500
300
25
BUREAU VUOR BEROEPSKEUZE
ZATERDAG
35 «JANUARI
EERSTE BLAD
No. 21
74e Jaargang
3936i
MilanFiisi F. HM DE 1EIDF li, Matraat SMWIissiaja, Iiltl. ID. Disliitniii itltl
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd op Zondag en algemeen erkende Christelijke Feestdagen
STADS- EN PROVINCIENIEUWS
VUSSINGSCHE COURANT
ABONNEMENTSPRIJS: Voor alle gemeenten op Walcheren en waar agentschappen geves
tigd zijn f2.20 per 3 maanden. Franco door het geheele rijk f2.50. Voor België, Ouitschland
en Frankiijk f3.40. Voor de overige landen bij wekel. verz. f3.20. Afzonderlijke nrs. 5 cent.
ADVERTENTIEPRIJS: Van 1—5 regels fl.25; iedere regel meer 25 cent Bij abonnement
speciale prijzen. Reclames 50 ct. p. regel. Kleine advertenties van 1—5 regels 50 ct. Iedere regel
meer 10 ct. (max. 10 regels). Bij 3 maal plaatsing van 1 5 regels fl.—, alles bij vooruitbetaling
De abonné's in 't bezit eener
Polis, zijn GRATIS verze
kerd tegen ongelukken voor:
gulden bij levens
lange ongeschikt
heid tot werken.
gulden bij dood
door
een ongeluk.
gulden bij verlies
van een
hand, voet of oog.
gulden bij verlies
van
een duim.
gulden bij verlies
van een
wijsvinger.
gulden bij verlies
van een
anderen vinger.
AANGESLOTEN BIJ HET BUREAU VOOR PUBLICITEITSWAARDE, INGESTELD DOOR DE VERF.ENIGING „DE NEDERLANDSCHE DAGBLADPERS"
Dit nummer bestaat uit 3 bladen
en een Kindercourant.
Kort commentaar
VAN KRANTEN EN VROEDE
VADEREN.
Een berichtje in een der bladen vertelt
van een gemeenteraadszitting- in een
provinciestadje, waarvan de naam niet ter
zake doet.
Iemand had verzocht om subsidie te
mogen ontvangen voor zijn krant. De min
derheid in het college van Burg. en Weth.
is er tegen, omdat dit strqdig zou zijn met
de neutraliteit, die het gemeentebestuur
tegenover de pers moet "in acht nemen.
Daarentegen was de meerderheid van Burg.
en Weth. vóór inwilliging van het veizoeK,
mits de redactie ongepaste
artikelen wil weglaten.
Toen wij dit fraais lazen hebben wij onze
oogen toch even uitgewreven en ons in den
arm geknepen om zeker te zijn dat wij niet
droomden. Maar het stónd er werkelijk en
de wonderen blijken de wereld nog niet uit
te zijn.
Wat heeft het betrokken gemeentebe
stuur èn de bewuste redactie toch een
eigenaardige (om geen ander woord te ge
bruiken) opvatting van wat pè.stHet
voorstel van Burg.-en Weth. werd aangeno
men en wij mogen dus veronderstellen dat
de redactie den eisch van het college kende
en bereid was hieraan gevolg te geven.
In iedere normale gemeente waar een
behoorlijke verhouding bestaat tusschen
gemeentebestuur en pers, loopt all 63 ge
smeerd en is het ten eenenmale overbodig,
dat een gemeentebestuur eischt„U moogt
geen ongepaste artikelen plaatsen".
„Ongepaste" artikelen, in de beteekenis
die men aan dit woord pleegt toe te ken
nen, plaatst geen enkele redactie. Maar
men schijnt in de gemeente waar deze ge
schiedenis zich afspeelt, eigenaardige op
vattingen te huldigen omtrent de beteeke
nis van „gepast" en „ongepast". En waar
schijnlijk slaan wij de plank niet zoo heel
ver mis, wanneer wij veronderstellen, dat
men hiermede bedoelt„aangenaam of niet
aangenaam voor het college van Burg. en
Weth."
Als een krant op prettige wijze kan
schrijven over den gang van zaken in de
gemeente, is dit natuurlijk ook aangenaam
voor het gemeentebestuur. Nooit zal een
redactie op minder prettige wijze schrijven,
alléén ter wille van de bevrediging die dit
een scribent zou kunnen schenken en men
zou dus zeggen wanneer het gemeentebe
stuur in de betrokken gemeente voor het
openbaar belang optreedt op de wgze, zoo
als wij dat van een goed gemeentebestuur
mogen verwachten, behoeft het de critiek
van de plaatselijke pers niet te vreezen. En
als het blad tóch onaangenaam schrijft, ter-
wyl de feiten hiertoe geenerlei aanleiding
geven, maakt het zich onsterfelijk belache
lijk, daar ieder normaal mensch feiten kan
constateeren.
Maar wij achten het ten eenenmale on
juist, dat een courant van een gemeente
bestuur een subsidie aanvaardt, waaraan
bepaalde voorwaarden verbonden zijn ten
aanzien van den redactioneelen inhoud van
het blad.
Een redactie die zich zelf respecteert,
plaatst geen „ongepaste" stukken. Wanneer
aan 'n subsidie dus uitdrukkelijk een voor
waarde als hierboven vermeld, wordt ver
bonden, wijst dit er op, dat de redactie haar
recht (en plicht!) op vrije meeningsuiting
beknot ziet en hiermede genoegen neemt
dat zij zich laten wij het leelijk klinkende
woord in dit verband gerust gebruiken
in zekeren zin laat om
koop e n
Het bedrag waarom het gaat, is zeer
gering. Maar om den principieelen kant
die dit alles heeft, achten wij deze ge
schiedenis hoogst bedenkelijk en een symp
toom van journalistiek zedenbederf, waar
van wij slechts kunnen hopen dat het geen
navolging zal vinden.
De Nederlandsche pers heeft een naam
te verliezen en is daar trotsch op en daar
om leggen wij den vinger op onjuiste ver
houdingen, ook in eigen kring.
Een mooie opdracht voor ,,de Schelde".
Hoewel de contracten voor den houw van
twee duikbooten voorde Poolsche marine
nog niet zijn geteekend, is toch wel zoo
goed als zeker, dat de N.V. Kon. Maatsch.
„de Schelde" een duikboot zal bouwen en de
Rotterdamsche Droogdok Mij. de tweede.
Het is in dit verband te verwachten,
meldt „de Tel.", dat „de Schelde" ook de
mackinerinstallg,ties zal bouwen, zoodat de
ze beide booten met Sulzer-motoren zullen
worden uitgerust. De Rotterdamsche Droog
dok Mij. zal dan de bij „de Schelde" ge
bouwde machine op haar werf inbouwen in
de duikboot, die op haar helling gebouwd
zal worden. Het is immers niet aan te ne
men, dat men twee onderzeeboóten bouwt
met ieder een verschillend type machine.
De scheepswerven, die voor den bouw
van deze machines in ons land in aanmer
king komen, zijn de Mij. „de Schelde" en de
werf „Feijenoord". Hoewel hierover blijk-,
baar nog geen definitieve beslissing is, ge
nomen, neemt men in kringen van deskun
digen toch wel aan, dat de duikbooten zul
len worden voorzien van de Sulzer-motoren.
Revue „Dat doet je weer goed
Lou Bandy.
Concertgebouw.
Het S. S. „Nationale Revue", op eerste
lustrum-reis, is Vrijdag te Vlissingen bin-
nengeloopen. De show-boot koos ligplaats
in het Concertgebouw en wais daar drie
volle uren aan een lach-applaus-storm ten
prooi. De over boord gevallen populaire
Lou Bandy kwam tot grenzenlooze vreugde
der volle zaal 's avonds boven water in de
loopgraaf, waar kapelmeester Julius Susan
den scepter zwaaide.
De revue laat zich niet navertellen. Er
wordt zooveel geboden aan kijkspel en hu
mor, 't is zoo'n buitengewoon prachtig ge
monteerde show van weelderige costumes,
kleurenpracht, schittering en lichteffecten,
inzonderheid in de demi-finales en finales
(De tuinen der verbeelding, De Riviera 1
en de Negerplantage, de opvoering ge
schiedt in zoo'n volmaakt samenspel en
tempo en is van zoo'n aanstekelijke vroo-
lijkheid, zang, spel, dans, muzikale begelei
ding en regie zijn zoo uitstekend, dat het
veel te ver zou voeren deel voor deel te be
spreken.
We volstaan dan ook met enkele grepen
uit de vele tooneelen. Natuurlijk gaat Lou
Bandy als de voornaamste kracht aan het
hoofd. Zijn vindingrijke geest lanceerde
zooveel, dat grappig van opzet en ko
misch van uitwerking was, dat het publiek
het reeds van stonde aan heeft uitgebruld
om zijn pakkend praatje over de economie.
Daarna ging het voort in climax, waaruit
we aanstippen de plichtsgetrouwe huis
knecht, zijn lesje over veilig verkeer mits
gaders het voortreffelijk gebrachte bekende
revue-lied „Dat doet je weer goed dat
in de aanwezigen dappere medewerksters
en medewerkers aan het refreintje vond.
Na Lou Bandy is het Wiesje Bouw
meester, die, ook in haar samenspel met
Lou, onnavolgbaar is. Een partnerin van
krachtige allure Beiden zijn onuitputtelijk
in schalksche invallen, getuige de vrouw,
die alles vergat, een vindingrijke familie,
hotel „Het witte paard" en Jan met de
hondjes, welke in samenwerking met an
dere artisten den lach niet van de lucht
deden zijn.
Louis Bouwmeester presteert als droog
komiek en komische danseur werkelijk iets
buitengewoonsanatomisch probleem,
apacbendans, Stormy Weather, en kwam,
vooral in zijn laatste scène, uitnemend tot
zijn recht. Met charme en gratie brengt
Mimi Lebret haar liedjesEmile van
Bosch is eveneens een bekwaam zanger.
De Muriloff-girls, danseresjes, allen even
mooi als elegant, schonken, mede door de
sublieme décors, vele het oog verrukkende
oogenblikken.
Kapelmeester Susan met z'n orkest onze
hulde voor de uitstekende muzikale illus
tratie en begeleiding den energieken di
recteur der N.V. Nationale Revue, Am
sterdam, Bob Peters, ons compliment over
deze jubileum-revue.
„Luxor"-theater.
De geheimzinnige radiozender.
Het lachende hotel.
De directie van „Luxor" heeft deze week
weer een goede keuze gedaan en wij twijfe
len er dan ook niet aan of de beide hoofd
films zullen bij de bioscoopliefhebberis wel
in den smaak vallen.
Het komt wel eens voor, dat de gedach
te gewekt wordt, dat de een of andere
populaire kunstenaar zich in persoon voor
den microfoon zal doen hooren, terwijl in
werkelijkheid gramofoonplaten worden ge
draaid. In het eerste hoofdnummer gaat
men nog een stap verderGrant Mur-
dock (Arnold Gray), die heelemaal niet
zingen kan, heeft nl. den naam een prachfc-
orgaan het zijne te mogen noemen, doch in
feite is het zijn misvormde vleu gel-partner
Norman Wilder (Ralph Forbes), die het
verrukkelijke geluid bezit, dat door de da
mes wordt aangebeden. Vrouwen worden
oorzaak, dat er tusschen beide mannen
twist ontstaat, welke na .allerlei verwikke
lingen, uitloopt op een dramatisch slot
den dood van pianist en pseudo-radiozan—
ger. De rol van den klavierspeler-zanger
wordt door den sympathieken Ralph For
bes bijzonder knap uitgebeeldvan de
overige medespelenden in dit onderhouden
de en boeiende werk noemen we Gail Pa
trick en Sandy Higgens.
Een vergissing van de secretaresse van
een hotel in St. Moritz is oorzaak, dat de
sportieve prins Roland de Fontenoy de
appartementen betrekt, welke voor de
dochter van een linoleum-koning zijn ge
reserveerd. Als de schoone Betty arri
veert, denkt zij met een inbreker te doen
te hebben, maar, ofschoon de kennisma
king van haar zijde geschiedt met de re
volver in de hand, staat haar hart toch
direct in vuur en vlam. Wanneer zij den-
zelfdeh Roland den volgenden nacht inder
daad op heeterdaad betrapt, levert zij den
dief zelfs niet eens over, doch verbergt
hem in haar kamer. Met den haar bege
leidenden oom brengt zij baar uitverkorene
op het goede pad terug met het resultaat,
dat deze, daar de diefstallen blijven aan
houden, zelfs maatregelen treft, welke de
ware schuldigen doen ontdekken, zoodat
de prins van alle verdere verdenking ver
schoond blijft én per saldo een huwelijk
sluit met de linoleum-koningsdochter.
Schitterende opnamen van fraaie winter
landschappen en sport verhoogen de aan
trekkelijkheid van deze tweede hoofd-rol-
prent, waarin Roland Toutain en Betty
Stockfields de hoofdrollen vertolken.
Ook het voorprogramma met een aar
dige Betty-Boop-teekenfilm fen uitgebreide
journaals bevelen we met een gerust hart
aan.
Alharabra-Theater.
Legong, de Dans der Maagden.
De witte -pagegaai.
Bali, de parel van Nederlandsch Indië, is
een paradijs van eeuwigen zomer. Op dit
heerlijke eiland, haast nog onberoerd door
Westersche beschaving, woont een tevreden
volk, dat rustig tot zijn goden bidt en het
leven als een eindeloos feest ondergaat. De
kleurenfilm wil een sprookje toonen, dat
op inlandsche zeden en gebruiken gebaseerd
is. Het is geheel in Bali opgenomen en
wordt gespeeld door inlandsche acteurs. Als
motto is gekozen de woorden van een oude
Balineesche ballade, dat luidt „Er staat
geschreven, O, jonkvrouw van BaliWan
neer de liefde Uw hart vervullen gaat, dan
hoedt U Mocht hij, dien gij gekozen hebt
Uw liefde onbeantwoord laten, zoo zullen de
goden toornen en verachting zal Uw deel
zijn."
Poetoe, de vrouwelijke hoofdpersoon in
de film, een jonge tempeldanseres, is het
droeve lot beschoren, waarvoor het oude
lied waarschuwt. De gamelangspeler,
Njong, waar Poetoe haar hart aan verliest,
verkiest het zusje Saplak boven Poetoe en
als Poetoe's vader, om zijn oudste dochter
voor de schande te bewaren, weigert zijn
toestemming te geven tot een huwelijk tus
schen Njong en Saplak en deze twee be
sluiten te vluchten, gehoorzaamt Poetoe de
oude, ongeschreven wet en stort zich in de
rivier. Zoo luidt de simpele story van de
film Legong, die zijn naam ontleent aan den
„Dans der Maagden", de laatste tempel-
dans, dien de danseressen dansen voor het
huwelijk.
In den nauwsten samenhang met het
verhaal zijn scènes met de schilderachtige,
gratievolle, inheemsche dansen, en die
waarin de aangrijpende ceremoniën der
lijkverbranding zijn weergegeven. Wij zien
het verrukkelijke kleurrijke beeld van een
markt, we zien het prachtig maskerwerk
in een voorstelling van een betooverden
prins en een heks, in ademlooze spanning
door dit kunstzinnig volk gevolgd. Wij zien
hanengevechten en vele andere, prachtige
folkloristische tafereelen uit dit wonder
mooie land, alles in perfecte kleuren, vol
gens het Technicolor-systeem opgenomen.
Als geheel bevredigt ons de kleurenfilm
niet absoluut. Men zou kunnen zeggen, dat
ze wat te zoetelijk is en dat het beeld niet
den indruk geeft van altijd even scherp te
zijn.
Het maken van een om den inhoud boei
ende en door de voortreffelijke opnamen
van Bali en Balineesche folklore leerzame
Paramoimt-film, mag zeker een interes
sant experiment genoemd worden.
Er wordt veel gegriezeld in „De Witte
Papegaai" en af en toe is de sfeer zelfs in
T£ VLISSINGEN.
Zitting op a.s. DINSDAG 28 JANUARI
Badhuisstraat, van 7/29 uur.
Inlichtingen, zoowel voor meisjes als
jongens, worden kosteloos verstrekt.
Ouders, kiest een beroep voor uw kind
in overleg met het Bureau.
deze Amerikaansche „thriller" te spannend
om er nog een gierenden wind bij te kun
nen verdragen. De echt ouderwetsch inge
wikkelde detective-story begint in een som
ber hotel in een klein plaatsje in een naar
geestig jaargetij. Er is strijd en mysterie
rond een groote erfenis. Er is een eenzaam
meisje, dat recht heeft op een millioen dol
lar, doch er zijn ook duistere individuen, die
rondsluipen door geheimzinnige kamers en
er klinken gillen langs donkere gangen. Dan
verdwaalt een schrandere Amerikaan naar
dit hotel en nog geen kwartier na zijn aan
komst wordt hij verrast door het opgewon
den, eenzame meisje in zijn kamer en een
doode voor zijn deur.
Overblijven dan na veel geheimzinnigs de
onvervaarde Amerikaan, het meisje, dat al
leen staat, de hotelier, zijn vrouw en de
hoofddader der duistere misdaden. Ge
noemd liefelijk, echtelijk stel verraadt in de
trekken zoo nadrukkelijk misdaad en be
drog, dat men zich verwondert, hoe lang
nog sommige gasten in het hotel konden
bleven, zonder den dood te vinden.
Jean Muir speelt haar rol wat zwak en
ook wordt er wat veel gesproken. De dra
matische ontknooping zal wel niemand ra
den, daar de geheimzinnigheid goed wordt
volgehouden. Met gespannen aandacht volgt
men dan ook het verloop.
In het voorprogram staat tegenover een
smijt-en-klets éénacter een allergeestigst
kleurenfilmpje.
Het nieuws van den dag in beeld.
Foto's in onze Tijdinghal.
Binnen enkele dagen zullen de proefvluch
ten beginnen met de F 36. De groote
verkeersbrug nabij Schiphol in den nieuwen
weg AmsterdamDen Haag, zal binnen
kort in gebruik worden genomen. De
sleepboot „Drecht", die bij het sleepen van
een Noorsche tankboot kapseisde en zonk,
is thans gelicht. Op de Amsterdamsche
kunstijsbaan, is een groot kinderfeest ge
houden met hindernis-races enz. Onder
groote belangstelling werd te Groningen
het stoffelijk overschot van den oud-com
missaris der Koningin, jhr. mr. dr. E. Tjar-
da van Starkenborgh Stachouwer, ter aar
de besteld. Dr. Max Euwe is peetoom
geworden van een naar hem genoemde roos.
Pastoor Litjens te Geysteren, die dezer
dagen lafhartig werd vermoord, is onder
groote deelneming ter aarde besteld. Te
Leeuwarden heeft H.K.H. Prinses Juliana
de Middelbaar Technische School officieel
geopend. Mevrouw Mien Faassen-Braa-
kensiek vierde in den Amsterdamschen
Stadsschouwburg haai' 40-jarig tooneelju
bileum.
Stichting Vrederust.
Onze vroegere stadgenoot, de heer C.
Klap, onderwijzer aan de Chr. Herv. school
te Biezelinge, is benoemd bij de admini
stratie van de stichting „Vrederust" te
Bergen op Zoom.
Marine Sanatorium Fonds.
Zaterdagavond 1 Februari geeft het M.
S. F. een grooten cabaret-avond in het
Concertgebouw, waar de M.S.F.-girls onder
leiding van den heer Jacq. de Coninck zul
len medewerken. Verdere bijzonderheden
vindt men in de advertentie van heden
avond.
Ergerlijke maar ook laffe baldadigheid.
De politie spoorde een 14-jarigen jongen
op die vanuit zijn woning op voorbijgangers
met een windbuks schoot, waardoor e enige
hunner licht gewond geraakten. De jongen
hield zich stiekum weg, waardoor het nog
zeer veel moeite heeft gekost den pleger
dezer laffe baldadigheid op te sporen.
Een aanrijding.
Gisteravond is bij het plotseling overste
ken van een voetganger in de Badhuisstraat
deze door een auto aangereden, welke aan
rijding betrekkelijk nog goed is afgeloopen.
De aangeredene bekwam een hoofdwonde
en werd naar het ziekenhuis Bethesda over
gebracht, doch kon na voorloopige behan
deling weder huiswaarts keeren.
Een politie-ambtenaar, die getuige van de
§cl»eMrlcwSs8e«
van
len
irofg
Het nieuwe Fransche kabinet gevormd.
(Buitenland)
Verbouwing en reorganisatie van het
Gasthuis te Middelburg. (Provincie),
Bij proefvlucht Duitsch vliegtuig neer
gestort. Twee slachtoffers.
Ook twee Amerikaansche bommenwer
pers verongelukt2 dooden.
(Luchtvaart).
Resolutie der pers-organisaties inzake
vrijheid van drukpers. (Binnenland),
Protest van Italië tegen Middellandsche
Zee-overeenkomst. Buitenland)
ZIE VERDER EVENTUEEL
LAATSTE BERICHTEN.
EEN HARTEPRAATJE.
Het hart, de motor van ons leven
(Wee, als hij stopt, of door gaat slaan
Van ons gevoel de warme zetei
In dubbelen zin dus 't hoofdorgaan.
Daarom grijpt elk bij sterk' emotie
Naar 't plekje bij de vijfde rib
Behalve hartelooze lieden,
Die koud zrjn als bevroren slib.
Het hart vertoont somtijds afwijking
In meerder of in minder maat
Dit spiegelt zich vaak af in d'oogen,
En in de trekken van 't gelaat.
Wie wordt betiteld als enghartig,
Heeft 'n apenootje in z'n borst
Doch wié ruimhartig gaat door 't leven,
Is gul, verdraagzaam als een vorst.
Wie 'n leeuwenhart draagt in z'n boezem,
Is 'n kerel, die perikels tart
Maar wie er uit knijpt, als 't gaat nijpen,
Vertoont een nietig hazenhart.
Dan zijn er ook nog dubbelharten
Die spreken met een dubbele tong
Houd toch die valschaards in de gaten!
Zij kronkelen zich in wrong na wrong.
Voorts kan het hart, hoe klokke-stipt ook,
Van slag geraken, dol en fel
Dit is niet altijd verontrustend
Een hij-en-zij, die snappen 't wel
Ook dragen trotsche globetrotters
Hun hart een duim of drie te hoog
Naast deze hoog- zijn er laaghartigen,
Wier ondeugd puilt uit 't donker oog.
Het best is dus, o hartgenooten
Dat 't hart zit op de rechte plaats
Ter linkerzij dan zijn we samen,
Bij veel verschil, toch beste maats.
Neen, 't hart niet aan de rechterzijde
Dit waar' een weinig abnormaal
Zoo iets viel voor in 't Stars-and-
Stripes-land,
Waarvan hierbij het kort verhaal.
Een farmer greep onlangs z'n jachtroer,
Dat, naar hij dacht, niet was gelaê.n,
En légd', als een student zoo jolig,
Al schertsend op z'n weerhelft aan.
O, schrik het jachtroer bleek geladen
Het schot ging door haar linkerhorst
De dokter zei ten diepst' bewogen,
Dat hij geen hoop meer koesteren dorst.
Toch ondernam hij d'operatie
Plots sprong hrj op, door vreugd vermand
Het hart zat niet ter rechter plaatse,
Maar casuëel ten rechterkant
Dit zoo hartroerend hartepraatje,
Dit hartig woord van hart tot hart
Zal elk wel hartelijk beamen,
Daar 't anders mij hartgrondig smart.
TELESCOOP.
aanrijding was geweest, constateerde dat
den chauffeur geen schuld treft.
Uit een onmiddellijk ingesteld onderzoek
bleek dat de remmen in orde waren,
doch dat de auto hij het krachtig rem
men tengevolge van de gladheid van den
weg niet dadelijk tot stilstand kon worden
gebracht.
MIDDELBURG
De reorganisatie van het Gasthuis.
Een zeer oneconomische inrich
ting. Verbouwing uit het
Werkfonds? Reorganisatie:
een geneesheer-directeur, tegelijk
internist-röntgenoloog. In
krimping verplegend en huis
houdelijk personeel.
Een interdepartementale commissie, on
der voorzitterschap van mr. dr. K. J.
Frederiks, secretaris-generaal van het de
partement van binnenlandsche zaken, die
