Vlissingsche Courant
TWEEDE BLAD
HET HOOGSTE RECHT
DE PUBLIEKE OPINIE.
FEUILLETON
BINNENLAND
van de
van
Vrijdag 3 Januari 1936. No. 2.
Nu Laval zich in zijn rede op een gewe
lven moment rechtstreeks tot „de interna
tionale publieke opinie" wendde, teneinde
daar eventueel nog bestaande misverstan
den weg te ruimen op het punt van Frank-
rijk's bereidwilligheid om Engeland te land,
ter zee en in de lucht te steunen, indien
het door Italië in verband met de toepas
sing der sancties mocht worden aangeval
len, schrijft het „Handelsblad" over het
gewicht der publieke opinie in de methode
der zgn. openbare diplomatie
Dat gewicht is te noodiger en te nut
tiger, naarmate het moeilijker voor de indi-
vidueele landen is om „altruïstische poli
tiek" te voeren. Al kan zulk „altruïsme"
dan ook, breeder gezien, op den duur even
eens in hun eigen belang zijn. Het is alles
zins begrijpelijk, dat er bij de leiders van
de buitenlandsche politiek aarzelingen ont
staan, wanneer zij de keuze hebben om
zich veilig buiten een conflict van andere
partijen te houden, of daarin hun deel te
nemen ter verdediging van een rechtsbe
ginsel, dat onder andere omstandigheden in
de toekomst ook aan hun eigen land ten
goede kan komen. In zulke gevallen zullen
weerstanden optreden die soms slechts met
behulp van een sterke publieke opinie kun
nen worden overwogen. De Volkenbond als
instelling, die gaandeweg, ook al weer on
der de stuwkracht der publieke opinie, uit
groeit boven de engere eigenbelangen weike
sommigen ziiner stichters daarmede wel
licht aanvankelijk in het bijzonder hebben
willen dienen, vindt in een goed voorge
lichte publieke opinie een zijner sterkste
wapens. Niet voor niets is dan ook de
„informatie-afdeeling" van het Volken-
bonds-secretariaat een der allerbelangrijk
ste onderdeelen van het apparaat, en het
is van groote beteëkenis, dat deze afdee-
ling die allerminst in dienst mag staan
van eenzijdige belangen der machtigen
sedert eenigen tijd door een Nederlander
wordt geleid. Juiste, objectieve voorlich
ting, met de in het bondspact aanvaarde
rechtsnormen als maatstaf, moet in de we
reld-opinie de normen helpen bevorderen
waarmede elk volk op zijn beurt de daden
van eigen en andermans regeeringen zal
beoordeelen of veroordeelen. Het is om
gekeerd dan ook zeker geen louter toe
val, dat de twee groote Europeesche lan
den, waarvan er een in conflict is met den
bond, en het andere den bond verlaten
heeft (Italië en Duitschland)juist landen
zijn waar de vrije publieke opinie niet lan
ger bestaat.
.Waartoe de publieke opinie in staat is,
hebben de laatste weken bewezen. In En
geland heeft zij tot het. heengaan van een
minister van buitenlandsche zaken genoopt,
in Frankrijk tot de zwaai waartoe Laval
thans blijkbaar bereid is. Ook in de jongste
zitting van den Volkenbondsraad, welke de
ongelukkige Parijsche compromis-voorstel
len diplomatiek maar nadrukkelijk opruim
de, is de druk dier internationale publieke
opinie tot uiting gekomen. Het was waar
lijk niet alleen de uitbarsting in Engeland
die hier haar uitloopers vond. Ook de open
bare meening uit andere landen is in de
Geneefsche raadszitting tot uiting gebracht,
direct maar ook indirect, via sommige
raadsleden, die, zooals bijv. de Deensche
minister van buitenlandsche zaken, ook de
meening uit andere landen dan het zijne
vertolkte. Wjj hebben bijv. goede reden om
aan te nemen, dat de Deensche minister
daarbij ook Nederlandsche opvattingen in
de schaal heeft kunnen werpen, waarvan
h\j gelegenheid had gehad van te voren
kennis te nemen. In elk geval heeft er in
Genève meer gewogen dan alleen de En-
Naar het Amerikaansch van
MILDRED DANNING.
„Je kon er geen weerstand aan bieden,
hè?" Jackson zweeg en nadat de bank
directeur hem even had aangekeken, hief
hij de hand op en wenkte.
„Kun je dezen post verklaren?"
Jackson keek op de bladzijde, waar mijn
heer Evans den valschen post, dien hij den,
avond te voren had ingeboekt, aanwees en
hief toen het hoofd op.
„Neen, meneer", zei hij.
„Waar is het geld? Heb je 't bij je, of is
het thuis?"
„Geen van beiden, meneer."
„Nu, waar is het dan? Het is niet aan
het Evansville-hotel uitbetaald, want het
staat niet op hun rekening geboekt. Je
hebt het toch niet aan hen uitbetaald, hè?"
„Neen, meneer."
„Nu vooruit, waar is 't dan. Kom er mee
voor den dag."
Jackson stond zwijgend, zijn oogen 'naar
den grond gericht. Nu was de tijd gekomen,
dat hij moest verklaren, wat er gisteravond
gebeurd was. En toch, in zijn verbeelding
zag hij den man voor zich, nu boos en strak,
langzaam in zijn stoel terugzakken en
vaalbleek worden als hij hem van Bob's
diefstal vertellen zou. Hij. zag Bob voor
gelsche publieke opinie. Het wapen was
van breed kaliber, en won aanzienlijk aan
kracht, juist omdlat het voor een groot
•deel voortkwam uit niet onmiddellijk be
langhebbende bronnen.
Juist in dien vorm krijgt het zijn groot
ste en zuiverste be teekenis. Niet voor
niets wordt het in landen die eigenge
rechtigheid boven een streven naar een in
ternationale rechtsorde stellen, bij voorkeur
als zijnde een uiterst machtig correctief,
uitgeschakeld. Voor een instelling als de
Volkenbond ligt echter juist in de opvoe
ding en de ontwikkeling van een vrije pu
blieke opinie, gericht volgens de rechtsbe
ginselen die aan het pact ten grondslag
liggen (ondanks het feit, zouden wij willen
zeggen, dat het door de overwinnaars van
een wereldoorlog werd gemaakt)de groot
ste belofte.
De „Nederlander" wijst op hetgeen er in
Engeland geschied is, om te bewijzen hoe
zeer de wereld gebaat is bij openbare di
plomatie. Zoodra Sir Samuel Hoare wist,
dat hij de volksopinie niet achter doch te
gen zich had, trad hij af, en hij heeft ook
in zijn rede gezegd, dat dit de reden wa-s.
Hier wordt dus door een Engelsch ka
binetsminister onomwonden toegegeven, dat
de critiek der openbare meening hem tot
terugtreden heeft genoopt. En de minis
ter aanvaardt deze verhouding van volks
overtuiging tot regeeringsdaad volkomen
en als iets, dat vanzelf spreekt. Dit is de
overwinning der openbaarheid, der vrijheid,
der democratie.
Stellen wij als tegenhanger van deze de
mocratische opvatting hetzelfde geval, spe
lend in een niet democratisch, doch dic
tatoriaal geregeerd land.
De minister van buitenlandsche zaken
komt daar tot een bepaald uiterst belang
rijk besluit. Het ministerie en in de eerste
plaats de dictator dekt hem. Wat zien wij
dan gebeuren?
Dan wordt de geheele machinerie om do
publieke opinie in den gewenschten vorm
te kneden in beweging gezet. Het ministe
rie van propaganda treedt naar voren,
geeft aan de gelijkgeschakelde pers het be
vel om het gevallen besluit in dezen be
paalden vorm en geest te behandelen. De
„Headlines" worden voorgeschreven. Op
elke propaganda-vergadering, waar het be
sluit ter sprake komt, wordt het bejubeld
en worden de verantwoordelijke regeerders
voor hun wijsheid geprezen.
Het volk ziet en hoort niet anders dan
loftuitingen en wordt meegesleept. En het
deel, dat misschien een andere meening is
toegedaan, heeft geen gelegenheid zich te
uiten, geen pers om zich in uit te spreken,
geen podium om de contra-argumenten te
doen hooren.
Het in de verborgenheid genomen besluit
wordt niet aan de openbare discussie bloot
gesteld. Het wordt als een kasplantje met
de teederste zorgen omringd.
En als dan te eeniger tijd de beslissing
tot -verkeerde resultaten ieidt, zóó in het
oog springend dat ondanks - alle pogingen
niets meer te verhullen is, dan komt de
groote, de gevaarlijke schok, die door het
volk gaat als het bemerkt, dat wat het
eertijds, op gezag bejubelde, ineengestort is.
In Engeland is door de traditioneele de
mocratische opvattingen, die daar èn door
regeering èn door het volk worden gehul
digd, deze gevaarlijke schok voorkomen.
Minister Hoare heeft door zijn zwichten
voor de kracht der publieke opinie en door
zijn ruiterlijk erkennen hiervan, getoond
overtuigd aanhanger eener gezonde demo
cratie te zijn.
En het Engelsche volk heeft getoond zijn
oude tradities te willen en te kunnen hand
haven, ook in een tijd, die de verborgen
heid boven de openhartigheid meent te
moeten stellen.
Mogen ook ons volk en onze regeering
zich immer bewust blijven van de hooge
zedelijke waarde, die gelegen is in een vrije
publieke behandeling van de publieke zaak.
Dan pas kan het volk blijvend vertrou
wen stellen in zijn regeering, dan ook eerst
weet de regeering wat in het volk leeft.
zich, in de beklaagdenbank, terwijl hij met
angstige verbazing een paar jaar gevange
nisstraf tegen zich hoorde eischen. En bei
den waren zoo goed voor hem geweest,
juist, toen hij zoo'n behoefte aan vriende
lijkheid had gehad. Zelfs nu was meneer
Evans niet in woede uitgebarsten. Toen
hij zich den ouden heer voorstelde, als ver
pletterd door den vreeselijken schok, bracht
hem dat het gezicht van zijn vader weer in
herinnering, toen hij zelf geweigerd bad den
diefstal van het halssnoer te bekennen. Nu
maakte zich plotseling een overweldigend
verdriet, over alles wat hij thuis had ver
loren, van hem meester. Zijn tegenwoordig
leven was een bedriegelijke schijn geweest.
Wat deed het er toe, waar hij leefde en wat
hij deed? Wat gaf het of hij in de gevan
genis zat of niet? Maar Bob. Die jongen
had een heerlijk leven voor zich, met zoo
veel goede eigenschappen Hij had zich
alleen geen rekenschap gegeven, van wat
hij gedaan had. Waarom moest hij dan in
verhouding daarvan, zoo zwaar gestraft
worden? Hij zelf was er toch ellendig aan
toe. Wat er nu komen zou, kon niet zooveel
verschil maken in vergelijking met wat de
waarheid voor Bob en zijn vader beteeke-
nen zou.
De bankdirecteur begon weer te spreken.
„Wil je het geld teruggeven, of zeggen,
wat je er mee gedaan hebt?"
Jackson hief het hoofd op.
„Ik... ikheb 't niet", zei h\j heescli.
„Ik kan u niet zeggen waar 't is."
„Je bedoelt toch niet, dat je het sinds
gisteren hebt opgemaakt?"
„Neen, ik kan het met enkele dagen te-
Vragen van Kamerleden.
Het lid der Eerste Kamer mr. A. J. van
Vessem heeft de volgende vragen gericht
tot den minister van buitenlandsche zaken:
Heeft de minister kennis genomen van
het artikel in de „Nieuwe Rotterdamsche
Courant" van 28 December jl., avondblad,
handelende over het Britsch-Fransche be
middelingsvoorstel in het Italiaansch-Ethio-
pisch conflict, waarin voorkomen de vol
gende zinsneden„Wij hebben mededee-
lingen ontvangen waaruit blijkt dat het
lang niet alleen de openbare meening in
Engeland is geweest, die het voorstel van
Hoare en Laval heeft doen verdwijnen" en
„Wij meenen zelfs te mogen aannemen, dat
Eden van Nederlandschen kant* niet on-
voorgelicht is gebleven over de opvatting
van onze regeering?"
Is de minister bereid mede te deelen, of
inderdaad de Nederlandsche regeering hare
opvatting over het bedoelde bemiddelings
voorstel ter kennis van den Britschen mi
nister heeft gebracht en indien dit is ge
schied, hoe deze opvatting luidde en wan
neer deze ter kennis van den Britschen
minister is gebracht?
Indien het bericht in de „Nieuwe Rot
terdamsche Courant" onjuist is, is de mi
nister dan niet van oordeel, dat het lands
belang eischt, dat onjuiste berichten als
deze, welke de neutraliteit van Nederland
bij een conflict tusschen andere mogend
heden in twijfel doen stellen en welke hier
te lande en in het buitenland den indruk
moeten wekken, dat maatregelen van an
dere mogendheden ter bevordering van den
vrede en ter voorkoming van een Europee-
schen oorlog door de Nederlandsche regee
ring worden tegengewerkt, terstond door
de regeering op categorische wijze worden
tegengesproken
Rijksbeurzen.
De minister van Onderwijs, Kunsten en
Wetenschappen brengt ter kennis van be
langhebbenden, dat personen met een bui
tengewonen aanleg voor de studie, die niet
in staat kunnen worden geacht hun studie
kosten te betalen en die gedurende den
cursus 1936/1937 voor een Rijksbeurs (ren
teloos voorschot) ter tegemoetkoming in
die kosten in aanmerking wenschen te ko
men, met uitzondering van
1. die studenten aan de rijksuniversitei
ten en de Technische Koogeschool te-Delft,
die reeds vóór 1 Mei 1936 één of meer aca
demische examens aan die inrichtingen
van onderwijs hebben afgelegd of zullen af
leggen, welke gegadigden hun aanvragen
moeten indienen bijhet college van cura
toren der inrichting van onderwijs, waar
aan zij studeeren. (Studenten aan de
Rijksuniversiteit te Utrecht moeten in hun
verzoekschrift vermelden de richting van
hun'studie (groep van vakken)
2. hen, die aan een inrichting van kunst
studeeren, èn
3. hen, die aan een inrichting tot oplei
ding van onderwijzer (es) of hoofdonderwij
zer (es) studeeren, zich vóór 1 Maart 1936
per gezegeld adres tot zijn departement,
af deeling V.H.H.O. moeten wenden.
Leerlingen van ambachtsscholen en van
andere inrichtingen voor lager nijverheids
onderwijs moeten hun adres vóór 1 Februari
1936 indienen bij zijn departement, afdee-
ling N.O.
De aandacht wordt er op gevestigd, dat
ook zij, die thans nog geen eindexamen
hoogere-burgerschool of gymnasium heb
ben afgelegd, doch met 1 September 1936
een beurs wenschen voor de studie aan een
universiteit of hoogeschool, hun request
eveneens vóór 1 Maart 1936 moeten indie
nen.
Pluimveehouders protesteeren.
De pluimveehouders, aangesloten bij de
Algemeene Nederlandsche Pluimveeteelt-
vereeniging hebben minister Deckers op
origineele wijze nieuwjaar gewenscht.
Door de graanrechten die de pluimvee
houders moeten betalen, wordt het voeder
ruggeven, maar nu niet."
Meneer Evans keek hem nog een oogeti-
blik aan. Er was boosheid in zijn gezicht,
maar ook verbazing en onzekerheid. Hq
wendde zich tot den procuratiehouder.
„Roep direct een politie-agent", beval h\j.
Jackson stak zijn hand uit en greep zich
aan den rand vafi meneer Evan's schrijf
tafel vast.
De directeur staarde hem een oogen-
blik aan.
„Ga zitten", zei hij, niet onvriendelijk. En
toen „Ik had 't niet kunnen gelooven. Ik
zou huizen gebouwd hebben op je eerlijke
gezicht."
Jackson zat zwijgend, als versuft en stil,
met de oogen gesloten en na een oogenblik
bewoog de oude heer zich onrustig op zijn
stoel heen en weer.
„Er moet toch een verklaring voor zijn,
is het niet? Had je het geld zoo hard noo-
dig? Je hoeft niet te antwoorden, als je
niet wilt."
Maar Jackson keek niet op.
De directeur wendde zich even later af.
„Nu", hernam hij, „het blijkt alweer dat
men geen menscben zonder referentie moet
aannemen, en ook niet afgaan op eigen oor
deel, maar het spijt me, Morgan, 't spijt
me heel erg."
Iets later werd er aan de deur getikt, en
Jackson keek en stond toen op.
„Ik zal rustig meegaan", sprak hij. En
zelfs de twee politieagenten, die links en
rechts van hem stonden, aarzelden een
oogenblik, toen ze het kalme gezicht van
den jongeman zagen. Een van hen haalde
een paar handboeien voor den dag.
2 per 100 K.G. duurder. Zooals de ver-
eeniging mededeelt, heeft de regeering het
onbillijke hiervan, ingezien en getracht de
graanrechten indirect te restitueeren door
den export van eieren te bevorderen, waar
door de eierprijs loonend zou blijven. De
export van eieren ia echter sterk terugge-
loopen en nu doet <Ie toestand zich voor,
dat de regeering heeft erkend, dat sedert
1 September jl., dus reeds sedert vier
maanden, de graanrechten vrijwel ten volle
op de pluimveehouders drukken, en dat
zij nog steeds overweegt, of restitutie mo
gelijk is.
Vele pluimveehouders hebben den minis
ter thans een nieuwjaarswensch gezonden
waarop een sluitzegel is geplakt met de
leuze„Wij vragen geen steun, wij vragen
rechtteruggave aan de pluimveehouders
van de door hen betaalde graanrechten".
Garantie suikerbieten.
Ten einde te bevorderen, dat de voor het
jaar 1936 beschikbare garantie voor sui
kerbieten zoo spoedig mogelijk onder de
daarvoor in aanmerking komende telers
wordt verdeeld, verzoekt men ons van be
voegde zijde het volgende te willen mede-
deelen.
Aan de bij de Provinciale Landbouw
crisis-organisaties bekende telers van sui
kerbieten zal binnenkort een aanvraagfor
mulier voor suikerbietengarantie voor 1936
worden toegezonden, hetwelk zij, die voor
garantie in aanmerking wenschen te ko
men uiterlijk 15 Januari 1936 nauwkeurig
ingevuld moeten inleveren bij de Land-
bouw-Crisis-organisatiewaarbij zij zijn
aangesloten.
Telers die op 6 Januari nog geen aan
vraagformulier hebben ontvangen, dus ook
degenen die niet als suikerbietenteler be
kend zijn, doch in 1936 suikerbieten zouden
willen verbouwen, moeten ook aan dezen
eisch voldoen en dienen dus zoo spoedig
mogelijk een dergelijk formulier aan te
vragen bij de Landbouw-crisis-organisatie
binnen wier werkgebied hun bedrijf is ge
legen.
Interview met minister Gelissen.
De aandachtige lezer zal reeds hebben be
grepen, dat de woorden
„Als we weer op gang komen, wordt het
tempo sneller.
Zoo mogen we het nieuwe jaar ingaan
met eenig meerder vertrouwen, hopend, dat
de opleving een blijvend beteren toestand
voor ons volk zal brengen."
abusievelijk onder het artikeltje inzake de
kinderpostzegels werden geplaatst. Zij vor
men het slot van de mededeelingen van den
minister van handel, nijverheid en scheep
vaart.
- De stroonü^niocomotief.
Op Vrijdag 10 Januari a.s. zal de eerste
proefrit wórden gereden met de gereed ge
komen stroomlijnlocomotief van de Neder
landsche Spoorwegen, meldt de „Tel." De
verbouwing van de sneltreinlocomotief van
de serie 3700 tot stroomlijnlocomotief, wel
ke in de werkplaats te Tilburg, is geschied,
is thans voltooid.
De spoorwegen zullen de te houden proef
ritten rijden op het traject Tilburg—Vlis-
singen, dat steeds als vast traject voor het
inleggen van proefritten dienst doet. Hoe
lang een en ander zal duren valt thans nog
niet te zeggen. Evenmin kon men nog me-
dedeelen op welk baanvak de eerste stroom-
locomotief in den sneldienst zal gaan rijden.
Eenige belangrijke wenken voor
automobilisten.
De K.N.A.C. schrijft ons
Voor automobilisten, die naar België
gaan zijn de volgende voor geheel België
geldende verkeersbepalingen daarom van
zooveel belang, omdat deze voorschriften
van die, welke in Nederland gelden, afwij
ken.
Verlichting. Het voeren van een ver
lichting is in België behalve gedurende de
„Nèen, ik denk niet, dat jullie moeite
met hem zullen hebbenriep meneer
Evans. En toen zij de deur bereikt hadden,
boog hij zich onwillekeurig voorover.
„Goedendag, Morgan
Jackson keerde zich om.
„Goeden dag, meneer
Toen werd de deur achter hen gesloten.
De oude heer leunde met een diepen
zucht in zijn stoel terug.
„En toch kan ik 't niet gelooven zei
hij, „ik kan 't niet gelooven."
XII.
Valsch licht.
„Lieve Gene
Sylvia liep snel naar haar toe en nam
haar handen, keerde zich toen om en voer
de haar mee naar een tuinbank.
„Ik ben zoo blij, dat je gekomen bent",
ging ze voort. „Ik. was bang, dat ik je nooit
meer zien zou, en ik ben zóó in zorg over
je geweest
Virginia ging zitten en probeerde tegen
haar vriendin te lachen, maar het was geen
vroolijk lachje en Sylvia boog zich impul
sief voorover en kuste haar.
„Woorden zeggen zoo weinig", voegde ze
er aan toe, „maar wij zijn toch vriendinnen
gebleven, hè?"
Virginia drukte de hand, die stil in de
hare lag.
„Natuurlijk", zei ze.
Lloyd was nu weer in orde, en hoewel hij
niet zooveel scheen te drinken, als vóór zijn
ziekte, bracht hij toch het grootste deel van
den dag buitenshuis door, zoodat Virginia
hem zelden zag. Rechter Kent was al gerui-
nachteljjke uren ook verplicht gedurende
hevig mistweer.
De koplichten moeten worden gedempt
voor tegenliggers, zelfs op grooten afstand
wanneer dit wordt verzocht door het knip
peren der lichten en voorts in bebouwde
kommen waar deze verlicht zijn.
Gedempte lichten zijn verplicht in be
bouwde kommen voorzien van openbare
verlichting. Zij zijn echter verboden en
moeten door de stadslichten worden ver
vangen ingeval de openbare verlichting
van dien aard is, dat bij niet mistig weer
een voertuig gemakkelijk op 100 M. is te
onderscheiden (b.v. stadsverlichting der
grootere steden).
Mist of bermlichten zijn verboden in be
bouwde kommen en bij het tegenkomen
van andere voertuigen.
Stationneerende en parkeerende voertui
gen moeten gedurende de duisternis van
een verlichting zijn voorzien, indien de
wegverlichting ze niet duidelijk zichtbaar
maakt op 'n afstand van minstens 100 M.
Signaleering. In de bebouwde kommen
mogen tusschen 22 en 7 uur geen geluid
signalen worden gegeven. Zij worden dan
vervangen door het herhaald knipperen
met die lichtsignalen.
In de bebouwde kommen is het verboden
geluidssignalen te geven tusschen 7 en 22
uur, tenzij er wegens de omstandigheden
geen enkel ander middel kan aangewend
worden om een dreigend ongeval te voor
komen.
Deze waarschuwingen moeten zoo kort
mogelijk zijn.
Buiten de bebouwde kommen mogen
geen luidruchtiger waarschuwingen wor
den gegeven dan vereischt is voor de vei
ligheid van het verkeer. Dus moeten sig
nalen worden gegeven, wanneer de veilig
heid van het verkeer dit vereischt.
Voor richtingaangeven en stopsignalen
gelden dezelfde bepalingen als in Neder
land, behalve, dat tusschen het vallen van
den avond en het aanbreken van den dag
moet worden gebruik gemaakt van licht
gevende richtingaanwijzers.
Voor buitenlandsche automobilisten is in
verband met de internationale overeen
komst van Parijs van 24 April 1926 de
invoering van deze bepaling opgeschort.
Wat betreft den voorrang van verkeer
kent België een systeem van „hoofdweg
gaat voor", zoowél in als buiten de be
bouwde kommen. Hiervan werden onlangs
door de K.N.A.C. de bijzonderheden be
kend gemaakt.
Een zeer belangrijke bepaling is, dat in-
- dien een weggebruiker links wil afslaan hij
den doorgang niet mag afsnijden voor den-
gehe die zijn weg vervolgt.
Het costuum onzer voorouders.
Van half Januari tot de tweede week van
Februari zal in de Ridderzaal te Den Haag
een expositie „Het Costuum onzer Voor
ouders" gehouden worden.
Deze tentoonstelling waartoe het iiiitia-.
tief genomen werd door de vereeniging
„Tëgemoetkoming in bijzondere omstandig
heden" te Den Haag, wekt reeds bjj de
voorbereiding, zooals op een dezer dagen
gehouden persconferentie kon worden ge
constateerd, den indruk een unieke verza
meling costumes, uit het tijdvak tusschen
1750 en-1 "5, te zullen bevatten
Het ligt in de bedoeling van. het comité,
dat reeds wekenlang den toevoer uit alle
deelen van het land aan 't verwerken is,
om de costumes te rangschikken in 17 ta-
fereelen, in welke de eigenaardigheden van
elke periode tot uitdrukking gebracht wor
den. Speciaal zal de historische ontwikke
ling van de verschillende modes in deze
165 jaren belicht worden in een aantal
„shows", waarbij verschillende Haagsche
dames de costumes zullen dragen. In een
afzonderlijke afdeeling zullen de bruids-
costumes, waaronder zeer kostbare, ten
toongesteld zijn.
De geheele collectie bestaat uit ruim 200
costumes, voornamelijk door particulieren
afgestaan en voor het resteerende gedeelte,
voor zoover aanvulling noodig was, door
enkele musea.
Ook uit Friesland en de Zaanstreek zijn
afzonderlijke inzendingen verkregen, terwijl
men tijd weg. Hij schreef haar geregeld,
maar behalve haar huishoudelijke plichten
en de enkele maal, dat zij, ingevolge rech
ter Kent's verzoek, zijn huis inspecteerde,
had zij weinig te doen haar leven was zoo
leeg geworden.
Hoe zij ook probeerde, en wat zij ook
deed, haar tevreden kijk op het leven was
verdwenen.
Ze deed haar best afleiding in huis te
vinden en in den tuin. Maar er was niet
veel wat ze doen kon. Zelfs bij rechter
Kent hielden Jonathan en Dinah alles zoo
goed in orde, dat haar bezoeken feitelijk
overbodig waren, hoewel de oudjes blij wa
ren als ze kwam.
Maar drie dagen nadat Jackson in Evans-
ville gearresteerd was, hadden Dinah ea
Jonathan een gesprek over Virginia, met
het gevolg, dat Dinah dien avond haar
shawl omsloeg, haar besten hoed opzette
en naar Virginia ging. Virginia deed alsof
ze las, maar het boek was in haar schoot
gevallen en ze leunde achterover met geslo
ten oogen, toen Dinah de woonkamer bin
nenkwam.
„Ik kom u eens opzoeken, lieve juffrouw
Genia."
Virginia schrok op.
„Dinah, is er iets?" riep ze. „Je bent zoo
keurig gekleed i"
,,'t Is misschien wel erg brutaal van me,
om bij u te komen, maar ik moest het
heusch doen."
(Wordt vervolgd.)
