Vllssingschs Courant
Wolven in Schaapsvacht
(jMH [dpt
1/MjtoUatdt's Poeder
KONIG'S BOUILLONBLOKJES thans 6 voor lOct
derde blad
VAN AMSTEL EN IJ
FEUILLETON
Onze namen.
BRIEVEN UIT BELG1E
ran de
van
Zaterdag 25 November 1933. No 279
Gisting in en om de raadszaal.
Het begrootingsconflict. De
drie middenstanders beslissen.
Fakir Ali Aka. Kerken in fi-
nancieele moeilijkheden. Bezui-
nigingskiacht uit de kostschool.
Amsterdam en de noodlijdende
kunstenaars.
De hoofdstad maakt thans een der moei
lijkste perioden aoor, die zij sedert haar
verheffing tot koopstad en eerste stad van
het rtJk gekend heeft.
Men beseft dit in alle kringen en het
blijkt bovendien nog uit de opgewonden
tooneelen die zica dagelijks in de omgeving
van de raadszaal, waar de begrooting be
handeld wordt, afspelen. Meer dan ooit
leeft thans ook de volksklasse met de ge
beurtenissen van den dag mede.
Er loopén omtrent de tegenover de
loonsverlagingen aan te nemen houding il-
lérlei alarmeerende geruchten, w.o. die van
een te próclameeren algemeene staking oy
de gemeentebedrijven, waar, zooals voor de
hand ligt, groote ontstemming heerscht.
De personeelsorganisatie van Publieke
Werken o.a. heeft zich gisteren nog met
een heftig gestelde proclamatie tot het
publiek gericht, waarin zij de bezuinigings
maatregelen critiseert en tot steun van
haar verzet-actie opwekt.
In een der federatie-vergaderingen is ge
zegd, dat het gemeentepersoneel in meer
derheid niet zal bereid gevonden worden
de voorgestelde „hongerloonen" te accep
teeren. Vandaar dan ook de eigenaardige
actie, geponeerd door eenige vakorganisa
ties en raadsleden, om de loonsvoorstellen
opnieuw in het G. O. te brengen.
Momenteel staan Burg. en Weth. hier
beslist afwijzend tegenover, maar het lijkt
ons toch niet geheel onmogelijk dat zij de
ze afwijzende houding binnenkort zullen
prijsgeven.
Welk onoverkomelijk bezwaar toch zou
er kunnen bestaan tegen nader overleg,
wanneer dit het uitzicht op een voor beide
partijen aannemelijk compromis opent,
waardoor tegelijk ook een voornaam wa
pen uit de hand wordt geslagen van de
felle oppositie in en buiten den raad?
Na de met groote meerderheid aangeno
men motie van wantrouwen tegenover
Burg. en Weth. verkeert men ook niet
meer in het onzekere over het lot der be
grooting. Deze wordt in het gunstigste ge
val afgestemd met 2322 stemmen. Men
dient daarbij m aanmerking te nemen dat
het bij de motie van wantrouwen ging te
gen het beweerde niet-uitgevoerde raadsbe
sluit (subsidie St. Nicolaasfeest). Niet alle
deze voorstemmers echter zijn afkeerig van
de loonsvoorstellen.
Resumeerende wij gaan niet in op de
politieke zijde van de kwestie zou men
kunnen concludeeren dat er thans drie mo
gelijkheden bestaan óf de raad verwerpt
de begrooting, waarna zij, dit staat nu
reeds vast, tegen den wil der meerderheid
van regeeringswege gesanctionneerd zal
wordenóf er komt een compromis met
het G. O. tot stand óf de drie midden
standers verlaten tijdens de behandeling
der begrooting de twee oppositie-partijen
(S.D.A.P. en C.P.H.), in welk geval aanne
ming der begrooting verzekerd is.
Maar ook hierna zal de positie van het
college van Burg. en Weth., dat zelfs niet
op den steun van een geringe meerderheid
kan rekenen, parlementair en democratisch
onhoudbaar blijken.
Naar het Engelsch
van SIR WILLIAM MAGNAY.
61)
„Het incident van vannacht", zette hij
ïjjn overredingspogingen voort, „heeft de
situatie voor je gered en je een kans gege
ven, waarop je nauwelijks had kunnen
hopen. Rastillac neemt de schuld van jouw
wandaden mee in zijn graf. Ik ben er in
geslaagd Myrtle te overtuigen dat het, nu
de baron er niet meer is, geen doel heeft,
nog verder naar den juweelendiefstal te
zoeken, natuurlijk daarbij uitgaande van
de vergetelheid weg te zinken, hoe gaat
meer zullen voorkomen, zoodat er niet op
nieuw verdenking tegen je kan rijzen. Je
moet wel gek zjjn om mijn voorstel niet
nqet belde handen aan te grypen."
Brayshaw leunde met zijn rug tegen
een boekenkast, de handen diep in zijn
zakken en staarde den kapitein aan.
„En als ik uw advies opvolg en zorg in
de vergetelheid weg te zinken hoe gaat
het dan verder met Archer Cardon
vroeg hfl.
„Die krijgt net zoo'n waarschuwing als
JÏJ. Komaan, Brayshaw, ik handel als
vriend, houd meer met jouw belangen reke
ning dan met mijn eigene, om nog niet van
de rechten van anderen te spreken en het
feit dat ik tegenover de justitie eigenlijk
Er zal dus een oplossing gevonden moe
ten worden om aan het abnormale beheer
der stad weer een gezonde regeeringsvorm
te geven.
Fakir Ali Aka, onze helderziende en
occultist, beweert in een circulaire „aan
zijn cliëntèle" „ook de politieke raadselen
van dezen tijd te kunnen onthullen". WC
betwijfelen echter of het den Indiër zou
gelukken die van Amsterdam te ontwar
ren. Z(j vormen, dank zij de houding der
middenstanders, die eenerzrjds met hun
vurigste bestrijders accoord gaan doch an
derzijds fulmineeren tegen de op him ini
tiatief gemeentelijk geëxploiteerde bedrij
ven, een waar labyrint.
Door den nood der tijden komen ook de
kerkelijke gemeenten in het gedrang. Zoo
was onder normale omstandigheden de eer
biedwaardige R.K. aan het Rusland, waar
ondanks de ontvolking der city toch nog
matig bezochte diensten plaats vonden,
nimmer onder den hamer gekomen, en zou
ook niet, als nu dezer dagen, tot sluiting
van de oude R.K. kerk aan den Singel be
sloten zijn. De afwijzing van het voorstel
tot sluiting van de Nieuwe kerk acht men
hier ter stede siechts uitstel van executie.
Wij hopen dat de regeering dan in dit ge
val tusschenbeide zal komen.
Maar het bezuinigingsproces voltrekt
zich nog verder. Voor het eerst in 50 jaar
heeft de Ned. Herv. Gemeente in Amster
dam-Centrum moeten besluiten tot in
krimping van het aantal predikanten er.
godsdienstleeraren.
Naar men ons van kerkelijke zijde mee
deelt zijn dit nog niet de belangrijkste be
sluiten, omdat de opheffing van de 3 le
predikantsplaats, tot dusver nog onbezet,
geen verzwaring van den arbeid der m
functie zijnde 30 predikanten medebrengt.
Amsterdam telt nl. 29 wijken, zoodat een
der voorgangers zelfs van wijkarbeid iJ
vrijgesteld.
Ingrijpender acht men de 10 pet. korting
op de salarissen van nagenoeg alle kerke
lijke beambten en ambtenaren, terwijl bo
vendien den predikanten verzocht is, be
halve de Synodale mindering, reeds op hun
salaris toegepast, ook nog vrijwillig voor
een deel daarvan afstand te doe i. Het aan
tal godsdienstonderwijzers is van 15 op 9
teruggebracht, waardoor het mogelijk
werd hun salaris 2500) te handhaven.
De arbeid van deze functionnarissen is in
Amsterdam zóó veelomvattend, dat zij nog
onlangs hadden voorgesteld de vacante
15e plaats voor eigen rekening te doen be
zetten.
Wanneer men in aanmerking neemt dat
door deze menschen in 1932 15156 bezoe
ken werden afgelegd, voornamelijk in de
volksbuurten, zij voorts belast zijn met het
geven van catechetisch onderwijs, het lei
den der godsdienstschool, der evangelisa
tie-campagne enz., dan ligt het voor de
hand zei men ons dat de onlangs ge
nomen besluiten ontstemming hebben ver
wekt.
Het zijn voor. l de georganiseerden in
„Hervormd Amsterdam", w.o. vele predi
kanten, die deze besluiten critiseeren ener
niet mede accoord gaan. Maar evenals in
den Amsterdamschen raad, heeft tot dus
ver nog niemand der opposanten het mid
del aan de hand gedaan waardoor men m
staat zou z(jn de financieele tekorten op
andere wyze te bestrijden.
Er zijn bezuinigingen die overdreven lij
ken en zelfs aan den komischen kant. Het
trambedrijf bijv. heeft de tramkaartjes
met enkele millimeters gekort, zij zijn daar
door onhandig geworden en de besparing
moet miniem zijn.
Een stadgenoot ontving van zijn jongste,
die een voorname onderwijsinstelling in
het centrum van het land bezoekt, bericht
dat in het schoolpension allerlei bezuini
gingen worden ingevoerd, o.a. de boter
door margarine was vervangen, 't Pension-
geld bleef echter hetzelfde. Ook was het
een gewoonte, dat de leerlingen iederen
winter op eenige leerzame tooneelvoorstel-
lingen werden onthaald, doch om bezuini
absoluut niet verantwoord ben. Nogmaals,
denk toch aan je dochter man gebruik
je verstand en sla den eenigen weg in, die
je overbliji Je mag warempel den hemel
op je bloote knieën danken, dat je er zoo
afkomtHet was een gezegend oogenblik
voor je, dat Rastillac van de ladder af-
smakte."
„Ik zal hoogstens een driehonderd pond
per jaar hebben om te leven", mompelde
Brayshaw. Maar het was duidelijk dat het
niet lang meer zou duren eer hy toegaf.
„Aan de Rivièra kun je daar van rond
komen, als je geen kromme sprongen meer
maakt", meende Wilson.
„Sibyl is verloofd met den jongen Car
don", hernam Brayshaw. „Verbieden uw
gevoelens de ortzetting van dat enga
gement
„Weineen Miss Sibyl verdient al het
geluk dat een menschenkind maar be
schoren kan zyn. Als er een motief voor je
bestaat om myn voorwaarden te acceptee
ren en je er nauwgezet aan te houden, is
het wel deze groote, mooie kans op geluk
die je dochter gegeven wordt."
„Als Richard Cardon het wist
„Heel wel mogelijk dat hij het nooit ge
waar worcit, Brayshaw..-...." klonk het
ontwijkend.
„Als Sibyl het wist", spon Brayshaw
deze gedachte verder, „geloof ik niet dat
ze nog met hem zou willen trouwen. Ze is
een meisje met een buitengewoon sterk
ontwikkeld eergevoel, maar ze zal er nooit
van hooren, hè
„Ik zal het haar niet vertellen I Enfin,
gingsredenen bleef ook deze attractie dit
jaar achterwege.
„In plaats hiervan" schreef de jonge
dame „waren we deze week genoodigd
op een lezing van de vereeniging van
slechthoorenden. Onze leerares vond de le
zing erg interessant, maar wij prefereeren
toch een tooneelvoorstelling."
OnverklaarbaarMaar zulke kostschool
meisjes hebben ook geen flauw begrip van
bezuinigingseischen.
Onze beeldende kunstenaars mogen waar
lijk niet klagen over gebrek aan belang
stelling en medeleven van de zijde van het
publiek in deze voor hen zoo moeilijke tij
den. De Landsvrouwe ging ons hierin voor
met Hare exposities van eigen werk, waar
van de baten aan noodlijdende kunstenaars
ten goede kwamen.
We mochten ook opmerken dat er gedu
rende deze St. Nicolaasdagen druk gekocht
wordt in den kunsthandel, waar de prijzen
thans meer aanpassen aan de bij velen
verminderde koopkracht. Zoo vonden we
om maar een greep uit de vele aanbiedin
gen te doen in een kunsthandel aan het
Rokin een mooie schilderij van Breitner,
„Lauriersgracht in den Winter", tegen* den
prfls van slechts 22 genoteerd.
De kunst dient behoorlijk betaald te
worden, we erkennen het gaarne, maar
moet harerzijds ook rekening houden met
de gewijzigde tijdsomstandigheden.
Het krampachtig vasthouden aan luxe-
prezen is noch bevorderlijk aan de kunst
noch aan den kooplust van het publiek.
De directie van het Parkhotel is onze
noodlijdende kunstenaars dezer dagen ai
zeer tegemoet gekomen. Zij heeft hare za
len welwillend beschikbaar gesteld voor
het „Nederlandsch kunstenaars-centrum",
die daar in gre te verscheidenheid werken
van Nederlandsche kunstenaars exposeert.
Zelfs in de restauratie- en café-zalen vindt
men schilderijen en beeldhouwwerken ten
toon gesteld, zoodat Parkhotel een modern
museum is geworden.
Bovendien wordt dit ter aanmoediging
aan het publiek gelegenheid gegeven
zich over de kunstwerken uit te spreken.
Bezoekers ontvangen een stembiljet, waar
mede zij hun voorkeurstem kunnen uit
brengen en tevens vermelden welk aantal
stemmen zij meenen dat het kunstwerk zal
behalen.
Wie dit aantal raadt of dichtst benadert
zal van den betreffenden kunstenaar, voor
rekening van Parkhotel, een kunstwerk
van 200 mogen kiezen.
Het bleek ons bij ons bezoek, dat deze
sympathieke geste reeds groote waardee
ring vindt en de expositie voor onze kun
stenaars, w.o. vele noodlydende jongeren,
een financieel succes zal worden.
Corres Pondent.
n. (Slot).
Toen onze voorouders van heidenen
christenen werden, wilden zy ook in hun
namen te kennen geven, dat zij met het
heidendom hadden afgedaan. Er was iets
beters, iets hoogers in hun ziel gekomen
dan strijden tegen mensch of dier. Zij na
men dan Bijbelsche namen aan, doorgaans
van die personen, wier geloofsleven indruk
op hen gemaakt heeft. Ook zal het wel
vaak de priesters zijn geweest, die hun een
nieuwen naam gaf. De Nieuwtestamenti
sche namen zyn afkomstig uit de Katho
lieke middeleeuwen, de Oudtestamentische
meer na de Hervorming. In de 17de en
18de eeuw werd het meest uit het Oude
Testament gelezen. Een Roomsch kind,
dat bijv. Jacobus heette, was genoemd
naar den Apostel. Een Protestantsch kind
met denzelfden naam naar den aartsva
der. Zoo ook een Roomsche Jozef naar den
ik vermoed, dat we elkaar nu goed begrij
pen. Ik zal nu maar eens een hartig
woordje met onzen vriend Cardon gaan
praten."
„U kunt er op aan dat Archer het
zaakje zonder mij niet voortzet", verze
kerde Brayshaw.
„Neen", bevestigde Wilson droogjes,
„dat denk ik ook niet. Maar het kan in
geen geval kwaad, om hem te waarschu
wen. Hij heeft ook een dochter waaraan
hy denken moet."
„Ik moet u myn compliment maken,
kapitein", zei Brayshaw met onmisken
bare bewondering in zyn stem, toen Wil
son opstond om de bibliotheek te verla
ten, „voor uw ridderlijke houding in dit
duel van speler en tegenspeler. Het is ove
rigens misschien maar goed, dat we geen
idee hadden van wat u eigenlijk hierheen
voerde, anders zou de tragedie met de lad
der wellicht voorafgegaan zyn door iets
veel ergers."
„Een man, die niet thuis by de warme
kachel blijft zitten, loopt altijd risico's",
merkte Wilson filosofisch op.
„We hebben nooit een seconde idee ge
had", besloot Brayshaw, „dat u iets anders
zou kunnen zijn als een echte sportsman,
op en top een heer enhy wachtte
even „ik kan niet zeggen dat we de
plank ver missloegen
HOOFDSTUK XXXVI.
De laatste kans.
„Het spijt my zoo ontzettend, meer dan
ik je zeggen kan of je ooit gelooven zult,
man van Maria en een Protestantsche Jo
zef naar den zoon van Jacob en Rachel.
De Nationale Synode van Dordrecht van
1578 liet aan de ouders vrij, welke namen
zij aan him kinderen gaven, mits geen
namen, die aan God of Christus eigen zyn
of die superstitieus zijn, d.w.z. aan byge-
loof doen denken. Ook werd gewaarschuwd
tegen het gebruik van dierennamen, opdat
de kinderen niet met beestennamen in „de
rol van Christus' soldaten en huisgenoo-
ten" zouden worden ingeschreven.
Vooral de Protestantsche Walen of Hu
genoten droegen veel oud-testamentische
voornamen. Uit Westelijk Zeeuwsch-Vlaan-
deren, welks bevolking voor een groot deel
van de Hugenoten afstamt, herinner ik
mij de namen Rachel, Esther, Abigail en
Debora.
Dat namen, zooals Willebrord, Bonifa-
cius, Martinus en Nicolaas, naar zendelin
gen of andere heilig verklaarde personen
zyn genoemd, is duidelijk.
Welke de meest voorkomende voorna
men zyn, zegt het volksrijmpje
Kees, Piet en Jan
Is de algemeene man.
Het zal den bijbellezers wel eens opge
vallen zijn, dat de Joden doorgaans maar
één naam hadden. Ter onderscheiding of
tot nadere aanduiding werd vaag de naam
van den vader genoemd, bijv. Jozua, de
zoon van Nun. In het Nieuwe Testament
wordt door de woordjes Bar of Ben, welke
zoon beteekenen, aangeduid hoe de vader
heette, zooals Bar Jona, Ben Hur. De
Israëlieten hadden vroeger geen erfelijke
namen of achternamen.
Onder de volken der oudheid zijn het de
Romeinen geweest, die alleen erfelijke na
men droegen. Waar in den Bijbel over
Romeinen wordt gesproken, lezen wij dan
ook doorgaans twee namen, byv. Pontius
Pilatus, Porcius Festus. Uit onze vader-
landsche geschiedenis zyn bekend de na
men Julius Caesar en Claudius Civilus.
Het gebeurde zelfs, dat een Romein drie
namen droeg een voornaam, een familie
naam en een bijnaam. Dat iemand een
bijnaam heeft, gebeurt in onzen tijd ook
wel. In sommige dorpen is men spoedig
gereed iemand ee „bijsmak" te geven,
maar dan vervalt een der andere namen.
De persoon in kwestie zal zich niet alzoo
noemen, nog minder zyn naam aldus
schrijven. Maar dat deden de Romeinen
juist wel. De bijnaam duidde meest een
lichamelijke eigenaardigheid aan of een
herinnering aan een of andere daad.
De beroemde redenaar Cicero heette
Marcus Tullius Cicero. Het laatste woord
moet een aanduiding zyn, dat een zijner
voorvaderen een wrat in het gelaat had.
Laten wij tot onze namen, met de be-
teekenis van „onze Nederlandsche namen"
terugkeeren.
Alleen willen wij er op wijzen, dat niet
alle volken eerst den voornaam en dan den
achternaam schryven, maar juist omge
keerd. In China bijv. heet iemand Pei An
na. Wy behoeven niet zoo ver van huis te
gaan, daar de Hongaren ook zoo doen. Als
voorbeeld geven wij den naam van een min
of meer bekend persoon uit de muziekwe
reld. Louis Schmidt, 'n Nederlandsch musi
cus, dient zich bij het publiek aan als een
Hongaar en noemt zich Kovacs smid,
Lajos Louis.
In een der vroegere artikelen wezen wy
er op, dat vele namen afgeleid zyn van het
beroep of ambacht, dat een persoon heeft
uitgeoefend. De Bakker, De Smit, De Vis
ser, De Koster, enz. enz. Later is bij vele
families het lidwoord de weggevallen.
Er zijn verscheidene familienamen, die
bij deze groep gerangschikt moeten wor
den, ofschoon men de namen niet meer als
beroepsnaam herkent.
Porrenaar iemand, die tegen betaling
de menschen eiken morgen moest porren
of wekken.
maar ik moet je meedeelen dat alles tus-
schen ons uit moet zijn. Er hebben zich
omstandigheden voorgedaan, die het my
onmogelijk maken om ooit je vrouw te
worden. Probeer niet uit te vinden waarom
ik niet kan ik vraag je dit bij de liefde,
die je voor my voelt het is niet goed dat
je de reden weetneem van mij aan dat
die afdoende i^. Er staat een muur tus-
schen ons, die nooit meer omgehaald kan
worden. Denk niet hard over my, Richard.
Ik ben zoo innig gelukkig geweest in den
korten tijd van onzt liefde. Maar alles is
voorbij. Wij gaan hier spoedig vandaan.
Tracht niet om mij op te zoeken, dat be-
teekent alleen maar ellende voor jou en
voor mij en alles is al zoo moeilijk. Ik
vraag je dit omdat ik weet dat je ridder
lijk bent en mijn wensch zult eerbiedigen.
SIBYL."
Zoo luidde de brief, die dien morgen aan
Richard overhandigd werd.
Sibyl was niet aan het ontbijt versche
nen en by het verstrijken van den tijd
maakte zich een vaag gevoel van onrust,
een voorgevoel van onheil zich van haar
verloofde meester. Hij had er dien nacht
over gepiekerd, waarom haar houding ten
opzichte van hem plotseling en onver
klaarbaar veranderd was. Hy kon er met
den besten wil geen verklaring voor vin
den. Toen dus de brief hem door Sibyl's
kamenier gegeven was, opende hy dien vol
angst zelfs nu was hij op den inhoud niet
voorbereid. Een paar minuten bleef hij als
verpletterd zitten, toen begon hij de situa
tie onder de oogen te zien. Haar besluit
is bestand tegen een
Per stuk 8 ct. Doos 45 ct. Bij Uw drogist
Deurwaarder iemand, die de wacht
aan de deur hield.
Dingeman iemand, die voor een ander
dingt of pleit. Wij zouden thans zeggen een
advocaat.
Rademaker iemand, die raderen of
wielen maant. Daarom ook de naam Wie-
lemaker.
Wagenaar wagenbestuurder, thans
koetsier.
Merseman of Maarsman. Eigenlijk
iemand, die met een mars loopt. Een klei
ne koopman dus.
Damman (Daamen) de amman of
ambtman, d.i. een schout of ander regee-
ringspersoon.
Tavenier, echter tavernier, dus iemand,
die een taverne (oude naam voor herberg)
houdt.
Looman komt van het oud-Nederland-
sche woord loodman. Dit was de man, die
het dieplood uitwierp. Later werd hij loods
genoemd.
Lohman is van Duitsche afkomst en
beteekent looiman of lederbereider.
Polak. In deze Joodsche naam zou men
geen beroep zoeken, 't Was ook geen
eigenlijke beroepsnaam, want de naam
werd gegeven aan de Joden, die in de 17de
eeuwen uit Polen naar ons land kwamen
om als een soort bedelaar onder de Hol-
landsche Joden aan den kost te komen. In
Middelburg kwamen er zooveel, dat de al
daar wonende Joden aan de vroedschap
verzochten ze de stad uit te bannen.
Een meer eervolle Joodsche naam is die
van Cohen, welk woord priester beteekent.
De Joden met dien naam zouden kunnen
zeggen, dat zij afstammen van het hoog-
priesterlijk geslacht van Aaron uit den
stam van Levi.
r. b. j. d. m.
De corrupte ambtenaar. De
Vlaamsche schrijvers en het onder-
wijs. De lijdensweg van een ge
nie. Een nieuw ministerie. Wat
eerst hervorming behoeft.
Brussel, Noord-Statie In de groote hal,
boven den doorgang naar de perrons, mel
den de lichtletters Luik, Oostende, Ant
werpen. Drie sneltreinen staan, in die volg
orde van richting, op vertrekken. Antwer
pen heeft dus nog even tyd. Maar voor de
loketten drommen de reizigers naar de
Scheldestad reeds ongeduldig saam. Moe
ders krijten zenuwachtig om hun kinderen,
die ze in de wiemelende drukte vreezen te
verliezen. Gebronsde vreemdelingen, Tur
ken of Egyptenaren wellicht, weeklagen en
protesteeren in een onverstaanbaar babe-
lepos. Ze maken den indruk van een groep
nimmer bevredigde reizigers en doen den
ken aan voortdurende vluchtelingen, even
in hun onbedwingbaren gang gestuit bij het
wachten op een kaartje.
Het duurt ook zoo lang. En ze staan zoo
achteraan in de lange ry. Doch zelfs de
voorhoede der wachtenden vordert niet. De
man achter het loket heeft tyd. Terwijl hij
in een lang gesprek is met een collega,
draait hij op zyn gemak een sigaret. Een
Brusselaar, die vooraan staat, kan het niet
langer aanzien. Luidruchtig geeft hy zyn
verontwaardiging te kennen
A wél menier, ge moet gaj geen sigaret
froemeien as den train op den départ (ver
trek) staat, 'n Bits je rap zulle, 'k moet ik
nor den Anvers, troisième (derde klas).
was zoo onbegrijpelijk, zoo vreemd. Hij ge
voelde dat hij het niet, zooals de schrijfster
wenschte, blindelings accepteeren kon. Hij
zou zijn lot aanvaarden, als hy zeker wist
dat Sibyl's gevoelens ten opzichte van hem
veranderd waren. Maar daarvan had hij
noch uit den brief noch uit haar houding
van gisteren de bewijzen. Gisterenavond
was zij afwezig geweest en gedwongen en
hij had zich afgevraagd wat de reden kon
zyn. Er was bepaald een of ander afschu
welijk misverstand. Plotseling schoot het
hem te binnen, toen hij de gebeurtenissen
van den vorigen dag aan zijn geest liet
voorbijtrekken, dat de verandering in Sibyl
verband moest houden met Marion's be
zoek
Marion had een hartstochtelijken en dus
waarschijnlijk ook een wraakzuchtigen
aard. Hij kon zich begrijpen, dat zy, na
haar vergeefsche pogingen om hem te van
gen, haar nederlaag niet zonder meer zou
dragen, vooral nu zy wist dat ze op zij
gezet was voor haar vriendin.
Ze had Sibyl meegetroond, oogenschijn-
lyk om een nieuwe japon te gaan zien
ze waren veel langer weggebleven dan
zelfs voor zoo iets belangrijks noodig was.
Wat was waarschijnlijker dan dat ze haar
verraderlijk plan, waarvoor ze naar de Hall
gekomen was, ten uitvoer had gebracht en
Sibyl een of ander verhaal opgedischt
misschien had ze wel beweerd dat hy haar
den bons gegeven had om zoodoende
een eind aan hun verloving te maken
.(Wordt vervolgd.)
