E T Sigarenhandel K8QIWIJK, Walstraat GRQOL, Noordstraat 70 BOXCAMERA vanaf f5.50 I Visitekaartjes f laromlti HELOER&EOSMAH Volkskleeding-Magazijn amesi Heerenen Jongens MODE-ARTIKELEN I PETTEN 30ct.39 45 80 75 85 HELDES S BOSMAN SI. NICOLAAS GESCHENKEN Een kistje Hoekjes Sigaren Wij hebben I St. Maas-gescM ST. NICOLAAS-NUMMER Drukkerij VAN OE VELOE IJ ST. NICOLAAS-GESCHENKEN |f DERDE BLAD DUS GOED Ruime keuze St. Nicolaas artikelen in Chocolade en Suikerfiguren Luxe Doozen Borstplaat, Bon bons en Marsepain. Van Doom's gekruid Specujaas 25 ct. per pond Wit Speculaas 25 ct. p. p. Taai-Taai 5 stuks 10 ct. P. STEKETEE NieuwenPijk 29 A. MiLLENAAR GROENEWOUD 68, VLISSINGEN En bovendien zeer voordeelig l rie l.V. lea. et, Ramblers, o.l.v. Theo Muzikale causerie p. aio, viola d'amore en Boekbespreking door ara-orkest o.l.v. H. do esco, tenor. 8.10 Her- 8.12 Concert (cla. en viola da gam- cestconcert. 9.15 Vaz iten. 9.30 Vervolg or- Centen", tragedie het Vara-tooneel 10.50 Gevarieerd hawaiian guitaar, lesta, saxofoon-klari' ■N.C.R.V. 8.00 Schrift- .15 Gramofoonplaten. v. ds. N. P. E. G. van ectuur. 11.30 Gramo rgelconcert J. Zwart. 2.35 Causerie A. J, cursus. 4.00 Bijbelle.' •Aalders, m.m.v. zang t door het A. O. V.- ao). 6.30 Vragenuur, 'eau. 7.30 Vragenuur, kest o.l.v. P. v. d. bisser, orgel, 9.00 K. boeken moeten wjj meisjes koopen. 9.30 pauze om 10.00 Vaz ïplaten. 10.35 Morgenwy- richten. 11.05 Lezing, nkins. 1.05 Western Thomas. 1.50 Gramo de scholen. 3.20 Gra- ortnieuws. 3.55 Voor rt (J. Snowden, cello 3en, plano). 4.50 Het st o.l.v. G. Daines. Jerichten. 6.50 Liede- J. Armstrong, tenor 7.10, 7.25 en 7.50 i of the Air", revue m.m.v. solisten, koor hten en lezing. 9.55 Lewis m.m.v. C. Ste- Iracht. 11.10 Sydney 1724 M. - 8.05 en 1.25 Concert door est. 7.40 Gramofoon- i.m.v. kwartet, viool, 11.20 Concert uit Omroeporkest o.l.v. icert o.l.v. Gröndahl. axofoonduettea met i Hoorspel. 9.35 Ka lt afn-strjj kk war tet. het Palace Hotel. 5.20, 6.85, 10.45 en 12.55 Omroepor- Orkestconcert m.m, •aconcert. 7.30 Or- ).05 Concert 11.20 05 Populair concert .20 Omroepkleinor- Gramofoonplaten. Walpot 6.50 Gra- phonie concert o.l.v, g concert 608 aten. 1.20 Omroep- ns. 5.20 Symphonie- s. 6.35 Gramofoon- iinorkest o.l.v. Lee st o.l.v. Walpot. 8.50 Noces d'Or", mu- :estleiding Walpot. 535 M. 6.20 Rflks- tagner's „Walküre". ikowskl-herdenking. v. Lindner, m.m.v. Berichten. Causerie. ;hea. regisseur wei door eindeloos re is even zorgvuldig psbokser en even >eidheid, verklaart dansen instudeert >erette film„Tov ;elkens een kwar- sn .wartier om te petities duren. Op icht uur en langer aar vermoeid to l van hen zelfs met ing, om, nadat ze ïun brood gedanst de dagtaak out- ;en paar uren dan- ustpoozen van vijf- n slaap op de ban- ■erepeteerd wordt, spelen een gezel- ïte troepen, die de dienst hebben, wo- ezamenlflk pension an een trainer, ie- astgesteld diëet en uren in de open zijn in zulk een tie dat zij uitblln- 'an sport, en men jewone zwemsters isseuse van „Mfid- Praag over de Hegel" regie voe- ede film voor Pa 's. Fane's Baby is van Alexander binnenkort begon- sch speelt in deze uiten landsehe re- hten, dat hjj deze vullen, BEHOORENDE BIJ No. 279 VAN DE ZATERDAG 25 NOVEMBER 1933 SINTERKLAAS-AVOND. Door de smalle hoofdstraat, waar een volle benauwing was van men- echengewoel, gingen de broertjes, hand aan hand, klein en onopge merkt. Het was de groote drukte van dien avond. Het scheen alsof alle menschen hun huizen waren uit gegaan. Wanneer men uit zijn stille woning kwam, was het vreemd en haast onbegrijpelijk, kwam het heel bijzonder voor, dat de stad zóóveel menschen bevatten kon. Moeite had men zich te bedenken, dat het toch gewoon was en heelemaal niet te verwonderen. Het leek wel of vele menschen van vreemde steden en verre landen hier waren saamgeko- men, in dit middelpunt der stad. Steeds kwamen nieuwe drommen aan. Men begreep niet van waar Uit de straten van belde zijden golf den de menigten toe, als gezwollen beken die alle te zamen uitvloeiden in één grooten stroom de hoofd straat. Daar was een woeling en een beweeg en een gehos nu en dan, waar men haast geen begrip van kon krijgen. Soms als men van ver een nieuwe menschengolf zag, bleef men plots stil van schrik geleek 't als zou zij overvloeien die, welke haar voorging. En kalm zei dan het verstand, dat dit toch niet mogelijk was, en men ging verder, verlegen met zichzelf. Maar toch was de wond're, de onverwachts komende angst van zoo'n moment sterker dan alle rede en men ontstelde op nieuw en telkens weer. Aan den duisteren hemel stond mat de maan te schijnen. De enkele klein lichtende sterren, die vaag pinkten hier en daar, waren nu en dan geheel onzichtbaar door het jagend trekken langs hen heen der vaste regenzware wolken. Hoog boven de huizen stormde een felle wind, die soms, op 't onverwachtst, in de straat neersloeg, met woeste vlagen. Doch even zoo gauw trok hij terug en van tijd tqt tijd, tus- scben de windvlagen, viel dan een zachte, fjjn vochtende regen. Zoo simpel in bet groote men- schengewoel, zoo schamel in hun nietigheid, gingen de broertjes. Ze speelden Sinterklaassie. Bert, de oudste, bont getooid met 'n ouwen rok van moeder, helrooden doek tot muts, 't gelaat met een verkoolde kurk gezwartDirk, in een soort hanssop van wit met blauwe strepen, handig uit een pe luwsloop genaaid door groote zus en kleine Jan in zijn gewone plunje, drènzig, huilend van achter zijn mombakkes dat-ie zoo moe was. Zoo gingen ze zeulend door de straten en zongen aan de winkels. Ze zongen alsmaar hetzelfde deun tje, het versje van den Sintze kenden slechts dat eene. En soms, bij enkele der huizen, kregen ze wateen cent of een handvol goed koops biskwies. Veel moeite hadden ze om voort te komen, tusschen de menschen door, die telkens aaneenklitten tot dikke poppen. Soms moesten ze snel wijken, wanneer er een hossende, jolende troep aankwam. Zij deden dit alB vanzelf en onbewust, zonder denken en zonder verwonderen, vaag beangst dat ze waren dat deze hen vertrappen zou. En drongen zich tegen een winkelruit, waar ze heel klein stonden,voelden zich ver drinken in 't vol uitstroomend licht. Maar dra was die troep weer voorbijen Bert, met het gezag van oudsten broer, drong weer vooruit, stevig de twee anderen vasthoudend aan de vuilige knuist jes. En klein als ze waren, glipten ze dan door de menschen, die hen niet eens zagen. Kleine Jan was een beetje angstig in die drukte, 't was ook pas de eerste keer, dat-ie mee mocht. Bert en Dirk hadden 't al meer gedaan. Met zus. Maar die kon nu niet meer. Want ze diende, na school tijd, als loopmeisje, bij een winkeltje van garen en band en alles en nog wat. „Mee verdienen", zei Bert, in vroeg begrijpen. Broertje Jan, moeilijk voortstrom pelend op zijn gebarsten klompjes, waar het water dér plassen door siepelde, griende dat-ie weer naar huis wou. Hij voelde zich loom en moe, klam zijn lijfje van het uren lang gaan door de natte straten. Maar Bert zei hem zachtjes om stil te zijn hij kon toch niet alléén naar huismoeder was-ter niet, dat wist-ie toch wel En hij wees klein- broertje naar een koopman met blikke muizen, die loopen konden i Jantje, dan vergetend zijn moe zijn, bleef gretig kijken, was niet mee te krijgen. „Koope vroeg hij begeerig. „Waarvan zei Dirk, „heb jij soms cente Ik niet." „Toe nou, Bertus, toe nou", smeekte de kleine. En Bert, bewust, voelende de en kele centen die hij had opgehaald, die hij nu stijf met zijn hand in zijn broekzak omklemde „Zeg, wat kost-ie Ze wisten, even luisteren Maar de koopman zei het niet, stond maar gijntjes te maken „Hij heit z'n vader en z'n moeder niet meer, nou loopt-ie heelemaal alleenig op z'n eige „Zouw-ie 't nog 'ns durve te vrage vroeg de dreumes, schuch ter maar toch ongeduldig.' Doch juist nu riep de koopman, met een lang uithalen van zijn scjiorrige stem ,,'n Dubbeltje maar,pak weg maar't benne me laatste 'n dubbeltje maar, mensetien cente geld'n aardigheid voor een kind ,,'t Kan nietveel te duur," zei Bert teleurgesteld, 't meest nog om broertje. En ze gingen weer verder. De massieve menschenmenigte groeide meer en meer. Het scheen alsof ze van alle kanten kwamen aandringen in deze smalle vol gepakte straat. Men kon niet be grijpen, dacht er zelfs niet aan, dat de menschen toch alleen door de straat gingen en dan aan de ein den weer verspreidden. Het leek of ze telkens terugkwamen in een ein deloos heen- en weergaan. „Gaan we nou naar huis zeur de Jan nu, nog moeier dan straks. „Nog één keer," zei Bert, die me delijden kreeg, „dan gaan we naar huis." En hij trok ze mee naar den in gang van een winkel Sinterklaassie, bihtssehop, Zet je hooge muhus op, Trek je beste tabbaerd Maar een man joeg ze weg. „En gauw 'n beetje, hoor-je Houdt dat gedonderjaag nou nóg niet op Gauw, naar je moeder toe Als je nog's terugkomt hier, dan kitjg je een haberdoedas dïé.zal- heugen. Vooruit „Wat 'nvent," zei Dirk. Toen gingen ze naar huis, op een sukkeldrafje. PAKJES door WILLY CORSARI. Ze was een nijver miertje en aan gezien in deze zonderlinge samen leving de wijsheid van oude fabels gelogenstraft wordt en de miertjes er slechter plegen af te komen dan de krekels, was ze heel blij, als noodhulp in, een groot warenhuis te worden aangenomen voor de maand December. Ze pakte. Van 's morgens tot 's avonds om woeld door de drukte der feestda gen. Haar handen vouwden stukken karton tot doozen, knoopten touw tjes, legden zorgzaam stukjes vloei over kostbare dingen, haar handen werkten en werkten. Ongeduldige menschen drongen, mopperden, ru zieden vóór haar. Zij antwoordde werktuigelijk, op altijd denzelfden soms wat vermoeid beleefden toon „Dadelijk mevrouwalsublieft meneereven wachter, dame.... Pakjes, pakjes, pakjesZij zag die, doodeljjk moe, als ze ein delijk naar huis ging, zag ze dansen voor haar oogen, zag ze in haar slaap. Pakjes met bonbons, met zij den shawls, taschjes, odeur, post papier, snuisterijen, kostbaar bont- Pakjes, die de wereld ingingen en vreugde brachten ergens, pakjes vól van alles, wat haar meisjeshart kon begeeren, alles wat zij nooit had bezeten en wel nooit bezitten zóü. Na de drukte van St. Nicolaas volgde dan een inzinking, daarna kwam de nieuwe stroom aangolven, weer pakjes en nog eens pakjes. Die wikkelde ze in kleurige vloei tjes met hulsttakjes er op en Kerst klokkendat was het verschil. Tusschen de koordjes stak ze een twijgje hulst, attentie van het wa renhuis voor de klanten. Ze was altijd een nijver en braaf miertje geweest. Zoo eentje, die zich niet het hoofd op hol laat brengen door dwaze films, door opgeschroef de, onware verhalen, door ijdele droomen. Als je uit een groot gezin komt en om je heen altijd den strijd om werk en het harde werken zelf hebt gezien, als je later zelf altijd in betrekking bent geweest en ten slotte de ellende van werkloosheid aan den lijve ondervond, wordt je wel nuchter, wéét je wel, dat er geen schatrijke, knappe jongeman nen, een half uur nadat ze je heb ben leeren kennen, hart en hand aan je voeten leggen Dan weet je óók wel, dat je nooit een filmster zult worden of een gravin of millio- nairsvrouw, doch wel altijd zult blijven doorwerken en nog blij moogt zijn, als er altijd werk is en je misschien ééns een goeden man leert kennen, die sètmen met je het leven bevecht. Ze was dus nuchter genoeg en toch, dezen Sint Nicolaaswas het de stroom van pakjes Nooit tevoren had ze in een warenhuis gewerkt. Ze was jarenlang op kan toor geweest, tot de malaise kwam, de directie haar met mooie getuig schriften ontsloeg. Sindsdien pakte ze alles aan. Dit werk vermoeide haar echter méér dan iets, wat ze nog nooit gedaan had. Ze keerde eiken avond naar huis terug met gezwollen voeten van het staan en hoofdpijn van de benauwde centrale verwarming-atmosfeer en het roe zen en jachten en hitsen. Maar dat alles was niet erg. De pakjes waren het, die haar kwelden, vervolgden en sarden. Zij zag die, als ze des nachts lag te staren in het donker, te moe om dadelijk in te slapen, zag al die papieren, door haarzelf ge vouwen, al die touwtjes, door haar geknoopt, alles, alles wat ze had in gepakt. Altijd maar pakken voor een an der, zei ze eens tegen een collega, eentje, die vast was aangesteld, ouder dan zij. Altijd voor een ander. Ik zou óók wel 'es iets willen kra gen, een mooie shawl, een taschje, wat odeur. Maar als ik uitgepakt ben, dan kan ik weggaanSint Nicolaas en Kerstmis hebben voor mij geen pakjes Haar oogen broeiden in het smal le, aardige gezichtje. De oudere keek haar peinzend aan. Ze was wel knap, dat meisje, ze had iets aan trekkelijks, dacht ze. Mannen keken glimlachend naar haar, sommigen maakten een praatje. De oudere merkte wel, dat het meisje langza merhand minder toegankelijk daar voor werd, zag gedachten sluimeren in die groote oogen, zag hoe aarze lend van verlangen haar kleine handen soms iets moois inpakten. Zoo'n kinddacht de oudere vrouw, die niet knap was. Het le ven had weinig verlokkingen voor haar. Ze was al lang in het waren huis, had er velen zien komen, met aardige gezichtjes, met frissche, on beroerde leventjes en had gezien hoezeer alles, wat die meisjes om ringde, op ze in werkte. Al die donkere winterdagen ron dom Sint Nicolaas en Kerstmis dacht het oudere meisje daaraan, dacht van alles dooreen Nonsens, wat gaat me dit meisje aan Nu ja, ze is liefik heb niemand, ik zou makkelijk wat voor haar kun nen koopenmaar natuurlijk doe je zooiets niet en welk verschil zou het maken? Tochzoo hee lemaal niéts krijgen, na al die pak jes voor anderen te hebben klaarge maaktWat was dat voor een onsympathiek heertje, waar ze gis teren mee schertste? Hjj zei zoo iets van„Zoudt u niet zoo'n bont willen hebben?" Waarom laten ze zoo'n kind niet met rust? Maar ik zie niet in, waarom ik me druk zou maken, ze gaat me niet aan De vlugge handen van het nijvere bijtje dat er van droomt een kleu rige, blijde vlinder te worden, lie ver dan een levenlang te zwoegen, aarzelen-liefkoozen, verlaagead- rond een mooi taschje. Eigenlijk is het een avondtaschje. Zooiets, wat je haast nooit kunt ge bruiken, iets wat zoo heerlijk over bodig Is, zoo verrukkelijk nutte loosO, al de overbodige dingen, de vele, vele, die alleen maar mooi zjjn, die je nooit zult hebben Er komt een harde trek om den kleinen mond, als ze eindelijk het taschje inpakt. Wat helpt het, zich zelf te beklagen? Niemand geeft je zooiets voor niets. Met hard werken ben je blij als je niet verhongert tegenwoordig. Wat geven idealen? Misschien komt er wel nooit iemand, van wien je heel veel houdt of misschien zal hij je niet kunnen trouwen. Misschien. Vele gedachten verdringen zich achter de starende oogen van het meisje, terwijl haar handen pakken en pakken. Dan gaat ze landerig naar haar kamer. Er komt weer een middagmaal met boontjes of bloemkool of rooie kool en waterige soep vooraf en een smakeloos mi niatuur puddinkje aé De tafel is gedekt. En op haar bord ligt een pakje. In kleurig papier, kleurig ver pakt. Onthutst, wantrouwend, ver baasd en ongeloovig, toch vol hoop opeens, maakt ze het open. Wat kén het zjja Ze is wees, familie die haar pakjes stuurt met de feest dagen, hééft ze niet En dan houdt ze het in de han den het taschje. Het mooie, het heerlijk nutte- looze avondtaschje. Zooiets voor haar Zoo'n stukje weelde, zoo'n stukje overvloed, een deeltje van het teveel, dat ze sinds dagen om zich heen heeft gezienUit die duizenden pakjes één voor haar, van de duizenden vreugden één voor haar. En nu wordt de dans der pakjes ln haar gedachten tot een vreugde dans. En het maal roode kool en een puddinkje een feestmaal. Er is iets moois geweest, iets dat plot seling alle bitterheid, alle ontgoo cheling, alle hopeloosheid wegvaag de. Er bloeide iets, mooi als een Kerstroos, er lachte iets gul en hel der, zooals men lacht op Sint Nico laas een kinderlach. Iemand gaf je wat, zoo maar, voor niets. En nu weet je opeens, dat er toch iets anders is dan werken, of niet wer ken, dan geld hebben of arm zjjn iets kostbaars.... iets eeuwigs. BELLAMYPARK 45 - 58 -TELEFOON 69 VL1SSINGEN 00ET THANS REEDS UW INK00PEN GEKOCHTE GOEDEREN KUNNEN OP 5 DEC. BEZORGD WORDEN wiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiin Indien gij niet meer weet, wat Uw Verloofde of Echtgenoot te geven, GEEF DAN Beter dan andere ALLEEN ■iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii:iiiiiiiiiiiiiiii;iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniw Geeft met St. Nicolaas Uw kinderen een aardige in Feestverpakkiug BELLAMYPARK 38 niiieiiiniiieiiiHiiiiHiiniiiiHiiiniiiBiiiiBiiii] i i wederom als andere Jaren g J een uitgebreide collectie j| Vraagt Inxage van ons jj modedenboek. Uitvoering |j In de nlenwste lettersoorten i i ■niHiiiiniiiniininniiaiiHiiiniiiniiimiiiii BMiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiMiiiiiiiw Voor uw man, vrouw of kinderen is zeker iets te vinden in onze ruime sorteering PULLOVERS, TRUIEN, HANDSCHOENEN, SJAALS, ZAKDOEKEN, DAMES- en KINDER- SCHORTEN, KLEEDJES, OVERHEMDEN, DASSEN en nog veel meer andere artikelen. ZIE ETALAGES. iiiiiiiiiiiiiifliiiiiiiiiiiiiiiiiiiiinniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiffl Geacht publiek van Vlissingan en Omstreken 11 Met het aanstaande St. Nico- laasfeest zag ik ook gaarne dat uw aandacht op mijn artikelen was gevestigd. Ér is misschien ook wel wat voor U bij. Mij in uw gunst aanbevelend, bij voorbaat dunk. NIEUWENDIJK 43. Een mooie is altijd een nuttig BELLAMYPARK 38 Is het U bekend dat wij een zeer uitgebreide sorteering tegen ZEER LAGE PRIJZEN U aanbieden? Komt U eens zien naar onze buitengewoon groote sorteering, wij verzekeren U dat U met een zeer WELKOM CADEAU thuis komt Heeren Pullovers met rlts- Heeren Slipovers ff 1.25 Kinder Pullovers ff 0.75 Kinder Slipovers ff 0.85 Kinder Truien ff 0.75 Heeren Truien ff 2.75 HEEREN OVERHEMDEN wit met zijden borst, 1 en 2 boorden 1.28, 1.88, 2.10 gekleurd 1.28, 1.75,1.95 SOKKEN 18, 25, 38, 55 Sokkenhouders 15, 25, 35, 50 Bretels 50, 65, 80, 100 NAPPA HANDSCHOENEN met wol en bont vanaf 1.58 Woll. Handschoenen v.af 65 Wollen en Zijden Shawls in moderne strepen en ruiten, 38, 50, 80, 1.10,1.25 Manchetknoopen 10, 20, 30 Pochets 15, 25, 40, 55 Hoeden 1.25, 1.65, 1.75 Dassen 15,28,40,55,79 95, 110, 125, 140

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1933 | | pagina 15