feiiigsclie Courant
Elke
cent
ïsroorr-
hen
HELP MEE!
y@y
DERDE BLAD
LAND- EN TUINBOUW
GEMENGD NIEUWS
1
van de
van
Vrijdag 2 November 1934. No. 259
RECHTSZAKEN
Kantongerecht te Oostburg.
Door den kantonrechter te Oostburg wer
den veroordeeld wegens loopen op ander
mans weiland P. J. V. te Cadzand 5 b. s.
5 d. h. aan het bevoegd gezag een val-
schen naam opgeven K. v. G., zonder be
kende woonplaats 25 b. s. 25 d. h. vee
laten loopen op andermans bezaaiden
grond A. L. te Sluis 10 b. s. 10 d. h.
een paard noodeloos arbeid doen verrichten
op pijnlijke of kwellende wijze A. de B. te
Heijdinge (B.) 15 b. s. 10 d.h.; straat
schenderij r I. Ie R., te Sluis 15 b. s. 10
d.h. onroerend goed bezigen tot reclame
(inbreuk op natuurschoon) C. de M. te
Sluis 5 b. s. 5 d. h. op den openbaren
weg een wapen bij zich hebben P. v. G. te
Ketranchement 5 b. s. 5 d. h. een vuur
wapen voorhanden hebben D. S, de S. te
Oostburg 15 b. s. 10 d. h., met verbeurd
verklaring van het pistool bij het slachten
van een in nood geslacht slachtdier hande
len in strijd met de voorwaarden, waaron
der de vergunning tot slachten is verleend
J. F. S. te Sluis 10 b. s. 5 d.h. visschen
zonder acte J. B. te St. Kruis, vrijspraak
visschen zonder schriftelijke vergunning
dezelfde 1 b. s. ld. h., teruggave van het
vischtuig visschen zonder acte en zonder
vergunning J. de J. te Waterlandkerkje
2 maal 15 b. s. 2 maal 10 d. h.. A. F. W.
te IJzendijke 2 maal 15 b. s. 2 maal 10
d.h., telkens met verbeurdverklaring van
het vischtuig jagen zonder jachtacte E
C. D. te Oostburg 1 b. s. 1 d. h., met ver
beurdverklaring van het geweer zich met
een geweer buiten openbare wegen en voet
paden in het veld bevinden R. G. v. d. V.
te IJzendijke 20 b. s. 10 d. h., met ver
beurdverklaring van het geweer jagen
zonder jachtacte: A. B. te Nieuwvliet 7.50
b. s. 5 d. h., met verbeurdverklaring van
het geweer en het wild jagen zonder
schriftelijk bewijs van den gerechtigde de
zelfde, vrijspraak zich met een geweer
buiten openbare wegen en voetpaden in het
veld bevinden R. P. te Bouchaute 25 b.
s. 10 d. h., met verbeurdverklaring van het
geweer J. B. de S. te Hoofdplaat 10 b.
s. 10 d. h., met verbeurdverklaring van het
geweer onder invloed van drank een mo
torrijtuig besturen E. v. L. te Maldeghem
25 b. s. 10 d. h., met intrekking rijbewijs
voor 1 jaar rijden met motorrijtuig op
zoodanige wijze, dat de veiligheid van het
verkeer in gevaar wordt gebracht L. E. A.
K. te Bloemendaal 25 b. s. 10 d. h. J. A.
T. te Amsterdam 10 b. s. 10 d. h., met
toewijzing van civiele vordering ad 10.65;
met motorrijtuig links houden en niet be-
DE OVERWELDIGING VAN
BELGIE.
Herinneringen aan de omzwervingen van
eer. oud oorlogscorrespondent tusschen
de strijdende partijen.
Gevangen gezet.
Het was duidelijk, dat de verschillende
Duitsche bevelhebbers in den aanvang van
den oorlog niet goed wisten, wat hun te
doen stond, wanneer hun pad gekruist
werd door een rondzwervenden oorlogs
correspondent. De laatste oorlog tusschen
.beschaafde" Europeesche naties dateerde
van 1870 en sindsdien was de persdienst
heel wat veranderd.
Normaal vragen oorlogscorrespondenten
een officieele toelating in het Hoofdkwar
tier, waar ze dan met onderscheiding wor
den behandeld en officieele communiqué's
krijgen toebedeeld. Is de vijand ergens
v innende, dan worden de oorlogscorres
pondenten met zorg achteraf gehouden,
maar hebben de eigen troepen voordeelen
behaald, dan worden de journalisten in
ieger-auto's naar het terrein van de victo
rie geleid en toonen begeleidende officieren
hun de markantste punten, welke werden
veroverd, alsmede de hoeveelheid materiaal,
welke werd buit gemaakt.
Zoo gauw de jongste wereldoorlog in
oen loopgravenstrijd was overgegaan, was
het niet mogelijk om het verloop op an
dere wijze te volgen dan als officieel toege
laten, in het Hoofdkwartier opgesloten
oorlogscorrespondent, maar in de eerste
maanden viel er voor den reporter als
journalist vrijbuiter heel wat te beleven
en daarom had ook ik er de voorkeur aan
gegeven om liever op eigen gelegenheid den
oorlog te gaan ervaren dan als gast van
de legerleiding.
Het gevolg was natuurlijk, dat ik ieder
oogenblik werd aangehouden en voor be
velvoerende officieren werd geleid. Daar
mijn papieren altijd in orde waren, kon men
over het algemeen niet anders dan beleefd
tegen me wezen, maar toch was het me
eiken keer weer opnieuw duidelijk, dat mijn
persoontje den militairen autoriteiten altijd
een moeilijkheid opleverde ze wisten waar
achtig niet, wat ze met zoo'n losloopenden
Nederlandschen dagbladschrijver moesten
beginnen. Slechts een enkele maal leidde
de verlegenheid er toe, dat men me norsch
en brutaal behandelde.
Op den 20en Augustus sleepte ik mijn
hoorlijk naar rechts uitwijken A. V. te
Sluis 2 m. 3 b. s. 2 m. 3 d. h. met rijwiel
rijden op zoodanige wijze dat de vrijheid en
de veiligheid van het verkeer worden be
lemmerd en in gevaar gebrachtL. A. v. R.
te Lapschuere (B). 10 b. s. 10 d. h. H.
M. v. d. V. te Biervliet, vrijspraak met
motorrijtuig rijden zonder rijbewijs, drie
maal gepleegd A. J. A. te Sluis 3 m. 10
b. s. 3 m. 10 d. h. rijden met motorrijtuig
zonder verlicht achternummer A. E. T. te
Biervliet en H. v. P. te Middelburg, ieder
f 3 b. s. 3 d. h. J. P. L. te Nijmegen 5 b.
s. 5 d. h. met motorrijtuig niet behoorlijk
naar rechts uitwijken bij het tegenkomen
van een motorrijtuig A. J. V. te Groede
15 b. s. 10 d. h. met rijwiel de linker
zijde van den weg houden V. T. T. v. D. te
Antwerpen, P. V. J. v. D. te Antwerpen, J.
B. te Wemeldinge, ieder 3 b. s. 3 d. h.
A. de W. te Maldeghem, bevel tot terug
gave aan de ouders zonder toepassing van
straf met motorrijtuig de linkerzijde van
den weg houden A. P., zonder bekende
woonplaats 3 b. s. 3 d. h. idem in een
bocht van den weg D. I. J. L. te Oost
burg 5 b. s. 5 d. h. rijden met een rij
wiel zonder reflector C. J. R. te Malde
ghem 2 b. s. 1 w. t. F. v. O. te Zeebrug-
ge, bevel tot teruggave aan de ouders zon
der toepassing van straf een reclamebord
op zijn land hebben J. W. v, d. A. te Sluis,
schuldigverklaring zonder toepassing van
straf rumoer verwekken, waardoor de
nachtrust kan worden verstoord M. C. D.,
W. J. D-, A. S., A. W., allen te Groede,
ieder 15 b. s. 15 d.h. tusschen 1 April en
1 October iepenhout laten liggen J. G. te
Schore 15 b. s. 10 d. h. G. W. B. te
IJzendijke 10 b. s. 10 d. h. een inrichting
tot het bereiden van boter hebben zonder
dat de houder is ingeschreven bij de crisis-
zuivelcentrale H. C. W. te Eede 10 b. s.
10 d. h.met een motorrijtuig niet behoor
lijk naar links uitwijken bij het inhalen van
een rijwiel H. J. E. de M. te Hulst 10 b.
s. 10 d. h. met toewijzing der civiele vor
dering ad 50 L. B. V. te Hoofdplaat 1
b. s. 1 d. h. met motorrijtuig niet behoor
lijk uitwijken naar links bij het -inhalen van
een rijwiel, subs, rijden op zoodanige wijze
en met zoodanige snelheid dat de vrijheid
en de veiligheid van het verkeer worden be
lemmerd of in gevaar gebracht T. A. v.
P. te Ter Neuzen, vrijspraak.
Voor kleine tuinen.
Vele planten kunnen in den herfst ge
poot worden en over het algemeen geldt
als regel, hoe vroeger men het doet, des
te beter. Pioenen dienen begin September
verplant te worden, wil men het volgend
jaar bloemen hebben. Doet men het later,
dan wortelen zij wel aan, maar men rekent
dan tevergeefs op bloemen.
Bij het uit den grond nemen van plan
ten worden de wortels altijd min of meer
beschadigd. De uiteinden, de z.g. wortel
haren, breken daarbij af en blijven in den
grond achter. En juist zij maken het de
plant mogelijk, uit den bodem het vocht
en daarmede voedingsstoffen, op te nemen.
tweede oorlogsfiets over den berg bij Petit
Lanay, om langs ongebaanden weg in het
gevechtsgebied TongerenHaelen te kun
nen komen. Het was een heele sjouw op
dezen gloeiend-heeten dag. Van het hoogste
punt af had ik een prachtig vergezicht en
ik constateerde een sterke troepenconcen
tratie in de buurt van Riemst. Ik daalde
in de richting van die gemeente af en kom
voorloopig nu en dan slechts een boertje
tegen, dat langs denzelfden weg, welken
ik gekomen was, zijn vee naar Nederland
probeerde over te brengen. Deze menschen
waren arme lieden, die over het algemeen
slechts een paar koetjes rijk waren en van
dat schamele bezit reeds de helft of meer
aan de doortrekkende troepen had moeten
afstaan.
Dwars door koren- en bietenvelden
gaande, bereik ik het dorp Riemst, waar
ik voor het eerst werd aangehouden. De
eerste Duitsche posten waren nog al vrien
delijk.
Ah, ge zijt Hollander Dan zijn we
vrienden
Dat was de normale begroeting, wanneer
mijn papieren waren ingezien, waaronder
geleidelijk verscheidene aanbevelingen wa
ren gekomen van troepencommandanten,
met wie ik reeds eerder had kennis ge
maakt.
Ik moest overal vertellen, wat in Neder
land van den oorlog bekend was en kon mijn
weg dan weer vervolgen.
Plots word ik door een officier aangehou
den, die me wenkt, dat ik van mijn fiets
moet afstappen en op zijn beurt mijn papie
ren vordert. Hij is niet erg beleefd en na
een vluchtige inzage draagt hij een paar
soldaten op om me naar den Komman-
dantur te brengen. De houding der soldaten
is nu ineens heel anders. Ik hoor van alle
kanten nijdige opmerkingen, als ik langs ze
wordt geleid en ze bezien me met vijandige
blikken. Een van mijn begeleiders rukt me
telkens ruw bij den arm, als ik niet vlug
genoeg loop of iets naar links of rechts af
wijk.
In Riemst wordt ik een boerenhoeve bin
nengeleid „gestompt" is juister uitge
drukt en weldra sta ik tegenover een
groep officieren, die het zich in de pronk
kamer zoo gemakkelijk mogelijk hebben
gemaakt. Een deel van de inventaris ligt
stuk op den grond en daartusschen liggen
vele leege en volle wijnflesschen. Men kon
het den heeren trouwens aanzien, dat ze
rijkelijk aan Bacchus hadden geofferd. Ze
redeneerden heftig met elkaar, onderwijl
een op tafel uitgespreide stafkaart werd
Poot men nu vroeg in den herfst, dan
is de grondtemperatuur nog voldoende hoog
om de plant nieuwe wortels te doen maken.
In den winter is van dit z.g. kiemen geen
sprake. Kan men niet tijdig in den herfst
planten, dan stelle men dit tot na den
winter uit.
Bladhoudende planten zijn op dit punt
veel gevoeliger zij behouden altijd haar
blad en verdampen daardoor aanhoudend
vocht, al is dit in het koude jaargetijde
niet veel. Zijn zij zoo laat geplant, dat wor
telvorming onmogelijk is, dan leppen haar
bladeren en sterven. Zij moeten dus zeer
vroeg in den herfst óf vrij laat in het voor
jaar verplant worden. Vele planten zijn
voorts direct na het verpooten niet goed
tegen vorst bestand, voornamelijk vele
soorten rozen. Daarom pote men deze in
het voorjaar. Zijn zij eenmaal wat vastge-
worteld, dan komen zij den winter meestal
goed door, zij het met eenige bedekking.
Planten, in pot gekweekt, kunnen, be
halve als het vriest, vrijwel altijd verpoot
worden, tot midden in den zomer toe. Zij
hebben een vaste potkluit en daardoor
worden bij het in den vollen grond over
planten de wortels niet noemenswaard be
schadigd.
Herfstplanting heeft boven voorjaars
planting het voordeel, dat het meestal in
het najaar regent, de grond sluit zich
intensief rondom de wortels en is altijd
voldoende vochtig. In het voorjaar treedt
vaak schrale droogte op met scherpen
Oostenwind en dat is vaak oorzaak van het
sterven van planten, in dat jaargetijde ge
poot.
W a n h oopsdaad van een
werklooze. Een werkloos haven
arbeider liep gisteren moedeloos rond op het
Stieltjesplein te Rotterdam. Hij had geen
geld en verkeerde in de overtuiging, dat hij
niets meer zou kunnen krijgen ook. In zijn
radeloosheid gooidehij een ruit in bij een
filiaal van de levensmiddelenfirma C. Jamin.
Het gevolg was, dat een agent van politie
een hand op zijn schouder legde en hem
meenam naar het bureau Nassaukade.
Toen de inspecteur den man in verhoor
had genomen, begon deze bij stukjes en
beetjes zijn wedervaren te vertellen en
bleek het dat hij uit wanhoop tot zijn daad
was gekomen,
Utrecht in het donker.
Een lichte storing in de electrische cen
trale te Utrecht heeft gisterenavond juist
genoeg last veroorzaakt, om de stad voor
geruimen tijd in het donker te zetten. Het
begon omstreeks half zes met „licht op
halve kracht"'en vrij spoedig floepten de
lampen uit, in de kerken, bij de particulie
ren, in de groote winkels -^n tenslotte de
straatlantaarns. Zoover men>._kon nagaan,
heeft de electrische tram van de storing
geen nadeel ondervonden. Des te erger was
het op het Centraal Station, waar juist op
het tijdstip der storing een groot aant3l
treinen moest binnen komen en vertrekken
Men heeft zich daar met noodverlichting
bestudeerd.
Eindelijk werd er notitie genomen van
mijn persoontje. Een van mijn begeleiders
deelde mede, dat hij me op last van den
luitenant hij noemde een naam, dien
ik niet verstond werd voorgeleid.
Wie ben je bulderde een Haupt-
mann me toe.
Herr Hauptmannik .ben
Wat moet je hier
Ik vertelde dat ik een Nederlandsch
journalist was en vroeg hem om m'n pa
pieren te willen inzien.
Papieren Papieren Ja, natuurlijk
Jullie hebt allemaal papieren. Die lui, die
in Visé op onze mannen hebben geschoten,
komen óók met papieren uit Holland terug
om weer door te gaan met hun gemeene
streken
Ik schuchterde wat tegen, maar mijn
woorden werden onderbroken met een
barsch
Hier die papieren Zet hem daér
De Hauptmann wees den soldaten een
kamerdeur aan. De kerels pakten me vast
en brachten me in een aangrenzende kleine
kamer. Ik vond er tot mijn verwondering
twee soldaten met revolvers in de hand bij
een priester en een boer.
Zoo gauw de deur weer achter me ge
sloten was, wilde ik een praatje beg'innen,
maar van mijn bewakers kreeg ik in het
geheel geen antwoord en de priester zoowel
als de boer lieten slechts een angstig ja
of neen hooren, als ik ze iets vroeg. Twij
felend en wanhopig keken ze dan naar hun
bewakers, naar elkaar en naar mij, van
wien ze tenslotte ook niet wisten, of ik een
vriend of een vijand was. Met veel moeite
kwam ik te weten, dat de priester de
pastoor van het dorp was en de boer de
burgemeester. Ze werden gevangen gehou
den als gijzelaars, bestemd om met hun
leven te boeten voor eventueele den Duit-
schers onwelgevallige daden van de burger
bevolking. Ik stelde me met deze inlich
tingen tevreden, begrijpende, dat elk voort
gezet gesprek een kwelling voor deze
menschen moest zijn.
Ik zette me in een hoek der kamer op
een stoel en begon mijn positie te over
denken, welke ik een beetje penibel en hee
le maal niet interessant vond. Ik voelde me
daar in die half-duistere kamer tusschen
twee mede-gevangenen en twee met revol
vers gewapende soldaten zoo'n beetje een
levend lijk. Over het onderzoek van mijn
papieren maakte ik me ook een beetje on
gerust ze hadden me n.l. ook mijn aan-
teekeningen afgenomen,
kunnen redden, zoodat met een kleine ver
traging de treinen konden vertrekken. Op
de telefooncentrale heeft men eigen stroom,
zoodat de telefonische verbinding niet werd
gestoord. Op de eigen installatie had men
daar verder een noodverlichting aange
bracht, doch deze behoefde slechts korten
tijd dienst te doen.
Erger was het in een deel van de bin
nenstad, waar de groote winkels zijn. Daar
heeft men zich geruimen tijd met kaars-
verlichting moeten behelpen, een fantas
tisch gezicht en een geval vol humor, als
het niet zoo lastig was geweest. Er waren
wijken, die ongeveer een uur in volslagen
donker hebben gezeten, terwijl ook de
straatverlichting uit was en uit bleef. De
winkels, die kaarsen bij hun inventaris
hadden, maakten onverwacht goede zaken.
Omstreeks kwart voor zeven was de situa
tie weer gewoon en had de avondstad haar
ouden aanblik terug.
Uit de oude doos. Tot
geruststelling van hen die immer gereed
zijn tot voorbarige onheilvoorspellingen,
vooral in dit zoo langdurig gure seizoen,
verzoekt men aan het „Vad." het volgende
mede te deelen, dat aan een oude kronyk
is ontleend
„In 't Jaar onzes Heeren doen men
schreef 1635, was de wind omtrent half
february veel oost, ofte Noordoost, ende
des nachts was 't klaer weder tot ses of
seven uren toe ende des daags was het
donker graauw weder tot 's avonds toe,
zeer koud tot ses of seven uren, ende het
en regende niet, noch het en daauwde niet,
in de maand Maart noch in April noch in
Mei. En op St. Pancrasdag den 12den Mei,
oude stijl, had het hard ijs gemaakt, dat
er een kraai op staan konde, ende prui
menbomen bloeide niet, noch kersen,
noch appelen, noch peeren, noch geen wijn
gaard en was ontlaten. Ende daar waren
menschen die geen betrouwen op God en
hadden, ende keerden haar land om, ende
en hadden geene vruchten, en andere luiden
zeiden met Job „God gaf, God nam" ende
daar zij een hoedt tarwe af plegen te heb
ben, daar kregen zij vier hoedt af in dien
zomer, ende op St. Jan Batist dag den
24e Juny, zaten de oude vrouwen met
groote koolpotten voor de kerken, ende de
menschen en konde haar niet verwarmen,
die bij de straet gingen. Ende het begon
te warmen des daags na St. Pieter ende
Paulus, den 30e Juny in die octave van St.
Jan, ende des daags zoo scheen de zonne
ende klaer, en des nachts zoo regende het
zoetelijk, zoodat alle vruchten op het veld
wiessen ende er was zulk een overvloed
dat alle granen, ooft en vee, zeer goedkoop
verkocht werden".
Het officieel Vlaamsch
te Brussel. De Brusselsche
„Standaard" schrijft
Op een bord dicht bij de deur van het
„Kon. Museum van het Leger" (zoo luidt
de Vlaamsch e benaming van „Musée Royal
de l'Armées") staat te lezen
„Uit oorzaak de verstelwerken, den in
gang van het Museum zal zich verwezen
lijken' langs de zijde van het Paleis der Be
woning (Kunstherlevingslaan)."
Hiermede wordt bedoeld dat „Pour eau-
Zij zullen het moeilijk hebben den
komenden winter. Het Crisis Comité
stelt iederen cent voor hen beschik
baar. Stelt U het daartoe in staat
door Uw bijdrage.
se de travaux, l'entrée du Musée s^effectue
du cöté du Palais de l'Habitation (avenue
de la Renaissance)."
Er is waarlijk gebrek aan schaamtege
voel in sommige bestuurlijke diensten.
Een nieuwtje bij de Oos
ten r ij k s c h e spoorwegen.
In Oostenrijk is ingaande 1 October jl. het
nieuwste snufje op spoorweggebied inge
voerd, nl. de reiszegel. Hierdoor wordt het
mogelijk gemaakt dat men zijn reisgeld te
voren spaart. De zegels worden nl. gekocht
en opgeplakt op verzamelbladen. Heeft men
er voldoende voor een reis bij elkaar, dan
kan men ze in betaling geven voor spoor
weg-, boot- en luehtvaartbiljetten.
Deze nieuwigheid gaat uit van de Bonds-
spoorwegen, die de medewerking hebben
verkregen van bootdiensten en luchtvaart-
vereenigingen. Onder bepaalde voorwaarden
wordt ook nog een reductie verleend van
6—10 pet.
Een vergeten schat.
Een reiziger van een Londensche import
firma, Kent, heeft bij Scotland-Yard aan
gifte gedaan, dat hij bij het telefoneeren in
een publieke telefooncel in Great Portland
Street zijn koffer had neergezet en had ver
geten dezen weer mee te nemen.
Kort nadat hij de cel had verlaten, herin
nerde hij zich echter zijn verlies en haastte
zich terug, want de koffer bevatte o.a.
voor een waarde van ongeveer 1000 pond
sterling aan juweelen.
De koffer was tot zijn ontsteltenis toen
echter reeds verdwenen. De politie stelt een
onderzoek in.
Overval op een postwa
gen. In de nabijheidheid van Loeblin
hebben gewapende bandieten een overval
gepleegd op een postwagen, die door een
Drie lange uren zat ik aldus opgesloten,
uren, welke in zwijgzaamheid werden door
gebracht, waardoor ze dagen geleken. Ein
delijk werd ik gehaald en weer voor den
gelegenheidskrijgsraad geleid. Ik moest ook
alle overige papieren afgegeven, welke ik
nog in mijn zak had.
U .bent dus Nederlandsch journalist
De toon klonk gelukkig vriendelijker.
En wat kwam u hier doen
Ik zei het ze met een braaf gezicht. Ik
kwam de „waarheid" zoeken, vertelde ik,
voor de lezers van mijn blad, omdat er zoo
veel „leugens" circuleerden over wat in
België op het oorlogsterrein gaande was.
Zijn dit uw aanteekeningen
Men hield me mijn papieren voor en een
beetje timide zei ik „ja
Daar is niks van te ontcijferen
Het was me een ware opluchting.
Kunt u dat schrift zélf wel lezen
Ik knikte opgewekt.
En toen moest ik een en ander „verta
len". Ik deed het, me de vrijheid veroor
lovende, welke iederen vertaler is toebe
deeld. De stemming verbeterde merkbaar.
Ze begonnen me te wagen, welk nieuws
er in Nederland over den oorlog bekend
was en ik vertelde ze dat. Zij van hun kant
deden me allerlei gruwelverhalen over het
optreden der Belgische burgerbevolking,
niet in Riemst natuurlijk, maar élders
Ik moest die verhalen maar eens klaar
en duidelijk overbrengen aan mijn lezers,
zoo raadden ze me.
Tenslotte begonnen ze weer te dazen. Ik
had ze verteld, dat ook Japan aan Duitsch-
land den oorlog had verklaard, maar ze
verzekerden luidruchtig, dat ze voor nie
mand en niets bang waren.
„Alleen voor Montenegro" interrompeer-
de een der officieren den Hauptmann onder
daverende instemming van zijn kameraden.
En toen kreeg ik een reprimande. Ik
moest mijn Nederlandsche lezers maar ver
tellen, dat ze het niet moesten wagen om
over de grens te komen en ook ik zelf moest
voortaan in Nederland blijven. Voor mijn
eigen bestwil en behoud.
Mag ik dan een pasje hebben vroeg
ik voor Maastricht Anders word ik
onderweg wéér aangehouden
Dat kunt ge krijgen was het ant
woord.
En dezelfde bevelvoerder, die me eenige
oogenblikken tevoren nog bezworen had,
dat ik vooral aan niemand mocht zeggen
en ik in mijn blad niet mocht publiceeren,
welke troepen ik in Riemst had aangetrof
fen, stempelde mijn Scbein met den Duit-
schen Adelaar, waaronder de woorden
„Königl. Preusicher 8, reserve inf. regt.
II battaillon". Het was wèl vertrouwelijk
Ik mocht den weg naar Maastricht niet
per fiets gaan en liet ze daarom achter in
een café op den hoek van den Tongerschen
weg.
Een paar dagen later reeds hebben de
Duitschers de banden afgenomen en mee
gevoerd.
Den anderen dag zat ik natuurlijk niet
in Maastricht. Ik had Luik nog eens willen
weerzien na de vermeestering der forten.
De toestand was er niet prettiger op ge
worden voor de burgerij. Het brandt hier
en daar, vooral in de wijk Outre-Meuse. De
bevolking wordt voortdurend met allerlei
bedreigingen vrees aangejaagd en ze beziet
dan ook eiken vreemdeling op schuwe
wijze.
Overal tref ik vluchtelingen aan, welke
uit het Zuiden zijn gekomen en ook Neder
landers, die naar het veilige moederland
uitwijken. De Luikenaars zelf mogen niet
weg.
Regelmatig verschijnen nieuwe procla
maties op de muren een er van bevat de
mededeeling, dat de provincie Luik een
oorlogsbelasting van 50 millioen francs
moet opbrengen. Een ander houdt het ver
bod in om des middags n& 6 uur nog op
straat te vertoeven deuren moeten geo
pend blijven, vensters verlicht, enz. Met
fusillatie en brandstichting wordt gedreigd
wanneer er ergens nog wapenen worden
gevonden, dat in alle woningen huis
zoeking zal worden gehouden.
De meeste winkels zijn gesloten, omdat
de Duitschers de voorraden hebben opge-
eischtde étappendienst is nog onvoldoende
verzekerd en daarvan lijdt in de eerste
plaats de burgerij.
Een proclamatie roept de arbeiders op om
de veroverde forten te helpen versterken,
opdat ze eventueel straks weer tegen het
Belgische leger kunnen worden gebruikt.
Straten en pleinen, waar zicb militaire
bureaux bevinden, zijn door troepen afge
zet niemand mag passeeren.
Van oorlogs- en ander nieuws is de stad
geheel verstokende bladen mogen niet
verschijnen en ook de Duitsche veldpost
werkt zóó primitief, dat haast geen Duit
sche kranten in Luik komen en zeker geen
nummers van de jongste dagen. Op de
muren van lokalen, waar Duitsche militai
ren zijn ondergebracht, leest men met
groote krijtletters Bitte l Zeitungen
Md. v(Wordt vervolgd.)