1000
300
100
25
MAANDAG
IS NOVEMBER
ONZE
V,
No. 273
73e Jaargang:
1935
Uitgavefirma F. VAK DE VELDE Ir., Walstraat 58-60, Vlissingen. Telei. 10. Postrekening 66287
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd op Zondag en algemeen erkende Christelijke feestdagen
SINT NIC0LAAS-
PRIJSVRAAG VOOR
VOLWASSENEN
Belangrijke
geldprijzen
STADS- EN PROVINCïENIEUWS
.DIE VERMETELE SANCTIES-
TOEPASSERS
Zo n rheumaiiek!
FEUILLETON
„De Liefde is de meeste"
ABONNEMENTSPRIJS: Voor alle gemeenten op Walcheren en waar agentschappen geves
tigd zijn f2.20 per 3 maanden. Franco door het geheele rijk f2.50. Voor België, Duitschland
en Frankrijk f3.40. Voor de overige landen bij wekel. verz. f3.20. Afzonderlijke nrs. 5 cent.
COURANT
ADVERTENTIEPRIJS: Van 1—5 regels fl.25; iedere regel meer 25 cent Bij abonnement
speciale prijzen. Reclames 50 ct p. regel. Kleine advertenties van 1 —5 regels 50 ct. Iedere regel
meer 10 ct (max. 10 regels). Bij 3 maal plaatsing van 1 - 5 regels fl.—, alles bij vooruitbetaling
De abonné's in 't bezit,eener
Polis, zijn .GRATIS verze
kerd tegen ongelukken voor:
gulden bij levens
lange ongeschikt
heid tot werken.
gulden bij
door
een ongeluk.
dood
gulden bij verlies
van een
hand, voet of oog.
gulden bij verlies
van
een duim.
gulden bij verlies
van een
wijsvinger.
gulden bij verlies
van een
anderen vinger.
AANGESLOTEN BIJ HET "UREAU VOOR PUBLICITEITSWAARDE, INGESTELD DOOR DE VERF.EN1G1NG „DE NEDERLANDSCHE DAGBLADPERS"
Dit nummer bestaat uit twee bladen. Eerste Blad.
„NatonrNjb koop ik van de
adverteerders in de „VLIS-
SINGSCHE COURANT", zegt
Sinterklaas. „Bij hen heb ik
immers den besten waarborg
voor goede kwaliteit en billijke
prijzen
oor de Sint Nicolaasnummers van ons
dagblad, waarvan het eerste op 25 Novem
ber zal uitkomen, hebben wij een prijsvraag
ontworpen, waarvan de aandacht van onze
lezers speciaal gericht moet worden op de
advertenties welke in die bladen voor
komen. Het belooft weer een interessante
wedstrijd te wordenNadere bijzonder
heden zullen wij in onze speciale nummers
bekend maken.
Voor de kinderen heeft onze redactrice,
Mej. Truus Eygenhuysen, eer. afzonderlijken
wedstrijd uitgeschreven.
H.H. Winkeliers, benut deze uitnemende gelegenheid om de aandacht
te vestigen op uw speciale étalages 1 Wij komen U gaarne bezoeken
om onze ZEER VOORDEEL1GE VOORWAARDEN met U te bespreken.
die bi| de deelnemende
winkeliers besteed
moeten worden
DE UITGEVERS DER „VLISS. COURANT"
De storm.
De zware storm, die gisteren een groot
gedeelte van den dag heeic gewoed, beeft
op verscheidene plaatsen in de stad mate-
rieele schade veroorzaakt.
Enkele kappen van lantaarns werden af
gerukt. Op sommige, plaatsen moesten re
clameborden het ontgelden, terwijl ook en
kele schuttingen en rasterwerk door den
storm werden vernield.
Om 5 uur is de provinciale boot „Schou
wen", welke in de buitenhaven lag, van de
trossen geslagen en dreef de boot de haven
in. Met vereende krachten slaagde men er
in de „Schouwen" weder te kunnen meren.
Ook het Duitsche stoomschip „Lotte Blu-
menthal", dat in de buitenhaven lag te bun
keren, geraakte onklaar en kostte het heel
veel moeite het schip weder zoodanig vast
te sjorren dat voor verder onheil niet be
hoefde gevreesd te worden.
Tusschen 4 en 6 uur bestond groot ge
vaar dat verschillende in de buitenhaven
liggende vaartuigen, o.a. de „Albatros" en
enkele koffen, op drift zouden geraken. Ook
hier slaagde men er in deze vaartuigen in
veilige haven te houden.
De mailboot „Oranje Nassau" kwam
eerst om half zeven op de haven en deed
tweemaal vergeefsche pogingen om aan de
ponton te meren. Tenslotte heeft men de
boot veilig en wel vast kunnen leggen.
Mandoline-Vèreeniging T.O.Y.I.D.O.
Concertgebouw.
Onder tamelijke belangstelling, welke
groeide naarmate de avond verstreek, heeft
deze vereeniging Zaterdag onder de kalme,
bezadigde leiding van haar directeur, den
heer M. P. Ventevogel, haar eerste concert
in dit seizoen gegeven. Geopend werd met
„Entre Nous", een aardigén marsch van A.
P. A. Hendriksen, waarop een „Fantaisie
Rhapsodique" van Joh. B. Kok volgde. De
mandola's hadden in dit werk wel een zeer
dankbare partij, waarvan zij zich, evenals
de begeleiding, naar wensch kweten. Voorts
was deze componist vertegenwoordigd met
een boston „Bridal-rose", een zangrijk num
mer, dat mooi werd voorgedragen, bene
vens met een Russische wals „Gwosdika"
(d.i. Anjelier), welke fraai werd genuan
ceerd en een prijzenswaardig gespeelde
mandola-solo deed hooren. Mario Macioc-
chi's Spaansche caprice „Ciel de Seville",
waarin castagnetten en tamboerijn typische
effecten sorteerden, werd met animo uitge
voerd evenals E. Bóucheron's Spaansche
suite „Impressions d'Espagne", welker
„Cörtègé" streng rhythmisch werd vertolkt,
in' de „Serenade" een pakkende mandola-
solo omspeeld door lichte mandoline-versie
ringen. deed beluisteren (jammer dat niet
alles steeds even zuiver klonk), den mando
la's" in „Sous les Órangers" nogmaals ge
legenheid bood op den voorgrond te treden
om te besluiten met een Boléro, een, volks
dans, waaraan de' castagnetten weder het
vereischte cachet verleenden; Als finale
ging de „Tovido-marsch", een melodieus
werkje van den dirigent. De aanwezigen
hebben leider en instrumentalisten na elk
nummer met spontaan applaus beloond.
Prettiger ware het "geweest, indien onder
het musiceeren de hinderlijke koffiepraat
jes gestaakt waren de dirigent had dan
tenminste in Boucheron niet moeten aftik
ken.
Na de pauze heeft de tooneel-afdeeling
met daverend succes de klucht in één be
drijf „Neem een voorbeeld aan vader" door
Otto Zeegers, voor het voetlicht gebracht.
Het aardige stuk, waarin Nora Rank ten
slotte ontgoocheld wordt, daar zij ervaren
moet, dat manlief's handelingen, welke
haar goedkeuring niet weg kunnen dragen,
omdat zij die van haar vader nooit gezien
heeft, juist geschieden naar het voorbeeld
van dien vader, die bij heur moeder en haar
altijd als een toonbeeld van soliditeit heeft
gegolden, doch de katjes heimelijk in bet
donker kneep, werd, behoudens een zwak
moment, waarin enkele zinnen door de op-
voerenden werden herhaald, vlot en lof
waardig in een gezellig aangekleed milieu
vertolkt. De geestige, rake dialoog en het
voortreffelijke samenspel van Leopold
Rank en zijn vrouw, die bewijzen gaven van
een bewonderenswaardige slagvaardigheid,
hebben de lachspieren danig in werking ge
steld. Ook Nora's vader en moeder, Pieter
en Hilda van Duin, alsmede het lang niet
verlegen dienstmeisje Elsje, hebben daar
toe het hunne bijgedragen.
Een gezellig bal besloot den avond.
Badhuis aan de Bonedijkestraat.
Gedurende de week van 11 tot 16 Novem
ber werden in het badhuis 414 baden geno
men en wel 289 door heeren, 92 door dames
en 33 door kinderen.
Haka Crisis-Pakket 1935.
Het bestuur van de coöperatie „De Broe
derband" verzoekt ons opname van het
volgende i
Er is nog veel crisis en ellende. Zeer veel.
Hoe lang nog
D.e coöperatieve beweging streeft naar
een maatschappelijk stelsel, dat gevrij
waard is van depressies, als wij thans reeds
zooveel jaren meemaken. Bij dat streven
vragen we de'dagelijksche medewerking
van al onze leden.
Het is algemeen bekend, dat de coöpera
tieve beweging, wat het medeleven met de
crisisslachtoffers betreft, vooraan "staat.
Zoo wordt er dit jaar weer, evenals de
laatste jaren, een Haka Crisis-Pakket, door
samenwerking van Coöperatie en Handels
kamer, beschikbaar gesteld voor de werk-
looze leden (gezinshoofden en kostwinners).
Het pakket bevat een aantal belangrijke
levensmiddelen, terwijl ook voor een ver
snapering is gezorgd. Omstreeks Kerstmis
wordt het pakket thuisbezorgd.
Onze leden, die meenenpn aanmerking te
komen voor het pakket, jvorden verzocht,
zich te komen opgeven op Dinsdag 19 No
vember a.s., des avonds tusschen 7 en 9
uur, in de bakkerij Van Dishoeckstraat 54.
De groene stempelkaart van de Gem. Ar
beidsbeurs meebrengen.
MIDDELBURG
Ontspanning voor werkloozen.
Het onspanningslokaai in het voormalige
Militair Hospitaal zal Maandag 25 Novem
ber weer worden opengesteld van 2 uur tot
half 6, doch thans alleen voor de werkloo
zen boven de 24 jaar en voor de jongeren,
mits zij deelnemen aan de cursussen voor
vakopleiding en ontwikkeling. Deze jonge
ren zullen des morgens in het lokaal huis
werk kunnen verrichten. De jongeren, die
niet aan de cursussen deelnemen blijven
buiten het lokaal.
Stormschads.
De hevige storm, die gisteren boven Wal
cheren woedde, heeft hier en daar in de
stad gelukkig alleen materieele schade aan
gebracht. Bij den heer Van Heijl aan de Sta
tionstraat woei een stuk goot naar bene
den, wat ook gebeurde bij den heer Vader
Waren eens d'Edammer kaasjes
In Italië zeer gezocht,
Door sancties toe te passen,
Raken wij daar uitverkocht.
Want de Mussolini-mannen
Gaan nu woest op ons te keer r
„Weg met Hollands zuivelknollen,
„Zonder smaak, en taai als leer I
„En die bloemen en bloembollen,
„Waarmee Holland naar ons vrtft,
„Wij bedanken voor die klungels,
„Inferieur van kwaliteit
Kijk wij zijn hier met de sancties
Mussi krek een streepje voor I
Daarom smalen d'Italianen
Zoo venijnig in ons oor 1
Mussi doet precies als Reintje,
Keffend bij den hoog en muur
„Bah ik lust niet van die druiven,
„Want ze zijn me veel te zuur 1"
TELESCOOP.
in de Kortedelft. Dakpannen moesten het
ontgelden bij de werkplaats van den heer
Van Loo op den Penninghoeksingel.
Op het Koorkerkhof kwam een losge
waaide telefoondraad naar beneden en op
den overgang bij den Nieuwlandschen weg
woei een paal van de radiodistributie om.
Ook hoorden wij nog van een omgewaaiden
schoorsteen van een perceel in de Singel
straat, maar alles liep zonder persoonlijke
ongelukken af.
Ongewenscht bezoek.
De. familie P.. I. N., wonende Heeren
gracht, is verleden week afwezig geweest
en ontdekte bij thuiskomst, dat vermoede
lijk in den nacht van 15 op 16 dezer een
ongewenschte gast, vermoedelijk door het
indrukken van een ruitje n de deur, naar
binnen is gekomen en een bedrag van 38
heeft ontvreemd. De recherche nam eenige
vingerafdrukken en zet het onderzoek voort.
Tram in zijn loop belemmerd.
De politie maakte proces-verbaal op te
gen een automobilist, die door met zijn auto
op de tramrails te verblijven, een tram in
zijn loop hinderde.
OOST- EN WEST-SOUBURG
Een tooneeluitvoering.
Zaterdagavond gaf de sc-det- en tooneei-
vereeniging „Marnix van St. Aldegonde"
een tooneeluitvoering in de zaal van den
Pijnen van rheumatiek-aanvallen maken U soms machte
loos. Neemt bij de eerste verschijnselen van zo'n
aanval Aspirin. Ook U komt dan tot de conclusie:
ZO N ASPIRIENTJE HELPT TOCH MAAR
Ulhlultend verkrijgbaar in de oranje-bandbuisjes v. 20 tabl. 70 cfs. en oranjezakjes v. 2 tabl. h 10 cfs»
Naar het Engelsch.
42)
„Daar zijn de bewaarders terug", fluis
terde Gwendolen en stond op, of ze den ar
den gevangene beschermen wilde.
„Ga zitten", genood Hugh. „May, neem
de dingen van het tafeltje af."
Miles was ook opgevlogen en stond er
bog, niet wetend, waar hij heen zou vluch
tend.
Aan iederen kant van den haard hing een
groot schilderij. Hugh had die uit Londen
deegebracht. Hij trad nu op het eene toe,
trok het naar zich toe en deed de deur open
Van een kast in den muur, die zich daar
achter bevond. HU wenkte Miles, die in een
ommezien in de kast vluchtte, waarna hij
de deur sloot en het schilderij weer in z'n
gewone positie hing.
Dit alles was het werk van één oogen-
blik geweest, zoodat Miles al verdwenen
was, eer Rod'* zich met verschrikt gelaat in
de deur vertoonde en vroeg
„Zal ik opendoen, sir?"
„Ja, zekef", antwoordde Hugh koel.
Het kleine meisje had het heele tooneel
det groote belangstelling gadegeslagen.
Even later kwam Rodd terug met de
boodschap, dat de bewaarders er waren. Ze
Wachtten niet, tot ze aangekondigd werden,
maar volgden hem regelrecht de eetkamer
binnen. Ieder spoor van Miles' aanwezig
heid aldaar was verwijderd en het gezel
schapje zat doodgewoon en kalm bijeen.
„Ik ben teruggekomen, sir" zeide de oudste
van de mannen, „omdat ik ingelicht ben,
dat de ontsnapte gevangene dit huis was
binnengegaan dus dan moet hij er nog
ztfn."
Er was nu iets stouters in het optreden
van den man dan bij zjjn eerste bezoek,
waaruit dus bleek, dat hij Carey wel dege
lijk verdacht van meer af te weten van den
gevangene.
„In dat geval ben ik bljj, dat u terugge
komen bent", zei Hugh kal n. „Wie heeft u
die „inlichtingen" verstrekt?"
„Dat is onze zaak", antwoordde de man.
„Ik moet u nu verzoeken, of u geen van al
len het vertrek verlaten wilt, terwijl ik hier
huiszoeking doe. De deur zal ik dus af
sluiten."
Carey keek naar hem, ten zeerste verrast.
„Natuurlijk wiJen wij u niet bemoeilijken
in het nakomen van uw plicht. Maar toch
had ik niet gedacht, dat u ons zoudt hoe
ven op te sluiten. Enfin dat is ook uw
zaak."
„Komt u naar dien grappigen man kij
ken?" riep Stella met haar hoog, helder
kinderstemmetje.
De bewaarder, die op het punt was, het
vertrek te verlaten, keerde zich om en
vroeg
„Waar is die „grappige'" man dan?"
„Ik weet 't", lachte Stella. „Die grappige
man zit daar in net schilderij
May lachte zachtjes en vlijde haar wang
tegen het goudblonde kopje van het kind.
„Dat is niet de man, dien hij zoekt, lief
je", zei ze. „Aan een man op een schilderij
zou h\j niet veel hebben."
De bewaarder draalde nog een oogenblik.
Die verklaring was aannemelijk genoeg,
maar hem was meegedeeld, dat deze men-
schen in Dartmoor waren gekomen met de
speciale bedoeling om den gevangene te hel
pen ontsnappen. Dus zouden ze er hem ook
bij helpen, om zich ergens te verbergen. Ook
had het hem niet kunnen ontgaan de ge
spannen stilte, die er een oogenblik was in
getreden, toen het kleine meisje haar „grap
pige" opmerking had laten hooren.
Hij ging regelrecht naar het schilderij
toe, waar zij naar gewezen had. Carey ver
zette zich daar niet tegen hij liep naar het
venster en op het oogenblik, dat de bewaar
der 'iet schilderij van den muur rukte, wierp
hij dit wijd open. Er werd een kort geschui
fel bij de opening van de kast en een don
kere gedaante vloog door het venster in Te
duisternis. De bewaarder ging ze onmiddel
lijk achterna en nog vanuit het venster
loste hij een paar schoten in den tuin. Toen
sprong hij er zelf uit en riep zijn kameraad
toe, dien hij in de hall had laten staan, om
hem te volgen.
„Ja, toe, ga maar Maak je maar niet
ongerust over ons", drong May haar echt
genoot, toen hij een oogenblik aarzelde, of
hij de jacht zou meemaken.
„We zullen hem toch nog redden, Gwen",
zei hij, terwijl hij haar passeerde.
Gwerdolen was troosteloos bedroefd ze
voelde, dat er geen hoop meer was en dat
ze door hun overijling ïvliles nog meer leed
hadden berokkend.
Waarom hadden ze hem toch maar niet
wat langer veilig daar boven onder het dak
gelaten? Wat beduidden nog honger en
koude tegenover wat hij nu tegemoet ging
En in haar wanhoop wierp ze de schuld op
iedereen op Hugh, die hem hier gebracht
had, zoo dicht b\j die verschrikkelijke ge
vangenis op May, die Hugh had aangezet
tot die vlucht bij het ontvluchten en boven
al op de kleine Stella met haar „grappige
man".
Er werden buiten in den donkeren tuin
stemmen en voetstappen vernomen.
May ging naar het venster en keek uit.
„Ben je daar, Hugh?" riep ze. „Wat is er
gebeurd?"
Hij trad naderbjj.
„Er is iemand geraakt", zei hij. „Ze heb
ben hem nog niet gevonden. Ik denk, dat
hij ergens tusschen het kreupelhout ligt. Ze
hoorden hem kreunen. Ik veronderstel, dat
het Mostyn is, ofschoon ik mij niet kan
begrijpen, dat hij zou zijn gevlucht in een
rechte lijn van het venster weg. Hij wist
toch heel goed, dat die bewaarder zou
schieten."
„Denk je, dat het Miles is?" fluisterde zij.
„Ik vrees van wel. Wie ^.ou er anders op
dit uur in den tuin zijn?O, ze hebben
hem gevonden. Ze zullen hem hier brengen.
Je ziet er zeker geen kans toe, om Gwen
uit den weg te krijgen
„Neen, daar is geen denken aan
Carey trad terug in de schaduw en even
daarna ging er een groepje langs het ven
ster, dat zich heel langzaam voortbewoog,
daar het een zwaren last droeg.
Carey en Rodd en de oeide bewaarders
droegen voorzichtig een machteloos lichaam
binnen, door de keuken naar de kamer, waar
zij den getroffene op de bank neerlegden.
„Is dat de ontsnapte gevangene?" vroeg
Carey, neerkijkend op het doodsbleeke ge
laat van den man.
„Neen, dat is hij niet. Dit is de heer, die
ons vertelde, dat de gevangene hier was. Ik
denk, dat u hem wel kent. Hij scheen u
allen te kennen."
„Ik geloof niet, dat ik een verklikker
ken", zei Carey. De gedaante op de bank
kwam juist weer tot bewustzijn. „Hij
kan hier niet blijven, bewaarder. Ik verleen
geen huisvesting aan verklikkers. Als u hem
vannacht een onderdak wiJc geven, dan zult
u hem daarginds naar de gevangenis moe
ten vervoeren.-'
„Het zou een moord zijn, om hem een
verblijf te weigeren", protesteerde de man.
„Wie heeft hem geschoten, u of ik?
En wie beeft hem hier getracht, u of ik?"
„Moord? Wie sprak er van moord?"
vroeg de gewonde met zwakke stem. „Ja,
het was moord."
„Neen, het was géén moord", zei de be
waarder. ,.U wist, dat wij een ontvluchten
gevangene nazaten u vwst, dat wij ver
plicht waren te schieten, als hij weer tracht
te te ontsrappen en toen kwam u daar in
den tuin, waar hij voorbij moest gaan. Dus
was het uw eigen schuld, dat u getroffen
werd." (Word; vervolgd.)