Looze streken van Snoekie en Bolleboks
iiiyiiiaiisuiiijiiLiiiuiguiiyi)yifiB!iiuiiLiiiüfiyjiMjiyiiyijLii!i
LAND- EN TUINBOUW
Huiduitslag.
NC
Uitgave: Firma
EERS'
STADS- EN
Bij de boerderij stond een hooiberg,
vol met geurig hooi. „Gauw, er in
zei de lange, en nadat hij eerst Snoekie
er in geduwd had, kroop hij er zelf ook
in. Ze lagen er goed verborgen, maar
plezierig was het nietze konden bijna
geen adem halen en dreigden telkens in
een niesbui uit te barsten vanwège het
krieuwelende hooi. Maar wacht, daar
klonk opeens, vlak bij den hooiberg,
klompengeklots en het piepend geluid
van een slecht gesmeerden kruiwagen....
Het was de boer. Hij had een voertje
hooi noodig en was daarom voorzien van
een flinken hooivork, met van die sappig
blinkende puntjes. Daar hij van opschie
ten hield en met één por klaar wou we
zen, hief hij den vork boven z'n hoofd op,
alsof hij een walvisch moest harpoenee
ren, en 't volgend oogenblik verdween de
vork met een krachtigen stoot diep in
het hooi„Au Au klonk het ge
smoord, want Snoekie had de twee lieve
puntjes in z'n zitvlak gekregen.
(Dinsdag vervolg I
Duinviooltje. Wat ben ik blij met dat
jnooie kiekje Jullie zijn een gezellig troep
je van drie, hoor. Maar waarom kijkt Broer
tje een beetje leelijk 't Is net alsof hij wil
zeggen „Moet ik nu met alle geweld op een
plaatje Nou, vooruit dan maarMaar lie
ver had ik 't niet." Heerlijk om zoo heelemaal
buitenom te wandelen. Dan zie je eerst goed
hoever de Lenteprinses al met haar werk ge
vorderd is, hè
Vergeet-mij-nietje. Die moederDie
maakt maar grapjes. En als ze je een koekje
wil geven, zegt ze dan„Lust mijn hondje
een lekkertje van de vrouw
Adamson. Wat is dat een lang verhaal
geworden Ik heb het nog niet gelezen, maar
volgende week zal ik je vertellen hoe ik het
vind en of het geschikt is om in onze Kin
derrubriek te worden opgenomen. Is dat af
gesproken
Professor. Dat is dezen keer geen op
gewekt briefje, met uitzondering van je ver
haal over de tochten die je hebt gemaakt,
'k Kan begrijpen, dat je toen genoten hebt.
Maar wat is dat nu akelig van Nettie en
Casper. Hoe komt dat zoo opeens We zul
len maar hopen, dat alles spoedig een goede
wending neemt en je me volgende week al
schrijven kan, dat Casper alweer een beetje
opzit en Nettie weer praats heeft voor tien.
Dag Groet de zieken eens van me.
Krullenbol. Maar krullenbolletje had zelf
ook niets geschreven, ik denk, dat ze ook te
veel had te doen in verband met het groote
feest van vader en moeder. Want natuurlijk
heb je ze ter eere daarvan een verrassing
bereid, is 't niet?
Ken Maynard. Ja, dat gt at met de
meeste aquariums zoo. 't Duurt altijd eerst
een poosje vóór ze heelemaal in orde zijn.
'k Hoop dat bij jullie aquarium de tweede
keer de laatste keer is geweest. Deze tijd is
meteen gunstig voor de planten, die er in
het aquarium komen. Weet je, dat er aqua
rium-planten bestaan, die zelfs bloeien met
prachtig gekleurde bloemen Jaren geleden
heb ik dat eens ergens gezien. De bloemen
dreven op het water of hingen over den rand
van het aquarium. Hè, wat was dat een
prachtig gezicht.
Teekenaresje. Prins maakt het best,
hoor. Hij is nu zoowat den heelen dag bui
ten en ligt dan lekker lui in den tuin, nu
eens op een zonnig plekje en dan weer in de
schaduw. Ongeveer om de tien minuten ver
wisselt hij van plaats. Zoo'n ongedurig
heertje, hè
Goudvinkje. O ja, Toos Melis kent tante
Truus wel. We hebben zelfs samen wel eens
door Amsterdam gewandeld. Grappig niet
Maar dat's al heel wat jaartjes geleden. Ik
geloof al een jaar of vijf. Toos zal in dien
tijd wel heel wat gegroeid zijn en een juffer
tje zijn geworden. Maar in m'n herinnering
staat ze nog altijd als een gezellig rond
meisje met korte zwarte haren om een blo
zend gezichtje. Hoe is het met Jopie Heeft
ze je al een kaartje of een briefje gestuurd
'k Ben benieuwd of ze zich al op haar ge
mak voelt. Maar dat zal wel. Zoo lang duurt
zooiets niet. 'k Hoop ook maar, dat Jopie's
moeder weer gauw beter is. Dat lijkt me
voor Joop een heele geruststelling.
Boy. Nu maar uitgezien naar je acht
sten verjaardag, hè 'k Denk, dat het je
bij de padvinderij bést bevallen zal. Heb je
bij dat feest ook meegedaan aan de loterij,
die er was Ik hoorde daar al een en ander
van vertellen van een paar vriendinnetjes,
die er ook zijn geweest.
Viola. Ja zeker, je raadseltje was goed.
Als ik er niets van zeg, kun je altijd wel
rekenen, dat het in orde is. Geen okkernoot-
jes Jij bent me een grap jasje, hoor
Lezeresje. Bakkeroetjes Neen, die
plantjes ken ik niet en dat grappige
naampje heb ik ook nooit gehoord. De echte
naam zal wel anders luiden, maar dien weet
je zeker niet, hè De echte plantennamen
we noemen dat „de officieele namen" zijn
meestal heel geleerd. Maar als je probeert
ze te onthouden, heb je er op den duur geen
moeilijkheden meer mee. Kun je me niet
eens vertellen hoe de Bakkeroetjes er uit
zien Anders wil Teekenaresje ze misschien
wel eens uitteekenen.
Lijstertje. Gelukkig, ons Lijstertje is
ook weer eens aan komen vliegen, 'k Maakte
me al een beetje ongerust over je. Maar ik
kan begrijpen, dat je met dit mooie weer
graag uitvliegt. Hier volgt een briefje van
Prins voor Does je. Lees 't Does maar eens
netjes voor. „Beste Does. Van je kleine
vrou tje heb ik vernomen hoe het met je
gesteld is. Geloof me maar gerust als ik zeg,
dat ik diep in mijn hondenhart zeer ver
ontwaardigd ben op d-n hond, die jou in je
pootje heeft gebeten. Als ik het dier hier
had, vloog ik hem aan en ging een robber
tje met hem vechten. Zoo'n brutaal beest
Of had je wat op je geweten Je vrouwtje
zegt, dat je wel eens van haar wegloopt. Nou,
dat moet je ook niet doen. Als je bij haar
blijft, kun je er van op aan, dat er niets
met je gebeurt. Beter dus voor 't vervolg
je leven. B'sjoer, hoor Ik schud je gezonde
pootje en blijf voor altijd en altijd je trouwe
vriend Prins".
Bloemenliefhebstertje. Je weet meteen
al, dat je raadseltje goed is, hè Sprong je
niet een metertje de lucht in toen je het
zag staan Neen maar, wat een zieken heb
ben jullie. Is opa ;„u ook al weer wat beter
En de kleine Nellie Is de koorts al weer
gezakt 'k Wensch ze allemaal van harte
beterschap.
Kathe von Nagy. O ja, dat gevoel ken ik
wel. Als je bijvoorbeeld een heelen dag in
den trein hebt gezeten of op een boot, is het
als je 's avonds in bed ligt, net alsof je nog
voortdurend spoort of vaart. Zoo is het ook
als je langen tijd in een draaimolentje zat.
Was je af en toe niet bang, dat je op den
grond duikelde?
Marictje Stoutjesdijk. Maar nu begrijp
ik nog altijd niet hoe Marietje een paar
jaren geleden ook mee kon doen. Of is tante
Truus in de war en was het geen paar jaar,
maar een paar maanden Tante Truus lust
best een ijscootje, hoor Rietepetietje. Weet
je wie nog meer? Prinsje. Weet je wel wie
Prinsje is Dat's het hondje van tante Truus.
„WafWaf zegt hij en wappert met zijn
staartje. Het wil zooveel zeggen als „Doe
ook maar van mij de groetjes aan Marietje
en haar mammie"
Rinaldo. Neen, zoo lang als „Trippeltje"
wordt het nieuwe verhaal niet. 't Is wel de
helft of nog meer kleiner. Dat's maar goed
ook, want weet je, met de zomervacantie
gaan nogal heel wat kinderen uit logeeren
en ze zouden het niet prettig vinden als ze
dan een stuk uit het. vervolgverhaal moesten
missen. Toch geloof ik wel, dat het de moeite
waard is om „Als twee ruilen...." uit te
knippen en in te plakken. Die film „Sieg
fried", die je hebt gezien, is die soms ont
leend aan de opera „Siegfried" Die heb ik
wel eens gezien, jaren geleden, 'k Vond de
muziek prachtig, maar het stuk boeide me
niet zoo erg. Je kunt nu wel zeggen, dat het
geen wreede film was, maar hoe noem je dan
dat speer werpen Zooiets brengt toch pijn
en het moedwillig aanbrengen van pijn kan
ik niet anders dan een wreedheid noemen.
Ben je nog naar „F. P. I antwoordt niet
geweest Ik las in de krant, dat deze film
de vorige week in Vlissingen is gespeeld.
Trude von Molo. Hartelijk welkom
Maar zou Trude niet eens probeeren de raad
seltjes op te lossen? Zij is daarvoor toch
nog niet te groot, is t wel Tante Truus is
heusch nieuwsgierig of ze daar een bolle-
boosje in is. Jammer, dat je Sultan niet meer
als kameraadje hebt. Is hij nu bij anderen
in huis
Schoonheidskoninginnetje. Fijn, dat 3©
zoo goed geholpen bent met die bonnetjes
Heb je nu al veel boeken
Conchita Montenogro. Tante Truus
vindt het toch veel prettiger om by het
briefje de raadseloplossingen aan te treffen.
Misschien kom je er nog wel eens toe ze in
te sturen.
Gretha Heinsen. Ik kan uit je briefje
heusch niet wijs worden. Je schrijft' daarin,
dat je Janet Carlo wil heeten en je onder
teekent met Nancy Carrol. Wat moet het nu
zijn?
OVER RIJKDOMMEN
DIE OPGESTAPELD LIGGEN
door
A. VAN HOOGSTRATEN—SCHOCH.
Ik heb ze nog gekend de menschen die
niet lezen konden. Ik herinner we nog den
stoeren, flinken man, een reus van een kerel
die alleszins bekwaam voor zijn werk en da
gelijks heel wat arbeid verzette, en een goed
stuk brood voor zijn vrouw en kinderen ver
diende. Je kon zoo prettig met hem praten
over zijn werk, de paarden, de vrachten,
de goede en kwade tijden. Hij kon niet lezen
of schrijven.
Dan was er de boerinne weer heel ergens
anders vandaan, zoo appetijtelijk als die e:
uitzag met haar blonde haren en roode op
gepoetste koonen en de mooie üchtblauwe
oogen. Ze bracht meer van het boerenbedrijf
terecht dan ik, met al mijn leerjaren het ooit
zou kunnenze kon karnen en melken, ze
hield het melkgerij zuiver en frisch en het
was ongelooflijk wat ze met die paar handen
verzette.
Ze klaagde nooit, ze nam het leven aan
zooals het kwam en werken, dat kon ze en
dat deed ze, en ze beschikte we. een dosis
gezond verstand. Haar veestapel was er een
voorbeeld van.
Ik heb toen wel eens heel verstolen ge
dacht „is het niet dwaas om de menschen
allemaal zooveel geleerdheid en wetenschap
te willen bijbrengen, wekken we niet allerlei,
begeerten op' bij de menschheid, die nooit
gestild wordtook niet kan worden? Is
het eenvoudige leven met zijn poëzie en stille
geneugten niet verkieslijker dan het zich
geestelijk bezig houden en vermoeien met
vele zaken Is het wel de bedoeling dat wij.
menschen, een gezichtsveld zullen hebben,
dat zich uitstrekt over de geheele aarde
van de stratosfeer tot in de diepten der zee-
en Is men niet gelukkiger met zijn koeien
en paarden, met zijn ploeg en met de weder
waardigheden van het stukje grond waarop
men woont
Ik ben niet de eenigste, die voor een oogen
blik wel eens zoo iets gedacht heeft. Ik?/ ben
in goed gezelscnap.nog wel in dat van
den pastoor uit het boek van de Scharten-
Antinks „de jeugd van Francesco Campana
De pastoor komt langs het huisje van den
ouden Mino Hij heeft hooren vertellen, dat
deze er over denkt, zijn kleinzoon zijn Cechi-
no te laten leeren.
De pastoor vindt het heelemaal onnoodig.
Hij gaat het Mino zeggen.
Zoo vergenoegd zit deze voor zijn deur op
de steenen bank op het terrasje voor zijn huis
in de zonnige schaduw van den grooten
kronkelknoestigen moereiboom.
Mino zat in zijn rose katoenen hemd en
las zijn krantje.
De pastoor vraagt of het waar is, dat de
jongen naar de stad zal gezonden worden om
verder te leeren.
Mino zegt voorzichtig, dat hij er wel over
denkt. De pastoor verheft een waarschuwende
stem en zegt „het is alleen maar de vraag,
of zoo'n vracht geleerdheid gelukkiger maakt.
Wat moet hij aanvangen met al die weten
schap Als hij weet wat ieder weet hoe
hij kopersulphaat op zijn druiven moet spui
ten en zijn moestuin en vee verzorgen wat
doe je dan met den verderen ballast
„Veel weten", antwoordt grootvader, „is
rijkdom. Ik heb maar zoo eens een en ander
gelezen, wat ik krijgen kon of eris koopen.
Dikwijls begrijp ik het niet of half. Ik ben
maar een oude domoor, maar dat ben ik dan
toch te weten gekomen, hoe mooi 't moet zijn
dat alles wel te weten en te begrijpen. Ik kijk
maar door een kiertje van de deur. En daar
achter zal mijn Cechino alles zien wat er te
zien valt
Wat heeft die oude Mino dat eigenlijk
goed gezegd, wat heeft hij het goed begrepen,
wat missen de menschen die.piet.lezen willen
cf niet lezen kunnen, toch een boel. Is het
niet precies zoo, dat telkens een deur open
gaat en door het binnentreden van die deur
het leven al rijker en mooier wordt
Ik lees de „roep der velden" de man en
de vrouw, die niet lezen, staan voor de ge
sloten deur zeker, ze weten allerlei te ver
tellen van het voor en tegen van het bedrijf,
maar weten ze ook van de rapunzels, van de
veronica's, de egelskop en de lischdodde, de
wederik en de kattenstaarten, en de driekleu
rige viooltjes, die onder het sneeuwkleed
groeien Een lichte deur sluit de natuur af,
als ge er niet van gelezen hebt, een dichte
deur ook voor de dierenwereld, als ge u niet
hebt laten vertellen van de kraaien, de uile
moeders en de gaaien, de olifanten en de
kameelen
Ik hoor praten over de menschen, moeilijk
zijn ze om te begrijpen, moeilijk ook je zelf
om er iets uit wijs te worden. Daar sla ik
boeken over menschkunde op, over karakter
kennis, ik denk hier bijzonder aan de werken
van Künkel, wat een rijkdom Ach, Mino
wat heb je het goed gezien, ik begin mezelf
een heel klein beetje te begrijpen, ik zie dat
ik waken moet voor geestelijke vergroeiing.
Daar zijn de paedagogische boeken
1 ft iemand me ooit zoo goed kunnen dui-
dj.ijk maken hoe geduldig ik zijn moet mes
een kind, dat zich moeizaam doorvecht naar
het groote leven?
Daar was een roman, die een ongelukkig
huwelijk behandelde. Vroeger heb ik dat zoo
hard veroordeeld, nu begin ik te begrijpen,
wat er geleden en gestreden wordt een
rijkdom aan menschenkennis en aan erbar
men heb ik achter die deur verzameld, die
openging toen ik het boek ter hand nam.
Vaak hebben wij, Europeeërs, een groote
dosis misplaatst ge~oei van eigenwaarde in
betrekking tot de oostersche volken. Nu ze
boeken de wereld in zenden, vangen we aan
te begrijpen, wat totaal andere mentaliteit
ze hebben en hoe ze zich stooten aan onze
lompe gedragingen, en handelingen, hoe lee
lijk ze ons vinden, met onze spitse gezichten,
ronde oogen en puntige neuzen. Hoe anders
loop je na het lezen van zoo'n boek in een
land, dat je vreemd is, rond nu met een
ootmoedig hart, dat openstaat om te leeren
en te luisteren. Die wijsheid heb je verza
meld achter de deur die openging na het
lezen van de boeken van oostersche schrij
vers.
Ik ben misschien iemand, die een verve
lend, saai leven heeft wat nood Met een
boek reis ik naar de meest interessante lan
den, ik heb de meest avontuurlijke ontmoe
tingen, ik hoor en zie de mooiste dingen
met de kleine Johannes ga ik op zwerftocht
en ik kom terug uit het land der fantasie
verrijkt, versterkt, bemoedigd,
„Maar er zijn ook slechte boeken", bijt
iemand me toe, „onzegbaar is het kwaad dat
door ze gedaan is. Ze hebben het jonge bloed
in brand gezet, de verbeelding met obscene
tafereelen verhit, de prikkellectuur heeft hun
zin voor de verrijking' vap. hun geest bector
ven".
Zeker zijn er slechte boeken, hoe arm ma
ken ze de menschen door hen gaat geen
enkele deur open, slechts die eene naar de
wereld van de sexueele afdwalingen. Het is
voor die menschen alsof de natuur niet roept
de zon niet schijnt, de wetenschap niet noodt,
de histc-ie niet bestaat, alsof ze te gronde
moeten gaan aan ziekelijke overspanning na
oververzadiging van hetgeen de mensch ten
zege was bedoeld.
Maar die soort boeken kunnen we boycot
ten, we kunnen ze zelf.uit onze woonkamers
houden, als ze zich aandienen in een artistiek
gewaad.
Ik voel voor een boekenweek, ik ben blij, als
dankbare menschen eens uitspreken wat boe
ken voor ze zijn, wat rijkdom en vreugde ze
in hun leven gebracht hebben. Ik hoop dat
wij, die lezen' kunnen en boeken kunnen koo
pen, dit groote voordeel op prijs stellen en
niet vergeten zullen anderen ook van die ze
gening te laten genieten.
Ik loop dezer dagen langs den weg. Een
arbeider, die op het oogenblik vrijen tijd
heeft, houdt me staande, „Als je nou nog
eens een boekie voor me hebt!"., zegt hij
eenigszins verlegen.
„Ja zeker, ik heb een boekie Ik haal hem
eer. roman van de beste soort ik weet, dat
wat Mino zegt, waar is en dat je met vreugde
de deur, die voor een ander vaak op een kier
staat, een krachtigen duw moet geven opdat
ook hij kan verzamelen al wat aan rijkdom
achter opgestapeld ligt.
VAN ONZE BOEKENTAFEL
Geschenk 1933". Uitgegeven van
wege de vereeniging ter bevordering
van de belangen des Boekhandéls.
De commissie voor de Boekenweek 1933
meent ook dit jaar wederom een geschenk
beschikbaar te moeten stellen /oor hen, die
van hun belangstelling in het Nederlandsche
boek zullen blijk geven. De ervaring in het
vorig jaar opgedaan, heeft geleerd, dat het
lezend publiek zulk een „Geschenkboek" zeer
op prijs stelt. Uit den aard is het een geheel
ander boek geworden dan zijn voorganger.
De commissie heeft het passend geacht dit
maal aandacht te vragen voor ongeveer 25
gestorven schrijvers. Daartoe mocht zij de
medewerking ontvangen van een aantal
auteurs, die zoo welwillend waren aan haar
verzoek om een bijdrage voor dit boek te
voldoen. Het doel ervan is, herinneringen te
wekken aan wie, hetzij kort of lang geleden,
maar in elk geval in de nieuwere tijden, ge
liefde auteurs waren van grootere of kleinere
lezerskringen.
Al is het doel in hoofdzaak bereikt, volledig
is de verzameling geenszins. Beperkte ruim
te noodzaakte tot ongewenschte coupures. Wij
vinden hier 25 persoonlijke herinneringen en
typeeringen, gerangschikt naar het geboorte
jaar der gestorvenen, aanvangend met Huet's
tijdgenoot Penning en eindigend met een der
bloeiendste talenten der jongere beweging.
Niet te vergeten is de belangwekkende ver
luchting van het boekje, die voor een groot
deel ontleend is aan de uitnemende Letter
kundige Verzameling, welke in het Haagsche
Gemeentearchief door Dr. W. Moll is bijeen
gebracht.
De Redactie van dit „Geschenkboek" hoopt,
dat velen eenig genoegen mogen beleven aan
wat hier door zooveel vaardige pennen aan
levends en karakteristieks uit de nieuwste
geschiedenis onzer letterkunde is vastgelegd.
„Schipper Wülaert", door P. Vef-
hoog Uitgegeven door W. L. en J.
Brusse's Uitg. Mij. te Rotterdam.
„Schipper Willaert" is een roman uit het
zeevaardersleven van de zeventiende eeuw.
„Een Odyssee van het ras, waaruit wij Ne
derlanders zijn voortgekomen" noemt Ver
hoog dit verhaal. Hij schreef dezen roman
geheel op den oceaan, dien hij twintig jaren
bevaren heeft. Verhoog kent het zeeleven n
hij vermag daardoor, de karakters en de toe
standen van de Hollandsche zeevaart voor
de Oostindische Compagnie, voor ons te doen
herleven.
Zijn boek is gebeurtenis en daad van het
begin tot het einde. De zeilvaart om de
Kaap, door de Spaansche kapers bevochten.
Het levm in de gouden eeuw in Amsterdam,
in Batavia, in Venetië. Ontdekkingsreizen in
den Archipel door Heeren zeventien veror
dineerd met zeeslag en schipbreuk. Tot be
sluit geeft hij de jacht op het Spaansche ka
perschip, dat uit Venetië een Amsterdam-
sche patriciërsdochter mtvoert, waarbij de
Calvijnsche major-piloot, de opperstuurman
Henrick van Gurcum, vastberaden den hel
dendood sterft „voor God en de grootheid van
zijn Vaderland".
Verhoog heeft ons in dit boek iets anders
gegeven, maar ook die stof heeft ons van
begin tot einde weten te boeien.
„Zotteke", door Jos. Brussevan
Huizen. Uitgegeven door Brusse N.V.
te Rotterdam.
Mevrouw Brussevan Huizen, de schrijf
ster van het in 1929 erschenen boek „Huwe
lijk", beschrijft hier de levensgang van een
Antwerpsch meisje, dochter van een dokwer
ker, die de moeilijkheden en smarten, die zij
op haar weg ontmexa, weet te overwinnen,
doordat zij de veel wondere vreugden steeds
heeft gevonden, ook al lagen zij verscholen
op den bodem der levende en doode dingen.
„Ze zeggen, dat ik zot zijn gelijk het peerd
van Christus", getuigt Zotteke van zichzelf.
Zij heeft dien bijnaam gekregen, omdat zij
het geluk zocht en .ond, waar anderen het
niet zagen, in het licht van de zon, in de
bloemen, de blauwe lucht, de vroolijke kleu
ren van een roodgeblokt kleedje over de hou
ten Leukentafel.
In en om dit verhaal van een bewogen
leven, geeft de schrijfster tevens in groote
lijnen een beeld van het Vlaamsche volk met
zijn eigenaardigheden, zijn humor, zijn
hartstochten en vreugden, zijn gullen lach
en bloemige taal.
Mevrouw BrusseVan Huizen heeft den
juisten stijl weten te treffen, om ons van
den inhoud volop te doen genieten. Wonder-
•■---« beschreven vinden wij den striid van
Zotteke om het behoud van haar kindje.
De beteekenis van de Amerikaansche fruit
teelt ook voor onze omgeving.
Velen zullen wel eens hebben gehoord, van
hoe groote beteekenis de fruitteelt in Ame
rika is. Dit land met zijn ontzaglijke opper
vlakte speelt speciaal in de fruitteelt een
belangrijke rol.
Dat men, wat betreft, de intensieve bewer
king, van genoemde teelt nog veel kan leeren
behoeft geen betoog.
Daarom is het van groot belang, dat wU
aan dat groote land en zijn cultures onze
aandacht schenken.
Wasch de aangedane plaatsen met warm wa
ter en Purolzeep, droog daarna voorzichtig
af, doe er dan wat Purol op en strooi daar
overheen nog wat Purolpoeder. Herhaal dit
eiken dag, zoolang het noodig is.
Hoewel wij niet dezelfde temperatuur heb
ben als in Amerika, waar in sommige deelen
o es lands alles kan worden geteeld, dienen
wij toch terdege te letten op de verschillen
de organisaties welke in het belang der
fruittelers zullen zijn.
Amerika heeft een groote en rijk. gevari
eerde fruitproductie, want behalve de hier te
lande geteelde vruchtensoorten kan men ook
Zuidvruchten telen.
In een staat als Californië, waar 25 van
de gronden in gebruik is voor de fruitteelt,
zijn daar door de rijke afwisseling in klimaat
alle cultures mogelijk.
Bovenaan staat echter, in Amerika, de ap-
pciteelt. Het fruitgebruik en wel speciaal dat
van appels is dan ook buitengewoon groot.
Niet alleen door het gebruik in versche toe
stand, doch meer nog door het vele gebruik
van de in de een of andere klaargemaakte
vorm.'
Groote hoeveelheden worden ook gedroogd,
terwijl er ook de bekende appelectine uit be
reid wordt, wat een product is, noodig voor
de jambereiding.
Het streven naar doelmatigheid, ook op het
gebied van de voeding, waarbij vooral ge
vraagd wordt, welk rantsoen de grootste
arbeidsprestatie mogelijk maakt, heeft een
groot gebruik van fruit in de hand gewerkt.
Op handige wijze is de door de afzetcoöpe-
raties gevoerde reclame, gewezen op de voor
deden die 'erbonden zijn aan een overvloe
dig gebruik van versche vruchten en men
heeft, door er ook de vitamineleer (waar de
laatste tijd ook in ons land zooveel over
wordt gesproken) bij te halen, bereikt, dat
de verschillende dranken, jams e.a. worden
bereid^ uit zuivere vruchten.
Zoo is het b.v. verboden als frambozen
limonade te verkoopen, wat nimmer iets
heeft uit te staan gehad met de frambozen-
struik, wat in Nederland wel mogelijk is.
Speciaal wat de appelproductie betreft,
r.eemt Amerika dus een zeer belangrijke
plaats in, want niet alleen worden veel ap
pels geteeld voor consumptie in eigen land,
doch Amerika is ook een der voornaamste
leveranciers op de wereldmarkt. Wij kunnen
dit dagelijks voor onze fruitwinkels cdhsta-
teeren, hoe mooi Amerikaansch fruit is.
De Amerikanen beheerschen de wereld
handel in appels, vooral wat betreft de kwa
liteit, omdat zij behalve het telen van een
goed product ook de kunst verstaan, hun
vruchten tot een goed handelsproduct te ver
werken, dat voldoet aan de tegenwoordige
eischen.
Hun vervoerwezen en koeltechniek staan
bovendien op hoog peil, wat hun mede in
staat heeft gesteld de wereldmarkt te ver
overen.
Zelfs is dit laatste in zoodanige mate het
geval, dat verschillende landen, waaronder
ook Nederland, hun eigen appeloogst voor
een gedeelte uitvoeren en het betere Ameri
kaansche product invoeren.
Een volgende keer zullen wij nog meer
vertellen, van genoemd land, wat ook voor
onze fruitteelt van zoo groot belang is.
4
ABONNEMENT
Franco door het
rige landen bij w
De abonné's in
Polis, zijn GRA
kerd tegen onge
AANGESLO'
Dit nummer
h<
te
te
Jaardag
Door den Vlissii
den een telegrafif
aan H.K.H. Prinst
van haar jaardag
Tweede Vliss
De Zaterdagavor
van veel geloop
park. Ditmaal w
wat niet te verwoi
dat het programs
de harmonie „Vooi
eten heer Andr.
en gezelligheid er
Getrouw aan
neele, aardige, pal
den, noemen wij
de leuke uitstallini
een kliniek voor
baren en roode
beeld de
een nabootsing he<
naar Middelburg,
vaart, terwijl op
fietstde
Goorgesneden mot(
door de werking
Ook de wandklee
J. J. de Vlieger
nen een nauwkeur
Gelukkig heeft
zetenen, die het
ontplooid, voldaai
commissie voor de
gen deze week
perende dundoek
feestelijks aan de
publiek gevulde sti
Het comité voor
nadrukkelijk op
seis, die door
worden verstrekt,
nen te worden vei
inzendingen doen i
is voor iedereen
merking komt voo
al heeft men maa:
gezonden.
Na afloop van
missie zoo spoed
doen, wie voor
zijn gekomen.
De oplossingen
worden bezorgd
een speciale bus
plaatst.
De deelnemende
of cirkel-wedstrijd
6 Mei de oplossing
zal hiervoor een
geplaatst Wilhelmi
In de lijst dei-
door een misversta
niet opgenomen
van der Burg, Wak
hoepeltje opgehang<
daarmede rekening
Gemengde
„Door Oef
Het jaarlijsche
Zeeuwschen Zange
wordt dit jaar, Zati
r.ia gehouden,
zal daarbij als gast
begrijpelijkerwijs 1
met zich brengt,
van Burg. en Weth,
staat gesteld door
de noodige gclöei
zoodat zij zich wel
els recipieerende
kwijten. Dat hierdo
langen van onze s
delingenverkeer ton
behoeft geen nadei
lof èn aan het adre
stuur onzer gemeei
eeniging, die het
zang-concours de h
is hier dus wel op 2
De 2000 loten i
gegaan en zoo kon
king reeds geschiet
in het teeken van 1
hy opgeluisterd cloc
clie „D.O.V.", onder
teur, den heer J. F
verdienstelijke wijz
Natuurlijk werd bej
lied" van E. Flipse,