1000 500 300 150 100 25 5 JANUARI EERSTE BLAD iNo.4 73e Jaargang 1935 Uitgave: Firma F. Ml DE VELDE Ir., Walstreat 58-60, Vlissingen. Telef. 10. Postrelrening68287 Verschijnt dagelijks, uitgezonderd op Zondag en algemeen erkende Christelijke Feestdagen STADS- EN PROVINCIENIEUWS VLISSINGSCHE COURANT ABONNEMENTSPRl|S: Voor alle gemeenten op Walcheren en waar agentschappen geves tigd zijn /2.20 per 3 maanden. Franco door het geheele rijk 12.50. Voor België, Duitschland en Frankrijk /3.40. Voor de overige landen bij wekel. verz. 3.20. Afzonderlijke nrs. 5 cent. ADVERTENTlEPRljS: Van 1—5 regels 11.25iedere regel meer 25 cent Bij abonnement speciale prijzen. Reclames 50 ct p. regel. Kleine advertenties van 15 regels 50 ct Iedere regtl meer 10 ct (max. 10 regels). Bij 3 maal plaatsing van 1—5 regels 11.alles bij vooruitbetaling De abonné's in 't bezit eener Polis, zijn GRATIS verze kerd tegen ongelukken voor gulden bij levens lange ongeschikt heid tot werken. gulden bij dood door een ongeluk. gulden bij verlies van een hand, voet of oog. gulden bij verlies van een duim gulden bij verlies van een wijsvinger gulden bi) verlies van eiken anderen vinger AANGESLOTEN BIJ HET BUREAU VOOR PUBLICITEITSWAARDE, INGESTELD DOOR DE VEREEN1G1NG „DE NEDERLANDSCHE DAGBLADPERS" Dit nummer bestaat uit 3 bladen en een Kindercourant. Flitsen Bouw van nieuwe sdiepen. Ia het van onze regeering: verstandig geweest om destijds de verzoeken van den Kon. Holl. Lloyd en van de Holland-Ame- rika lijn voor regeeringserediet ten behoeve van den bouw van passagiersschepen af te wijzen Zooals bekend vond de minister van Economische Zaken het niet verantwoord om regeeringsgelden beschikbaar te stel len voor een z.i. niet loonend doel. Passa giersschepen brachten volgens berekenin gen van het departement niet voldoende op om zelfs de rente, laat staan de afschrij vingskosten te kunnen betalen, terwijl er van eenige winst in het geheel geen sprake kan zijn. Trouwens dit werd ten deele door de betrokken maatschappijen zelf toegege ven. Zij zeide in Maart j.l., dat, indien de maatschappij zou beschikken over twee schepen van het type „Statendam", de ver lichting in de algemeene onkosten en de te verwachten toeneming in het aantal te vervoeren passagiers, het zelfs onder de huidige buitengewoon ongunstige omstan digheden, mogelijk zou maken een bedrijfs- overschot te behalen. Uit den aard der zaak kon niet worden gegarandeerd, dat dit overschot voldoende zou zijn, om rente en afschrijving te behalen. Onder die omstan digheden was het uitgesloten, om nog meer particulier kapitaal voor de onderneming te interesseeren. W$j hebben dus met verschillende door- eengeweven problemen te maken. Er zijn ongunstige factoren zoolang deze bestaan, is rente enafschrijving niet te behalen. Zoodra die ongunstige factoren ophouden te werken, zal dit anders worden ligt in de woorden opgesloten. Nu is particulier kapitaal voor dergelijke doeleinden niet te verkrijgen. Gezien het enorme belang voor de gemeenschap, dus de regeering, bij te bouw der schepen... stijging van het natio nale inkomen, direct en indirect als gevolg yan de exploitatie van die schepen) dient de gemeenschap dus de regeering bij te springen. Vandaar de aanvraag voor een regeeringserediet. Wanneer de ongunstige omstandigheden in gunstige veranderen, blijft het een crediet, waarop moet worden terugbetaald en welk crediet ook zal worden gedelgd. Komt er echter geen keer in de omstandigheden, welnu, dan wordt het crediet oninbaar verandert in een sub sidie. Dit wilde de minister van Economische Zaken niet. Hij wilde geen subsidie geven, want hij achtte de kans op wijziging in de scheepvaartconjunctuur zeer gering. Heeft hjj het vóór en tégen nauwkeurig overwo gen Wij moeten het aannemen wij moe ten aanvaarden, dat de balans van voor- en nadeelige posten behoorlijk is opgemaakt. Men kan het met die berekening oneens zyn, maar men kan dan de regeering niet van lichtvaardigheid beschuldigen. Die po litiek past dan in het kader van de bezuini- gingspolitiek van het huidige ministerie. Deze aangelegenheid is echter vertroe beld door twee andere factoren, n.l. het aanbod van buitenlandsche werven om den bouw te bemachtigen tegen gunstige voor waarden, zoowel ten opzichte van het be drag als van de crediettermen, al zijn hier omtrent geen nadere bijzonderheden uitge lekt, terwijl de tweede factor is het zinken yan de „Orania". De „Orania" behoort aan den Kon. Hol- landschen Lloyd, is voor totaal verlies voor de somma van 3.5 millioen verzekerd, ter wijl de kwestie van het totale verlies zoo goed als vaststaat. Voor deze som kan de Kon. Hollandsche Lloyd een nieuw schip bouwen. De Holland-Amerika-lijn heeft, zooals gezegd, voor de tweede „Statendam" een buitenlandsch aanbod gehad. Wat moeten de particuliere maatschap pijen doen Vanzelfsprekend zal de Kon. Hollandsche Lloyd een goedkoop aanbod moeten aanvaarden in stede van uit natio nale overwegingen het werk tegen hooge- ren prijs aan een Nederlandsche werf gun nen. De financieele positie der maatschap pij is niet zoo hecht om enkele tonnen on- noodig uit te geven. Hetzelfde geldt voor de Holland-Amerika lijn. Wij nemen bij deze redeneering aan, dat de bouwsom van de buitenlandsche maatschappijen lager is dan die van onze werven, temeer, daar er in Sperrmarke (tenminste voor een gedeel de) zou kunnen worden betaald,, Crediet hebben beide maatschappijen voor dien bouw niet meer noodig zij kun nen dit elders krijgen met bovendien een niet onbelangrijk lageren prijs. Indien de regeering nu zou zeggen „Goed, ik wil op mijn beslissing terugkomen, het crediet is ter Uwer beschikking, mits de bouw op een Nederlandsche werf plaats vindt", dan kan de betrokkene niets anders antwoorden dan „En wat met den bouwsom, Excel lentie Indien het werk behouden zal blijven voor ons eigen bedrijfsleven, kan de regee ring niet meer met een crediet volstaan zij zal een subsidie bovendien moeten geven om het verschil in bouwsom te kunnen De Ulo-scholen. Onze stad zal van Maandag en Dins dag af een tweetal moderne onderwijs inrichtingen rijker zijn, die een sieraad van de straat zijn en de plaats innemen van de openbare lagere school A, welke daar vroeger een tijdperk van bloei heeft ge kend. Dit laatste moge vreemd klinken voor hen, die daar ter plaatse een school tje hebben gekend, dat eenige jaren nauwe lijks honderd, ja het laatste jaar nog niet eens zooveel leerlingen heeft geteld. Het is echter nog niet zoo heel lang geleden, dat de bevolking der school door de 200 leer lingen bedroeg. Dat kan ook niet anders voor wie weet, dat de school, in het geheel, in de ruim 50 jaren van haar bestaan 5218 leerlingen heeft geteld. We zeiden ruim 50 jaren en dan denken we onmiddellijk aan het jaartal 1883, dat boven de poort stond, waardoor zooveel generaties gegaan zijn om het noo- dige onderwijs te genieten, dat verscheidene zoozeer heeft ontwikkeld, dat ze op het oogenblik zoowel in het moederland als in onze overzeesche gewesten een eervolle be trekking bekleeden. Voordat bovenstaande het geval was, stond de onderwijsinrichting aan een heel ander deel der stad. Waar nu de gieterij van de Kon. Maatsch „de Schel de" is, stond de wieg dezer school. Daar, waar nog wel eens overdag de muizen over de banken der leerlingen dansten en spron gen, werd op 3 Mei 1880, een school ge opend, waaraan wijlen de heer P. Lands man als hoofd verbonden was, terwijl hij naast zich had een onderwijzer en een on derwijzeres. Toen die school langzamerhand meer leerlingen tot zich trok, moest uitge zien worden naar een gebouw, ter vervan ging dezer hulpschool. Die nieuwe lagere school, welke nu, gemoderniseerd is, tot on- derwijsgelegenheid voor het U.L.O., een in wezen totaal daarvan verschillende 'eer- inrichting, werd geopend in 1883. Op de speelplaats was een groote gymnastiekzaal, voor dien tijd goed geoutilleerd, gebouwd, die, bij de uitbreiding der school tot 12 klassen, rond 1900, is afgebroken. Want sinds 1895 was het leerlingenaantal, bij klassensterkte van rond de 50 leerlingen in de lagere regionen, zoo toegenomen, dat parallelklassen moesten gevormd worden. Nadat deze verdubbeling der klassen zijn beslag had gekregen, werd een andere maatregel getroffen. De gelegenheid tot toelating op de school werd tweemaal 's jaars opengesteld, zoodat er 12 half- jaarlijksche klassen ontstonden. Daardoor werden twee voordeelen behaald. In de eer ste plaats moesten leerlingen, die door een of andere oorzaak het onderwijs in een be paalde klasse niet konden bijhouden, slechts een half jaar langer het onderwijs in die klasse volgen. Het tweede voordeel be stond hierin, dat leerlingen, die boven den leerplichtigen leeftijd kwamen, nu twee maal per jaar de school konden verlaten. Zoo was de toestand rond 1920, toen de nieuwe lager onderwijswet dergelijke groote scholen verbood. De 12 klassige school, die tot 1 September 1920 als hoofd had wijlen den heer P. Landsman, werd gesplitst in twee 6-klassige scholen, welke in verschil lende gebouwen werden ondergebracht. Aan het hoofd der inrichting, die in het gebouw gevestigd bleef, werd geplaatst de heer F. G. Lemmers, die vroeger reeds een tweetal jaren aan deze school verbonden was ge weest. Doordat de sterkte der klassen, van hoogerhand geregeld, steeds hooger werd en de aangifte van leerlingen daarmee geen gelijken tred hield, moest om tot het be- noodigd aantal leerlingen der openbare lagere scholen in de gemeente te komen, veel geschipperd en veel verplaatst worden, wat met andere oorzaken tot gevolg had, dat school A stèeds meer ontvolkte. Van 1930 af kan gezegd worden, dat de afbraak dezer onderwijsinrichting begint. Eerst werd een der onderwijzeressen gepension- neerd twee jaar later ging een tweede onderwijzeres op wachtgeld, het volgende jaar werd een der leerkrachten naar een andere school overgeplaatst, zoodat sinds einde 1932 het aantal leerkrachten 3 be droeg. Zoo is 1933 doorgewerkt en met de Kerstvacantie van dat jaar werd de inrich ting gesloten en de leerkrachten, die er op het oogenblik van opheffing aan verbonden waren, kwamen op wachtgeld. Waar aan deze school een honderdtal personen werkzaam is geweest, spreekt het vanzelf, dat we al die namen niet vermelden. Na sluiting der school werd met spoed aan af braak der oude en opbouw van de nieuwe scholen gewerkt, die echter, zooals we reeds zeiden, een heel ander karakter dragen. De taak der oude school A was afgedaan. De pier. Wij vernemen thans dat de officieee ver gunning van den rijkswaterstaat is afge komen dat met den bouw van het wandcl- hoofd kan worden doorgegaan. Een Nutsavond. Vele leden hadden den tocht naar Grand Hotel Britannia, ondanks het regen- en windweer, ondernomen om kennis te maken of de kennismaking te hernieuwen met den heer mr. A. W. Kamp, die de zaal op som mige oogenblikken heeft doen schateren van lachen om ze een volgend oogenblik in spanning te houden. En dat alles eenvoudig door stem en mimiek of gebaar. Want voor ons trad op-een heer, deftig in 't zwart ge kleed, zonder meer. Hoe kostelijk was al dadelijk zijn mimiek, als hij de houding van het nooit tevreden vrouwtje meer aanduid de dan weergaf, die steeds meer wilde heb ben en na Czarina aller Russen geweest te zijn, weer terugviel tot den stand van arme visschersvrouw, die in een armzalig hutje woonde en weer in het bezit was der wasch- tobbe, welke noodig vernieuwing behoefde. Geheel anders van aard dan dit sprookje van Puschkin was de voordrachtBij de weduwe „van den ad®ismaarschalk" Saf- sjatofElk jaar werd een mis gelezen op het groote kasteel voor den man, voor wie in zijn niet-nuchtere buien geen spiegel vei lig was voor zijn voorhoofd, gevolgd door een dankstond en een maaltijd, waarbij geen droppeltje alcohol-houdende drank geschon ken werd door de gastvrouw, die na den dood van haar echtgenoot besloten had daartegen te strijden. Op werkelijk gees tige manier werd het clandestiene gebruik daarvan in de woning der weduwe geschil derd en weergegeven. Oud en nieuw, een oorspronkelijke voordracht van den heer Kamp, was een kostelijke weergave van iemand, die op Oudejaarsavond den toe stand van de samenleving bepeinst en zich dan rekenschap geeft, hoe de toestand was op verschillende Nieuwjaarsdagen van ja ren in het verleden, waardoor bij tot het inzicht komt, dat er altijd iets, ja soms zelfs zeer veel heeft ontbroken aan het ideale leven. Geestig gaf voordrager weer met welke moeilijkheden de man te kampen heeft op telefonisch gebied, die met een nieuwe woning het telefoonnummer heeft overgenomen van den vorigen bewoner. Hij krygt o.a. aansluiting met de dame met het mahoniehouten buffet of met de klan ten van een steenkolenhandelaar, die een jubileum viert en die daarom aan zijn clien tèle gratis aanbiedt dezelfde hoeveelheid brandstof, die besteld wordt. Geestig waren zijn gebaren, als hij de telefoonhoorn ter bestemder plaatse deponeert. Meesleepend bepaald was hij in zijn laatste voordracht voor de pauze, waarin hij, die zich wil over geven aan zijn neiging tot een „dolce-far- niente" tijdens zijn week-end, de „moeilijk heden" beschrijft „met De Vries", die voor dag en voor dauw werkt met een maai- machine. Kostelijk is de vondst van zijn om wandeling met dienzelfden persoon, die sterk beweert te zijn in entomologische en folkloristische kennis (het spoor van den adder, het schuim afblazen van zijn biertje) Na de pauze ging in de eerste plaats een stuk van Huxley „Het Portret", waarin een fijn pleidooi wordt geleverd tegen het mis bruik, dat geslopen is in den handel van oude schilderijen, waarvan een persoon, die een ambachtsheerlijkheid gekocht heeft, de dupe wordt. Kostelijk is de monoloog daarin van den handelaar in oude schilderijen, wel ke een schitterende fantasie levert over aard en oorsprong eener Italiaansche schil derij, waarvan hij later, nadat de koop ge sloten is, nog eenige besteld aan een „veel belovend" jong kunstenaar. Het slot van het programma was eigen werk. Wie Co- cadorus gekend of gehoord heeft, kan zich een voorstelling maken van de aanprijzing van het „Elixir van Methusalem" door den „Markies" van dat beroemde middel. Men proefde en rook den geur van de omgeving tijdens die voordracht. Geen wonder, dat deze voordracht van den heer Kamp, die reeds veel applaus had gekregen, zoo luid werd toegejuicht, dat hij nog een toegiftje moest geven, waarvoor hij koos de moei- lijkheden der Nederlandsche taal voor vreemdelingen, waarin hij geestig opsomde, hoeveel verzamelnamen er in onze taal zijn, welke ieder een ander woord bij zich eischen. Alhambra-Theater. Joan Crawford in Dancing Lady Zigeunerbloed. „Dancing Lady" is een mooie film. Filmwerken, waarvoor in overdreven mate de reclame-trommels geroerd worden, vallen vaak tegen. Dit is bij „Dancing Lady" echter allerminst het geval. Onder regie van den uiterst kundigen Robert Leonard is een film tot stand gekomen, die, in hoe sterke mate ook rekening is gehouden met wat het publiek van een amusement-belovend werk vraagt, speciaal in de tweede helft 100 film is. Daarin zijn met de camera wonderen van vaardig heid verricht. De finale, een super-revue voorstellend, zou op geen tooneel der we reld mogelijk zijn. Men heeft het vliegend tapijt uit Douglas Fairbanks' „Dief van Bagdad" hierin gevarieerd op een wijze, die een kenteekenend staal is van cinematogra fische super-techniek. In deze finale zijn tal van korte scènes, waarvan de een. nog knapper gefotografeerd is dan de andere. De muziek dient gememoreerd. „That 's the rhythm of the day" behoort tot de beste muzieken, den laatsten tijd in dit genre verschenen. Love Silver's orchest zorgde voor een muzikale sfeer, waaraan niets ontbreekt om de handeling kleur en vaart te geven. „Dancing Lady" behoort tot de beste films, die de show-business" tot achter grond hebben. Men heeft gelukkig ver zuimd, er de moraliseerende dames en hee- ren een rol in te laten spelen. Zonder de allure hier-is-de-ster-weer domineert Joan Crawford in deze film. Met deze rol heeft zij zelfs de'Joan Crawford uit „Menschen in het Hotel" overtroffen. Al laat de sce nario-schrijver haar speciaal in het eerste deel een „slang" ten beste geven, dat aan duidelijkheid niets te wenschen overlaat, ln tegenstelling tot wat zij zegt, heeft haar verschijnen zulk een ontroerende nuance, dat men, ondanks de wonderlijke techniek, waarvan „Dancing Lady" getuigt, door het volkomen menschelijke van Joan Craw ford's spel aanhoudend geboeid wordt. Het pleit voor haar, dat zij de dansnummers niet door een „doublé" liet uitvoeren, maar zelf de moeilijke „tap-dancing" laat zien en hooren. De oogen van Joan Crawford spelen in deze film eenzelfde belangrijke rol als haar beenen. Clark Gable als de door een min of meer onsmakelijk intrigetje bedreigde revue- ondememer, is bijzonder goed. Franchet Tone als de met vele dollars intrigeerende beschermer van de „Dancing Lady", geeft een geslaagd type. De vele bijrollen zijn bezet met artisten, die op het zooveelste. plan de eersten zijn. „Zigeunerbloed" is een film met mooie Alpen, waarover de dikke sneeuw als een gewatteerde deken ligt, met mooie Hon- gaarsche meren, Hongaarsche muziek, een mooie Braziliaansche vrouw, een aantal mooie Duitsche vrouwen, een aantal mooie Zwitsersche koeien, een mooi hotel, een mooi slot en mooi spel van Andèle Sand- rock. Het is het verhaal van een jongen, Duit- schen graaf, die met een bepaald meisje moet trouwen. Eerst wil nóch hij, nóch de ander dat, waardoor allerlei verwikkelin gen ontstaan. Maar ten slotte loopt alles toch goed af. Er komen in deze film na tuurlijk tal van grappige situaties voor. Georg Alexander is de geroutineerde Don Juan van vele Duitsche films, Ralph Arthur Roberts, als gewoonlijk klauwend als de leeuw van Vlaanderen en zeer ko misch. Muziek als„Zigeunerblut, dein Feuer halt mein Herz in Brand Zigeuner blut und Liebe sind verwandt"„ Luxor-theater. De kroeg. Een dolle nacht Emile Zola, de Fransche realistische ro manschrijver, wordt niet veel meer gelezen, en 't zullen dan ook hoofdzakelijk de oude ren zijn, die den inhoud van zijn boek „De Kroeg", waarin de ondergang van een aan absinth verslaafde en het door twee man nen vernielen van een vrouwenleven zoo treffend en boeiend is beschreven, kennen. Ofschoon de film, welke aan het meester werk haar naam ontleent, fragmentarisch is gehouden, is er toch een interessant ge heel ontstaan, dat van overdrijving nage noeg geheel vrjj is, de aandacht sterk ge spannen houdt. Men moet deze interessante film zeer zeker gaan zien, niet alleen om de juiste sfeer van duister Parys, doch ook om het spel van de hoofdfiguur Line No- ro, die als Gervaise, de zwaar getroffen vrouw, ontroertDaniel Mendaille, die van Coupeau, den gezonden werkman, die tot wrak vervalt en aan delirium tremens ten gronde gaat, een creatie maaktHenry Bosc, die van den luiaard zonder moraal, Lautier, een uitstekende typeering geeft. Het tweede hoofdnummer is niet minder spannend. Doch hierin overheerscht de vroolijke noot. We kunnen over de ont knooping van deze gezellige rolprent, waar in de eene verwikkeling zich op de andere stapelt, wel gaan vertellen, doch dan is de mop er af. Wel zeggen we, dat de uitmun tende bezetting, w.o. Dolly Haas, Ralph Arthur Roberts en Albert Lieven, een aar dig gevonden intrige en bijzonder fraaie na tuuropnamen, die factoren zijn, welke aan deze film een bijzonder cachet verleenen en haar stempelen tot een heerlijke amuse mentsfilm. In het voorprogramma hetgebruikelijke nieuws benevens een geestige parodie op Amerikaansehe gevangenisfilms „Veilig in de bajes", terwijl van Dinsdag af een nieuw programma gaat, o.a. bevattende een vlotte klucht „Van je familie moet je het maar hebben" met de uitblinkers Felix Bressart, Charlotte Ander en Harold Paulsen, dat de bezoekers van de eerste helft van deze speelweek gratis kunnen bijwonen. Het nieuws van den dag in beeld. Foto's in onze Tijdinghal. Een vijftal opnamen van de begrafenis plechtigheid van den heer Adatsji, oud-pre sident van het Permanente Hof van Intern. Justitie te 's-Gravenhage. De bouw met „glazen" steenen van een groote tricot- fabriek te Wildervank de doorzichtige steenen, een glazen muur en een hoekje uit het interieur der fabriek. De eerste zit ting in het nieuwe gebouw van het kanton gerecht te Amersfoort. De eerste ver gadering in dit jaar van de Amsterdamsche Kanr-'- van Koophandel. Nieuwe aan winst voor den Haagschen Dierentuin. Yrydenbers-vereemging „De Dageraad". In het Concertgebouw wordt Donderdag 10 Januari, des avonds 8 uur, een openbare vergadering gehouden, waarin de heeren L. P. van Oorschot en J. Hoving, het woord zullen voeren naar aanleiding van de be slissing van den gemeenteraad over de Openbare Leeszaal. Een werkloozen-cursus. In achterstaande advertentie wordt he kend gemaakt dat mevr. K. LamerjnVan Gemert, Lampsinsstraat, een cursus voor werkloozen heeft geopend in naaien en knippen. De nieuwe cursus duurt 5 maanden en is een voortzetting van den reeds in Mei 1934 geopenden cursus. Scheepvaartberichten. Het Nederlandsche motorschip „Poelau Roebiah" is op de haven gekomen, teneinde de schade aan de schroef te herstellen, waarna de reis naar Bremen zal worden voortgezet. MIDDELBURG Receptie in de Abdy. Gisteravond hebben de Commissaris der Koningin en mevrouw Quarles van Ufford een druk bezochte Nieuwjaarsreceptie ge houden, wat in de Abdij een groote drukte van aanrijdende en vertrekkende auto's en rijtuigen met zich mede bracht. Organisatie van het Luxe-Verhuur- en Taxi-bedryf. In een gisteren te Middelburg gehouden vergadering, welke door vrijwel alle hier gevestigde auto-verhuurders en taxi-onder nemers werd bijgewoond, is besloten tot het vormen van een groep voor dezen bedrijfs tak. De vergadering stond onder leiding van een tweetal deskundigen van den B.B. N., Bond van Bedrijfsautohouders in Ne derland. De aanwezigen waren het er unaniem over eens, dat op de wrjze, als door den B.B.N. voorgesteld, de lang gewenschte verbetering in het bedrijf niet kan uitblij ven. Nu de eerste grondslag daarvoor gelegd is, wordt ijverig met de uitwerking der voorstellen aangevangen. Een voorloopige commissie uit de ondernemers is daartoe reeds ingesteld. Deze zal in voortdurend overleg met de betrokken afdeeling van den B.B.N. de noodige regelingen treffen. KOUDEKERKE Na de plechtige Installatie van den nieuwen burgemeester. Na de plechtige installatie-vergadering van den gemeenteraad bleven de leden met het secretarie-personeel nog gejruimen tjjd

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1935 | | pagina 1