feiiigsclie Courant Elke cent ïsroorr- hen HELP MEE! y@y DERDE BLAD LAND- EN TUINBOUW GEMENGD NIEUWS 1 van de van Vrijdag 2 November 1934. No. 259 RECHTSZAKEN Kantongerecht te Oostburg. Door den kantonrechter te Oostburg wer den veroordeeld wegens loopen op ander mans weiland P. J. V. te Cadzand 5 b. s. 5 d. h. aan het bevoegd gezag een val- schen naam opgeven K. v. G., zonder be kende woonplaats 25 b. s. 25 d. h. vee laten loopen op andermans bezaaiden grond A. L. te Sluis 10 b. s. 10 d. h. een paard noodeloos arbeid doen verrichten op pijnlijke of kwellende wijze A. de B. te Heijdinge (B.) 15 b. s. 10 d.h.; straat schenderij r I. Ie R., te Sluis 15 b. s. 10 d.h. onroerend goed bezigen tot reclame (inbreuk op natuurschoon) C. de M. te Sluis 5 b. s. 5 d. h. op den openbaren weg een wapen bij zich hebben P. v. G. te Ketranchement 5 b. s. 5 d. h. een vuur wapen voorhanden hebben D. S, de S. te Oostburg 15 b. s. 10 d. h., met verbeurd verklaring van het pistool bij het slachten van een in nood geslacht slachtdier hande len in strijd met de voorwaarden, waaron der de vergunning tot slachten is verleend J. F. S. te Sluis 10 b. s. 5 d.h. visschen zonder acte J. B. te St. Kruis, vrijspraak visschen zonder schriftelijke vergunning dezelfde 1 b. s. ld. h., teruggave van het vischtuig visschen zonder acte en zonder vergunning J. de J. te Waterlandkerkje 2 maal 15 b. s. 2 maal 10 d. h.. A. F. W. te IJzendijke 2 maal 15 b. s. 2 maal 10 d.h., telkens met verbeurdverklaring van het vischtuig jagen zonder jachtacte E C. D. te Oostburg 1 b. s. 1 d. h., met ver beurdverklaring van het geweer zich met een geweer buiten openbare wegen en voet paden in het veld bevinden R. G. v. d. V. te IJzendijke 20 b. s. 10 d. h., met ver beurdverklaring van het geweer jagen zonder jachtacte: A. B. te Nieuwvliet 7.50 b. s. 5 d. h., met verbeurdverklaring van het geweer en het wild jagen zonder schriftelijk bewijs van den gerechtigde de zelfde, vrijspraak zich met een geweer buiten openbare wegen en voetpaden in het veld bevinden R. P. te Bouchaute 25 b. s. 10 d. h., met verbeurdverklaring van het geweer J. B. de S. te Hoofdplaat 10 b. s. 10 d. h., met verbeurdverklaring van het geweer onder invloed van drank een mo torrijtuig besturen E. v. L. te Maldeghem 25 b. s. 10 d. h., met intrekking rijbewijs voor 1 jaar rijden met motorrijtuig op zoodanige wijze, dat de veiligheid van het verkeer in gevaar wordt gebracht L. E. A. K. te Bloemendaal 25 b. s. 10 d. h. J. A. T. te Amsterdam 10 b. s. 10 d. h., met toewijzing van civiele vordering ad 10.65; met motorrijtuig links houden en niet be- DE OVERWELDIGING VAN BELGIE. Herinneringen aan de omzwervingen van eer. oud oorlogscorrespondent tusschen de strijdende partijen. Gevangen gezet. Het was duidelijk, dat de verschillende Duitsche bevelhebbers in den aanvang van den oorlog niet goed wisten, wat hun te doen stond, wanneer hun pad gekruist werd door een rondzwervenden oorlogs correspondent. De laatste oorlog tusschen .beschaafde" Europeesche naties dateerde van 1870 en sindsdien was de persdienst heel wat veranderd. Normaal vragen oorlogscorrespondenten een officieele toelating in het Hoofdkwar tier, waar ze dan met onderscheiding wor den behandeld en officieele communiqué's krijgen toebedeeld. Is de vijand ergens v innende, dan worden de oorlogscorres pondenten met zorg achteraf gehouden, maar hebben de eigen troepen voordeelen behaald, dan worden de journalisten in ieger-auto's naar het terrein van de victo rie geleid en toonen begeleidende officieren hun de markantste punten, welke werden veroverd, alsmede de hoeveelheid materiaal, welke werd buit gemaakt. Zoo gauw de jongste wereldoorlog in oen loopgravenstrijd was overgegaan, was het niet mogelijk om het verloop op an dere wijze te volgen dan als officieel toege laten, in het Hoofdkwartier opgesloten oorlogscorrespondent, maar in de eerste maanden viel er voor den reporter als journalist vrijbuiter heel wat te beleven en daarom had ook ik er de voorkeur aan gegeven om liever op eigen gelegenheid den oorlog te gaan ervaren dan als gast van de legerleiding. Het gevolg was natuurlijk, dat ik ieder oogenblik werd aangehouden en voor be velvoerende officieren werd geleid. Daar mijn papieren altijd in orde waren, kon men over het algemeen niet anders dan beleefd tegen me wezen, maar toch was het me eiken keer weer opnieuw duidelijk, dat mijn persoontje den militairen autoriteiten altijd een moeilijkheid opleverde ze wisten waar achtig niet, wat ze met zoo'n losloopenden Nederlandschen dagbladschrijver moesten beginnen. Slechts een enkele maal leidde de verlegenheid er toe, dat men me norsch en brutaal behandelde. Op den 20en Augustus sleepte ik mijn hoorlijk naar rechts uitwijken A. V. te Sluis 2 m. 3 b. s. 2 m. 3 d. h. met rijwiel rijden op zoodanige wijze dat de vrijheid en de veiligheid van het verkeer worden be lemmerd en in gevaar gebrachtL. A. v. R. te Lapschuere (B). 10 b. s. 10 d. h. H. M. v. d. V. te Biervliet, vrijspraak met motorrijtuig rijden zonder rijbewijs, drie maal gepleegd A. J. A. te Sluis 3 m. 10 b. s. 3 m. 10 d. h. rijden met motorrijtuig zonder verlicht achternummer A. E. T. te Biervliet en H. v. P. te Middelburg, ieder f 3 b. s. 3 d. h. J. P. L. te Nijmegen 5 b. s. 5 d. h. met motorrijtuig niet behoorlijk naar rechts uitwijken bij het tegenkomen van een motorrijtuig A. J. V. te Groede 15 b. s. 10 d. h. met rijwiel de linker zijde van den weg houden V. T. T. v. D. te Antwerpen, P. V. J. v. D. te Antwerpen, J. B. te Wemeldinge, ieder 3 b. s. 3 d. h. A. de W. te Maldeghem, bevel tot terug gave aan de ouders zonder toepassing van straf met motorrijtuig de linkerzijde van den weg houden A. P., zonder bekende woonplaats 3 b. s. 3 d. h. idem in een bocht van den weg D. I. J. L. te Oost burg 5 b. s. 5 d. h. rijden met een rij wiel zonder reflector C. J. R. te Malde ghem 2 b. s. 1 w. t. F. v. O. te Zeebrug- ge, bevel tot teruggave aan de ouders zon der toepassing van straf een reclamebord op zijn land hebben J. W. v, d. A. te Sluis, schuldigverklaring zonder toepassing van straf rumoer verwekken, waardoor de nachtrust kan worden verstoord M. C. D., W. J. D-, A. S., A. W., allen te Groede, ieder 15 b. s. 15 d.h. tusschen 1 April en 1 October iepenhout laten liggen J. G. te Schore 15 b. s. 10 d. h. G. W. B. te IJzendijke 10 b. s. 10 d. h. een inrichting tot het bereiden van boter hebben zonder dat de houder is ingeschreven bij de crisis- zuivelcentrale H. C. W. te Eede 10 b. s. 10 d. h.met een motorrijtuig niet behoor lijk naar links uitwijken bij het inhalen van een rijwiel H. J. E. de M. te Hulst 10 b. s. 10 d. h. met toewijzing der civiele vor dering ad 50 L. B. V. te Hoofdplaat 1 b. s. 1 d. h. met motorrijtuig niet behoor lijk uitwijken naar links bij het -inhalen van een rijwiel, subs, rijden op zoodanige wijze en met zoodanige snelheid dat de vrijheid en de veiligheid van het verkeer worden be lemmerd of in gevaar gebracht T. A. v. P. te Ter Neuzen, vrijspraak. Voor kleine tuinen. Vele planten kunnen in den herfst ge poot worden en over het algemeen geldt als regel, hoe vroeger men het doet, des te beter. Pioenen dienen begin September verplant te worden, wil men het volgend jaar bloemen hebben. Doet men het later, dan wortelen zij wel aan, maar men rekent dan tevergeefs op bloemen. Bij het uit den grond nemen van plan ten worden de wortels altijd min of meer beschadigd. De uiteinden, de z.g. wortel haren, breken daarbij af en blijven in den grond achter. En juist zij maken het de plant mogelijk, uit den bodem het vocht en daarmede voedingsstoffen, op te nemen. tweede oorlogsfiets over den berg bij Petit Lanay, om langs ongebaanden weg in het gevechtsgebied TongerenHaelen te kun nen komen. Het was een heele sjouw op dezen gloeiend-heeten dag. Van het hoogste punt af had ik een prachtig vergezicht en ik constateerde een sterke troepenconcen tratie in de buurt van Riemst. Ik daalde in de richting van die gemeente af en kom voorloopig nu en dan slechts een boertje tegen, dat langs denzelfden weg, welken ik gekomen was, zijn vee naar Nederland probeerde over te brengen. Deze menschen waren arme lieden, die over het algemeen slechts een paar koetjes rijk waren en van dat schamele bezit reeds de helft of meer aan de doortrekkende troepen had moeten afstaan. Dwars door koren- en bietenvelden gaande, bereik ik het dorp Riemst, waar ik voor het eerst werd aangehouden. De eerste Duitsche posten waren nog al vrien delijk. Ah, ge zijt Hollander Dan zijn we vrienden Dat was de normale begroeting, wanneer mijn papieren waren ingezien, waaronder geleidelijk verscheidene aanbevelingen wa ren gekomen van troepencommandanten, met wie ik reeds eerder had kennis ge maakt. Ik moest overal vertellen, wat in Neder land van den oorlog bekend was en kon mijn weg dan weer vervolgen. Plots word ik door een officier aangehou den, die me wenkt, dat ik van mijn fiets moet afstappen en op zijn beurt mijn papie ren vordert. Hij is niet erg beleefd en na een vluchtige inzage draagt hij een paar soldaten op om me naar den Komman- dantur te brengen. De houding der soldaten is nu ineens heel anders. Ik hoor van alle kanten nijdige opmerkingen, als ik langs ze wordt geleid en ze bezien me met vijandige blikken. Een van mijn begeleiders rukt me telkens ruw bij den arm, als ik niet vlug genoeg loop of iets naar links of rechts af wijk. In Riemst wordt ik een boerenhoeve bin nengeleid „gestompt" is juister uitge drukt en weldra sta ik tegenover een groep officieren, die het zich in de pronk kamer zoo gemakkelijk mogelijk hebben gemaakt. Een deel van de inventaris ligt stuk op den grond en daartusschen liggen vele leege en volle wijnflesschen. Men kon het den heeren trouwens aanzien, dat ze rijkelijk aan Bacchus hadden geofferd. Ze redeneerden heftig met elkaar, onderwijl een op tafel uitgespreide stafkaart werd Poot men nu vroeg in den herfst, dan is de grondtemperatuur nog voldoende hoog om de plant nieuwe wortels te doen maken. In den winter is van dit z.g. kiemen geen sprake. Kan men niet tijdig in den herfst planten, dan stelle men dit tot na den winter uit. Bladhoudende planten zijn op dit punt veel gevoeliger zij behouden altijd haar blad en verdampen daardoor aanhoudend vocht, al is dit in het koude jaargetijde niet veel. Zijn zij zoo laat geplant, dat wor telvorming onmogelijk is, dan leppen haar bladeren en sterven. Zij moeten dus zeer vroeg in den herfst óf vrij laat in het voor jaar verplant worden. Vele planten zijn voorts direct na het verpooten niet goed tegen vorst bestand, voornamelijk vele soorten rozen. Daarom pote men deze in het voorjaar. Zijn zij eenmaal wat vastge- worteld, dan komen zij den winter meestal goed door, zij het met eenige bedekking. Planten, in pot gekweekt, kunnen, be halve als het vriest, vrijwel altijd verpoot worden, tot midden in den zomer toe. Zij hebben een vaste potkluit en daardoor worden bij het in den vollen grond over planten de wortels niet noemenswaard be schadigd. Herfstplanting heeft boven voorjaars planting het voordeel, dat het meestal in het najaar regent, de grond sluit zich intensief rondom de wortels en is altijd voldoende vochtig. In het voorjaar treedt vaak schrale droogte op met scherpen Oostenwind en dat is vaak oorzaak van het sterven van planten, in dat jaargetijde ge poot. W a n h oopsdaad van een werklooze. Een werkloos haven arbeider liep gisteren moedeloos rond op het Stieltjesplein te Rotterdam. Hij had geen geld en verkeerde in de overtuiging, dat hij niets meer zou kunnen krijgen ook. In zijn radeloosheid gooidehij een ruit in bij een filiaal van de levensmiddelenfirma C. Jamin. Het gevolg was, dat een agent van politie een hand op zijn schouder legde en hem meenam naar het bureau Nassaukade. Toen de inspecteur den man in verhoor had genomen, begon deze bij stukjes en beetjes zijn wedervaren te vertellen en bleek het dat hij uit wanhoop tot zijn daad was gekomen, Utrecht in het donker. Een lichte storing in de electrische cen trale te Utrecht heeft gisterenavond juist genoeg last veroorzaakt, om de stad voor geruimen tijd in het donker te zetten. Het begon omstreeks half zes met „licht op halve kracht"'en vrij spoedig floepten de lampen uit, in de kerken, bij de particulie ren, in de groote winkels -^n tenslotte de straatlantaarns. Zoover men>._kon nagaan, heeft de electrische tram van de storing geen nadeel ondervonden. Des te erger was het op het Centraal Station, waar juist op het tijdstip der storing een groot aant3l treinen moest binnen komen en vertrekken Men heeft zich daar met noodverlichting bestudeerd. Eindelijk werd er notitie genomen van mijn persoontje. Een van mijn begeleiders deelde mede, dat hij me op last van den luitenant hij noemde een naam, dien ik niet verstond werd voorgeleid. Wie ben je bulderde een Haupt- mann me toe. Herr Hauptmannik .ben Wat moet je hier Ik vertelde dat ik een Nederlandsch journalist was en vroeg hem om m'n pa pieren te willen inzien. Papieren Papieren Ja, natuurlijk Jullie hebt allemaal papieren. Die lui, die in Visé op onze mannen hebben geschoten, komen óók met papieren uit Holland terug om weer door te gaan met hun gemeene streken Ik schuchterde wat tegen, maar mijn woorden werden onderbroken met een barsch Hier die papieren Zet hem daér De Hauptmann wees den soldaten een kamerdeur aan. De kerels pakten me vast en brachten me in een aangrenzende kleine kamer. Ik vond er tot mijn verwondering twee soldaten met revolvers in de hand bij een priester en een boer. Zoo gauw de deur weer achter me ge sloten was, wilde ik een praatje beg'innen, maar van mijn bewakers kreeg ik in het geheel geen antwoord en de priester zoowel als de boer lieten slechts een angstig ja of neen hooren, als ik ze iets vroeg. Twij felend en wanhopig keken ze dan naar hun bewakers, naar elkaar en naar mij, van wien ze tenslotte ook niet wisten, of ik een vriend of een vijand was. Met veel moeite kwam ik te weten, dat de priester de pastoor van het dorp was en de boer de burgemeester. Ze werden gevangen gehou den als gijzelaars, bestemd om met hun leven te boeten voor eventueele den Duit- schers onwelgevallige daden van de burger bevolking. Ik stelde me met deze inlich tingen tevreden, begrijpende, dat elk voort gezet gesprek een kwelling voor deze menschen moest zijn. Ik zette me in een hoek der kamer op een stoel en begon mijn positie te over denken, welke ik een beetje penibel en hee le maal niet interessant vond. Ik voelde me daar in die half-duistere kamer tusschen twee mede-gevangenen en twee met revol vers gewapende soldaten zoo'n beetje een levend lijk. Over het onderzoek van mijn papieren maakte ik me ook een beetje on gerust ze hadden me n.l. ook mijn aan- teekeningen afgenomen, kunnen redden, zoodat met een kleine ver traging de treinen konden vertrekken. Op de telefooncentrale heeft men eigen stroom, zoodat de telefonische verbinding niet werd gestoord. Op de eigen installatie had men daar verder een noodverlichting aange bracht, doch deze behoefde slechts korten tijd dienst te doen. Erger was het in een deel van de bin nenstad, waar de groote winkels zijn. Daar heeft men zich geruimen tijd met kaars- verlichting moeten behelpen, een fantas tisch gezicht en een geval vol humor, als het niet zoo lastig was geweest. Er waren wijken, die ongeveer een uur in volslagen donker hebben gezeten, terwijl ook de straatverlichting uit was en uit bleef. De winkels, die kaarsen bij hun inventaris hadden, maakten onverwacht goede zaken. Omstreeks kwart voor zeven was de situa tie weer gewoon en had de avondstad haar ouden aanblik terug. Uit de oude doos. Tot geruststelling van hen die immer gereed zijn tot voorbarige onheilvoorspellingen, vooral in dit zoo langdurig gure seizoen, verzoekt men aan het „Vad." het volgende mede te deelen, dat aan een oude kronyk is ontleend „In 't Jaar onzes Heeren doen men schreef 1635, was de wind omtrent half february veel oost, ofte Noordoost, ende des nachts was 't klaer weder tot ses of seven uren toe ende des daags was het donker graauw weder tot 's avonds toe, zeer koud tot ses of seven uren, ende het en regende niet, noch het en daauwde niet, in de maand Maart noch in April noch in Mei. En op St. Pancrasdag den 12den Mei, oude stijl, had het hard ijs gemaakt, dat er een kraai op staan konde, ende prui menbomen bloeide niet, noch kersen, noch appelen, noch peeren, noch geen wijn gaard en was ontlaten. Ende daar waren menschen die geen betrouwen op God en hadden, ende keerden haar land om, ende en hadden geene vruchten, en andere luiden zeiden met Job „God gaf, God nam" ende daar zij een hoedt tarwe af plegen te heb ben, daar kregen zij vier hoedt af in dien zomer, ende op St. Jan Batist dag den 24e Juny, zaten de oude vrouwen met groote koolpotten voor de kerken, ende de menschen en konde haar niet verwarmen, die bij de straet gingen. Ende het begon te warmen des daags na St. Pieter ende Paulus, den 30e Juny in die octave van St. Jan, ende des daags zoo scheen de zonne ende klaer, en des nachts zoo regende het zoetelijk, zoodat alle vruchten op het veld wiessen ende er was zulk een overvloed dat alle granen, ooft en vee, zeer goedkoop verkocht werden". Het officieel Vlaamsch te Brussel. De Brusselsche „Standaard" schrijft Op een bord dicht bij de deur van het „Kon. Museum van het Leger" (zoo luidt de Vlaamsch e benaming van „Musée Royal de l'Armées") staat te lezen „Uit oorzaak de verstelwerken, den in gang van het Museum zal zich verwezen lijken' langs de zijde van het Paleis der Be woning (Kunstherlevingslaan)." Hiermede wordt bedoeld dat „Pour eau- Zij zullen het moeilijk hebben den komenden winter. Het Crisis Comité stelt iederen cent voor hen beschik baar. Stelt U het daartoe in staat door Uw bijdrage. se de travaux, l'entrée du Musée s^effectue du cöté du Palais de l'Habitation (avenue de la Renaissance)." Er is waarlijk gebrek aan schaamtege voel in sommige bestuurlijke diensten. Een nieuwtje bij de Oos ten r ij k s c h e spoorwegen. In Oostenrijk is ingaande 1 October jl. het nieuwste snufje op spoorweggebied inge voerd, nl. de reiszegel. Hierdoor wordt het mogelijk gemaakt dat men zijn reisgeld te voren spaart. De zegels worden nl. gekocht en opgeplakt op verzamelbladen. Heeft men er voldoende voor een reis bij elkaar, dan kan men ze in betaling geven voor spoor weg-, boot- en luehtvaartbiljetten. Deze nieuwigheid gaat uit van de Bonds- spoorwegen, die de medewerking hebben verkregen van bootdiensten en luchtvaart- vereenigingen. Onder bepaalde voorwaarden wordt ook nog een reductie verleend van 6—10 pet. Een vergeten schat. Een reiziger van een Londensche import firma, Kent, heeft bij Scotland-Yard aan gifte gedaan, dat hij bij het telefoneeren in een publieke telefooncel in Great Portland Street zijn koffer had neergezet en had ver geten dezen weer mee te nemen. Kort nadat hij de cel had verlaten, herin nerde hij zich echter zijn verlies en haastte zich terug, want de koffer bevatte o.a. voor een waarde van ongeveer 1000 pond sterling aan juweelen. De koffer was tot zijn ontsteltenis toen echter reeds verdwenen. De politie stelt een onderzoek in. Overval op een postwa gen. In de nabijheidheid van Loeblin hebben gewapende bandieten een overval gepleegd op een postwagen, die door een Drie lange uren zat ik aldus opgesloten, uren, welke in zwijgzaamheid werden door gebracht, waardoor ze dagen geleken. Ein delijk werd ik gehaald en weer voor den gelegenheidskrijgsraad geleid. Ik moest ook alle overige papieren afgegeven, welke ik nog in mijn zak had. U .bent dus Nederlandsch journalist De toon klonk gelukkig vriendelijker. En wat kwam u hier doen Ik zei het ze met een braaf gezicht. Ik kwam de „waarheid" zoeken, vertelde ik, voor de lezers van mijn blad, omdat er zoo veel „leugens" circuleerden over wat in België op het oorlogsterrein gaande was. Zijn dit uw aanteekeningen Men hield me mijn papieren voor en een beetje timide zei ik „ja Daar is niks van te ontcijferen Het was me een ware opluchting. Kunt u dat schrift zélf wel lezen Ik knikte opgewekt. En toen moest ik een en ander „verta len". Ik deed het, me de vrijheid veroor lovende, welke iederen vertaler is toebe deeld. De stemming verbeterde merkbaar. Ze begonnen me te wagen, welk nieuws er in Nederland over den oorlog bekend was en ik vertelde ze dat. Zij van hun kant deden me allerlei gruwelverhalen over het optreden der Belgische burgerbevolking, niet in Riemst natuurlijk, maar élders Ik moest die verhalen maar eens klaar en duidelijk overbrengen aan mijn lezers, zoo raadden ze me. Tenslotte begonnen ze weer te dazen. Ik had ze verteld, dat ook Japan aan Duitsch- land den oorlog had verklaard, maar ze verzekerden luidruchtig, dat ze voor nie mand en niets bang waren. „Alleen voor Montenegro" interrompeer- de een der officieren den Hauptmann onder daverende instemming van zijn kameraden. En toen kreeg ik een reprimande. Ik moest mijn Nederlandsche lezers maar ver tellen, dat ze het niet moesten wagen om over de grens te komen en ook ik zelf moest voortaan in Nederland blijven. Voor mijn eigen bestwil en behoud. Mag ik dan een pasje hebben vroeg ik voor Maastricht Anders word ik onderweg wéér aangehouden Dat kunt ge krijgen was het ant woord. En dezelfde bevelvoerder, die me eenige oogenblikken tevoren nog bezworen had, dat ik vooral aan niemand mocht zeggen en ik in mijn blad niet mocht publiceeren, welke troepen ik in Riemst had aangetrof fen, stempelde mijn Scbein met den Duit- schen Adelaar, waaronder de woorden „Königl. Preusicher 8, reserve inf. regt. II battaillon". Het was wèl vertrouwelijk Ik mocht den weg naar Maastricht niet per fiets gaan en liet ze daarom achter in een café op den hoek van den Tongerschen weg. Een paar dagen later reeds hebben de Duitschers de banden afgenomen en mee gevoerd. Den anderen dag zat ik natuurlijk niet in Maastricht. Ik had Luik nog eens willen weerzien na de vermeestering der forten. De toestand was er niet prettiger op ge worden voor de burgerij. Het brandt hier en daar, vooral in de wijk Outre-Meuse. De bevolking wordt voortdurend met allerlei bedreigingen vrees aangejaagd en ze beziet dan ook eiken vreemdeling op schuwe wijze. Overal tref ik vluchtelingen aan, welke uit het Zuiden zijn gekomen en ook Neder landers, die naar het veilige moederland uitwijken. De Luikenaars zelf mogen niet weg. Regelmatig verschijnen nieuwe procla maties op de muren een er van bevat de mededeeling, dat de provincie Luik een oorlogsbelasting van 50 millioen francs moet opbrengen. Een ander houdt het ver bod in om des middags n& 6 uur nog op straat te vertoeven deuren moeten geo pend blijven, vensters verlicht, enz. Met fusillatie en brandstichting wordt gedreigd wanneer er ergens nog wapenen worden gevonden, dat in alle woningen huis zoeking zal worden gehouden. De meeste winkels zijn gesloten, omdat de Duitschers de voorraden hebben opge- eischtde étappendienst is nog onvoldoende verzekerd en daarvan lijdt in de eerste plaats de burgerij. Een proclamatie roept de arbeiders op om de veroverde forten te helpen versterken, opdat ze eventueel straks weer tegen het Belgische leger kunnen worden gebruikt. Straten en pleinen, waar zicb militaire bureaux bevinden, zijn door troepen afge zet niemand mag passeeren. Van oorlogs- en ander nieuws is de stad geheel verstokende bladen mogen niet verschijnen en ook de Duitsche veldpost werkt zóó primitief, dat haast geen Duit sche kranten in Luik komen en zeker geen nummers van de jongste dagen. Op de muren van lokalen, waar Duitsche militai ren zijn ondergebracht, leest men met groote krijtletters Bitte l Zeitungen Md. v(Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1934 | | pagina 9