Vlissiflgsehs Courent
DERDE BLAD
EEN NIEUWE VINDING.
BRIEVEN ÜITBELGIE
De gevaren van de
hedendaagsche rauwkesimode.
van de
van
Zaterdag 24 Augustus 1935. No. 193
(Taobotypie)
I,
Reeds meer dan een halve eeuw z$n
knappe koppon bezig, om te trachten het
snel gesproken woord langs mechanischen
weg te volgen. Dit streven bleef echter ge-
ruimen tijd, zonder resultaat. Het was een
zoeken, en tasten, een experimenteeren zon
der eind. In 1878 vervaardigde een Italiaan,
Michela, een machine, met een soort Morse
schrift, die eenige jaren later door prof.
JJichano in den Senaat werd toegepast. De
uitvinder had echter geen aandacht ga-
schonken aan het alphabetisch principe,
zoodat men er andere talen niet mee schrjj*
yen kon.
Het zou ons te ver voeren indien we van
iedere uitvinding melding maakten, maar
opdat de lezer eenig idee kan krijgen van
de moeite, die men zich heeft getroost,
Volgen hier eenige namen van personen,
the alten hebben gewerkt voor hetzelfde
doel, aL het snel gesproken woord langs
mechanischen weg woordelijk weer te ge-
yen. De voornaamste daarvan zijn
Maggt 1881 Celada 1882 Anderson
1884 Da Faière 1902 Cambonnaud 1903
JTarabaut 1904Champaver 1908 Lievon
1910 Bevort 1911Stockert 1913 Ed
wards 1915 Hameren 1916 De Cassalade
1919 Marter 1919 Bourquin 1919 Tioli
1919 Dola 1922 Howard 1923 Krause
1923 Bolsbon 1924Efcherton 1924
Grandjeaa 1928 Stübert 1933 Den Outer
1935.
Uit dit iftatje, dat uit den aard der zaak
nog onvolledig is, blijkt voldoende, hoe men
gach heeft ingespannen om een bruikbare
machine te construeeren, doch tot heden
zonder practische resultaten. De meest
bruikbare machine is die van Grandjean,
omdat daarmee een snelheid van 200 letter
grepen per minuut kan worden bereikt.
Het greote nadeel was echter, dat deze
machine niet sterk was en 't schrift slechts
Voor ingewijden leesbaar. Bovendien had
ée uftviiader 3iet voldoende studie gemaakt
yan phanetick en de frequentie van de
woordteekens voor de vreemde taal. Een
nadeel van de Fransche, Engelsche en Ita-
üaansche uitvinders is, dat ze in den regel
08 vreemde taal niet voldoende machtig
ss$n. De Nederlander maakt hierop een
groots uitzondering. Dat is ook gebleken
baf uitvinding der Steno-Groote. Het i3
landgenoot A. W. Groote geweest, die
3p5 bij intuïtie op de gedachte is gekomen
om een Nederlandsch alphabetisch kort-
Bfchiift samen te stellen en daar bijna alle
talen met het Latijnsche alphabet geschre
ven worden, ons ook heeft verlost van het
^gewikkelde lettergroep systeem. Juist
óroiat het een alphabetisch kortschrift is,
kan iedere taal er mee worden weergege
ven.
Dat ds methode Grand jean ook wel bruik
baar is, blijkt uit bet feit dat de machine
door één der stenografen in den Volksraad
te Indië wordt gebruikt. Tot op heden lcun-
wg zgn vinding dan ook beschouwen
als één der best geslaagde proeven. Dat
deze machine in Nederland niet dien op
gang heeft gemaakt welke daarvan ver
wacht ward, Is in de eerste plaats te wflten
aan de constructie, welke niet bestand
bleek tegen het gebruik door den Hollan
der, die van nature iets forscher is dan de
Franschman. Maar het voornaamste was,
dat de toepassing voor andere talen dan
de Fransche veel moeilijkheden gaf, terwijl
het tenslotte weer geen letterschrift, doch
een codesohrift was.
Het is de verdienste van onzen landge
noot, Marius den Outer, geweest, dat hg een
middel gevonden heeft om dit bezwaar te
ondervangen. (12 jaar intensieve studie
van orthografie, phonetiek en techniek
waren daarvoor noodig.) Dank zij zijn on-
vermoeaden arbeid waarbij een stevig ge
fundeerde steno- en talenkennis hem te pas
gekomen zijn, is hij er tenslotte in geslaagd
een toetsenbord te ontwerpen, waardoor het
fn&.na mogelijk is met deze machine in alle
gangbare talen te schrijven, zonder dat
daarvoor speciale regels noodig zijn. De
duidelijkheid van hei tacho-gram is van dien
aard, dat iedereen, die de taal waarin het
is opgenomen kent, dit zonder meer kan
uitwerken. Moest men vroeger zijn eigen
stenogram op de machine uitwerken, thans
kan dat door iedereen, die van de tacho-
typie geen verstand heeft* op de schrijf
machine gebeuren.
Hoewel we niet gelooven, dat de tacho-
typie de handstenografie zal verdringen, zijn
we ervan overtuigd, dat een groot gedeelte
van het werk, dat tot nu toe door stenoty
pisten en stenografen werd verricht, snel
ler en beter met de tachotype gedaan kan
worden. Dank 2dj de snelheid, die voor
iedereen op deze machine bereikbaar is,
kan uitbreiding worden gegeven aan de
gevallen, waarin het opnemen en weerge
ven van het gesproken woord van belang
kan ztjn. Konden vroeger slechts enkelen
de snelheid van 200 lettergrepen per mi
nuut bereiken, thans zal het voor ieder
een mogelijk zijn na «en studie van een
jaar, het gesprokene woordelijk weer te ge
ven.
tWorét vervolgd.)
Een Nederlandsch kunstenaar
geëerd. Staking in de steengroe
ven. „Opgepast, Se rotsen wan
kelen". De zeeslang te Brussel.
Een opstandige prinses.
De groote Nederïandsche schilder Jacob
Smits stierf In 1928 te Moll, in de Belgi
sche Kempen. Door Nederland vergeten
werd hij in België beroemd. Reeds tijdens
zijn leven brachten zijn doeken, die de voor
naamste Belgische en buitenlandsche musea
sieren, fabelachtige prijzen op. De laatste
jaren van zijn leven werd Jacob Smits hier
algemeen bekend en ook thans nog viert
men zijn nagedachtenis. Op 6 October a.s.
zal het tachtig jaren geleden zijn, dat Ja
cob Smits het levenslicht aanschouwde. Het
Gemeentebestuur van Moll, *>het schoone
Kempendorp in welks omgeving Smits zijn
schoonste kunstwerken wrochtte, heeft deze
gelegenheid aangegrepen om, met medewer
king van den Kunstkring „Hedendaagsche
Kunst" en onder de hooge bescherming van
Koningin Astrid, een expositie te organi-
se.eren, waar het volledig oeuvre van den
meester ten toon gesteld zal zijn. Van de
Belgische en buitenlandsche musea, alsme
de van de particuliere verzamelaars in
Europa en Amerika, die schilderwerken
van Jacob Smits bezitten, is dienaangaande"
de noodige medewerking te verwachten.
Aan de plechtigheid der opening van deze
grootsche kunsttentoonstelling zal vooraf
gaan de onthulling van een monument, ge
wijd aan de nagedachtenis van dan schil
der.
In het stille Moll leefde Jacob Smite af
gezonderd van de wereld, te midden der een
voudige landlieden/die zijn vrienden waren
fctj schilderde hun schamele woningen, de
leemen hutten, de ongebaande zandwegen
en de uitgestrekte heide met de wjjde hori
zonten van het Kempenland. In de te Moll
voor bovengenoemde tentoonstelling reeds
bijeengebrachte kunstwerken zagen wij
weergegeven het verlaten landschap der
KempenstreekGrijze visioenen van een
zaamheid, verstervend in zwarte perspec
tieven, Moil, de heide, de omstreken. Zwar
te velden met golvende voren, waarop ont-
tuigde karren, als wrakken in de bran
ding beelden van het akkerland zaaien
de boeren, ploegende paarden, geschapen
met forsche hand, tragisch, kloek, ruig van
stof en toch vol symboliek. Smits verheer
lijkt het land en de menschen, de schepping
en den Schepper. Want Christus wandelt
door al ztfn doeken, zelfs wanneer z£n hei
lig beeld onzichtbaar blijft. Het werk van
Smits is naïef als een namiddagpreek aan
den oever van een helder meer in de dorre
landen van Galilea. Op een zgner doeken
zien wij Hem ten voeten uit, den Zoon des
Menschen, zittend ten disch, onder de ne-
derigen, brekend het karige brood met de
ruwe maar goedhartige lieden der streek,
allen etend uit denzelfden schotel.
Eenvoud, grenzend aan armoede, leeft in
het doek eener Kempische huiskameraf-
geblotte muren, zwartberookte zoldering,
een biddend oud moederke, tooneelschik-
king voor een boerentragedie. Hier het ge
laat van een grijsaard met moede oogen,
uitgemergelde wangen en versteende trek
ken, waaruit het hard verleden spreekt,
daar een jonge vrouw met een dier stralen
de gezichten waarin liefde weerspiegelt,
andere doeken met landschappen, boomen
en struiken, waartusschen het huivert van
schaduw en licht, rhythme en rust. Maar
geen doode rust, als die van de kalme mo
notone doekjes der middelmatigen, die de
gave van het genie missen de rust die
Jacob Smits uitbeeldt is een zang van
grootsche eenzaamheid, opklinkend boven
het leven, boven de wereld en het rumoer
der steden. Hij teekent geketend geweld in
zwarte wolkenkraters, hemelgevaarten
waarin de .landlieden een onweer verscho
len weten, de rust van legerscharen bloed-
roode dennen onder de stervende zon, van
dolende zwervers op de heide, als schim
men op een doodenveld, van onafgebakende
streken met heuvelenden grond, bleeke
zandbaren wier kammen in den nachtsche-
mer wit uitdeinen, als toppen van schui
mende golven in woelige zee. Zoo schilder
de Jacob Smits het leven en de natuur, in
waarheid en schoonheid
In de steengroeven van Quenart, Ecausl-
nes, Teluy en Arquennes is staking uitge
broken. De devaluatie van den franc heeft
de koopkracht van de toch reeds zeer lage
loonen i er groefwerkers (zij verdienen van
150 tot 250 frs. of 7V2 tot 12% gld. per
week) zoodanig aangetast, dat zelfs de
meest noodzakelijke levensbehoeften niet
meer in voldoende mate aangeschaft kun
nen worden. Deze staking dreigt zich uit
te breiden tot het leger van duizenden, dat
in de Waalsche steengroeven een karig stuk
brood verdient. Het zijn harde kleppers, die
groefwerkers, Waalsche keikoppen, noemt
men ze hier, koppen zoo hard als het hard
steen, maar met oogen zoo vrank en door
dringend als goedaardig en helder gelijk de
bloemen van kostbaar kristal, waarmede de
rotsmassa doorweven is. Voor hun blikken
onthult zich de dichte massa van het hard
steen, met zijn brokkelige aders, zijn gehei
me teekening, zijn verborgen zwakheden.
Steen leeft voor hen, 't verdedigt zich en
geeft zich brekend over. Zij diepen het op
uit d« groeven, dikwijls ten koste van hun
leven.
Wij hebben de „gemartelde rotsen" van
het Walenland op den laatsten dag voor de
staking gezien. Uit de rotsen schenen hard-
verecheurende kreten op te stijgen, 't Wa
ren de atooten der groote pneumatische bo
ren, die met ratelend geweld hun vervaar
lijke stalen priemen tot tien meters diep in
de rotsen drongen. Plotseling klonk een
hoornsignaaï. Een wachter kwam ons
waarschuwen we moesten de groeve ver
laten, want men ging „schieten", een term
welke ook de mijnwerkers gebruiken voor
het ontsteken der dynamietpatronen in de
met geen gereedschap te bereiken zware
bolenlagen. Hier werd het dynamiet ont
stoken in „het circus", de aldus genoemde
groote open ruimte beneden in de groeve.
W$j volgden de werklieden naar boven, 120
M. klimmen. Op de Markt, 't hoogste punt
van het dorp, vanwaar wij de groeve in
haar gansche uitgestrektheid konden over
zien, sloegen wft het werk gade. Heel in de
verte heesch men een vlag het feeken van
de wacht, meldend dat de groeve verlaten
was. Nog eenmaal klonk een laatst alarm,
langgerekt schetterend. Dan kropen eens
klaps honderden geheimzinnige vlammetjes
door de galerijen beneden, omhoog en om
laag, overal. Een oogenblik van spannende
stilte het bombardement brak los.
Lichtkartetsen dansten van rots tot rots,
het was alsof duizend projectielen, losge
laten uit kanonnen en houwitsers, hun
moordend werk begonnen in het gebergte,
waar zij de rotswanden openreten en de
steenblokken vaneen scheurden. Overal
klonken zware slagen, als het geluid van
vuurbrakende batterijen de groeve was
nog slechts één rookende vuurkuil, waar
boven de explosie woedde in een brullende
orkaan, die reusachtige rotsblokken, ge
vaarten als huizen en kleinere steenen, de
hoogte inslingerde. En beneden, vaag lich
tend door de grauwe rookwolken, kropen
de lekkende vlammetjes, de ontstekers,
voort, traag en onverstoord als moedige
mitrailleurs. Toen tegen den avond de rook
optrok, speelde het late zonlicht in. 't smeu
lende vuur van tweehonderd springmijnen,
uitgebrande dynamiethaarden. Door te ver
woesten produceert men in de Waalsche
steengroeven en de natuur laat zich gewil
lig martelen, maar niet altgd soms wreekt
ze zich en neemt ze een leven. Zoo voeren
de Waalsche groefwerkers hun strijd tegen
den barren grond, met voorhamer, houweel
en dynamiet, op de rotsen veroverend wat
bruikbaar steen is. sjouwen zij tot den
avond van den harden werkdag, tot den
avond van hun leven, zoolang tot zij zelf
geheel vernield, lichamelijk versleten of
verminkt zijn.
„Ohé", klinkt hun langgerekte waar
schuwing, geroepen van mond tot mond
„Gare, les roches bougent", „Opgepast, de
rotsen wankelen", de rotsen die schedels
verbrijzelen en levens verpletteren. De
groefwerkers wachten hun lot, hun schamel
loon van den Zaterdag, de verlossing van
den Zondag, den moordenden steen of den
verkeerd gesprongen dynamietpatroon.
Maar het is een fatale berusting, die gemak
kelijk tot verzet en opstand leidt. En de
utopisten hebben gemakkelijk werk onder
deze harde kleppers van Waalsche keikop
pen, die in iedere schoone belofte van gou-
den-bergen-propagandisten gelooven.
Hier een bericht uit den komkommertijd.
Van een der grootste Belgische bladen, de
Brucselsche „Derniëre Heure". Het heeft
de welkome zeeslang ontdekt, het monster
achtig „serpent de mer", dat trouw ergens
opduikt in deze stille periode der vacantie,
die in de journalistiek van boven den Moer
dijk landelijk „komkommertijd" genoemd
wordt. Met het monster van Loch-Ness kan
men toch niet blijven dreigen, evenmin als
met den oorlog Italië-Abesulnië, die men
ook nog niet zietraaar de klassieke kom-
kommerzeeslang is er altijd nog. De „Der-
nière Heure" ontdekte ze te.Den Haag,
in d6 gedaante van een Duitsche prinsea,
En maakte er (No. 11-8-35) een deftig hof
bericht van, dat ietteriljk vertaald luidt
(met opschrift en al)
„EEN OPSTANDIGE PRINSES De
„prinses Hélène zu Erbach-Schonberg, een
„nicht van Koningin Wilhelmina, doet op
„het oogenblik in Holland van zich spre-
„ken. Na langen tijd de gast te zrjn geweest
„van hare koninklijke familie te Den Haag,
„liep zij plotseling uit het paleis weg, om
„de betrekking van verpleegster te vervul-
„len in een van de grootste ziekenhuizen
„der residentie. Het ongewone werk beviel
„haar echter niet en ztf verliet de inrich-
„ting, zonder evenwel naar het paleis terug
„te keeren. Zij huurde gewoon twee kleine
„kamers in een drukke volkswijk en liet
„zich doorgaan voor „Mejuffrouw Schoon-
„berg", zonder, moer. Alle pogingen der Ne
derïandsche Koninklijke Familie, om haar
„te bewegen weer naar het koninklijk pa-
„leis te komen en haar rang en titel weer
„te aanvaarden, bleven vruchteloos. Inmid
dels is koningin Wilhelmina, met vacan-
„tie, uit Nederland vertrokken, zoodat de
„Duitsche prinses Hélène thans ongestoord
„de vrijheid geniet, waarnaar Jdj zoolang
„gesmacht heeft."
Tot zoover de „Dernière Heure". Jammer
dat zij het opzienbarend bericht niet be
sluit met de bij een dergelijke mededeeling
behoorende felicitatie: „Wg wenschen prin
ses Hélène geluk met de verovering van
haar zoozeer verlangde vrijheid". Maar dat
een nette Brusselsche krant als de „Def-
nière Heure", afgeschafte Duitsche prin
sesjes noodig heeft, om over het Haagsche
Hof komkommernieuwtjes te kunnen lan-
ceeren z\j mogen dan waar zijn of niet
daar kunnen zelfs wij nuchtere Hollan
ders in den vreemde niet meer bij.
W. v. M.
Meermalen hebben wij erop gewezen
schrijft arts Y. Hettema in „Toekomst"
van Augustus hoe de rauwkostmode, die
onze beweging voor een natuurlijke voeding
schijnt te steunen en de verbreiding van.
onze idee een enorme stimulans lijkt te ge
ven, een gevaar kan worden door het fana
tisme, dat velen „rauwkosters" niet vreemd
is en ook de onkunde, die op dit gebied
heerscht. Herhaaldelijk kan men in. de bla
den waarschuwingen lezen, die weliswaar
ten deele tendentieus zijn wij denken hier
aan den man, die rauwkostproeven nam
met bruine boonen en tot deconclusie
kwam, dat deze gekookt beter verteerd
werden, doch die voor een ander deel
toch ook op waarheid berusten. En in onze
omgeving, meer nog in de omgeving van
lieden, die niet veel voor onze voedings
leer voelen, zrjn veelal wel personen aan te
wijzen, die „rauwkosters" zijn en geweldig
erop achteruit zijn gegaan, darm storingen
hebben gekregen of verontrustend verma
gerd zijn. Men gaat in dergelijke gevallen
niet na, of hier op medisch advies gehan
deld is, of dat het slachtoffer als modegril
of op aanraden van een of anderen fanaat
het rauwkostregime is gaan toepassen.
Verder vraagt men zich met af hoe de bi
trokken persoon was voor hij aan den rauw
kost begon dit geldt vooral ook voor do
gevallen, waarin wel medisch advies is ge
vraagd en waar van een reactie sprake
kan zijn.
Het is dus niet overbodig nog eens den
raad te geven, dat ieder die er over denkt
FANTASTISCH E TOEKOMSTBEELDEN
VERFILMD.
Da Wereld in wording.
Verschillende groote schrijvers hebben,
getroffen door den verbluffenden vooruit
gang der techniek, fantastischs toekomst
beelden in boeken neergelegd. Ilja Ehren-
burg schreef „Das Leben der Autos", Geor
ges Diihamel „Scènes de la vie future" en
H. G. Wells deed „The Shape of things to
come" het licht zien.
De London Films Productions, de jonge
maar reeds zeer belangrijke productie
maatschappij van Alexander Korda, neeft
de zware taak op zich genomen, van Weils
merkwaardig werk een L'ilm te maken. Sinds
eemgen trid is de film reeds in pre due tie en
naar gemeld wordt, kan haar voltooiing nog
in September worden tegemoet gezien. Deze
rolprent wordt uitgebracht door United
ArtUit en te Nederland gelanceerd door
Loet C Barnatijr's filmdistributie Evenals
van de Nederiandscho vertabnpr van het
boek, zal de titel Aw film luiden De We
reld in Wording
In de film weden grootsche tooaeeien
massa-regie verwerkt, en er is aan den
^cor bouw bijzonder veel aandacht be
steed. Op de te'^einen üer Denham-studio's
meet enkeir weken terug v»*>r „IVe
Were'J ir. Wording' het meest omvangrijke
<ie«<or kzbbea gebouw^ dat ooit in Engeland
werd opgetrokken. Deze „set" stelt Every-
town voor, een bedrijvig groote stad, die
met Kerstmis 1940 door een luchtaanval
wordt geteisterd en tenslotte in een groe
ten puinhoop herschapen.
Gedurende de ontzettc^ae paniek, die
zich van de bedreigae bevolking meester
maakt, zien wij afweergeschut in werking
brengen. De kanonnen worden bediend door
gewezen artilleristen, die dit werk deden
bij luchtaanvallen op Lonaen tijdens den
wereldoorlog, üm de ontzaglijk gruote dé
cors te belichten, zijn uit alle oorden des
iar.ds booglampen bijeengebracht, e.n de ge
bruikte stroom beliep in totaal zevendui
zend ampère. Dc opnamen duurden vier
nachten icing.
Welis, wiens boek, zooa.'s gezegd, de stof
leverde voor de film, stelde hel scenario
samen en verzergde ook de dialoog.
Er zijn niet minder dan zes en veertig
sprekendo rollen, waarvan de voornaamste
vertolkt wordt door Raymond Massey, die
eerst voor vliegenier speelt cn Ir tor, in het
jaar 2054, voor diens kleinzoon. Deze wordt
door de inwoners der toekomstige stad voor
Tsis naar de maan uitverkoren. Massey
zal men weldra ock au Franschen ge
zant Cihauveliii in de Korda-fihn „De Roede
r r-.-ernel" aantreffen.
Onze lezeressen zal bet onge*v. ijfeld r.og
latereseeeren te vernemen^ dat voor het
laatste gedeelte van de film een dameskap
sel is ontworpen, hetwelk in bet jaar 2054
mode zou moeten zijn.
De „Wereld in Wording" is het eenige
nog niet voltooide product onder de United
Artist-filins, die het komende seizoen in ons
land vertoond worden. Zoovele films deden
de gruwelen van den jongsten grooten oor
log herleven, in de „Wereld in Wording"
zal een indrukwekkend beeld worden gege
ven van den, door velen spoedig verwachten,
eerstvolgenden wereldkrrjg.
IN BAVIANENLAND BABOONA) VER
WERFT HOOGSTE DUITSCHE LOF.
De filmkeuring in Duitschiand schatte de
Fox-film „Baboona", vervaardigd door het
beroemde entdekkingsreizigerspaar Martin
en Osa Johnson, van zeer groote opvoedende
en cuitureelë waarde. De film is goedge
keurd voor vertooning aan kinderen is
daardoor belastingvrij geworden en mag bo
vendien gedraaid worden op bepaalde dagen
van het jaar, dat uitsluitend een zeker
genr° films vertoond mag worden.
De twee eenigsie films, die vroeger reeds
waardig werden bevonden in deze klasse te
v/orden opgenomen, waren eveneens van
Fox Film: „Cavalcade" en „The First World
War".
DE DERDE BiENNALE TE VENETIË.
De derde Internationale Filmkunst-tcn-
toonsteding, in haar aieuwe verblijfplaats in
de Palazzi de1 Cinema, is door haar voor
zitter, den gouverneur van Venetië, staats
minister graaf Volpi en door den schoon
zoon van den Duce, den jeugdigen minister
*Tan pers- en propaganda-aangelegenheden,
'cestelijk gcooend. Er nemen dit jaar vijf-
uen V-T'cn aan deei, die tezamen zestig
groote f-ims en veer+i,r kleinere films ge-
zonclcn hebben, wat-onder Nederland „Op
Hoyo van Zegen van Benno en „De
oude Stad" van Wil Tucki.iski, schrijft c«3
..N.R.Ct.". Jammer genoeg doen de Russen
dit jaar niet mee, doch de officieele moti
veering van dit besluit maakt melding van
een schaarschte aan copieën. De belangstel
ling van het publiek is zeer groot, vooral
bij de avondvertooningen in het groote delle
Fontane Luminose-park van het Exceisior-
hotel zijn welhaast alle gasten van het Lido-
hotel aanwezig. Tevens is het aantal bezoe
kers uit Venetië over het algemeen zeer
groot 3000 menschen, in zwarten of witten
rok of smoking of in elegante avondtoilet
ten zitten dan onder den prachtigen ster
renhemel voer het enorme projectiedoek,
verfrischt door een koelen zeewind de
mooiste bioscoop van de wereld.
Voor zoover men zulks op het oogenblik
zeggen kan, is de keuze van de te vertoo-
nen films niet streng genoeg geweest en de
vloed van de dagelijks op den bezoeker af
stormende films is dan ook nauwelijks te
verwerpen. In liet Falazzo del Cinema wor
den des morgens om tien um* en des mid
dags om vier uur verfonningen gegeven,
om zes uur kan men dan amateurfilms
zien en om 9 uur ftes avonds moet men zich
alweer een plaats verzekerd hebben in het
Excelsiorpark.
En wie den moed heeft de tweede avond
film te ontvluchten en uitgeput in zijn ka
mer in het hotel de wijk neemt, wordt nog
vervolgd door het lawani van de luidspre
kers, dat zijn kaïnerveuste.1 indringt en zijn
slaan belaagt..
Wie het ^ngeluk heeft als vertegenwoor
diger van eenige bladen de Biënnale bij te
wonen, heeft het baden e.r aan gegeven hij
baadt zich in films
INDISCHE PREMTÈRL VAN
„DE KKIRBBRIJTER".
Bij vroegere Nederïandsche films volgde
de première in Nederlandsch Oost-Indië pas
geruimen tijd na de eerste vertooning in het
moederland. Bij „De Kribbibrjtei" zal ech
ter A* eerste voors t iing Li tndie binnen
record-tijd op de Haagsche gala-première
volgen reeds 27 Augustus za! de film te
Soerabaya vertooriu worden. Daarmee zal
Indië dan zelfs de hoofdstad in het moeder
land voor zijn, want de Amsterdamsche
première komt pa.s later.
Op een ander punt zal Indië ook in het
voordeel zijn. Cor Ruys, die juist op tour-
née in Indië is, zal n! de galavoorstelling iu
het Soerabayasche Maxim-theater persoon
lijk bijwonen.
Dit is dus de eerste Nederïandsche film,
waarbij medespelers persoonlijk in Indië
kunnen worden gehuldigd.
MAKIJ3NE DIETRICH NAAR
ENGELAND?
Naar in filmkringen verluidt, heeft de
Gaumont British Picture Corporation Mar
iene Dietrich een aanbieding gedaan om in
eenige Engelsche films te spelen en daar
voor naar Londen te komen en zou de actri
ce het aanbod in overweging hebben geno
men, zoodat spoedig haar beslissing tege
moet kan worden gezien.
NOGMAALS „HET MYSTERIE VAN DES
tfONDSCHEIN-SONATE
Wij vernomen, dat Louis de Bree is geën
gageerd om de belangrijke rol van politie-
inspecteur te spelen in de verfilming van
Willy Corsari's „Het Mysterie van de
Mondschein-Sonate". Louis de Bree, die al
verschillende humoristische rollen op net
witte doek heeft vervuld, beeft hiermede bij
do film zijn eerste groote karakterrol gekre
gen.
EEN FILM OVER BEETHOVEN.
Dorothy Farnum, die het scenario van
„Tessa eu Jew Süss" vervaardigde, hceit
een schema gemaakt voor een film, „lTm-
inortelle Amante", die een episode uit het
leven, van Beethoven ir beeld zal brengen.
De Safa heeft dit ontwerp geaccepteerd en
ninnenkort zullen de opnemingen beginnen.
Het is de bedoeling, om de film geheel
-<m muziek van Beethoven heen te compo-
neeren.
