1000
500
300
150
100
25
VRIJDAG
28 APRIL,
EERSTE BLAD
No. lOO
71e Jaargang
1933-
lliltm: Firm I. UK IE VELDE Ir.. Ililslrnl Sl-KG, lllisiinp.Tiltl. 10. PaslieleninjKH
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd op Zondag en algemeen erkende Christelijke feestdagen
VOX POPULI.
HERDENKING VAN
WILLEM DEN ZWIJGER.
S. WIENER Co.
STADS- EN PROVINCIENIEUW S
VLISSINGSCHE COURANT
ABONNEMENTSPRIJSVoor Vlissingenende gemeenten op Walcheren /2.20 per 3 maanden.
Franco door het geheele rijk 12.50. Voor België, Duitschland en Frankrijk 3.80. Voor de ove
rige landen bij wekelijksche verzending 1 3.80, met Zondagsblad 14.75. Afzonderlijke nrs. 5 ct
ADVERTENTIEPRIJSVan 1—5 regels 1.25iedere regel meer 25 cent Bij abonnement
speciale prijzen. Reclames 50 ct p. regel. Kleine advertenties van 1—5 regels 50 ct. Iedere rege
meerl0ct(max. lOregels). Bij 3-maal plaatsing van 1 öregels tl. .alles tegen vooruitbetaling.
De abonné's in 't bezit eener
Polis, zijn GRATIS verze
kerd tegen ongelukken voor
gulden bij levens
lange ongeschikt
heid tot werken.
gulden bij dood
door
een ongeluk.
gulden bij verlies
van een
hand, voet of oog.
gulden bij verlies
van
een duim
gulden bii verlies
van een
wijsvinger
gulden Dij verlies
van eiken
anderen vinger
AANGESLOTEN BIJ HET BUREAU VOOR PUBLIC'TEITSWAARDE, INGESTELD DOOR DE VEREENIGING „DE NEDERLANDSCHE DAGBLADPERS"
Dit nummer bestaat uit 2 bladen
Een roep om Colijn, om een sterk
gezag. Volslagen échec der nieuwe
formaties. Een overwinning, in de
cel bevochten. De socialisten ver
liezen aan uiterst-links. Een drie
manschap: Colijn, De Geer, Deckers
Voc den vierden keer sedert den oorlog
heeft 5 stem van het Nederlandsche volk
gesproken ter bep-ling van de samenstelling
van cns voornaamste wetgevend statuutde
Tweede Kamer.
Aan den uitslag ïs dezen keer ongetwijfeld
duidelijk te zien, dat de dingen des tijds het
kiezersvolk niet onberoerd lieten en dat velen
gemeend hebben hun politieke inzichten in
zekeren zin te moeten herzien, maar de ver
schuivingen zijn toch niet wild, noch. bepaald
massaal. Ons volk is over het algemeen te
nuchter om zelfs in moeilijke oogenblik-
ken het „andere" als het „betere" te wil
len aanvaarden. De belangrijke geestesstroo-
mingen hebben niet zooveel te lijden gehad
bij deze verkiezingen, al zijn er aanwijzingen,
hoe het op den duur zou kunnen gaan, als
bepaalde richtingen haar koers niet een wei
nig anders stellen. Niet, dat ze verlies heb
ben te verwachten aan de z.g. geestver
wante kleine, nieuwe groepeeringen, welke
op het levenssap der groote partijen pogen te
parasiteeren. Integendeel, de kiezers hebben
dezen keer overduidelijk te verstaan gegeven,
dat ze van zulke politieke vrijbuiterij niet ge
diend zijn. Ze hebben alle nieuwe politieke
„figuren" in hun schamel politiek hemd la
ten staan. Alle fascistische groepeeringen, tot
die van het „Nationaal Herstel" van onzen
oud-generalissimus toe, hebben een groot
fiasco geleden. Zoo was het eveneens met de
O.S.P., met de z.g. democratische katholieke
dissidenten, met de Chr. arbeiderspartij enz.
In de politieke nieuw-lichters hebben de kie
zers allerminst vertrouwen.
De kiezers hebben gemeend, dat ze, zoo
noodig, ook onder de bestaande politieke ver
houdingen zeer goed in staat waren om
eventueel van hun veranderde inzichten te
doen blijken.
Natuurlijk hebben de kleine snipperpar-
tijtjes soms schade berokkend aan het stem-
mental der groote politieke groepen, maar de
meeste deining is toch veroorzaakt door den
drang der kiezers naar uiterst rechts en
uiterst-links. Uiterst-rechts was dezen keer
de richting-Colijn, wat niet speciaal identiek
is aan de Anti-Revolutionaire richting. Na
tuurlijk, Colijn is A.-R. en, politiek gespro
ken, niets anders. Maar de belangrijke stem
menwinst der A.-R. partij is niet verkregen,
zoo wilden we maar zeggen, uit de grootere
suggestie, welke van de A.-R. beginselen zou
zijn uitgegaan, maar om den persoon van den
leider, in wien kiezers van onderscheidene
politieke kleur, den sterken man zien, be
kwaam en geschikt om in dezen bewogen tijd
een sterk gezag te vestigen. Het verlangen
naar een sterk gezag ligt als een duidelijke
tendenz in dezen verkiezingsuitslag, welke al
lereerst een overwinning van Colijn betee-
kent.
Verloren de burgerlijke formatiesin het
algemeen wat aan de snipper partijtjes én aan
Colijn, de S.D.A.P. werd danig toegeta
keld door de communisten en revolutionaire
socialisten, minder tenslotte door de O.S.P.
Ook verloren zij stemmen van meer behouds
gezinde elementen aan de burgerlijke par
tijen. Het is gebleken, dat kiezers met revo
lutionaire sentimenten zich in dezen tijd
meer en meer naar links richten. De sociaal
democraten hebben dat ook gevoeld en door
rare, revolutionaire sprongen op het pad der
democratie, heeft ze getracht om haar aan
hang te blijven boeien, Het heeft niet gehol
pen. In een tijd van dezen houdt men het
zwenken naar rechts en naar links van de
vreesachtigen en geëxalteerden toch niet te
gen. Door rustig koers te houden, had de
S.D.A.P. tenminste de behoudsgezinde ele
menten aan zich kunnen blijven binden.
Merkwaardig is de vooruitgang der Rev.
Socialisten, die den gekerkerden Sneevliet
van de cel naar de Kamer kozen. Met de ge
vangenhouding van Sneevliet heeft de ju
stitie de politieke propaganda van de Rev.
Socialisten bevorderd. Zij troost? zich al
die stemmen zouden anders toch op een ex
treme party zyn uitgebracht.
Op dsn verkiezingsdag heeft het kabinet-
Ruys r.an de Koningin haar ontslag ge
vraagd en de Koningin heeft die aanvrage
„in beraad" genomen. De kiezersuitspraak
beteekent geen veroordeeling van de politiek
van het kabinet-Ruys, maar in die uitspraak
is wel het verlangen tot uiting gekomen tot
een nog sterker bewindvoering, een „scher
per" gezag. Een rechts kabinet onder Colijn
ligt in '~e lyn der politieke verwachtingen
een kabinet, waarin ook de geprononceerde
figuren uit het ministerie-Ruys, ongetwijfeld
zitting zullen krijgen.
We voorzien een regeering, waarin het be
leid van een sterk driemanschap Colijn,
De Geer, Deckers zal spre'ien.
Vlissingen, dat zoo prat gaat op de liefde
voor het Oranjehuis, mocht niet ontbreken
in de rij van steden, die den 400sten geboor
tedag van Willem van Oranje, den Vader
ces Vaderlands herdachten. Door verschil
lende omstandigheden kon dit niet eer dan
vandaag gebeuren. Het viel op dat naast de
openbare gebouwen ook van vele particuliere
woningen de driekleur wapperde.
De herdenking werd hedenmorgen ingezet
met het luiden van de groote klok van den
St. Jacobstoren en van de R.-Kath. kerk,
gedurende een vol kwartier, waarna van 8.15
tot 9 uur het carillon zich met verschillende
volksliederen deed hooren.
Om kwart voor 10 ongeveer verplaatstede
drukte zich naar het Concertgebouw, waar
successieveiyk de leerlingen van de hoogste
klassen, zoo van openbare als van bijzondere
scholen samenkwamen. Toen we even voor
10 uur de groote zaal binnenkwamen, was
deze al geheel gevuld met de ruim 600 leer
lingen, welke eenige liederen ten gehoore
zouden brengen, onder begeleiding van de
als altyd bereid zijnde harmonie „St. Cae-
cilia". Precies 10 uur weerklonk het signaal
van den leider, den heer F. G. Lemmers
allen stonden op en tusschen een levende
haag schreden de burgemeester, wiens gezin
reeds in de zaal aanwezig was, vergezeld
door den wethouder van onderwijs en dien
van sociale zaken, waarbij zich ook had aan
gesloten het lid van Ged. Staten, de heer
G. van de Putte.
De bijeenkomst werd geopend door den
burgemeester, die de jongens en meisjes er
op wees, dat de herdenking van den geboor
tedag van den man, dien men betitelt met
den eerenaam van Vader des Vaderlands.
Hij wees er op, dat het een voorrecht is te
wonen in Nederland, welk voorrecht we voor
een groot deel te danken hebben aan den
Prins van Oranje. In het bijzonder moeten
wij, Vlissingers, dit goed bedenken, waar
onze voorouders op 6 April 1572 verklaard
hebben zich te willen scharen aan de zijde
van den Prins. Herinnerende aan dit feu,
dat elk jaar herdacht wordt door het uitste
ken van de Oranje-vlag op den toren, ver
klaarde spreker, dat er daarom een sterke
band is tusschen Vlissingen en Oranje. In 't
bijzonder daarom is er reden dezen jaardag
te herdenken. De hoop uitsprekend, dat door
de jeugd van heden in de toekomst aan deze
daad gedacht zou worden, zooals de ouderen
de Oranje-dagen herdenken, eindigde spre
ker met de uitnoodiging om een driewerf
hoera aan te heffen voor Oranje en Vlis
singen.
Alsnu deed de signaalafdeeling der V.T.V..
zich hooren, waarop de muziek onder leiding
van den heer André Geysen het voorspel van
het Wilhelmus inzette, waarvan twee cou
pletten staande gezongen werden.
Vervolgens was het woord aan den heer
A. Schout, die, op algemeen verlangen der
commissie, bestaande uit de heeren Lem
mers, De Jager, G. van de Kreke en mej.
Ten Hacken, de feestrede zou uitspreken. Op
eenvoudige wijze, maar in geestdriftvolle
woorden, herdacht spreker den grooten
voorvader van H. M. onze geëerbiedigde
landsvrouwe. Hij schetste Willem van Oranje
in zyn jeugd op Dillenburg, dat hij op zijn
elfde jaar reeds moest verlaten om zyn ver
dere opvoeding aan het hof van keizer Karei
te Brussel te genieten. Zyn neef René van
Chétlons toch had hem aangewezen als zijn
opvolger in het prinsdom van Oranjè.
Langzamerhand werd hij de raadsman,
maar ook de legeraanvoerder van den keizer,
die op 55-jarigen leeftyd, leunende op den
schouder van Prins Willem, afstand deed
van de regeering. En zoo kreeg nu de man,
die naderhand geld en goed en zijn leven
als offer voor ons Nederlanders bracht, als
meester, Philips, die zich meer Spanjaard
dan Nederlander voelde. Nu volgt de strijd
voor de vrijheid der Nederlanders, waarvoor
hij niet alleen goed en bloed, maar ook drie
zijner broeders moest offeren.
Spreker schetste hem als veldheer en als
stryder voor het geloof, als man, die naast
menscheiyke verbonden er ook een gesloten
had met den Potentaat der potentaten, met
God. Tenslotte wees spreker op een zyner
medewerkers, Marnix van St. Aldegonde, den
vervaardiger van het Nederlandsche lied by
uitnemendheid, waarin de grondgedachten
van het geloof en de ideeën van Willem van
Granje verwerkt waren. Met een slotwoord,
waarin hij het eerste deel van „Wij willen
Holland houden" verwerkte en waarin op
gewekt werd tot liefde voor Oranjehuis en
vaderland, eindigde de feestredenaar zijn
luid toegejuichte rede.
Hierna klonken „Wij willen Holland hou
den" en het Zeeuwsche Volkslied.
Alsnu werd de stoet geformeerd om te de-
fiïeeren langs het stadhuis, waar op het
balcon bovengenoemde officieele personen
zich hadden opgesteld. Daar werd nogmaals
een uitvoering gegeven der drie bovenge
noemde liederen. Na de uitvoering daarvan
werden de commissie en de directeur van „St.
Caecilia" gecomplimenteerd door den heer
Van Woelderen.
Het défilé langs het stadhuis, tusschen een
haag van menschen, die geschaard stonden
langs het stadhuis en langs den kanaalkant,
vormde een aardig moment in deze herden
king van den 400sten geboortedag van den
Vader des Vaderlands.
De herdenking op de H.B.S.
Hedenmorgen had in het gebouw der
Rijks H.B.S. alhier een intieme plechtigheid
plaats en wel de herdenking van Prins Wil
lem van Oranje. Te half 10 ongeveer waren
de leerlingen met de leeraren in de gymnas
tiekzaal vereenigd en werden daar door den
directeur verwelkomd.
Een orkestje, a l'improviste uit de leerlingen
samengesteld, speelde het Wilhelmus van
Nassouen, waarna het woord werd verleend
aan den leeraar in de geschiedenis, den heer
J. H. Iemhoff, die in diep gevoelde en vaak
gevoelige woorden de groote Oranjefiguur
uitbeeldde, en enkele fragmenten uit zijn
leven aanstipte. Het gelukte spreker uitne
mend een persoonlijke visie" te leggen in zijn
beschouwing van dit ons allen voor lichtend
ideaal, wien veel mislukt is, doch die door
alle tyden heen vereerd zal worden om zijn
groote liefde voor de vrijheid der volken,
waaraan hij góed en bloed heeft opgeofferd.
Geestdriftig applaus klonk na zijn rede,
waarop de directeur den spreker bedankte
en in enkele treffende woorden de gedach
ten vertolkte, die by hem opgewekt waren,
toen de heer Iemhoff sprak.
Vervolgens speelde het orkestje het
„Vlaggelied" en „Wij leven vrij", maar hierbij
kon het geestdriftig publiek niet meer zwij
gend toeluisteren en zong uit volle borst
mee. Nu volgden 2 coupletten van het Wil
helmus door allen meegezongen, en dit ook
was toch wel een waarlyk ontroerend mo
ment, toen daar door ongeveer twee honderd
jonge menschen jong van hart althans
allen dit lied werd aangeheven.
De geestdrift laaide hoog op, toen de di
recteur mededeelde, dat alle leeraren het op
de leeraarsvergadering er unaniem over eens
waren, dat deze dag een „vrije" dag moest
zijn voor de school
In dezen zoo niet „anti-historischen" dan
toch vaak „a-historischen" tyd, is 't wel eens
goed, dat de historische zin wordt ontwik
keld en men met zyn gedachten vertoeft bij
een grooten universeelen geest.
Herdenking op de openbare
Ulo-school.
Nu alom in den lande herdacht wordt, dat
voor 400 jaren Prins Willem van Oranje, de
Vader des Vaderlands, geboren werd, heeft
het gezamenlyke leeraren-personeel van de
openbare ULO-school gemeend, dat ook deze
inrichting van voortgezet onderwys by die
herdenking niet mocht achterblijven en he
denmorgen eenige oogenblikken moest wij
den aan deze groote figuur uit onze geschiede
nis, welke geworden is de grondslag van ons
nationaal volksbestaan.
Onder leiding van den heer D. Kwaak
opende het meisjeskoor der school met het
steeds mooie en toepasselijke lied„Wilt
heden nu treden", waarop viool- en piano
muziek „Bede voor het Vaderland" liet
volgen.
Met even groote aandacht luisterde de
wethouder van onderwijs, leerkrachten en
leerlingen hierna naar de herdenkingsrede,
die de heer J. Waverijn, hoofd dezer openbare
onderwijsinrichting, met veel gevoel uit
sprak. Het portret van Willem den Zwyger
sierde den achtergrond van de ruime gym
nastiekzaal en rustig waarden de blikken ge
durende een treffend moment of een krach-
tigen concentratiezin naar de sprekende
trekken van den grooten vorst en stryder.
O.m. wees spreker er op, hoe de Ameri-
kaansche geschiedschryver Motley en de
Duitsche dichters Schiller en Goethe over
Willem van Oranje schreven of hem kozen
als onderwerp voor hun kunstwerken. De
verdraagzaamheid van den Prins en vooral
zyn strijd vóór vereeniging van alle Neder
landen in Noord en Zuid, waarbij de zege-
MIDDELBURG
Ontvangen steeds
NOUVEAUTÉ'S in
CONFECTIE- EN
ZOMERSTOFFEN
Zie Etalages
(Ingez. Med.)
vierende intocht te Brussel deed gelooven,
dat het ideaal bereikt was, werden met
geestdrift belicht.
In de peroratie over Willem van Oranje
aan het eind werd naar voren gebracht, hoe
onze Koningin constitutioneel regeertflwaar-
door Vorstin en Volk nog steeds getrouw zijn
gebleven aan de tradities van den grooten
Zwyger. Dezen ouderen leerlingen werd ten
slotte gewezen op den moedigen, nooit afla-
tenden strijder voor verheven idealen, dien
deze jeugdige menschen, waarvan weldra
weer een deel na hun volbracht examen het
leven ingaan, zich ten voorbeeld kunnen
stellen.
Ons wondermooie „Wilhelmus van Nas-
scuwe" volgde op deze waardige rede, waar
na de wethouder van onderwijs zijn welge-
meenden dank en groote waardeering uit
sprak tegenover leeraren en leerlingen voor
deze even plechtige als geslaagde herden
king van onze grootste nationale figuur, om
te eindigen met namens het gemeentebe
stuur allen een portret van den Vader des
Vaderlands aan te bieden.
In de Chr. Ulo-school.
In het gymnastieklokaal, Wagenaarstraat,
vereenigden dezen morgen de leerlingen van
de Chr. Uloschool met het onderwijzend
personeel en enkele bestuursleden met hun
dames zich, om in een korte samenkomst het
groote feit van den dag, de geboorte van
onzen grooten Willem van Oranje, te her
denken. Na opening met gebed en een kort in
leidend woord van het hoofd der school, den
heer G. A. Teunis, werden 2 coupletten van
het Wilhelmus gezongen en werd het woord
gegeven aan den heer C. van Alten. Deze
begon met op te merken, dat hy niet de
bedoeling had om wat we wel eens noemen
een groote historische rede te houden. Hy
zou alleen maar het licht laten vallen op
enkele beteekenisvolle feiten uit het leven
van den grooten Willem van Oranje, den
Vader des Vaderlands, die door iederen
rechtgeaarden Nederlander kan worden
herdacht en geëerd als den grondlegger van
onze nationale onafhankelijkheid. Dat dit
feit in onze dagen zoo bijzonder herdacht
wordt, wijst toch wel op de eenige nationale
beteekenis van den grooten Zwyger, die als
een Mozes ons land en volk uit het Spaan-
sche diensthuis heeft uitgeleid en er zelf, en
dit is wel het tragische in z'n leven geweest,
zoo weinig van heeft mogen zien. Onze al-
geheele onafhankelijkheid en krachtsont
wikkeling te zien, was weggelegd voor zyn
zonen Maurits en Frederik Hendrik, even
geniaal als hun grooten Vader. Het spreekt
van zelf, dat spreker ook in't bijzonder stil
stond by de moeder van Willem van Nassau,
Juliana van Stolberg, die den geheelen vry-
heidsoorlog tot 1580, het jaar, waarin ze ge
storven is, tot zoo'n grooten steun is geweest
voor haar zónen, die met hun oudsten broer
Willem, alles, goed en bloed, hebben veil ge
had voor de zaak van het Nederlandsche
volk. Stilgestaan werd ook by de teleurstel
lingen en miskenningen, die de Prins by zijn
edel streven zoo dikwyls heeft moeten erva
ren. Wat is de veelbelovende jeugd van de
zen eersten edele aan het hof van Karei V
een schrille tegenstelling geworden met zijn
verder leven. Alles, alles heeft hy ten slotte
opgeofferd ter bereiking van z'n edele be
doelingen. Zijn zoon zag hij wegvoeren naar
Spanje, al zijn bezittingen geraakte hij kwyt
en was ten slotte met groote schulden over
leden. Z'n lievelingsdenkbeeld, Roomsch en
Protestantsch te vereenigen in den strijd te
gen den onderdrukker Philips, heeft hy
moeten laten varen de Pacificatie van Gent
1576 bracht ten slotte maar een kort samen
gaan. En dan volgen van 1580—1584 de
donkerste jaren van z'n levenom tenslotte
te vallen onder het vergiftigde lood van den
Franschen dweeper Gérards.
Na deze korte uiteenzetting werd door
spreker er op gewezen, dat we tegenover
Oranje - en het Oranjehuis de grootste ver
plichtingen heb'"en. De geschiedenis van het
Oranjehuis, al de eeuwen door, is ten
nauwste samengeweven met die van ons
Nederlandsche volk. Willem van Nassau, in de
geschiedenis meer bekend als Willem van
Oranje, is de grondlegger van onze nationale
onafhankelijkheid, de godsdienstige vrijheid
er de gewetensvrijheid.
Na deze uiteenzetting werden nogmaals
twee coupletten van het Wilhelmus gezon
gen en sloot ds- Wiersinga deze korte plech
tigheid met dankzegging.
9
De winkelweek.
De commissie voor de winkelweek verzoekt
ons opname van het volgende
De feestweek is dus heden begonnen en
de winkels hebben hun étalages gereed en
zien er hier en daar zeer mooi uit.
Als nu vanavond de lichten zyn ontstoken
zal de heele stad, ook dank zij de vele vlag
gen, er feestelijk uit zien.
De prijsraadsels zijn thans in het bezit der
winkeliers en worden bij ieder besteed be
drag van een gulden cadeau gegeven. Hoe
meer raadsels men oplost, des te meer kan
men in aanmerking komen voor één der
mooie geschenken.
wy wenschen er speciaal op te wijzen dat,
evenals vorig jaar al de in het Bellamypars
28 geëtaleerde geschenken worden uitgegeven
en kan iedereen zich bij de prijsuitdeeling,
die openlijk zal geschieden, overtuigen. Dit
laatste deelen wij mede, om valsehe geruch
ten tegen te spreken.
Thans is het woord aan onze stadgenoo-
ten. Komt in drommen op en koopt in Vlis
singen, dat is ons devies. Onze winkeliers zijn
scherp concurreerend, zelfs nog bij andere
plaatsen vergeleken. Bovendien bieden zij u
geheel gratis een feestweek die klinkt als
een klok.
Wij hopen dat het vuurwerk a.s. Woensdag
ook bij allen in den smaak zal vallen.
De opstelling zal plaats hebben onderaan
den oprit naar den Boulevard en is de toe
gang tot het roeiershoofd afgesloten voor het
publiekmen zal dus vanaf het Bellamy-
park en Nieuwendijk ruimschoots gelegen
heid hebben om het ontsteken te zien.
Er is al aardig gevlagd, zij het dan ook ter
eere van een ander doel, zoo spreken wij den
v/ensch uit, nu dat de vlag toch eenmaal
uithangt, om deze gedurende de heele Win
kelweek te laten wapperen.
De fanfare „Voorwaarts" uit Koudekerke,
directeur de heer André J. Geysen, geeft
morgenavond 8 uur een concert in de tent in
het Bellamypark.
Programma:
„Vers 1'Avenir",
•pas redoublé, Sam Vlessing
„De Lieve Mei",
ouverture fantastique, G.Feremans
„Le Val de l'Amblève",
fantaisie, D. D. Belleflamme
„Le Retour du Printemps", H. en G. Gadenne
„Défilé des As",
pas redoublé, G. Guillement
„Donausagen", valse J. Tücik
„Fashionable", ouverture, J.Egal
„Het Landjuweel",
fantaisie, L. Ellegiers
„Souvenir d'Uden",
pas redoublé, Loui: de Morée
openbare leeszaal en bibliotheek
BoekenweekTentoonstelling.
29 April6 Mei.
Levende natuur. Tuin en hof.
Dé natuur trekt wederom haar nieuwen
tooi aan, pareert zich met groen en kleur,
om straks in de Meimaand luisterrijk feest
te vieren. Ondanks zorg en ontbering, droe
fenis en strijd in de wereld der menschen,
groeit en bloeit alles buiten even uitbundig
en weelderig als steeds. De Lente laat zich
niet tegenhouden, zij komt en is op alle
plaatsen en plekjes, voor alle menschen en
kinderen, zy is overal en voor allen.
Nu wordt „naar buiten" 't parool en ko
men lezen en boeken op den achtergrond en
toch zijn boek en natuur geen tegenstelling.
Door de een kan juist de mensch de ander
beter leeren begrypen en verstaan en zoo
doende, zoo intens mogelyk, van de levende
natuur genieten. Hoeveel aardigs en interes
sants, hoeveel moois en belangwekkends
lcopt ge buiten niet voorbij, omdat ge niet
beseft hoe daar alles de moeite van kijken
en onderzoeken waard is.
Een bloem, een diertje, een grasje, een
boom, het heeft allermal een eigen leven,
een eigen samenstelling, doelbewust, fijn,
volmaakt in zich zelf.
Boeken kunnen U daarvan vertellen,
oorsprong, ontwikkeling en geschiedenis, ziel
en leven van planten en dieren is daarin
neergelegd.
Naast 't buitenleven om U heen van het