1000
500
300
150
100
25
5 JANUARI
EERSTE BLAD
iNo.4
73e Jaargang
1935
Uitgave: Firma F. Ml DE VELDE Ir., Walstreat 58-60, Vlissingen. Telef. 10. Postrelrening68287
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd op Zondag en algemeen erkende Christelijke Feestdagen
STADS- EN PROVINCIENIEUWS
VLISSINGSCHE COURANT
ABONNEMENTSPRl|S: Voor alle gemeenten op Walcheren en waar agentschappen geves
tigd zijn /2.20 per 3 maanden. Franco door het geheele rijk 12.50. Voor België, Duitschland
en Frankrijk /3.40. Voor de overige landen bij wekel. verz. 3.20. Afzonderlijke nrs. 5 cent.
ADVERTENTlEPRljS: Van 1—5 regels 11.25iedere regel meer 25 cent Bij abonnement
speciale prijzen. Reclames 50 ct p. regel. Kleine advertenties van 15 regels 50 ct Iedere regtl
meer 10 ct (max. 10 regels). Bij 3 maal plaatsing van 1—5 regels 11.alles bij vooruitbetaling
De abonné's in 't bezit eener
Polis, zijn GRATIS verze
kerd tegen ongelukken voor
gulden bij levens
lange ongeschikt
heid tot werken.
gulden bij dood
door
een ongeluk.
gulden bij verlies
van een
hand, voet of oog.
gulden bij verlies
van
een duim
gulden bij verlies
van een
wijsvinger
gulden bi) verlies
van eiken
anderen vinger
AANGESLOTEN BIJ HET BUREAU VOOR PUBLICITEITSWAARDE, INGESTELD DOOR DE VEREEN1G1NG „DE NEDERLANDSCHE DAGBLADPERS"
Dit nummer bestaat uit 3 bladen
en een Kindercourant.
Flitsen
Bouw van nieuwe sdiepen.
Ia het van onze regeering: verstandig
geweest om destijds de verzoeken van den
Kon. Holl. Lloyd en van de Holland-Ame-
rika lijn voor regeeringserediet ten behoeve
van den bouw van passagiersschepen af te
wijzen
Zooals bekend vond de minister van
Economische Zaken het niet verantwoord
om regeeringsgelden beschikbaar te stel
len voor een z.i. niet loonend doel. Passa
giersschepen brachten volgens berekenin
gen van het departement niet voldoende
op om zelfs de rente, laat staan de afschrij
vingskosten te kunnen betalen, terwijl er
van eenige winst in het geheel geen sprake
kan zijn. Trouwens dit werd ten deele door
de betrokken maatschappijen zelf toegege
ven. Zij zeide in Maart j.l., dat, indien de
maatschappij zou beschikken over twee
schepen van het type „Statendam", de ver
lichting in de algemeene onkosten en de te
verwachten toeneming in het aantal te
vervoeren passagiers, het zelfs onder de
huidige buitengewoon ongunstige omstan
digheden, mogelijk zou maken een bedrijfs-
overschot te behalen. Uit den aard der zaak
kon niet worden gegarandeerd, dat dit
overschot voldoende zou zijn, om rente en
afschrijving te behalen. Onder die omstan
digheden was het uitgesloten, om nog meer
particulier kapitaal voor de onderneming
te interesseeren.
W$j hebben dus met verschillende door-
eengeweven problemen te maken. Er zijn
ongunstige factoren zoolang deze bestaan,
is rente enafschrijving niet te behalen.
Zoodra die ongunstige factoren ophouden
te werken, zal dit anders worden ligt in
de woorden opgesloten. Nu is particulier
kapitaal voor dergelijke doeleinden niet te
verkrijgen. Gezien het enorme belang voor
de gemeenschap, dus de regeering, bij te
bouw der schepen... stijging van het natio
nale inkomen, direct en indirect als gevolg
yan de exploitatie van die schepen) dient
de gemeenschap dus de regeering bij te
springen. Vandaar de aanvraag voor een
regeeringserediet. Wanneer de ongunstige
omstandigheden in gunstige veranderen,
blijft het een crediet, waarop moet worden
terugbetaald en welk crediet ook zal
worden gedelgd. Komt er echter geen keer
in de omstandigheden, welnu, dan wordt
het crediet oninbaar verandert in een sub
sidie.
Dit wilde de minister van Economische
Zaken niet. Hij wilde geen subsidie geven,
want hij achtte de kans op wijziging in de
scheepvaartconjunctuur zeer gering. Heeft
hjj het vóór en tégen nauwkeurig overwo
gen Wij moeten het aannemen wij moe
ten aanvaarden, dat de balans van voor- en
nadeelige posten behoorlijk is opgemaakt.
Men kan het met die berekening oneens
zyn, maar men kan dan de regeering niet
van lichtvaardigheid beschuldigen. Die po
litiek past dan in het kader van de bezuini-
gingspolitiek van het huidige ministerie.
Deze aangelegenheid is echter vertroe
beld door twee andere factoren, n.l. het
aanbod van buitenlandsche werven om den
bouw te bemachtigen tegen gunstige voor
waarden, zoowel ten opzichte van het be
drag als van de crediettermen, al zijn hier
omtrent geen nadere bijzonderheden uitge
lekt, terwijl de tweede factor is het zinken
yan de „Orania".
De „Orania" behoort aan den Kon. Hol-
landschen Lloyd, is voor totaal verlies voor
de somma van 3.5 millioen verzekerd, ter
wijl de kwestie van het totale verlies zoo
goed als vaststaat. Voor deze som kan de
Kon. Hollandsche Lloyd een nieuw schip
bouwen. De Holland-Amerika-lijn heeft,
zooals gezegd, voor de tweede „Statendam"
een buitenlandsch aanbod gehad.
Wat moeten de particuliere maatschap
pijen doen Vanzelfsprekend zal de Kon.
Hollandsche Lloyd een goedkoop aanbod
moeten aanvaarden in stede van uit natio
nale overwegingen het werk tegen hooge-
ren prijs aan een Nederlandsche werf gun
nen. De financieele positie der maatschap
pij is niet zoo hecht om enkele tonnen on-
noodig uit te geven. Hetzelfde geldt voor de
Holland-Amerika lijn. Wij nemen bij deze
redeneering aan, dat de bouwsom van de
buitenlandsche maatschappijen lager is
dan die van onze werven, temeer, daar er
in Sperrmarke (tenminste voor een gedeel
de) zou kunnen worden betaald,,
Crediet hebben beide maatschappijen
voor dien bouw niet meer noodig zij kun
nen dit elders krijgen met bovendien een
niet onbelangrijk lageren prijs. Indien de
regeering nu zou zeggen „Goed, ik wil op
mijn beslissing terugkomen, het crediet is
ter Uwer beschikking, mits de bouw op
een Nederlandsche werf plaats vindt", dan
kan de betrokkene niets anders antwoorden
dan „En wat met den bouwsom, Excel
lentie
Indien het werk behouden zal blijven
voor ons eigen bedrijfsleven, kan de regee
ring niet meer met een crediet volstaan
zij zal een subsidie bovendien moeten geven
om het verschil in bouwsom te kunnen
De Ulo-scholen.
Onze stad zal van Maandag en Dins
dag af een tweetal moderne onderwijs
inrichtingen rijker zijn, die een sieraad
van de straat zijn en de plaats innemen van
de openbare lagere school A, welke daar
vroeger een tijdperk van bloei heeft ge
kend. Dit laatste moge vreemd klinken
voor hen, die daar ter plaatse een school
tje hebben gekend, dat eenige jaren nauwe
lijks honderd, ja het laatste jaar nog niet
eens zooveel leerlingen heeft geteld. Het is
echter nog niet zoo heel lang geleden, dat
de bevolking der school door de 200 leer
lingen bedroeg. Dat kan ook niet anders
voor wie weet, dat de school, in het
geheel, in de ruim 50 jaren van
haar bestaan 5218 leerlingen heeft
geteld. We zeiden ruim 50 jaren en
dan denken we onmiddellijk aan het jaartal
1883, dat boven de poort stond, waardoor
zooveel generaties gegaan zijn om het noo-
dige onderwijs te genieten, dat verscheidene
zoozeer heeft ontwikkeld, dat ze op het
oogenblik zoowel in het moederland als in
onze overzeesche gewesten een eervolle be
trekking bekleeden. Voordat bovenstaande
het geval was, stond de onderwijsinrichting
aan een heel ander deel der stad. Waar nu
de gieterij van de Kon. Maatsch „de Schel
de" is, stond de wieg dezer school. Daar,
waar nog wel eens overdag de muizen over
de banken der leerlingen dansten en spron
gen, werd op 3 Mei 1880, een school ge
opend, waaraan wijlen de heer P. Lands
man als hoofd verbonden was, terwijl hij
naast zich had een onderwijzer en een on
derwijzeres. Toen die school langzamerhand
meer leerlingen tot zich trok, moest uitge
zien worden naar een gebouw, ter vervan
ging dezer hulpschool. Die nieuwe lagere
school, welke nu, gemoderniseerd is, tot on-
derwijsgelegenheid voor het U.L.O., een in
wezen totaal daarvan verschillende 'eer-
inrichting, werd geopend in 1883. Op de
speelplaats was een groote gymnastiekzaal,
voor dien tijd goed geoutilleerd, gebouwd,
die, bij de uitbreiding der school tot 12
klassen, rond 1900, is afgebroken. Want
sinds 1895 was het leerlingenaantal, bij
klassensterkte van rond de 50 leerlingen in
de lagere regionen, zoo toegenomen, dat
parallelklassen moesten gevormd worden.
Nadat deze verdubbeling der klassen zijn
beslag had gekregen, werd een andere
maatregel getroffen. De gelegenheid tot
toelating op de school werd tweemaal
's jaars opengesteld, zoodat er 12 half-
jaarlijksche klassen ontstonden. Daardoor
werden twee voordeelen behaald. In de eer
ste plaats moesten leerlingen, die door een
of andere oorzaak het onderwijs in een be
paalde klasse niet konden bijhouden, slechts
een half jaar langer het onderwijs in die
klasse volgen. Het tweede voordeel be
stond hierin, dat leerlingen, die boven den
leerplichtigen leeftijd kwamen, nu twee
maal per jaar de school konden verlaten.
Zoo was de toestand rond 1920, toen de
nieuwe lager onderwijswet dergelijke groote
scholen verbood. De 12 klassige school, die
tot 1 September 1920 als hoofd had wijlen
den heer P. Landsman, werd gesplitst in
twee 6-klassige scholen, welke in verschil
lende gebouwen werden ondergebracht. Aan
het hoofd der inrichting, die in het gebouw
gevestigd bleef, werd geplaatst de heer F.
G. Lemmers, die vroeger reeds een tweetal
jaren aan deze school verbonden was ge
weest. Doordat de sterkte der klassen, van
hoogerhand geregeld, steeds hooger werd
en de aangifte van leerlingen daarmee geen
gelijken tred hield, moest om tot het be-
noodigd aantal leerlingen der openbare
lagere scholen in de gemeente te komen,
veel geschipperd en veel verplaatst worden,
wat met andere oorzaken tot gevolg had,
dat school A stèeds meer ontvolkte. Van
1930 af kan gezegd worden, dat de afbraak
dezer onderwijsinrichting begint. Eerst
werd een der onderwijzeressen gepension-
neerd twee jaar later ging een tweede
onderwijzeres op wachtgeld, het volgende
jaar werd een der leerkrachten naar een
andere school overgeplaatst, zoodat sinds
einde 1932 het aantal leerkrachten 3 be
droeg. Zoo is 1933 doorgewerkt en met de
Kerstvacantie van dat jaar werd de inrich
ting gesloten en de leerkrachten, die er op
het oogenblik van opheffing aan verbonden
waren, kwamen op wachtgeld. Waar aan
deze school een honderdtal personen
werkzaam is geweest, spreekt het vanzelf,
dat we al die namen niet vermelden. Na
sluiting der school werd met spoed aan af
braak der oude en opbouw van de nieuwe
scholen gewerkt, die echter, zooals we reeds
zeiden, een heel ander karakter dragen. De
taak der oude school A was afgedaan.
De pier.
Wij vernemen thans dat de officieee ver
gunning van den rijkswaterstaat is afge
komen dat met den bouw van het wandcl-
hoofd kan worden doorgegaan.
Een Nutsavond.
Vele leden hadden den tocht naar Grand
Hotel Britannia, ondanks het regen- en
windweer, ondernomen om kennis te maken
of de kennismaking te hernieuwen met den
heer mr. A. W. Kamp, die de zaal op som
mige oogenblikken heeft doen schateren
van lachen om ze een volgend oogenblik in
spanning te houden. En dat alles eenvoudig
door stem en mimiek of gebaar. Want voor
ons trad op-een heer, deftig in 't zwart ge
kleed, zonder meer. Hoe kostelijk was al
dadelijk zijn mimiek, als hij de houding van
het nooit tevreden vrouwtje meer aanduid
de dan weergaf, die steeds meer wilde heb
ben en na Czarina aller Russen geweest te
zijn, weer terugviel tot den stand van arme
visschersvrouw, die in een armzalig hutje
woonde en weer in het bezit was der wasch-
tobbe, welke noodig vernieuwing behoefde.
Geheel anders van aard dan dit sprookje
van Puschkin was de voordrachtBij de
weduwe „van den ad®ismaarschalk" Saf-
sjatofElk jaar werd een mis gelezen op
het groote kasteel voor den man, voor wie
in zijn niet-nuchtere buien geen spiegel vei
lig was voor zijn voorhoofd, gevolgd door
een dankstond en een maaltijd, waarbij geen
droppeltje alcohol-houdende drank geschon
ken werd door de gastvrouw, die na den
dood van haar echtgenoot besloten had
daartegen te strijden. Op werkelijk gees
tige manier werd het clandestiene gebruik
daarvan in de woning der weduwe geschil
derd en weergegeven. Oud en nieuw, een
oorspronkelijke voordracht van den heer
Kamp, was een kostelijke weergave van
iemand, die op Oudejaarsavond den toe
stand van de samenleving bepeinst en zich
dan rekenschap geeft, hoe de toestand was
op verschillende Nieuwjaarsdagen van ja
ren in het verleden, waardoor bij tot het
inzicht komt, dat er altijd iets, ja soms zelfs
zeer veel heeft ontbroken aan het ideale
leven. Geestig gaf voordrager weer met
welke moeilijkheden de man te kampen
heeft op telefonisch gebied, die met een
nieuwe woning het telefoonnummer heeft
overgenomen van den vorigen bewoner.
Hij krygt o.a. aansluiting met de dame met
het mahoniehouten buffet of met de klan
ten van een steenkolenhandelaar, die een
jubileum viert en die daarom aan zijn clien
tèle gratis aanbiedt dezelfde hoeveelheid
brandstof, die besteld wordt. Geestig waren
zijn gebaren, als hij de telefoonhoorn ter
bestemder plaatse deponeert. Meesleepend
bepaald was hij in zijn laatste voordracht
voor de pauze, waarin hij, die zich wil over
geven aan zijn neiging tot een „dolce-far-
niente" tijdens zijn week-end, de „moeilijk
heden" beschrijft „met De Vries", die voor
dag en voor dauw werkt met een maai-
machine. Kostelijk is de vondst van zijn om
wandeling met dienzelfden persoon, die
sterk beweert te zijn in entomologische en
folkloristische kennis (het spoor van den
adder, het schuim afblazen van zijn
biertje)
Na de pauze ging in de eerste plaats een
stuk van Huxley „Het Portret", waarin een
fijn pleidooi wordt geleverd tegen het mis
bruik, dat geslopen is in den handel van
oude schilderijen, waarvan een persoon, die
een ambachtsheerlijkheid gekocht heeft, de
dupe wordt. Kostelijk is de monoloog daarin
van den handelaar in oude schilderijen, wel
ke een schitterende fantasie levert over
aard en oorsprong eener Italiaansche schil
derij, waarvan hij later, nadat de koop ge
sloten is, nog eenige besteld aan een „veel
belovend" jong kunstenaar. Het slot van
het programma was eigen werk. Wie Co-
cadorus gekend of gehoord heeft, kan zich
een voorstelling maken van de aanprijzing
van het „Elixir van Methusalem" door den
„Markies" van dat beroemde middel. Men
proefde en rook den geur van de omgeving
tijdens die voordracht. Geen wonder, dat
deze voordracht van den heer Kamp, die
reeds veel applaus had gekregen, zoo luid
werd toegejuicht, dat hij nog een toegiftje
moest geven, waarvoor hij koos de moei-
lijkheden der Nederlandsche taal voor
vreemdelingen, waarin hij geestig opsomde,
hoeveel verzamelnamen er in onze taal zijn,
welke ieder een ander woord bij zich
eischen.
Alhambra-Theater.
Joan Crawford in Dancing Lady
Zigeunerbloed.
„Dancing Lady" is een mooie film.
Filmwerken, waarvoor in overdreven
mate de reclame-trommels geroerd worden,
vallen vaak tegen. Dit is bij „Dancing
Lady" echter allerminst het geval. Onder
regie van den uiterst kundigen Robert
Leonard is een film tot stand gekomen,
die, in hoe sterke mate ook rekening is
gehouden met wat het publiek van een
amusement-belovend werk vraagt, speciaal
in de tweede helft 100 film is. Daarin
zijn met de camera wonderen van vaardig
heid verricht. De finale, een super-revue
voorstellend, zou op geen tooneel der we
reld mogelijk zijn. Men heeft het vliegend
tapijt uit Douglas Fairbanks' „Dief van
Bagdad" hierin gevarieerd op een wijze, die
een kenteekenend staal is van cinematogra
fische super-techniek. In deze finale zijn
tal van korte scènes, waarvan de een. nog
knapper gefotografeerd is dan de andere.
De muziek dient gememoreerd. „That 's
the rhythm of the day" behoort tot de beste
muzieken, den laatsten tijd in dit genre
verschenen. Love Silver's orchest zorgde
voor een muzikale sfeer, waaraan niets
ontbreekt om de handeling kleur en vaart
te geven.
„Dancing Lady" behoort tot de beste
films, die de show-business" tot achter
grond hebben. Men heeft gelukkig ver
zuimd, er de moraliseerende dames en hee-
ren een rol in te laten spelen. Zonder de
allure hier-is-de-ster-weer domineert Joan
Crawford in deze film. Met deze rol heeft
zij zelfs de'Joan Crawford uit „Menschen
in het Hotel" overtroffen. Al laat de sce
nario-schrijver haar speciaal in het eerste
deel een „slang" ten beste geven, dat aan
duidelijkheid niets te wenschen overlaat, ln
tegenstelling tot wat zij zegt, heeft haar
verschijnen zulk een ontroerende nuance,
dat men, ondanks de wonderlijke techniek,
waarvan „Dancing Lady" getuigt, door
het volkomen menschelijke van Joan Craw
ford's spel aanhoudend geboeid wordt. Het
pleit voor haar, dat zij de dansnummers
niet door een „doublé" liet uitvoeren, maar
zelf de moeilijke „tap-dancing" laat zien
en hooren. De oogen van Joan Crawford
spelen in deze film eenzelfde belangrijke
rol als haar beenen.
Clark Gable als de door een min of meer
onsmakelijk intrigetje bedreigde revue-
ondememer, is bijzonder goed. Franchet
Tone als de met vele dollars intrigeerende
beschermer van de „Dancing Lady", geeft
een geslaagd type. De vele bijrollen zijn
bezet met artisten, die op het zooveelste.
plan de eersten zijn.
„Zigeunerbloed" is een film met mooie
Alpen, waarover de dikke sneeuw als een
gewatteerde deken ligt, met mooie Hon-
gaarsche meren, Hongaarsche muziek, een
mooie Braziliaansche vrouw, een aantal
mooie Duitsche vrouwen, een aantal mooie
Zwitsersche koeien, een mooi hotel, een
mooi slot en mooi spel van Andèle Sand-
rock.
Het is het verhaal van een jongen, Duit-
schen graaf, die met een bepaald meisje
moet trouwen. Eerst wil nóch hij, nóch de
ander dat, waardoor allerlei verwikkelin
gen ontstaan. Maar ten slotte loopt alles
toch goed af. Er komen in deze film na
tuurlijk tal van grappige situaties voor.
Georg Alexander is de geroutineerde
Don Juan van vele Duitsche films, Ralph
Arthur Roberts, als gewoonlijk klauwend
als de leeuw van Vlaanderen en zeer ko
misch. Muziek als„Zigeunerblut, dein
Feuer halt mein Herz in Brand Zigeuner
blut und Liebe sind verwandt"„
Luxor-theater.
De kroeg.
Een dolle nacht
Emile Zola, de Fransche realistische ro
manschrijver, wordt niet veel meer gelezen,
en 't zullen dan ook hoofdzakelijk de oude
ren zijn, die den inhoud van zijn boek „De
Kroeg", waarin de ondergang van een aan
absinth verslaafde en het door twee man
nen vernielen van een vrouwenleven zoo
treffend en boeiend is beschreven, kennen.
Ofschoon de film, welke aan het meester
werk haar naam ontleent, fragmentarisch
is gehouden, is er toch een interessant ge
heel ontstaan, dat van overdrijving nage
noeg geheel vrjj is, de aandacht sterk ge
spannen houdt. Men moet deze interessante
film zeer zeker gaan zien, niet alleen om
de juiste sfeer van duister Parys, doch ook
om het spel van de hoofdfiguur Line No-
ro, die als Gervaise, de zwaar getroffen
vrouw, ontroertDaniel Mendaille, die van
Coupeau, den gezonden werkman, die tot
wrak vervalt en aan delirium tremens ten
gronde gaat, een creatie maaktHenry
Bosc, die van den luiaard zonder moraal,
Lautier, een uitstekende typeering geeft.
Het tweede hoofdnummer is niet minder
spannend. Doch hierin overheerscht de
vroolijke noot. We kunnen over de ont
knooping van deze gezellige rolprent, waar
in de eene verwikkeling zich op de andere
stapelt, wel gaan vertellen, doch dan is de
mop er af. Wel zeggen we, dat de uitmun
tende bezetting, w.o. Dolly Haas, Ralph
Arthur Roberts en Albert Lieven, een aar
dig gevonden intrige en bijzonder fraaie na
tuuropnamen, die factoren zijn, welke aan
deze film een bijzonder cachet verleenen en
haar stempelen tot een heerlijke amuse
mentsfilm.
In het voorprogramma hetgebruikelijke
nieuws benevens een geestige parodie op
Amerikaansehe gevangenisfilms „Veilig in
de bajes", terwijl van Dinsdag af een nieuw
programma gaat, o.a. bevattende een vlotte
klucht „Van je familie moet je het maar
hebben" met de uitblinkers Felix Bressart,
Charlotte Ander en Harold Paulsen, dat
de bezoekers van de eerste helft van deze
speelweek gratis kunnen bijwonen.
Het nieuws van den dag in beeld.
Foto's in onze Tijdinghal.
Een vijftal opnamen van de begrafenis
plechtigheid van den heer Adatsji, oud-pre
sident van het Permanente Hof van Intern.
Justitie te 's-Gravenhage. De bouw met
„glazen" steenen van een groote tricot-
fabriek te Wildervank de doorzichtige
steenen, een glazen muur en een hoekje uit
het interieur der fabriek. De eerste zit
ting in het nieuwe gebouw van het kanton
gerecht te Amersfoort. De eerste ver
gadering in dit jaar van de Amsterdamsche
Kanr-'- van Koophandel. Nieuwe aan
winst voor den Haagschen Dierentuin.
Yrydenbers-vereemging „De Dageraad".
In het Concertgebouw wordt Donderdag
10 Januari, des avonds 8 uur, een openbare
vergadering gehouden, waarin de heeren L.
P. van Oorschot en J. Hoving, het woord
zullen voeren naar aanleiding van de be
slissing van den gemeenteraad over de
Openbare Leeszaal.
Een werkloozen-cursus.
In achterstaande advertentie wordt he
kend gemaakt dat mevr. K. LamerjnVan
Gemert, Lampsinsstraat, een cursus voor
werkloozen heeft geopend in naaien en
knippen.
De nieuwe cursus duurt 5 maanden en
is een voortzetting van den reeds in Mei
1934 geopenden cursus.
Scheepvaartberichten.
Het Nederlandsche motorschip „Poelau
Roebiah" is op de haven gekomen, teneinde
de schade aan de schroef te herstellen,
waarna de reis naar Bremen zal worden
voortgezet.
MIDDELBURG
Receptie in de Abdy.
Gisteravond hebben de Commissaris der
Koningin en mevrouw Quarles van Ufford
een druk bezochte Nieuwjaarsreceptie ge
houden, wat in de Abdij een groote drukte
van aanrijdende en vertrekkende auto's en
rijtuigen met zich mede bracht.
Organisatie van het Luxe-Verhuur- en
Taxi-bedryf.
In een gisteren te Middelburg gehouden
vergadering, welke door vrijwel alle hier
gevestigde auto-verhuurders en taxi-onder
nemers werd bijgewoond, is besloten tot het
vormen van een groep voor dezen bedrijfs
tak. De vergadering stond onder leiding
van een tweetal deskundigen van den B.B.
N., Bond van Bedrijfsautohouders in Ne
derland.
De aanwezigen waren het er unaniem
over eens, dat op de wrjze, als door den
B.B.N. voorgesteld, de lang gewenschte
verbetering in het bedrijf niet kan uitblij
ven.
Nu de eerste grondslag daarvoor gelegd
is, wordt ijverig met de uitwerking der
voorstellen aangevangen. Een voorloopige
commissie uit de ondernemers is daartoe
reeds ingesteld. Deze zal in voortdurend
overleg met de betrokken afdeeling van den
B.B.N. de noodige regelingen treffen.
KOUDEKERKE
Na de plechtige Installatie van den
nieuwen burgemeester.
Na de plechtige installatie-vergadering
van den gemeenteraad bleven de leden met
het secretarie-personeel nog gejruimen tjjd