500
300
150
100
25
EERSTE BLAD
73e Jaargang
1934
VRIJDAG
Uitgave: firma F. VAH Df VELDE Ir.. Walstraat 58-66, Vlissingen. Telef. 16. Postrekening 66287
9 NOVEMBER
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd op Zondag en algemeen erkende Christelijke feestdagen
STADS- EN PROVÏNCIENIEUWS
VLISSINGSCHE COURANT
ABONNEMENTSPRIJS: Voor alle gemeenten op Walcheren en waar agentschappen geves
tigd zijn /2.20 per 3 maanden. Franco door het geheele rijk 2.50. Voor België, Duitschland
en Frankrijk ƒ3.40. Voor de overige landen bij wekel. verz. ƒ3.20. Afzonderlijke nrs. 5 cent.
M.
ADVERTENTIEPRIJS: Van 1—5 regels 1.25iedere regel meer 25 cent. Bij abonnement
speciale prijzen. Reclames 50 ct. p. regel. Kleine advertenties van 15 regels 50 ct Iedere regel
meer 10 ct. (max. 10 regels). Bij 3 maai plaatsing van 1—5 regels ƒ1.alles bij vooruitbetaling
De abonné's in 't bezit eenei
Polis, zijn GRATIS verze
kerd tegen ongelukken voor
gulden bij levens
lange ongeschikt
heid tot werken.
gulden bij dood
door
een ongeluk.
gulden bij verlies
van een
hand, voet of oog.
gulden bij verlies
van
een duim
gulden bij verlies
van een
wijsvinger
gulden bij verlies
van eiken
anderen vinger
AANGESLOTEN BIJ HET BUREAU VOOR PUBLICITEITSWAARDE, INGESTELD DOOR DE VEREENIOING „DE NEDERLANDSCHE DAOBLADPERS"
Dit nummer bestaat uit 3 bladen
WAPENSTILSTANDSDAG.
De vredeskansen staan slecht.
De vredesijver moet verdubbeld
worden. Zijn we vergeten
De herdenking van het sluiten van den
wapenstilstand, welke een einde maakte
aan een volkerenmoord van vier jaren,
hegint van jaar tot jaar een meer gevierd
feest van Vrede te worden, waarbij velerlei
organisaties en bladen van allerlei richting
zich beijveren om den nooit-meer-oorlog's
wil der menschheid te versterken.
We kunnen onze krachten aan geen
schooner doel wijden!
Helaas moeten we constateeren, dat in
onze dagen de vredeskansen zich omge
keerd-evenredig verhouden tot den opmer-
kelijken groei van. het leger der vredes-
vrienden en tot het ontzettend élan, waar
mee de vredesbeginselen door talloos velen
worden uitgedragen.
De oorlogsdreiging, welke van tijd tot
tijd en in onze dagen niet het minst
over de wereld waart, heeft iets weg
van het natuurlijke tempeest, hetwelk we
voelen aankomen, doch waartegen we
niets vermogen te doen. Die gedachte
doet de menschen ook tegenover de oor
logsdreiging vaak- met een - zeker fatalis
me berusten.
Ten onrechte.
De oorlog met zijn afgrijselijken "broe
dermoord heeft niets natuurlijks en dus
ook niets goddelijks aan zich. De oorlog is
een geesel, waarmee 'de meïischheid zich
zelf straft. Wanneer we den oorlog gevoe
len als een dreiging, dan wil dat zeggen,
dat de politieke en sociale omstandighe
den gunstig zijn voor deszelfs ontwikke
ling, maar dén juist wordt onze vredeswil
en -sterkte beproefd. Dén juist is aller
minst het tijdstip aangebroken om met c-en
fatalistisch gebaar het hoofd in den
schoot te leggen, maar dan behooren we
ons te gaan weren: tegen den oorlog; te
gaan strijden: vóór den vrede.
Inderdaad kunnen politieke en sociale
omstandigheden den bodem voor een nieu
wen oorlog bereiden en in die o m-
standigheden leven we
thans.
Vele staten zijn beladen met schulden
en lasten; het spook van de werkloosheid
waart overal rond. De oogen van staacs-
lieden en economen zijn gericht op eik
aspect, hetwelk voor een oplossing van
eigen moeilijkheden uitzicht opent.
En de massa, de volkeren, ze voeden zich
zóó dicht aan den rand van de materieele
en geestelijke ruïne, dat élk middel aan
trekkelijk begint te gelijken, dat kansen
biedt op een „beteren" keer.
Helaas hooren we nu reeds menschen,
van wie we dat nooit zouden hebben ver
wacht, verzekeren, dat ze tenslotte in een
nieuwen oorlog zouden willen berusten,
wanneer daarmee een economische ople
ving, al ware hét maar een tijdelijke, ge
paard zou gaan.
Dat wijst op de ellende, waarin die
menschen zijn geraakt, maar ook op de
zwakte van hun wilskracht.
Andere jaren hebben we in onze artike
len ter herdenking van den Wapenstil
standsdag altijd deze gedachte vóórop
gezet*, willen we strijden tegen den oorlog,
dan moeten we allereerst den individueexen
vredeswil sterken door persoonlijk
te leeren dulden en verdragen.
We hebben niet veel vertrouwen in op
gewonden anti-oorlogs-gedaas van ge
ëxalteerde naturen, die bereid zouden zijn
om desnoods met hun vuisten hun vredes
wil aan andere menschen in te ranselen.
Zulke sensitieve menschen loopen aan ach
ter de meest wisselende leuzen van den
dag, wanneer deze door de omstandighe
den, waarin de maatschappij momenteel
is geraakt, in staat zijn om de massa ten
oogenblik te begeesteren. Ze zijn de eerste
slachtoffers van. de oorlogspsychose, welke
den strijd voorafgaat.
In den jongsten wereldoorlog hadden we
gelegenheid om met „overtuigde" pacifis
ten van verschillende nationaliteit en on-
tMerscheidene politieke overtuiging* te spre
ken. Ze verzekerden met nadruk, 'dat ze
fóg pacifisten waren, maar speciaal in
bet geval, waarin hun land was ge-
Plaatst, was strijden een plicht. De
Belg voerde immers geen oorlog, maar ver
zette zich tegen een brutalen indringer.
Euitsche socialisten verzekerden ons, dat
ze tegeu den oorlog* waren en blijven zou
den, rnéér: onze keizer kón piet anders;
de oorlog was hem o. pgedrongen
geworden. En de .Engelschman, die bij den
oorlog geen enkel belang had neen,
heusch niet! hij had partij gekozen om
het recht te dienen en de rechtvaardig
heid; hij vocht om de arme Belgen te be
schermen en te verdedigen.
Zoo hadden ze allemaal wat!
En zoo zullen ook straks de volkeren
ieder voor zich weer een rechtvaardiging
vinden, wanneer de wapens worden ge
trokken en het moordspel gaat herbegin
nen.
Tenzij we ijveren voor de volkomen on
derwerping van den wil van den indivi-
dueelen mensch aan de vredesgedacbte,
zoodat we niet meer opspringen en op-
bruischen bij elk verschil van gevoelen en
de handen niet dadelijk tot vuisten maken,
als we meenen, dat ons eenig onrecht ge
schiedt.
Practisch vredeswerk is ook het
bestrijden van oorlogs-gnnstige omstan
digheden.
De economische crisis in het algemeen,
de armoe en de werkloosheid in het bij
zonder, begunstigen in zooverre het uit
breken van een nieuwen oorlog, dat ze een
menschelijke bereidheid scheppen om de
verschrikkelijkste van. alle. beproevingen te
aanvaarden, ten einde een kans te
krijgen om eindelijk uit de h u i d i g e el
lende te worden verlost.
Daarom moeten ware vredesvrienden er
op uit zijn om in hun maatschappelijKen
arbeid slechts constructief te ijveren en
crisis-nood te helpen lenigen, waar dat
maar mogelijk is.
Bazar Ned. Herv. Diaconessen-Vereeniging.
i Britannia.
De nood der tijden heeft het ook, zoo
als helaas voor zoovele instellingen, der
Ned. Herv. Diaconessenvereeniging moeilijk
gemaakt, zoodat naar middelen omgezien
moest worden om de kas dezer zoo nuttige
vereeniging te versterken. Een goede ge
dachte was 't zeer zeker 'n bazar te organi-
seeren, waarvoor een dames-comité werd
benoemd hetwelk de voorbereiding ter hand
nam en het prachtige resultaat der ener
gieke vereeniging konden wij nog gister-
avona in oogenschouw nemen.
Tegen half acht hadden zich in de hall
van het Grand Hotel Britannia vele dames
en heeren verzameld, om tegenwoordig te
zijn bij de opening van den bazar door
mevrouw Van WoelderenSprenger.
Namens het gemeentebestuur was aan
wezig de wethouder van sociale zaken, de
heer P. G. Laernoes.
Alvorens tot opening werd overgegaan,
nam de voorzitter der Diaconessen-vereeni-
ging, ds. J. S. Hartjes het woo"d, die alle
aanwezigen, inzonderheid den burgemees
ter en mevr. Van Woelderen en den onder
commandant der marine alhier hartelijk
welkom heette.
Hij stelde het zeer op pry's, dat mevr.
Van Woelderen zich bereid verklaard heeft
d^zen bazar te willen openen en dankte ook
den burgemeester voor zijn tegenwoordig
heid, waar wjj echter op gerekend hadden,
want zijn groote belangstelling voor alles
wat in onze stad op sociaal terrein voorvalt
is genoegzaam bekend.
Ook den onder-commandant der marine
zegt spr. hartelijk dank! Er zijn altijd sterke
banden geweest tusschen de marine en Vlis
singen en spreker hoopt, dat dit nog vele
jaren zoo zal blijven.
De crisis brengt ons hier te samen. De
toestand van de kas der Diaconessenver
eeniging is van dien aard geworden, dat
dringend noodzakelijk is, dat deze versterkt
wordt. Het zou jammer zijn, wanneer dit
mooie sociale werk in onze stad, wat voor
zoovelen zegen heeft afgeworpen, zou moe
ten verdwijnen. De voortzetting van dezen
arbeid wordt al moeilijker en spreker hoopt,
dat de opbrengst van dezen bazar het mo
gelijk zal maken het hoofd weer boven
water te houden.
Een woord van hartelijken dank brengt
spreker voor de vele medewerking uit alle
rangen en standen ondervonden en het
stemt tot blijdschap, dat hiervoor personen
van velerlei politieke en kerkelijke richting
de handen hebben ineengeslagen.
Grooten dank is de vereeniging verschul
digd voor de charmante ontvangst door den
directeur van „Britannia" en hij zegt hier
voor de Stoomv. Mij. „Zeeland" en den heer
Soerewijn hartelijk dank.
De voorzitter eindigde met de hoop uit
te spreken, dat deze bazar moge slagen en
aaide verwachtingen zal beantwoorden en
dat wy hier enkele gezellige dagen mogen
doorbrengen.
Spreker verzocht thans mevr. Van Woel
deren den bazar te willen openen.
Mevr. Van Woelderen sloot zich aan bij
de woorden van den voorzitter, dat helaas
de diverse tijdsomstandigheden dezen bazar
noodzakelyk hebben gemaakt.
Het is een blijde verrassing voor het
comité dat zoo vele personen spontaan heb
ben medegewerkt aan de organisatie van
dezen bazar. Van alle kanten stroomden de
artikelen toe en in de laatste dagen was de
woning van mevr. Hartjes in een soort wa
renhuis herschapen. Er zijn veel mooie,
aardige en ook smakelijke artikelen aan
wezig.
Mevr. Van Woelderen sprak de hoop uit,
dat al deze zaken hun weg zullen vinden
en dat de bazar een groot succes zal wor
den, waarna zij dezen voor geopend ver
klaarde.
Vervolgens werd doof de genoodigden een
rondgang langs de verschillende stands en
attracties gemaakt, welke in de diverse za
len van „Britannia" een plaats hebben ge
vonden.
Het is niet wel doenlijk van alles wat
aanwezig is een juiste opsomming té geven,
want de verscheidenheid is zeer groot.
Bij den ingang van den bazar is opge
steld een stand in rookartikelen, zoodat de
heeren al dadelijk uit de verschillende mer
ken hun kèuze kunnen doen voor de da
mes zijn prachtige lingerie-standen aanwe
zig, die een lust voor het oog zijn verder
een heéle kruidenierswinkel enz.
Het spreekt vanzelf, dat ook voor het
amusement voldoende gezorgd is evenals
voor verschillende attracties w.o. wij noe
men enkele sjoelbakken, een hengel-
tent, touwtjestrekken, bloeraentent, bal-
werpen, spijkerslaan, weegschaal, draaiende
reusachtige Spaanseheparasols, grabbel
tonnen en niet te vergeten het postkantoor
en het buffet. Uit dit laatste blijkt, dat de
bêzoekers geen honger of dorst behoeven te
lijden. Verder kan men raden naar het aan-
ta' boontjes in een flesch, naar den naam
.van een keukenprinsesje enz en heel aardig
is het idee te raden het aantal bezoeken,
door „Zuster Lize" in een bepaald jaar in
de gezinnen gebracht.
De bazar wórdt opgeluisterd door een
band. die de prettige stemming helpt ver-
hoogen.
Uit dit alles blijkt, dat men te kust en te
keur zijn hart kan ophalen. Er is voor „elck
wat wils" en de prijzen waarvoor men aan
dit alles kan deelnemen zijn niet hoog ge
steld. Het comité is hier gedachtig geweest
aan het „vele kleintjes maken één groote".
Den geheelen avond bewoog zich een
groote schare in opgev/ekte stemming door
de verschillende zalen en naar wij konden
constateeren werden er zeer goede zaken
gemaakt. Wij wenschen den dames-ver
koopsters veel succes
Oud-Vlissingen.
Concertgebouw.
Wie gisterenavond naar het Concertge
bouw is gegaan in de veronderstelling daar
iets te hooren en te zien over Vlissingen
van voor eenige eeuwen. De secretaris der
vereeniging „Natuurvrienden", onderafdee-
ling van het Inst. v. Arbeidersontwikkeling,
de heer J. Lourier, heeft ons rondgeleid
door het Vlissingen van voor 30, 40 jaar
geleden, toen het Eiland nog niet door de
werkplaatsen van de Kon. Maatsch. „de
Schelde" in twee stukken was verdeeld en
de Palingstraat nog de rechtstreeksche
verbinding was van de stad naar de haven,
over of langs het „vestje van Tanus", waar
schaatsen gereden was, toen de verschil
lende kaden nog haar schilderachtigheid
vertoonden, maar ook hun welriekendheid
verspreidden en de zgn. Oprit nog slechts
aan één kant was bebouwd toen de Bad
huisstraat nog een troosteloos-lange weg
was van de stad naar liet strand, waar op
de plaats van het tegenwoordige strand
huis een o zoo nederig badhuis zich verhief
en het Kerkhof voetpad, met aan den in
gang de metaal-fabriek van den heer Van
der Stad, een schitterend wandelpad was
met hoogopstaande boomen. En spreker
voerde ons met zijn lichtbeelden door het
Oude Laantje achter het dok, waarin de
haast-aamechtig zich voortsleepende tram
naar Middelburg de, vooral 's avonds daar
loopende eenzame wandelaars deed op
schrikken, naar den Prins Hendriksweg om
ten slotte de wandeling te besluiten bij de
havens tientallen jaren geleden. Toen volg
den eenige kiekjes van wat 't nu opgroei
ende geslacht nog goed gekend heeft een
luchtfoto van de haven en omgeving in de
tijden der havenuitbreiding eenige heel
den van den watervloed, een kiek van den
brand op de toenmalige „Nedpam", nu
Vlismar geheeten, benevens een paar pro
jecties van feestelijkheden alhier Barnum
en Bailey op de wei, de De Ruyterfcesten
het bezoek der Koningin aan de Kon
Maatsch. „de Schelde".
In verband met het gesprokene hebben
we voor onze ocgen gezien, hoeveel er ver
anderd is in die jaren. Eerst de kale wei
met het klinkerpad langs het kanaal en
vervolgens de afsluiting daarvan. We kre
gen een kijk op de oude vischafslag op de
Zeilmarktde nieuwere gelegenheid daar
voor bij de voormalige Beursbrug, waar op
primitieve manier de koopers en verkoo-
pers gescheiden waren door touwen. We
hebben het De Ruyterstandbeeld nog eens
zien staan op het De Ruyterplein met als
achtergrond de oude kommiezenwacht de
oude Beurs, stuttende op haar steenen pi
lasters werd geprojecteerd naast een af
beelding van het smalle kaadje, dat de bier
kade begrensde, waarin de kotters werden
schoongemaakt en de visschersvloot een
toevluchtsoord zocht bij al te kwaad weer.
Ook brachten de beelden ons weer de kom-
miezenhuisjes voor den geest aan de ingan
gen der stad, tegenover den watertoren en
de brug over het kanaal. Verschillende as
pecten werden getoond van de Tonnenbrug
met Admiraalshuis en het wachtschip de
„Bulgia". Kortom, al die beelden riepen
weer in onze herinnering het Vlissingen
van dien tijd terug.
En het ~/as dan ^ok geen woord ten
onpas van den voorzitter der „Natuur
vrienden", toen hij aan het slot van den
avond een woord van dank bracht aan den
bedienaar van de lantaarn, maar nog meer
aan den inleider, die dezen avond bij de
„inboorlingen" oude herinneringen had ge
wekt, maar voor alle aanwezigen een beeld
gaven van den ouden toestand die vaak
schilderachtig was.
Een binnenbrand.
Hedenmorgen omstreeks 7 uur werd
brand ontdekt in een manufaeturen-pak-
hiiis in de Noordstraat alhier. Door de po
litie met een minimax, zoomede door om
wonenden werd de brand, welke in een par
tij manufacturen woede, gebluscht.
De eigenaar van de zaak had even tevo
ren met een wagen met manufacturen het
pakhuis verlaten om buiten te gaan leuren.
De politie stelt een onderzoek in naar de
oorzaak van den brand.
Scheepvaartberichten.
Men hoopte gisteravond gereed te komen
met het dichten van het Deensche stoom
schip „Erik Boye", waarna gepoogd zal
worden het schip vlot te brengen. De Duit-
sche sleepboot „Simson", welke aanwezig is
bij de berging van de „Erik Boye", is zelf
omhoog geraakt en blijven zitten. De sleep
boot is met hoog water vlot gekomen.
Het Duitsche stoomschip „Svane", dat
gisterenmorgen op de reede alhier geankerd
heeft, met beschadigde huidplaten, heeft, na
voorloopige reparatie, de reis naar Kopen
hagen voortgezet.
MIDDELBURG
Vereeniging voor Instrumentale muziek.
Jacob Ros.
Concert- en Gehoorzaal
In het centrum van het eerste concert
van de Instrumentale in dit seizoen stond
het optreden van Jacob Ros met het twee
de pianoconcert in e kl. t. van Chopin, den
pianist-componist bij uitnemendheid, die
zich uitsluitend door middel van de piano
heeft uitgedrukt en in wiens historiscn
smartelijke, echt nationale Poolsche toon
kunst zich tevens de Fransche geest van
luchtige bevalligheid vereenigd met de ro
mantische diepzinnigheid van den Duit-
scher heeft uitgezongen. Het in 1833
als op. 11 verschenen werk is. evenals zijn
eerste pianoconcert, een compositie uit de
jonge jaren van den grooten Poolschet;
toondichter. Slechts een gevoelig poëtisch
vertolker, wiens muzikaliteit op een zeer
hoog peil van ontwikkeling staat, vermag
met een doorvoelde wedergave van deze ka
raktervolle muziek met hare brillante or
namentiek te boeien. En hierin is Jacob
Ros, wiens technisch knappe vertolking
was doordrongen van dichterlijke muzikali
teit, volkomen geslaagd. Het orkest volgde
daarbij met overgave en accuratesse de
intenties van zijn dirigent, waardoor over
't geheel een fraaie samenwerking met den
solist verkregen werd. Voorts bracht Jacob
Ros ons Beethoven's epische „Appassiona-
ta", welke door den kunstenaar met groote
technische bekwaamheid en muzikaal ta
lent werd gespeeld. Vooral het hemelsche
Andante werd ontroerend en bezield geïn
terpreteerd.
Het concert werd geopend met „Zwölf
Walzer" van Brahms (voor strijkorkest
gearrangeerd door Ferd. Thieriot) en be
sloten met de Trio Serenade, voor
viool, alt en cello van Beethoven, door J.
Cleuver byzonder knap voor strijkorkest
bewerkt. De strijkers speelden deze sug
gestieve, stemmingsvolle muziek met bet
grootste animo. Ook voor Jacob Ros moet
het zeer zeker een prettige gewaarwording
geweest zijn een werk van zijn leermeester,
lie zóóveel voor het Middelburgsche mu
ziekleven. gedaan heeft, te mogen beluis
teren.
Jacob Ros verwierf geestdriftig succes,
waarvoor hij met twee toegiften dankte.
Na Chopin liet hij dirigent, orkestmeester
en orkest, dat ook met Brahms en Beet
hoven welverdienden enthousiasten bijval
oogstte, in de hulde deelen. Een mooie
avond voor de Instrumentale en haar ta
lentvollen leider, Joh. H. Caro.
Ad Interim.
Een geschenk voor de provinciale
bibliotheek.
Mevrouw de wed. MorksJoostén heeft
aan de Provinciale Bibliotheek van Zeeland
t Middelburg ten geschenke aangeboden
een zeer belangrijke verzameling manus
cripten van' muziekstukken, door wijlen
haar echtgenoot, den heer Jan Morks ge
componeerd.
Ged. Staten hebben met groote dankbaar
heid deze schenking aanvaard.
VEERE
Het gerestaureerde raadhuis.
Plenaire slotvergadering der
Restauratiecommissie op komst.
Naar luid der berichten uit Veere zullen
nog voor het einde des jaars de restaura
tie en de herinrichting van het raadhuis te
Veere voltooid zijn.
In verband daarmede bestaat, naar wij
vernemen, het plan, binnenkort een slot
vergadering te houden van de voltallige
commissie, welke destijds werd opgericht -
teneinde zooveel mogelijk te behartigen, de
belangstelling van het Nederlandsche volk
ervoor naar vermogen op te wekken en
wakker te houden. Deze vergadering zal
vermoedelijk te Middelburg gehouden wor-
den. Voordien zal met Burg. en Weth. van
Veere een bespreking gehouden worden
ten einde zoo mogelijk den datum voor de
slotvergadering vast te stellen op denzelf
den dag als de ingebruikneming van het
stadhuis te Veere plaats vindt.
Het voornemen bestaat zijn excellentie
den minister van onderwijs, kunsten en we
tenschappen, mr. H. P. Marchant, onder
wiens bewind de restauratie voltooid werd,
en diens ambtsvoorganger mr. J. Terpstra,
onder wiens ministerschap er een aanvang
mee werd gemaakt, tot het bijwonen der
plechtige slotzitting van de restauratie
commissie uit te noodigen.
In deze laatste vergadering zal de voor
zitter der commissie, de heer Henri Dron-
kers, burgemeester van Hedel en Kerkwijk
en oud-burgemeester van Veere, een rede
uitspreken, getiteld Korte geschiedenis
van de restauratie van het raadhuis te
Veerede vice-voorzitter der commissie,
dr. S. S. Smeding te Middelburg, zal een
voordracht houden over „De opwekkingen
en de resultaten van de belangstelling
van het Nederlandsche volk, voor de res
tauratie".
Vervolgens zal de secretaris-penning
meester der commissie, de heer Th. Chr. D.
Coops, gemeente-secretaris van Veere, re
kening en verantwoording" van zijn gelde
lijk beheer doen, waarna een beslissing ge
nomen zal worden inzake de besteding van
de ingezameld' gelden.
Naar wij vernamen is omtrent de meest
economische wijze van aanwending van
dit eenige duizenden guldens bedragende
saldo het oordeel van den minister van
onderwijs, kunsten en Wetenschappen in
gewonnen dientengevolge zou het in het
voornemen liggen de vergadering in over
weging te geven, het batig saldo aan de
gemeente Veere ter hand te stellen, waar
na de regeering zou willen bevorderen, dat
de verleende of nog te verleenen subsidies
pondspondsgewijze met dit bedrag vermin
derd worden.
In florissanter tijden zou wellicht te over
wegen geweest zijn, den financieelen steun
van het Nederlandsche volk in een meer
zichtbaren en afzonderlijken vorm tot
uitdrukking te brengen, bijv. door het aan
bieden van een meubileering. beelden, een
verbetering van het klokkenspel of iets
dergelijks; onder de huidige omstandighe
den mag het redelijk geacht worden, dat de
zoo gewaardeerde steun in geld, die de com
missie van particulieren heeft verworven,
rechtstreeks zal dienen tot verlichting van
de zeer aanzienlijke kosten, welke de over
heid aan de restauratie heeft moeten be
steden.
IERSEKE
Vondsten in de Scheide bij Zoutelande.
Door dei. schipper van de YE 155 is on
der Zoutelande in de netten gevischt een
sandsteenen vermoedelijk vioeg-muiuel-
eeuwsch wywaterbakje, het kan ook de
helft van een vroeg-gotische doopvont zijn.
.Dergelijke dingen zijn vermoedelijk, bij de
