Vlissingsche Courant DERDE BLAD BRIEVEN UIT DE HOFSTAD LAND- EN TUINBOUW van de van Zaterdag 6 Januari 1934 - No. 5. Nieuw en Oud. Het in aanbouw zijnde museum voor de gemeente is thans zoo ver gevorderd, dat het glas-dicht is. Het stelling-werk is weg genomen en wij hebben nu dus een vrijen aanblik op het gebouw. Natuurlijk is de entourage nog verre van afgewerkt en daarvan kan voor den totaal-indruk nog veel afhangen, maar in hoofdzaak is het uiterlijk nu wel te herkennen. Het is niet gemakkelijk te zeggen hoe de totaal-indruk is. Men zal heel erg aan dit gebouw moeten wennen en wij kunnen ons niet indenken, dat de eerste aanblik ervan overweldigend en fascineerend zal zijn. Integendeelmen zal dit schoorvoe tend naderen en trachten het mooie er in op te diepen. Het geheel is een complex kubussen, die in grillige opeenhooping is geplaatst. De raamverdeeling is vreemd er zijn allerlei vormen in die ramen en er zijn groote koude velden in de gevels. - Het glazen dak, dat geheel zichtbaar is, is al heel weinig bekoorlijk en doet eer aan een fabriek denken dan aan een museum. Een vóór- of achterkant is aan het geheel niet te bekennen. Zelfs een bepaalde monu mentale ingang is niet te bespeuren. Ge heel in overeenstemming met den indruk dat hier een fabrieksgebouw staat, zijn de beide hooge schoorsteenen voor de centrale verwarming, die als een paar pilaren sym metrisch aan één der zijden staan. Men zou eens een aantal personen, die niets van het doel van dit gebouw afweten, er plotseling vóór moeten plaatsen en hen laten zeggen wat zij nu wel denken dat het voor een gebouw is. Misschien dat niet één op de gedachte kwam van een mu seum. Een ziekenhuis, een barakken-com plex lijkt het eer. Wij vinden helaas niets geniaals aan het gebouw. De ontzaggelijke klomp harde gele steen bekoort niet. We zullen het oordeel aan een volgend geslacht moeten overla ten misschien dat dit het kan bewonde ren en er het geniale in vinden. Ieder, die Den Haag wel eens bezocht, heeft een bezoek gebracht aan het pano ramaMesdag in de Zeestraat. Het bezit van dit bijzondere werk is van heel veel belang, want in dit panorama ligt een oud en zeer merkwaardig beeld van Schevenin- gen op groote schaal vast. Hoe langer hoe minder is nog van dit oude gedeelte van Scheveningen over en juist bier is weer één der alleroudste centra geheel door een nieuwe wijk vervangen. In vroeger jaren gaf een rit met de stoomtram van de Hol- landsche Spoor naar het strand een bijzon deren kijk op het oer-oude dorp. Deze tram reed er haast middendoor. Als men het zee eindpunt naderde, stonden aan beide zyden complexen oude hofjes en huisjes, waarop men van de tram-uit een blik kon slaan UIT FRANKRIJK. In de Pathé-studio's te Joinville heeft René Pujol een film gedraaid, waarvoor hij zelf met Money-Eon het scenario heeft geschreven. De titel luidt„Tout pour rien" en de voornaamste rollen werden ge speeld door Duvalles, Alcover, Frangoise Rosay en Jacqueline Francell. ,,L' Intransigeant" bevat een bericht, dat de jonge Fransche ingenieur Silka eet; uitvinding heeft gedaan, welke hem in staat stelt, op de bijzondere wijze, welke in de zwijgende film als „ralenti" bekend was, ook geluidsopnemingen vertraagd weer te geven, hetgeen vooral van belang zou zijn voor wetenschappelijke filmdoel einden, het bestuueeren en ontleden van geluidstrillingen, het mechanisme van den toon en de voortplanting van de geluids golven. Silka is op uitnoodiging van het Russisch Instituut voor Wetenschappelijke Onderzoekingen op filmgebied naar Mos kou vertrokken om daar zijn uitvinding te perfectionneeren. Deze Silka, schrijft de „N.R.C." is ln Nederland niet onbekend, daar hij in de eerste jaren de technische rubriek van het maandblad „Filmliga" Heeft verzorgd. H\j is van origine Duitscher en heeft in den tijd der Duitsche avant-garde o.m. een kleine studie vervaardigd „Die Ballade von Emterich". Naderhand werkte hij in Parijs onder René Clair en Germaine Du- lace. Hij publiceerde in 1931 een fantas tisch glan met een soort collectieve film- ook op de merkwaardige binnenplaatsjes, die in den regel met veel waschgoed waren gesierd. Bijna alles van hetgeen op die tram-rit was te zien, is thans verdwenen en wat er nog staat, is al ten doode opgeschreven. Van het oude dorpje is eigenlijk geen tiende deel meer over. In een Kwart-eeuw tijd is dat alles uitgeroeid. De hygiëne heeft geëischt volledige af braak, want aan verbetering en herstel viel niet te denken. Het type hofje was op tal van plaatsen te vinden en haast overal het zelfde. Een smalle poort, dikwijls nog geen meter breed, was de algemeene toe gang. Deze poort lag tusschen de winkel huizen van de hoofdstraat. Achter deze huizen splitste in den regel de gang zich in tweeën, om daarna aan iederen „post" zich om te buigen. Er waren dan twee hofjes. Men kan zich het best dit systeem voor stellen als men het ziet als een carré van huisjes, in het midden waarvan nog eens een dubbel-blok, twee rijen met de ruggen tegen elkaar aan, geplaatst was. Aanvankelijk is men begonnen met hier en daar dat midden-blok af te breken, waardoor een groote binnenplaats ontstond en er dus heel wat meer lucht en licht in de overgebleven huisjes kon komen. Het aantal bewoners was bovendien door deze afbraak zeer verminderd. Op den duur echter moest het restant ook verdwijnen, omdat de woningen aan niet de minste eischen van hygiëne voldeden. Niet altijd is het gemakkelijk geweest om de bevol king naar betere woningen te drijven. Men was zeer gehecht aan de hofjes, waar heele families bijeen woonden. Men heeft zoolang mogelijk de oudere bewoners laten zitten, maar als die heengingen, werd het huisje aanstonds afgebroken, zoodat geen jong paar zich daar weer nestelen kon. Elders heeft men moderne hofjes ge bouwd, het oude systeem volgend, maar zóó verbeterd dat aan alle eischen van hygiëne werd voldaan. Er zijn in oud- Scheveningen nu nog maar weinige van die oude hofjes over en geleidelijk zullen die ook verdwijnen. In Den Haag zelf zijn ook vele van der gelijke antiquiteiten, maar zij zijn over het algemeen veel beter dan de Schevening- sche. Kort geleden is er ook daar één finaal opgeruimd het is bij de Lijnbaan, waar vroeger de Westlandsche tram ver trok. Hier was afbraak noodig om den verkeersweg naar Loosduinen te verbete ren. De vaart is hier over een gansche lengte gedempt en plotseling is daardoor een breede boulevard ontstaan, die echter op de befaamde Loosduinsche brug vast loopt. Een verbinding tusschen dien boule vard en de middenstad was alleen mogelijk door afbraak van dit hofje. Ten nauwste houdt deze weg-verbetering verband met het marktvraagstuk, want de Prinsengracht is het domein van de markt en deze breede weg is noodig voor deze ver binding met het Westland. Hoe die raarkc- puzzle nog eens opgelost zal worden, is voor het oogenblik nog niet duidelijk. Met deze en ook andere puzzles gaan wij het nieuwe jaar in. Op den duur krijgen zij alle een oplossing, maar het duurt alleen wel eens wat lang. EIBER. MUNDUSf öcr EEN PRACHTFIETS 00,". kolonie van alle avantgarde-cineasten, die op een eiland in de Middellandsche Zee zouden gaan samenwonen. GELUIDLOOZE CAMERA'S. Toen de microfoon zijn intrede in de studio's deed, werden de camera's ingepakt in een dikke, geluiddempende bekleeding. Soms werd zelfs het geheel, inclusief ca meraman, in een klein huisje op wielen gesloten, dat een paar honderd K.G. woog en door verschillende'assistenten heen en weer bewogen moest worden. Dat dit de gemakkelijke bediening en de beweeglijk heid niet ten goede kwam, spreekt vanzelf. Thans echter is men er in geslaagd het mechanisme van de camera zoodanig te construeeren, dat, zonder speciale voor zorgen, de werking absoluut geruischloos is. PRIJSVRAAG SMALFILM. Het Nederlandsch Kino-technisch be drijfsbureau, onder leiding van den heer D. Knegt, oud-secretaris der Smalfilm- ligia, schrijft een smalfilmwedstrijd uit, opengesteld voor alle amateurs in Neder land en Koloniën. De eerste prijs is 1Q0 gulden, de tweede prijs 50 en de derde prijs 25 gulden. Er zijn ook nog vijf troostprijzen van 5 gulden. Het onderwerp en het formaat (16 of 9.5 m.M.) geheel vrij. De jury zal worden samengesteld uit erkende vak-cineaster en kunstcritici. Formulieren voor aanvra ge bij het bureau, Kraaienlaan 9 te 's Gra venhage. Voor kleine tuinen. In menigen tuin is gelegenheid om een rand van planten te maken en voor defi kleinen stadstuin is het verkieslijk, bloeien de planten te nemen, omdat men zooveel mogelijk bloemen wil hebben. Onder de daartoe geschikte planten neemt Nepeta Mussini een eerste plaats in. Men vindt haar vaak in rotspartijen, maar voor het doel in kwestie is zij niet minder aanbeve lenswaardig. Zij bereikt slechts een geringe hoogte, n.l. 30 tot 40 c.M., al hangt hierbij veel af van de grondsoort en van de stand plaats. In zandigen, onvruchtbaren grond blijft zij zeer laag in goeden tuingrond, waar bovendien voldoende zon is, wordt zij veel hooger. De wortels van Nepeta stoelen na eenige jaren belangrijk uit, waardoor de door haar gevormde rand te breed wordt. Kweekt men ze als rand, dan moet men de planten om de paar jaar uit den grond opnemen en scheuren. Dit geschiedt het best in den herfst. Men kan de wortelmassa zonder bezwaar in kleine deelen verdeelen en die dadelijk weer als rand planten. Bovendien laten zij zich gemakkelijk vermeerderen door stekken, omstreeks September. Zij kunnen gewoon buiten in den vollen grond worden gestoken, in wat losse, zandige aarde. De stekken moeten circa 10 c.M. lang zijn en behooren voor ongeveer de helft in den grond te komen, stevig aange drukt. Zij ontwikkelen spoedig -een flink wortelgestel en vormen dan een fraaien rand. Als men de stekken aanstonds ter plaatse in den grond zet, moeten zij een onderlingen afstand hebben van circa 15 c.M., terwijl de rand niet te dicht langs andere planten mag worden aangelegd, daar Nepeta's weldra een breeden rand vormen. Het loof sterft gedurende den winter at, doch reeds vroeg in het voorjaar ontwik kelen zich nieuwe scheutjes. Zij bloeien vroeg, nl. in Mei en geven massa's bloemen tot soms ver in October. Het blad is grijs groen de bloemen hebben een zeer fraaie lila tint. Zij staan in vrij lange, weelderige trossen en, vrij dicht op elkaar als rand geplant, vormen zij een aantrekkelijk ge heel. Vorstschade bij aardappelen. Het blijkt dat de voor eenige weken plot seling ingevallen vorst tot in verschillende kuilen aardappelen is doorgedrongen. De verschijnselen, die geheel bevroren aardappelen vertoonen, zijn gemakkelijk waar te nemen en bij de verbouwers vol doende bekend. Minder bekend zyn echter die, welke optreden bij aardappelen, die niet geheel bevroren zijn en dus niet pappe rig, en zacht worden. Dergelijke aardappe len zien er van buiten geheel normaal uit. Bij aan-snijden of aanschillen ziet men echter, dat het vleesch op de snijvlakte ge heel of gedeeltelijk niet normaal meer is. De kleur is min of meer grauw ook ziet men, dat het weefsel gemakkelijk het wa ter loslaat. Dergelijke aardappelen zijn, hoewel voor directe consumptie wellicht nog bruikbaar, niet geschikt voor export of voor' bewa ring voor langeren tijd. Daar het niet mo gelijk is deze aardappelen uit de partijen uit te zoeken, kan geen andere raad ge geven worden, dan niet alleen de bevroren knollen als ondeugdelijk te verwijderen, maar ook de aardappelen, die in de omge ving van deze liggen, in ruime mate weg NIEUWE NEDERLANDSCHE AVANTGARDE FILMS. In het filmliga-blad lazen wij, dat Hans Sluizer dezer dagen debuteerde op voor treffelijke wijze met een klein psycho-ana- lystische meisjesfilm „Puberté", en van Mannus Franken is binnenkort de pre mière van een kinderfilm „Jan Pieter" te verwachten, DE SLECHTSTE FILM VAN HET SEIZOEN. Zooals we reeds hebben gemeld, heeft het onafhankelijk maandblad voor film kunst „Filmliga" onlangs een enquête on der haar lezers uitgeschreven, welke de beste film van het seizoen was. De ant woorden hebben wij dan ook gedeeltelijk gepubliceerd. Daarop volgende heeft het zelfde blad een enquête gehouden, welke haar lezers voor de slechtste film van het seizoen houden. De antwoorden bewezen, dat de lezers voor negentig procent bleken in to stem men met de oordeelen, in dit blad in het vorige seizoen over diverse groote films gegeven. Met een meerderheid rond de 65 bleek uit de ontvangen diverse antwoorden, dat de film „Het Teelten des Kruises" als de slechtste film van het seizoen werd aan gewezen, waarbij algemeen tot uiting- kwam, dat juist de hypocrisie in deze film die stichtelijkheid op kwalijke wijze met grove sensualiteit vereenigde, haar maak te tot een plezier voor hen, die in het al gemeen de bioscoop niet plegen te frequen- teeren, en omgekeerd, allerminst tot een plezier voor hen, die anders bij een eerlijke film niet terstond met .de moraal zullen komen aandragen. Daarna komt King Kong, het wereld wonder. Ook de drie laatste Garbo films hebben blijkbaar het publiek zeer teleur gesteld, SCHOONHEID EN DE CAMERA. Het is mogelijk een tamelijke knappe verschijning op het wic.e doek mooier %.e maken. De sch/j,er Jc.hn Arnold vertel hce dit gei var4". Zon*i:?« kunstmiddelen te nemen en deze voor veevoeder te be stemmen. Ten einde moeilijkheden bij verdere be waring en vooral ook als de aardappelen voor export bestemd worden, te voorko men, wordt door den Plantenziektenkundi- gen Dienst aan alle aardappelverbouwers die hun kuilen straks moeten nazien en van ongeschikte knollen moeten zuiveren, ten sterkste aangeraden dezen raad nauwkeu rig op te volgen. De fruitteelt en haar verzorging. De belangstelling voor de fruitteelt neemt belangrijk toe. Dit is zeer wel ver klaarbaar. Bij goede verzorging toch i3 de fruitteelt nog een van de weinige onder deden van het land- en tuinbouwbedrijf, dat nog eenigszins loonend mag worden genoemd. Daarom is het belang, hiereens wat uitvoerig bij stil te staan. Steeds meer fruit werd de laatste jaren in ons land ingevoerd. In 1931 bedroeg de invoer rond 20 millioen K.G. appels en 7 millioen K.G. peren. Het zijn voornamelijk de Amerikaansche appels en peren, die door hun kwaliteit en aantrekkelijke kleur door het Nederlandsche publiek tegen be hoorlijke prijzen worden gekocht. Het is een verblijdend verschijnsel, dat steeds meer Nederlandsche fruitkweekers dit gaan inzien, en door het toepassen van verbeterde cultuurmaatregelen en inten sieve bestrijding van ziekten en schadelij ke insecten, om zoodoende, door wat smaak, vorm en kleur betreft, te kunnen concurreeren met het Amerikaansche fruit. Op een maatregel, die in de laatste jaren in verschillende bedrijven wordt toegepast, namelijk bespuiting met vruchtboomcarbo- lineum, willen wij hier wijzen. De goede resultaten, die met dit middel werden ver kregen, hebben het gebruik ervan sterk doen toenemen. Een bespuiting met vruchtboomcarboli- neum in de wintermaanden is een uitne mend middel ter bestrijding van vele vijan den van onze vruchtboomen. Ieder die dan ook vruchtboomen in zijn tuin heeft, mag niet nalaten deze te hespuiten met vrucht- boomcarbolineum. Er zijn verschillende merken in den han del, maar op één merk willen wij speciaal de aandacht vestigen, omdat dit ook spe ciaal gebruikt kan worden bij zouthoudend water, waardoor dan toch goede emulsies worden verkregen. Het fabrikaat „Nedteer" is hiervoor uit stekend geschikt, en is bestand tegen 0 6 pet. zout in water. Dat dit van groot be lang moet worden geacht is te begrijpen, vooral waar hier in Zeeland veel zgn. „brakwater" wordt gevonden, wat dan zonder bezwaar bij genoemd merk kan worden gebruikt. De bespuiting moet worden uitgevoerd als de boomen en struiken nog in absolute rust verkeeren. Tijdig uitvoeren der bespui ting is noodzakelijk, aangezien door een te late bespuiting ernstige beschadiging kan plaats vinden. De bespuiting voere men zooveel mogelijk uit bij windstil weer, als het hout droog is en verwacht kan worden, dat de boomen weer spoedig opdrogen. Bo regenachtig of vriezend weer wordt niet gespoten. Het regelmatig ieder jaar bespuiten va-.i vruchtboomen en struiken verdient alle aanbeveling. De volgorde van de te bespui ten soorten zijn allereerst de vroeg uit- loopende perzik, abrikoos, bessen, pruim, kers, terwijl dan later volgen peer en ap pel. Zorgvuldig uitvoei'en van de bespuiting is noodzakelijk. Vooral de dunne twijgen, waarop de meeste bladluiseieren voorkomen camera-kunst zou veel schoonheid verlo ren gaan. „We erkennen onze onmacht, om van leelijke eenden zwanen te maken, doch wanneer het onderwerp ook maar eenigs zins aanspraak op schoonheid kan maken, is de camera-man in staat, deze op het witte doek te doen uitkomen. Hoe dikwijls hoorde men niet den uitroep van verba zing als „Groote goedheid ben ik dat Doch die dat zeggen, zagen slechts hun foto van een amateur, die met een ondeug delijke kleine camera een snapshot heeft genomen. Slechts een kijkje in den spiegel is voldoende om deze menschen het ge loof in hun uiterlijk te hergeven. In bijna alle gevallen hebben deze men schen gelijk, waar het deze foto's betreft. Een snapshot door middel van een hand camera, is de afschuwelijkste manier van fotografeeren. De lenzen zijn zeer scherp met het doel om achtergrond-details te kunnen opnemen en als resultaat de ge laatstrekken goed te laten uitkomen. Het is een feit, dat ieder beginnende artist, die bij de film carrière wil maken, er op uit is zijn portret zoo mooi moge lijk te laten maken. Te dien einde bezoekt men dure fotografen, die tallooze poses nemen en vlekken verwijderen door zorg vuldige bewerkingen, doch desondanks heeft men treurige ervaringen met het ver werven van een rol in een der groote stu dio's. Wanneer een would-be filmspeelster de eerste keer voor de camera staat, berust haar .schoonheid, die het portret in een zoo gunstig daglicht stelde, in handen van den camera-man. Indien haar make-up niet in orde is en de belichting niet dat wat het zijn moest, dan zou een tweede rangs foto geflatteerd zijn in vergelyking met het beeld, dat het witte doek yan haar te zien geeft. Hier begint dus het werk van den foto graaf-artist, van wien de filmindustrie m wezen afhankelijk is. De resultaten, die zoo aangenaam voor het oog zijn, worden allen verkregen door het experimenteerer met belichtingen en schaduw ten einde het allerbeste paar yoreq .te brengen moeten worden geraakt. Men kan er wel op rekenen dat een bespuiting met v.b.c. op den gezondheidstoestand een zeer gün- stigen invloed uitoefent. Dit is juist van groote beteekenis, aangezien alleen boo men, die een goeden groei vertoonen, en gezond en gaaf blad hebben, een behoor lijke hoeveelheid goede vruchten kunnen opleveren. Alleen door intensieve bestrijding der insecten, krijgt men niet alleen gezonde vruchtboomen, maar ook mooie en gave vruchten. VAN ONZE BOEKENTAFEL „Huize HoefbladdooiBep van der Harst. Uitgegeven door G. W. den Boer te Middelburg. Bep van Straten moet om gezondheids redenen gaan wonen bij de familie Van Heerde, die een tuinhuis bezitten aan de Mark bij Breda. De vriendschap van Hannie van Heerde maakt het Bep mogelijk zich in haar omstandigheden te schikken en geeft haar steun bij het afscheid nemen van haar ouders. Wij vinden het een heel goed geslaagd verhaal en geschikt voor meisjes van een jaar of elf. Omslag en teekeningen zijn van Lida von Wedell. Piet en Nel", „Piet en Nel en hun vriendjes"door Leonard Rog geveen. Uitgegeven door G. B. van Goor Zonen's Uitg. Mij. te 's-Gra- venhage. Dit zijn twee prachtige boeken, die hier voor ons liggen. Leonard Roggeveen be handelt zijn stof op drie manieren le. een voudig proza 2e. heel aardige versjes 3e. in samenspraken. De stof is uitstekend ge schikt voor kinderen van ongeveer zeven jaar. Rie Cramer heeft voor schitterende illustraties gezorgd en de uitgever heeft de boeken gemaakt tot juweeltjes voor een kinderboekenkast. „P. P. Koekelberg en zijn vriend jes", door A. D. HildebrandUitge geven door N.V. Van Holkema en Warendorfs Uitg. Mij. te A'dam. Een alleraardigst boek voor jongens en meisjes van vijf tot zeven jaar. Om de in houd zullen zij lachen en van de plaatjes, geteekend door E. M. ten Harmsen van der Beek, volop genieten. „De gril van Marion de Greef", door Marie Schmits. Uitgegeven door Van Holkema en Warendorf's Uitg. Mij. te Amsterdam. „De gril van Marion de Greef" is een boek voor oudere meisjes. Marion, een dochter van rijke ouders, hield niet van leeren, wilde wel zich voornaam kleeden. Op een keer ging zij met een club vriendin nen en vrienden een weddenschap aan, dat zij zich zou verhuren bij een of andere familie en zich zoo verdienstelijk zou ma ken. Niemand dacht, dat zij het doen zou, maar zij volhardde en nam een betrekking aan bij een kunstschilder, wiens vrouw zie kelijk was. Zij voldeed, na echter eenigen tijd noodig gehad te hebben om aan te pas sen, uitstekend. Door medelijden bewogen, met het lot van de ziekelijke vrouw, schreef Marion aan haar vader, een dokter. Deze hielp de vrouw en zij herstelde. Toen kwam uit, waarom Marion zoo gehandeld had. Het ondervondene heeft haar in haar voordeel doen veranderen. Dit boek behandelt een nieuw onderwerp, op natuurlijke, boeiende, eenvoudige wijze. alle ongerechtigheden uit te schakelen. In de eerste plaats moet de camera-man er allereerst op letten, dat de poederlaag, lippen-rouge, oogenschaduwen en verdere kunstgrepen nauwkeurig worden ver zorgd. Indien de mond breed is, worden de lippen hooger of kleiner gemaakt door het gebruik van rouge, dat van het mid den uit tot de gewenschte lengte wordt uitgewerkt. Een kleine mond kan grooter schij'nen door deze met rouge grooter te maken. Nadat de make-up voltooid is, wordt de adspirant verzocht voor de ca mera te gaan staan, ten einde een test te ondergaan. De camera-man observeert ai- les eerst zeer nauwkeurig door zqn lenzen, daarna begint het experimenteeren met het licht. Hij moet iedere verbetering ver krijgen door licht en schaduw, voordat een film vertoond kan worden. Ieder onder werp verlangt weer een andere belichting. Wanneer het subject b.v. opvallende dikke wangen heeft, zal een spaarzame verlich ting bjj het achterhoofd voldoende zijn om dit euvel e herstellen. Een zeer sterk licht van voren moet verhinderen, dat de oogen te klein worden om het contrast met de oogappels te verhoogen, waardoor schaduwen worden verkregen. Onregelmatigheden van de huid worden ook verzacht door een spaarzame belich ting. Een onderkin kan bijna onzichtbaar gemaakt worden, een lange neus zelfs kor ter lijken. Al deze bemoeiingen zijn natuur lijk begrensd men kan slechts de goede hoedanigheden accentueeren en de minst gewenschte bemantelen Een goede coiffure is ook van groot be lang, waardoor het gelaat mooier en har monischer lijkt. Vele andere technische re gelingen ressorteeren onder de werkzaam heden van den camera-man om vrouwen op, het witte doek mooi te maken. Daartoe behoort het gebruik v<ui speciale lenzen, breedte en perspectieven berekenen. Jaren van ondervinding stellen den camera-man in staat om de juiste combinatie voor ie der persoon te inden, die voor een ^oede foto noodig is.

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1934 | | pagina 9