1000 300 100 25 MAANDAG IS NOVEMBER ONZE V, No. 273 73e Jaargang: 1935 Uitgavefirma F. VAK DE VELDE Ir., Walstraat 58-60, Vlissingen. Telei. 10. Postrekening 66287 Verschijnt dagelijks, uitgezonderd op Zondag en algemeen erkende Christelijke feestdagen SINT NIC0LAAS- PRIJSVRAAG VOOR VOLWASSENEN Belangrijke geldprijzen STADS- EN PROVINCïENIEUWS .DIE VERMETELE SANCTIES- TOEPASSERS Zo n rheumaiiek! FEUILLETON „De Liefde is de meeste" ABONNEMENTSPRIJS: Voor alle gemeenten op Walcheren en waar agentschappen geves tigd zijn f2.20 per 3 maanden. Franco door het geheele rijk f2.50. Voor België, Duitschland en Frankrijk f3.40. Voor de overige landen bij wekel. verz. f3.20. Afzonderlijke nrs. 5 cent. COURANT ADVERTENTIEPRIJS: Van 1—5 regels fl.25; iedere regel meer 25 cent Bij abonnement speciale prijzen. Reclames 50 ct p. regel. Kleine advertenties van 1 —5 regels 50 ct. Iedere regel meer 10 ct (max. 10 regels). Bij 3 maal plaatsing van 1 - 5 regels fl.—, alles bij vooruitbetaling De abonné's in 't bezit,eener Polis, zijn .GRATIS verze kerd tegen ongelukken voor: gulden bij levens lange ongeschikt heid tot werken. gulden bij door een ongeluk. dood gulden bij verlies van een hand, voet of oog. gulden bij verlies van een duim. gulden bij verlies van een wijsvinger. gulden bij verlies van een anderen vinger. AANGESLOTEN BIJ HET "UREAU VOOR PUBLICITEITSWAARDE, INGESTELD DOOR DE VERF.EN1G1NG „DE NEDERLANDSCHE DAGBLADPERS" Dit nummer bestaat uit twee bladen. Eerste Blad. „NatonrNjb koop ik van de adverteerders in de „VLIS- SINGSCHE COURANT", zegt Sinterklaas. „Bij hen heb ik immers den besten waarborg voor goede kwaliteit en billijke prijzen oor de Sint Nicolaasnummers van ons dagblad, waarvan het eerste op 25 Novem ber zal uitkomen, hebben wij een prijsvraag ontworpen, waarvan de aandacht van onze lezers speciaal gericht moet worden op de advertenties welke in die bladen voor komen. Het belooft weer een interessante wedstrijd te wordenNadere bijzonder heden zullen wij in onze speciale nummers bekend maken. Voor de kinderen heeft onze redactrice, Mej. Truus Eygenhuysen, eer. afzonderlijken wedstrijd uitgeschreven. H.H. Winkeliers, benut deze uitnemende gelegenheid om de aandacht te vestigen op uw speciale étalages 1 Wij komen U gaarne bezoeken om onze ZEER VOORDEEL1GE VOORWAARDEN met U te bespreken. die bi| de deelnemende winkeliers besteed moeten worden DE UITGEVERS DER „VLISS. COURANT" De storm. De zware storm, die gisteren een groot gedeelte van den dag heeic gewoed, beeft op verscheidene plaatsen in de stad mate- rieele schade veroorzaakt. Enkele kappen van lantaarns werden af gerukt. Op sommige, plaatsen moesten re clameborden het ontgelden, terwijl ook en kele schuttingen en rasterwerk door den storm werden vernield. Om 5 uur is de provinciale boot „Schou wen", welke in de buitenhaven lag, van de trossen geslagen en dreef de boot de haven in. Met vereende krachten slaagde men er in de „Schouwen" weder te kunnen meren. Ook het Duitsche stoomschip „Lotte Blu- menthal", dat in de buitenhaven lag te bun keren, geraakte onklaar en kostte het heel veel moeite het schip weder zoodanig vast te sjorren dat voor verder onheil niet be hoefde gevreesd te worden. Tusschen 4 en 6 uur bestond groot ge vaar dat verschillende in de buitenhaven liggende vaartuigen, o.a. de „Albatros" en enkele koffen, op drift zouden geraken. Ook hier slaagde men er in deze vaartuigen in veilige haven te houden. De mailboot „Oranje Nassau" kwam eerst om half zeven op de haven en deed tweemaal vergeefsche pogingen om aan de ponton te meren. Tenslotte heeft men de boot veilig en wel vast kunnen leggen. Mandoline-Vèreeniging T.O.Y.I.D.O. Concertgebouw. Onder tamelijke belangstelling, welke groeide naarmate de avond verstreek, heeft deze vereeniging Zaterdag onder de kalme, bezadigde leiding van haar directeur, den heer M. P. Ventevogel, haar eerste concert in dit seizoen gegeven. Geopend werd met „Entre Nous", een aardigén marsch van A. P. A. Hendriksen, waarop een „Fantaisie Rhapsodique" van Joh. B. Kok volgde. De mandola's hadden in dit werk wel een zeer dankbare partij, waarvan zij zich, evenals de begeleiding, naar wensch kweten. Voorts was deze componist vertegenwoordigd met een boston „Bridal-rose", een zangrijk num mer, dat mooi werd voorgedragen, bene vens met een Russische wals „Gwosdika" (d.i. Anjelier), welke fraai werd genuan ceerd en een prijzenswaardig gespeelde mandola-solo deed hooren. Mario Macioc- chi's Spaansche caprice „Ciel de Seville", waarin castagnetten en tamboerijn typische effecten sorteerden, werd met animo uitge voerd evenals E. Bóucheron's Spaansche suite „Impressions d'Espagne", welker „Cörtègé" streng rhythmisch werd vertolkt, in' de „Serenade" een pakkende mandola- solo omspeeld door lichte mandoline-versie ringen. deed beluisteren (jammer dat niet alles steeds even zuiver klonk), den mando la's" in „Sous les Órangers" nogmaals ge legenheid bood op den voorgrond te treden om te besluiten met een Boléro, een, volks dans, waaraan de' castagnetten weder het vereischte cachet verleenden; Als finale ging de „Tovido-marsch", een melodieus werkje van den dirigent. De aanwezigen hebben leider en instrumentalisten na elk nummer met spontaan applaus beloond. Prettiger ware het "geweest, indien onder het musiceeren de hinderlijke koffiepraat jes gestaakt waren de dirigent had dan tenminste in Boucheron niet moeten aftik ken. Na de pauze heeft de tooneel-afdeeling met daverend succes de klucht in één be drijf „Neem een voorbeeld aan vader" door Otto Zeegers, voor het voetlicht gebracht. Het aardige stuk, waarin Nora Rank ten slotte ontgoocheld wordt, daar zij ervaren moet, dat manlief's handelingen, welke haar goedkeuring niet weg kunnen dragen, omdat zij die van haar vader nooit gezien heeft, juist geschieden naar het voorbeeld van dien vader, die bij heur moeder en haar altijd als een toonbeeld van soliditeit heeft gegolden, doch de katjes heimelijk in bet donker kneep, werd, behoudens een zwak moment, waarin enkele zinnen door de op- voerenden werden herhaald, vlot en lof waardig in een gezellig aangekleed milieu vertolkt. De geestige, rake dialoog en het voortreffelijke samenspel van Leopold Rank en zijn vrouw, die bewijzen gaven van een bewonderenswaardige slagvaardigheid, hebben de lachspieren danig in werking ge steld. Ook Nora's vader en moeder, Pieter en Hilda van Duin, alsmede het lang niet verlegen dienstmeisje Elsje, hebben daar toe het hunne bijgedragen. Een gezellig bal besloot den avond. Badhuis aan de Bonedijkestraat. Gedurende de week van 11 tot 16 Novem ber werden in het badhuis 414 baden geno men en wel 289 door heeren, 92 door dames en 33 door kinderen. Haka Crisis-Pakket 1935. Het bestuur van de coöperatie „De Broe derband" verzoekt ons opname van het volgende i Er is nog veel crisis en ellende. Zeer veel. Hoe lang nog D.e coöperatieve beweging streeft naar een maatschappelijk stelsel, dat gevrij waard is van depressies, als wij thans reeds zooveel jaren meemaken. Bij dat streven vragen we de'dagelijksche medewerking van al onze leden. Het is algemeen bekend, dat de coöpera tieve beweging, wat het medeleven met de crisisslachtoffers betreft, vooraan "staat. Zoo wordt er dit jaar weer, evenals de laatste jaren, een Haka Crisis-Pakket, door samenwerking van Coöperatie en Handels kamer, beschikbaar gesteld voor de werk- looze leden (gezinshoofden en kostwinners). Het pakket bevat een aantal belangrijke levensmiddelen, terwijl ook voor een ver snapering is gezorgd. Omstreeks Kerstmis wordt het pakket thuisbezorgd. Onze leden, die meenenpn aanmerking te komen voor het pakket, jvorden verzocht, zich te komen opgeven op Dinsdag 19 No vember a.s., des avonds tusschen 7 en 9 uur, in de bakkerij Van Dishoeckstraat 54. De groene stempelkaart van de Gem. Ar beidsbeurs meebrengen. MIDDELBURG Ontspanning voor werkloozen. Het onspanningslokaai in het voormalige Militair Hospitaal zal Maandag 25 Novem ber weer worden opengesteld van 2 uur tot half 6, doch thans alleen voor de werkloo zen boven de 24 jaar en voor de jongeren, mits zij deelnemen aan de cursussen voor vakopleiding en ontwikkeling. Deze jonge ren zullen des morgens in het lokaal huis werk kunnen verrichten. De jongeren, die niet aan de cursussen deelnemen blijven buiten het lokaal. Stormschads. De hevige storm, die gisteren boven Wal cheren woedde, heeft hier en daar in de stad gelukkig alleen materieele schade aan gebracht. Bij den heer Van Heijl aan de Sta tionstraat woei een stuk goot naar bene den, wat ook gebeurde bij den heer Vader Waren eens d'Edammer kaasjes In Italië zeer gezocht, Door sancties toe te passen, Raken wij daar uitverkocht. Want de Mussolini-mannen Gaan nu woest op ons te keer r „Weg met Hollands zuivelknollen, „Zonder smaak, en taai als leer I „En die bloemen en bloembollen, „Waarmee Holland naar ons vrtft, „Wij bedanken voor die klungels, „Inferieur van kwaliteit Kijk wij zijn hier met de sancties Mussi krek een streepje voor I Daarom smalen d'Italianen Zoo venijnig in ons oor 1 Mussi doet precies als Reintje, Keffend bij den hoog en muur „Bah ik lust niet van die druiven, „Want ze zijn me veel te zuur 1" TELESCOOP. in de Kortedelft. Dakpannen moesten het ontgelden bij de werkplaats van den heer Van Loo op den Penninghoeksingel. Op het Koorkerkhof kwam een losge waaide telefoondraad naar beneden en op den overgang bij den Nieuwlandschen weg woei een paal van de radiodistributie om. Ook hoorden wij nog van een omgewaaiden schoorsteen van een perceel in de Singel straat, maar alles liep zonder persoonlijke ongelukken af. Ongewenscht bezoek. De. familie P.. I. N., wonende Heeren gracht, is verleden week afwezig geweest en ontdekte bij thuiskomst, dat vermoede lijk in den nacht van 15 op 16 dezer een ongewenschte gast, vermoedelijk door het indrukken van een ruitje n de deur, naar binnen is gekomen en een bedrag van 38 heeft ontvreemd. De recherche nam eenige vingerafdrukken en zet het onderzoek voort. Tram in zijn loop belemmerd. De politie maakte proces-verbaal op te gen een automobilist, die door met zijn auto op de tramrails te verblijven, een tram in zijn loop hinderde. OOST- EN WEST-SOUBURG Een tooneeluitvoering. Zaterdagavond gaf de sc-det- en tooneei- vereeniging „Marnix van St. Aldegonde" een tooneeluitvoering in de zaal van den Pijnen van rheumatiek-aanvallen maken U soms machte loos. Neemt bij de eerste verschijnselen van zo'n aanval Aspirin. Ook U komt dan tot de conclusie: ZO N ASPIRIENTJE HELPT TOCH MAAR Ulhlultend verkrijgbaar in de oranje-bandbuisjes v. 20 tabl. 70 cfs. en oranjezakjes v. 2 tabl. h 10 cfs» Naar het Engelsch. 42) „Daar zijn de bewaarders terug", fluis terde Gwendolen en stond op, of ze den ar den gevangene beschermen wilde. „Ga zitten", genood Hugh. „May, neem de dingen van het tafeltje af." Miles was ook opgevlogen en stond er bog, niet wetend, waar hij heen zou vluch tend. Aan iederen kant van den haard hing een groot schilderij. Hugh had die uit Londen deegebracht. Hij trad nu op het eene toe, trok het naar zich toe en deed de deur open Van een kast in den muur, die zich daar achter bevond. HU wenkte Miles, die in een ommezien in de kast vluchtte, waarna hij de deur sloot en het schilderij weer in z'n gewone positie hing. Dit alles was het werk van één oogen- blik geweest, zoodat Miles al verdwenen was, eer Rod'* zich met verschrikt gelaat in de deur vertoonde en vroeg „Zal ik opendoen, sir?" „Ja, zekef", antwoordde Hugh koel. Het kleine meisje had het heele tooneel det groote belangstelling gadegeslagen. Even later kwam Rodd terug met de boodschap, dat de bewaarders er waren. Ze Wachtten niet, tot ze aangekondigd werden, maar volgden hem regelrecht de eetkamer binnen. Ieder spoor van Miles' aanwezig heid aldaar was verwijderd en het gezel schapje zat doodgewoon en kalm bijeen. „Ik ben teruggekomen, sir" zeide de oudste van de mannen, „omdat ik ingelicht ben, dat de ontsnapte gevangene dit huis was binnengegaan dus dan moet hij er nog ztfn." Er was nu iets stouters in het optreden van den man dan bij zjjn eerste bezoek, waaruit dus bleek, dat hij Carey wel dege lijk verdacht van meer af te weten van den gevangene. „In dat geval ben ik bljj, dat u terugge komen bent", zei Hugh kal n. „Wie heeft u die „inlichtingen" verstrekt?" „Dat is onze zaak", antwoordde de man. „Ik moet u nu verzoeken, of u geen van al len het vertrek verlaten wilt, terwijl ik hier huiszoeking doe. De deur zal ik dus af sluiten." Carey keek naar hem, ten zeerste verrast. „Natuurlijk wiJen wij u niet bemoeilijken in het nakomen van uw plicht. Maar toch had ik niet gedacht, dat u ons zoudt hoe ven op te sluiten. Enfin dat is ook uw zaak." „Komt u naar dien grappigen man kij ken?" riep Stella met haar hoog, helder kinderstemmetje. De bewaarder, die op het punt was, het vertrek te verlaten, keerde zich om en vroeg „Waar is die „grappige'" man dan?" „Ik weet 't", lachte Stella. „Die grappige man zit daar in net schilderij May lachte zachtjes en vlijde haar wang tegen het goudblonde kopje van het kind. „Dat is niet de man, dien hij zoekt, lief je", zei ze. „Aan een man op een schilderij zou h\j niet veel hebben." De bewaarder draalde nog een oogenblik. Die verklaring was aannemelijk genoeg, maar hem was meegedeeld, dat deze men- schen in Dartmoor waren gekomen met de speciale bedoeling om den gevangene te hel pen ontsnappen. Dus zouden ze er hem ook bij helpen, om zich ergens te verbergen. Ook had het hem niet kunnen ontgaan de ge spannen stilte, die er een oogenblik was in getreden, toen het kleine meisje haar „grap pige" opmerking had laten hooren. Hij ging regelrecht naar het schilderij toe, waar zij naar gewezen had. Carey ver zette zich daar niet tegen hij liep naar het venster en op het oogenblik, dat de bewaar der 'iet schilderij van den muur rukte, wierp hij dit wijd open. Er werd een kort geschui fel bij de opening van de kast en een don kere gedaante vloog door het venster in Te duisternis. De bewaarder ging ze onmiddel lijk achterna en nog vanuit het venster loste hij een paar schoten in den tuin. Toen sprong hij er zelf uit en riep zijn kameraad toe, dien hij in de hall had laten staan, om hem te volgen. „Ja, toe, ga maar Maak je maar niet ongerust over ons", drong May haar echt genoot, toen hij een oogenblik aarzelde, of hij de jacht zou meemaken. „We zullen hem toch nog redden, Gwen", zei hij, terwijl hij haar passeerde. Gwerdolen was troosteloos bedroefd ze voelde, dat er geen hoop meer was en dat ze door hun overijling ïvliles nog meer leed hadden berokkend. Waarom hadden ze hem toch maar niet wat langer veilig daar boven onder het dak gelaten? Wat beduidden nog honger en koude tegenover wat hij nu tegemoet ging En in haar wanhoop wierp ze de schuld op iedereen op Hugh, die hem hier gebracht had, zoo dicht b\j die verschrikkelijke ge vangenis op May, die Hugh had aangezet tot die vlucht bij het ontvluchten en boven al op de kleine Stella met haar „grappige man". Er werden buiten in den donkeren tuin stemmen en voetstappen vernomen. May ging naar het venster en keek uit. „Ben je daar, Hugh?" riep ze. „Wat is er gebeurd?" Hij trad naderbjj. „Er is iemand geraakt", zei hij. „Ze heb ben hem nog niet gevonden. Ik denk, dat hij ergens tusschen het kreupelhout ligt. Ze hoorden hem kreunen. Ik veronderstel, dat het Mostyn is, ofschoon ik mij niet kan begrijpen, dat hij zou zijn gevlucht in een rechte lijn van het venster weg. Hij wist toch heel goed, dat die bewaarder zou schieten." „Denk je, dat het Miles is?" fluisterde zij. „Ik vrees van wel. Wie ^.ou er anders op dit uur in den tuin zijn?O, ze hebben hem gevonden. Ze zullen hem hier brengen. Je ziet er zeker geen kans toe, om Gwen uit den weg te krijgen „Neen, daar is geen denken aan Carey trad terug in de schaduw en even daarna ging er een groepje langs het ven ster, dat zich heel langzaam voortbewoog, daar het een zwaren last droeg. Carey en Rodd en de oeide bewaarders droegen voorzichtig een machteloos lichaam binnen, door de keuken naar de kamer, waar zij den getroffene op de bank neerlegden. „Is dat de ontsnapte gevangene?" vroeg Carey, neerkijkend op het doodsbleeke ge laat van den man. „Neen, dat is hij niet. Dit is de heer, die ons vertelde, dat de gevangene hier was. Ik denk, dat u hem wel kent. Hij scheen u allen te kennen." „Ik geloof niet, dat ik een verklikker ken", zei Carey. De gedaante op de bank kwam juist weer tot bewustzijn. „Hij kan hier niet blijven, bewaarder. Ik verleen geen huisvesting aan verklikkers. Als u hem vannacht een onderdak wiJc geven, dan zult u hem daarginds naar de gevangenis moe ten vervoeren.-' „Het zou een moord zijn, om hem een verblijf te weigeren", protesteerde de man. „Wie heeft hem geschoten, u of ik? En wie beeft hem hier getracht, u of ik?" „Moord? Wie sprak er van moord?" vroeg de gewonde met zwakke stem. „Ja, het was moord." „Neen, het was géén moord", zei de be waarder. ,.U wist, dat wij een ontvluchten gevangene nazaten u vwst, dat wij ver plicht waren te schieten, als hij weer tracht te te ontsrappen en toen kwam u daar in den tuin, waar hij voorbij moest gaan. Dus was het uw eigen schuld, dat u getroffen werd." (Word; vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1935 | | pagina 1