GEMENGD NIEUWS
Hierop letten!
rn
bï'tP
cv
GEMEÏ
op. Het karakteristieke van deze tentoon
stelling is echter, dat de exposanten hun
werk niet verkoopen (niemand wil er blijk
baar een cent voor geven), maar ruilen
tegenaardappelen, groenten en andere
levpisbenoodigdheden. Het prestige dezer
nieuwlichters moet door dien ruilhandel
aanmerkelijk stijgen. Wat is gemakkelijker
voor de groentenboeren, dan op de markt
dagen naar de tentoonstellingszalen te gaan
en er hun smakelijke koopwaar te ruileu
tegen de soms wansmakelijke gastmalen
der stillevens in olieverf.
In den kunsthandel zal men weldra de
schilderstukken als volgt geprijsd zien
een landschap, te koop voor een zak aard
appelen een riviergezicht, prijs een z(j
spek het zelfportret van den schilder m it
den baard, prijs een scheerapparaat met
twaalf mesjes. De ruilhandel, gedreven
door artisten met den baard in de keel,
heeft echter altijd bestaan. Men moet te
Brussel, in de omgeving der „Galpries St.
Hubert" (het schilderskwartier), maar
eens kijken in de kapsalons en in de café's.
Het hangt er vol waardelooze schilderstuk
ken van klanten die niet met klinkende
munt konden betalen. Dat hun aantal in de
crisis toeneemt zal niemand verwonderen,
doch dat zij, inplaats van fijne likeuren
voor hun zelf en parfums voor hun liefjes,
ook al de alledaagsche aardappelen cn
groenten tegen hun werk ruilen, geeft te
denken over het alledaagsche werk dezer
nieuwlichters. W. v. M.
Een oplichter. In ver
scheidene, meerendeels kleinere plaatsen
van het land heeft een 33-jarige handels
agent zich schuldig gemaakt aan vermo
gensdelicten, waarvan een groot aantal
personen het slachtoffer is geworden. Ais
gevolg ervan hebben verschillende com
missarissen van politie en burgemeesters
zijn opsporing en voorgeleiding wegens
valschheid in geschrifte, verduistering en
oplichting verzocht. De man is thans door
de centrale recherche te Amsterdam ge
arresteerd en, na op het hoofdbureau op
gesloten te zijn geweest, op transport ge
steld naar Den Bosch.
Oplichter in de val te
Rotterdam. Door de politie te
Rotterdam is dezer dagen een oplichter ge
arresteerd, die op buitengewoon sluwe wijze
verschillende Duitsche firma's heeft gedu
peerd door aan deze firma's, waarvan hij
de vertegenwoordiging had weten te ver
krijgen, groote orders op te geven, die hij
fingeerde om later de aldus bestelde goe
deren zelf in ontvangst te nemen.
Men heeft te doen met een zekeren J.
die onder den naam Hermans de vertegen
woordiging had weten te krijgen van ver
scheidene Duitsche firma's, waaraan hij
groote orders opgaf, deze bestellingen liet
verzenden naar verschillende adressen in
Nederland, waarna hij steeds op slinksche
wijze de goederen zelf wist te bemachtigen
door de firma's te schrijven dat de goederen
abusievelijk aan hun adres waren afgezon
den.
Uit het thans ingestelde onderzoek is
reeds komen vast te staan, dat de meeste
bestellingen gefingeerd zijn geweest, zoodat
het den man vele malen gelukt moet zijn
groote partijen heerenmodeartikelen op deze
wijze buit te maken. P. is een oude bekende
van de politie, die nog een flinke gevange
nisstraf tegoed heeft.
Het weder in Decern
b e r. De volksweerwijsheid wil dat De
cember koud zij. Brengt December kou en
sneeuw in 't land, dan groeit er koren,
zelfs op 't zand December koud en in
sneeuwgewaad, een jaar vol vruchtbaar
heid verraadtDecember koel en nat, le
digt het gansche koren vat (Brabant)
December koud en wel besneeuwd, zc
maak maar groote schuren gereed (id.)
Weinig sneeuw, veel regenweer, doet de
akkers en velden zeer Zóó hoog in de a
winter de sneeuw, zóó hoog in den zomer
het gras.
Een sneeuwjaar is een hooijaar, zeg'-
men in de Kempenen eldersveel
sneeuwveel brood Veel ijzeltochten in
den winter, veel koren in den oogst, zegt
men nog in de Kempen.
Van vorst in den winter en sneeuw op
het land verwacht de landman dus de
voorbereiding tot een vruchtbaar jaar.
Zacht en mooi weer wordt dan ook be
schouwd als ongunstig.
Immers December zacht en dikwijls
regen, geeft weinig hoop op rijken zegen.
Maar een zachte December voorspelt
een zachten winter December verander
lijk en zacht, de heele winter zonder
krachtIs December veranderlijk, beste
vriend, dan is heel ,de winter slechts een
kind of Is December zacht gezind, blijft
de gansche winter een kind December
veranderlijk en zacht, geeft een winter
waar men mee lachtVloeit nu nog het
sap van den berg, Winter wordt dan wis
niet sterk.
De vingerhoed en de
schaar. De vingerhoed is ve^i
ouder dan de schaar. De eerste vingerhoed
'is stellig uitgehold in een stukje bot van
het een of ander dier. Uit de oudheid zijf»
vingerhoeden van been en brons bewaard
gebleven. Oorspronkelijk werd hij aan den
duim gedragen, daar deze sterker was dan
de andere vingers en daarom beter ge
schikt om de naald met kracht door ruws
huiden of stoffen heen te duwen.
De vingerhoed heeft er ongeveer altijl
hetzelfde uitgezien. Alleen waren de punt
jes erin vroeger niet zoo talrijk maar wei
dieper.
De eerste zilveren vingerhoed in Frank
rijk werd door koning Frans I aan een der
dames van het hof aangeboden, die bekend
Poeders en tabletten z\jn alléén echt, als
de verpakking voorzien is van den naam
Mijnhardt. Let bij het koopen daar speciaal
op, want dit alleen garandeert U de echtheid.
stond om haar kunstig borduurwerk.
De kleermakersvingerhoed is, schrijft
de „Maasbode" van Japanschen oorsprong.
De mannen duwen de naald op met den
kant van hun vinger, terwijl de vrouwen
het met de toppen doen. Ook de scharen
zijn heel oud. Bij Egytische en Perzische
opgravingen zijn precies dezelfde scharen
gevonden, als wij thans nog gebruiken.
Maar eerst in den Renaissance-tijd werd
de schaar in Frankrijk bekend. Tot dat
moment gebruikte men scherpe mesjes die
in U-vorm gebogen waren en waarvan
men de punten op elkaar drukte als men
wat door wou knippen. Catherine de Me-
dicis bracht aan het Fransche hof de mo
de in zwang om den schaar l'Italienne"
te dragen. Toen werd de schaar nog als
een luxe voorwerp beschouwd en de
koningin hing haar aan een ketting ora
het middel, gelijk met haar beurs en spie
geltje. Al die ingrediënten bengelden aan
een ketting of band heen en weer. De
schaar was dan geborgen in een étui van
metaal of leer, rijk bestikt met edelstee-
nen. Eerst in de zestiende eeuw werd de
schaar in Frankrijk algemeen gebruikt.
Surpirses.
Eerlijk gezegd had ze reeds weken van
te voren met vreugde naar het oude tra-
ditioneele feest, naar den dag van 5 De
cember, uitgekeken. Ze wist niet precies
waarom. Daar piekerde ze ook niet over.
Ze accepteerde het. En in haar optreden
kwam een nieuwe charme, in haar bewe
gingen een frissche levendigheid, in haar
stem een zachte, vriendelijke ondertoon,
waarvan man en kinderen de weldaad on
dervonden.
Al een week vóór Sint Nicolaas ging ze
inkoopen doen. lederen middag, direct na
de koffie, ging ze de deur uit en even vóór
etenstijd kwam ze weer thuis. De zorg voor
het diner liet ze aan Bertha over. 't Kon
haar opeens niet meer schelen of de spijzen
behoorlijk op tafel kwamen. Gek, dat som
mige dingen, die eerst altijd zoo belangrijk
hadden geschenen, opeens in 't niet ver
zonken als er andere, hoogere belangen op
't spel stonden
Gelukkig was Bertha een meisje, dat met
ijver bezield was en dat haar oogen had
leeren gebruiken, zoodat aan tafel nooit
een op- of aanmerking werd gehoord. Nu
zag je eens hoe belachelijk het was van een
huisvrouw om het werk niet uit handen te
durven geven
's Maandagsmorgens deed ze een ontdek
king, die haar even een raar gevoel gaf.
Het was toen ze haar geldtrommeltje open
de om er vast eenige bedragen uit te nemen
en klaar te leggen, waarvan ze wist, dat ze
deze dien dag betalen moest. Het huishoud
geld, dat ze den 15den November had ge
kregen en dat had moeten dienen tot den
15den December, was op enkele guldens en
wat klem geld na totaal uitgeput. Ze werd
beurtelings koud en warm, bleek en rood.
Het was alsof ze door een duizeling werd
bevangen. Maar intuïtief voelde ze de nood
zakelijkheid zich hiertegen met kracht te
verzetten. Want naar man mocht het niet
weten. Natuurlijk mocht hij het niet weten!
Hoe had ze het zoo ver kunnen laten ko
menWaarachtig, ze leek wel een pas
getrouwd vrouwtje, dat naïef en zorgeloos
uitgaf, in plaats van een vrouw op leeftijd
Want waren de kinderen al niet allemaal
volwassen en had ze haar zilveren bruiloft
niet al een jaar achter den rug
Ze kon het van zich zelf niet begrijpen.
Waar had de heele week haar verstand ge
zeten Waarom zag ze nu eerst, dat ze
nog maar een gulden of wat over had
Zaterdag, vóór ze uitging, was ze toch nog
voor 't laatst in haar geldtrommeltje ge
weest. Toen had ze er een briefje van vijf
entwintig uitgenomen, waarvan ze nu nog
wat klein zilvergeld en wat koper in haar
beursje had zitten. Was ze dan in zoo'n
roes geweest Zij, een vrouw op leeftijd
Een vrouw, die al ruim zesentwintig jaar
was getrouwd
Haar man mocht het niet weten
Jawel, maar hoe moest dat dan vandaag
en morgen en overmorgen en de heele ver
dere week tot aan den vijftienden toe Op
Maandag kwamen er verscheidene kwitan
ties voor. Daarenboven kwam dezer dagen
de gasrekening en, o hemel Ja, de kwitan
tie van den schoenmaker, waarvoor ze het
geld al had gekregen, zou dien morgen óók
worden aangeboden l
Opnieuw werd ze beurtelings koud en
warm, bleek en rood.
Wat moest ze doen Alles terugsturen
en bij de leveranciers „poffen" Maar ze
wist hoe Huug, als goed zakenman, het
land had aan schulden. Bovendien behoorde
zij zelf niet tot die soort vrouwen, die met
zooveel gemak' en natuurlijkheid kunnen
zeggen „Kom volgende week nog even
terug, hè of „Geld krijg je morgen wel
In haar hart gaf ze Huug gelijk. Schulden
maken wé.s ellendig. Ellendig en gevaarlijk.
Maar nu wilde ze maar, dat ze in dit op
zicht minder zwaar op de hand was. Want
wat moest dit nu Hoe moest ze het met
die paar guldens nog tot den vijftienden
uitzingen
De .deren vragen
Het bloed vloog haar naar 't hoofd. M'n
hemel, wat mankeerde haar Wou ze zich
werkelijk zoo vernederen Wou ze dan
werkelijk na zooveel jaren een moeder wor
den zooals ze wist, dat die bestonden
Moeders, al 2 met haar kinderen geheimen
Cii.
Onder redactie van TRUUS EYGENHUYSEN.
hadden, waarvan vader niets weten mocht
Wou ze dat Wou ze ddt
Neen, neen Dat wou ze niet Dat mocht
ze nietDat kón ze nietZe moest het
dan maar zeggen. Hij was nog op de slaap
kamer. Zij moest maar dadelijk gaan. Als
hij eenmaal beneden was, duurde het geen
kwartier meer of hij was de deur uit. Bo
vendien, in 't bijzijn van de kinderen
Neen, dat niet. Ze moest nu niet langer
aarzelen. Kom, misschien viel het nog wel
mee.
Maar 't viel niet mee. Toen ze hem, ge
maakt luchtig en alsof het zoo maar niets
was, vertelde dat ze geld noodig had omdat
ze zoo goed als niets meer bezat, keek hij
haar stomverbaasd, bijna onnoozel aan. Een
zenuwachtige lach kriebelde in haar keel.
Ze had willen uitroepen „Kijk niet zoo
mal O krjk niet zoo schaapachtig maar
ze wist met zekerheid, dat ze haar stem
niet in haar macht zou hebben en daarom
wachtte ze geduldig af tot het tot hem door
zou dringen, dat het werkelijkheid was wat
ze hem verteld had.
„Maar ik begrijp het nietzei hij
eindelijk een beetje onzeker en onhandig.
„Ja, wat valt daar nu aan te begrijpen
viel ze toen bits uit. „Het is zoo. Ik kan 't
ook niet veranderen."
„Maar hóé komt het dan zoo Ik heb
de vorige maand toch alles met je nagegaan
en afgerekend tot den vijftienden toe
„Ja, weet ik veel De dingen loopen wel
eens anders dan je vooruit denkt. M'n he
mel, wat maak je een drukte over zoo'n
beetje geld
Dit scheen het wachtwoord te zijn om zijn
woede eindelijk te doen uitbreken.
„Beetje geld Beetje geld Wel alle
machtig Noem jij dat een béétje als je
me vraagt om geld vanaf den vierden tot
den vijftienden Neen, zooietszóó-
ietsEn waar heb je dat geld dan alle
maal aan uitgegeven Nou, zeg eens op
Ze had hem willen toesnauwen „Ik sta
niet voor een rechter van instructie maar
het drong tegelijkertijd tot haar door, dat
't haar niets zou geven. Het zou alleen
maar méér opgewondenheid en méér
luidruchtigheid tot gevolg hebben, en ze
had een hekel aan herrie.
„Nou, mag ik asjeblieft eens weten
waaraan je al dat geld, dat ik je de vorige
maand gegeven heb, besteed hebt Of be
schouw je me soms als een geldschieter
„Huug, asjeblieft," verzocht ze, „wees
niet grofIkik ben wat zorgeloos
geweest, dat geef ik toe. Maarmaar
't is toch Sin Nicolaas morgen".
„Hè Wat Sint Nicolaas Je wilt
toch niet zeggen, dat je al dat geld" voor die
nonsens hebt uitgegeven
„Voor die nonsens
„Niet soms We zijn toch waarachtig
geen kinderen meer Jenny is vierentwin
tig, Paul tweeëntwintig en Peter twintig of
zooietsWou je soms beweren, dat die
nog iets voor die onzinnigheden voelen
„Maar ze krijgen toch ieder jaar iets
„Iets Ja, daar zeg je het goede woord.
Maar wat jij moet hebben uitgegeven noem
ik niet iets. Dat noem iknou enfin
Allemachtig nog aan toe Als je nog eens
wat weet om me daarmee op m'n nuchtere
maag aan te komen Mensch, waar heb je
je hersens zitten In dezen tijd Eiken dag
zit ik te piekeren hoe ik de eindjes bij el
kaar zal houden, hoe ik het in zaken zal
kunnen uitzingen En daar smijt jij me
waarachtig voor de idiootste nonsens het
geld met handen vol weg
„Maar Huug", beefde ze, „begrijp het
toch Ik deed het om jullie te verrassen
„Verrassen Verrassen zeg je Neen,
die is goed Mensch, laat me niet zoo
lachen Verrassen Verrassen Belache
lijk gewoon Ik wil niet grof worden, maar
anders zou ik eens met je bespreken waar
het geld vandaan is gekomen, dat jij voor
die zoogenaamde verrassingen hebt ge
bruikt. Maar dat het me niet zoo maar van
zelf in m'n handen is gerold, dat kan ik je
wél vertellen
„Je weet heel goed, dat ik van me zelf
geen geld heb."
„Verwijt ik je da- Maar als jij er zoo
op gesteld was mij en de kinderen te ver
rassen, dan had je het anders aangelegd.
Dan had je op de een of andere manier
wat op het huishoudgeld uitgespaard, zoo
als je vroeger altijd hebt gedaan. Maar dit
isdit isenfin, ik wil me er niet
verder over opwinden. Ik heb straks m'n
hersens bij m'n zaxen noodigHeb je
voor vandaag genoeg aan vijfentwintig
gulden
„Ikik denk het wel," zei ze zacht.
„Dank je."
Hij haalde zijn schouders op. Het was een
beweging van wrevel en minachting.
Toen ze een uur later in de verlaten huis
kamer den ontbijtboel afwaschte, overdacht
ze nog eens wat hij allemaal had gezegd.
En er was één ding, dat voortdurend in
haar hoofd bleef rondzeuren. Hij had ge
zegd „Als jij er zoo op gesteld was mij en
de kinderen te verrassen, dan had je het
anders aangelegd. Dan had je op de een of
andere manier wat op het huishoudgeld
uitgespaard, zooals je vroeger altijd hebt
gedaan
En opeens wist ze hoe het kwam, dat ze
zooveel en zoo onberedeneerd geld had uit
gegeven Niet om Huug en de kinderen te
verrassen, niet om ze blrj en gelukkig te
maken, maar den dag een ander beeld te
geven dan gewoonlijk, om uit den ouden
sleur te komen Nu wist ze ook opeens,
dat ze niet langer meer tevreden was met
haar tfestaan Da', ze haar huishouding
haatte, al deed ze haar plichten met zorg
en nauwgezetheid
Het verbijsterde haar. Ze moest er even
van gaan zitten. Hoe was dit allemaal zoo
gekomen Want vroeger was ze toch heel
gelukkig. Toen deed ze haar werk toch op
gewekt. Toen hield ze er. van om druk in
de huishouding bezig te zijn. En nuNu
had ze zich al vele malen afgevraagd of ze
dan enkel en alleen op de wereld gekomen
was om dagelijks kopjes en bordjes om te
wasschen, om eiken dag zich bezig te hou
den met de vraag „Wat zullen we eten
en om iederen morgen bedden op te maken
en de meubels te stoffen.
Kwam het soms omdat er nu aan dit
werk een ondergrond ontbrak
Ze schrok. Plotseling had die vraag, lie
tegelijkertijd een conclusie leek, zich in haar
gevormd. Kwam het soms omdat er nu aaD
dit werk een ondergrond ontbrak
Hield ze dan niet meer van Huug
LiefdeHet kwam op haar toe, dit
woord, als uit een tijd, die ver achter haar
lag. Liefdedat was geweest zich aan
elkander onderwerpen met hooggestemde
vreugde. Dat was geweest alles om elkan-
der's wil aanvaarden. Dat wa3 geweest al
leen elkander zien en daardoor al het an
dere in een ideëel licht. Dat was geweest
een reeks van zonnedagen, van feesten, van
vreugdevuren
Hield dan ook dit geen stand Werd lief
de sleur of ging ze dood, gewoon dood
zooals alles dood ging
Het leek haar opeens zoo eenvoudig. Wat
gebloeid had, moest verdorren. Wat gebo
ren was, moest sterven. Het leven sloot als
een dus ineen. En al wat ze nu te doen had
was de grijze restanten van haar bestaan
aanvaarden en trachten niet te willen vech
ten tegen wat onvermijdelijk was.
Ze keek naar buiten. Menschen haastten
zich voorbij, beladen met pakjes, véél pak
jes. O ja, het was morgen 5 December. Dag
van surprises
Een kantje, een lintje, een steekje
We kunnen nog wel een Si?il
Nicolaas'presentje maken
Het is al wat ver in den tijd, dat is waar.
Nog drie dagen en we hebben Sint Nico-
laasavond. Maar een paar vlugge handen
kan toch nog best iets tot stand brengen.
Mogelijk is het morgen een regenachtige
Zondag, en u weet uit ondervinding wel.
dat men er verbaasd van kan staan wat
men op zoo'n saaien dag nog allemaal kan
uitvoeren.
Willen we u een handje helpen
We denken dan aan een klein vriendje
of vri dinnetje in uw kennissenkring, een
meisje of een joggie, dat al zelf een zak
doek bij zich draagt. Een stuk of zes kleine
witte zakdoekjes zijn gauw genoeg gekocht
en als u dan met gekleurd, wasecht garen
er dit leuke tafreeltje op maakt, krijgt u
i 'j
*''7
u tezamen. Bovenaan maakt u een lusje en
aan dat lusje naait u drie groene blaadjes,
geknipt uit een lapje groen laken. Met
bnme of zwarte zijde maakt u hierop wat
nerfjes. U hebt nu een zeer origineel spel
denkussentje, dat aan den muur boven een
toilettaf'T ongetwijfeld aardig zal staan.
En dan een theemuts, daar legt u altijd
eer mee in. U koopt maar een heel gewone
muts van effen satinet en hiervoor maakt
u een overtrekje, dat bestaat uit tusachen-
zetseltjes van linnen borduursel en linnen
kant. Deze reepjes naait u om en om aan
elkander tot u een lap hebt, die om de muts
heen sluit. Boven- en onderkant worden af
gemaakt met een gehaakt picot en als het
't J
f T"
u~i
i'.
1 1
-«.T--J
een allerliefst presentje, dat stellig in den
smaak zal vallen. Het meisje en het hondje
kunnen door middel van calqueerpapier op
het zakdoekje worden aangebracht. Over
de streepjes heen wordt dan met den plat
ten steek gewerkt. Ieder zakdoekje wordt
natuurlijk met een kleur geborduurd en het
figuurtje komt telkens in den linker-boven-
hoek te staan.
Hetzelfde patroontje kan ook gebruikt
worden voor een linnen schortje. Het wordt
dan op de zakjes aangebracht of als eer
rand langs den onderkant.
In uw lappenmand heeft u zeker wel wa<
kleine roode lapjes, hetzij fluweel of zijde
Knipt u drie ronde lapjes, rimpelt u dit
langs den buitenkant in en vult u de zakje*
met watten of kapok, dan krijgt u drie
roode kersjes, waaraan u groen zijden
draadjes vasthecht. De drie diaadjes knoopt
V.V3/'
overtrekje om de muts heen zit, wordt de
bovenkant tezamen gebonden met een zij
den lint in de kleur van de muts. 't Geheel
vraagt nog geen paar uur werk. En wat
ook een voornaam punt is het is aange
naam werk, dat geen oogenblik verveelt of
vermoeit.
Wat schenkt moeder op St. Nicolaas-
avond.
Slempeen ouderwetsche drank.
2 liter melk.
50 gram suiker.
1 schepje thee.
Een snuifje saffraan.
4 5 kruidnagelen.
Een stulge pijpkaneel.
Een stukje foeiie.
Wat sago of maizena.
Doe suiker, thee, saffraan, Kruidnagelen,
Kaneel en foelie in de melk en laat alles
daarin aftrekken terwijl de pan op een
ïoekje van de kachel of het fornuis staat.
Breng na eenige uren de melk aan de
;ook, zeef de vloeistof door een flanellen
apje en bind de slemp met wat sago of
aizena.
een nieuw beroe
wereld deed, om
te helpen.
Hij wees er o 1
roep in de gehe
stemming heeft
toelaten, dat r
sterven, terwijl
massa's levens]
den. Deze actie
maken. Zij is
nood, die in Ru;
volgend jaar no|
dan thans reeds
Op': de secre
kenbondscommis
hield een rede,
berichten voorleg
trouwbare perso
trent den toesta
De In
p a r a t i e.
Maandag naar
Schiedam worde
op deze werf, b<
men verbouwing
reparaties onder
ontstane brands<
een nieuw brugg
nieuwe rooksalc
tingen geheel g(
den. De plannei
nog uitgewerkt
In den loop va
schip weer gehet
Een b r
kent. Ie
April 1031 werd
gazijn aan de C
naai verwoest m
bovenwoning. Al
aanzien van de
maar daar vold<
het instellen vai
ken, werd de Jbi
acht duizend gu
uitgekeerd. De
niet uit het oog
veel bezwarende
dat deze man, tl
genwoordiger
te Amersfoort,
houden. Na een
door de mand en
komende den br
door een brande
behang te plaats
rook gewekt, ko
oogonblik door
der beweert echt
weest met de ai
ter in bet huis.
toe
O n. g e 1
middag geraakte
2 en 3 jaar oud,
aan den Hass
waard-Noord in
in de sloot, well
ning is gelegen,
ontdekte vrouw
de kinderen in
de kleintjes er ui
dellijk den genei
kunstmatige ade
met een zuursto
Alle pogingen 01
wekken, mislukte
slotte slechts dei
Aan den Tilburg
ken is een 1
overleden. Naar
trap gevallen zijl
gen een electrici
met het verrit
zaamheden, kwa
den electrischen
hoogte van 6
hoofd op den gro
leed spoedig. He
en 30 jaar oud.
Inbraa
kantoor.
ken in de kantor
voetsluis. De
ontdekt door de 1
op de kantoren
reaux en kasten
vonden, terwijl
verspreid lag. De
niet groot. Verm
kleine bedragen,
van den ontvang
ander bureau; Ve
inbrekers zich ot
ben begeven n
kantoren. Van d
ming van een rai
luik gekomen in
zijn der artillerie
toren der belast!
breking van den
gemakkelijk kon
toren. Daar er ze\
werk gegaan woi
geen beroepsinbi
geweest. De offic
dam zal een ond
Auto
redenen.
uur in een hardrj
R. J. te Winschc
ting Barneveld,
aangereden, waa
raakten. De auto
draaid en in de v
terecht gekomen
huis werd vernie
op straat. De be;
ge boven beenfr
naar het zieken
soerd.