1000 500 300 25 HET HUIS MET DE BEELDEN Plaatselijk Crisis-Comité No. Ï22 72e Jaargang Ilium: firm I. Ill 01 VILDE Ir, Wilslrul 58-10, Ilissiip. lilil. 10. Pislnktn) 08111 26 MEI Verschijnt dagelijks, uitgezonderd op Zondag en algemeen erkende Christelijke feestdagen Dit nummer bestaat uit vier bladen. - Eerste blad. BINNENLAND 1934: VLISSINGSCHE COURANT /ABONNEMENTSPRIJS: Voor alle gemeenten op Walcheren en waar agentschappen geves tigd zijn /2.20 per 3 maanden. Franco door het geheelerijk/2.50. Voor België, Duitschland en Frankrijk /3.40. Voor de overige landen bij wekel. verz. 3.20. Afzonderlijke nrs. 5 cent. ADVERTENTIEPRIJSVan 1—5 regels 11.25iedere regel meer 25 cent. Bij abonnement speciale prijzen. Reclames 50 ct. p. regel. Kleine advertenties van 1 —5 regels 50 ct. Iedere regel meer 10 ct. (max. 10 regels). Bij 3 maal plaatsing van 15 regels /l.alles bij vooruitbetaling De abonné's in 't bezit eener Polis, zijn GRATIS verze kerd tegen ongelukken voor gulden bij levens lange ongeschikt heid tot werken. gulden bij dood door een ongeluk. guiden bij yerlies van een hand, voet of oog. gulden bij verlies van een duim gulden bij verlies van een wijsvinger ;ulden bij verlies van eiken anderen vinger AANGESLOTEN BIJ HET BUREAU VOOR PUBLICITEITSWAARDE, INGESTELD DOOR DE VEREENIGING „DE NEDERLANDSCHE DAGBLADPERS" Het beeldhouwwerk. u (Slot) Er is heel wat te vertellen van den gevel van het Beeldenhuis, toch zal ik me niet laten verleiden u te veel architectonische bijzonderheden te onthullen, 'k neem u lie ver mee naar het land van aesthetisch ge not, van u alleen vragend een open oog en oor. Tot aan de lgn van het balkon is de gevel door diepliggende richels tusschen de ramen horizontaal versierd, terwijl stukken zandsteen een lichtere noot vormen tus schen het grijs van het natuursteen en aan het gebouw een vrooljjker aanschijn geven. Onder de dorpels van de onderste ramen bevinden zich steunen of zoo men wil consoles. Bekijk de consoles eens oplettend, u zult zien dat ze fijn gebeeldhouwd zijn. Het grappige is echter dat er nog twee rjjen consoles aan het gebouw zijn, nl. onder het balkon en onder de bovenste kroon lijst (zie voor de laatsten de teekening). De consoles onder het balkon zijn rijker ver sierd, eleganter zelfs dan de nog veel fijner versierde bovenste. Alleen deze consoles zijn een nauwkeuriger bekijken volkomen waard. De kelderopeningen, eertijds door kelder ramen met ijzeren staven afgesloten, wor den nu door hardsteenen stukken opgevuld, wat minder mooi, maar hygiënischer is. De lijsten der ramen, de deuromlijsting, de kroonlijsten, kortom elk stuk steen is voorzien van prachtige profielen, telkens weer anders en meer gevarieerd, een tegen stelling .net al het geprofileerde houtwerk dat kant en klaar met een uniform-profiel, meestal erg leelrjk, tegenwoordig van de fabriek komt. De elegante kopjes omrangd door schelp- vormen boven de ondersteramen en de deur, zijn meesterlijk. De best bewaarden, boven de deur en het raam rechts van de deur, geven u in de gelaatsuitdrukkingen een mengeling van menschelijke aandoenin gen. Boven het raam blikt u een vrouwen gelaat tegen, waarop ge de ontwakende vrouwelijkheid met het even zinnelijke der lippen afleest. Boven de deur gaan ge beeldhouwde steenen lippen leven, ze hou den den adem in, het gezichtje is verzacht als in volkomen overgave. Kopje bovenraam. Zij, die het gesmeed-ijzeren balkonhek vóór de afbraak over het stadhuis bewon derd hebben, zullen het jammer genoeg niet meer zoo terugvinden. Het Leele fijne hand smeedwerk was verroest en is langzamer hand afgeschilferd. De blaadjes en krul letjes waren zoo subtiel en zoo kunstig verwerkt tusschen do zwaardere staven, dat ze met ai de hoekjes en kantjes te goede gelegenheid vormden voor het ver- bielend werk der oxydeering. Toch zullen Jekwame kunstsmeden in Den Haag het kacieuze hek zooveel mogelijk opknappen, •tiet hoeveel liefde voor hun vak hebben de meesters van het gilde der smeden, de gloeiende staven met zware hamers be werkt. Wat heeft het hun, gebogen tus schen de rondspringende vonken, een zweet gekost de schoone bogen en krullen te vin den, de fijne blaadjes te wrochten, de ran ker vast te klinken. Ze telden het niet, ze is 't zoo klden den uitslag alleen. Daarom moeilijk om een meester-smid te vinden, die tusschen het spattende spel der vonken, de liefde, het geduld en de kennis bezit zoo'n kunstwerk te scheppen. Op de onderdorpels van de twee middel ste ramen der tweede verdieping doen twee vrouwen-busten hun borsten welven. De linker lijkt jonger, en kijkt dan ook vol ver wachting de wereld in, overstraald door een blijheid, een lieftallige glimlach om den mond. De rechter och, meen niet, lezer, dat ik overdrijf, ga en zie en-wanneer ge bij een levend menschenkind aandoeningen kunt lezen die even spelen om mond eh in het oogenpaar, dan zult ge ontroerd staan bij deze edele vrouwenbeeltenissen, de bei tel van den meester heeft steen voor u levend doen worden de rechter dan is nog mooier Ze helt iets meer voorover, haar oog opslag kijkt opener vanaf de hoogte de wereld in, haar prachtig gewelfde mond, meer wereldsch misschien, heeft een bui ging als bij een prettige gedachte. Naast den beschadigden neus blikken de ver standige oogen en bet schijnt of ze alles realiseert wat ze ziet en ernstig overweegt achter het koele voorhoofd. Bij beiden om strengelt het dikke haar het hoofd, waarop de kroon haar boog spant, om dan in twee prachtige vlechten over de borst te slinge ren en elkaar daar weer te vinden, waaiers van acanthusbladen hangen als een scherm achter hun hoofden. Boven de pilasters, dit zijn de verticale even uitstekende lijsten, vindt men kapi- teelen. 't Is een wronging van, krullen en bladen, sierlijk en zeer rijk (zie teeke ning). Kapiteel, onderste kroonlijst en console. Het zou te ver voeren, om u iets te ver tellen van de fijn geprofileerde kroonlijs ten, zwaar en geweldig dik, bij de afbraak in btfna ontelbare stukken en brokken aan getroffen, nu gedeeltelijk vernieuwd op nieuw weer in elkaar gepast. Dan vraagt de driehoek, het tympanon, onze aandacht. In en bovenop het driehoe kig fronton bevinden zich de twee prach tige groepen van drie. In het fronton het wapen geflankeerd door twee centauren, dri.-slachtige wezens, één derde mensch, paard en visch. Beide torsen ztfil machtig van wronging, de behaarde bovenlijven zyn uitstekend van proportie, juweeltjes op ge bied van beeldhouwkunst. Het rechter beeld mist de beide paardenbeenen, die bij het linkerbeeld zich in den grond vaststampen. De beeldhouwer M. v. d. Schaft, van Mo numentenzorg, zal ook hier het noodige reconstructiewerk aan verrichten. De kop van het rechter beeld toont een barsch diep doorgroefd mannengezicht met vermoeide trekken, als was heel veel ellende aan hem voorbijgegaan. De linkercentaur doet zijn behaarde borsten welven, zijn wangen bol len, onder zijn hoorngeschal. Hoog boven alles uit schrijdt Neptunus tusschen de twee paarden over de baren. Zijn bovenlijf is in machtige zwaai gebo gen, de hoog opgeheven rechterarm om knelt den staf. Eeuwen schijnt htj daar, door zeewinden beroerd, den smartelijk ge bogen mond onder de zware snor even geopend, met oogen oneindig mee en pijn lijk onder zware wenkbrauwen; met open gesperde neusgaten, het leed der eeuwen over de zeeën te hebben gedragen. Deze ten voeten uit gebeeldhouwde zeegod met zijn van smart verwrongen gelaat, is wel het schoonste beeld van het openlucht museum. Op hem ook heeft het zout der zeeën zich het zwaarst neergezet, al wrocht het een schoon blauw-grijs patina over heel het gebouw, het bleef hangen in zijn baard en haren, het deed zijn oogen dieper nes telen in zijn moe-gesmart gelaat. Vier beelden, aan weerskanten van Neptunus twee, verheffen zich op de sluit stukken van de sierlijke balustrade. Eer lang hangt er 'om deze beelden een sfeer van geheimnis. 't Meest nog heeft het lin- k^beeld zijn rol gespeeld, want er spon zich een legende om. Naar men verhaalt, zouden de twee huizen, het Beeldenhuis en het tegenwoordige stadhuis, gebouwd zijn door twee zwagers, waarvan de een de stichter van het Bee.denhuis, zich ophing, uit spjjt dat z\jn schoonbroeder een fraaier huis dan het zijne had t.eUcuwd. De man, was het slachtoffer van een verkeerden smaak, het Beeldenhuis wint, als architec tonisch kunstwerk stellig van het stadhuis. Op denzelfden dag, waarop de eigenaar zoo ongelukkig aan zijn einde kwam, viel een der vier standbeelden naar beneden en brak in stukken. Een ander beeld in de plaats van het eerste gesteld, werd door den bliksem ter aarde geworpen. Een derde was niet gelukkiger, bij het bombardement van 1809 werd het door een Engelschen kogel verbrijzeld. De legende verhaalt dan verder, dat men er sedert van afgezien heeft om de beeldengroep volledig te maken, wat niet waar is, want ons museum heeft pas nog een houten beeld naar den Haag gezonden, dat ter vervanging van een steenen nog nè. 1809 het Beeldenhuis voer de en nu dient als model voor den beeld houwer, die de legende opnieuw gaat trot- seeren. De vier beelden, wa.t stellen ze voor Be- hooren het de vier werelddéelen te zijn, of misschien \'an links naar rechts de over winning, de overvloed, de handel en de strijd, zoodat de bouwer eigen leven sym bolisch op zijn huis deed plan en Of neen. ik laat het aan u over dit eens uit te visschen, misschien bereik ik dan dat ge óók deze beelden eens aandachtig bekijkt. K. KAMEROVERZICHT TWEEDE KAMER. Vergadering van Vrijdag. Allerlei. We kunnen moeilijk gelooven dat de ver- eeniging der gemeenten Aengwirden en Schoterland heel veel belangstelling zal wekken bij de Vlissingsche lezers. Plaatse lijk schijnt het een zeer gewichtige kwestie te zpn, waarover heel wat lokale oorlog is ontketend, gelijk bij annexaties te doen gebruikelijk is, maar wereldschokkend is het geval niet. Zelfs geen algemeene pun ten zitten er in die eventueel leerzaam zou den zijn voor anderen. Heerenveen ligt te midden der drie gemeenten en dit belem mert zeer de ontwikkeling. Natuurlijk was er oppositie en kwamen de verhalen van de historisch geworden en gegroeide situatie weer voor den dag. Dat liedje kennen wij. Wat misvormd is wordt geëerbiedigd, om dat het historisch is Minister De Wilde, principieel een tegen stander van annexaties, verdedigde dit voorstel echter met veel ijver. Het werd dan ook bij zitten en opstaan aangenomen en slechts enkele leden waren tegen. Nog dient vermeld, dat de nieuwe gemeenschap pelijke naam niet AengwirdenSchoterland zal zijn, maar wel Heerenveen. Dit vrien delijkheidje aan het adres der geannexeer- den is er dus ook nog afgegaan. Trouwens die naam was dwaas In den loop der tijden heeft de Kamer diverse vaste commissies ingesteld. Wat precies de taak daarvan is, valt niet te zeg gen. Zij plegen c verleg en houden contact met de Regeering of met een bepaalden minister, die aan die commissie wel eens iets schijnt te vertellen wat nu niet hard-op in de Kamer gezegd kan worden. Bij voor bereiding van wetsontwerpen werkt die commissie wel eens, maar naar buiten blijkt er niet veel van. Het is te begrijpen dat sommige leden, die wel nooit kans zullen hebben om in zoo'n commissie zitting te krijgen, niet veel voor het stelsel gevoelen. De tegenstanders hebben zich als volgt geuit „De commissie voor Indische zaken blijkt te zijn gedacht als een commissie, welke met de regeering' van gedachten wis selt over allerlei onderwerpen, onverschil lig hun karakter, de overzeesche gebieds- deelen betreffende. Van besprekingen, wel ke niet in het openbaar gehouden kunnen worden, doch ook niet achterwege kunnen bleven, is hier geen sprake. Van geheim houding wordt in het ontworpen artikel in het geheel niet gesproken. Integendeel wordt daarin bepaald, dat de commissie geregeld verslag uitbrengt over haar werk zaamheden. De gedachte, in het voorstel belichaamd, consequent doorvoerende, zou men komen tot instelling, van een soortge lijke commissie voor elk departement. De instelling van zulke commissies moet leiden tot het oefenenen van invloed op door de regeering in de toekomst te verrichten han delingen. En dit is in strijd met ons staats recht." Zoo'n vaart zal het wel niet loopen, maar het gevaar voor onder-onsjes, voor speciali teiten-clubs is niet geheel denkbeeldig. Het kan onschuldig en nutig tevens zijn, maar het parlementje-in-het-parlement is toch een bedenkelijke afzwalking van het par lementaire stelsel. Alleen de revolutionnaire groepen hadden erg veel bezwaar. Zij blijven buiten deze commissies en ze voelen dus niets voor dat praten achter gesloten deuren. De rest der Kamer stemde voor. En toen ging de Kamer weer naar huis om te rusten. Tot Dinsdag 19 Jun» Aan het bureau van ons blad' werden in de maand Mei de vol gende giften ontvangen Gedeelte Politie-per- soneel 7.95 Leerl. Christ. U.L.O.- school - 6. Personeel Fa. Kreym- borg Co- 3.— Overschot - 7.05 Vorige opgave - 5110.22 "Totaal f513422 Een gedenkteeken voor de Koningin- Moeder. In de gisteravond gehouden vergadering van de Vereeniging voor Handel, Nijverheid en Gemeentebelangen te 's-Gravenhage, heeft de voorzitter, ir. A. E. R. Collette, medegedeeld; dat H. M. de Koningin het initiatief der vereeniging voor de oprichting van een gedenkteeken voor H. M. de Konin gin-Moeder aldaar zeer waardeert. Er is overleg gepleegd met den burge meester, die volkomen instemming heeft betuigd met de plannen der vereeniging, maar deze zaak natuurlijk moet overlaten aan zijn opvolger. Er zijn ook plannen van verder strekkenden aard in overweging. Het bestuur I jeft machtiging gekregen, om voort te gaan met zijn werk en zijn plannen uit te werken. Minister de Graaff naar Genève. Naar wij vernemen zal de minister van buitenlandsche zaken, jhr. mr. A. de Graaff zich naar Genève begeven, ter bijwoning van de Dinsdag aldaar aanvangende ontwa- neningsconf eren tie. De minister zal vergezeld zijn van prof.

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1934 | | pagina 1