Courant
TWEEDE BLAD
BINNENLAND
FEUILLETON
Haar moeders evenbeeld
SPORT
van de
Maandag 17 September 1934. N° 219
De sluiting van de zitting der Staten-
Generaal.
Zaterdagmiddag te 2:45 uur is de ver-'
eenigde vergadering van de beide Kamers
der Staten-Generaal door den voorzitter W.
L. baron de Vos van Steenwijk, president
van de Eerste Kamer, geopend.
De heer De Wilde, minister van binnen-
landsche zaken, plaatste zich achter de mi-
nisterstafel en hield de volgende sluitings
rede
Het heeft H.M. de Koningin behaagd, mij
op te dragen de zitting van de Staten-Gene
raal in Haren naam te sluiten.
Verschillende wetten zijn in gemeen over
leg met de Staten-Generaal tot stand geko
men. Uit den aard der zaak treden daarbij
de regelingen op economisch en financieel
gebied in verband met de ernstige tijdsom
standigheden, gevolg van de wereld-crisis,
op den voorgrond.
De Koningin heeft mij opgedragen U Ha
ren dank te betuigen voor Uwen ijver en
Uwe toewijding aan 's lands belang.
In naam der Koningin en daartoe door
Haar gemachtigd verklaar ik deze zitting
van de Staten-Generaal te zijn gesloten.
Opschorting vaccinatie.
Verlengd tot 1937.
Bij de Tweede Kamer is ingediend een
wetsontwerp tot verlenging van den geldig
heidsduur van tijdelijke bepalingen (op
schorting) betreffende de vaccinatie.
Voorgesteld wordt, de opschorting te la
ten voortduren tot 1 Januari 1937.
Huldiging
oud-minister Cort van der Linden.
Zaterdagmiddag heeft het hoofdbestuur,
van den Bond van jonge liberalen ter gele
genheid van de herdenking van den aan
vang der mobilisatie in 1914 hulde gebracht
aan den minister van Staat mr. P. W. A.
Cort van der Linden ter zake van het feit,
dat het voor een zeer groot deel aan het.
beleid van dezen oud-premier is te danken,
dat Nederland buiten den wereldoorlog is
gebleven. Wegens verblijf buitenslands van
mr. Cort van der Linden kon deze huldiging
niet in het begin van Augustus plaats vin
den.
De oud-minister-president ontving hen te
zijnen huize aan de Koninginnegracht, in
bijzijn van zijn echtgenoöte, kinderen en
kleinkinderen. Het hoofdbestuur bood aan
mevrouw Cort van der Linden bloemen aan.
De voorzitter, mr. Van Zanten, heeft
den oud-premier toegesproken, opmerkende,
dat deze een zoo geweldigen dienst aan het
land heeft bewezen, dat elk Nederlander
hem daarvoor erkentelijk is, ongeacht zijn
godsdienstige en politieke overtuiging.
Mr. Cort van der Linden nam vervolgens
het woord. Hij verklaarde, teri zéerste er
kentelijk te zrjn voor de hulde en voor de
al te waardeerende woorden, aan zijn ver
diensten gewijd.
Demonstraties van S. D. A. P. en N. V. V.
Door de S.D.A.P. en het N.V.V. werden
gisteren te Amsterdam, Rotterdam, Arn
hem en Groningen vier gewestelijke demon
straties gehouden.
Aan de betooging te Rotterdam namen
deel bestuur en leden van de partij, de vak
beweging, de jeugdorganisaties, de sport
bond, de cultureele organisaties en muziek-
vereenigingen en dan behalve uit de stad
zelf, ook uit Den Haag, Delft, Gouda, Dord
recht en verder geheel Zuid-Holland, Zee
land en het westen van Noord-Brabant.
Naar het Engelsch van LOUIS TRACY.
(Nadruk verboden)
63)
„Ik heb reden om aan te nemen dat er
een jong meisje aan boord is", vervolgde
Winter „is dat zoo of niet
„Het is me gezegd dat ze er is, maar ik
heb haar niet gezien.".
„Maar als gezagvoerder behoort u toch
iedereen te kennen die recht heeft om zich
op uw schip te bevinden
„Wie zou daar eerder het recht toe heb
ben dan d? doch.ter van den man, die de
schuit heeft gecharterd Ik geloof dat jul
lie bezig bent je leelijk in de vingers te snij
den Maar daar komt mr. Vane zelf. Die
zal jullie wel gauw uit den droom helpen."
Terwijl hij naderde van den kant der hut
ten op het achterdek, waren zijn oogen op
de brug gevestigd. De inspecteur in uniform
was door het stuurhuis aan zijn blik ont
trokken en hij staarde nieuwsgierig naar
Winter.
Juist toen hij zijn voet op de ladder zette,
werd zijn oor getroffen door een plotselinge
opschudding op den steiger. Hij draaide het
hoofd om en zag Fowle, aschgrauw van
angst, worstelend in den greep van sir Re
ginald Carshaw.
Dat deed Ralph Voles stilstaan.
Het was dan ook zeer druk gisteren in
Rotterdam. Met tal van extra-treinen, met
speciale booten, met bussen en op de fiets
kwamen- dè betoogers aan. Verschillende
punten waren als verzamelplaats gekomen.
Voor de bussen diende het Beursplein als
parkeerterrein; voor de fietsen was de Nieu
we Markt gekozen.
Naar schatting hebben een 30 a 35 dui
zend menschen aan- de meeting deelgeno
men. Op eenige duizenden na heeft deze
massa ook aan de optocht meegedaan.
De organisatie om zooveel menschen uit
zooveel verschillende plaatsen te ontvangen,
naar het terrein te geleiden, de regeling op
Woudenstein, de optocht en de ontbinding
daarvan óp het terrein achter het postkan
toor aan den Coolsingel, alles bleek met
zorg te zijn voorbereid en verliep zonder
haperen. De politie had uitgebreide maat
regelen genomen, o.a. om het verkeer stop
te zetten of om te leggen. Incidenten deden
zich niet voor. De massa-regie slaagde in
alle opzichten.
Aan de betooging te Groningen namen
naar schatting 20.000 personen deel. Na een
korte toespraak van den heer F. G. Noord-
hoff heeft de A.J.C. met medewerking van
zang en muziek het openluchtspel „De Mo
loch" opgevoerd onder leiding van Jan Se-
ves en Joh. Knypenga.
De heer E. Boekman hield daarna een
rede. Ten slotte werd een optocht gehouden
door een deel van Groningen.
Op het IJsclub-terrein te Amsterdam wa
ren tienduizenden saamgekomen, men
schatte het aantal zeker op 30.000.
Ongeveer één uur begon een zang- en
spreekspel, waaraan verschillende koren en
het gezelschap De Jonge Spelers hun mede
werking verleenden.
In dit spel, dat aandachtig werd gevolgd
door de duizenden, was een rede van den
heer J. W. Albarda ingevlochten, over so
cialisme en démocratie.
Na afloop daarvan begon de demonstratie
van de duizenden. Om kwart over drie be
gon de uittocht van het Museum-terrein en
om ruim half zes verlieten de laatste be
toogers het Museum-kwartier.
Vele gegadigden voor pachtbedrijven in de
Wieringermeer.
Het „Vad." verneemt, dat het aantal ge
gadigden voor de eerste pachtbedrijven in
de Wieringermeer buitengewoon groot is.
Honderden inschrijvingen zijn binnengeko
men uit alle deelen des lands. Er zijn er, die
een.hoogere pacht bieden dan de vastge
stelde. De directie zal na ingewonnen infor
maties tot toewijzing overgaan.
KERK- EN SCHOOLNIEUWS
Ned. Herv. Kerk. Drietal te Scheveningen
(vacature wijlen B. Tichelman) H. C. J. v.
Deelen van Oosterend, R. B. Evenhuis van
Zaandam en J. A. Raams van Kloetinge.
Minister Slotemaker de Bruine
op den kansel.
In de Ned. Hervormde kerk van Wasse
naar heeft gisterenmorgen professor dr. R.
J. Slotemaker de Bruine, minister voor so
ciale zaken, den dag herdacht waarop hij
voor veertig jaren als jóng predikant zich
verbond aan de Hervormde gemeente in het
dorpje Haulerwijk. Achtereenvolgens dien
de dr. Slotemaker de Bruïne de gemeenten
Beilen, Middelburg, Nijmegen en Utrecht.
Daarna is hij kerkelijk hoogleeraar geweest
te Utrecht, vanwege de Ned. Hervormde
Kerk belast met de opleiding van predikan
ten en daarna is zijn ministerschap geko
men. Vervolgens is professor Slotemaker de
Bruïne van 1930 tot 1932 predikant ge
weest te Wassenaar, om toen voor de twee
de maal tot het ministersambt geroepen te
worden. Wassenaar was dus de laatste ge
meente waar hij als predikant heeft ge
werkt. Hier heeft hij in de gewone Zondag
morgen godsdienstoefening een gedachte
nisrede uitgesproken. De mooie kerk was
geheel gevuld, toen professor Slotemaker
de Bruïne door den oudsten predikant van
de gemeente Wassenaar, dr. Honders, naar
den kansel werd geleid.
Tot de kerkgangers die dezen merkwaar-
XXXII.
Een stormachtige ontknooping en een
„Happy End".
Inspecteur Winter was geen vriend van
dramatische scènes. Ook hij had Fowle's
onverwachte en haastige verschijning-op-
het-tooneel gadegeslagen en de prompte wij
ze waarop sir Reginald hem geënterd had.
Hij had gehoopt, dat Voles zou inzien dat
verder verzet nutteloos was en daarom rus
tig naar de brug doorloopen, maar de komst
van den geagiteerden Fowle maakte de
situatie ineens heel wat gecompliceerder.
De strategische toestand was eenvoudig
genoeg. Voles bevond zich heelemaal alleen
op het achterdek. Langszij het schip lag,
hetgeen hij nog niet opgemerkt had, de boot
van de rivier-politie, maar dat de mannen
in burger, die hij op den steiger zag, onmis
kenbaar vertegenwoordigers van den ster
ken arm der gerechtigheid waren, was voor
iemand van Voles' deskundigheid op crimi
neel gebied, niet twijfelachtig. Den inspec
teur in uniform op de brug had hij thans
ontdekt, maar wat de geest van de eenzame
figuur op het achterschip sterker bezig
hield dan al het andere, was de amechtige,
doodsbleeke, worstelende Fowle, die als een
bezetene naar hem stond te wijzen.
„Kom, mr. Vane", noodigde Winter uit.
„We zouden graag eens een woordje met u
praten."
De familie Meiklejohn beleefde werkelijk
geen gelukkig uur Broer William lag in
Cromer op de pijnbank met lady Carshaw
digen dienst bijwoonden behoorden de mi
nisters Colijn, Deckers en Oud de oud-mi
nister De Geer het lid van de Eerste Ka
mer De Gijselaar, oud-burgemeester van
Leiden de griffier van de Eerste Kamer
Beelaerts van Blokland.
Het eerste lied, dat gemeenschappelijk
gezongen werd, was het 25e vers van den
119e psalm. Professor Slotemaker merkte
bij de opgave van dit psalmvers op, dat hij
juist dit vers liet zingen, omdat dit lied
was van het theologisch gezelschap Secor
Dabar, waarvan hij gedurende zijn Utrecht-
sche studentenjaren lid was geweest.
Na de geloofsbelijdenis, direct gevolgd
door gezang 53 „Eeuwig, onbegrijpelijk
Wezen, Vader, Zoon en Heilige Geest" en
voorlezing van Jeremia 2, aanvangende bij
vers 9 en uit Johannes 4, beginnende bij
vers 6, gaf professor Slotemaker de Bruïne
als tekst voor zijn prediking op het tiende
vers uit den 36sten psalm „Bij U is de
fontijn des levens". Nadat de gemeente nog
de verzen 1, 3 en 5 uit den 42en psalm ge
zongen had, heeft professor Slotemaker
naar aanleiding van het zooeven genoemde
woord uit de Psalmen eenige gedachten
ontwikkeld.
Dadelijk na de predikatie werd gezongen
Gezang 220 vers 3.
Professor Slotemaker bad hierna hef
Onze Vader, waarna men uit den 73sten
psalm het dertiende vers zong;
Toen het orgel het voorspel tot dit ko
raal eindigde, om de melodie in te zetten,
rees de prediker op en met hem de gemeen
te om dit slotlied staande aan te heffen
„Wien heb ik nevens U, omhoog?"
Na dezen slotzang nam dr. H. J. Honders,
Hervormd predikant te Wassenaar het
woord. Vanuit de bank waarin dr. Honders
nabij den kansel gezeten was, richtte hij
zich tot professor Slotemaker, dezen na
mens de Hervormde kerk hartelijk geluk-
wenschende met de beleving van dezen aan
herinnering* zoo rijken dag.
Professor Slotemaker de Bruïne, die tij
dens de toespraak van dr. Honders al eens
bedenkelijk het hoofd had geschud, betuig
de voor het van zoo warme hartelijkheid
doorstraalde woord tot hem gericht, zijn
besten dank. Hij noodigde de gemeente de
zen dienst te willen besluiten met de woor
den, neergelegd in den 72sten psalm „Zijn
naam moet eeuwig' eer ontvangen Men
love Hem vroeg en spa
Met dit kerklied eindigde deze buitenge
woon plechtige godsdienstoefening.
In de predikantenkamer, waar een groote
vaas met dahlia's prijkte, kwamen velen
o.a. de ministers Colijn, Deckers en Oud
hun ambtgenoot de hand drukken.
Gistel-middag heeft de familie Slotema
ker de Bruïne gelegenheid geboden tot be
zoek aan haar woning te Den Haag. On
telbare vrienden hebben daar hun felicita
ties aangeboden.
Vertrek der Eucharistische Congresgangers
Zaterdagmiddag vertrok een gezelschap
katholieken mét het stoomschip „Flandria"
van den Kon. Hoilandschen Lloyd, om deel
te nemen aan het Eucharistische Congres
te Buenos-Aires.
Onder de deelnemers noemen, wij den
aartsbisschop van Utrecht mgr. J. H. G.
Jansen, mgr. dr. G. Lemmens, bisschop van
Roermond, mgr. D. Erasm, procurator van
het Nederlandsch Episcopaat te Rome en
mgr. E. J. Herberhold, bisschop van Ilhéos.
Het gezelschap werd uitgeleide gedaan door
vele hooge geestelijken en leeken, o.a. mgr.
Brandsma, terwijl de „Jonge Wachten" en
de Graal in vol ornaat met tallooze vaandels
een groet brachten. Mgr. L. O. Stolk sprak
het gezelschap namens den Nederlandsch en
Eucharistischen Bond toe, en wenschte het
een voorspoedige reis, terwijl dè Holland-
sche katholieken de congresgangers in
hunne gebeden zullen gedenken. Spr. hoopt
dat het werk van de delegatie over het
katholieke leven in Holland vrucht zal mo
gen dragen.
Vervolgens sprak de heer L. v. d. Bi*oeke,
waarna de aartsbisschop verklaarde dat dit
Eucharistisch Congres vruchten dragen zal
voor de geheele wereld.
Onder het zingen van het Wilhelmus ver
liet de „Flandria" de kade. Ook in IJmuiden
wachtte een enthousiaste menigte het schip
op. Vele geestelijken, en belangstellenden,
als onmeedoogende kwelgeest *en broer
Ralph ontving een vriendelijke invitatie
zich de handboeien te laten aandoen.
In de hersens van Ralph Meiklejohn ont
rolde zich een bliksemsnelle film van de
voorbijgegane jaren en wat zijn geestesoog
aanschouwde, was niet bepaald bemoedi
gend. En de episode van een levenloos
lichaam in de nabijheid van Loamshire, zijn
geboorteplaats en de woonplaats zijner
jeugd en rijpende jaren drong de andere,
vliegensvlug in elkaar verglijdende, beelden
op den achtergrond.
Zijn eerste groote misdaad had hem ach
terhaald op liet moment, dat hij haar was
beginnen te vergeten, op het moment dat
de lang en vurig gew'enschte, rriet alle mid
delen gezochte rijkdom, eindelijk binnen het
bereik van zijn handen scheen te liggen.
Het zielige, -,*an angst en verdriet vertrok
ken gezicht van het meisje, dat hij had ont
voerd en nu hier aan boord verborgen hield,
was als een benauwende waarschuwing van
de andere zijde van 't graf sprekend even
beeld als zij was van de vrouw, die hij en
zijn broer haar bezittingen hadden
beroofd.
Ralph Meiklejohn was een man van felle
impulsen, var toomelooze driften een
bloeddorstige tijger als hij zich getergd
voelde. Een golf van waanzinnige woede
sloeg over hem heen. Voor het visioen van
gemakkelijke weelde, dat hem de laatste
weken had toegelachen was, als een donker
gordijn, een heel wat minder aanlokkelijk
vooruitzicht geschoven.; grauwe celmuren
w.o. wij o.a. zagen den heer De Beaufort,
directeur van den Hoilandschen Lloyd, ver
lieten hier het schip, dat om ongeveer kwart
voor negen het ruime sop koos.
VOETBAL;
AFDEELING IV.
lste klasse.
M.V.V.N.A.C.
L.O.N.G.A.Juliana
BleijerheideP.S.V.
EindhovenN.O.A.D.
Willem II—B.V.V.
2de klasse A.
TerneuzenDe Baronie
D.O.S.K.O.R.B.C.
3—4
5—2
0—0
3—1
3—2
4—3
2—0
BredaVlissïngen 12.
Onze roodwitte stadgenooten hebben de
competitie goed ingezet, door een moeilijken
uitwedstrijd tot een goed einde te brengen.
Toen scheidsrechter Bezooijen de elftallen
liet aantreden, bleek het dat Breda volledig
was, terwijl het Vlissingen-elftal één inval
ler telde voor J. Qüellerie, waarvoor Aers-
sens inviel. Vlissingen begon tegen wind in,
met eenige goed opgezette aanvallen. Bre
da liet zich ook niet onbetuigd en bracht
eenige tegenbezoeken op de Vlissingen-
veste. Aan weerszijden werden eenige kan
sen om te scoren gemist. Vlissingenwist
dan het eerst de leiding te nemen, als uit
'n goeden voorzet van Van Duijn, Kats Jr.
op onberispelijke wijze wist te scoren, on
houdbaar voor den Brefta-doelman (01).
Vervolgens kregen wij een op en neer gol
vend spel met Breda iets in de meerderheid.
De gelijkmaker voor Breda ontstond, als zij
even buiten het strafschopgebied een vrijen
schop te nemen kregen, waaruit de links
binnen wist te scoren. Eén der Vlissingen-
backs trachtte het leder nog te stoppen,
doch tevergeefs (11).
In de tweede helft had Vlissingen het
voordeel van den wind. Wij kregen direct op
beide doelen eenige goede aanvallen, die
door de verdedigers evenwel doorstaan wer
den. Bij één van deze Vlissingen-aanvallen
werd Kats Jr. op minder faire wijze van
den bal afgewerkt. De hiervoor toegewezen
penalty werd door Kerssemakers recht op
den doelman geschoten, waarna den bal
werd weggewerkt. Vlissingen nam nu het
Breda-doel eenigen tijd onder schot. Van
Peenen loste in deze periode van verren af
stand een zeer hard schot, dat Bouman to
taal verraste (1—2).
Breda wijzigde nu haar opstelling eü
Bouwmeester ging weer in de voorhoede
spelen. Nu kwam eerst recht de kracht der
Vlissingen-verdediging tot uiting, die de
vèrwoede Breda-aanvallens.glansrijk wist te
doorstaan. Tegen het einde kreeg Vlissin
gen nog een mooie kans, toen Kats Jr. den
bal voorbij den Breda-doelman kopte, doch
de paal bracht redding.
Toen scheidsrechter Bezooijen, die uitsté
kend leidde, het einde aankondigde, had
Vlissingen een zwaar bevochte zege uit het
vuur gesleept.
INSIDER.
AllianceMiddelburg 03.
Als Alliance af heeft getrapt, nemen de
gasten het spel in handen en zitten de eer
ste tien minuten voor het doel der thuis
club. Daarna komt Alliance verschillende
malen zeer gevaarlijk opzetten. Het spel'
gaat vlug op en neer met een kleine over
macht der Zeeuwen. Na een half uur heb
ben de gasten door Dirkse uit een corner
succes.
Na de rust begint het spel met een aan
val van Middelburg, doch daarna volgen
eenige zeer snelle aanvallen van de linker
vleugel der thuisclub. De verdediging der
Zeeuwen speelt echter zeer forsch en nog
al eens ruw. Ofschoon Alliance hard werkt,
kan zij niet beletten dat de gasten twee
maal van een fout der verdedigers profi-
teeren. Toch geeft Alliance den moed niet
op en Heijnen en Borghouts nemen het
Zeeuwsche doel nog eens onder vuur, doch
zonder succes. De eindstand blijft 03.
en holle, wit-gepleisterde gevangenis
gangen.
Winter's stem klonk opnieuw.
„Maak geen moeilijkheden, Voles. Daar
kan uw positie alleen maar slechter van
worden
De inspecteur liet zijn waarschuwing niet
zonder goeden grond hooren. Hij kende ge
zichten en in de oogen van den man op het
achterdek brandde een wilde furie. „Voles"
stond voor niets op het öogenblik, dat was
duidelijk.
Onwillekeurig dwaalde de blik van dezen
laatste naar de rivierzijde van de „Alba
tros" en voor het eerst nu kreeg hij de po-
litieboot in 't oog. In een pijlsnelle reflex
beweging ging zijn rechterhand naar zijn
heupzak.
„Doe geen gekke dingen, Voles werd
hem van de brug toegeroepen. „Je maakt
de boel alleen maar erger."
Een bittere lach ontwrong zich aan öe
lippen van den avonturier, die de wereld
onder zich voelde wegglijden. Zijn hand met
de revolver schoot uit, niet echter in de
richting van de brug, maar in die van den
steiger.
Fowle zag het en gaf een doordringenden
gil. Toen het korte, scherpe gekraak van
een schot en de gil smoorde in een gekreun
van doodsangst en pijn.
Voles was rotsvast overtuigd dat Fowle,
de lafaard, de zwakkeling, hem verraden
had en wat hij ook verder van plan was..
Niemand die het kon zeggen, want maar
luttele seconden na het eerste schot knalde
Bij Apoth. en-Drogisten
ZeelandiaT.S.C. 32.
De thuisclub pakt direct flink aan, doch
hun eerste aanvallen stranden op het ach
terstel, en de gasten nemen den aanval over
Adriaanse wordt even aan den tand ge
voeld. Het spel golft zoo even op en neer,
als Janisse het leder krijgt toegespeeld,
geeft hij mooi door aan De Bruijn, die een
fraai doelpunt maakt, 10 en vijf minuten
later maakt Blewarus gelijk 11. Een ge
lijk opgaand spel volgt, met de gasten iets
evaarlijker voor het doel maar de keeper
is niet te passeeren. lOmin. voor rust maakt
Janisse een doelpunt en opnieuw heeft de
thuisclub de leiding 21. Na de thee is Zee
landia het meest aan het woord en na een
kwartier scoort Van de Kamer 31. T.S.G.
verslapt en Zeelandia heeft het beste van
het spel, doch als er nog een kwartier is te
spelen en Blewarus den achterstand ver
kleind heeft (32), komen ze geducht op
zetten, maar doelpunten blijven uit.
3de klasse A.
Vlissingen 2Oranje 81
De ZeeuwenAxel 42
BreskensTerneuzen 2 42
3de klasse B.
Middelburg 2Zeelandia 2
GoesR.C.S.
ZierikzeeHansweert
3—4
3—1
0—0
MOTORRACES
Voor de gisterenmiddag op het fort Lin-
kerreduit gehouden motorraces bestond
weer een vrij aardige publieke belangstel
ling.
Aan de races werd deelgenomen door een
8-tal motorrenners allen afkomstig uit
Noord-Brabant, nl. de heeren Maurits te
Ossendrecht, Van Loon te Roosendaal,
Weits te Bergen op Zoom, Huijgens te
Nieuw-Borgvliet, Mastboom te Roosendaal,
Vriens te Bergen op Zoom, Gorris te Kruis
land en Faassen te Nieuw-Borgvliet.
Gereden werd in ploegen van 3 stuks over
10 K.M. (50 ronden) in de 350 cM3. en 500
cM3. klasse.
Het begin der races was niet zoo interes
sant, doch in de finales werd flink strijd
gegeven en brachten deze de noodige span
ning.
De uitslag der 10 K.M. 350 cM3. klasse,
was 1. Maurits, 2. Mastboom.
De uitslag der 10 K.M. 500 cM3. klasse
gaf geen verföhil,\daar de renners Gorris
en Faassen gelijktijdig de eindstreep pas
seerden, bij loting (hetgeen de racers zelf
prefereerden), werd door Gorris gewonnen.
Een achtervolgingover 15 ronden tus-
schen Faassen en Gorris bracht de noodige
spanning en werd door Faassen met bijna
1 ronde voorsprong gewonnen.
Ook de finale 350 cM3. over 15 ronden
tusschen Maurits en Mastboom, was een
spannende race, die door Maurits, na veel
strijd gewonnen werd. In de laatste ronde
gelukte het Maurits pas zijn tegenstander
te passeeren.
Uit de belangstelling blijkt wel, dat deze
races bij het publiek zeer in den smaak
vallen. INSIDER.
LUCHTVAART
De K.L.M. en de Melbourne-race.
Zooals reeds in het kort is medegedeeld,
zal de K.L.M. met een Douglas-toestel deel
nemen aan de Melbourne-race naar
Australië.
De volgende bijzonderheden kunnen wij
daarover thans mededeelen
-Aanvankelijk lag het in de bedoeling, om
zoowel met de Douglas-DC-2 als met de
F-36 naar Australië te vliegen. In de F-36
zouden dan passagiers worden vervoerd en
een tweede. De inspecteur in uniform op de
brug had, toen hij Voles' arm met de revol
ver zag uitschieten, in een onberedeneerde,
natuurlijke reactie zijn eigen pistool getrok-,
ken en gevuurd, vrijwel op het oogenblik
dat het eerste wapen afging. Het was een
voltreffer de kogel drong in Voles' hoofd.
Hij was dood eer zijn vallend lichaam met
een harden bons op het dek neerkwam.
Zoo was het einde van Ralph Meiklejohn,
den duivelschen-sluwen gelukzoeker, die
voor niets en niemand ter wereld bang was.
Toen Reginald Winifred in een der hutten
vond om de deur ervan te openen, moest
hij, griezelige karwei, den sleutel uit Voles',
zak i^alen zat het meisje hartbrekend te.
snikken. Ze had de schoten gehoord, zonder
natuurlijk të weten wat dié te beteekenen
hadden.
Haar zenuwen waren door .de laatste ver
schrikkelijke uren zoo van streek, dat ze
zich de eerste minuten alleen maar aan
Carshaw kon vastklemmen, zonder in staat
te zijn een woord uit te brengen.
„Neem me mee hier vandaan, Reginald",
kwam het eindelijk hortend en stootend.
„Hethet is allemaal mijn schuld.
Waarom heb ik me ook laten bepraten
waarom stelde ik geen vertrouwen in je
Toe, neem me alsjeblieft mee
Hij streelde zacht haar haar en haar
wanger kuste haar voorhoofd en troostte
met een trillende fluisterstem
„Huil nu maar niet meer, kleine schat
er is nu een einde aan je ellende alles
komt in orde." {Slot volgt.),
