500
300
150
25
Het verscheiden van Z.K.H. Prins Hendrik do-Nederlanden
WOENSDAG
4 JULI
No. 155
'f
72e Jaargang
1934
Uitgave: Firma f. VAN DE VELDE Ir., Walstraat 58-60, Vlissingen. Telef. 10. Postrekening 66287
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd op Zondag en algemeen erkende Christelijke Feestdagen
VLISSINGSCHE COURANT
ABONNEMENTSPRIJS: Voor alle gemeenten op Walcheren en waar agentschappen geves
tigd zijn ƒ2.20 per 3 maanden. Franco door het geheele rijk 2.50. Voor België, Duitschland
en Frankrijk ƒ3.40. Voor de overige landen bij wekel. verz. ƒ3.20. Afzonderlijke nrs. 5 cent
ADVERTENTIEPRIJS: Van 1—5 regels 1.25iedere regel meer 25 cent Bij abonnement
speciale prijzen. Reclames 50 ct p. regel. Kleine advertenties van 15 regels 50 ct Iedere regel
meer 10 ct (max. 10 regels). Bij 3 maal plaatsing van 1—5 regels ƒ1.alles bij vooruitbeta ling
De abonné's in 't bezit eener
Polis, zijn GRATIS verze
kerd tegen ongelukken voor
gulden bij levens
lange ongeschikt
heid tot werken.
gulden bij dood
door
een ongeluk.
gulden bij verlies
van een
hand, voet of oog.
gulden bij verlies
van
een duim
gulden bij verlies
van een
wijsvinger
gulden bi) verlies
van eiken
anderen vinger
AANGESLOTEN BIJ HET BUREAU VOOR PUBLICITEITSWAARDE, INGESTELD DOOR DE VEREENIGING „DE NEDERLANDSCHE DAGBLADPERS"
Het overlijden met groote
verslagenheid vernomen.
Het plotseling overlijden van Z.K.H.
Prins Hendrik is alom in den lande met
groote verslagenheid vernomen.
Men begreep wel dat de gezond
heidstoestand van Z.K.H. niet gunstig
was, doch dat het verscheiden zoo on
verwacht zou plaats hebben, heeft wel
niemand verwacht.
Hadden de geneesheeren dit kunnen
vermoeden, dan zou H.K.H. Prinses
Juliana zeker reeds eerder uit Enge
land zijn overgekomen, om haar ge
liefden vader te bezoeken.
Plotseling is de Prins op 58-jarigen
leeftijd uit het volle leven weggerukt.
Woensdag 27 Juni heeft Z.K.H. nog
de begrafenis bijgewoond van baron
Van Hardenbroek en Donderdag 28
Juni werd hij op het ziekbed geworpen,
dat zijn sterfbed is geworden.
Z. K. H. Heinrich, Wladimir, Al-
brecht, Ernst, Hertog van Mecklen
burg, Vorst van Wenden, Schwerin
en Ratzeburg, graaf van Schwerin,
Heer van de landen Rostock en Star
gard, werd op 19 April 1876 té Schwe
rin geboren uit het huwelijk van Z.K.
H. Friedrich, groot-hertog van Meck
lenburg en van H.K.H. Marie Caro
lina, prinses van Schwarzburg. De
Prins werd ruim 58 jaar oud.
Hij was de jongste zoon uit een der
de huwelijk van den groot-hertog, wel
ke laatste zich als generaal in den oor
log van 1866 en 1870 tegen Oostenrijk
en Frankrijk had onderscheiden. Al
was oorlogszuchtigheid juist geen ka
raktertrek van hem. Want het meest
beroemd werd hij om zijn groote edel
moedigheid, waarin Onze Prins hem
zou gaan. evenaren en waarvan hij het
slachtoffer werd. Toen.nl. in April
1883 op zekeren nacht brand uitbrak
te Schwerin begaf de groot-hertog
zich, ofschoon hij reeds enkele dagen
aan een verkoudheid leed, toch onmid
dellijk naar de plaats van de ramp om
eventueel hulp te bieden.
Een week later bezweek hij aan een
longontsteking, in dien nacht opge
daan.
Offideele mededeeling van het
overlijden van den Prins.
Gisterenavond is een buitengewone
Staatscourant verschenen, bevattende
de volgende Koninklijke mededeeling
Het heeft God behaagd, Mijn bemin
den Echtgenoot tot Zich te nemen. Hij
is hedenmiddag zacht en kalm plotse
ling ontslapen. Met groote droefheid
geef ik daarvan kennis. Ik ben over
tuigd, dat allen deelen in Mijn smart en
die van Mijne Dochter.
WILHELMINA.
Tijdstip der publicatie.
De Haagsche correspondent van het
„Handelsblad" meldt
Het heeft eenige bevreemding ge
wekt, dat het overlijden van Z.K.H.
ongeveer anderhalf uur nadien eerst
bekend is geworden. In dit verband
vernemen we, dat H. M. de Koningin
er zeer begrijpelijk prijs op heeft ge
steld haar dochter prinses Juliana, eerst
op de hoogte te doen stellen van het
smartelijk verlies, dat Haar zoo plotse
ling heeft getroffen. Dit heeft de ver
traging doen ontstaan in het publiek
worden van het overlijden van den
Prins. Ook in de departementen van
algemeen bestuur was men eerst tegen
drie uur op de hoogte gesteld, evenals
ten stadhuize.
Zijn Duitsche jeugd.
Z. K. Hoogheid ontving in zijn prille
jeugd de gebruikelijk Duitsche opvoe
ding. Tucht, maar gepaard aan goed
heid en eenvoud.
Van 1886 tot 1894 bezocht de Prins
het gymnasium te Dresden en legde
daarna te Berlijn zijn examens af voor
vaandrig. Een reis van acht maanden,
door Ceylon, Indië, Egypte, Palestina
en Griekenland volgde. Dan zien we
Z.K.H. gedurende anderhalf jaar aan
de krijgsschool voor officieren te Metz.
Tenslotte trad hij in dienst bij de ja
gers der lijfwacht te Potsdam, waar hij
chef werd van het Mecklenburgsche
bataljon.
Zoowel daar als in de hertogelijke
residentie genoot de Prins populariteit
en reputatie als een der beste Duitsche
jagers zonder echter ook maar ooit
een leven in de waagschaal te stellen
als een bekwaam officier, maar
vooral ook als voortreffelijk mensch.
Op het eind van 1899 nam de offi
cier een jaar verlof en werd door den
toenmaligen regent van Mecklenburg
naar Schwerin ontboden, om aldaar
door practisch werken aan het ministe
rie van financiën met de administratie
der vorstelijke domeinen bekend te
worden. Hij woonde midden in Schwe
rin op zich zelf in een tuinpaleisje mid
den in het groen dat dan ook den naam
van Greenhouse droeg.
Herdenking in de Staten-
Gcneraal.
In verband met het overlijden van
Prins Hendrik zijn de leden van de
Eerste Kamer ter vergadering bijeen
geroepen Donderdag 5 Juli om half
een.
De Tweede Kamer zal op dien zelf
den datum voor een analoge plechtig
heid vergaderen om een uur.
De naaste familieleden
gewaarschuwd.
De naaste familieleden van wijlen
Prins Hendrik zijn telefonisch op de
hoogte gesteld van het plotseling ver
scheiden. Naar men weet had de Prins
nog een broeder. Hertog Adolf van
Mecklenburg en een zuster, de Groot
hertogin van Oldenburg.
Hertog Adolf van Mecklenburg
heeft laten weten, dat hij heden in Den
Haag zal aankomen. Hij zal in het Pa
leis Noordeinde logeeren.
Vertrek Prinses Juliana
uit Engeland.
Zoo blijde de komst van de Prinses
in Engeland was, zoo droevig is thans
de terugtocht, meldt de Londensche
correspondent van „de Tel." Schrij
nend was het afscheid op het Victoria-
station van Prinses Alice Athione,
schrijnender nog was de gang van
Gravesendpierstation naar de gereed
liggende boot, die de Nederlandsche
vlag halfstok geheschen had, zichtbaar
teeken van rouw in het vaderland. Aan
boord van de Batavier werd de Prinses
verwelkomd door kapitein Bakker. Ge
zant De Marees van Swinderen had de
treinreis meegemaakt en vergezelde de
Prinses een oogenblik aan boord met
de heeren Rinck en Noest. Toen de
boot vertrok, volgde een kort roerend
afscheid. De Prinses bleef met Haar
gevolg op het bovendek, terwijl de ge
zant op de kade wuifde. Met van ont
roering bevende stem riep de Prinses
den achterblijvenden een „Tot weer
ziens" toe.
Aankomst van de Prinses.
Met de Batavier II is Prinses Juliana
met haar gevolg hedenochtend om
kwart voor zeven te Hoek van Hol
land aangekomen, na haar afgebroken
verblijf in Londen tengevolge van den
plotselingen dood van haar vader. Om
eenige minuten over zes arriveerde de
Koningin reeds op het emplacement te
Hoek van Holland om de eerste te zijn
die haar dochter begroette.
Toen de boot in zicht kwam stond
Prinses Juliana voor een der vensters,
terwijl de Koningin op de uiterste punt
van het emplacement stond. Zoodra
moeder en dochter elkaar konden zien,
zwaaiden zij elkaar hartelijk toe. Toen
de boot aan den wal was vastgelegd en
de loopbrug was gelegd, kon de Konin
gin haar ongeduld niet langer bedwin
gen en liep de loopbrug over aan boord
en omhelsde de Prinses hartelijk.
De Kóningin ëri de Prinses namen
in den gereedstaanden auto plaats en
reden onmiddellijk naar Den Haag,
waar zij omstreeks kwart voor acht bij
het Paleis Noordeinde aankwamen.
Koningin en Prinses trokken zich
dadelijk na aankomst in het Paleis te
rug en begaven zich na eenige oogen-
blikken naar de sterfkamer, waar het
stoffelijk overschot van Prins Hendrik
staat opgebaard.
De Prins had veler harten
gewonnen.
In de vele jaren van zijn verblijf in
ons land heeft hij niet alleen veler har
ten en sympathie gewonnen door zijn
hartelijkheid en innemendheid, maar in
dien tijd zijn wij hem ook grooten dank
verschuldigd geworden voor het vele,
dat hij gedaan heeft voor de lijdende
menschheid.
Want evenals onze onvergetelijke
Koningin-Moeder, bewoog ook Prins
Hendrik zich op het gebied van maat
schappelijk werk.
Toen in het jaar 1901 de mare ver
kondigd werd, dat de jeugdige Konin
gin Wilhelmina in het huwelijk zou
treden met een jongen Duitschen vorst,
vroeg menigeen zich af welke positie
de Prins niet alleen bij het Hof zou in-
- nemen, doch ook hoe zijn houding zou
zijn tegenover een hem vreemd, dus
onbekend volk.
Zeker, men verheugde zich op het
huwelijk. Immers men was te zeer ver
knocht aan het Huis van Oranje, dan
dat men het zou kunnen verdragen,
dat er eens een ander vorstenhuis over
het Nederlandsche volk zou regeeren.
Groot was daarom de vreugde, dat de
dynastie der Oranjes zou worden
voortgezet.
Zijn huwelijk.
Op 7 Februari 1901 werd te 's-Gra-
venhage door den toenmaligen minister
van justitie Cort van der Linden, als
ambtenaar van den burgerlijken stand
het huwelijk voltrokken tusschen de
20-jarige Koningin Wilhelmina en den
24-jarigen Heinrich, Wladimir, Al-
brecht, Ernst, Hertog van Mecklen
burg, Vorst van Wenden, Schwerin
en Ratzeburg, graaf van Schwerin,
Heer van de landen Rostock en Star
gard. Door ds. Van der Flier, den Hof
prediker, werd dit huwelijk in de Groo
te Kerk ingezegend.
De positie van den Prins Gemaal
was wel een zeer delicate. Immers, de
Prins stond naast den troon, aan de
Koningin moest steeds de eerste eer be
toond worden. Hem paste daarom een
houding van terughoudendheid, een
positie welke moeilijk is om in te ne
men, doch welke hij in vol vertrouwen
heeft aanvaard. In dit opzicht heeft
Prins Hendrik zich een meester ge
toond, hetgeen hij voornamelijk te dan
ken heeft gehad aan zijn eenvoudig,
beminnelijk en hartelijk karakter.
Men vroeg zich af, wat de Prins-Ge
maal zich als levenstaak zou stellen.
Men had nag herinneringen aan den
gelijknamigen broeder van den Koning
Prins Hendrik, die zich den bijnaam
van Hendrik den Zeevaarder had ver
worven. De Prins-Gemaal was er de
man niet naar om parades te houden
of legers te schouwen, doch spoedig
zou zich de gelegenheid voordoen zich
op maritiem geschied te onderscheiden.
Het waren geen verrichtingen bij de
marine, waarmede hij het hart van het
garische volk heeft gewonnen, doch die
van opofferende menschenliefde. het
verleenen van hulp aan schipbreukelin
gen.
De Prins en de provincie Zeeland.
Prins Hendrik heeft ook bijzondere
relaties met onze provincie gehad. Hij
was beschermheer van de Vereeniging
De Ruyterschool.
Hij heeft den eersten steen gelegd
voor de De Ruyterschool op 23 Maart
1907.
Bij het 25-jarig bestaan van deze
school was de Prins ook tegenwoordig.
Het laatste officieel bezoek dat de
Prins aan onze provincie bracht was
bij het te water laten van de motor-
veerboot „Prins Hendrik" van de werf
der Kon. Maatsch. „de Schelde" op 20
Juni 1932.
Als voorzitter van de vereeniging
het Roode Kruis heeft hij enkele jaren
geleden de jaarvergadering te Middel
burg gepresideerd en ook deel geno
men aan den officieelen maaltijd in
Grand Hotel Britannia.
Bij verschillende andere gelegenhe
den heeft de Prins blijk gegeven van
zijn liefde voor onze provincie.
Meerdere malen heeft hij ook incog
nito onze provincie bezocht.
De Prins als vader.
Als vader was de Prins een man uit
duizend. Nimmer was hij op reis of hij
voerde een hartelijke correspondentie
met zijn dochter. Overal waar hij ver
toefde, werd hem zijn post nagezonden
en hij gunde zich geen rust of hij moest
eerst de brieven van Prinses Juliana
beantwoord hebben. Keerde hij van
een reis terug, dan kon men bij zijn ba
gage steeds geschenken van practisch
nut voor de Prinses aantreffen. Moch
ten de huldeblijken, gebracht aan de
Koningin bij Haar vijf-en-twintig jarig
huwelijksfeest en bij Haar vijf-en-twin
tig jarig regeeringsjubileum in de eerste
plaats de Koningin zelve gelden, niet
minder waren zij bestemd voor den
Prins, die zoo nauw verbonden is ge
weest met ons volk, die. onze smarten
en vreugde heeft gedeeld en onze be
langen heeft voorgestaan.
Prins Hendrik der Nederlanden is
niet meer. Doch zijn nagedachtenis zal
bij ons volk in eere blijven. Voor ons
was hij niet meer de vreemdeling, die
