de laatste jaren bevro
ren. Kleine schommelingen op de markt
wij wezen daarop hiervoren reeds
kwam wel voor, maar hevige evoluties
waren er niet. Jan en alleman was intus
schen uit crisisnoodzaak „winkelier" ge
worden, ieder had zijn debiet of liever zijn
„omzetje", kon daarop uit concurrentie-
overwegingen slechts de kleinst mogelijke
winst leggen enleed mèt de rest van
de bevolking normale armoe.
Nu de devaluatie kwam en het gebouw
der economische ordening lichtelijk tot
een ruïne maakte, nu krijgt iedere, zaken
man uit de brokstukken zijn eigen nering
te herbouwen. En thans zullen de beun
hazen worden geschoiden van den vak
man. De vakman herkrijgt door het vrije
spel van krachten zijn kans hij zal woe
keren met zijn talenten en uit den chaos
van het oogenblik een deugdelijke onder
neming voor een nieuwe toekomst op
bouwen.
De prijzen-politiek van den handel was
door de crisis in een heel nauw straatje
voor de economische samenleving vastge-
loopen, zóó vast, dat weerszijden de mu
ren en prutshuisjes zijn ingestort onder
den druk. Wie nu met kennis, energie, on
dernemingsgeest en kapitaal voor de puin-
hoopen staan, kunnen iets wrochten, dat
beter is dan het oude.
Wij gelooven niet, dat er één winkelier,
zoo dom zal zijn om door onnoodige
prijsverhoogingen zgn. afzetgebied te ver
spelen. Sommige prijsverhoogingen zijn
onontkoombaar en andere zullen niet on
redelijk kunnen worden geheeten, ook al
worden ze niet door alle winkeliers toe
gepast.
Immers, er zullen neringdoenden zijn,
die de mogelijkheden van economische
herordening aangrijpen om een betere en
hoogere plaats te veroveren. Nu de han
del uit zijn verstarde vormen is ontdooid,
nu liggen er weer kansen voor de vakbe-
kwamen, voor de menschen inet durf en
energie, en voor de kapitaalkrachtigen. De
noodzaak van een prijsverhooging, gevolg
van de waardevermindering van den gul
den, zullen sommigen zien te ontgaan, al
thans tot de minst mogelijke proporties
zien terug te voeren, door de uitbuiting
van hun echten handelsgeest, verstandige
inkoopen, op juisten tgd en in juiste hoe
veelheid, door specialiseering in hun bran
che en door al die andere middelen, welke
geëigend zijn om hun omzet te vergrooten.
De mogelijkheid van vergrooting van den
omzet is er thans. En het is vooral de
reclame, de doeltreffende reclame,
waarop die mogelijkheid steunt.
De échte handelsman voelt dat in
tuïtief, hij heeft het niet noodig om
daartoe de zaak voor zich zelf te berede
neeren. De advertenties komen op het
oogenblik „vanzelf". Het vrije spel van
krachten in den handel voert de échte, vak
bekwame neringdoenden er toe, om hun
afnemers en allen, die het konden
zgn, in de advertentiekolommen van de
krant bekend te maken, dat z ij het niet
noodig vinden om him prijzen te verhoo-
gen, of dat z g die verhooging meer kon
den beperken dan anderen.
Wie nu in de krant adverteeren, zijn „de"
zakenlui van morgen, want de advertentie-
rubriek is weer de koerslijst geworden van
elke huisvrouw.
Kort commentaar
De appels uit den Staaf
Washington worden dit
najaar in de voornaamste
plaatsen van Amerika
geadverteerd.
Als reclame-middel koos men
advertenties
in couranten!
Er zijn heele volksstammen die het nooit'
leeren Wij schreven Woensdag 28 October
een hoofdartikel, waarin op goedmoedige
wijze de spot werd gedreven met de hope-
looze versplintering die langzamerhand op
het gebiedvan het „nationale" huwelijks
geschenk moet worden geconstateerd. Den
dag daarop verscheen de oproep van het
nationaal comité.
En als men ons soms voor de voeten zou
willen werpen, dat een artikel in de Vlis-
singsche Courant voornamelijk in Zeeland
wordt gelezen en dus r.iet onder de oogen
komt van alle landgenooten, dit geldt
toch zeker niet voor den oproep van het
nationaal comité. Deze oproep is immers
in vrijwel alle Nederlandsche bladen gepu
bliceerd én speciaal één zinnetje er uit, dat
zoo volkomen klopt op de strekking van
ons hoofdartikel dat een dag eerder ver
scheen, willen wij nog eens in herinnering
brengen
„Het Prinselijk paar heeft zich uit
gesproken voor één nationaal ge
schenk. Aan deze uitspraak zij hier
herinnerd
Het is een goede gewoonte dat men,
wanneer een bruiloft in zicht is, de toekom
stige echtgenooten of anders hun naaste
omgeving, eens voorzichtig polst over den
aard van de geschenken die men hun zou
willen geven. En het is - een niet minder
goede gewoonte, dat men met een te dien
aanzien kenbaar gem makten wensch ook
terdege rekening houdt. Men heeft immers
ook zelf veel meer genoegen van zijn ca
deau, wanneer men van tevoren weet, dat
het welkom is en strookt met de verlan
gens van hen voor wie het bestemd is
Maar in Nederland, waar velen den mond
(ook het hart?) in deze dagen vol hebben
van „oranjeliefde", „trouw aan het vorsten
huis" en meer van dergelijke, gemakkelijk
uitgesproken en „gekleed staande" groote
woorden, is men te eigenwijs en te onbe
leefd om met een duidelijk door het Prinse
lijk paar kenbaar gemaakten wensch reke
ning te willen houden.
„Een nationaal geschenk", luidde die
wensch.
„Kun je begrijpen dachten de vader
landslievende, van oranjeliefde blakende
Nederlanders en de comité's voor afzonder
lijke geschenken van kleinere of groote
groepeeringen schoten uit den grond.
Kon men dit nog eenigermate begrgpen
vóór het publiceeren van den oproep van
het nationaal comité, nadien is het niet
minder dan een grove onbeleefdheid, dat
men met de toch overduidelijk kenbaar ge
maakte wenschen te dien aanzien, eenvou
dig geen rekening gelieft te houden. O. men
stelt het soms heel aardig voor. Men heeft
eerst overleg gepleegd met een bevoegde
instantie, heet het dan. Of men heeft zich
overtuigd, dat het nationaal comité er mede
accoord gaat. Maar intusschen probeert
men toch maar eigen groepsbelangetje3
naar voren te schuiven en het zou ons
niets verwonderen wanneer veel van die
zoogenaamd instemmende antwoorden van
het nationaal comité slechts om des lieven
vredes wille zijn gegeven i
Het moge zijn hoe het wil, het toekom
stige Prinselijk paar heeft nu eenmaal den
wensch kenbaar gemaakt, dat het gaarne
een geschenk van heel de natie zou ontvan
gen, hetgeen dus wil zeggen geen geschen
ken en geschenkjes van duizend-en-één
goedwillende en van ijver en vaderlands
liefde blakende(?) groepjes. Dat dit en
niets anders de bedoeling is, blijkt ten
overvloede uit de zinsnede in den reeds
eerder aangehaalden oproep van het alge
meen comité is dus thans vóór alles
noodig, dat men zich onthoudt van versplin
tering en versnippering van krachten",
Nu krijgen wjj op één dag weer de me-
dedeeling dat de IJsselmondsehe vrouwen
een tapijt gaan knoopen en dat de Bijzon
dere Vrijwillige Landstorm een door den
kunstschilder Willy Sluiter te vervaardigen
schilderij van H. M. de Koningin zal aan
bieden.
Men raakt er zoo langzamerhand den
tel bij kwijt. In verschillende plaatsen is
men nu tapijten aan het knoopen, of kwam
er reeds mee gereed (Rotterdam, Naarden,
IJsselmonde) in een vrouwengevangenis
maakt men een voetkussen of iets derge
lijks de Friesche vrouwen bieden een ge
schenk aan, de watersportliefhebbers, de
schooljeugd, de leden van, de Ned. Vereen.
van Huisvrouwen, de vrouwen die in het
zelfde jaar als de Prinses geboren worden
geven cadeaux en wij twijfelen er niet
aan, of wij hebben er nog heel wat verge
ten. En ditmaal maken wij geen grapje,
zooals in het hoofdartikel van 28 October
deze groeps-geschenken wórden straks aan
geboden.
U zei toch nationaal geschenk?
Nogmaals wij twijfelen niet aan de goe
de bedoelingen van alle gevers Maar hun
goede bedoelingen nemen niet weg, dat zij
lijnrecht ingaan tegen den wensch, kenbaar
gemaakt door hen voor wie de geschenken
bestemd zijn.
Niet, zooals wij in een dezer dagen ont
vangen circulaire lazen „namens
(volgt naam der organisatie) dient een ge
schenk te worden aangeboden bij het ko
mende vorstelijk huwelijk", maar namens
het Nederlandsche volk. Dat is de bedoeling
van het nationaal geschenk en dat weten
zij die hier lijnrecht tegen in gaan, heeJ
goed.
Wat moet men in het buitenland op het
oogenblik hartelijk lachen om de wijze
waarop Nederland zich voor de zooveelste
maal bespottelijk aanstelt. Of dacht men
soms, dat men in het buitenland geen Ne
derlandsche couranten leestof dat de hier
te lande gevestigde correspondenten van
buitenlandsche bladen er niet voor zorg
dragen, dat dergelijke feiten in de buiten
landsche pers gelanceerd worden?
Als er ooit een gelegenheid was, waarbij
ons volk zijn eenheid kon demonstreeren,
dan ware het toch waarlijk NU. In plaats
daarvan zien wij een beeld van versplinte
ring en benepen groeps-eerzucht, dat een
voudig verbijsterend moet worden genoemd
en waarop wij allesbehalve tratsch behoe
ven te zijn... Laten wij opletten, dat deze
vervelende eigenschap van ons volk er niet
nog eens toe leidt, dat een bekende spreek
wijze aldus moet worden gelezen „Ver
deel enwordt beheerscht"
Eendracht maakt macht. Dit voor het
geval men hiervan nog niet eerder gehoord
had
Verslag van den toestand der gemeente
Vlissingen.
Over het jaar 1935.
Het verslag van den toestand der ge
meente Vlissingen over het jaar 1935 is
zoo juist verschenen. Het is een lijvig boek
werk geworden, dat weder met veel zorg is
samengesteld én dat voor hen die belang
stellen in het wel en wee der gemeente een
schat van feitenmateriaal bevat, dat nog
dikwijls goede diensten kan bewijzen.
Het is onderverdeeld in 17 hoofdstuk
ken bestuur-bevolking-grondgebied en
eigendommen-financiën-openbare werken-
openbare orde, veiligheid en zedelijkheid-
openbare gezondheid-volkshuisvesting-Wa-
terstaat-verkeer-landbouw, handel en nij-
verheid-arbeid-maatschappelijke steun en
voorzorg-volksontwikkeling en -opvoeding-
eerediensten-landsverdediging en ten slotte:
justitie.
Voorts zijn als bijlagen toegevoegd de
verslagen van het grondbedrijf, badbedrijf,
woningbedrijf, vee- en vleeschkeurings-
dienst, gemeentelijken reinigingsdienst, ge
meente-waterleidingbedrijf, brandweer, com
missie tot wering van schoolverzuim, Vïis-
singsch studiefonds, zeemans- en visschsrs-
beurs, gemeentelijken geneeskundigen
dienst en voorts gegevens van den gemeen
telijken dienst der arbeidsbemiddeling en
werkloosheidsverzekering en van het ge
meentelijk bureau voor sociale zaken (waar
onder gegevens van de gemeentelijke instel
ling voor maatschappelijk hulpbetoon).
Verkiezingen.
Aan het verslag over den toestand der
gemeente Vlissingen over 1935 ontleenen
wij.:
Op den 17den April 1935 had de stem
ming plaats voor de verkiezing van de
leden van de Prov. Staten van Zeeland en
wel over 8 candidatenlijsten, bevattende te
zamen de namen van 78 candidaten.
Op den 19den Juni 1935 had de stemming
plaats voor de verkiezing van de leden
van den gemeenteraad.
Nadat op 21 Juni d.a.v. des voormiddags
te 10 uur de zittingen van de drie hoofd-
stembureaux in elk der kieskringen waren
gehouden voor het vaststellen van de uit
komst der stemming, vergaderde het cen
traal stembureau een half uur later en ver
klaarde benoemd tot leden van den ge
meenteraad van Vlissingen de heeren E.
Arïtiriessen, W. Anker Sr., M. van der
Beke Callenfels, A. Cappon, W. P. Edel-
fj|cl»ea9»tci»iss«w
van den «lag
De kans van den geschikten koopman
en winkelier. (Hoofdartikel)
Nog eens het nationaal hu
welijksgeschenk, (Kort Gommentaar)
Geruchten omtrent restauratie der
Habsburgers in Hongarije.
(Buitenland)
De zeeliedenstaking in de Vereenigde
Staten breidt zich nog steeds uit.
(Scheepvaart).
Nijmegen's commissaris van politie
staat terecht. (Rechtszaken)
Roofoverval te Eindhoven.
(Gemengd nieuws).
Zwaar bombardement op de Spaansche
hoofdstad een offensief op Malaga in
voorbereiding. (Buitenland).
Het paleis Soestdijk wordt de toekom
stige woning van Prinses Juliana en
Prins Bernhard. (Binnenland).
ZIE VERDER EVENTUEEL
LAATSTE BERICHTEN
MODERNE
ook extra wijde maten
vanaf f 2.89.
St. Jacobsstraat 8.Tel. 494
man, A. C. van Hal, M. J. Harts, A. R.
König, P. G. Laernoes, J. Marijs, J. de Meij,
L. P. van Oorschot, J. C. Paap, L. J. Pol
derman, J. Post Jr., A. Rorije, H. C. V*
Sorel, F. J. G. van Spanning en Ph. J. Wol
tering.
Aantal uitgebrachte stemmen op de ver
schillende staatkundige partijen.
Partijen
Staatk. Ger. Partij
Vrijz. Dem. Bond
Chr. Hist. Partij
R.K. Staatspartij
Anti-Rev. Partij
V rijheidsbond
S.D.A.P.
Nat. Soc. Beweging
Rev. Soc. Arb. Partij
(lijst J, Stroo)
1
1
T?
a
ei
tö
W
u
(U
168
<15
O
a
<D
Leden
Gemeenl
1396
540
1
1521
1490
3
1199
1258
2
1920
1904
4
688
1337
2
2687
3224
7
625
129
Totaal 10204 9882 19 3
Gedurende het jaar 1935 ontstonden er
in den raad geen tusschentijdsche vaca
tures.
Dienstgebouwen.
Sint Jacob storen
Het jaarlijksch onderhoud van de blik
semafleiders werd evenals andere jaren
bij abonnement opgedragen aan A. P. W«
Brood te Amsterdam. Het onderhoud, de
regeling en het stroomverbruik van het
torenuurwerk bedroegen voor wat de
eerste twee onderdeelen betreft ƒ295.38
en voor het laatste 58.71. In dit onder
houd is evenwel begrepen de vervanging
van den motor van het torenuurwerk, die
doorgebrand was, door een nieuwen en het
aanbrengen van een nieuw tandwiel.
Badbedrijf i
De verbouwing aan het badpaviljoen
werd in 1935 voltooid eenige badcabines
werden tot kleedbergplaatsen ingericht,
terwijl in verschillende cabines betonnen
vloertjes werden aangebracht en de deuren
werden hersteld.
Bedryven en diensten.
In deze gemeente zijn de volgende bedrij
ven en diensten (Dit betreft de situatie
gedurende het jaar 1935. Red.)
a. dienst va/n gemeentewerken (waar
onder bouw- en woningtoezicht, plantsoen
dienst en reinigingsdienst) aan het hoofd
van dezen dienst staat een directeur (de
heer C. Ouwehand) (hoofdstukken V, VIII
en X)