Courant
DIAMANT
TWEEDE BLAD
LICHTZINNIGE JEUGD
DE GEBROEDERS
KNOOPENSCHAAR
KONIG'S BOUILLONBLOKJES thans 6 voor IOcL
BINNENLAND
FEUILLETON
VOOR DE JEUGD
Rieten dak door ratten
vernield
BAK- EN BRAADVET
wan de
Woensdag 27 December '33 No. 304
De terugreis van de Pelikaan.
Hedennacht eenige minuten voor één
Indische tijd, d i. gisterenavond 17.40 vol
gens de Amsterdamsche klok, heeft het
snelle postvliegtuig van de K.L.M., de Pe
likaan, de terugreis van het Bataviasche
vliegveld Tjililitan naar Schiphol aan
vaard, met de goede hoop, dat nog voor
het einde van 1933 de landingswielen weer
den Nederlandschen bodem zullen raken.
ue belangstelling op het Indische vlieg
veld was overweldigend drie- tot vier
duizend Batavianen waren op Tjililitan sa
mengestroomd om van het vertrek getuige
te zijn en aan de koene bemanning van de
Pelikaan een harteljke afscheidshulde te
brengen en haar een hartgrondig „goede
reis te wenschen op heur snelle thuisvlucht
met de Nieuwjaarspost".
Dank zij de bemoeiingen van de Batavia
sche Radio-vereeniging heeft zich niet al
leen heel Indie, maar hebben ook tallooze
luisteraars in Nederland met dit treffende
moment in de geschiedenis der Nederland-
sche luchtvaart kunnen medeleven en wie
gisterenmiddag geluisterd heeft naar wat
door de op Tjililitan opgestelde microfoons
tot ons kwam, zal zeker een sterke ontroe
ring hebben gevoeld over de laaiende
geestdrift, waarmede Indië den stoeren
vliegers van de Pelikaan het vaarwel heeft
toegeroepen.
Natuurlijk heeft het bij deze gebeurtenis
niet aan toespraken ontbroken. Daar was
allereerst de heer De Bruyn, waarnemend
vertegenwoordiger der K.N.I.L.M., die er
aan herinnerde, hoe ■''e .„Pelikaan" rustig
en kalm den afstand HollandIndië had
overbrugd in recordtijd en hoe de beman
ning thans wellicht haar eigen record weer
zou verbeteren. Hij besloot met den wensch
dat Smirnoff en de zijnen een voorspoedige
reis zouden hebben en erin zouden mogen
slagen, om Holland's kleuren hoog te hou
den in de lucht.
Na de plechtige klanken van het Wilhel
mus trad de tweede piloot, de heer Soer,
voor de microfoon, dankend voor de geest
driftige afscheidshulde en verzekerend, dat
de bemanning trachten zou, Nederland zoo
snel mogelijk te bereiken. Hij bracht ten
slotte de groeten der bemanning over aan
de verwanten in Nederland en aan de ge-
heele K.L.M.
Ook de secretaris der Kon. Ned.-Indische
Vereeniging voor Luchtvaart liet zich niet
onbetuigd aan goede wenschen en uitte een
„Leve de Pelikaan", waarmede de duizen
den op het vliegveld daverend instemden,
waarna Smirnoff, de eerste piloot in korte
woorden afscheid nam. „Ons plan is", zeide
hij, „zoo mogelijk non-stop naar Medan en
dan. non-stop Rangoon".
Belangrijk was hetgeen de heer Perk,
sprekende namens het hoofd van den Indi-
schen postdienst, vertelde, nl. dat de post,
welke de „Pelikaan" huiswaarts brengen
zou, meer dan 500 KG. woog. De mailzak-
ken bevatten een kleine 100.000 brieven,
wel een bewijs, welk een groot vertrouwen
Indië stelt in de postvlucht van de K.L.M.
en in de bekwaamheid der piloten.
Het Haagsche Corresponded ie-bureau
deelt mede
Men verzoekt ons te melden, dat onder
instemming van de regeering een nationale
beweging wordt voorbereid, om de geest
drift, gewekt door de thans in uitvoering
zijnde vlucht van de Pelikaan naar en van
Nederlandsch-Indië in practische banen te
leiden, ten doel hebbende Nederland's
plaats in de luchtvaart in de toekomst te
bevestigen en te versterken.
door ARTHUR APPLIN,
18)
Ze zijn zoo ongelukkig nog niet, zei
Despard op onverschilligen toon. Doch
ik erken, dat het goed is in de frissche
lucht, in den zonneschijn en in de vrije na
tuur I Drommels, ik heb er honger door
gekregci 1 Ik hoop maar, dat het hotel
hier ons iets behoorlijks zal kunnen voor
zetten.
Ze ontmoetten Marjorie even voorbij de
markt. Ofschoon zé slechts een zeer een
voudige lunch wenschte, drong Despard er
op aan eens lekker te lunchen rnet een
flesch champagne.
We hebben wat noodig om den smaak
van de granieten muren weg te spoelen,
zei hij lachend.
Rupert's stemming werd wat milder op
den terugweg naar Blackthorn-Farm.
Marjorie vond gelegenheid hem te ver
tellen, dat ze voor haar zelf e§n nieuwe
japon had gekocht en eenige andere be
nodigdheden voor haar garderobe met
het ge.a, dat ze van Rupert had gekregen.
Haar genoegen, nu ze zelf over wat
geld beschikte, dat ze naar eigen goedvin
den kon besteden, deed hem inzien hoe
Zelfzuchtig hij geweest was en opnieuw be
„Hollandsche triomf" plaatst de Londen-
sche „Morning Post" o.m. boven het bericht
van haar Haagschen correspondent, waarin
melding wordt gemaakt van de recordvlucht
van de „Pelikaan". De correspondent
spreekt van een schitterende prestatie en
wijst op de vreugde in Nederland over deze
vlucht.
De luchtvaartmedewerker van de „Mor
ning Post" merkt o.a. op, dat deze vlucht
tot nu toe het meest treffende voorbeeld is
van de wijze waarop vliegen bij nacht en de
vermindering tot een minimum van tijd
voor dalingen om benzine in te nemen, een
luchtdienst kunnen versnellen zonder de
noodzakelijkheid om vliegmachines met bui
tengewone topsnelheden te gebruiken.
Ook het Engelsche blad „The Star" wjjdt
waardeerende woorden aan de recordvlucht
van de „Pelikaan". Het vergelijkt het Ne
derlandsche vliegtuig met een Londensche
bus, die sir Malcolin Campbell zou slaan in
een auto-race op de Brooklands-baan.
De luchtvaartkundige medewerker van de
„Times" schrijft o.a. De vlucht van het
Nederlandsche postvliegtuig is een van te
mooiste in haar soort. In het tegenwoordige
stadium van de handelsvliegerij is de vlucht
van nature meer een recordvlucht dan een
gewone postvlucht. De K.L.M., die met de
„Zilvermeeuw" niet gelukkig was, is op be
wonderenswaardige wijze gesteund door een
van haar andere vliegtuigen en in het bij
zonder door twee van haar bekwaamste
piloten.
straf té komen heeft het niet ontbroken.
Toch heeft men. het niet aangedurfd. Spre
ker stelt voor de regeering een telegram
te zenden om haar te vragen, al het moge
lijke te doen om den dood van den psycho-
paath Van der Lubbe te voorkomen.
Tenslotte richtte spreker een dankwoord
tot den afgetreden federatie-voorzitter, den
heer S. R. de Miranda.
Ir. J. W. Albarda hierna het woord ne
mend, besprak allereerst den crisistoe
stand. Wij leven, zeide spreker, in een toe-
door G TH ROTMAN.
Verbond Nationaal Herstel.
Het hoofdbestuur van het Verbond voor
Nationaal Herstel heeft het volgende ur
gentie-program opgesteld
1. Verbod van de Communistische Part>j
Holland.
2. Verwijdering van alle revolutionaire
elementen uit het ambtenaren- en onder-
wijzerscorps.
3. Het weren van vrijgestelden uit alle
vertegenwoordigende lichamen.
4. Een nationale Radio-Omroep.
5. Het stopzetten van den afbraak onzer
weermacht.
6. Een krachtige handelspolitiek op de
uitsluitende basis van wederkeerigheid.
7. Versterking van het centrale regee-
ringsgezag met verscherpte conti ole op de
lagere publiekrechtelijke organen.
8. De bestrijding van de roode terreur
door een verbod van openbare demonstra
ties en door een beperking van bet onge
breidelde recht van drukpers en van ver
eeniging en vergadering.
9. Een zelfbewuste buitenlandsche poli
tiek, waarbij in de eerste plaats met het
Nederlandsche belang rekening wordt ge
houden.
10. Een koloniale politiek, gebaseerd op
de rijkseenheidsgedachte en zich scherp
tegen elk streven om den band tusschen
de deelen van het rijk te verzwakken.
11. Bezuiniging, volgens een breed opge
zet plan, die een einde maakt aan den ce
weelder'gen uitgroei van het overheids
apparaat.
12. Verwerping van den klassestrijd, aan
vaarding van de sociale gemeenschapsge
dachte. Krachtige bevordering van het cor
poratieve element in onze staats-inrichting.
Kerstvergadering van de S.D.A.P.
Zondagmiddag werd in het Concertge
bouw te Amsterdam de Kerstvergadering
van de Sociaal Democratische Arbeiders
Partij gehouden, waar de partijleider ir. I.
W. Albarda een rede hield. De voorzitter
van de Amsterdamsche federatie opende
de bijeenkomst met de mededeeling, dat
Albarda's speech niet per radio zal worden
uitgezonden, aangezien de Radio controle
commissie een aantal passages uit de rede
geschrapt wenschte te zien en daardoor de
samenhang van het geheel verbroken werd.
De rede zal later in brochurevorm verschij
nen. De voorzitter sprak zijn blijdschap uit
over het vonnis van het Leipziger proces.
Aan officieele en officieuse pogingen om tot
De bestuurder van de auto stopte zoo
gauw bij zich van Pieter, die bovenop
hem hing, bevrijd had. „Hé, bestuur
der," zei Pieter, terwijl hij nog steeds
met z'n beenen door de kap en z'n
hoofd omlaag hing, „nu we tóch ken
nis met elkaar gemaakt hebben, zou
je niet even twee kapottemotorfiet
sen naar de stad kunnen brengen
„Als je maar betaalt Natuur
lijk antwoordde de chauffeur.
„Top!" zei Pieter.
i. c^uui-icur hielp Pieter weer op den
beganen grond en liet de auto keeren.
De beide motorfietsen werden boven
op de half verscheurde kap gelegd,,
Pieter en Jodocus wisselden een
vluchtigen handdruk met den boer,
klommen achterin den auto en lever
den een kwartier later de motorfiet
sen weer aan den motorhandelaar af
ter reparatie. „Volgende week komen
we ze halen zei Pieter, „en dan
mag er geen sikkepitje aan man-
keeren
(Donderdag vervólg)
Het rieten dak van een boerderij in de buurt
van Alkmaar vertoonde aan de binnenzijde
groote gaten, die door ratten werdén ver
oorzaakt Ten einde raad nam de eigenaar
een proef met Rodent, met het gevolg dat
hij 's morgens tal van doode ratten vond en
nadien geen rat meer heeft gehoord of gezien.
Eén doosje Rödent heeft hem voor honder
den guldens reparatiekosten gevrijwaard.
Laat Uw eigendommen niet door dit schade
lijke ongedierte vernielen. Maak voor goed
een eind aan de rattenplèag door aanwen
ding van Rodent. Het trekt ratten en muizen
onweerstaanbaar aan. Koop nog heden een
enkele doos a 50 ct of een dubbele doos
90 ct en morgen zult U van rat en muis
bevrijd zijn. O.a. bij alle drogisten. Imp.:
Fa. B Meindersma - Den Haag A 47
stand van handelsoorlog, waarin alle lan
den verliezen. Een toestand, waarvan een
bloedige oorlog het gevolg is, want slechts
één industrie heeft geen last van de crisis:
de oorlogsindustrie.
Toch zijn er enkele lichtpunten. Geleer
den durven beweren dat in den zomer van
1932 het dieptepunt van de crisis gepas
seerd werd. Ook in ons land zijn kleine
verbeteringen te constateeren, hoewel er
nog steeds 300.000 werkloozen op den rand
van de naakte armoede leven.
Na vervolgens den toestand in Duitsch-
land te hebben nagegaan, besprak de heer
Albarda den staatkundigen en politieken
toestand in ons land.
Ned. Vereeniging van Weldadigheid
te Brussel.
De Brusselsche correspondent van „de
Maasbode" meldt
De Nederlandsche Vereeniging van Wel
dadigheid te Brussel heeft Zaterdag, ter
gelegenheid van Kerstmis, een extra uit-
deeling van levensmiddelen gehouden aan
de beschermelingen dezer vereeniging, ter
wijl deze daarvan tevens heeft laten profi-
teeren de Nederlandsche werkloozen in de
Belgische hoofdstad, welke kinderen heb
ben. Met de koude dagen werd extra geld
voor kolen aan de armen verstrekt. Deze
uitdeelingen konden gedaan worden aange
zien de Nederlandsche kolonie door het
schenken van milde giften de vereeniging
hiertoe in staat heeft gesteld.
RAADSOVERZICHT
De behandeling der gemeente-begrooting
werd dit jaar met bijzondere belangstelling
tegemoet gezien, omdat het bekend was dat
het heel wat hoofdbrekens heeft gekost om
de touwtjes aan elkaar te knoopen. Het is
tenslotte aan Burg. en Weth. gelukt de be
grooting sluitend te maken, al is het dan
maar op papier.
Het mag met genoegen geconstateerd
worden dat bijna de geheele raad achter het
college van Burg. en Weth. stond, in zoo
verre, dat hij het regeeren voor Burg. en
Weth. niet onmogelijk wilde maken. Alleen
de heeren Van Oorschot en Rorije namen
een afwijkend standpunt in. De eerste hield
mooie theoretische bespiegelingen, maar
daar komen wij niet verder mede. Wij heb
ben rekening te houden met de harde wer
kelijkheid en van werkelijkheidszin nu is
de heer Van Oorschot ten eenenmale ge
speend. Wat baat het al als hij verklaart
dat hij de verslechteringen ten opzichte van
de belastingen en van de verlaging van sa
larissen niet aanvaardt Is daarmede de
moeilijkheid, waarvoor Burg. en Weth. zich
geplaatst zien, opgelost Immers neen. Er
moet nu eenmaal overal en op alles bezui
nigd worden en daaraan valt voor geen
enkele gemeente te ontkomen. Het is wel
gemakkelijk voor den heer Van Oorschot
om te verklaren dat hij geen verantwoor
delijkheid voor de begrooting wil dragen en
dus zou tegenstemmen, maar daarmede zijn
de moeilijkheden niet opgelost.
De heer Van Hal liet een heel ander ge
luid hooren en gaf hij, in tegenstelling met
den heer Van Hal, juist terdege blijk van
werkelijkheidszin.
In een goed gedocumenteerde rede
steunde hij Burg. en Weth. en aanvaardde
alle voorstellen door dit college gedaan om
de begrooting sluitend te maken. Hij deed
dit allesbehalve con amore, maar omdat het
niet anders kan. Indien wij nog eenigen
prijs stellen op onze zelfstandigheid, moeten
wij deze voor eiken prijs zien te behouden.
De prijs is zeer duur en zou hij in gewone
omstandigheden nooit willen betalen, doch
nood breekt wet. Deze houding van den
heer Van Hal en van de heele fractie der
S.D.A.P., op den heer Rorije na, strekt haar
tot eer. Zij geeft blijk dat de S.D.A.P. prac
tische politiek wil voeren, waarmede wij ten
slotte verder komen dan met alles af te
breken wat wordt voorgesteld en in ver
zuim blijft er iets beters voor in de plaats
te stellen.
Voor de rechterzijde hebben de heeren
Van der Beke Callenfels, Sorel en Andries-
sen aan Burg. en Weth. steun toegezegd en
legden zich dus neer bij alle bezuinigings-
maa- regelen.
Ook de heeren Paap en Harts steunden
Burg. en Weth. en Ie serste wilde ten op
zichte van de salarissen nog wel verder
gaan dan Burg. en Weth.
De heer De Meij heeft het financieel be
leid van Burg. en Weth. op zeer heldere
en duidelijke wijze uiteengezet. Men kon
nauwelijks gelooven dat een sociaal-demo
craat aan het woord was. Het bleek even
wel dat de heer De Meij in geen enkel op
zicht zijn socialistisch beginsel overboord
bad geworpen, doch dat hij onder de ge
geven omstandigheden niet anders kon han
delen dan hij gedaan heeft. Hij heeft den
heer Van Oorschot en ook zijn partijgenoot
Rorije netjes op hun plaats gezet en hen
aangetoond dat zij de arbeiders en vooral
de werkloozen een slechten dienst bewijzen
met hun oppositie. Hij stond even fel tegen
over de verschillende voorgestelde maat
regelen als deze leden, maar hij heeft zijn
verstand en niet zijn hart laten spreken.
Het eerste heeft hem den plicht opgelegd
het betere voor het slechtere te kiezen. Dit
betere was, dat hij noodgedwongen alles
aanvaard heeft, waardoor wij onze zelf
standigheid voorloopig kunnen behouden.
Loopt het tenslotte toch mis en zullen wij
nog hardere maatregelen moeten nemen,
dan heeft hij geen zelfverwijt dat hij niet
gedaan heeft wat mogelijk is, om onze
eigen boontjes te kunnen blijven doppen.
Ook de wethouders Edelman en Laernoes
toonden aan, dat Burg. en Weth. zoewel op
onderwijsgebied als voor andere maatrege
len niet anders konden handelen dan zij
gedaan hebben. De heer Laernoes vroeg
den heer Var Oorschot of de toestand in
andere landen nu zooveel rooskleuriger is
als bij ons en vooral stelde hij deze vraag
ten opzichte van een land, waartoe de heer
Van Oorschot nader staat dan hij.
De voorzitter heeft wat het beleid van
Burg. en Weth. betreft slechts geantwoord
op een vraag van den heer Van Hal, hoe
het met het havenbedrijf staat. Uit dit ant
woord blijkt, dat nu binnenkort de benoe
ming van een directeur tegemoet kan wor
den gezien. Heeft deze benoeming eenmaal
plaats gehad, dan kunnen wij verder
vooruit.
In de avondvergadering werden de replie
ken op de algemeene beschouwingen gehou
den. Het spreekt vanzelf dat geen nieuwe
gezichtspunten meer werden geopend. De
loofde hij zichzelf plechtig, dat hij, eenmaal
terug in Londen, dag en nacht zou werken
en niets zou uitgeven dan het strikt nood
zakelijke.
Ruby zou hem daarbij helpen, dat wist
hij en hij zou er zich niet meer voor scha
men haar te l^ten zien wie en wat hij
werkelijk was. Hij was bang geweest haar
te verliezen door te zeggen, dat hij geen
geld had. En als zij niet tusschenbeide was
gekomen, dan was hij nu geruïneerd
Na het souper nam John Dale Rupert
apart.
Rupert wist, dat een onderhoud onver
mijdelijk was het beslissende oogenblik
was dus aangebroken. Hij verwachtte een
soort strafpredikatie te zullen hooren, een
waarschuwing om niet meer te spelen en
niet meer te leven boven zijn inkomen, met
een beroep op de toekomst. Hij wist, dat
zijn vader zich daarbij niet door toorn zou
laten leiden, dat hij hem zeer waarschijn
lijk zelfs niet zou berispen over het ge
beurde. Het tegenovergestelde had hij liever
gehad. Het zou gemakkelijker te dragen
zijn, dan het zien van een gelaat, waaruit
diepe liefde sprak, terwijl toch in de oogen
droefheid en ontgoocheling te lezen stond.
Tot zijn verwondering raakte de oude
Dale het verleden met geen enkel woord
aan. Hij vertelde hem alleen, dat sir Regi
nald dien ochtend een brief van zijn ban
kier had ontvangen, waarvan hij den in
houd mededeelde.
De chècpie, welke Rupert had verloren,
was vervalscht en was door een boodschap
penjongen bij de bank aangeboden, wien
men 500 in goud en bankbiljetten had
uitbetaald. Bij informatie aan het kantoor
vanwaar de jongen was uitgezonden, kon
men verzekeren, dat een jonge man de
chèque had afgegeven en later het geld
was komen opvragen, hetwelk hem was
overhandigd.
Rupert luisterde met een gevoel van op
luchting.
En hebben ze den persoon gevonden?
Dale schudde het hoofd.
Nog niet. De zaak is natuurlijk in
handen van de politie. De directeur van het
kantoor waar de chèque werd afgegeven,
beschreef den persoon als een lang, net
uitziend jongmensch, met een klein snor
retje en, voor zoover hij zich kon herinne
ren, een grooten vilten hoed en een lichte
overjas.
Dale legde hartelijk zijn hand op Ru
pert's schouder.
Gisterenavond dat oogenblik vond
i1 verschrikkelijk had ik het gevoel, dat
sir Reginald jou als den vermoedelijken
dader beschouwde. Je zult wel begrijpen,
dat deze mededeeling van de bank voor mij
een groote opluchting is.
Rupert lachte eenigszins zenuwachtig.
Ik veronderstel, dat het si.* Reginald
wel vreemd zal hebben aangedaan, cat ik
de chèque verloor, terwijl we dat geld toch
zoo noodig hadden. Doch, ziet u, vader, de
chèque kwam og eea zeer critiek moment
in mijn bezit, juist toen ik ieder oogenblik
den uitslag van mijn examen wachtte, ter
wijl ik van plan was alles wat ik nog bezat
te wagen op het paard, dat favoriet was.
Dit geld was echter ook geleend. Ik zie nu
in, dat het slecht van mij was zoo te doen
en ik schaam me werkelijk. Ik beloof u, dat
ik voortaan niet meer zoo dwaas zal zijn.
Nu heb ik geld genoeg om mijn studie een
poos voort te zetten en.voor geval u
om eenig bedrag zoudt verlegen zitten
Dale schudde zijn hoofd.
Ik ben een man van den ouden stem
pel. Ik durf zelfs te zeggen, dat je me mis
schien zult uitlachen. Was ik rijk, dan zou
ik bij voorkomende gelegenheden misschien
wel eens een kleinigheid wagen. Doch we
zijn arm en wellicht is het dat, wat me
juist zoo trotsch maakt. Houdt het geld
voor jezelf, mijn jongen; betaal al je
schulden er mee, doch vraag me niet er
iets van af te nemen. Ik kan onmogelijk
geld aanvaarden, hetwelk je op een dus
danige wijze hebt gewonnen. Je had het
recht n:et een dergelijk risico op je te ne
men aaarom lijkt het mij, dat je ook geen
recht had op het geld. Het is nu echter te
laat om terug te keeren daarom gebruik
het saldo voor jezelf, doch maak er een
goed gebruik van met het oog op je welzijn.
Rupert boog het hoofd. Hij stond juist
op het punt zijn vader alles te vertellen,
ook van zyn liefde en verloving met Ruby
Strode. Dale onderbrak hem.
Ik vrees er voor, dat je zult moeten
p. pond
ets p. hall
pond
beginnen met morgenochtendnaar de stad
terug te gaan. Het is maar voor een paar
dagen, doch daarna kom je weer terug,
niet
Rupert knikte.
Natuurlijk, als het noodig is, ga ik.
Ik zie echter niet in, waarom ze me nu nog
noodig hebben. Ik heb aan sir Reginald al
les verteld wat ik wist.
Dale kuchte een beetje zenuwachtig.
Sir Reginald heeft je niet noodig,
doch de directie van de bank. Bovendien
Scotland-Yard heeft de zaak in handen. Ze
eischen van je, dat je een nauwkeurige op
gaaf doet van je doen en laten op den be-
wusten dag, waarop je de chèque ontving
en verloon Dit is het minste, wat je onder
de gegeven omstandigheden kimt doen,
mijn jongen. Want, komt het geld niet
erecht, dan zal ik moeten bijspringen.
Rupert schudde zijn hoofd en zei niets
meer. Opnieuw verloor hij den moed. On
geacht het feit, of zijn vader wettelijk aan
sprakelijk was of niet, was Rupert er van
overtuigd, dat, al zou zulks beteekenen dat
alles wat er nog aan bezittingen bestond,
door zijn vader zou moeten worden ver
kocht om sir Reginald te kunnen betalen,
de oude man dit onherroepelijk zou doen
tenzij het geld weer terecht kwam. Per slot
van rekening had hij slechts gewonnen om
toch nog te verliezen.
.(Wordt vervolgd).
