Vlissingsche Courant FORT RAMMEKENS JTWEEDE LICHTZINNIGE JEUGD BLAD KONIG'S BOUILLONBLOKJES thans 6 voor lOct I - UIT VROEGERE DAGEN. FEIIIILETON INGEZONDEN STUKKEN Uit de Vlissingsche Courant van vóór 50 jaar. van de van Zaterdag 6 Januari 1934 - No. 5. Feest te Eede op 3 Januari 1826, om- dathet lezen op school op een andere '/wijze zal worden geleerd. Vroeger werd bij het leeren lezen de 'spelmethode gevolgd, d.w.z. de kinderen ^moesten eerst al de letters kennen, zooals ;die in het alfabet werden genoemd. Dan werden de letters tot woorden verbonden. Het was de heer P. J. Prinsen, directeur van de kweekschool te Haarlem, die de zoogen. klankmethode invoerde in 't begin \$der vorige eeuw. De letters werden ge leerd, zooals ze ongeveer in de woorden uitgesproken worden. Al was het nog geen -zuivere klankmethode, het was toch een groote verbetering. De kinderen leerden vlugger lezen. Men sprak van de lees machine van Prinsen. De Staten van Zeeland schonken in dien tijd aan de scholen wel eens nieuwe leer middelen. Zoo had de school te Eede de leesmachine van Prinsen gekregen. Dit zou een geheele verandering in het onderwijs - x op de dorpsschool brengen Er was toch al een groote verandering '.«gekomen. Het vorige jaar (1825) was de S- [oude onderwijzer P. J. van Vooren over- jjleden. Op vergevorderden leeftijd had hij Sflnog den derden of laagsten rang als onder- ■Bwijzer weten te behalen. Hij had zeer ge- BBijverd voor het tot stand komen van het WÏNed. onderwijzers-gezelschap Maldegem in 1820 (Nederland en België waren toen nog filéén). Na het overlijden van meester Van Vooren werd benoemd J. F. de Backere, die werkzaam was aan de school te Oostburg bij den hoofdonderwijzer Peereboom. Nog een andere verandering was, dat Hfi een nieuw schoollokaal was gebouwd. En nu zou bij den nieuwen onderwijzer in de £-•'< nieuwe school op 3 Januari 1826 een nieu- mk we leesmachine in gebruik genomen wor- den. Het zou een plechtige feestdag wor- den. Des morgens werden de „Deënaars" B door het luiden der kerkklok opgeroepen L l om de mis bij te wonen. Hierbij hield de y heer Pastoor ook een toespraak over de H noodzakelijkheid van goed onderwijs. Ken ia nis, deugd en godsdienst dienen reeds vroeg H bij de jeugd te worden aangebracht. De Q onderwijzer De Backere had met zijn leer- H lingen den kerkdienst bijgewoond. I Na afloop hiervan gingen allen naar de flv nieuwe school, waar de burgemeester na- 9 mens het gouvernement van Zeeland de H leesmachine met een korte toespraak over- n droeg. De heer H. A. Callenfels uit Oostburg, t* schoolopziener in het vierde district van m Zeeland, zette daarna het doel en het nut il van de nieuwe leesmethode uiteen. De onderwijzer De Backere dankte in ffl welgekozen woorden voor de ontvangen [|l leesmachine en verder allen, die dezen dag 9 voor hem tot een feestdag hadden ge- M maakt. Hij sprak ook den heer Peereboom B toe, aan wiens school hij het gebruik der B leesmachine had geleerd. Aan de leerlingen werd verder heel den 'y dag vrij gegeven. De onderwijzer noodigde de geestelijke en de wereldlijke autoriteiten te zijnen huize, waar eenige ververschin- gen werden aangeboden. Onder aangename Jgj gesprekken eindigde de feestelijke inwij- H ding van de leesmachine, R. B. J. d. M. door ARTHUR A PPT TM 25) Heelemaal niet noodig, onderbrak Jim hem vlug. Rupert is onschuldig, daar ben ik zeker van. In ieder geval, we zullen met hem spreken en er voor zorgen, dat het recht zegeviert. Ja, recht boven alles, kost wat kost. John Dale hief zijn hoofd op en keek fier in de oogen van sir Reginald Crichton's eenigen zoon. Jim drukte de hand van den ouden man buitengewoon hartelijk. Over een uurtje ben ik met mijn wa gen voor de deur. Misschien wilt u mijnheer Despard wel zeggen, dat u er prijs op stelt, dat hij met u meegaat naar Londen. In ieder geval kan hij onder deze omstandig heden moeilijk alleen op de farm achter blijven met uw dochter, vindt u dat ook niet Hij ging naar de deur, doch bedacht zich even. Er is nog iets, dat ik u zou willen zeggen, sir, ofschoon dit oogenblik mis schien wel niet het geschikste hiervoor is. Ik houd van Marjorie en hoop, dat ze eens mijn vrouw zal worden. Met uw toestem ming zou ik gaarne nu reeds onze verlo ving bekend willen maken. Buiten verantwoordelijkheid der redactie. De copie wordt niet teruggegeven. KOOPEN VAN NEDERLANDSCHE KOLEN. Mijnheer de Redacteur Wil U voor mij eenige plaatsruimte be schikbaar stellen naar aanleiding van het ingezonden stukje ,,Lid van een kolenveree- niging" in uw blad van Donderdag jl. Vooraf zij opgemerkt, dat ik mij met de strekking van het stukje wel vereenigen kan. Waar ik echter op wijzen wil, zijn de vele bezwaren die het practisch niet moge lijk maken, om door te voeren wat de in zender graag zou zien gebeuren. Als men kennis neemt van wat het afge sloten handelsverdrag met Duitschland t.a. v. den koleninvoer bevat, zal men bemer ken dat de koleninvoer uit Duitschland niet wordt beperkt, doch zelfs bevorderd. Het is de „Limburger Koerier",- die deze overeenkomst publiceerde. De inhoud is aldus „De Duitsche steenkoleninvoer in Ne derland is vrij (ongeacht natuurlijk de ko- lenconveiftie, die bij onderlinge overeen komst tusschen de belanghebbenden in de steenkolenmijnen en -industrieën is gere geld). Mocht Nederland tot contingenteering van den steenkolen-invoer overgaan, dan zal aan Duitschland worden toegestaan den invoer van 'n hoeveelheid van 4.200.000 ton, terwijl de invoer van (Duitsche) bun kerkolen vrij zal blijven. Mocht het verbruik in Nederland grooter worden, dan zal Duitschland door extra contingenten in de gelegenheid worden ge steld om zijn aandeel in het verbruik, op de basis van het verbruik in 1932, relatief te vergrootén. De Nederlandsche invoer in Duitschland blijft bepaald op 'n hoeveelheid van 100.000 ton per maand. Stijgt het verbruik in Duitschland boven 8.000.000 ton per maand dan zal Nederland een extra-invoercontin gent krijgen. De overschrijding van de acht Het duurde een poos voor John Dale hierop antwoordde. Dat is onmogelijk. Doch ik dank u, mijnheer Crichtonhet is hetgeen hetgeen ik verwacht had van sir Reginald's zoon De oude man voelde zich gebroken. Jim zag, hoe tranen rolden over het eerbied waardige gelaat met zijn diepe rimpels. Hij beet zich op de lippen. Het is niet onmogelijk, sir. Ik zou deze verloving het liefst bekend willen maken juist op dit oogenblik, nu dit alles boven uw hoofd hangt. Denkt u, dat hier door mijn liefde voor uw dochter minder wordt Ze heeft nu vooral behoefte aan mijn liefde en de bescherming die mijn naam haar kan geven een en ander zal ze dan ook hebben Zonder antwoord af te wachten, opende hij de deur. Dale hield hem tegen. Ik moet u zeggen, zei deze zenuwach tig, dat mijnheer Despard, Rupert's vriend, mij gisterenavond in denzelfden geest ge sproken heefthij ook zei me, dat hij Mar jorie lief heeft en hij vroeg me om de hand van mijn dochter. En wat hebt u toen geantwoord Natuurlijk heb ik geweigerd, zei John Dale. Wel, ze kennen elkander nauwe lijks een paar dagen. Doch afgezien hier van, moe ik toch eerlijk bekennen, dat ik den man niet gaarne mag lijden en hem CDk wantrouw. Ik voel, dat hij een derge nen is, die mijn zoon op verkeerde paden heeft gebracht, millioen ton-grens wordt vastgesteld door een kolen-commissaris. Duitschland heeft zich verplicht aan den afzet in Duitschland van de kolen, die mo gen worden ingevoerd, geen moeilijkheden in den weg te leggen. Nederland heeft zich nog' verplicht, het invoerrecht op steenkolen niet te verhoo- gen. Het blad voegt hier aan toe, dat dit re sultaat voor onze mijnindustrie wel zeer teleurstellend is. Het vreest dan ook dat in de komende maanden het Limburgsch mijn- district hiervan dè gevolgen zal ondervin den. Zelfs al zou tengevolge van de contin genteering het verbruik van het Neder- landsch product toenemen, dan stijgt daar door automatisch de Duitsche koleninvoer. Wat de inzender dus wil, kan eenvoudig niet plaats vinden. Trouwens er zijn nog meer hinderpalen. In het door mij geci teerde uit de „L. K." wordt ook gewezen op de kolenconveritie. Deze conventie speelt ook een zeer voorname rol. Wat is de kolenconventie Een combinatie van belanghebbenden bij de kolenproductie en -distributie van inter nationale samenstelling. Aangesloten zijn o.a. het West-Duitsche kolen-syndicaat en de Nederlandsche mijnen. Hieronder even eens de Staatsmijnen. De Staatsmijnen ook zult ge vragen. Ja, ook de Staaatsrlijnen Deze conventie bevat voor de deelnemers vele bindende bepalingen, w.o. het zgn. klantenbevriezings-systeem. Dit stelt o.m. vast, dat geen leverancies op andere bij de conventie aangesloten mij nen mogen worden overgebracht. Hierdoor zijn handelaren en organisaties verplicht de brandstoffen te blijven afne men van die mijnen, waarvan men in een bepaald tijdvak de kolen betrok. Hierdoor werken dus de Staatsmijnen mede tot een onmogelijkheid te maken van wat de in zender wil. Er is echter meer. De conventie stelt ook de prijzen vast. Hiervoor zijn gewestelijke prijzencom- missies in het leven geroepen, die de prij Hij leunde tegen de tafel en steunde zijn hoofd op beide handen. Opnieuw heerschte er een lange poos stilte. U hebt er toch geen bezwaar tegen, dat ik uw schoonzoon wordt, mijnheer Dale Op deze vraag behoef ik feitelijk geen antwoord te geven, dochals ik het u vragen magzeg nu niets meer Laat me nu alleen, mijnheer James. Jim sloot do deur zacht achter zich dicht en ging naar den tuin. Zonder acht te slaan op Despard, nam hij Marjorie ter zijde en vertelde haar zijn wedervaren. Over een uur ben ik met mijn auto voor en breng ik je vader tegelijk met mijnheer D- pard naar Newton Abbot. Als ik terugkom, gaan wij nog even toe ren misschien kunnen we ergens gaan theedrinken, bijvoorbeeld te Moretonhamp- stead. Of beter, we kunnen evengoed met ons tweetjes gaan picnicken in Hey-Tor. Kom, lieveling, vroolrjk kijken Alles komt 'in orde, daar ben ik van overtuigd. Hij boog zich over haar heen en kuste haar, zóó, dat Robert Despard zulks wel moest opvallen. Deze laatste verfrommelde met een vloek „The Western Morning News" in zijn hand. Jim wuifde Marjorie met de hand toe ging door de tuindeur en wandelde terug naar Post-Bridge Hall. Een uur later bracht hij met zijn au to John Dale en Robert Despard naar het station te Newton Abbot. Hij kon een gevoel van tevredenheid niet zen onder naam goedkeuring der conventie mogen vaststellen. (Hier zijn de prijzen vastgesteld voor Middelburg, Vlissingen, Souburg en Goes). Dit heeft tot gevolg dat kolenbonden, coöperaties en handelaren aan den verbrui ker eenzelfden prijs in rekening moeten brengen. Voor zoover het nu de handelaren aan gaat, zij medegedeeld dat de Bond van Kolcnhandelaren ook bij de conventie is aangesloten en deze bepalingen in het leven heeft geroepen. Deze bepalingen zijn in het nadeel van den verbruiker. Wil nu een kolenbond of coöperatie de voorgeschreven verkoopprijs niet toepas sen, dan dreigt de conventie met uitslui ting van levering. Onze inzender zal er misschien vreemd van opkijken, als ik hem mededeel dat hier ter plaatse „de Broederband" reeds met uitsluiting wordt bedreigt, omdat deze in stelling welg'ert de prijzen te verhoogen en geen voorwaarden wenscht te accepteeren, die haar worden opgelegd door de conven tie, in casu de handelaren. Dat hier „de Broederband" de belangen der verbruikers behartigd, behoeft niet na der aangetoond te worden. Nu is er nog een bepaling, die o.m. in houdt, dat eierkolen en anthraciet niet an ders dan per H.L. mogen worden verkocht. „De Broederband" nu kent in haar kolen- bedrijf de H.L. niet. Er wordt uitsluitend per gewicht geleverd, 'n Ieder trekke nu zelf de conclusie waarom de handelaren zoo graag vasthouden aan het systeem van bij de maat te verkoopen. Kolenbonden en coöperaties worden in hun vrijheid beknot. Men zal probeeren hun de bewegingsvrijheid te benemen. Er is eveneens bepaald dat vereenigingen geen grooter kwantum kunnen bekomen dan wat over 1932 is afgenomen. Dit wil dus zeggen dat uitbreiding en oprichting dier bonden niet meer mogelijk is. Op deze manier trachten „belanghebben den" zich een monopolie te verwerven. Dat kolenbonden en coöperaties hier hun zegenrijke taak, welke zij tot hiertoe voor onderdrukken, toen de trein vertrok, waar mede Robert Despard uit Devonshire ver dween om naar Londen terug te keerpn. HOOFDSTUK X. Twijfel. Het was Zaterdag. Een week was reeds voorbij sinds Rupert's arrestatie, sinds hij zijn kamers in Westminster had verlaten en ondar geleide naar het politiebureau was gebracht. Het scheen hem toe alsof hij, ofschoon wakker, een droom doorleefde, waarin hij ongewild de lijdende persoonlijk heid was. Hij had in de afgeloopen week alleen bezoek gehad van den gevangenis-kape laan. Hij dacht aan de nachten in de naak te, koude cel, de bange droomen in de duis ternis, het gerechtshof met het gezoem der gevoerde gesprekken, die plotseling ver stomdendan weer zag hij zichzelf zit ten op de beklaagdenbank en voelde, beter dan hij het vermocht te zien, dat aller oogen op hem rustten. Hij had zich verdedigd, hij had getracht zijn onschuld te bewijzen, met een stem. die hij nauwelijks als de zijne herkende. Hij schaamde zich, hij kreeg daarbij het gevoel alsof hij in een dikken, ondoordring- baren ist stond. Men beschuldigde hem /an valschheid in geschifte, doch hij zou ogen borgstelling worden vrijgelaten, mits hij twee borgen had, ieder voor 500 pond sterling. Hij had zijn hoofd geschud, de brok in zijn keel, die hem het spreken be lette, weer inslikkend. Wie wilde voor hem Ie week 188k- De Vlissingsche duinwaterleiding is reeds sinds eenigen tijd in werking. Hoewel nog geen bepaald gebruik van duinwater wordt gemaakt, werkt de machine voortdurend om de buizen te doorstroomen en alle onreine voorwerpen daaruit te verwijderen, zooals zand of modder, die gedurende den aanleg daarin kunnen zijn gekomen. Die zuivering is reeds zoover gereed ge komen, dat reeds op 5 Januari een zeeschip van het noodige duinwater is voorzien. De bouw van de stoomboot „Soerabaja", die op 17 Nov. van de werf der Kon. Mij. „de Schelde" te water liep, is reeds zoover gevorderd, dat op Zondag 6 Januari a.s. de officieele proeftocht op de Noordzee kan plaats hebben. Bij voldoende uitkomsten zal de „Soerabaja" direct naar Rotterdam ver trekken om voor de geheele uitrusting en haar eerste reis naar Indië op den 19 dezer maand te worden gereed gemaakt. In ruim zes weken is dus het afwerken van het schip en het stellen der machines en ketels gereed gekomen. Een ware prestatie. 9 Door den minister van marine is aan den loodsschipper le klasse L. J. Engels Z.Excs bijzondere tevredenheid betuigd voor de hoogst bekwame en beleidvolle wijze waarop door hem, als gezagvoerder van loodskotter no. 7, gedurende en na den storm van 12 December jl. is gehandeld, zoomede voor de door hem betoonde activi teit door weder onmiddellijk de kruispost te bezetten, zonder na al het doorstane leed en de bekomen averij naar binnen te komen. De directie der Stoomvaart-Mij. „Zee land" heeft besloten, op nog twee harer mailbooten electrische verlichting aan te brengen, nl. op de „Prinses Elisabeth" en de „Prins Hendrik". De levering en aanleg is opgedragen aan de firma Willem Smit Co. te Slikkerveer. Beroepen tot predikant bij de Ned. Herv. gemeente te Holysloot c.a. de heer J. H. van 't Hof, candidaat te Vlissingen idem tot predikant bij de Chr. Geref. gemeente te Dinteloord, ds. B. Veenstra alhier. borg staan Hij begon in te zien, dat hij niet één vriend, niet één waren vriend hadveel bekenden ja veel kameraden doch niet één vriend Een traan viel op het geopende boek, dat hij in de hand hield„Barnaby Rudgé" en dat hij van den geestelijke had ontvan gen. Hij had juist het twee-en-zestigste hoofdstuk gelezen. Het verhaal van Rud- ge's gevangenis had hem eenige gemoeds rust geschonken. Zijn gedachten gingen echter vooral uit naar de vrouw, die hij zoo innig liefhad. Ruby Opnieuw voelde hij den ijzeren greep om zijn borst. Hoe vaak had hij zich al suf geredeneerd en gevochten tegen zijn vermoedens, die ten langen leste voor hem in zekerheid veranderd waren I Waarom zocht Ruby hem dan niet op Waarom liet ze nu niets, niets van zich hooren Wat was hij toch laf geweestHet wa pen, dat hij tegen zichzelf had gericht, had hij in werkelijkheid gericht op haar hart. Zij had dit groote misdrijf gepleegd, ten einde hem voor een nog grooter misstap te behoeden. Nu moest hij toonen, dat hij een man was, om te boeten voor zyn fouten. Hij liep in zijn nauwe cel heen en weer. De sleutel ging in het sleutelgat, de deur werd geopend en een cipier gaf aan Rupert een kort bevel om hein te volgen. (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1934 | | pagina 5