SPORT
EEN VERSCHRIKKELIK
SPOORWEGONGELUK
IN FRANKRIJK.
heer Van Oorschot bleef zijn eenmaal inge
nomen standpunt handhaven en kon dus
zijn stem niet aan de begrooting geven. Hy
onderstreepte nog nader het door hem in
eersten aanleg gehouden betoog en was
door den heer De Mey allerminst van ziens
wijze veranderd geworden.
Evenals de heer De Meij gedaan had
moest hij zich verzetten tegen een poging
van den heer Van der Beke Callenfels om
de openbare leeszaal om hals te brengen.
Op de groote beteekenis van de leeszaal
voor het geestelijk leven van onze gemeen
te liet hy het volle licht vallen.
Door den heer De Meij werd met ver
schillende cyfers aangetoond, dat de lees
zaal zich in toenemende belangstelling mag
verheugen en de opheffing van deze nut
tige instelling voor onze gemeente werkelyk
een groot verlies zou beteekenen.
Een poging door den heer Sorel gedaan
om in 1934 geen kermis te houden, werd
door de heeren De Mey, Van Oorschot en
Andriessen bestreden, vooral ook op finan-
cieele gronden, omdat wrj de baten van de
verpachting der standplaatsen 8000 niet
kunnen missen.
De voorzitter gaf den heer Callenfels in
overweging zijn voorstel tot schrapping der
subsidie voor de leeszaal in te trekken, om
dat aanneming van zijn voorstel gelyk zou
staan met opheffing der leeszaal.
De heer Callenfels was daartoe aanvan
kelijk niet bereid, doch nadat hem duidelijk
was gemaakt dat dit voorstel nog eerst wel
ëens nader mag worden bekeken, nam hy
het ten slotte terug en zal hij het volgend
jaar met een voorstel komen.
Na de algemeene beschouwingen der be
grooting gaf de artikelsgewyze behandeling
geen aanleiding tot bijzondere besprekin
gen.
De subsidie voor de burgerwacht werd
behouden en de kermis zal het volgend jaar
doorgaan, daar alleen de anti-rev. en chris-
telijk-historischen zich daartegen verklaar
den.
Bij de afdeeling voor steun aan jeugdige
werkloozen bracht de heer Van Spanning
een artikel in de „Vliss. Courant" ter spra
ke, waarop hij een feilen aanval deed. De
heer Van Spanning zal toch wel begrijpen
dat dergelijke critiek niet in den raad
thuis behoort.
De heer Marijs deed nog een poging om
de handelingen van den raad niet buiten de
gemeente te laten vervaardigen. Het bezui
nigingsmotief gaf evenwel den doorslag en
met 14 tegen 5 stemmen werd besloten dat
de handelingen door de Alphensche schrijf
kamer zullen worden gemaakt.
Het weksysteem voor de brandweer kwam
ook weer ter sprake. Ook hier waren de
financiën oorzaak dat nog geen afdoende
oplossing is gevonden. Het vroagstuk heeft
evenwel de volle aandacht van het dage
lij ksch bestuur.
Bij de begrooting der bedrijven heeft de
heer Van Hal bij de gemeente-reiniging nog
eens krachtig aangedrongen op een andere
stortplaats voor de gemeente-reiniging.
Een afdeonde oplossing zou zijn het vuil
naar zee te brengen, doch dit kost te veel
geld.
Wy zullen nu maar hopen dat op een an
deer wijze een afdoende oplossing wordt ge
vonden, want de tegenwoordige toestand
mag zeker niet bestendigd blijven.
Toen de voorzitter om even elf uur den
hamer kon laten vallen, constateerde hij
met genoegen dat wij ons in 6 uren door de
begrooting heen hebben gewerkt. Een prij
zenswaardige vlugheid, waarmede men in
gemeenten van ongeveer gelijke grootte als
de onze wij denken aan een gemeente
in onze onmiddellijke nabijheid wel eens
rekening mag houden.
De gemeente-secretaris en het verdere
secretariepersoneel ontvingen, onder ap
plaus der geheele vergadering een bijzonder
woord van dank voor het werk dat zij aan
de samenstelling der begrooting hebben ge-
bad.
Het twintigste Raadslid.
VOETBAL.
AFDEELING IV.
1ste klasse.
P.S.V.B.V.V. 7—2
MiddelburgLonga 31
2de klasse A.
DOSKO—Breda 0—0
Vlissingen IIBreskens 20.
Voor dezen voor beide partyen zoo be
langrijken wedstrijd bestond een flinke be
langstelling. Onder leiding van scheids
rechter Huijbregtse wordt om 2 uur afge
trapt. Het terrein verkeert in uitsteken
den staat. Het begin is zeer sensationeel,
want in de eerste minuten neemt Vlissin
gen de leiding door Van der Want, die on
houdbaar inschiet, als de Breskens-back
over het leder heentrapt (10). Tot de
rust wegen de partijen volkomen tegen
elkaar op. Het is een stryd met wisselende
kansen, waarbij de doelverdedigers ver
schillende malen in actie moeten komen.
Het samenspel in de roodwitte voorlinie is
zuiver en vlug, maar de hechte Breskens-
achterhoede voorkomt op stevige wijze elk
gevaar. Een voordeel voor Breskens was,
dat de meeste spelers physiek de meerde
ren waren van de Vlissingers.
Als in de tweede helft een kwartier ver
streken is, krijgt Vlissingen een strafschop
toegewezen. Deze wordt door Izeboud on
houdbaar ingezet (20). Ook in de tweede
helft geven de partijen elkaar niets toe. De
Vlissingen-doelman wist eenige malen een
zeker doelpunt te voorkomen. Vlissingen
blijft, goed samenspelend, bet Breskens-
doel belagen, maar tot doelpunten komt het
niet meer. Zoo eindigde deze wedstrijd
met een verdiende puntenwinst voor de
roodwitten.
INSIDER.
De wedstryd Terneuzen-Vlissingen I ging
wegens terrein-afkeuring niet door,
3de klasse A,
OranjeZeelandia 2 61
Zeeuwsche Voetbalbond,
E.M.M. IDe Zeeuwen III 30
Zeelandia III—R.C.V, 0—1
Bekerwedstrijd.
VlissingenHulst 20.
Onder leiding van scheidsrechter Mon-
taan werd tweeden Kerstdag deze Beker
wedstrijd gespeeld. De publieke belangstel
ling hiervoor viel tegen.
Vlissingen speelde in een nieuwe voorli-
nie-samenstelling met Wielemaker op de
rechtsbuiten en Ch. Vader op de linksbin
nenplaats, Van Peenen stond linksbuiten,
Kersemakers rechtsbinnen en Verhulst
mid-voor. Deze opstelling schonk weinig
bevrediging en kan als proef dan ook als
geheel mislukt beschouwd worden. Alleen
van Peenen op de linksbuitenplaats was
zyn plaats waard. Als geheel was het een
slechten wedstryd van beide zijden, die
geen moment vermocht te boeien. Als ver
zachtende omstandigheid voor hét ver-be-
neden-kunnen-spelen van de Vlissingen-
voorwaartschen kan het hard bevroren veld
gelden. Hulst presteerde weinig en bepaal
de zich in hoofdzaak tot verdedigen. Her
haaldelijk werd het leder door de verschil
lende Hulst-linies maar lukraak wegge
trapt. Een normaal spelend Vlissingen had
van dezen ploeg met groote cyfers kunnen
winnen. De buitenspelers van Hulst brach
ten er zoo goed als niets van terecht. Deze
waren trouwens plaatsvervangers voor an
dere spelers welke vroeger op die plaatsen
deel van het Hulst-elftal uitmaakten.
In de eerste helft was de thuisclub na
genoeg voortdurend in de meerderheid met
af en toe een uitval van Hulst. De meer
derheid van Vlissingen werd voldoende
gedemonstreerd door het feit, dat er meer
dan 10 hoekschoppen in de eerste helft op
het Hulst-doel werden genomen. Vlissingen
kon er maar niet in slagen een doelpunt te
maken, al moet gezegd worden dat 'n hard
schot van Van Peenen uit een voorzet van
rechts, dat van den binnenkant van den paal
in het veld. terugstuitte, beter lot had ver
diend. Het eenige doelpunt dat vóór de rust
gescoord werd, ontstond uit een corner,
waarby de Hulst-verdedigers elkaar in den
weg liepen en het leder hieruit in eigen
doel vloog. Dit geschiedde na een half uur
spelens.
In de tweede helft hetzelfde slechte spel,
al wist de Vlissingen-voorhoede zich nu
meer kansen te scheppen dan tevoren. Hulst
had geluk, toen Kersemakers van dichtby
tegen den paal schoot. Even later scoorde
Vader na goed aangeven van Van Peenen.
De scheidsrechter annuleerde dit doelpunt,
omdat, naar zijn beweren, de bal even daar
voor de lyn juist gepasseerd had. Na ver
schillende vergeeische pogingen gelukte
het Van Peenen na een snelle rush de
score voor Vlissingen te vergrooten en
daarmede Vlissingen in veilige haven te
brengen. De Hulst-aanvallen bezorgden de
Vlissingen-achterhoede geen ernstige moei
lijkheden. Een enkele maal was de mid-
voor gevaarlijk, maar Butz en Aarssens
stonden dan hun man. Ch. Vader kreeg
nog een prachtige kans om het derde doel
punt te scoren, maar hy wachtte zoo lang
met schieten tot hem het leder van den
voet geloopen werd. Met 20 kwam dus
het' einde, waarmede de roodwitten de vol
gende ronde bereiken,
INbIDER.
Bijna tweehonderd dooden.
Vele gewonden.
Een ontzettende spoorwegcatastrophe
heeft Zaterdagavond op korten afstand van
Parijs plaats gehad. Volgens de eerste be
richten bedroeg het aantal dooden bijna
tweehonderd, terwijl een groot aantal per
sonen ernstig werd gewond.
De botsing geschiedde Zaterdagavond te
10 uur op de lijn ParysNancy nabij de
brug van Chauveau tusschen Vaire en Lag-
ny in het departement Seine et Marne ten
Oosten van Parys.
De sneltrein uit Straatsburg botste in
volle vaart op den expresse-trein van Nan
cy. De gevolgen waren catastrophaal. De
treinen reden met een snelheid van onge
veer 80 K.M. Daar de trein uit Straatsburg
geheel uit metalen rijtuigen was samenge
steld en die uit Nancy uit oudere houten
wagons bestond, zijn de meeste slachtof
fers reizigers van den trein uit Nancy. Deze
laatste trein werd nagenoeg geheel ver
splinterd.
Met een geweldig gekraak vlogen de wa
gons in en over elkaarde rijtuigen van
den Straatsburg-trein bleven meerendeel in
tact, doch ontspoorden.
Op verschillende plaatsen van den ver
ongelukten trein uit Nancy brak brand uit.
Nog in den loop van den nacht verspreid
de het vreeselijke nieuws zich door de in
feeststemming verkeerende lichtstad.
Wij hebben Zondagmorgen, nadat Vaz
Diaz ons telegrafisch mededeeling deed van
deze ramp, de voornaamste bijzonderheden
door aanplakking aan ons bureau bekend
gemaakt.
Nadere bijzonderheden.
Reeds de eerste berichten wezen op een
spoorwegramp van grooten omvang en
werd een honderdtal dooden gemeld. De
ramp zou echter nog grooter blijken te
zijn. Volgens de tot Zondagmiddag 12 uur
bekend geworden gegevens bedraagt het
aantal dooden 182 het aantal gewonden
zou tevens nog meer dan tweehonderd be
dragen, van wie velen ernstig.
Direct na het bekend worden van de
ramp werd uit Parys al het beschikbare
reddingsmateriaal naar de plaats des on-
heils gezonden. Ambulances van het Roode
Kruis met geneesheeren en verplegend per
soneel werden eveneens direct naar Lagny
gedirigeerd.
Het reddingswerk ging met groote moei
lijkheden gepaard, daar de uit houten wa
gons bestaande trein uit Nancy op enkele
plaatsen in brand was geraakt en het te
vens een zeer donkere, mistige avond was.
De ramp schijnt door den mist te zijn
veroorzaakt, waardoor de spoorwegsignalen
niet goed zichtbaar waren en een der trei
nen door onveilig signaal is gereden.
De toestand op de plaats van de ramp
was ontzettend.
Toen het gekraak van de op elkaar bot
sende treinen had opgehouden, steeg van
alle kanten een groot gejammer en gehuil
op. De trein uit Nancy vooral, die geheel
vernield werd, was tot de laatste plaats be
zet met Kerstreizigers. De weinigen, die er
goed waren afgekomen, liepen, verstard
van schrik, weg van de plaats van de ramp.
Het personeel van den Straatsburg-trein
trachtte zoo spoedig mogelijk hulp te krij
gen. Overal lagen de koffers en kleeding-
stukken van de reizigers, van wie velen het
leven hadden gelaten. Betrekkelijk kort na
dat de ramp had plaats gehad, waren de
eerste reddingswagens uit Parys reeds ter
plaatse. Ook de Parijsche brandweer was
naar Lagny gekomen om hulp te verleenen
bij het bergen der slachtoffers.
Het aantal slachtoffers van de spoorweg
catastrophe stijgt nog steeds doordat tal
van ernstige gewonden, die in de verschil
lende ziekenhuizen zijn opgenomen, aan de
gevolgen der verwondingen overlijden. Het
aantal gewonden bedraagt bijna driehon
derd.
De machinist en de stoker van den trein
ParijsStraatsburg zyn in verband met de
ramp gearresteerd.
De treinramp brj Lagny heeft in het ge
heele land en ook daar buiten groote ont
roering gewekt. Behalve in oorlogstijd, toen
een troepentransporttrein verongelukte,
heeft een dergelijke treinramp in Frankrijk
niet plaats gehad.
De catastrophe werd .veroorzaakt door
trein nr. 25 bis, die Zaterdagavond te 19.31
uur naar Straatsburg was vertrokken. In
het gehucht Pomponne nabij Lagny, reed
deze trein, voortsnellende met een vaart
van bijna 100 K.M. per uur, op den express-
trein ParijsNancy, die kort te voren was
vertrokken. De trein naar Nancy, die, zoo
als reeds gemeld, uit oudere houten wagons
was samengesteld, werd letterlijk versplin
terd.
De trein voor Nancy, die met vertraging
vertrokken was, had bovendien nog moeten
stoppen voor een onveilig signaal om een
locaaltrein te laten passeeren.
Met donderend geraas reed de sneltrein
voor Straatsburg op den anderen trein in.
Een ontzettende paniek volgde op de bot
sing in den nacht, tijdens den mist, was
niet dadelijk te overzien hoe groot de ramp
was. Dat de gevolgen verschrikkelijk moe
ten zyn, begrepen echter allen, die er het
leven hadden afgebracht, want de trein
was tot de laatste plaats bezet.
De eerste hulp aan de slachtoffers werd
verleend uit Lagny, vanwaar onmiddellijk
alle beschikbaar materiaal werd gezonden.
Behalve ambulance-auto's werden ook par
ticuliere wagens gerequireerd om de slacht
offers te vervoeren. Het geheele spoorweg
personeel van de Compagnie de l'est, on
der leiding van den directeur den heer Ri-
bouz, werd dadelijk na het bekend worden
van de ramp naar de plaats des onheils ge
dirigeerd. De gendarmerie uit Lagny,
Meaux, Etbly en Chelles haastten zich naar
het dorpje Pomponne om assistentie te ver
leenen en orde-maatregelen te treffen.
Spoedig begon het lugubere transport van
de slachtoffers.
Vreeselijk was de aanblik van de slacht
offers. Totaal verminkte lijken, onherken
baar, werden by tientallen onder de puin-
hoopen weggehaald en weggedragen. Aan
alle kanten werd om hulp geroepen door
passagiers, die tusschen de overblijfselen
van den trein waren bekneld geraakt. Tus
schen koffers, pakjes, kleedingstukken en
andere voorwerpen, die uit de coupé's en
bagage-wagens gekomen waren, lagen stuk
ken ledematen en andere overblyfselen van
menschelijke lichamen. Den geheelen nacht
duurde het vreeselijke opruimingswerk
voort en steeds nieuwe slachtoffers werden
ontdekt.
Nog ontzettender dan in den nacht, was
de aanblik op de plaats des onheils bij het
aanbreken van den dag. De ruïne is onbe-
schryfelyk. Aan den eenen kant ziet men
niets dan scherven, stukken van portieren,
uit elkaar gereten banken, kussens met
alles wat er binnen in zit, sponningen van
de ramen, verscheurde gordynen en gedeel
ten van de wagons, waaraan als door een
wonder intact gebleven electrische lampen,
treeplanken, koperen verwarmingsplaten,
luchtkokers, sloten, alles vermengd tot een
spookachtig gewirwar van overblyfselen
van den trein. En daartusschen ontwaart
men dingen, die iemand van ontroering het
hart doen ineenkrimpen. Hoeden, door
drenkt van bloed, dekens, boeken, rollen
papier, doode eenden, die evenveel herinne
ring waren aan een gelukkig Kerstdiner,
foto's, hemden, schoenen met bloed be
vlekt, manden, gescheurde valiezen, waar
uit alle soorten linnengoed en kleeren puil
den. In een woord men ziet er alles wat
door een vroolijke menigte met zich mee
wordt gevoerd aan den vooravond van ge
lukkige dagen
Voor zoover zij niet direct per auto of
ambulance-wagen naar de ziekenhuizen
werden vervoerd, werden alle lyken en ge
wonden bij het aanbreken van den dag per
extra-trein naar Parys overgebracht. Hart
verscheurende tooneelen speelden zich bij
de aankomst der slachtoffers af. Duizenden
verdrongen zich en vroegen, informeerden
naar familieleden en kennissen. Het duurde
zeer lang voordat men eenige zekei*heid kon
geven omtrent het lot en de verblijfplaats
van reizigers uit den trein, die gedood, ge
wond waren of een goed heenkomen hadden
gezocht, zonder dat men wist waarheen.
Zondag zijn in den loop van den dag en
ook in den nacht van Zondag op Maandag
nog tal van ernstig gewonden overleden.
Men neemt aan, dat het aantal dooden meer
dan tweehonderd zal bedragen.
In de beneden-ruimte van het Gare de
l'Est was een chapelle ardente ingericht,
waai* de lijken, voordat zij verder werden
getransporteerd, werden neergelegd. Hier
verscheen Zondagmorgen vroeg reeds de
aartsbisschop van Parijs, kardinaal Verdier,
gaf zyn zegen aan de dooden.
Maandag werd in het Gare de l'Est een
plechtige rouwdienst voor de slachtoffers
van de ramp gehouden, waarby ook ver
schillende leden der regeering tegenwoor
dig waren.
Een van de eersten, die hulp snelden, was
een inwoner van het dorpje Pomponne, die
het volgende verhaal doet
Het was verschrikkelijk zoo vertelde
hij met een stem, nog heesch van ontroering
te zien, hoe de overlevenden als dol ge
worden vluchtten, sommigen met bloedende
gezichten, anderen hun gekneusde ledema
ten ondersteunend. Eerst waren het eenige
particuliere wagens, die te hulp snelden,
daarna de gendarmerie van Lagny en van
Chelles en de brandweer uit de omstreken
en ten slotte eenige ambulances. Toen be
gon de moeilijke bevrijding van de gewon
den.
Een ander verhaalt van een kleuter van
zes jaar, die helaas nooit zijn moeder meer
terug zal zien en de wijze waarop hij als
door een wonder aan den dood is ontsnapt.
De verteller is een luitenant-kolonel van
het 8ste regiment infanterie uit Nancy, die
het kind naar Parijs heeft medegenomen.
De jongen bevond zich zoo vertelt hij
evenals mijn vrouw en ik zelf in een van
de wagens van den verongelukten trein,
toen de vreeselijke ramp plaats had. Er wa
ren nauwelijks eenige minuten verloopen of
men bracht mij dit jongetje, dat in een van
de compartimenten gevonden was. Hij wist
niets van het lot van hen, die hem verge
zeld hadden. Daar ik het plan had opgevat
om naar Parijs terug te keeren, nam ik de
kleine maar met mij mee en ik heb hem
hier naar toe gebracht.
Eenige oogenblikken later was de kleine
terug bij zijn vader, een electricien van bet
Gare de l'Est. Deze man, wiens angst men
zich kan voorstellen, had nog eenige hoop
misschien ook nog het geluk te hebben zyn
vrouw terug te vinden. Diep getroffen was
de man echter, toen het treurige bericht
hem gewerd, dat zijn vrouw een dergenen
was van de lange doodenlyst.
De machinist van den trein Parijs-
Straatsburg, Daubichy gelieeten, heeft, na
dat hij na de catastrophe'tot bezinning was
gekomen, verklaard, geen onveilige signalen
te hebben gezien. Wy reden door twee vei
lige signalen, toen ik plotseling het roode
achterlicht van den trein voor Nancy zag,
niet meer dan 20 M. voor ons uit. Ik remde
uit alle macht, doch op zoo'n korten af
stand kon niets ons meer tegenhouden. Wij
botsten met een hevig geweld op den ande
ren trein en vernielden tal van wagons.
Zooals gemeld, is zoowel de machinist als
de stoker van den trein, in verband met de
catastrophe gearresteerd.
Het spoorwegongeluk is nog steeds on
derwerp van kolommenlange artikelen in
de Fransche bladen. Zooals reeds gemeld
werd is het aantal dooden in den loop van
den nacht gestegen tot 201. Vele gewonden
in de Parysche ziekenhuizen verkeeren nog
in levensgevaar. Het onderzoek naar dé
oorzaak van de ramp wordt voortgezet. In
middels zijn de gearresteerde machinist en
stoker van den D-trein ParijsStraatsburg
gisterenavond laat in vrijheid gesteld, aan
gezien men voorloopig geen enkelen reëelen
grond van verdenking tegen hen heeft.
Het staat nog steeds niet vast of het
signaal bij nadering van den D-trein op
veilig of onveilig stond. De verschillende
getuigenverklaringen spreken elkaar tegen
en de proefnemingen, die gisterenochtend
op het traject zyn genomen en 'n negatief
resultaat toonen, bieden den rechter van
instructie weinig steun.
Gistermorgen werd in aanwezigheid van
de leden der Fransche regeering in de in
het Gare de L'Est ingerichte capelle ar
dente een mis gelezen.
De familieleden der slachtoffers kunnen
dan voorzoover zy dit; wenschen daarna
beschikken over bet stoffelijk overschot
hunner nabestaanden, terwijl de overige
slachtoffers op kosten der Mij. de Chemin
de fer de l'Est zullen worden bygezet.
Een verklaring van de machinist.
De machinist en de stoker bevonden zich
gisterenmorgen nog in hechtenis. Er waren
intusschen nog geen nadere aanwijzingen
voor hun schuld gevonden. De moderne
Fransche sneltrein-locomotieven zijn, naar
Reuter opmerkt, voorzien van een auto
matische inrichting, welke dadelijk in wer
king moet treden als de trein door een on
veilig sein rydt. Dinsdag heeft men een lo
comotief over het spoor van het ongeluk
laten rijden met dezelfde snelheid als de
trein ParijsStraatsburg had toen bleek
de automatische seininrichting niet te wer
ken, zoodat men geloof schijnt te moeter
hechten aan de verklaring van den machl-
nist en zijn stoker, dat ^ulks ook op hun
locomotief niet het geval is geweest.
Men verwachtte dan ook gisteren, dat de
beide ongelukkige beambten, die diep onder
den indruk van het ongeluk zyn, spoedig in
vrijheid zouden worden gesteld.
Louis Rollin, de afgevaardigde voor Pa
rijs, heeft den minister van justitie geïnter
pelleerd over het arbitraire en onwettige
karakter van de arrestatie van den stoker
en den machinist van den sneltrein Parijs-
Straatsburg.
De bond van spoorwegarbeiders heeft ge
protesteerd tegen de arrestatie.
De bond hoopt, dat de beide arrestanten
onmiddellijk in vrijheid zullen worden ge-
steld.
Uit het boekje, dat op iedere locomotief
wordt bijgehouden en waarin bijzonderhe
den betreffende de reis worden genoteerd,
stond als laatste mededeeling vermeld, dat
de snelheid 102 103 K.M. bedroeg. Dit was
de snelheid van den sneltrein. Volgens de
dienstregeling moet de snelheid op dit
baanvak van de lijn ParysStraatsburg
110120 K.M. bedragen. De gemaakte snel
heid was dus in overeenstemming met het
minder gunstige zicht verminderd.
Een vergelijking met vroegere
rampen.
Zelfs in Frankrijk, zoo zegt Vaz Dias,
waar het aantal ongelukken op de spoor
wegen niet klein is, is het aantal slachtof
fers van de ramp by Lagny zonder prece
dent.
Het vorig jaar, op 16 September 1932,
veroorzaakte de spoorwegramp by Turenne
in Algiers 61 dooden en 100 gewonden. Op
12 September 1917 is bij Saint Michel de
Maurien'ne een trein met verlofgangers ver
ongelukt. Er waren toen ongeveer honderd
dooden. De censuur uit die dagen verhin
derde publicatie.
Te voren had een spoorwegramp met zeer
veel dooden plaats op 22 Juli 1891 nabij
Saint Mandé, waarbij 50 dooden en 180 ge
wonden vielen te betreuren.
Op 28 Juni 1884 viel nabij Richelieu een
trein in de rivier 97 dooden en 383 ge
wonden. De eerste ernstige spoorwegramp,
waarbij de bekende ontdekkingsreiziger
Dumont d'Urville het leven verloor, had
plaats 8 Maart 1842 nabij Bellevus, waarbij
43 personen om het leven kwamen en ne
gen gewond werden.
Verder moeten worden genoemd de spoor
wegongelukken bij Batignolles in 1921
16 dooden en 100 gewonden Sens in 1919
23 dooden en 90 gewonden Rollebaise in
1918 (trein met Amerikaansche verlofgan
gers) 32 dooden en 75 gewonden Tarbes
in 1933 32 dooden en 35 gewonden Achè-
res in 1926 20 dooden en 80 gewonden
Saint Elier in 1933 37 dooden en 50 ge
wonden Saujon in 1910 39 dooden en 59
gewonden.
Interessant zijn ook de cyfers van het
ministerie van openbare werken omtrent
totaal aantal dooden per jaar tengevolge
van spoorwegongelukken, waaruit blijkt,
dat de ramp bij Lagny meer slachtoffers
veroorzaakte, dan anders het geheele jaar
vallen, met uitzondering van de oorlogs
jaren.
Bij spoorwegongevallen kwamen om in
1910, 97 1911, 60 1912, 50 1913, 60
1914, 210 1915, 43 1916, 37 1917, 257
1918, 349 1919, 271 1920, 133 1921, 137,
hetgeen met inbegrip van de oorlogsjaren,
een gemiddelde is van 153 dooden per jaar.
Het signaalsysteem.
Hoe is het systeem by de Fransche
spoorwegen? De trajecten zijn ingedeeld in
zoogenaamde secties, die in lengte verschil
len. Dit noemt men de kantons van een
bloc. Treinen, die volgens deze regeling rij
den, hebben zich aan bepaalde signalen te
onderwerpen.
Het is gebruik, dat men een bepaald blok
sluit voor een enkelen trein op een spoor,
wat dus inhoudt, dat dit blok voor elke an
deren trein verboden gebied is, en de pas-
seerende trein dus door de signalen volko
men gedekt wordt. Iedere trein dient dus
te stoppen, wanneer een blok voor hem ge
sloten is. In het geval van Zaterdagavond
dus, wat het blok ParijsNancy gesloten,
verboden terrein dus voor den volgenden
trein ParysStraatsburg. Hoe de signalen
zijn leert men uit het volgende
Het stopsignaal, dat zich bevindt voor
een bepaald blok, wordt vooraf gegaan door
een zoogenaamd voorsignaal, dat den weg
slechts als vrij aangeeft, wanneer 't hoofd
signaal ook op vry staat. Het teeken van
doorrijden wordt dus eerst door het voor
signaal gegeven, en dan pas door het hoofd
signaal, dit ter bevordering van de veilig
heid.
Het voorsignaal is voorzien van een „kro
kodil", een kleine verhooging naast de rails.
Wanneer de locomotief met een sleepcon-
tact over dit voorwerp rijdt en dus het
voorsignaal passeert, wordt er een electri
sche keten gesloten en gaat er een door
dringend fluitsignaal werken. De goede
werking van het hoofdsignaal wordt ver
zekerd door de knalsignalen, die automa
tisch op de rails worden gelegd, wanneer
de hefboom van den semaphoor omhoog is,
dus op onveilig staat. De signalen zyn dus
beide voorzien van een geluidsinstallatie,
die een verhoogde zekerheid waarborgt. In
dit tragische geval bij Lagny dus, zou de
machinist, de beide signalen niet alleen niet
gezien hebben, maar hij zou ook de karak
teristieke geluidssignalen niet gehoord heb
ben, die duidelijk boven het geraas van de
machine uit te hooren zijn. Dit wordt nu
voor onmogelijk gehouden, zoodat de eenige
mogelijkheid overblijft, dat de signalen niet
goed gefunctioneerd hebben.
