MAANDAG
HET HOOGSTE RECHT
:NO.290'
73e «Jaargang
Uitgave: firma F. VAN DE VELDE Ir., Walstraat 58-60,Vlissingen. Telef. 10. Postrekening B628T
Verschijnt dagelijks, nitgezonderd op Zondag en algemeen erkende Christelijke feestdagen
151
EERSTE BLAD
STADS- EN PROVINCïENIEUWS
ELECTRISCH KOKEN
FEUILLETON
1935'
VU88INGSCHE COURANT
ABONNEMENTSPRIJS: Voor alle gemeenten op Walcheren en waar agentschappen geves
tigd zijn f2.20 per 3 maanden. Franco door het geheele rijk f2.50. Voor België. Duitschland
en Frankiijk f3.40. Voor de overige landen bij wekel. verz. f3.20. Afzonderlijke nrs. 5 cent.
ADVERTENTIEPRIJS: Van 1—5 regels fl.25; iedere regel meer 25 cent Bij abonnement
speciale prijzen. Reclames 50 ct p. regel. Kleine advertenties van 15 regels 50 ct. iedere regel
meer 10 ct (max. 10 regels). Bij 3 maal plaatsing van 1-5 regels f 1.alles bij vooruitbetaling
De abonné's in't bezit eener A gulden bij levens- f*r|A gulden bij dood
Polis, zijn GRATIS verze- |||||l| lange ongeschikt- ^I|S| door >111
kerd tegen ongelukken voor: ADDD heid tot werken. DDD een ongeluk. (lUl
1 gulden bij verlies 4
van een
hand, voet of oog. J
1 gulden bij verlies 4 AA gulden bij verlies A P gulden bij verlies
van 11 BI I van een q van een
J een duim. ADD wijsvinger. LJX3 anderen vinger.
AANGESLOTEN BIJ HET
BUREAU VOOR PUBLICITEITSWAARDE, INGESTELD DOOR DE VEREENIGING „DE
NEDERLANDSCHE DAGBLADPERS"
Dit nummer bestaat uit 2 bladen
Feestavond voetbalvereeniglng
„Eiland Boys".
De Oude Vriendschap.
Op buitengewoon prettige wijze hebben
de „Eiland Boys" Zaterdagavond met een
variété-programma, waarvan elk nummer
een attractie op zich zelf waS, in een volle
zaal hun jaarfeest gevierd. Na een wel
komstwoord van den w.n. voorzitter, den
heer J. A. de Buck, speciaal tot het bestuur
van de feestvereeniging „Het Eiland" en
een opwekking om lid of donateur van de
voetbalvereeniging „Eiland Boys" te wor
den, bracht het huisorkest, onder de be
proefde leiding van Charles Haaze, er al
direct de feeststemming in met het „Club
lied" (wijze „Wij gaan naar Rome"), dat
door de aanwezigen spontaan werd mede
gezongen.
Als eerste nummer op het tooneel ver
scheen daarna de Hollandsche cabaretière
Ida Correli, wier met charme gezongen
liedjes danig insloegen het hartelijk ap
plaus, dat haar vooral na „Moeder" ten
deel viel, was een welverdiende belooning
voor het gebodene.
Voor twee bijzonder aantrekkelijke num
mers zorgden mr. Abdul, een. bewonderens
waardig equilibrist, die zeer zware even
wichtstoeren deed en Alfred Robbens, een
kunstwielrijder, die verbluffende evoluties
presteerde op zijn karretjes, waarmede hij
even vertrouwd is als de „Eiland Boys" met
den bal. Belde artisten, die fel beapplaudis-
seerd werden, verstonden tevens de kunst
om de lachspieren der toeschouwers in be
weging te brengen, door aan hun optreden
de attractie van publieke medewerking te
verbinden, welke tot groote hilariteit aan
leiding gaf.
Dan waren er „The 2 Illeroxs", jonglee-
rende, balanceerende voetantipodisten, die
sensationeele staaltjes van hun kunnen
deden bewonderen, waarmede zij bewezen
de wet der zwaartekracht overwonnen te
hebben. Ook zij oogstten 'n daverend sussec.
Het hoofdnummer werd gevormd door
geen onbekende op de Vlissingsche plan
kenPierre Leenhouts, nog altijd een
Vlissinger in hart en nieren. „Onze Piet",
die uitstekend weet hoe hij voor lachende
gezichten en een stemming op hoogspan
ning moet zorgen, veroverde met zijn aar
dige moppen en op de hem eigen ondeugen
de wijze voorgedragen vroolijke, geestige
liedjes, als het loflied op de schoone Anne-
mie, van stonden aan de zaal. Hij was en
bleef als conferencier en humorist excellent
op dreef en bewees met z'n „Opinies over
de liefde", „De bollenbakker" en „De oude
snoeper" nog steeds een first class karak
terhumorist te zijn. Zijn enorm succes steeg
na een populaire pot-pourri, welks refrein
tjes in massa-zang werden uitgevoerd, tot
een ware ovatie, welke hem noopte tot een
toegift, waarvoor hij een declamatie in te
legram-stijl uit de oude doos koos, welke
zeer toepasselijk in 'n hulde aan. de „Eiland
Boys" culmineerde.
Charles Haaze en zijn dapper orkest kwe
ten zich opperbest van 'n juiste begeleiding
van de diverse nummers, prettige vertol
king van de entracte, alsmede van de dans
muziek, welke er voor zorgde, dat ook de
•darislustigen. niets te kort kwamen.
Alles bij alles een pracht-avond
Badhuis aan de Bonedijkestraat.
Gedurende de week van 2 tot 7 Decem
ber werden in het badhuis 392 baden geno
men en wel 270 door heeren, 86 door dames
en 36 door kinderen.
BEZOEKT DE
DEMONSTRATIE
op Dinsdag 10 December-half drie.
Toonzaal Koningsweg 45
N.V. P.Z.E.M.
Overboord geslagen en verdronken.
Hedennacht omstreeks half drie is de
schipper C. Huiszoon van het visschers-
vaartuig „VI. 31" ter hoogte van West-
kapelle overboord geslagen en verdronken.
De schipper stond op de kap van den
motor, toen hij een klap van het zeil kreeg
en overboord werd geslagen. Onmiddellijk
werd een lijn naar den drenkeling gewor
pen, doch doordat de schipper zijn zwaar
oliegoed aan had, was hij onmiddellijk in
de diepte verdwenen.
Het lijk van den schipper, die 48 jaar
oud is en hier ter stede woonachtig was,
is nog niet gevonden.
M. S. F.
St. Nicolaas"Soirée.
Concertgebouw.
Het steeds actieve M.S.F., welks corres
pondentschap hier ter stede thans in han
den is van den heer W. Vreeswijk, had, ten
einde weder te trachten een penningske
voor de lijdende menschheid in te zamelen,
Zaterdag een gezelligen avond met attrac
ties georganiseerd, waarop de M.S.F.-girls
onder leiding van Jack de Coninck met
succes enkele nummertjes ten beste gaven
en ook St. Nicolaas met Zwarten Piet van
hun tegenwoordigheid deden blijken. Een
prima versterkt orkest onder leiding van
Corns, van Beers zorgde voor een prettige
stemming en noodde ten dans. Onnoodig te
zeggen, dat de danslustigen daarvan een
gretig gebruik maakten.
Herijk maten en gewichten.
Ged. Staten hebben beslotendat de
herijk der maten en gewichten in 1936 voor
de hierna vermelde gemeenten zal plaats
hebben op de volgende dagen en nader door
den ijker in overleg met het gemeentebe
stuur vast te stellen uren.
Te Middelburgvoor Middelburg 6, 7,
8, 9, 10, 13, 14, 15, 16, 17, 20, 21, 22, 23,
24, 27, 28, 29, 30 en 31 Januari voor
Nieuw- en St. Joosland 3 en 4- Februari
voor St. Laurens 5 Februarivoor Grijps-
kerke 6 Februari.
Te Vlissingen 17, 18, 19, 20, 21, 24, 25,
26, 27 en 28 Februari.
Te Koudekerke voor Koudekerke 3 en
4 Maartvoor Biggekerke en Meliskerke
5 Maart.
Te Westkapelle voor Westkapelle 17 en
18 Maartvoor Zoutelande 16 Maart.
Te Domburgvoor Domburg 19 en 20
Maartvoor Aagtekerke 20 Maart.
Te Oostkapelle 23 Maart.
Te Serooskerke (Walcheren) 24 Maart.
Te Veere voor Veere 25 en 26 Maart
voor Vrouwenpolder 25 Maart.
Te Arnemuiden 27 Maart.
Te Oost- en West-Souburg voor Oost
en West-Souburg 30 en 31 Maart en 1
Aprilvoor Ritthem 31 Maart.
Studentenvereenïging „Non Sordent
in Undis".
Zaterdagmiddag zijn het bestuur en vele
leden en oud-leden van de Zeeuwsche Stu
dentenvereenïging te Leiden „Non Sordent
in Undis" aan het station te' Middelburg
verwelkomd door te Middelburg vertoeven
de oud-leden en daarna met een zevental
open rijtuigen, waarvan de paarden met
pluimen en bellen getooid waren, een tocht
door de stad begonnen. Op de beide eerste
rijtuigen zaten medègekonien palfreniers
de eerste voerde het vereenigingsvaandel
mede, en op de andere bokken hadden
muzikanten naast den koetsier plaats ge
voerd.
In het tweede rijtuig werd een als
Zeeuwschè boer gekleede pop mede ge
nomen.
De tocht ging langs de kaden, ovèr den
Dam en door de Kortedelft naar de Abdij,
deze werd rond gereden en ten slotte via
St. Pieterstraat en Langedelft „de Zon"
bereikt, waar de lunch werd gebruikt.
Des middags kwamen de rijtuigen weer
voor en ging de tocht nu naar Souburg,
waar allen gast waren van de familie Van
Doorn.
Bij terugkomst te Middelburg was het
doel een receptie in St. Joris, waarop o.a.
verschillende autoriteiten hun opwachting
maakten.
Te 6 uur had de Inauguratievergadering
in hetzelfde gebouw plaats en werden ver
schillende nieuwe leden geïnstalleerd, waar
na een diner volgde.
Zondagmiddag begaf men zich per auto's
naar Vlissingen, waar het eerste doel was
de rotonde bij het standbeeld van Michiel
Adriaansz. de Ruyter, waarbij het muziek
gezelschap van het opleidingsschip stond
opgesteld.
Toen de vereeniging met het vaandel
voorop kwam aanstappen langs den Boule
vard, zette het muziekkorps een flinken
marsch in.
Ook de studenten stonden bij het stand-,
beeld stil en trad de praeses, de heer W.
Th. C. van Doorn, naar voren en zeide, dat
het een goede gewoonte is van deze veree
niging om telken jare een hulde te bren
gen aan Zeeland's grootsten zeeheld, die
ook voor geheel Nederland zoo ontzettend
veel heeft gedaan en wiens geest nog steeds
voortleeft, wat o.a. bleek in 1830, toen
vele Zeeuwen met de Leidsche jagers mede-
streden in den laatsten oorlog, waarin Ne
derland actief moest optreden. Het is
daarnaast ook een bewijs van aanhanke
lijkheid der Leidsche studenten aan Vor
stenhuis en Vaderland.
Hierna begaf de praeses zich binnen het
hek van het standbeeld en legde een krans
neer. De muziek zette het Wilhelmus in,
dat de studenten meezongen en vervolgde
met een potpourri van vaderlandsche lied
jes, o.a. slaande op Piet Hein en De Ruyter.
De beer Van Doorn nam nogmaals het
woord om het muziekkorps en den direc
teur hartelijk dank te brengen voor hun
medewerking en woorden van hulde voor
de prestaties, te meer omdat hij vernomen
heeft, dat er jongens onder zijn, die nog
slechts twee maanden in dienst zijn.
Nadat studenten en muzikanten op de
gevoelige plaat waren vereeuwigd, trokken
de studenten af, terwijl het muziekgezel
schap weer een marsch deed hooren.
Het officieele gedeelte der reünie van
„Non Sordent in Undis" was hiermede ten
einde.
Scheepvaartberichten.
Heden is alhier binnengekomen het En-
gelsche stoomschip „Specialist" van De-
mer'ara met een lading hout voor Middel
burg.
MIDDELBURG
Schoolgeld-verordening lager onderwijs.
Burg. en Weth. van Middelburg bieden
den raad een geheel nieuwe schóolgeldver-
ordening voor bet L.O. ter vaststelling aan
waarbij rekening is gehouden met den door
Ged. Staten gestelden eisch, dat bij een be
lastbare som van 3000 eer schoolgeld van
30 voor het gewoon l.o. moet worden vast
gesteld en dat van het meerdere 1 dient
te worden geheven tot het maximum is be
reikt. Het maximum, dat hier wordt bedoeld,
is het gemiddelu bedrag der kosten per
leerling van het gewoon l.o. Dit maximum
bedraagt over 1934, het laatst afgesloten
dienstjaar, 82.70, doch zal als gevolg van
de doorgevoerde bezuinigingen voor 1935
waarschijnlijk nog iets dalen, waarom het
ontworpen tarief als hoogste bedrag ƒ76
aanwijst.
Voorts is in het ontwerp een bepaling
opgenomen, waardoor het mogelijk wordt
bjj de vaststelling der verschuldigde school
geldbedragen, rekening te houden mét. de
samenstelling van het gezin, in zooverre,
dat voor een tweede en volgend kind uit een
gezin, dat een gelijksoortige,'nl. een lagere
of uitgebreid lagere openbare of bijzondere
school bezoekt, minder verschuldigd is. Hoe
wel het grondtarief voor het u.l.o. niet is
gewijzigd, omdat een wijziging, i.e. verhoo
ging, niet wordt geëischt, wordt ook voor
dit soort onderwijs de bepaling betreffende
reductie bij meer schoolgaande kinderen,
toepasselijk verklaard.
Het is mogelijk gemaakt in den loop van
een schooljaar den aanslag te herzien, wan
neer de aanslag :n de rijksinkomstenbelas
ting wordt herzien voor het met het school
jaar samenvallende belastingjaar.
Volgens een berekening zal de totaal
opbrengst voor het gewoon l.o. rond 1330
meer, voor het u.l.o. 100 minder, dus in
totaal 1230 meer bedragen, alles gerekend
enkel voor het openbaar onderwijs.
Natuurlijk zal soortgelijke invloed zich bij
het bijzonder onderwijs doen gelden.
OOST- EN WEST-SOUBURG
Rectificatie gemeenteraad.
In het verslag van den gemeenteraad in
ons nummer van Zaterdag hebben wij den
heer Suurmond bij de behandeling van het
verzoek van Ged. Staten over den keurings
dienst doen zeggen dat die salarissen tot
broodsgebrek zullen leiden. Dit moet zijn
niet rot broodsgebrek, enz.
KOUDEKERKE
Gemeenteraad.
Vergadering =van den gemeenteraad op
Vrijdag 13 December, des nam. 2 uur.
Punten van behandeling
1. Notulen.
2. Ingekomen stukken.
3. Voorstel van Burg. en Weth. tot in
trekking van de verordening als bedoeld in
art. 10 der Drankwet en aan H. M. de Ko
ningin te verzoeken, het maximum der ver
gunningen vast te stellen op acht.
4. Idem tot verhuring van een perceel
gemeentegrond aan den Braamweg voor
den tijd van één jaar.
5. Idem tot vaststelling eener verorde
ning op de heffing en invordering van rech
ten voor het gebruik van gemeentewerken
of -bezittingen en voor vanwege het ge
meentebestuur verstrekte diensten.
6. Idem om de electrificatie van de mu
ziektent te doen uitvoeren voor een bedrag
van 80.
7. Idem om verbetering aan te brengen
in de afwatering van den Tram- en Seis-
singel.
8. Idem om hen te machtigen de gesloten
verklaring voor zware vrachten van den
Verbranden Hofweg te bevorderen.
9. Idem om hen te machtigen een plan
van uitbreiding te doen ontwerpen.
10. Idem om hen te machtigen tot be
planting over te gaan van 1 H.A. grond
in de duinstreek gelegen.
11. Idem tot vaststelling eener gemeen
schappelijke regeling met de gemeente
Middelburg, inzake de toelating van leer
lingen uit de gemeente op de openbare
scholen voor uitgebreid lager onderwijs al
daar.
12. Idem om in beginsel te besluiten ten
behoeve van de werkloozen, die in de steun
regeling of in de werkverschaffing zrjn op
genomen en die uit hun werkloozenkas
trekken een Kerstgave beschikbaar te
stellen.
Naar het Ameribaansch van
MILDRED DANNING.
„Zoo, geef hem niet meer, als jij er iets
aan kunt doen, Tom."
„Neen, meneer. Ik zal hem slappe geven,
meneer."
„Dat is best, Tom."
Jackson keek op zijn programma. Vir
ginia's dans.
Hij liep de kamer uit en slenterde in de
hall heen en weer. Toen keek hij de trap
op en zag dat het hoekje leeg was. Hij
gluurde om zich heen, om zeker te zijn, dat
hij niemand zag, sloop toen de trappen op
en zette zich behaaglijk in een grooten
Btoel om dezen dans met Virginia uit te
zitten.
Hq lachte zachtjes, toen hij daar zoo zat.
maar langzamerhand veranderde de uit
drukking van zijn gezicht, toen hij aan hun
laatsten middag samen dacht. Wat een
wondermooie dag was het -geweest Toen
hij daar zoo zat, schoot hem een andere
gedachte te binnen. Als hij Virginia niet
spreken kon, schrijven kon hij haar wel
Daarop haalde hij haar briefje te voor
schijn en vouwde het om, zoodat hij een
leeg kantje voor zich had toen begon hij
zijn gedachten op papier te schrijven. Maar
't schrijven vlotte niet erg. Al zijn gedach
ten verzamelden zich in één zin en hij
schreef drie keer „ik heb je lief".
Met den brief in de hand, bleef h\j een
poos zitten en verbaasde zich er over, welk
gelukkig gesternte hem haar liefde had ge
bracht. Het wonder maakte zijn hart vol en
weer nam hij zijn potlood en schreef, zijn
oogen donker en ernstig. „Ik heb je lief",
schreef hij weer, „en voor jou zou ik alles
opofferen, als 't noodig was, mijn geluk,
mijn leven, zelfs mijn eer, terwille van
jou
Toen hij het laatste woord neerschreef,
ving zijn oor een geluid beneden aan de
trap op en hij drong zich in een hoek om
niet gezien te worden. Hij was niet in een
stemming om met anderen te converseeren.
Toen zag hjj door het groen van de planten
dat het Lloyd was, die beneden aan de trap
stond. De jongen bleef een oogenblik staan,
naar rechts en links kijkend, haastte zich
toen de trappen op, liep langs Jackson heen
en begaf zich naar de eerste verdieping.
Toen Lloyd de restauratiezaal verlaten
had, was hij op zoek gegaan naar zijn
partner en ontdekte, dat zij aan zijn komst
gewanhoopt had en met iemand anders
dankte. Hij bleef een poos bij de deur naar
het dansen kijken. Naast hem stonden een
paar oudere dames en hoewel hij geen acht
op hen sloeg, hoorde hij dat een van hen
opmerkte „Mevrouw Monroe draagt haar
parels vanavond niet. Waarom zou ze het
niet doen? Ik begryp het niet, ze zijn zoo
mooi."
Lloyd keerde zich af en ging naar de
eetkamer terug, met de woorden die hij
juist gehoord had, nagalmend in ztfn
hoofd.
Een paarlen halssnoer was het, herinner
de htj zich. Toen stond hij plotseling stil.
Een halssnoer Kon h\j ooit vergeten, hoe
Gloria Fenwick tegen hem gesproken had?
Wat kon hem per slot de wereld schelen
Waarom moest mevrouw Monroe 'n pracht
halssnoer hebben, terwijl de vrouw die hij
liefhad, er geen bezat? En hij had haar
verzekerd dat zij er een zou krijgen.7^...
Lloyd was zoo wit als een doek. Hij had
het haar beloofd, wat konden hem de ge
volgen schelen? Zou hij, ooit weer zoo'n.
kans krijgen? Mevrouw Monroe had haar
halssnc^r niet aan. Was het achter slot, of
ergens in haar kamer, waar hij het zou
kunnen vinden? Hij kende 't huis. Een
vlugge ren naar boven en weer naar bene
den, terwijl de hall verlaten was
Niemand zou hem verdenken. Waarom
ook? Hij behoorde tot een van de voor
aanstaande families uit Harrisville. En als
't hem eens lukte
't Noodlot was tegen hem, dien dag,
hoewel hij juist het tegenovergestelde vond.
Hij keek snel de hall rond, rende heimelijk
de trap op en vond mevrouw Monroe's deur
op een kier. Heel voorzichtig duwde hij die
open, met een hart, bonzend van angst en
opwinding. De kamer was leeg. Een ang
stige blik, een snelle stap naar de toilet
tafel bij de deur en de paarlen, blank en
wit, lagen in z\jn bevende hand. Mevrouw
Monroe of een ander had het snoer klaar
gelegd, voor ze naar beneden ging. Een
oogenblik aarzelde Lloyd nog. Gesteld dat
hij gesnapt werd De rechter Maar de
herinnering aan zijn belofte aan Gloria
Fenwick en wat de belooning zou zrjn, als
hij die hield, was beslissend. Hij liet het
paarlensnoer in zijn zak glijden en sloop
toen bleek en bevend de trap weer af. En
Jackson? Van waar hij zat had hij het ge
zicht op de deur van mevrouw Monroe's
kamer. Hij zag Lloyd naar binnengaan en
er een oogenblik later weer uitkomen. En
htj zag aan Lloyd's gezicht, toen hij versto
len langs hem heen sloop. Wat hij gedaan
had en waarom hij het gedaan had zou de
tijd leeren. Dat er iets ernstigs was, toonde
zijn gezicht duidelijk genoeg. Maar Jack
son hoefde niet lang te wachten om er
achter te komen.
HOOFDSTUK VI.
De avond valt.
In de kleine nis op de trap zat Jackson
bewegingloos, verbaasd. Hij poogde zich
voor te stellen, wat Lloyd in mevrouw
Monroe's kamer gedaan kon hebben.
Had ze hem gestuurd om iets te halen?
Maar waarom dan dat verstolen loopen, en
dat vertrokken, verschrikte gezicht later?
Had hij iets gezien, waarvan hij erg ge
schrokken was? En wat kon dit da.n zijn?
En wat moest hij, Jackson, nu doen? H\j
keek op zijn programma de eerste twee
dansen had hij niet besproken en hij bleef
zitten, trachtend een verklaring te zoeken
voor wat hij net gezien had, zonder er een
te vinden.
Na een poos viel zijn oog op het briefje
in zijn hand. Hij draaide het gedachtenloos
om en las wat Virginia geschreven had.
„Houd alsjeblieft een oogje op hem."
-Tankson ging rechtop zitten. Hij moest toch
uitvinden, wat de oorzaak was van Lloyd's
opwinding en angst, maar hij wist, dat het.
geen nut had, nu naar Lloyd te gaan. Als
hij op de een of andere manier in moeilijk
heden was gekomen, dan zou hij nu toch
zeker niets uit hem krijgen. Hij zou inmen
ging van Jackson als een beleediging op
vatten door zijn haatdragendheid en zou 't
veel moeilijker worden, ook in de toekomst,
om invloed op den jongen te krijgen.
'n Minuut of tien zat Jackson dat pro
bleem te overdemten toen stond hij lang
zaam op. Er was een mogelijkheid, nl. dat
'een verklaring voor wat gebeurd was, in
mevrouw Monroe's kamer te vinden zou
zrjn. Jackson was met Sylvia opgegroeid en
ze kenden eikaars huizen sinds ze kinderen
waren, dus was er geen reden, waarom hij
niet naar boven zou gaan en een onderzoek
in mevrouw Monroe's kamer instellen.
Hij keek naar beneden. Ze waren op het
oogenblik juist midden in een dans en de
hall lag geheel verlaten. Jackson schoof de
varens, waarachter hij verborgen was ge
weest, opzij en liep langzaam de trap op,
naar mevrouw Monroe's kamer. De deur
stond op een kier, hij duwde die verder
open en trad binnen, zonder iets ongewoons
te zien. Blijkbaar had de kamenier het ver
trek nog niet opgeruimd sedert mevrouw
Monroe zich voor het bal vorkleed had,
want er lagen een paar muiltjes naast de
toilettafel en over den rug van een stoel
hing een japon, maar er was absoluut niets
wat de uitdrukking van Lloyd's gezicht
motiveerde.
(Wordt vervolgd.)
