1000
100
25
TENTOONSTELLING
28 MAART
74e Jaargang
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd op Zondag en algemeen erkende Christelijke feestdagen
Afscheid van Scheveningen-Haven.
€arief per ftilo ere per stuft
limENPROVINCIENIEUWS
Boekhandel D'huy
'No.75'
1936
VLISSINCSCHE COURANT
ABONNEMENTSPRIJS: Voor alle gemeenten op Walcheren en waar agentschappen geves
tigd zijn f2.20 per 3 maanden. Franco door het geheele rijk f2.50. Voor België, Duitschland
en Frankiijk f3.40. Voor de overige landen bij wekel. verz. f3.20. Afzonderlijke nrs. 5 cent.
lülinfirna f.ïO BE HEIDI Ir, IMitraal SD-00, Vlissiip. Iilil. 10. Poslrthinj fflSJ
ADVERTENTIEPRIJS: Van 1—5 regels fl.25; iedere regel meer 25 cent. Bij abonnement
speciale prijzen. Reclames 50 ct. p. regel. Kleine advertenties van 1 5 regels 50 ct. Iedere regel
meer 10 ct. (max. 10 regels). Bij 3 maal plaatsing van 1 5 regels fl.—alles bij vooruitbetaling
De abonné's in 't bezit eener
Polis, zijn GRATIS verze
kerd tegen ongelukken voor:
gulden bij levens
lange ongeschikt
heid tot werken.
gulden bij verlies
van een
hand, voet of oog.
gulden bij verlies
van
een duim.
gulden bij verlies
van een
wijsvinger.
gulden bij verlies
van een
anderen vinger.
AANGESLOTEN BIJ HET BUREAU VOOR PUBLICITEITSWAARDE, INGESTELD DOOR DE VEREENIGING „DE NEDERLANDSCHE DAGBLADPERS''
Dit nummer bestaat uit 3 bladen
en een Kindercourant.
De beteekenis van den Draadloozen
Omroep in het jonge verleden.
Telex verdringt de omroepster uit
den ether.
Das Alte stiirztes andert sich die Zeit,
Und neues Leben blüht auf den Ruinen.
Is het niet eenigszins voor-harig", hoven-
staand citaat van Schiller te willen aan
halen met betrekking tot den draadloozen
omroep De radio is nog altijd een van de
wonderlijkste technische prestaties van on
zen tijd en verkeert nog steeds in een
stadium van ontwikkeling, waardoor zij
waarschijnlijk nog ongekende mogelijk
heden in zich bergt.
Doch zóó snel is het tempo, waarin we
leven, dat op een oogenblik, waarop nog
zeer veel van de radio verwacht mag wor
den, er reeds gebieden zrjn, waar men
zij het ook bezield door dankbare herinne
ringen van haar diensten geen gebruik
meer kan maken omdat de voortschrijdende
techniek er al weer iets beters voor in de
plaats heeft gesteld.
Dit is thans het geval met de nieuwsver-
spreiding voor de Nederlandsche dagbladen.
Op 6 April a.s., als de toetsen der Telex
ontvangers op 76 dagbladbureaux tegelijk
het nieuws op het papier ratelen, dat het
A.N.P. zal seinen, zullen 76 redacteuren of
redactie-stenografen voor de laatste maal
de stem hooren van de omroepster van het
persbureau, de heldere, sterk beklemtoo-
nende stem, die dag in dag uit door luid
spreker of koptelefoon het nieuws dicteer
de en die vertrouwd is geworden aan een
ieder, die dagelijks deze berichten moest
opnemen om ze daarna in snel tempo te
bewerken voor de krant.
Het is gemakkelijk om thans, nu we het
nieuwste en meest perfecte middel voor de
nieuwsontvangst in huis hebben, vergelij
kingen te maken en te wijzen op het on
volmaakte van de radio-ontvangst, die toch
jarenlang op zoo uitstekende wijze haar
taak heeft vervuld. We herinneren ons de
luchtstoringen, die vaak elke ontvangst
onmogelijk maakten of toevallig juist den
naam of het cijfer, waar het in het bericht
op aan kwam, onverstaanbaar deden door
komen. We herinneren ons het vermoeiende
spellen van vreemde eigennamen, die letter
woordig.
Toen op 21 Februari 1922 het Persbureau
Vaz Dias zijn Draadloos-Telefonischen Pers
dienst opende, beteekende dat een revolu-
tioneerende daad voor de Nederlandsche
dagbladpers, die een aanzienlijke verbete
ring in de nieuwsversprelding bracht. Het
was de eerste dienst van dezen aard in
Europa, en zoowel in binnen- als in buiten
land ging deze gebeurtenis dan ook niet on
opgemerkt voorbij. Vele vooraanstaande
personen gaven van hun belangstelling
blgk.
De omroepster in de spreekcel in het
hoofdkantoor van het A.N.P.
te Amsterdam.
De radio-ontvangtoestellen waren toen
nauwelijks het stadium der proefnemingen
ontwassen, en ook de in het begin gebruikte
zender van de Amsteriamsche Effecten
beurs werkte alles behalve perfect, zoodat
er in die prille dagen aan de ontvangst nog
wel eens iets ontbroken zal hebben.
Inmiddels zijn echter radiotoestellen, ge
bruiksvoorwerpen in elke huiskamer ge
worden en toen eenige jaren na opening
van den radio-persdienst het Rijk den
zender Scheveningen-Haven liet bouwen en
beschikbaar stelde voor den Zakelijken
Omroep, waardoor de zender met enkele
onderbrekingen van 8 uur 's morgens - tot
5 uur 's avonds voor het persbureau be
schikbaar kwam, werkte dit systeem van
nieuwsverspreiding met een zoodanigen
graad van volmaaktheid, dat tot voor kort'
Het radio-station Scheveningen-Haven met den sender voor den
Zakelijken Omroep.
voor letter gedicteerd moesten worden, een
euvel dat zijn toppunt bereikte wanneer het
berichten inzake Chineesche generaals, die
Chineesche steden veroverden, betrof. We
herinneren ons nog allerlei andere onvol
maaktheden van de radio, maar bovenal
herinneren we ons den tijd, toen de radio
er nog niet was, en hoe het nieuws toen
met zeer veel vertraging en toch nog met
zeer hooge kosten zijn bestemming bereik
te, waardoor het dikwijls precies een dag
later in de krant kon komen dan tegen
niemand zou hebben vermoed, dat ook de
draadlooze verspreiding van persberichten
voor de dagbladen weldra tot het verleden
zou behooren.
Hoe vele particulieren, die in den loop
van den dag aan hun radio-toestel draai
den en daarbij toevallig afstemden op de
1204-meter golf, hebben niet de stem van de
omroepster gehoord, die in langzaam
tempo, elk zinsdeel herhalend en elk
vreemd woord spellend, haar berichten
voorlas.
„Hoe vervelend", zei men dan dikwijls,
zonder te. bedenken, dat men naar iets ge
luisterd had, dat voor andere ooren be
stemd was, nl. voor de redacties van een
groot aantal dagbladen, die het tempo lang
niet altijd zoo langzaam vonden en wel
dikwijls op veel kernachtiger wijze „hoe
vervelend" gedacht zullen hebben als een
gekraak in den luidspreker him precies het
woord of de zinsnede deed missen, die
essentieel waren voor het bericht, dat zij
opnamen.
Thans is dat alles voorbij. En met ge
mengde gevoelens zullen aanstonds vele
journalisten in Nederland den zesden April,
des namiddags omstreeks vier uren, af
scheid nemen, als van een trouwe mede
werkster, van Scheveningen-Haven en van
de stem van de omroepster, die zal ver
drongen worden door het koude, mechani
sche geratel van de nieuwste technische
aanwinst voor het dagbladbedrijf de Telex.
STQ0MWASSCHER1J „ZEELAND"
Langevielesingel D 197.
Telef. 637, Middelburg
Crematie A. de Vulder van Noorden.
Onder zeer veel belangstelling is gister
middag in het crematorium op Westerveld
te Velsen de verassching geschied van het
stoffelijk overschot van den heer A. de
Vulder van Noorden, oud-regeeringscom-
missaris van de Stoomvaart-maatschappij
„Zeeland", regeerings-commissaris van de
provinciale stoombootdiensten, op de Wes-
terschelde, overleden te 's-Gravenhage.
Aanwezig waren de heeren mr. P. Diele-
man, lid van Ged. Staten van Zeeland en
algemeen voorzitter van de Zeeuwsche
Landbouw Maatschappij, mr. G. J. Spren-
ger, oud-gemeente-secretaris van Middel
burg, jhr. mr. A. F. C. de Casembroot,
burgemeester van Westkapelle, G. A. Wal
ler, lid van de firma P. A. van Es Co.
te Rotterdam, C. Woud van Merkesteyu,
algemeen directeur der Zeeuwsch-Vlaam-
sche Tramweg-maatschappij. In den stoet
kwamen mee de heer J. A. van Rompu,
lid van Ged. Staten van Zeeland, te Ter-
neuzen, regeeringscommissaris voor de
provinciale stoombootdiensten op de Wes-
terschelde en jhr. S. O. de Casembroot te
Middelburg.
Gesproken heeft de heer J. A. van Rom
pu, die zeide dat met den heer De Vulder
van Noorden een Zeeuw was heengegaan,
die altijd Zeeuw was geweest en tot aan
zijn dood was gebleven. Nog maar eenige
dagen geleden had hij in Den Haag een
vergadering van de Stoomvaart-maatschap
pij „Zeeland" bijgewoond en we hadden niet
kunnen denken, dat dit de laatste verga
dering voor hem zou zijn.
Bij de uitbreiding der provinciale stoom
bootdiensten was hij de stuwkracht en
door hem is deze dienst geworden, wat hg
thans is.
Hij heeft een prachtigen ouderdom be
reikt. Wij nemen afscheid van hem in het
vertrouwen op een eeuwig weerzien.
Nadat de kist onder orgelspel was ge
daald, heeft de schoonzoon, de heer Joh.
M. Kakebeeke, dank gezegd voor de be
langstelling.
Aangifte leerlingen Chr. Scholen.
Men verzoekt ons de aandacht te willen
vestigen op de advertentie van hedenavond
waarin medegedeeld wordt dat op 30 en 31
Maart leerlingen worden ingeschreven voor
de Christelijke scholen in de Wagenaar-
straat en Bloemenlaan.
„Hoop op Zegen".
Donderdag 2 April geeft het kinderkoor
van de Chr. Gem. Zangvereeniging „Hoop
op Zegen", (onderafdeeling van den Chr.
Nat. Werkmansbond te Vlissingen), een
uitvoering in het Concertgebouw.
Medewerking wordt verleend door mej. A.
Meyer (vleugel) en mej. A. Minderhoud
(orgel).
Voor verdere gegevens verwijzen wij naar
de advertentie in dit blad.
Filmavond.
Men verzoekt ons plaatsing van het voi-
Blrjkens de in dit nummer voorkomende
advertentie organiseeren de afdeelingen van
den Centr. Ned. Amhtenaarsbond en den
Nederl. Bond van Pers. in Overheidsdienst
a.s. Donderdagavond in de Alhambra-bios-
coop een filmbijeenkomst, waarvoor een
schitterend programma is samengesteld. De
hoofdschotel vormt „Morgen begint het Le
ven", welke film reeds in de Amsterdam-
sche „Uitkijk" werd vertoond, waar, gelijk
men weet, slechts het allerbeste kans
krijgt. Het „groote", naar oppervlakkige
sensatie zoekende bioscooppubliek wilde er
nauwelijks van weten, doch de arbeidersbe
weging ziet haar getrouwen voor een gees
telijke keurbende aan en biedt hun dus een
film als deze, die, onder regie van Werner
Hochbaum, tot een gaaf stuk filmkunst
werd. Elk beeld is fijn, is verantwoord, is
menschelijk-ontroerend.
Wanneer we dan nog medëdéelen, dat een
drietal zorgvuldig gekozen films, waaron
der een natuurfilm van Ned, O. Indië, het
bijwerk vormen, dan meenen we dat dit
programma veel belangstelling zal trekken,
vooral waar de entreeprijs zeer laag is.
De Boekenweek.
Het is sinds enkele jaren gebruik gewor
den, dat de gezamenlijke boekhandelaren
één week per jaar op ietwat grootscheep-
schere wijze dan met de dagelijksche recla
me-methoden het geval pleegt te zijn,, de
•aandacht vestigen op de beteekenis van het
boek. Natuurlijk geschiedt dit met. com-
mercieele bedoelingen ook boekhandelaren
kunnen nu eenmaal niet van den wind
leven. Maar dit neemt niet weg, dat het
bezit van boeken ,toeh ook een niet te ver-
waarloozen hooge ideëele beteekenis heeft,
waartegen het huren van boeken nooit kan
opwegen. Natuurlijk is, zooals overal el
ders, ook hier de gulden middenweg de
beste. Lang niet alle boeken zijn belang
rijk genoeg om in onze eigen boekenkast te
prijken. En dikwijls, wanneer dit wèl het
geval is, laten onze financiën den koop
miet toe. Bibliotheken, waar men boeken
kan huren, zullen dus wel altgd nuttig
werk blijven doen. Maar wie het even kan,
zal toch graag een goed boek zélf bezit
ten, zoodat wij er naar kunnen grijpen
wanneer wij hieraan behoefte- hebben. En
daarom is het een goede gedachte, om
eens per jaar een speciale boekenweek te
organiseeren, in welke periode koopers voor
een bedrag boven 2.50 bovendien een pre
mie ontvangen, ditmaal getiteld „Rondom
het boek".
Verschillende boekhandelaren verbinden
aan deze collectieve reclame ook nog re
clame voor het eigen bedrijf. Zooals men
uit de advertentie van gisteravond heeft
gezien, houdt de firma D'huy bijv. in de
komende week een tentoonstelling van
boeken op velerlei gebied, die zeker de
moeite loont om er eens een kijkje te ne
men.
Alhambra-Theater.
De groene Domino.
Blossom Time,
„Blossom Time" is een Engeische film
van Paul L. Stein, waarin Ricnard Tauber
de hoofdrol vervult. Zij maakt de tijden van
„Der Kongresz tanzt" beschaamd en bij
vergelijking beseffen wij eerst recht, hoe
snel het filmische instinct en het film-tech
nische vakmanschap zich ontwikkeld heb
ben in het land der Britten.
Door de reprise van de Schubert-film in
de vorige week, maken wij onwillekeurig
een vergelijking met het muzikale genie van
deze film. Den dikken, Duitschen tenor moet
men echter liever hooren dan zien. Om een
aantal close-ups te moeten verteren van
den zanger Tauber, wanneer hij een hooge
noot uitgalmt en dat vermomd als Schu
bert, is niet het meest geslaagde in deze
film. Hij weet zich echter in het milieu van
'n werkelijke film te schikken en als speler
doet hij met bescheidenheid het zijne. Wat
prijzenswaard is.
De film is een van de zeldzaam geslaag
de pogingen, om een rolprent te maken, die
in de eerste plaats muziek- en zangfilm is.
Ook hier moet Franz Schubert afstand
doen van de geliefde en dit niet alleen, doch
ook zelf de moeilijkheden uit den weg rui
men, welke haar vereeniging met een ander
in den weg staan. Het filmische gemak, de
technr he vaardigheid houden onze aan
dacht zoo zeer geboeid, dat wij ons niet al
te zeer om de intrigue hoeven te bekomme
ren. De groote verdienste van den regisseur
is, dat hij Tauber, die heel wat in deze ope
rette-film zou hebben te zingen, het alle
maal achter elkaar af laat doen. Tauber
zingt nog wel eens in de film, zingt zijn
liedje bi; gelegenheid ook uit en op het eind,
in de trouwplechtigheid, krijgt hij, tezamen
met het jongenskoor, gelegenheid om een
goede herinnering aan ;,So en dele eine Lie
be" te 'aten verbleeken. Maar hoofdzaak is,
dat Stein de film op een juist gekozen
oogenblik onderbreekt, voor een heel con
cert, waarin Tauber het eene Scliubert-lied
na het andere zingten dat hij dit op een
§el»eurtemssew
urn» Jew Jng
Afscheid van Scheveningen-Haven.
(Hoofdartikel.)
De a.s. „verkiezingen" in Duitschland.
.(Tweede Blad.),
Raadsoverzicht.
Jaarverslag Prov. Zeeuwsche Schoon
heids- en Archaeologische Commissie,
X Provincie.)
Wetsontwerp ingediend tot wijziging
der Ambtenarenwet. (Binnenland.)
Duitsch militair vliegtuig neergestort
2 dooden. L(Luclltvaart*)j
Groote rede van Hitler. (Buitenland.)
Hevige aardbeving in Turkije.
(Gemengd Nieuws.)
ZIE VERDER EVENTUEEL
LAATSTE BERICHTEN
Komt U eens kijken naar de
van Nederlandsche Boeken,
die wij houden in onze Kunstafdeeling
Badhuisstraat 15. Tel. 348.
filmisch volkomen bevredigende wijze ge*
daan heeft, zoowel door de keuze van lieden
ren en de vervlechting van hun textueele en
muzikale thema in de algemeene handeling*
als door de afleiding, welke hij intusschen
ook het oog wist te verschaffen, door een
welgetroffen afwisseling van gezichten van
het podium, van de zaal en van de drie dra
matis personae Schubert zelf, Vicki (Ann
Baxter) en den baron van Hohenberg.
Men wordt trouwens vele malen getrof
fen, door den geest in den dialoog en in de
beeldmontage. Wij denken in het bijzonder
ook aan de scènes in de balzaal van het
hertogelijk paleis, aan de wandelingen van
den muziekonderwijzer Schubert met zijn
klas schooljongens over de heuvels en door
de bosschen, bij welke laatste juweeltjes
van natuurschoon stemming kweeken.
„De groene Domino" ontleende zijn gege
ven aan den onlangs verschenen roman van
Erich Ebermayer „Der Fall Ciaasen". Het
sensationeel, gecompliceerd gegeven komt
hierop neer, dat een moord, twintig jaar
geleden gepleegd, thans weer opgerakeld
wordt om aan het licht te brengen, dat de
privaat-docent Dr. Burck onschuldig tot een
levenslange gevangenisstraf werd veroor
deeld. Dr. B., die den naam van zijn ge
liefde wilde redden door de schuld van het
misdrijf op zich te nemen, weet in de ge
vangenis ook niets van zijn vaderschap. Als
de dochter een lieftallig meisje van twintig
jaar is geworden, slaagt ze erin een geluk
kig einde aan deze beklemmende geschie
denis te maken.
In boeienden verhaaltrant wordt deze be
schaafde thriller in beeld gebracht, d.w.z,
het meisje komt bij haar advocaat, die haar
de tragedie verhaalt, met welke vertelling
de film meegaat. Is de advocaat uitgespro
ken, dan is ook deze vreeselijke nachtmer
rie uitgedroomd.
Met juist psychologisch inzicht en men-
schelijkheid werd de stof verfilmd. Terwijl
Brigitte Homey om de zuiverheid van haar
spel moet geroemd worden, verdient Carl
Ludwig Diehl de lof, een uiterst bekwaam
en begaafd karakterspeler te zijn.
Deze voortreffelijk gespeelde film is al
leen reeds een gang naar „Alhambra"
waard.
Luxor-theater.
De Winton-affaire.
Hollywood Party,
De Winton-affaire is een door den ver-
Amerikaanschten regisseur William (ex-
Wilhelm) Dieterle gemaakte film, die den
leek in de gelegenheid stelt het werk van
de Amerikaansche politie bij het opsporen
van misdadigers te volgen. Hier betreft het
een onderzoek in een moordzaak, waarbij
een man het leven verloor, ter wij] als eerste
bewijsmateriaal aanwezig zijn twee portret
ten (een van een revue-danseres en een van
een morfiniste), benevens een met bloed
doordrenkt dameszakdoekje,, waaruit de
