E
T
Sigarenhandel K8QIWIJK, Walstraat
GRQOL, Noordstraat 70
BOXCAMERA
vanaf f5.50
I Visitekaartjes f
laromlti
HELOER&EOSMAH
Volkskleeding-Magazijn
amesi
Heerenen Jongens
MODE-ARTIKELEN
I
PETTEN 30ct.39 45 80 75 85
HELDES S BOSMAN
SI. NICOLAAS
GESCHENKEN
Een kistje Hoekjes Sigaren
Wij hebben I
St. Maas-gescM
ST. NICOLAAS-NUMMER
Drukkerij VAN OE VELOE
IJ ST. NICOLAAS-GESCHENKEN |f
DERDE BLAD
DUS GOED
Ruime keuze St. Nicolaas artikelen in
Chocolade en Suikerfiguren
Luxe Doozen Borstplaat, Bon
bons en Marsepain.
Van Doom's gekruid Specujaas 25 ct. per pond
Wit Speculaas 25 ct. p. p. Taai-Taai 5 stuks 10 ct.
P. STEKETEE NieuwenPijk 29
A. MiLLENAAR
GROENEWOUD 68, VLISSINGEN
En bovendien zeer voordeelig l
rie
l.V.
lea.
et,
Ramblers, o.l.v. Theo
Muzikale causerie p.
aio, viola d'amore en
Boekbespreking door
ara-orkest o.l.v. H. do
esco, tenor. 8.10 Her-
8.12 Concert (cla.
en viola da gam-
cestconcert. 9.15 Vaz
iten. 9.30 Vervolg or-
Centen", tragedie
het Vara-tooneel
10.50 Gevarieerd
hawaiian guitaar,
lesta, saxofoon-klari'
■N.C.R.V. 8.00 Schrift-
.15 Gramofoonplaten.
v. ds. N. P. E. G. van
ectuur. 11.30 Gramo
rgelconcert J. Zwart.
2.35 Causerie A. J,
cursus. 4.00 Bijbelle.'
•Aalders, m.m.v. zang
t door het A. O. V.-
ao). 6.30 Vragenuur,
'eau. 7.30 Vragenuur,
kest o.l.v. P. v. d.
bisser, orgel, 9.00 K.
boeken moeten wjj
meisjes koopen. 9.30
pauze om 10.00 Vaz
ïplaten.
10.35 Morgenwy-
richten. 11.05 Lezing,
nkins. 1.05 Western
Thomas. 1.50 Gramo
de scholen. 3.20 Gra-
ortnieuws. 3.55 Voor
rt (J. Snowden, cello
3en, plano). 4.50 Het
st o.l.v. G. Daines.
Jerichten. 6.50 Liede-
J. Armstrong, tenor
7.10, 7.25 en 7.50
i of the Air", revue
m.m.v. solisten, koor
hten en lezing. 9.55
Lewis m.m.v. C. Ste-
Iracht. 11.10 Sydney
1724 M. - 8.05 en
1.25 Concert door
est. 7.40 Gramofoon-
i.m.v. kwartet, viool,
11.20 Concert uit
Omroeporkest o.l.v.
icert o.l.v. Gröndahl.
axofoonduettea met
i Hoorspel. 9.35 Ka
lt afn-strjj kk war tet.
het Palace Hotel.
5.20, 6.85, 10.45 en
12.55 Omroepor-
Orkestconcert m.m,
•aconcert. 7.30 Or-
).05 Concert 11.20
05 Populair concert
.20 Omroepkleinor-
Gramofoonplaten.
Walpot 6.50 Gra-
phonie concert o.l.v,
g concert 608
aten. 1.20 Omroep-
ns. 5.20 Symphonie-
s. 6.35 Gramofoon-
iinorkest o.l.v. Lee
st o.l.v. Walpot. 8.50
Noces d'Or", mu-
:estleiding Walpot.
535 M. 6.20 Rflks-
tagner's „Walküre".
ikowskl-herdenking.
v. Lindner, m.m.v.
Berichten. Causerie.
;hea.
regisseur wei
door eindeloos re
is even zorgvuldig
psbokser en even
>eidheid, verklaart
dansen instudeert
>erette film„Tov
;elkens een kwar-
sn .wartier om te
petities duren. Op
icht uur en langer
aar vermoeid to
l van hen zelfs met
ing, om, nadat ze
ïun brood gedanst
de dagtaak out-
;en paar uren dan-
ustpoozen van vijf-
n slaap op de ban-
■erepeteerd wordt,
spelen een gezel-
ïte troepen, die de
dienst hebben, wo-
ezamenlflk pension
an een trainer, ie-
astgesteld diëet en
uren in de open
zijn in zulk een
tie dat zij uitblln-
'an sport, en men
jewone zwemsters
isseuse van „Mfid-
Praag over de
Hegel" regie voe-
ede film voor Pa
's. Fane's Baby is
van Alexander
binnenkort begon-
sch speelt in deze
uiten landsehe re-
hten, dat hjj deze
vullen,
BEHOORENDE BIJ No. 279 VAN DE
ZATERDAG 25 NOVEMBER 1933
SINTERKLAAS-AVOND.
Door de smalle hoofdstraat, waar
een volle benauwing was van men-
echengewoel, gingen de broertjes,
hand aan hand, klein en onopge
merkt.
Het was de groote drukte van
dien avond. Het scheen alsof alle
menschen hun huizen waren uit
gegaan. Wanneer men uit zijn stille
woning kwam, was het vreemd en
haast onbegrijpelijk, kwam het heel
bijzonder voor, dat de stad zóóveel
menschen bevatten kon. Moeite had
men zich te bedenken, dat het toch
gewoon was en heelemaal niet te
verwonderen. Het leek wel of vele
menschen van vreemde steden en
verre landen hier waren saamgeko-
men, in dit middelpunt der stad.
Steeds kwamen nieuwe drommen
aan. Men begreep niet van waar
Uit de straten van belde zijden golf
den de menigten toe, als gezwollen
beken die alle te zamen uitvloeiden
in één grooten stroom de hoofd
straat. Daar was een woeling en een
beweeg en een gehos nu en dan,
waar men haast geen begrip van
kon krijgen. Soms als men van ver
een nieuwe menschengolf zag, bleef
men plots stil van schrik geleek
't als zou zij overvloeien die, welke
haar voorging. En kalm zei dan het
verstand, dat dit toch niet mogelijk
was, en men ging verder, verlegen
met zichzelf. Maar toch was de
wond're, de onverwachts komende
angst van zoo'n moment sterker
dan alle rede en men ontstelde op
nieuw en telkens weer.
Aan den duisteren hemel stond
mat de maan te schijnen. De enkele
klein lichtende sterren, die vaag
pinkten hier en daar, waren nu en
dan geheel onzichtbaar door het
jagend trekken langs hen heen der
vaste regenzware wolken. Hoog
boven de huizen stormde een felle
wind, die soms, op 't onverwachtst,
in de straat neersloeg, met woeste
vlagen. Doch even zoo gauw trok
hij terug en van tijd tqt tijd, tus-
scben de windvlagen, viel dan een
zachte, fjjn vochtende regen.
Zoo simpel in bet groote men-
schengewoel, zoo schamel in hun
nietigheid, gingen de broertjes.
Ze speelden Sinterklaassie.
Bert, de oudste, bont getooid met
'n ouwen rok van moeder, helrooden
doek tot muts, 't gelaat met een
verkoolde kurk gezwartDirk,
in een soort hanssop van wit met
blauwe strepen, handig uit een pe
luwsloop genaaid door groote zus
en kleine Jan in zijn gewone
plunje, drènzig, huilend van achter
zijn mombakkes dat-ie zoo moe
was. Zoo gingen ze zeulend door de
straten en zongen aan de winkels.
Ze zongen alsmaar hetzelfde deun
tje, het versje van den Sintze
kenden slechts dat eene. En soms,
bij enkele der huizen, kregen ze
wateen cent of een handvol goed
koops biskwies.
Veel moeite hadden ze om voort
te komen, tusschen de menschen
door, die telkens aaneenklitten tot
dikke poppen. Soms moesten ze snel
wijken, wanneer er een hossende,
jolende troep aankwam. Zij deden
dit alB vanzelf en onbewust, zonder
denken en zonder verwonderen,
vaag beangst dat ze waren dat deze
hen vertrappen zou. En drongen
zich tegen een winkelruit, waar ze
heel klein stonden,voelden zich ver
drinken in 't vol uitstroomend licht.
Maar dra was die troep weer
voorbijen Bert, met het gezag
van oudsten broer, drong weer
vooruit, stevig de twee anderen
vasthoudend aan de vuilige knuist
jes. En klein als ze waren, glipten
ze dan door de menschen, die hen
niet eens zagen.
Kleine Jan was een beetje angstig
in die drukte, 't was ook pas de
eerste keer, dat-ie mee mocht. Bert
en Dirk hadden 't al meer gedaan.
Met zus. Maar die kon nu niet
meer. Want ze diende, na school
tijd, als loopmeisje, bij een winkeltje
van garen en band en alles en nog
wat. „Mee verdienen", zei Bert, in
vroeg begrijpen.
Broertje Jan, moeilijk voortstrom
pelend op zijn gebarsten klompjes,
waar het water dér plassen door
siepelde, griende dat-ie weer naar
huis wou. Hij voelde zich loom en
moe, klam zijn lijfje van het uren
lang gaan door de natte straten.
Maar Bert zei hem zachtjes om stil
te zijn hij kon toch niet alléén naar
huismoeder was-ter niet, dat
wist-ie toch wel En hij wees klein-
broertje naar een koopman met
blikke muizen, die loopen konden i
Jantje, dan vergetend zijn moe
zijn, bleef gretig kijken, was niet
mee te krijgen.
„Koope vroeg hij begeerig.
„Waarvan zei Dirk, „heb jij
soms cente Ik niet."
„Toe nou, Bertus, toe nou",
smeekte de kleine.
En Bert, bewust, voelende de en
kele centen die hij had opgehaald,
die hij nu stijf met zijn hand in zijn
broekzak omklemde
„Zeg, wat kost-ie
Ze wisten, even luisteren
Maar de koopman zei het niet,
stond maar gijntjes te maken
„Hij heit z'n vader en z'n moeder
niet meer, nou loopt-ie heelemaal
alleenig op z'n eige
„Zouw-ie 't nog 'ns durve te
vrage vroeg de dreumes, schuch
ter maar toch ongeduldig.'
Doch juist nu riep de koopman,
met een lang uithalen van zijn
scjiorrige stem
,,'n Dubbeltje maar,pak weg
maar't benne me laatste
'n dubbeltje maar, mensetien
cente geld'n aardigheid voor
een kind
,,'t Kan nietveel te duur,"
zei Bert teleurgesteld, 't meest nog
om broertje.
En ze gingen weer verder.
De massieve menschenmenigte
groeide meer en meer. Het scheen
alsof ze van alle kanten kwamen
aandringen in deze smalle vol
gepakte straat. Men kon niet be
grijpen, dacht er zelfs niet aan, dat
de menschen toch alleen door de
straat gingen en dan aan de ein
den weer verspreidden. Het leek of
ze telkens terugkwamen in een ein
deloos heen- en weergaan.
„Gaan we nou naar huis zeur
de Jan nu, nog moeier dan straks.
„Nog één keer," zei Bert, die me
delijden kreeg, „dan gaan we naar
huis."
En hij trok ze mee naar den in
gang van een winkel
Sinterklaassie, bihtssehop,
Zet je hooge muhus op,
Trek je beste tabbaerd
Maar een man joeg ze weg.
„En gauw 'n beetje, hoor-je
Houdt dat gedonderjaag nou nóg
niet op Gauw, naar je moeder
toe Als je nog's terugkomt hier,
dan kitjg je een haberdoedas dïé.zal-
heugen. Vooruit
„Wat 'nvent," zei Dirk.
Toen gingen ze naar huis, op een
sukkeldrafje.
PAKJES
door WILLY CORSARI.
Ze was een nijver miertje en aan
gezien in deze zonderlinge samen
leving de wijsheid van oude fabels
gelogenstraft wordt en de miertjes
er slechter plegen af te komen dan
de krekels, was ze heel blij, als
noodhulp in, een groot warenhuis te
worden aangenomen voor de maand
December.
Ze pakte.
Van 's morgens tot 's avonds om
woeld door de drukte der feestda
gen.
Haar handen vouwden stukken
karton tot doozen, knoopten touw
tjes, legden zorgzaam stukjes vloei
over kostbare dingen, haar handen
werkten en werkten. Ongeduldige
menschen drongen, mopperden, ru
zieden vóór haar. Zij antwoordde
werktuigelijk, op altijd denzelfden
soms wat vermoeid beleefden toon
„Dadelijk mevrouwalsublieft
meneereven wachter, dame....
Pakjes, pakjes, pakjesZij
zag die, doodeljjk moe, als ze ein
delijk naar huis ging, zag ze dansen
voor haar oogen, zag ze in haar
slaap. Pakjes met bonbons, met zij
den shawls, taschjes, odeur, post
papier, snuisterijen, kostbaar bont-
Pakjes, die de wereld ingingen en
vreugde brachten ergens, pakjes
vól van alles, wat haar meisjeshart
kon begeeren, alles wat zij nooit
had bezeten en wel nooit bezitten
zóü.
Na de drukte van St. Nicolaas
volgde dan een inzinking, daarna
kwam de nieuwe stroom aangolven,
weer pakjes en nog eens pakjes.
Die wikkelde ze in kleurige vloei
tjes met hulsttakjes er op en Kerst
klokkendat was het verschil.
Tusschen de koordjes stak ze een
twijgje hulst, attentie van het wa
renhuis voor de klanten.
Ze was altijd een nijver en braaf
miertje geweest. Zoo eentje, die zich
niet het hoofd op hol laat brengen
door dwaze films, door opgeschroef
de, onware verhalen, door ijdele
droomen. Als je uit een groot gezin
komt en om je heen altijd den strijd
om werk en het harde werken zelf
hebt gezien, als je later zelf altijd
in betrekking bent geweest en ten
slotte de ellende van werkloosheid
aan den lijve ondervond, wordt je
wel nuchter, wéét je wel, dat er
geen schatrijke, knappe jongeman
nen, een half uur nadat ze je heb
ben leeren kennen, hart en hand
aan je voeten leggen Dan weet je
óók wel, dat je nooit een filmster
zult worden of een gravin of millio-
nairsvrouw, doch wel altijd zult
blijven doorwerken en nog blij
moogt zijn, als er altijd werk is en
je misschien ééns een goeden man
leert kennen, die sètmen met je het
leven bevecht.
Ze was dus nuchter genoeg en
toch, dezen Sint Nicolaaswas
het de stroom van pakjes Nooit
tevoren had ze in een warenhuis
gewerkt. Ze was jarenlang op kan
toor geweest, tot de malaise kwam,
de directie haar met mooie getuig
schriften ontsloeg. Sindsdien pakte
ze alles aan. Dit werk vermoeide
haar echter méér dan iets, wat ze
nog nooit gedaan had. Ze keerde
eiken avond naar huis terug met
gezwollen voeten van het staan en
hoofdpijn van de benauwde centrale
verwarming-atmosfeer en het roe
zen en jachten en hitsen. Maar dat
alles was niet erg. De pakjes waren
het, die haar kwelden, vervolgden
en sarden. Zij zag die, als ze des
nachts lag te staren in het donker,
te moe om dadelijk in te slapen, zag
al die papieren, door haarzelf ge
vouwen, al die touwtjes, door haar
geknoopt, alles, alles wat ze had in
gepakt.
Altijd maar pakken voor een an
der, zei ze eens tegen een collega,
eentje, die vast was aangesteld,
ouder dan zij. Altijd voor een ander.
Ik zou óók wel 'es iets willen kra
gen, een mooie shawl, een taschje,
wat odeur. Maar als ik uitgepakt
ben, dan kan ik weggaanSint
Nicolaas en Kerstmis hebben voor
mij geen pakjes
Haar oogen broeiden in het smal
le, aardige gezichtje. De oudere
keek haar peinzend aan. Ze was wel
knap, dat meisje, ze had iets aan
trekkelijks, dacht ze. Mannen keken
glimlachend naar haar, sommigen
maakten een praatje. De oudere
merkte wel, dat het meisje langza
merhand minder toegankelijk daar
voor werd, zag gedachten sluimeren
in die groote oogen, zag hoe aarze
lend van verlangen haar kleine
handen soms iets moois inpakten.
Zoo'n kinddacht de oudere
vrouw, die niet knap was. Het le
ven had weinig verlokkingen voor
haar. Ze was al lang in het waren
huis, had er velen zien komen, met
aardige gezichtjes, met frissche, on
beroerde leventjes en had gezien
hoezeer alles, wat die meisjes om
ringde, op ze in werkte.
Al die donkere winterdagen ron
dom Sint Nicolaas en Kerstmis
dacht het oudere meisje daaraan,
dacht van alles dooreen Nonsens,
wat gaat me dit meisje aan Nu
ja, ze is liefik heb niemand, ik
zou makkelijk wat voor haar kun
nen koopenmaar natuurlijk
doe je zooiets niet en welk verschil
zou het maken? Tochzoo hee
lemaal niéts krijgen, na al die pak
jes voor anderen te hebben klaarge
maaktWat was dat voor een
onsympathiek heertje, waar ze gis
teren mee schertste? Hjj zei zoo
iets van„Zoudt u niet zoo'n bont
willen hebben?" Waarom laten ze
zoo'n kind niet met rust? Maar ik
zie niet in, waarom ik me druk zou
maken, ze gaat me niet aan
De vlugge handen van het nijvere
bijtje dat er van droomt een kleu
rige, blijde vlinder te worden, lie
ver dan een levenlang te zwoegen,
aarzelen-liefkoozen, verlaagead-
rond een mooi taschje.
Eigenlijk is het een avondtaschje.
Zooiets, wat je haast nooit kunt ge
bruiken, iets wat zoo heerlijk over
bodig Is, zoo verrukkelijk nutte
loosO, al de overbodige dingen,
de vele, vele, die alleen maar mooi
zjjn, die je nooit zult hebben
Er komt een harde trek om den
kleinen mond, als ze eindelijk het
taschje inpakt. Wat helpt het, zich
zelf te beklagen? Niemand geeft je
zooiets voor niets. Met hard werken
ben je blij als je niet verhongert
tegenwoordig. Wat geven idealen?
Misschien komt er wel nooit
iemand, van wien je heel veel houdt
of misschien zal hij je niet kunnen
trouwen. Misschien.
Vele gedachten verdringen zich
achter de starende oogen van het
meisje, terwijl haar handen pakken
en pakken. Dan gaat ze landerig
naar haar kamer. Er komt weer
een middagmaal met boontjes of
bloemkool of rooie kool en waterige
soep vooraf en een smakeloos mi
niatuur puddinkje aé
De tafel is gedekt. En op haar
bord ligt een pakje.
In kleurig papier, kleurig ver
pakt. Onthutst, wantrouwend, ver
baasd en ongeloovig, toch vol hoop
opeens, maakt ze het open. Wat
kén het zjja Ze is wees, familie
die haar pakjes stuurt met de feest
dagen, hééft ze niet
En dan houdt ze het in de han
den het taschje.
Het mooie, het heerlijk nutte-
looze avondtaschje. Zooiets voor
haar Zoo'n stukje weelde, zoo'n
stukje overvloed, een deeltje van
het teveel, dat ze sinds dagen om
zich heen heeft gezienUit die
duizenden pakjes één voor haar,
van de duizenden vreugden één voor
haar.
En nu wordt de dans der pakjes
ln haar gedachten tot een vreugde
dans. En het maal roode kool en
een puddinkje een feestmaal. Er
is iets moois geweest, iets dat plot
seling alle bitterheid, alle ontgoo
cheling, alle hopeloosheid wegvaag
de. Er bloeide iets, mooi als een
Kerstroos, er lachte iets gul en hel
der, zooals men lacht op Sint Nico
laas een kinderlach. Iemand gaf
je wat, zoo maar, voor niets. En
nu weet je opeens, dat er toch iets
anders is dan werken, of niet wer
ken, dan geld hebben of arm zjjn
iets kostbaars.... iets eeuwigs.
BELLAMYPARK 45 - 58 -TELEFOON 69 VL1SSINGEN
00ET THANS REEDS UW INK00PEN
GEKOCHTE GOEDEREN KUNNEN OP 5 DEC. BEZORGD WORDEN
wiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiin
Indien gij niet meer weet, wat Uw Verloofde of Echtgenoot te geven,
GEEF DAN
Beter dan andere ALLEEN
■iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii:iiiiiiiiiiiiiiii;iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniw
Geeft met St. Nicolaas
Uw kinderen een aardige
in Feestverpakkiug
BELLAMYPARK 38
niiieiiiniiieiiiHiiiiHiiniiiiHiiiniiiBiiiiBiiii]
i
i
wederom als andere Jaren g
J een uitgebreide collectie j|
Vraagt Inxage van ons jj
modedenboek. Uitvoering |j
In de nlenwste
lettersoorten
i
i
■niHiiiiniiiniininniiaiiHiiiniiiniiimiiiii
BMiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiMiiiiiiiw
Voor uw man, vrouw of kinderen is zeker
iets te vinden in onze ruime sorteering
PULLOVERS, TRUIEN, HANDSCHOENEN,
SJAALS, ZAKDOEKEN, DAMES- en KINDER-
SCHORTEN, KLEEDJES, OVERHEMDEN,
DASSEN en nog veel meer andere artikelen.
ZIE ETALAGES.
iiiiiiiiiiiiiifliiiiiiiiiiiiiiiiiiiiinniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiffl
Geacht publiek van
Vlissingan en
Omstreken 11
Met het aanstaande St. Nico-
laasfeest zag ik ook gaarne
dat uw aandacht op mijn
artikelen was gevestigd. Ér
is misschien ook wel wat
voor U bij.
Mij in uw gunst aanbevelend,
bij voorbaat dunk.
NIEUWENDIJK 43.
Een mooie
is altijd een nuttig
BELLAMYPARK 38
Is het U bekend dat wij een zeer uitgebreide sorteering
tegen ZEER LAGE PRIJZEN U aanbieden?
Komt U eens zien naar onze buitengewoon groote
sorteering, wij verzekeren U dat U met een zeer
WELKOM CADEAU thuis komt
Heeren Pullovers met rlts-
Heeren Slipovers
ff
1.25
Kinder Pullovers
ff
0.75
Kinder Slipovers
ff
0.85
Kinder Truien
ff
0.75
Heeren Truien
ff
2.75
HEEREN OVERHEMDEN
wit met zijden borst, 1 en 2
boorden 1.28, 1.88, 2.10
gekleurd 1.28, 1.75,1.95
SOKKEN 18, 25, 38, 55
Sokkenhouders
15, 25, 35, 50
Bretels 50, 65, 80, 100
NAPPA HANDSCHOENEN
met wol en bont vanaf 1.58
Woll. Handschoenen v.af 65
Wollen en Zijden Shawls
in moderne strepen en
ruiten, 38, 50, 80, 1.10,1.25
Manchetknoopen 10, 20, 30
Pochets 15, 25, 40, 55
Hoeden 1.25, 1.65, 1.75
Dassen 15,28,40,55,79
95, 110, 125, 140