NOOTJES
INGEZONDEN STUKKEN
i AUOT VSIUO
LAND- EN TUINBOUW
Het ligt in c(e bedoeling, met ingang van
1 Januari a.s. een tariefsverlaging van
25 in te voeren voor interlocaal tele
foonverkeer over afstanden van ten hoog
ste 10 K.M.
In de eerste week, van 4 tot 11 Decem
ber, werden 402.000 blikken crisis-rund-
vleesch verzonden, in de tweede week
442.000, terwijl voor deze week 356.000
blikken zijn aangevraagd.
t>
Hedenmorgen om 8.10 uur is de „Leeuwe
rik" naar Indië vertrokken. Het toestel
heeft aan boord 346 K.G. post, 43 K.G. pak-
ketpost en 36 K.G. lading, 1 passagier
Vliegt mee tot Cairo.
O o
De vreemde tegenstellingen in de tem
peratuur duren rog voort. Gisterenmorgen
stond te Rëikjavik (IJsland) de thermo
meter 9 graden en te Rome 5 graden.
e
Gistermiddag is te Tokio een verschijn
sel waargenomen, dat slechts eens in de
duizend jaren voorkomt, namelijk Venus en
Saturnus werden tegelijkertijd door de
maan verduisterd. Het verschijnsel duurde
ongeveer een uur.
HONTENISSE.
Provinciale regelings-commissie voor de
paardenfokker^.
De minister van economische zaken heeft
goedgekeurd het besluit van Ged. Staten
van Zeeland van 1 December 1933, waarbij
met ingang van dien datum opnieuw is be
noemd tot lid van de prov. regelingscom
missie voor de paardenfokkerij in Zeeland,
de heer P. Stallaert te Kloosterzande.
Besmettelijke ziekten.
In de week van 10 tot en met 16 De
cember zijn in onze provincie voorgekomen
14 gevallen van roodvonk, waarvan 6 te
's-Heer Arendskerke (w.o. 2 maal 2 geval
len in één gezin), 5 te Arnemuiden (w.o. 2
gevallen in één gezin) en 1 in ieder der ge
meenten Ellewoudsdijk, Hulst en Vlissingen,
6 gevallen van diphtherie, nl 4 te Clinge
en 2 te St. Jansteen en 1 geval van febris
typhoïdea te Krabbendijke.
Bullen verantwoordelijkheid der redactie.
De copie wordt niet teruggegeven.
Mijnheer de Redacteur9
Met belangstelling lees ik altijd de arti
kelen van „Eiber"i „Brieven uit de Hof
stad".
Evenwel moet mg van het hart, dat deze
heer altijd kankert over de Haagsche tram.
Alle feilen ervan worden uitgerafeld en alle
misstanden worden in het felle daglicht
gesteld en vlijmscherp is altijd zijn critiek
pver en tegen de Haagsche tram.
Nu ben ik in Den Haag een goede be
kende, want reeds een dertigtal jaren be
reis ik voor mijn clientèle geheel Neder
land en daarvan heb ik heel wat dagen en
.weekjes in Den Haag en omstreken door
gebracht en heel dikwijls van die Haag
sche tram gebruik gemaakt, enkan ik
mg niet zoo geheel vereenigen met zijn
„felle critiek".
.Zoo vind ik bijv. lijn 11 een keurige
route, die vlug en snel je brengt waar je
wezen moet.
Ook met lijn 12, die van den Nieboerweg
loopt naar het Hollandsch- er het Staats
spoor en omgekeerd, is een keurige verbin
ding en kan je voor je dubbeltje*) een heel
eind komen.
Ook lijn 8 en 9 zijn trams, waar ik gaar
ne mede rijd. De blauwe tram geeft ook
prettige verbindingen.
Natuurlijk kan een tram het niet opne
men tegen de tegenwoordige taxi's. Alle
Trammaatschappijen, overal, in binnen- en
buitenland kunnen dat niet. Bijna machte
loos, zou ik haast zeggen, staan it tegen
over deze vervoermiddelen. Maar dat weet
iedereen. Alléén is het doel van mijn
schrijven „Wat moet de Haagsche tram
nu volgens „Eiber" doen Afbreken is
gemakkelijk genoeg, maar opbouwen
Toevallig had ik eens een gemakkelijken
Zondagmiddag en uw laatste brief geeft
.weer zoo'n vriendelijke knauw aan het
adres van de tram, dat mijn vingers be
gonnen te jeuken om U bovenstaande toch
eens te vragen.
Let wel, geachte heer, zoek niets in deze
vraag, het is pure belangstelling, ja, weet
gierigheid, mogelijk noemt U het nieuws
gierigheid.
Nog eens, uw artikelen lees ik altijd met
genoegen en belangstelling. Voor het gros
yan de lezers, die niet zoo met de Haagsche
toestanden op de hoogte zijn, zal veel aan
hun aandacht ontsnappen, maar voor mij,
die door dit dertigtal jaren, elke straat en
wijk ken en bezoek voor mijn clientèle, is
het een lust om uw artikelen te lezen en
maak ik U mijn compliment voor uw boei
ende en onderhoudende „Brieven uit de
Hofstad" en is het mogelijk een voldoening
voor U te vernemen, dat er belangstelling
bestaat voor uw brieven.
J. F, A. TIMMERMAN.
Bellamypark 54.
12 cent. E,
Wg stelden bovenstaand schreven in
handen van onzen Haagschen briefschrij
ver, die ons het volgend onderschrift
zendt
Mijn besten .dank voor de vriendelijke
Grfaf Is gas (èn: geest)
Door uw auto teveel gas
te geven, geeft u soms Iets
later den geest. Eén boom
en u bent er geweest I
woorden aan mijn Brieven uit de Hofstad
gewijd.
De tram is voor onze stad een akelige
puzzle. Ze heeft haar tijd gehad en is ge
doemd te verdwijnen. De auto zal haar
plaats moeten overnemen.
Wat er nog te doen zou zijn om haar
tijdelijk te redden 1. Alle motorwagens
worden éénmanswagens. Utrecht en Haar
lem hebben dat allang zóó ingevoerd. 2.
Aan één der beide eindpunten geen pauzes
meer houden. 3. Tariefverlaging tot het
uiterste. 4. Autobussen laten rijden op
spitsuren.
Misschien helpt dit alles heel veel om
teredden, maar of het lukken zal is
twijfelachtig.
O, ja, die trams rijden alle heel knus
Maar het wa 'hten op de tram is verschrik
kelijk. De taxi's zijn goedkooper als je met
7*jn drieën of vieren bent. Daar is niet te
gen op te werken.
Ten slotte vereenvoudiging van de ad
ministratie afschaffing van de contro
leurs, groote bezuiniging op het admini
stratieve.
En dan nog gelukt het niet de eindjes
bij elkaar te brengen.
Waarom begint de tram niet een taxi
bedrijf Het is te probeeren.
EIBER.
ST. NICOLAAS-VEREENIGING.
Ondergeteekenden, kennis genomen heb
bend van de werkzaamheden der „St. Ni-
colaas-vereeniging", stellen er prijs op de
Vlissingsche burgerg in kennis te stellen
dat alle bescheiden van den penningmees
ter in orde zijn bevonden, en dat alles zon
der onderscheid of aanzien des persoons is
geschied, dat naar hun oordeel bestuur en
leden alle lof en dank toekomt en bevelen
deze vereeniging in uw aller belangstelling
aan, opdat het mogelijk is dat zg op den in
geslagen weg kan voortgaan.
Mevr. O. SCHUURBIERS—
VERBANCK.
Mevr. M. FRANKEN—DEKKER.
Mevr. Q. C. VERVENNE—
REMMERSWAAL.
W. J. GILLISSEN.
EEN WOORD VAN HULDE.
De lezers van dit blad hebben elders ken
nis kunnen nemen van het 25-jarig bestaan
van de Vereeniging „De Nederlandsche
Dagblad Pers". Nu ligt het voor de hand,
dat de leden van de jubileerende vereeni
ging zeer zeker publiciteit zullen geven
aan bet groote werk, dat op velerlei ter
rein door de N. D. P. in de afgeloopen 25
jaren is verricht. Wat deze vereeniging en
haar leden voor het advertentiewezen heb
ben gedaan is bewonderenswaardig.
25 Jaar geleden begon het bij den Ne-
derlandschen zakenman door te dringen,
welk een groote reclamewaarde de adver
tentie vertegenwoordigde. En zooals bij
elke hausse lokte ook hier de mogelijkheid
om geld te verdienen velen aan als bemid
delaar tusschen adverteerder en courant
op te treden. Om advertentiebureau te
worden behoefde men zich eigenlijk slechts
een passend rubberstempel aan te schaffen.
Tot welk e^n toestand dit leiden moest
is begrijpelijk. Er werd met prijzen gemar
chandeerd de een betaalde te veèl, de an
der te weinig, zulks tot groote schade van
den adverteerder, de toenmaals bestaande
bona fide advertentiebureaux en de bla
den. Het is aan het initiatief van de Ver
eeniging „De Nederlandsche Dagblad Pers"
te danken, dat spoedig regelend en organi-
seerend werd opgetreden. De N. D. P.
voerde het systeem der „officieele erken
ning" in, waardoor het mogelijk werd het
advertentiebedrijf van verkeerde elementen
te zuiveren. Door strenge eischen te stel
len aan betrouwbaarheid, kapitaalkracnt
en vakkennis, werd het mogelijk den ad
verteerder een waarborg te geven, dat zijn
zaken door een erkend advertentiebureau
ten volle zouden kunnen worden behar
tigd. Door het instellen van den „Uitvoe
renden Raad", waarin thans zoowel dag
bladdirecteuren als de bureaux zitting heb
ben, werd de mogelijkheid tot controle ge
schapen.
Gezien het feit, dat de Nederlandsche
zakenwereld voor millioenen aan dagblad
advertenties uitgeeft, is het organiseerend
werk van de Vereeniging „De Nederland
sche Dagblad Pers" van niet te onder
schatten beteekenis. Nergens ter wereld
vindt men een dergelijke regeling terug.
Men heeft het geprobeerd, maar men kan
de bestaande moeilijkheden niet overwin
nen.
Door de „Regelen voor het Advertentie-
Wezen" hebben de Nederlandsche bureaux
zich, wat werkwijze en inrichting betreft,
tot een uoog peil kunnen verheffen. Vele
advertentiebureaux beschikken over een
eigen studio en zij geveD een zoodanige
service aan den adverteerder, dat deze op
economische en systematische wijze recla
me kan maken. Hier wordt dus een be
langrijk economisch belang gediend.
Als voorzitter van de Vereeniging van
Erkende Advertentie jureaux heb ik ge
meend deze feiten eens ter algemeene ken
nis te moeten brengen, Een woord van
hulde aan de N. D. P. en aan haar leden
Door de mooie, eendrachtige samenwer
king i£ de regeling van het Nederlandsch
advertentiewezen tot een model voor de
geheele wereld geworden
HAN G. D. COPPENS.
VREDE OP AARDE J
Het Kerstfeest met zijn heerlijk Evan
gelie van vrede op aarde, nadert.
Hebt gij er wel eens over nagedacht,
welk een groot en heerlijk voorrecht het is
te mogen behooren tot hen, die Kerstfeest
kunnen vieren Is het tot U doorgedron
gen, hoe vreeselijk donker het leven zou
zijn, indien die boodschap van den Zalig
maker nooit tot U was gekomen
Zou het dan nu niet net eender met ons
zijn als met alle heidensche volken, dat wij
geen blijdschap en geen vrede kenden, dat
wij moesten leven in donkeren nacht, waar
in booze geesten en demonen hun satanisch
spel met onze beangstigde ziel dreven, ge
lijk de wreede kat met de hulpelooze muis
speelt, zoolang er nog leven in het arme
dier is
Want zóó is het leven der heidenen. Het
doet er weinig aan toe of het „hoogstaan
de" heidenen als Hindoe's, Boedhisten of
Conficianen, of wel diepgezonken animis-
ten als de Boschnegers van Suriname zijn,
het is alles leeg en donker en vol vrees in
hun hart. Geheel hun leven is een voortdu
rende worsteling tegen booze en demoni
sche machten, die hen van alle kanten be
dreigen, en waartegen zg zichzelf niet kun
nen verdedigen, dan met hulp van toovei-
priesters en heksen. Of ze verzinken in een
afgrond van hopeloos fatalisme, waaruit
geen ontkomen is, in dit leven niet, en ook
niet in het leven na den dood.
AI deze menschen zoeken een Middelaar
iemand of iets, waarop zij kunnen steunen.
De Hindoe's loopen als dorstige zielen het
land af in de hoop, den Satya-Goeroe te
vinden, waarvan hun heilige boeken ver
tellen, dat hij komende is in de wereld, om
de zielen te redden. De Boedhisten roepen
tot hun Bodhisatwa's, vroegere Boedha's,
die uit medelijden met de menschen buiten
Nirw&na zijn gebleven, om de zwakke men
schen erin te kunnen helpen. Ook vele an
dere volken verwachten zulk een Helper
en Redder. En wie zoo hoog niet doelt,
zoekt een Helper tegenover de demonen.
Doch in die duisternis wordt hun geen hel
pende hand toegestoken. Geen God der
liefde komt him hier tegemoet. Zij staan
alleen met al hun nood in 't leven en in 't
sterven.
De Christelijke Zending tracht een straal
van licht te doen vallen in die duisternis,
niet door hun cultuur en beschaving te
brengen, niet door hen sociaal en geestelijk
te verheffen, doch door hun te brengen tot
Hem, Die is het Licht der wereld, de Weg,
de Waarheid en het Léven, Alom op het
wereldrond vieren zij hu wéér met ons het
Kerstfeest. Zwarte, bruine en gele men
schen hidden den Heiland hunner zielen
aan, den Zoon van God, en zingen jubelen
de liederen tot eer en prgs van Hem, Die
blijdschap en vrede in hun hart en leven
heeft gebracht. Hemelsche vrede daalt neer
in de kerken en hutten en doen de donkere
oogen glimmen en de harten kloppen van
groote vreugde.
Doch rondom die hutten en kerken, waar
het Licht der wereld is gaan schijnen, ligt
alles nog in diepe duisternis gehuld, waar
in donkere gestalten tastende den weg tot
verlossing en vrede zoeken.
Als een angstkreet klinkt het uit mil
lioenen harten „O, geef ons vrede, vrede,
vrede V*
En de Zending gaat voort, trachtende
hulp te brengen aan de ongelukkigen en
zoekende zielen te redden. 1100.000.000
menschen wachten nog steeds op Jezus,
zonder troost en zonder vrede.
Elk kwartje, dat geofferd en opgehaald
wordt, beteekent een steen voor den houw
van Zgn Tempel. Elk ernstig gebed voor de
Zending helpt mede, de eeuwenlange duis
ternis te verdrijven, waarin de volken zijn
gehuld. Iedere dienst, uit liefde voor den
Heere en onze medemenschen en uit dank
baarheid verricht, brengt Gods Koninkrijk
nader :ot de verloren menschheid.
Laten wij daarom niet moede worden,
maar geloovig voortgaan met steenen te
dragen voor den opbouw van Zijn Kerk,
opdat Zgn vrede kome op deze donkere
aarde.
Hij zegene al onze medearbeiders in het
nieuwe jaar en stelle U allen tot een zegen.
P. M. LEGêNE.
AANBESTEDINGEN
De directie der Nederlandsche spoorwe
gen heeft aanbesteed het vervaardigen,
leveren en stellen van 2 bruggen voor enkel
spoor, met bijbehooren over de Noorder
ringvaart in den spoorweg Amsterdam—
Amersfoort to Ams'erdam, in verband met
de groote uitbreidingswerken rondom Am
sterdam.
Het minst was ingeschreven door de Ned
Dok-Maatschappij te Amsterdam voor
11.500.
Door de N.V. Kon. Maatscb. „de Schelde"
te Vlissingen was ingeschreven voor
12.375.
Steun aan den Landbouw. Een delegatu
uit den Ngverheidsraad beeft aan dei:
minister van Economische Zaken de be
zwaren naar voren gebracht, die de Ned
Nijverheid heeft tegen de Landbouwsteun
maatregelen. Door dien steun zoo werd
betoogd wordt de daling van de kosten
van levensonderhoud tegengehouden en is
zelfs door een stijging vervangen. Een
steunbedrag van 162 millïoen gulden, als
in de Tweede Kamer werd genoemd, heeft
de industrie bezorgd gemaakt. Men vroeg
overleg met de georganiseerde industrie,
en was van oordeel, dat alleen die indus-
trieele producten onder den landbouw-
crisissteun moeten worden gebracht, die
het oorspronkelijk tot crisisproduct vei
klaarde landbouwartikel kunnen ver
vangen.
Het betoog wil dus hier op neerkomen,
dat de steun aan het landbouwbedrgi
onze export-industrie het leven zou on
mogelijk maken. Dr. Molhuysen weerlegt
een en ander in het „Alg. Ned. Lbld."
Voorop mag zeker wel gesteld worden,
dat, indien elke steun aan den landbouw
ontbrak, dit ongetwijfeld de ineenstorting
van het geheele platteland en van de
grootere en kleinere marktplaatsen, zou
beteekenen. En wat voor effect zou dit
hebben voor den consument, met het oog
op de prijzen der landbouwprodukten De
minister heeft hierop een antwoord gege
ven. Volgens het hoofd van het statistisch
Bureau der Gem. Amsterdam zouden de
kosten van levensonderhoud dan 3
zegge drie procent lager zijn. Derhalve
met een verhooging van de levenskosten
van drie procent steunt men het landbouw
bedrijf en bewaart dit voor den directe a
ondergang. Dit kan toch waarlijk geen
groot offer beeten.
Betwijfeld mag dan ook worden, of het
de industrie werkelijk zooveel beter z^u
gaan, als de landbouw niet werd gesteund
en de loonen met drie procent meer zouden
kunnen worden verlaagd. Neem bijv. den
toestand in onze scheepvaart. Die is kort
weg miserabelde aandeelhouders hebben
hun aandeelen zien afgestempeld tot eeu
fractie der vroegere waarde. Maar die
nood is internationaal, er is veel minder
te vervoeren dan voorheen, en bgna elke
regeering tracht dan ook door middel van
subsidies de nationale scheepvaart op de
been te houden. En zou nu onze vader-
landsche landbouw in dezen toestand ver
betering kunnen brengen, verondersteld
dan, dat de Regeeringssteun kon worden
gemist Niemand kan in ernst dit gelou-
ven. Veel meer zal de conclusie moeten
luiden dat wij hebben te doen met een
wijziging in het economisch structuurbeeld
der wereld, en dat bijgevolg onze scheep
vaart te groot is voor de behoefte en zal
moeten worden ingekrompen.
Rundveebeperking en werkloosheid. De
bekende medewerker P. J. Rutten van het
landbouwblad „Rust Roest" heeft in dat
blad het denkbeeld geopperd, of het niet
mogelijk is, van de in te leveren drachtige
dieren de gezonde en goed voortbrengende
ter beschikking te stellen van jonge men
schen, die een zelfstandig boerenbedrijf be
ginnen, of van anderen, die noodgedwon
gen hiertoe overgaan. Het aantal werk-
loozen bedraagt 300 duizend. Velen hebben
een gezin en het aantal inwoners, dat door
het gemis aan loonenden arbeid geen mid
del van bestaan heeft, zal zeker meer dan
een millioen zijn. Al rekent men voor ieder
ook maar enkele honderden guldens steun
per jaar, dan krijgt men toch zoo hoogt-
sommen, dat de kosten op den duur on
dragelijk moeten worden. De beste oplos
sing is wel, dat de leeglooper kan te werk
gesteld worden.
Meermalen leest men, dat de uitbreiding
der industrie uitkomst zal geven het lijkt
wel noodig, zegt de heer Rutten, er op te
wijzen, dat tewerkstelling in de land- en
tuinbouwbedrijven een bestaan zal opleve
ren, en met meer uitzicht dan de indus
trieDe Regeering staat voor de keus
afslachten of afstaan aan nieuwe bedrij
ven.. Beide zullen voor de Regeering ten
slotte wel niet sterk uiteenloopen.
De tegenwerping wordt gehoord maar
op die manier wordt de veestapel niet ver
minderd
Hier zitten zegt de schrijver, vele vra
gen aan vast. Is die vermindering dan zoo
onafwijsbaar noodzakelijk, of dient niet
veeleer gedacht te worden aan verminde
ring der veevoortbrengselen, die uit dt
boerderg naar het buitenland gaan Er ie
vee te veel, wanneer de vaderlandsche
bodem het niet zooveel voeder verschaf
fen kan, dat het goed leven en voortbren
gen kan. De bodem is de grondslag, en
regelt de teelt van gewassen en vee. Deze
teelt moet voorzien in de behoeften van
het eigen volk. Wat daarboven wordt
voorgebracht, heeft slechte markt tegen
woordig. Wie veel voortbrengt, vooral
door gebruik van buitenlandsche voeder
middelen, doet werk, dat onnoodig is, en
waarbij de Regeering nu groote schade
lijdt. Meer dan matige voeding is ook
schadelijk voor de gezondheid van het vee.
Zulke bedrijven dienen onmogelijk ge
maakt te worden. Van het vee in zulke
bedrijven zal in de eerste jaren weinig ot
niets van de voortbrengselen op de bui-
tenlandsche markt komen. Het dient vooi
eigen verbruik en de behoefte in eigen
kring of land. Het zal ook velerlei uit het
buitenland ingevoerde stoffen onnoodig
maken, waardoor ook weer het leven
goedkooper wordt en het volksvermogen
onverminderd blgft. Er is zoo besluit
de beer Rutten volkskracht, die me'
tot uiting kan komen er is grond, die ge
schikt is goede vruchten te leveren er is
vee, dat voor de volksvoeding en voor de
verhooging der vruchtbaarheid van dei.
grond van belang is. Het zal een zegen
blgken voor velen, en uiteindelijk groote
besparing geven op de steunuitgaven, a's
die drie tot goede samenwerking wordt n
gebracht.
Bemesting van vruchtboomen. Er is de
laatste jaren, voomamelgk in Amerikaan-
sche vakbladen, weer veel over dit onder
werp geschreven. En wel bepaaldelijk
over de vraag, of al of niet stikstof pg
OUDERS EN KINDEREN
MOEILIJKE KINDEREN.
V.
Domme kinderen.
Zooals de een harder kan loopen, of
hooger kan zingen, of gevoeliger is voor
indrukken dan een ander, zoo is er natuur-
lgk ook verschil in verstandelijk vermo
gen. Niemand zal dit, in het algemeen
sprekende, ontkennen. En er is een vage
ondergrens van het normalewie daar-
onder valt, wordt dom genoemd.
Maar zijn alle menschen het daar roe
rend over eens, ouders hebben de neiging
hun oogen te sluiten voor het verstande-
lijk minvermogen van hun kinderen.
Als er klachten komen van de school
omtrent de vorderingen, dan zullen die uj
den regel wel gegrond zijn. Want als veer-
tig kinderen onder gelijke omstandigheden
beginnen met het vermaarde leesplankje,
en na een paar maanden zijn bijv. vgf leer-
lingen bij de anderen achter, dan is hier
toch heusch sprake van een minder kun-
nen. Het is mogelijk, dat het kind nog te
jong is voor de leerstof, of in het begin
van den schooltijd nog niet voldoende
aangepast aan de schoolomgeving. Maar
wanneer dergelijke klachten blijven aan
houden, wanneer het rekenen en schrijven
ook groote moeilijkheden bieden, dan heeft
men werkelijk met domheid te maken.
Zooals wij zeiden, het valt ouders moei-
lgk dit te erkennen, men ommantelt het
feit zoo graag.
„Het is niets dan onoplettendheid en
speelschheid", meent menige vader, als er
klachten komen, „pakt u hem maar flink
aan En thuis meent hij de domheid te
kunnen bestrijden met brommen.
Zoo zoekt men de oorzaak ook graag in
luiheid of in een verkeerden buurman, of
buurvrouw op school, in lichamelijke zwak
te of in „gebrek aan ernst", alles liever
dan te erkennen, dat het kind nu eenmaal
niet beter kan.
Hoe verklaarbaar dit ook is, uit alge
meen menschelgke ijdelheid en uit de nei
ging, de oogen zoo lang mogelijk gesloten
te houden voor factoren, die ons moeite
en zorg kunnen geven, het is toch vet-
keerd.
Wanneer er alle bewijsgrond voor is,
dan moet men rustig aanvaarden, dat
een kind min of meer dom is. Vooral
er zoo weinig mogelijk over te zeggen,
want dat zou in het kind het bgna onver
mijdelijke minderwaardigheidsgevoel maar
versterken. Het aanvaarden houdt verder
niet in dat men met het feit geen rekening
zou houden, maar men moet niet meer.en
met forceeren, met dwingen te kunnen be
reiken, wat andere kinderen spelender
wijs uic eigen beweging zich eigen maken.
Domheid is vaak een tekort aan concen
tratie-vermogen het kind kan zich dan
niet bij een bepaalde bezigheid blijven
richten, dwaalt gemakkelijk af. Dat is een
tekort op zichzelf. Een rustige omgeving
is voor zoo'n kind nog meer noodig dan
een gewoon kind, vooral als het thuis b.v.
huiswerk maakt of lessen leert. Diezelfde
gelijkmatigheid is noodig voor kinderen
met een gevoeliger aard angst en boos
heid, conflicten in de omgeving verontrus
ten deze kinderen veel meer dan andere.
Overigens blijft het een feit, dat van
een aantal kinderen in dezelfde gunstige
omstandigheden geplaatst, sommige bij
zonder vlug, anderen bijzonder langzaam
het geleerde zullen opnemen. Laten de
ouders van deze laatste kinderen, dit feit
niet al te somber doen inzien. Heel wat
school-domme kinderen zijn later heel goed
terecht gekomen wg behoeven niet eens
over onze grenzen te zoeken om menschen
te vinden met een wereldreputatie, die
indertijd hun meesters tot wanhoop brach
ten. Er is bepaald nog een verstandelijke
werkzaamheid, die op school niet tot zijn
recht komt. Daarnaast zijn het vooral de
karakter-eigenschappen, die meer nog dan
het verstand den levensloop van den
mensch beinvloeden.
Wanneer ons kind dus wat dom is van
verstand, maar een lief karakter toont,
hartelijk is van aard, behulpzaam, blijmoe
dig, openhartig, trouw en oprecht, dan
moeten we verheugd zgn om deze kost
bare eigenschappen.
vruchtboomen moest worden aangewend.
De vrees wordt vaak uitgesproken, dat
stikstof uitsluitend den groei zou bevorde
ren ten koste van de vruchtdracht. H-t
onderzoek heeft echter geleerd, dat all©
vrees ongegrond is men vond een duide
lijk rechtstreeks verband tusscben de
bloemvorming en den totalen takgroei.
Zoowel de groei als het aantal bloemen
werden door stikstoftoediening vergroot.
Een groote stikstoftoediening gaf zelfs e©n
gunstig resultaat, vooral wanneer andei©
noodzakelijke voedingszoutenphosliof-
zuur en kali in behoorlijke hoeveelheid
werden toegevoegd. Bij begroeiden onder
grond kreeg men niet alleen een flinke»*
zodengroei, maar ook viel een toename
van bloemen te constatceren, als wel stik
stof werd gegeven, en vooral als dit ge
schiedde in combinatie met phoshorzuo.r.
De Amerikaan geeft, ook uit een hy
giënisch oogpunt beschouwd, aan het
kunstmestgebruik verre de voorkeur boven
alle dierlgke en menschelgke afvalstoffen
en bg vruchtboomen heeft men opgemerkt,
dat de toediening van fosfaat houdende
meststoffen ook een guustigen indirecten
invloed heeft, door de bevordering van den
groei der stikstof verzamelaars (klavers),
die als onderteelt worden toegepast. Hoe
uiteenloopend ook de meeningen zijn, om
dat slechts proefvelden en waarnemingen
in de praclgk de basis vormen, waarop d©
bemesting wordt vastgesteld vrjj al£(?"