ïlissingsclie Courant
TWEEDE BLAD
ALS DE HOF BLOEST
GEMEENTEBESTUUR
Een brokje Natuur in huis
BINNENLAND
FEUILLETON
van de
van
Vrijdag 24 Mei 1935. No. 122.
GEMEENTERAADSVERKIEZING.
Sommering: van ingeleverde geldige lijsten
van can didaten.
De Voorzitter van het Centraal stembu
reau voor de verkiezing van de leden van
den raad der gemeente Vlissingen maakt
bekend, dat op Maandag 27 Mei a.s., des
namiddags 2 uur, door bet Centraal stembu
reau in bet gemeentebuis een voor de kie
zers toegankelijke zitting zal worden ge
houden, ten einde de geldige lijsten voor die
verkiezing te nummeren in de volgorde
door het lot aangewezen,
yiissingen, 24 Mei 1935.
De Voorzitter voornoemd,
P. G. LAERNOES, L.B.
De a,s. aquarium-tentoonstelling
van de „Walchersche Natuur
vrienden" in de voormalige Ge
reformeerde kerk.
Het Is wel een opvallend teeken des tgds,
dat de moderne menscb zich meer en meer
rekenschap gaat geven van de ongeëvenaar
de schoonheid in vorm en kleuren der na
tuur. Waren het in vroeger jaren hoog
stens dichters en schilders die hun inspi
raties puurden uit Gods schoone natuur,
thans voelt ieder mensch zich aangetrok
ken tot datgene wat mooi en geheimzinnig
zich voor zijn oog ontrolt op wandel-, fiets-
of autotochten. Ik denk dat dit komt omdat
al het jagen en jakkeren van onzen tegen-
woordigen tijd veroorzaakt wordt door de
zorg voor ons bestaan, en de hersenen,
vermoeid van het denken, rust zoeken hij
de schoonheid en regelmaat der natuur.
Als wij, na volbrachte dagtaak, nog en
kele uurtjes over hebben voor een wande
ling in plantsoen, langs strand of in 't vrije
veld, dan zien we hoe de natuur zich op
maakt en tooit in duizenderlei vorm en
kleurschakeeringen, zien we de bedrijvige
vogels met strooitjes, veertjes en takjes af-
en aanvliegen, bouwend aan de wieg voor
hun toekomstig kroost. Nog zingen lijster
en merel hun hoogste lied, maar straks als
de hongerige jongen hun snaveltjes open
sperren, is voor hen de tijd van zingen
gedaan en neem de zorg voor voedsel aï
hun tgd in beslag.
Dit alles neemt de opmerkzame natuur
liefhebber waar op zijn tochten. Maar wat
hij niet ziet en niet minder interessant is,
dat is het leven hetwelk zich onder den
waterspiegel, in sloot en plas afspeelt.
Hoogstens ziet de wandelaar het drijvende
kroos en wat watertorretjes in speelsche
darteling op den waterspiegel, maar -wat
daaronder leeft en groeit en zorgt in stille
pracht en schoonheid, blijft voor zijn oog
verborgen. Maar zoo goed als de mensch
een plaatsje voor zijn vensters heeft inge
ruimd voor enkele mooie kamerplanten,
zoo heeft hij zich ook een stukje van dat
onderwaterleven binnen zijn woning ge
haald door middel van het aquarium. Ieder
die het voorrecht mocht hebben de aqua
riumzaal van Artis te bezoeken, zal in stille
bewondering gestaan hebben voor de rag
fijne, droomschoone tropische visschen en
planten en daarbij gedacht hebben zooiets
zou ik ook thuis wel willen bezitten. Maar
dan drong zich tevens de vraag naar voren
zou ik daarvoor kunnen zorgen, en zou
dat niet te veel geld kosten?
Beide bezwaren kunnen voor den werke-
ljjken natuurliefhebber natuurlijk niet over
wegend zijn, want ten eerste is de ver
zorging van een aquarium niet zoo moeilijk
als het wel lijkt, terwijl den liefhebher alle
voorlichting op dit gebied, geboden wordt
door de Aquarium- en Terrariumvereeniging
„Walchersche Natuurvrienden", waarvan
het secretariaat gevestigd is Noordstraat 52
alhier. Deze vereeniging bereidt thans een
groote propagandatentoonstelling voor, die
gehouden zal worden in het voormalig
kerkgebouw aan de Korte Vrouwestraat en
wel van 30 Mei tot en met 11 Juni a.s.
Dit gebouw, dat zich door zijn gunstige
ligging in het centrum der stad prachtig
leent voor een dergelijke tentoonstelling,
zal geheel worden ingericht als b.v. de
groote Aquariumhal te Weenen.-Een schit
terende collectie aquaria, bevolkt met tal
van soorten tropische en inlandsche vis
schen, belooft een sprookjesachtig geheel
te worden. Een zeldzame verscheidenheid
van exotische waterplanten zullen de aqua
ria tot kostelijke visschenpaleizen omtoo-
veren en 's avonds zal een feeërieke ver
lichting het geheel bekronen. Natuurlief
hebbers, wilt gij kennis maken met deze
idiëele natuurvreugd, bezoekt dan de ten
toonstelling van de Aquariumvereeniging
„Walchersche Natuurvrienden".
M. V. O.
KAMEROVERZICHT
EERSTE KAMER.
Vergadering van Donderdag.
Arbeidsovereenkomst.
Geen nieuwe gezichtspunten kon de Mi
nister van Economische Zaken mee? openen
over het ontwerp tot bindend-verklaring
van collectieve arbeidsovereenkomsten. De
groote illusies die geestdriftige voorstan
ders ervan koesteren, trachtte hij wat te
temperen, ten einde de bevreesden en twij
felmoedigen eenigermate gerust te stellen.
Tot ander inzicht bracht hij natuurlijk deze
matsten niet. Zij zijn alleen bevreesd voor
wat komen kèn als eenmaal het beginsel
is aanvaard en de praktijk den weg heeft
aangewezen. In sociale wetten is al meer
gebleken, dat het iets anders werd genomen
dan de projectie daarvan oorspronkelijk
was.
Voor een goed deel is deze wet te be
schouwen als een proef. Slaagt die proef,
dan zien wij verder mislukt ze, dan kun
nen de bakens verzet worden. Maar juist
die onzekerheid is voor de bestrijders een
sterke reden tegen aanvaarding van het
principe. Tegen die principes nu vecht iede
re bestrijder te vergeefs. De praktijk leerde
reeds dat van vrijwillige bindend-verklaring
niet veel terecht is gekomen en dus is over
heidsbemoeiing onvermijdelijk, wil men dat
stelsel een belangrijke plaats in het be
drijfsleven schenken.
Het. wetsontwerp is geen wondermiddel
tegen allerlei kwalen, maar er zijn gevallen
waarin het een goede oplossing kan bren
gen voor moeilijkheden. Een gematigde
winst is een prikkel voor ieder bedrijf en
het is dus geboden de uiterste voorzichtig
heid te betrachten bij prijsregeling. Bij de
regeling is de kwestie van vraag en aan
bod van belang, terwijl de export weer an
dere eischen kan stellen.
De Regeering is verweten, dat zij niet
weet waartoe dit wetje kan leiden, maar
dat weet niemand te zeggen. Het past zich
alleen aan bij de structuurwijziging in het
economische leven en dienaangaande weet
de Regeering wel wat ze doet. Geen klasse-
strijd brengt uitkomst, wel solidariteit en
behoud van privaat-eigendom, aldus besloot
de Minister.
Na eenige repliek werd het wetsontwerp
aangenomen met 31 tegen 8 stemmen. De
liberalen waren alle tegen de christelijk-
historischen verdeeld zóó dat er vier tegen
stemden en vier vóór. De overige Kamer
was unaniem vóór.
Alweer dus een nieuwe proef in sociale
kwesties.
De ziekte van Prinses Juliana.
In den toestand van H.K.H. Prinses Julia
na is sedert Woensdag geen verandering
gekomen.
Taak voor het particuliere initiatief.
Het voorstel der regeering om de salaris
sen van de secretarissen van de armenra
den met ingang van 1 Januari 1936 volledig
in te trekken, heeft in de betrokken krin
gen groote ontsteltenis verwekt.
Het „Hbl." schrijft hierover o.m. 'f
Het eenigszins zonderlinge geval doet
zich echter voor dat in het wetsontwerp
zelf volstrekt niet wordt voorgesteld om
„d armenraden, met ingang van 1 Janu
ari 1936 op te heffen. De regeering zal,
volgens dezen wettekst, overwegen „een of
meer" armenraden op te heffen.
Dit laatste voorstel der regeering zal
krachtig moeten worden uitgevoerd. De
armenraden hebben ten doel voor de bijzon
dere en voor de kerkelijke armenzorg een
orgaan en een bureau te verschaffen, waar
zij thuis zijn en waar zij inlichtingen kun
nen krijgen. Op deze wijze wordt de bijzon
dere en de kerkelijke armenzorg gesteund.
Zij tracht de armen van de overheidsonder-
steuning af te houden door een goede ad
ministratie en ook daardoor de uitgaven der
armenzorg zelve te beperken.
De openbare, gemeentelijke armenzorg,
welke eveneens in den armenraad is verte
genwoordigd, heeft een geheel eigen ar
menzorg-administratie. Men maakt ook van
de diensten van den armenraad gebruik.
Het regeeringsvoorstel is nu duidelijk. De
.regeering wil onderzoeken, waar de beide
administratiën der armenzorg kunnen wor
den samengevoegd. In vele gevallen zal het
nut van een armenraad, niet gesteund door
een eigen administratie, ter plaatse zóó ge
ring worden dat tot opheffing kan worden
overgegaan.
De armenraad zal dan in die gemeenten
moeten worden gehandhaafd, waar de bij
zondere en de kerkelijke armenzorg nog
voldoende eigen leven hebben te ontwikke
len naast het burgerlijk armbestuur en
waar zij bereid en in staat zijn om het sa
laris van den secretaris van den armen
raad op te brengen. Immers de regeering
zal niet een deel van de bezuiniging willen
inboeten. Ook ligt het allerminst in de lijn
van het regeeringsvoorstel om de vrijgeko
men rijksbegrootingen over te hevelen naar
de gemeenten. Immers dan wordt er door
de overheid in haar geheel niets bezuinigd.
De voorgenomen bezuiniging kan met hand
having van verscheidene armenraden ge
paard gaan, wanneer de bijzondere en de
kerkelijke armenzorg de kosten der sala-
rieering van het secretariaat op zich wil
len nemen. Hier ligt een taak voor het par
ticulier initiatief.
Rjjkssteun aan de scheepvaart.
Ter bespreking van het ingediende wets
ontwerp tot steunverleening aan de scheep
vaart heeft gisteren de vereeniging van ree-
ders van motorzeeschepen te Rotterdam een
vergadering gehouden, waar alle leden te
genwoordig" waren.
De vergadering oefende scherpe critiek
op de voorstellen, gelijk die thans luiden en
besloot aan den minister van economische
zaken het volgend telegram te zenden
De vereeniging enz. heeft met groote ver
ontwaardiging kennis genomen van den in
houd van het wetsontwerp ter verleening
van rentelooze voorschotten aan de zee
scheepvaart, protesteert tegen de willekeu
rig getrokken grens van bruto 1000 regis-
terton, waardoor zij van steunverleening
wordt buitengesloten, niettegenstaande den
noodtoestand van de bedrijven harer leden
zoowel de regeering als Benas volkomen be
kend is, als zijnde niet minder kritiek dan
de toestand van de in het wetsontwerp be
doelde groep.
Door de thans getrokken grens komen
haar reederijen in nog grooter moeilijkhe
den, waarom zij Uwe Excellentie beleefd,
doch dringend verzoekt, het daarheen te lei
den, dat alsnog de bij haar aangesloten ree
derijen niet van steun worden buitenge
sloten.
Spoorwegontvangsten.
Geschatte ontvangsten der Ned. Spoorwe
gen over April 1935.
Reizigers 4.565.000.— (1934 geschat
4.598.700.—). Bagage 74.100.— Post
230.000.—. Goederen 3.108.700.— (1934,
geschat 3.419.500.Lev. dieren ƒ50.400.
Diversen 226.500.
Totaal 8.254.700.— (1934 geschat
8.610.100.—).
Vergeleken met de geschatte ontvang
sten over April 1934, maakt April 1935
geen al te slecht figuur, gewend als we
zijn aan groote nadeelige verschillen. De ge-
heele achterstand over de maand bedraagt
ditmaal slechts ruim 350.000. De ontvang
sten voortspruitende uit het reizigersver-
voer, zijn slechts rond 33.000 minder,
waarbij we evenwel moeten bedenken, dat
in 1934 Paschen viel op 1 en 2 April, zoo
dat een groot deel der Paaschontvangsten
geboekt werd over Maart.
De teruggang moet ditmaal, afgezien
van de bovengenoemde factoren, in hoofd
zaak worden toegeschreven aan nog verdere
achteruitgang van het goederenvervoer
dat rond 3.5 ton minder opbracht.
Over het geheel dus is de maand April,
gezien de vorige maanden, nog al bevre
digend. De totale achterstand bij 1934,
sedert Januari, is, ongezuiverd, vijf miUi-
oen, waarvan door zuivering nog ongeveer
één millioen zal afgaan.
Chr. Metaaibewerkersbond.
Woensdag en Donderdag werd de alge-
meene vergadering gehouden van den Chr.
Metaaibewerkersbond in „De Poort van
Kleef" te Apeldoorn.
Het aantal werkloozen in den Bond be
draagt op heden 4536 of 45.2 De totale
uitkeering uit de werkloozenkas bedroeg in
1934 433.652.25. Het aantal leden liep in
1934 terug met 692.
Door de afdeelingen Amersfoort, Souburg
en IJmuiden waren voorstellen ingediend
tot verlaging der contributie.
Na breede discussie werd het hoofdbe
stuur gemachtigd om met den Algemeenen
Bond en den R. Kath. Bond overleg te
plegen om te komen tot een nieuwe, zoo
mogelijk, verlaagde contributieregeling en
het eenheidszegel af te schaffen.
Vervolgens nam de heer F. Eikerhout
afscheid als voorzitter van den Bond, die
deze functie sedert 1910 heeft vervuld.
Dank bracht spreker aan zijn medebe
stuurders en richtte hij zich voorts tot den
heer Wetselaar, die juist 25 jaar onafge
broken lid der vakbeweging is. Namens het
bestuur van het C.N.V. reikte spreker hem
het gouden insigne uit.
Inplaats van den heer Eikerhout is tot
voorzitter benoemd de heer K. Hordijk.
Scheepsbrieftelegrammen.
De stoomschepen „Mecklenburg", „Oran
je Nassau" en „Prinses Juliana" van de
stoomvaart maatschappij „Zeeland" en het
stoomschip „Haiinah" van de maatschappij
van dien naam te Rotterdam, nemen voor
taan deel aan den dienst der scheepsbrief
telegrammen (zgn. Sbt. telegrammen), die
op 1 April jl. op proef zijn ingevoerd.
Deze telegrammen kunnen zoowel van het
schip gezonden als van daar ontvangen wor
den. Op het verkeer zijn de gewone bepalin
gen voor dit soort telegrammen van toepas
sing.
De steunregeling voor kunstenaars.
Op 28 dezer zal er in den Haag op het
departement van sociale zaken een bespre
king plaats vinden met de afgevaardigden
der schilders- en beeldhouwersvereenigin-
gen over de voorgenomen steunregeling voor
kunstenaars. Zooals men weet heeft de
Tweede Kamer hiervoor een crediet van
70.000 toegestaan. Deze zaak is al jaren
lang hangende, zg heeft een ware lijdensge
schiedenis achter den rug.
Eenigen tijd geleden is aan de vereenigin*
gen een conceptregeling voorgelegd, met
verzoek hun opmerkingen hierover kenbaar
te maken.
Hieraan is van de zijde der vereenigingei}
voldaan, zoodat thans niets meer aan de bei
handeling in den weg staat.
1
LUCHTVAART
Opening Luchtvaartterrein te Woensdrecht,
Het luchtvaartterrein te Woensdrecht zaj
op Zaterdag 22 Juni a.s. officieel wordesj
geopend.
Een groot aantal autoriteiten, waaronder
zeer waarschijnlijk drie ministers en tal van
prominenten uit de vliegwereld zullen dezej
plechtigheid bijwonen.
De opening zal gevolgd worden door eeö
vliegfeest, waaraan behalve de K.L.M., ook
buitenlandsche vliegtuigen, o.m, uit Enge
land, Duitschland en België zullen deelne
men.
De organisatie berust bij den bekender!
promotor op dit gebied, dhr. Jac Kleyboeï
uit Enschedé.
Men is thans doende de laatste hand t0
leggen aan de inrichting van het vliegveld
en de toegangswegen.
Zaterdag 22 Juni belooft een zeer belang
rijke dag voor West-Brabant en Woens
drecht in het bijzonder te worden.
D. W. Douglas over het luchtverkeer.
Over de toekomst-mogelijkheden van het
moderne luchtvaartverkeer schrijft de „N«
R. Ct." het volgende
Binnen twee jaar zal een directe lucht*
verbinding van Londen naar New-York Be
staan. De overtocht zal 20 uren duren. Des
vliegtuigen zullen even comfortabel zijn al3.
een exprestrein. Zij kunnen worden voor
zien van slaaphutten en keuken. Het roc
ken behoeft niet verboden te worden.
Zij zullen rustiger zgn dan een gewond
Pullman-wagon. Zij vervoeren 25 passagier®
met de mail en de prijs van den overtocht
zal gunstig afsteken vergeleken bij de reis
kosten, die men betaalt aan boord van de
„Bremen".
Vandaag bestaan er geen technische ob
stakels meer voor de oprichting en het on
derhouden van een dergelijke transatlanti
sche luchtverbinding.
Aldus vangt de heer Donald Wills Dou
glas, de fabrikant van de vermaarde, ge
lijknamige vliegtuigen, in de „Daily Ex
press" een artikel aan, waarin hij zijrc
zienswijze over het toekomstige en volgeng
hem zeer nabij gelegen transatlantisch®
luchtverkeer geeft,
Eenige bijzonderheden omtrent den le
vensloop van den vli eg tuigenf abrikan t|
wiens „vliegende hotels" zoo een groote be
langstelling genieten en waarvan de K.L.M»
er verscheidene in dienst heeft gesteld, mo
gen hier volgen.
De heer Douglas, die zooals men weet]
thans hier te lande vertoeft, is 43 jaar.
werd te New-York geboren en woont te
Santa Monica Californië). Sinds zijn 20st©
jaar bestudeert hij alles wat met de lucht
vaart samenhangt. Hij werd van het Ame-
rikaansche Instituut voor de marine „ont
slagen" omdat een door hem vervaardigd
model-vliegtuig op het hoofd van een ad
miraal was terecht gekomen. Tijdens den
wereldoorlog was hij hoofdingenieur 1U
dienst van de Amerikaansche regeering.
In 1920 heeft hij zijn onderneming opge
richt. Hij vertoeft thans voor een verblijf
van zes weken in Europa. De heer Douglas
heeft een afschuw om zelf vliegtuigen t
besturen. Het zeilen met een kleine boot
staat hem beter aan.
De heer Douglas geeft in bovengenoemd
artikel een aantal bijzonderheden over de;
toekomst van de luchtvaart.
Er zijn thans 66 Douglas-vliegtuigen bgf
de Amerikaansche luchtlijnen in dienst,
Elk heeft een uursnelheid van meer daq;
200 mijl. De vliegtuigen van dit type, dat.
in 1932 is uitgekomen, kunnen 14 passa
giers vervoeren,
Naar het Engelsch.
(Nadruk verboden.)
24)
Mrs. Tredgold had tranen in de oogen,
terwijl ze van die „ontdekking" hoorde en
zóó opgewonden waren ze beiden, dat ze
niet veel konden doorkrijgen. Het kopje
thee bij de boterham smaakte heerlijk en,
toen Groopie zag, hoe Gillian het pakje
weer bij zich wilde steken, gaf ze den ver-
standigen raad'
„Geef mij die papieren, kindje. Je bent
veel te opgewonden en je zoudt ze verliezen.
Vandaag zullen ze veiliger zrjn bij mij dan
bij jou".
„Dat is zoo, Groopie. Dan zal ik alleen
het medaillon bij me houden, anders mocht
het geheel mij eens een droom lijken. En
vanavond zullen we dan alles aan Jim la
ten zien. O, wat zal hij blij zijn
„Wees maar voorzichtig, dat je dit dan
ook niét verliest, kindje. En nu moet ik
Weer aan het werk gaan."
„Moet dat heusch, Groopie Kunt u
vanmiddag niet eens vrijaf nemen
„Neen, zeker niet. We zijn toch al niet
zoo talrgk en er komt zeker verandering
van weer. Wat ga jij doen, Gillian
„Ik weet het nietik kan maar niet tot
werken komen. O, Groopie, vertelt u mij
eens" en onstuimig sloeg zij de armen
om de oude vrouw heen, „denkt u, dat nu
alles wel in orde zal komen Als de Squire
immers weet, wiens dochter ik ben, zal hg
toch geen bezwaren meer maken
„Mij dunkt, het zal hem een voldoening
zijn, dat hij op deze wijze weer eenigszins
zijn wreedaardige houding jegens je armen
vader zal kunnen goed maken", antwoordde
Mrs. Tredgold zoo opgewekt mogelijk.
Nog ééns kuste zij toen het jonge meisje
en natuurlijk verheugde zij zich van harte
in het geluk van haar oogappel, maar toch
was haar blijdschap niet onvermengd, en,
terwijl zij zich over haar mand boog, voelde
zij zich ineens verbazend eenzaam en verla
ten. Nu achttien jaren lang waren dl haar
gedachten, dl haar zorgen in de eerste
plaats uitgegaan naar het kind
Jim had tegen Gillian gezegd, dat de
heele familie en verscheidene van de bedien
den naar den picnic gingen. Hij had er niet
aan gedacht, om er bij te vertellen, dat de
Squire nooit deelnam aan dergelijke
tochtjes.
Nadat Mrs. Tredgold weg was, had Gil
lian maar wat rondgedwaald tot zij ineens
een sterk verlangen in zich voelde, om het
oude Eikenzicht te gaan zien, dat immers
het huis van haar vader was geweest. Juist
tusschen de boomen door kon ze er zoo iets
van onderscheiden en, daar er nu toch nie
mand wezen zou, durfde ze heel goed wat
naderbij komen.
Terwijl ze het medaillon stevig in de hand
hield, klom ze over het hek, dat het veld
van het park scheidde, en terwijl ze zorgde
steeds in de schaduw van de boomen en
struiken te blijven, liep ze het rustieke
bruggetje over en kon toen haast niet be
dwingen een kreet van bewondering, toen
ze het statige huis vóór zich zag, waar zoo
vele van haar voorvaderen hadden gewoond.
Zij had er recht op, zelfs meer dan Jim of
het meisje, op wie zij in het eerst zoo ja-
loersch was geweest.
Zij keek eens om zich heen, maar er was
niemand te zien. Het huis leek als uitge
storven, want, ofschoon enkele van de
vensters openstonden, waren de zonneblin
den overal neergelaten. Toch kon Gillian
zich niet bedwingen, om eens even wat na
derbij te gaan kijken, of ze ook iets kon te
zien krijgen van het huis van binnen. Als
iemand haar bemerkte, kon zij immers zeg
gen, dat zij verdwaald was of iets derge
lijks. Zoo trad ze het terras op.
Op de bovenste trede bleef ze even staan
en keek door een venster binnen, waar ze
tot haar niet geringe ontsteltenis een ouden
heer over 'n safe in den muur geborgen zag,
maar die onmiddellijk opstond en naderbij
kwam.
HOOFDSTUK XIV.
Het was schitterend weer op den ochtend
van Helen's verjaardag. Helen zelve voelde
zich echter niet zoo opgewekt. Maar z.j
was veel te trotsch, om anderen te laten
merken, dat zij verdriet had. Integendeel,
met een glimlach om de lippen trad zg
de ontbijtkamer binnen en leek zóó feeste
lijk gestemd, dat zelf Loren er door van de
wijs gebracht werd hg meende, dat de
wonde dan toch zeker niet diep was en wel
weer gauw heelen zou.
Onwillekeurig werd de jarige wel wat op
gewekter gestemd, toen zij de vele wei-ge
meende wenschen hoorde en ook den stapel
cadeaux zag, die haar wachtten. Er was een
wissel bij van vijftig pond van den Squire,
een snoer prachtige paarlen van Jim, een
gouden armband van Mrs. Chetwyn en een
aquarel van Loren, een van zijn inzendingen
op de Academie.
Mrs. Chetwyn zag er bleek'en ellendig
uit en eindelijk achtte zij zich dan ook ver
plicht tegen de jarige te zeggen
„Het spijt mij zeer Helen, maar ik zal
vandaag niet van de partij zijn. Ik heb
zoo'n hoofdpijn, dat ik allen maar tot last
zou wezen. Gelukkig zijn er nog tallooze
chaperonnes".
„Hoofdpijn?Onzin!" snauwde de
Squire. „Niets zoo goed tegen hoofdpijn dan
de frissche lucht
Veel vriendelijker voegde Helen er bg
„Maar wij gaan nog niet weg, tante. Pas
om half twaalf. Tegen dien tijd kunt u al
weer veel beter zijn."
Maar toen de auto's voorreden, zag Mrs.
Chetwyn er, zoo mogelijk, nog slechter uit,
zoodat Helen haar naar den salon bracht
en toezag, dat zij daar op een gemakkelijke
rustbank kwam te liggen.
„Het is hier koeler dan aan uw kant van
het huis, tante, en u zult niet gestoord wor
den," verzekerde ze haar nog.
Mrs. Chetwyn keek haar na met dank
baren blik en dacht, dat Helen toch wel een
lief meisje was dat Jim het zeker slechter
had kunnen treffen
Na een tijdje viel ze in slaap en werd veel
later wakker door een schrillen kreet. Zij
sprong op en vloog naar het venster. Op
eenigen afstand stond Squire op het gras
perk. met zijn hand op den arm van een
lang, slank meisje, die worstelde, om zich
te bevrijden uit zijn greep.
„Wat ter wereld is er gebeurd riep
Mrs. Chetwyn, trad uit de balkondeur en
liep ijlings in de richting naar de treden var?
het terras, waar de Squire het meisje ge
vangen hield.
Zoodra het gezelschap voor den picni®
vertrokken was, ging de Squire een kijkje
nemen in de stallen en betrapte een van d©
grooms op een vrijerijtje met een dienst
meisje, en nadat hij hierover een hartig
woordje had gezegd, keerde hij terug in huis
en het zich den lunch goed smaken.
Toen herinnerde hij zich, dat zijn zaak
waarnemers hem een huurceel hadden toe
gezonden, dien hij nog onderteekenen moest
en die hij zoolang in de safe gesloten had,
tot hij eens den tijd zou hebben, do acte
door te lezen. Met deze bedoeling ontsloot
hij dan ook de safe en haalde het papier
te voorschijn. Maar terwijl hij dit deed, viel
zijn oog op het marokijnen étui, dat altijd
een medaillon had bevat met het portret
van zijn vrouw. Een paar avonden te voren
had Loren og gesproken van den artist,
die dit miniatuur geschilderd had en tege
lijk had hij zijn verlangen uitgedrukt, om
het eens te mogen zien. De Squire nam het
étuitje ook uit de safe en zett het op ta
fel, terwijl hij de huurceel las. Maar toen
hij zich omkeerde, om het document terug
te leggen, werd hij door het open venster
de gedaante waar van een jong meisje op
het terras en hij hield het er -mor, dat zij
dezelfde was, die zoo even in den stal ge
flirt had met den groom.
.(Wordt - vervolgd. ft
