1000 500 300 150 100 25 „DE STER" 17 OCTOBER EERSTE BLAD Dr. COLONIIDL CARICATUUR No.246 74e Jaargang - 1936- UitgaveFirma F.VAH DE VELDE Ir., Walstraat 58-60, Vlissingen. Telei. 10. Postrekening 66287 Verschijnt dagelijks, uitgezonderd op Zondag en algemeen erkende Christelijke feestdagen Wat gebeurt er in België? STADS- EN PR0VINC1EN1EUWS mm dew desgg HOTELLINNEN Voor Heerers-PiLslBo^ers HAGGOU VLISSINGSCHE COURANT ABONNEMENTSPRIJS; Voor alle gemeenten op Walcheren en waar agentschappen geves tigd zijn Ï2.20 per 3 maanden. Franco door het geheele rijk f2.50. Voor België, Duitschland en Frankiijk f3.40. Voor de overige landen bij wekel. verz. f3.20. Afzonderlijke nrs. 5 cent. ADVERTENTIEPRIJS; Van 1—5 regels fl.25; iedere regel meer 25 cent. Bij abonnement speciale prijzen. Reclames 50 ct p. regel. Kleine advertenties van 15 regels 50 ct. ledereregel meer 10 ct. (max. 10 regels). Bij 3 maal plaatsing van 1 -5 regels f 1alles bij vooruitbetaling De abonné's in 't bezit eener Polis, zijn GRATIS verze kerd tegen ongelukken voor: gulden bij levens lange ongeschikt heid tot werken. gulden bij dood door een ongeluk. gulden bij verlies van een hand, voet of oog. gulden bij verlies van een duim. gulden bij verlies van een wijsvinger. gulden bij verlies van een anderen vinger. AANGESLOTEN BIJ HET BUREAU VOOR PUBLICITEITSWAARDE, INGESTELD DOOR DE VEREENIGING „DE NEDERLANDSCHE DAGBLADPERS" Dit nummer bestaat uit 3 bladen en een Kindercourant. MEN WENSCHT ZICH BUITEN MOGELIJKE COMPLICATIES TE HOUDEN. Brussel, 15 October 1936. De politiek van België, zoowel de binnen- landsche als de buitenlandsche, bevindt zich in een periode van algeheele omwen teling. Plotseling is Brussel tot een middel punt van de Europeescbe politiek gewor den en de Belgische kwestie wordt in den laatsten tijd niet slechts in Downingstreet en aan den Quai d' Orsay, maar ook in de Wilhelmstrasse met groote aandacht be studeerd. Niet meer of minder dan het lot van de komende Locarno-conferentie hangt voor een aanzienlijk deel van de houding van België af. Het is voor een buitenstaander moeilijk, in de tegenwoordige Belgische politiek den weg te vinden. Dat juist een socialistische Minister van Buitenlandsche Zaken reeds van tevoren eventueele Locarno-verplich- tingen voor België van de hand heeft ge wezen, heeft groot opzien gehaard. Inder daad staat de Belgische regeering onder druk van twee krachten. De eene kracht is de dreigende werkelijkheid, de andere eigenlijk slechts een beklemmende herinne- ring, die echter, naar blijkt, niet minder reëele waarde bezit. De herinnering dat is de wereldoorlog, die België wel van alle staten het meeste ongeluk bracht. Veel werd er vernield, de schrik woonde vier jaar lang in alle harten. Niemand in België wenscht en in dit opzicht bestaan er in derdaad geen partijverschillen dat het land nog eens tot opmarschgebied in een toekomstigen oorlog wordt. Iedereen weet echter, hoeveel gevaar België loopt in een toekomstigen oorlog verwikkeld te worden. Hoe dreigender de situatie wordt, hoe ster ker de onweerswolken zich boven Europa samenpakken, des te helderder wordt na tuurlijk de herinnering aan den tijd van 20 jaren geleden en des te hartstochtelijker wenscht men zich, onafhankelijk van alle vriendschappen en sympathieën, zoo moge lijk verre te houden van alle verbindingen, die op de een of andere wijze de oorzaak zouden kunnen worden, dat België toch nog eenmaal hetzelfde lot ondergaat als in 1914. Dat is de eene kracht, die om zoo te zeggen in het onderbewustzijn de gemoederen op windt. De andere kracht is de omwenteling in de binnenlandsche politiek, die zich in Bel gië zelf voltrekt. Het Belgische volk vormt geen geheel, maar is samengesteld uit Vla mingen en Walen, wier culturen van geheel verschillenden oorsprong zijn. In tijden van rust en stabiliteit zijn de wederzijdsche wrijvingen gering, ja, de verschillen in aard kwamen in hoogeren zin dikwijls in een harmonie te staan, waaraan een groot aan tal positieve prestaties op het gebied van kunst, cultuur en ook sociale politiek te danken is. Maar de druk van buiten af, de onmogelijkheid, dat België, zoo klein als het is, evenals bijv. Zwitserland zich buiten de gebeurtenissen houden kan, wanneer rondom de grenzen de golven der opwinding hoog opspatten, hebben in de laatste jaren tengevolge gehad, dat de tegenstellingen tusschen Vlamingen en Walen steeds groo- ter worden en op het oogenblik zelfs on overbrugbaar schijnen. De Walen blijven aan Frankrijk vasthouden, de Vlamingen wenschen volstrekte neutraliteit en ten deele ook aansluiting bij Nederland. Bij dezen strijd tusschen Vlamingen en Walen is in den laatsten tijd gebleken, dat de eersten veel actiever zijn dan de laat sten. Ook de dezer dagen plaats gehad heb bende aaneensluiting van Vlaamsch-natio- nalisten, Rexisten en Verdinaso-aanhangers is daar een bewijs van. Men hoede er zich in het buitenland tegen, de agitatie van de Rexisten te onderschatten. Zeker, Léon Degrelle is geen politicus van groot for maat of een overtuigende persoonlijkheid maar hij wordt door de golven omhoog ge dragen en hij weet zijn bootje uiterst han dig op 'deze golven te sturen. Zijn anti- Fransche politiek vindt aanhang bij de massa, wijl hrj verklaart, dat België, indien los van Frankrijk, in West-Europa geheel neutraal en onberoerd kan blijven. Welke Belg hoort niet gaarne dergelijke woorden Hij ziet de werkelijkheid niet, maar houdt zijn droom voor realiteit. Maar vele groote politieke bewegingen in Europa zijn op het oogenblik niet op realiteit gebouwd, maar op wenschen, hoop en beloften Zoo is in België dus alles in beroering. De regeering Van Zeeland is weliswaar in nerlijk niet zeer sterk, maar ziet in geen geval werkeloos toe. In den strijd der mee ning wordt echter ook zij her- en der waarts geslingerd. Haar eenige wensch is het land zoo mogelijk buiten alle toekom stige complicaties te houden. In hoeverre daarbij de traditioneele vriendschap met Frankrijk verloren zal gaan, weet op hec oogenblik niemand, ook de Belgische regee ring niet. Dat is ongetwijfeld een verwarde situatie en zoowel Londen als Parijs, om van Berlijn nog maar te zwijgen, verdubbe len in de laatste dagen hun druk, om Bel gië eindelijk tot een duidelijke uitspraak te dwingen. Vergadering N. S. B. Het Concertgebouw stampvol Gisteravond heeft de N.S.B. in het Con certgebouw een vergadering gehouden, waar ir. Mussert het woord voerde over ,,de gave gulden" en ds. van Duijl sprak over „Indië". Toen te half negen de heer Koert de bij eenkomst opende, was de groote zaal van het Concertgebouw stampvol. Het podium was smaakvol versierd met een portret van H. M. de Koningin, em blemen van de N.S.B., vlaggen en bloemen. Na een kort welkomstwoord tot de beide sprekers, kreeg ds. van Duijl het woord, die met een luid „hou zee" werd verwel komd. Bede van ds. Van Duyl. Spr. begon met er op te wijzen dat iemand die 2 maanden in Indië is geweest, zich niet als expert wil en kan beschouwen in Indische aangelegenheden. Spr. wil ech ter als nationaal-socialist iets van Indië vertellen. De eerste indruk, die van trots en enthousiasme om het feit dat Indië tot Nederland behoort, werd grooter naarmate spr. zijn reis voortzette. Zaterdag voor een week vergaderden in het Amsterdamsche Concertgebouw Neder landsche kunstenaars, voor wie de vlieger Viruly sprak, die o.m. zeide dat men in 40 minuten over Nederland vliegt. De waarde van het eigen land wordt echter bepaald door de liefde die men zijn land toedraagt en niet door den tijd noodig om er overheen te vliegen, zegt spr. Zonder een grein van oorlogszucht willen wij be houden hetgeen in het verre Indië Neder- landsch gebied kan worden genoemd. De Nederlanders in Indië voelen zich verlaten en onbeschermd, hebben den in druk dat Holland bezig is Indië los te laten door de verdediging te verwaarloozen. Menschen die weten over welke verdedi gingsmiddelen Nederlandsch-Indië be schikt, vreezen het ergste voor het geval een .mogendheid een schendende hand naar ons Imperium zou uitstrekken. En het heeft in Indië een storm van verontwaar diging ontketend toen Minister Colijn het indertijd bestaande z.g. minimum-vlootplan heeft doen verdwijnen. De Nederlander weet in den regel weinig of niets van hetgeen zich in Indië afspeelt en van hetgeen Indië voor ons heteekent. Men begrijpt in Indië, dat als er een oorlog in de Pacific zou uitbreken, wij er niet buiten zullen kunnen blijven en dan zul len wij paraat moeten zijn. De N.S.B. in Indië marcheert in een bijna onrustbarend tempo en deze sympathie spreekt boekdeelen. Indië ia het partij politieke gedoe beu en in een door 1600 personen bezochte vergadering zeide men spr. „Smeek den leider dat hij haast maakt, opdat Indië gered wordt voor ons vaderland (Luid applaus). Thans wordt de eindstrijd gestreden tus schen bolsjewisme en fascisme en deze inzet is het leven waard. Als de roode stormvloed niet over Nederland komt, zult gij dit, aldus spreker, te danken hebben aan den man. die het meest verguisd wordt in Nederland, maar die eens het meest van allen zal worden geëerd, aan Mussert Spr. zette in c.en breede uiteen, dat de band tusschen Nederland en Nederlandsch- Indië niet zoo heel sterk isdat men over en weer invoerrechten betalen moet en als Nederlander van de toestemming der immigratie-ambtenaren afhankelijk is, om in Nederlandsch-Indië te mogen vertoeven. De strijd van de N.S.B. gaat verder dan de strijd tegen de politieke partijen. Deze partijen gaan er aan, en ook het bekende gezegde van dr. Colijn „gaat rustig sla pen" zal het ontwaken van ons volk niet kunnen tegenhouden. Daarna begint de strijd voor den opbouw van het Imperium. Spr. behandelde uitvoerig de geschiede nis onzer „koloniën". Stroomen Neder- landsch bloed hebben gevloeid om Ned.- Indië te veroveren en al was het alleen hierom, zegt spr. Indië niet los van Hol land, maar zoo vast als Holland aan Hol land vast kan zitten. Nederland moet weer een Imperium worden dat in Europa, in Azië en Amerika ligt met één defensie, één groote belangengemeenschap vormend, waartoe ook de inlanders behooren. In Indiëligt een ontzaglijk arbeidsveld voor honderdduizende Nederlanders, die daar geloof in de toekomst kunnen vinden. Spr. bracht hulde aan den afgetreden Gou verneur-Generaal, jhr. de Jong'e, die den moed had in zijn paleis den grooten Neder lander Mussert te ontvangen. De N.S.B. zal de dam der partijpolitiek doorbreken, zal het volk opvoeden om imperiaal, kei zerlijk, te denken, om zoo te komen tot een Imperium, dat een Nederlandseh Impe rium zal zijn. Vervolgens werd gepauzeerd, waarna ir. Mussert het woord verkreeg, die staande met een „hou zee" werd begroet, Bede van den lieer Mussert. Na te hebben herinnerd aan het feit, dat na den nacht van 26 op 27 September de gulden niet meer gaaf is, begon ir. Mussert met te verwijzen naar de woorden in het Evangelie van Johannes „De waarheid zal U vrij maken". Tot de taak der nationaal-socialistische beweging behoort om aan het volk de waarheid voor te houden. Het lijkt zeer „onvoordeellg" de waarheid te zeggen velen zijn reeds te zwak geworden om de waarheid te kunnen hooren wij luisteren liever naar het zoet gefluit van den voge laar als gij hen zegt, dat de aap zulke mooie jongen heeft, gelooven zij u grif. Een of twee jaar na den aanvang der beweging heb ik geschreven, dat corrup tie welig tierde in ons land. Is hier nu nog iemand aanwezig, die van meening is, dat er in Nederland geen corruptie is vraagt spr. (Gelach en applaus). Daarna kwam de verovering van Abes- sinië door Italië, omdat Italië er 500.000 menschen per jaar bij krijgt, die niet met elkaar willen verhongeren. Nederland speel de haantje de voorste in de sanctie-politiek van den Volkenbond, was een willig werk tuig in de handen van Litwinof en den Engelschman. Onze verstandhouding en handelsbetrekkingen met Italië waren ka pot geslagen. Jaar in, jaar uit hebben Colijn, Oud, Trip, bezworen niet van den gaven gulden af te wijken. Colijn en de gave gulden, dat was, om zoo te zeggen, hetzelfde je wist niet waar Colijn ophield en de gulden begon. In deze zelfde jaren heeft de N.S.B. regelmatig haar stem doen hooren, omdat de aanpassing geschiedde ten koste van de minst draagkrachtigen van het volk. Daar op moest volgen een devaluatie, die weder om ten laste zou komen van de minst draagkrachtigen. En in den nacht van 26 op 27 September verminderde de gulden 20 in waarde. Het behoorde wederom tot onze taak, om geheel alleen de waar heid te zeggen. Zij, die de waarheid niet willen of kun nen hooren, behooren bij de politieke par tijen, zegt spreker en niet bij ons. De werkelijke waarden. Wat zijn de werkelijke waarden waarvan het bestaan van een volk afhangt Is dat de gave gulden of de gesnoeide gulden Is dat het goud in de Nederlandsche Bank? Dat zijn waarden van den derden en vier den rang NeenDe werkelijke waarden van een volk, waarvan onze levens afhangen, wordt gevormd door zijn voortbrengingsvermo- gen, zijn eer, opofferingsgezindheid en va derlandsliefde. De N.S.B. weet dat volk en bodem waarden zijn van den eersten rang. Daarom spreken de nationaal-socialisten van „Volk en Bodem", omdat wij weten dat al het andere daaruit zal voortvloeien. Daarom is hun hart bij den arbeid van ons volk en hebben zij liefde tot ons vader land daarom gaat den strijd niet om geld of goud, maar om de gaafheid van ons volke Zoo juist verschenen en in voorraad hij BOEKHANDEL D' HUY, Badhuisstraat 15 90 cent. Ik geloof in mijn volk, heb ons vader land lief en eer den arbeid. DS,t is natio- naal-socialisme, zegt spr., maar de ge heele overheidspolitiek van de laatste tien tallen jaren, aldus spr., is in één zin samen te vatten de dans om het gouden kalf. Het zal voor het geloovige volle een ver lossing zijn als geestelijken in den nieuwen staat weer zullen spreken over„Zoek eerst het Koninkrijk Gods en Zijne Ge rechtigheid en alle andere dingen zullen U toegeworpen worden." Uitvoerig besprak ir. Mussert de situatie in de industrie en scheepvaart. De devaluatie van den gulden is het be gin van het financieel bankroet van het parlementaire regeeiingssysteem. Er is niets zoo failliet als de Nederlandsche staat en spr. zou geen 100 wagen om stukken N(ed.) W(erkelijke) S(chuld) te koopen. Colijn heeft eenvoudig het financieel bankroet zoo lang mogelijk opgehouden. Wilt gij weten wa: rom de gulden in waarde verminderd is, vraagt spr. Omdat met honderden millioenen Nederlandsche kapitalen over de grenzen zijn gebracht om er provisie aan te verdienen. Omdat een alles verslindende overheid duizenden millioenen gulden schuld heeft gemaakt, die zij nu niet meer terug kan betalen. Omdat honderdduizenden geen productie ven arbeid verrichten en andere honderd duizenden weinig productieven arbeid ver richten en zij allen toch eten moeten. Om dat, wat wij nog produceeren voor een deel naar de mestvaalt gaat, aardappelen, groenten, vruchten, en voor een ander deel voor een appel en een ei naar het buiten land verkocht wordt. In het kort, omdat dit alles een goddeloos bedrijf is, waaraan ieder volk ten gronde gaat. Een failliete hoedel. Daarom zullen wij bij de regeerings- aanvaarding staan voor een faillieten boe del en de eenige belofte, die ik dienaan gaande geef, zegt spr., is, dat wij dien faillieten boedel eerlijk zullen klaren. Colijn zegt, dat hij gedwongen was de waarde van den gulden te laten vallen, omdat Zwitserland devalueerde. Spr. neemt die verklaring niet ernstig.Wij weten nu, dat Zwitserland het deed door de machi naties van Léon Blum en dat deze heer Blum in meerdere of mindere mate een werktuig is van het wereldcommunisme. Als Colijn gelijk heeft, zien wij dus duide lijk voor oogen de keten Moskou, Parijs, Bern, Den Haag. De democratie en het parlement beslist. Maar als het gaat om één van de hoogste goederen der natie de taal, dan beslist Marchant. Als het gaat om zijn munt, dan beslist Colijn. Wij hebben nu de Marchant- sche taal en den Colijnschen gulden, heide zwevend. Verhooging van de kosten van levens onderhoud is onafwendbaar. Wat uit het buitenland moet worden ingevoerd is duurder geworden van 10 tot 20 Ook de winkelier zal zijn prijzen moeten ver- hoogen. Het is dus de plicht van de meer welgestelde volksgenooten om de winkels niet leeg te koopen. Dat zijn alle feiten en de nationaal-socialisten zijn niet van plan om de feiten heen te draaien. De heer Oud sprak van de N.S.B. als van onvaderlandslievende schobbers en volgens hem was nationaal-socialisme en commu nisme hetzelfde. Dat moet hij straks na de verkiezingen nog maar eens herhalen tegen de menschen die dèn in de Kamer zitten (Instemming). Wij verstaan onder „vader landsliefde" den wil om het vaderland te dienen, hetgeen geheel iets anders is dan aan het vaderland verdienen. Toen de provincie Utrecht van spr. eischte het loslaten van de N.S.B. op straffe van ontslag, heeft hij geschreven „de liefde tot dc natie blijkt eerst uit de offers, die men bereid is voor haar te brengen". Welnu, heer Oud, welke offers hebt gij gebracht op het altaar van het vaderland vraagt spr. Welke offers heeft uw collega Slingenberg, ook zulk een goed vrijzinnig democraat, gebracht, die minister werd onder voorwaarde, dat hij zijn notarisambt en advocatenkantoor mocht behouden Na halve aanpassing is devaluatie het grootste onrecht. De N.S.B, wil recht vaardigheid. Wij zijn gekomen om het volk .veer vertrouwen te geven, aan den goeden werker van hoog tot laag recht te doen. Onze volkshuishouding zullen wij niet Wat gebeurt er in België? (Hoofdartikel.), Vergadering van de N.S.B. (Stadsnieuws.)] De Minister van Landbouw en Vïs- scherij over het beleid van het Cen traal Verkoopkantoor van Mosselen. (Provincie.)] Largo Caballero thans opperbevelheb- '.er Spaansche regeeringstroepen, (Buitenland. ZIE VERDER EVENTUEEL LAATSTE BERICHTEN 5u sterker dan graslinnen. 150-160-180-200 breed 59 66 72 79 ct. per el. St. Jacobsstraat8.Tel. 494 bouwen op een gouden gulden of op een gesnoeiden gulden, maar de grondslag zal zijn arbeiden en voortbrengen voor eigen volk, aangevuld door goederenru.il met be vriende volkeren. Dan zal er weer geluk in ons volk zijn. Colijn heeft den strijd om den gaven gulden opgegeven onvermoeid en onver-, poosd gaat onze strijd voort om het zoo ontzaggelijk veel grooter goed een gaaf volk. Met een vurige peroratie, waarin hij op wekte om deel te nemen aan den strijd* eindigde spr. (Luid applaus). Na een gezamenlijk gezongen Wilhelmus ging de vergadering uiteen. Alhambra-Theater. Mazurka. De Storm-Kapitein. In dubbelen zin is deze „Mazurka" een gebeurtenis. Allereerst opvallend door het; kundige regisseurschap van Willy Forst* Wij hadden dezen leeren kennen als den soepelen, ietwat onverschilligen acteur uitj vele operettefilms. Een glad, een innemend charmeur. Weensche charme was de meest ka2'akteristieke eigenschap van Forst. Ook het regisseurschap van Willy Forst wordt gekenmerkt, doordat hij in zijn films diezelfde voortreffelijke gevoeligheid, die zelfde stille gratie en muzikale fijnheid weet te leggen, welke ons rechtstreeks uit het land van Schubert schijnt te stammen, „Mazurka" is een waar hoogtepunt in deze reeks van films. Een knap, boeiend werk, vol van een subtiel filminstinct, en dat zijn ontstaan vindt in een bekend proces uit het jaar 1930. Onmiddellijk na den regisseur komt Polai Negri, de Poolsche actrice, ons zoo bekend nog van de zwijgende film, toen haar harts tochtelijke figuur, vol van geloof en heilig vuur, bloedrijk en gezond, vele filmwerken tot onverwelkbare glorie en herinnering bracht. Na vijftien jaar „gezwegen" te hebben, keert deze film-actrice terug. Haar diep en donker stemgeluid geeft verrassende indrukken, wanneer zij exprès- sief baar chansons in een cabaret zingt. Zij is daar de vrouw, door het leven koud en cynisch gemaakt, doch demonstreerend te vens, dat ieder mensch, hoe ook gevormd of .misvormd, nog door één groot gevoel ge stuwd kan worden, mits dat dit het hunke rende hart het ontbeerde geeft. Naast Pola Negri is daar de blonde, on bevangen Ingeborg Theek, zeer gevoelig en fascineerend. De uitstekende bezetting be vat verder Friedrich Kayssler als president van de rechtbank, Edward Juergensen als de officier van justitie, Paul Hartmann als Kirow en Albrecht Schoenhals als de echte marqué Michailow. Willy Forst heeft aan de heeren van de pers verzocht den inhoud dezer film het publiek te onthouden, opdat dit werk met zijn vele spanningen en emoties zijn volle aantrekkingskracht op de menschen behou- de. Wij zullen aan dit verzoek gevoig ge ven en willen dan ook hier besluiten met te herhalen, dat dit krasse melodrama van St. Jacobssiraat.

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1936 | | pagina 1