'I:
DIAMANT
TWEEDE BLAD
LICHTZINNIGE JEUGD
I
HET JAAR 1933.
FËUIILETON
DE POSTJAGER - ZILVERMEEUW EN DE PELIKAAN
KAMEROVERZICHT
Bak- en Braadvet
van de
Vrijdag 29 December 1933. No. 306
n
Het jaar 1933 begon onder den druk van
het Oost-Aziatisch conflict en van Japan's
veroveringstochten in het Chineesche ge
bied, waaruit de nieuwe Mantsjoerijsche
staat is voortgekomen. Het beroep van
China op den Volkenbond had de commis
sie van 19 voortgebracht, door een buiten
gewone Volkenbondsvergadering benoemd.
Het rapport van deze commissie was ver
nietigend voor Japan. En Japan's weige
ring om zich aan de daarin uitgesproken
veroordeeling te onderwerpen, had het uit
treden van Japan uit den Volkenbond ten
gevolge. Dat uittreden scheen wel voor
het Japansche Imperialisme de laatste
slagboom op te ruimen. Sindsdien is Japan
op den ingeslagen weg zonder eenige con
sideratie voor de publieke opinie der we
reld voortgegaan en heeft China ge
dwongen zich feitelijk bij de veroveringen
neer te leggen. Toen het daarna ook Rus
land begon te bedreigen, heeft de Russi
sche regeering na aanvankelijk een tege
moetkomende houding te hebben aange
nomen, plotseling de tanden laten zien op
een wijze, die Japan zeker niet het minst
verbaasde. Of dit een gevolg is geweest
van deze onverwachte krachtsuiting, het
bleek in elk geval dat ook Amerika het
groote' gevaar begon te beseffen dat van
Japan's imperialisme dreigde en in het
verzet daartegen in Rusland een niet te
versmaden bondgenoot zag, wat mede in
verband met de verwachting van oecono-
mische voordeelen tot de erkenning van
Rusland door de Vereenigde Staten heeft
geleid tijdens een bezoek, dat Litwinof,
Rusland's minister van buitenlandsche za
ken op verzoek van Roosevelt aan
Washington bracht.
Het verdient zeker de opmerkzaamheid,
dat thans de publieke wereldopinie zich
niet meer zoo eensgezind tegen het Japan
sche en al dergelijk imperialisme keert als
in het begin van het jaar. Het schijnt wel,
of de overal nog levende geest van impe
rialisme en overheersching, die een ont
kenning van het recht inhoudt, zich vrijer
uitspreekt en laat gelden sinds de gebeur
tenissen in Duitschland hem als het ware
een zekere positie hebben gegeven en de
krachten, uit dien geest levende, in het
nieuwe Duitschland en het fascistische
Italië een vaster kern hebben gevonder,
waaromheen ze zich kunnen kristalli-
seeren.
Het veiwonderde dan ook niemand meer,
dat na Japan aan het einde van dit jaar
ook Duitschland uit de ontwapeningscon
ferentie en uit den Volkenbond trad, toen
het Engelsche voorstel in de commissie
voor de ontwapeningsconferentie, waar
door de internationale controle langer zou
komen te duren dan aanvankelijk bedoeld
was en Duitschland gedurende dien tijd
zich de wapenen niet zou mogen aanschaf
fen, die anderen bezaten, Duitschland's
eischen van gelijkgerechtigheid in feite af
wees. Maar 't heeft de ontwapeningsconfe
rentie en het ontwapenings-vraagstuk in
een impasse gebracht, waar toch een
ontwapenings-overeenkomst, waardoor
Duitschland niet gebonden was, voor
de anderen al heel weinig aantrekke
lijks meer had. Men heeft dan ook getracht
Duitschland opnieuw in de ontwapenings
besprekingen te betrekken. De poging om
door een FranschDuitsche overeenkomst
dit te vergemakkelijken heeft, nu Frank
rijk Hitler's voorstellen heeft afgewezen,
tot nu toe geen succes gehad, maar wordt
blijkbaar voortgezet. De poging onder lei
door ARTHUR APPLIN,
20)
Hij stond juist op het punt te vertrek
ken, toen nog een jonge dame kwam aan
hollen, die hem letterlijk tegen het lijf liep.
Toen ze haar excuses aanbood, herkende
hij haar plotseling. Iris Colyer, een vrien
din van Ruby.
Weet u ook, of miss Strode er al is
Ik zou het werkelijk aardig vinden, als u
haar even mijn groeten deed, zei hij. Ik
ben zoo juist teruggekeerd in Londen en ik
veronderstel, dat ik niet meer dan vier-en-
twintig uur tgd heb. Ik had graag, dat ik
haar even na de voorstelling van van
avond kon spreken.
Hij bemerkte niet, dat miss Colyer hem
verbaasd aankeek. Ze bedacht zich even
voor te antwoorden.
Weet u dan niet, dat ze vertrokken
•s Ze zal nu zoowat al een week afwe
zig zijn.
Vertrokken herhaalde Rupert ver-
Ja. Wist u het niet Ze leek wat
..down". Misschien een zware kou gevat. In
ieder geval vroeg ze een paar dagen vrij
een beste meid toch. Ze heeft dit laat
ste jaar wel hard gewerkt.
Jadat is zoo..,...: ze heeft een
ding van Mussolini om öf Duitschland in
den Bond terug te brengen, 6f in een con
ferentie der vier groote mogendheden
1 aigs den weg van het in Juni door Musso
lini tot stand gebracht vier mogendheden-
pact de zaak te regelen, wordt eveneens
nog voortgezet. Een regeling door de vier
groote mogendheden onderling stuit op den
tegenstand van Frankrijk. En een poging
om Duitschland in den Bond terug te bren
gen zal eveneens Frankrijk en met Frank
rijk ook de kleine staten en Engeland op
haar weg vinden, nu Mussolini als voort
zetting van zijn vier mogendheden-pact
daaraan de poging tracht te verbinden tot
hervorming van den Bond in anti-demo-
cratischen geest.
De groote fascistische raad van Italië
heeft onlangs verklaard, dat Italië zoo de
Bond niet hervormd werd, uit den Bond
zou treden. Dit is geen verklaring van den
Duce, maar uitsluitend een proefballon,
door dezen opgelaten, waarmee hij zich den
weg vrij houdt voor een terugtocht. Maar
zij drukt niettemin zijn streven duidelijk
uit. De Duce is nooit een vriend van den
Volkenbond geweest en kon dat krachtens
zijn beginsel ook niet zijn. Nu Duitschland
na Japan uit den Bond is getreden, tracht
hij zijn poging om Duitschland's medewer
king opnieuw te verkrijgen en zijn streven
naar anti-democratische hervorming van
den Bond samen te koppelen, blijkbaar in
de hoop, dat de staten, die om het behoud
van den Bond bezorgd zijn, gemakkelijker
in zijn hervormingsplannen mee te krijgen,
te eer, wanneer hij daarbij nog met het
dreigement van Italië's uittreding werkt.
In Engeland schijnt de overweging van het
belang van den Bond ook werkelijk haar
invloed te laten gelden.
Maar Frankrijk verzet zich resoluut tegen
deze pogingen om den Bond te denatu-
reeren, door er een Bond van groote mo
gendheden van te maken, waaruit de klei
ne staten alleen over hun rechtstreeks aan
gaande kwesties zullen kunnen worden ge
hoord, en wordt daarin krachtig gesteund
door de Kleine Entente en Benesj, deu
Tsjecho-Slowaakschen minister van bui
tenlandsche zaken in het bijzonder. Dat is
niet alleen uit democratische gezindheid.
Het belang van Frankrijk en Frankrijk's
bondgenooten in Midden- en Zuid-Oost
Europa brengt mee, dat ook de kleine sta
ten zeggenschap houden in het internatio
nale leven. En hier sluit dan ook de nieuwe
tegenstelling weer aan bij de bestaande en
loopt ze min of meer evenwijdig met de
FranschItaliaansche tegenstelling, die
in den strijd om de macht in Midden-Euro
pa tot uitdrukking kwam en met de
FranschDuitsche, die een bevestiging
van Frankrijk's macht door middel van de
kleine bondgenooten voor Frankrijk tot le
vensvoorwaarde maakt. Aan de eene zijde
staan de imperialistische en autoritair ge'
regeerde staten, die enkel het. machtsbe
ginsel in het nationale zoowel -als in het
internationale leven erkennen, Italië,
Duitschland, Japan, aan de andere zijde de
democratische landen, die het recht als
basis wenschen en daardoor ook principi
eel pacifistisch zijn en zich tegen het impe
rialisme en de overheersching der groote
ren keeren, waarvan Frankrijk en Enge
land de groote vertegenwoordigers zijn.
Rusland, dat ev neens autoritair geregeerd
wordt en geen lid van den Volkenbond is,
staat er buiten. Maar beide groepen trach
ten het naar zich toe te trekken, getuige
ook Mussolini's uitnoodiging aan Litwinof
tot een bezoek aan Rome. Polen hoort als
bondgenoot van Frankrijk bij de Fransch-
Engelsche groep, maar neemt door zijn
toenadering tot Duitschland den laatsten
tijd een ietwat aarzelende houding aan. En
de Vereenigde Staten, die zich geheel bui
ten den strijd om den Volkenbond houden,
staan met hun sympathie aan den kant
van Frankrijk en Engeland en steunen ook
de Fransch—Engelsche politiek, vooral
in haar streven de ontwikkeling van
Duitschland's macht tegen te gaan.
Bovendien kan deze FranschEngelsche
groep steun verwachten van het blok van
staten, dat bezig is zich om de Kleine En
tente als middelpunt in Zuid-Oost-Europa
te vormen en dat naast de landen der
dag verlof gevraagdherhaalde Rupert
bij zichzelf op mechanischen toon.
Waarheen is ze vertrokken
Iris Colyer haalde de schouders op.
Daar heb ik niet de minste idee van.
Zooals u weet, mijnheer Dale, was Ruby
niet iémand, die veel praatte trouwens,
ze sprak nooit over haar eigen zaken en
evenmin over die van anderen, zooals de
overige dames hier.
Ze stak hem haar keurig gehandschoende
hand toe.
Ik moet weg, want zooals gewoonlijk
ben ik weer laat. Ik vermoed wel, dat u
binnen een paar dagen van Ruby zult hoo-
ren. Nu herinner ik mij, dat zij over het
vasteland sprak. Parijs geloof ik. Ze zei
ook nog dat ze mij een paar kaarten zou
zendennatuurlijk heeft die kleine heks
het vergetennu, tot ziens
Iris Colyer verdween, Rupert vriendelijk
toeknikkende. Hij bleef nog even in de
gang staan, niettegenstaande hij van alle
kanten werd aangestooten door passeerend
theaterpersoneel en anderen.
Eindelijk werd hij meester over zichzelf
en stond weer buiten.
Hij wandelde in de richting van Picca
dilly-circus. Het scheen hem haast onmo
gelijk, dat Ruby, zonder ook maar de min
ste mededeeling, zonder zelfs haar adres
voor hem te hebben achtergelaten, zou zijn
vertrokken. Op dén dag van'hun afscheid
had ze in ieder geval toch niets er van ge
zegd, dat ze zich minder prettig of ziek
voelde. Hij kon niet aannemen, dat ze ver
Kleine Entente ook de Balkan-Staten met
Turkije en wellicht Rusland zal omvatten
en waarvan verschillende leden zich ern
stig bedreigd gevoelen door het Duitsche
gevaar, alsmede door de tot nu toe buiten
alle groepeering gebleven staten als ons
land, de Scandinavische tónden enz.
Want deze tegenstelling, die zeker een
strijd is om de macht, maar toch ook meer
dan in 1914 het duidelijk uitgesproken
karakter van een strijd om de democratie
vertoont, heeft haar felle actualiteit ge
kregen door
DE OVERWINNING VAN HET
NATIONAAL SOCIALISME IN
DUITSCHLAND,
die in sterke mate ook de internationale
politiek in het afgeloopen jaar heeft be-
heerscht. De antipathieën, die nog altijd
tegen Duitschland bestonden, maar merk
baar verzwakten, zijn in bijzondere heftig
heid herleefd door de nationaal socialisti
sche terreur, die zich niet alleen tegen
menschen en partijen, maar ook blijkens
de boekenverbranding te Berlijn tegen be
schavingsuitingen richtte en die in de
concentratie-kampen, waar men politieke
tegenstanders opsloot, in de Jodenvervol
gingen, waarop Arabische onlusten in Pa
lestina de ongedachte reactie leverden, en
in het nemen van gijzelaars teneinde uit
geweken familieleden te dwingen zich in
handen der nationaal socialistische tegen
standers te stellen, al een uiterst weerzin
wekkend karakter aannam. En bovendien
is het oude wantrouwen tegen Duitsch
land weer feller opgelaaid, nu er een partij
aan het roer is, die door Hitler's eigen uit
latingen en die van zijn medeleiders, door
de militaire inrichting, door het opsluiten
van pacifisten zich steeds als een oorlogs
partij had aangekondigd. Hitier heeft door
zijn bekende rede in den Rijksdag, die van
vredelievendheid overvloeide, dat wan
trouwen trachten weg te nemen. Ook
Duitschland's aanvankelijk gematigde hou
ding te Genève was een poging in die rich
ting. Maar Hitler's oude plunje, de door
hem gekweekte geest, die zich niet direct
het zwijgen liet opleggen, en het optreden
zijner regeering in het binnenland zaten
hem daarbij in den weg. En het is ten
volle begrijpelijk, dat men aan woorden in
dezen weinig hecht, wanneer men ziet, hoe
nu nog door de Duitsche regeering elke
mededeeling van buitenlandsche journa
listen, waardoor iets van de militaire oefe
ning der S. A.-troepen naar buiten uit
lekt, met gevangenneming straft, zooals
zij dat tegenover den Engelschen journa
list deed, die een verslag gaf van de parade
dezer troepen teKehlheim en die alleen
aan de krachtdadige tusschenkomst zijner
regeering zijn spoedige invrijheidstelling
dankte. Trouwens de agressieve houding
van Duitschland tegenover Oostenrijk be
wijst wel hoe vredelievend Hitier en de
zijnen zijn.
Wahneer geen vrees voor Frankrijk's
militaire macht de nazi's "terughield, dan
waren ze allang ter bevrijding van het
broederv.olk Oostenrijk binnengerukt. Nu
kon zelfs de tusschenkomst van Engeland
Frankrijk en Italië nauwelijks een einde
maken aan de Duitsche vliegtochten boven
Oostenrijksch gebied en de anti-Oosten-
rijksche radio-uitzendingen.
De eerste on vangst van het nieuwe
Duitschland was dan ook tengevolge van
deze stemming, die ook de regeeringen niet
onaangeroerd liet, in de vergaderingen te
Genève zoo onhartelijk, dat zelfs de Itali
aansche vriend Duitschland's partij niet
drufde nemen. Op de internationale ar-
beidsconferentie, waar men weigerde de
Duitsche afgevaardigden te erkennen,
werd de stemming zelfs zoo vijandig, dat
de afvaardiging haar geloofsbrieven terug
nam en de vergadering en Genève verliet.
Ook de ontvangst van Hitler's bjjzonderen
afgezant naar Londen, Rosenberg, toonde
een zelfde stemming. En de wijze, waarop
de vervolging wegens de brandstichting
in het Rijksdaggebouw werd geleid, waar
bij blijkbaar maar vier willekeurige com
munisten als medeplichtigen werden ge
arresteerd, en die een nevenproces van
internationale juristen te Londen uitlokte,
deed, evenals de voering van het proces
trokken was. Plotseling schrok hij bij de
gedachte, dat ze misschien ernstig ziek
kon zijn.
Hij nam een rijtuig en reed naar haar
pension in Baker Street. Hij belde driemaal
doch kreeg geen gehoor daarna ging hij
op zoek naar den concierge. Deze beves
tigde de mededeeling van Iris Colyer.
Miss Strode was voor een paar dagen
vertrokken. Waar ze heen was, wist hij
niethij kon zich alleen herinneren, dat zij
den taxi-chauffeur Victoria-Station had op
gegeven. Ze was omstreeks acht uur des
avonds vertrokken, denzelfden dag waarop
Rupert naar Devonshire was afgereisd. Wel
had ze nog medegedeeld, dat ze een adres
zou opgeven, waarheen de brieven, die voor
haar aankwamen, konden worden doorge
zonden, doch men had nog niets van haar
gehoord.
Rupert stond op het punt te vragen of
ze alleen was vertrokken, doch hij bedwong
zich zelf, beschaamd als hij was over zoo'n
gedachte. Jalouzie a^-cen gaf hem die in.
Hij vertrok, zonder verder nog een woord
te spreken en dwaalde doelloos door de
straten.
Weer werd hg bezield door de ontzetten
de vrees, die heb gedurende de laatste
acht-en-veertig uren zoo dikwijls bekropen
had en waartegen hij tot nog toe steeds
met succes had gevochten.
Nu kon hij deze vrees echter niet over
winnen. Een verschrikkelijk vermoeden
kwam daarbij in hem op.
Waarom was Ruby vertrokken vroeg
De „Jager", die „schoot een geweldigen hok
Bij 't jagen naar onze gewesten.
Hij schoot in 't opschieten totaal niet meer op
En gaf ook geen Kerstpost ten beste.
De „Meeuw" zou het doen in 't schitt'rend gewaad
Dat zilv'ren meeuwen slechts dragen.
Hij pronkte wel niet als 't Jagertje deed,
Maar wilde toch ook wel behagen.
Het meeuwtje liet ook de zaak maar „blauw-blauw"
Deed zelfs geen stapje naar buiten.
Het liet „Tante Pos" maar staan in de kou
Liet iedereen stil naar hem fluiten.
Zij hadden wel praats gekwetter geschreeuw
Maar één had de „kracht" voor het wonder.
Hij spotte wat schamper met al dat gezeur
En kon het waarachtig wel zonder.
Hij strekte de wieken en wette de snep
En stak toen den kop naar den hemel -—
Een woedend geronk een aanloop een sprong
Verlatend dat aardsche gezemel.
Hij slokte de post van 't Jagertje op
En zette haar na even vier dagen
Aan d'and'ren kant van den aardbol weer neer
Had daarmee 't record ook geslagen l
Wij staan even stil en denken eens na
Zijn stom ook van deze prestatie.
Smirnoff en Soer en hun kameraads
('t Kwartet der Hollandsche Natie)
Zij hielden de vlag en het vliegtuig wel hoog
Heel hoog in de hoogere luchten.
Maar hooger nog hield men den Hollandschen naam
Der K.L.M.-Indiëvluchten.
In vier dagen „uit" in drie dagen „thuis"
Een voorbeeld voor andere naties.
Een vliegdienstmethode tot nu onbekend,
Met sneller verplaatsingsprestaties.
Wij staan even stil en denken eens na
Wat moet men het meest wel vereeren
De vliegtuigbemanning het vliegtuig of wel,
De menschen die alles beheeren
Ha-Vee-Weel
zelf met Goering's ongelukkig optreden,
dat het vertrouwen in de Duitsche recht
spraak ernstig aantastte, Duitschland
eveneens veel kwaad. Zoo groeide de anti-
Duitsche stemming tot een besliste vijand
schap, die in felle anti-Duitsche betoogin
gen, maar ook in de houding van andere
regeeringen tot uiting kwam.
Het was niet de eenige uitwerking der
nationaal socialistische overwinning. Deze
overwinning bood aan de mede door den
heerschenden nood versterkte anti-demo
cratische en anti-parlementaire strooming,
die steeds overal aanwezig is en ook door
de vrees voor het communisme nieuw
voedsel had gekregen, een zeker concen
tratiepunt in de nieuwe bewegingen van
fascisme en nationaal socialisme.
EERSTE KAMER.
Vergadering van Donderdag.
Indische pensioenen. Allerlei.
Elf wetsontwerpen had de Eerste Kamer
nog af te doen vóór 1 Januari.
Het belangrijkste was dat van de korting
der Indische pensioenen en daarover heeft
men academisch gedebatteerd.
Wat is pensioen Daarover is verschil
van meening. Is er een publiek rechtelijke
verhouding of een privaatrechtelijke Het
zal de slachtoffers van de korting ijskoud
laten.
Niet onvermakelijk was het den heer De
Savornin Lohman te hooren vertellen dat
hij tien jaar geleden een opvatting heeft
verdedigd, die hij nu losliet. Hij was toen
hij zichzelf gedurig af, steeds niet in staat
het antwoord op deze vraag te geven,
waarvoor hij innerlijk terugdeinsde.
Toen zij hem in zijn pension vaarwel zei,
wist ze dus reeds van haar vertrek af de
noodige toebereidselen waren toen reeds
gemaakt. Ze had alles voor hem zorgvuldig
verborgen gehouden. Hier was geen ziekte
in het spel dit zou hij ongetwijfeld heb
ben bemerkt, óf Ruby zou het hem zeker
gezegd hebben. Hp wist bovendien, dat ze
aan haar werk in het Ingénue-Theater wer
kelijk gehecht was, ze ging er geheel in op.
Waarom was ze dan vertrokken
Waarom was ze nu zoo plotseling uit
ztjn leven.verdwenen? En uit Londen weg?
Waarom die plotselinge, spoorlooze ver
dwijning
Ze hield van hem. Niets was bij machte
zijn geloof aan haar liefde aan het wanke
len te brengen. Metterdaad had ze getoond
hem werkelijk lief te hebben. Haar liefde
had zijn leven gered.
Het lawaai van het verkeer drong gon
zend tot hem door links glinsterden de
lichten van Oxford-street, tegenover hem
lag het donkere park, hier en daar ver
licht door het flauwe schijnsel van een gas
lantaarn.
Zjj h i hem gevrijwaard voor de misdaad
der zelfvernietiging. Met buitengewone
scherpte trokken al de beelden aan zijn
geestesoog voorbij iedere minuut van den
laatsten dag van hun samenzijn stond even
scherp voor hem als eên foto.
Ze had hem niets 'gezegd van haar geluk
nog niet zoo op de hoogte van de ingewik
kelde materie der pensioen-wetgeving. Zoo
iets moet een professor niet al te dikwijls
in zijn leven overkomen. In de Tweede Ka
mer heeft de heer De Geer zich vastge
klampt aan die professorale theorie van
tien jaar terug de theorie die nu losge
laten is.
Pensioen is geen lijfrente.
Pensioen is geen uitgesteld loon.
Pensioen is geen sociale verzekering.
Aldus is ons vandaag geleeraard. Wat
dan wel Weet-ik-veel, zeggen of denken
de meeste leden en zij stemmen vóór de
verlaging omdat de schatkist geen geld
heeft. Slechts 9 waren tegen, 7 socialisten
en 2 democratische Katholieken.
Avondvergadering.
Verhooging tabaksaccijns.
Had de Kamer overdag het tekort op het
Indische budget met 7 miliioen verminderd,
's avonds ging het om het moederlandsche
budget, met name om de verhooging van
den accijns op tabak, welke na 1934 niet
minder dan 14 miliioen 's jaars in de schat
kist moet brengen.
Mr. Van der Hoeven zorgde voor een
45 ets p. pond - 221 ets p. half pond
bij de wedrennen, tot op het oogenblik, dat
ze hem aantrof in den armstoelhet
fatale oogenblik. Toch kende ze zijn om
standigheden ten volle. Ze wist, dat door
de achteruitzetting van het favorietpaard
zijn ondergang slechts een kwestie van
uren, hoogstens van enkele dagen was. En
toch had ze niets gezegd. Eerst toen ze
hem zag zitten, van aangezicht tot aange
zicht mèt den dood, had ze gesproken.
Hij wreef zich met de hand over het
voorhoofd, als om de beelden, die voor hem
opdoemden, te verjagen. Hij hoorde Aft
zelf lachen.
Het volgend oogenblik liep hij zoo haré
als hij maar kon, met groote passen door
het park, als om te ontsnappen aan zijn
eigen gedachtengang en aan den angst, die
zgn geheele persoon had doordrongen.
Bij Hyde-Park Corner nam hij een om
nibus. Hij had er behoefte aan zich in zjjn
kamer op te sluiten. Alleen zijnAlleen
z.jn. Misschien trof hij thuis toch wél iets
aan, een of ander bewijs, dat zijn vrees
ongegrond was.
Het eerste wat hij deed was het vuur
aanmaken en al de eleetrische lampen in
schakelen. Op zijn bureau bemerkte hij
toen een vaas met eenige verwelkte bloe
men. Hij stond op het punt ze in het vuur
te gooien, tóch hij bedacht zich. Voor zoo
ver hij zich kon herinneren, waren in zijn
kamer geen bloemen bij zijn vertrek.
:(Wordt vervolgd.)