Courant
TWEEDE BLAD
GEMEENTEBESTUUR
ONS WEEKPRAATJE
FEUILLETON
DE BEKER VAN KONINGIN
ELIZABETH.
BINNENLAND
SPORT
Kies Keurig Kleurige Kies Kamlaten!
PSIÖ
van
Woensdag 19 April 1933. No. 92.
DEN HELDER. SCHIETOEFENINGEN.
De Burgemeester van Vlissingen maakt
aan zeevarenden bekend, dat op 20, 21, 22
en zoonooalg op 24, 25, 26, 27 en 28 April zal
worden geschoten met geschut te Den Hel
der, uit batterij Helsdiep opgesteld ten Zui
den van het fort Kijkduin. De schietoefening
zal te 9.30 uur aanvangen. Op of nabij de
batterij, vanwaar wordt geschoten, zal van
eén uur vóór den aanvang tot het einde der
schietoefening een roode vlag geheschen
zijn. De sector, waarin geschoten wordt, ligt
tusschen de peilingen 40° tot 80° van het
fort Kijkduin, tot op een afstand van 16 KM.
uit de kust. Zeevarenden wordt verzocht zich
niet onnoodig long in bovenbedoelden sector
op te houden.
Vlissingen, 19 April 1933.
De Burgemeester voornoemd,
VAN WOELDEREN.
We hebben laatst gelezen, hoe elders in een
dagblad een m .werker den goedmoedigen
raad gaf aan fiimartisten om het maken van
tournée's, met het doel om zich aan het pu
bliek voor te stellen, maar liever te staken,
omdat die persoonlijke kennismaking bijna
altijd tot een hevige desillusie aan de zijde
van het publiek leidt. Filmsterren, zooals die
van het doek af via de geretoucheerde film
foto's worden gekend, plegen ioor het bios
coop-bezoekend publiek geadoreerd te wor
den, om niet te zeggenverafgood. De foto
techniek staat hoog genoeg om van eiken
baarlijken duivel een schoonen engel te ma
ken, op een plóótje tenminste. Het moet
dus nog minder moeite kosten om een knappe
filmjuffer op de gevoelige plaat te doen stra
len van lieflijkheid en andere deugden. Om
dat effect te bereiken echter, zijn poeder en
kleurseltjes, bijgeteekende wenkbrauwen en
andere hulpmiddelen noodig, welke niets on
stoffelijks aan zich hebben en dus zichtbaar
zijn, wanneer de draagster er van, die we an
ders slechts via lenzen en belichtingsappara
ten te aanschouwen krijgen, zich rechtstreeks
aan ons vertoont. Zoo'n kennismaking valt
altijd tegen en geen nieuwe films kunnen ons
de oude droomen van schoonheid meer her
geven.
Een ideaal stelt ons gewoonlijk temeer te
leur, naarmate we het dichter hebben bena
derd. Zoo is dezer dagen ook heel wat poli
tieke hoogspanning verbroken door het feit,
dat een aantal Kamer-candidaten voor de
microfoon zijn opgetreden. Dat heeft het
aanzien van de politiek, van de democratie,
van het parlementaire stelsel en nog veel
meer, weer danig omlaag gehaald. We hebben
kennissen, die ons altijd vervolgd hebben met
hun zwanzerij over hun politieke relaties.
Een hunner ontmoetten we dezer dagen en
toen vroegen we zoo langs onzen neus weg
„Zeg, was dat nou iemand van dezelfde X-
partij, door welke Je oom candidaat gesteld
is, die toen voor de microfoon is opgetreden
De man ontkende heftigzijn oom was can
didaat voor de IJ-party. We hebben de of-
ficleele lijst er nog eens op nagezien, maar
oom is wel degelijk door de X-partij naar
voren gebracht. Een andere kennis had een
zwager, die candidaat was, maar sedert we
dien via den luidspreker konden beluisteren,
ontkent onze vriend elke familierelatie met
hem.
We voorzien tegen de volgende verkiezin
gen de indiening van nog veel meer lijsten,
dan thans het geval is. Velen hebben zich tot
nog toe laten weerhouden van een candidaat-
Naar het Engelsch van FERGUS HUME.
40)
HOOFDSTUK XIV.
Een nieuw gezichtspunt.
Richard Gould kwam dien avond in een
buitengewoon slecht humeur thuis. Hij had
Rose en Susan gesproken met het resultaat,
dat de belde vrouwen hem de ooren van het
hoofd hadden geschreeuwd. De kwaadsappige
tante had Rose verweten, dat ze brieven van
een heer uit Londen ontving en Rose had de
beschuldiging verontwaardigd en met veel
stemverheffing van zich geworpen door te
verklaren, dat de brieven in kwestie heele-
maal niet van een heer afkomstig waren,
maar van een Londensche vriendin van haar
tante in Derbyshire, welke vriendin bereid
was haar in huis te nemen, totdat ze ging
trouwen.
„En ik vind, dat het het beste is voor
Rose om maar te gaan", zei Gould op be
slisten toon tegen zijn neef, toen hy dezen
na het diner het relaas deed van zijn bezoek
aan het huisje van juffrouw Tollhurst. „Su
san is een akelig wijf en maakt dat arme
kind het leven méér dan zuur met haar ge
treiter."
„Voor zoover ik Rose kan beoordeelen, is
se best in staat om op zichzelf te passen
stelling, omdat ze zoo bescheiden waren, zoo
weinig dunk hadden van zichzelf of zoo'n
groeten dunk van de bekwaamheid onzer par
lementariërs. Nu ze echter het ritsje verte
genwoordigers onzer 53 politieke partijen
hebben kunnen beluisteren, nu dürven ze
wel
We zijn er intusschen van overtuigd, dat er
onder de candidaten, welke voor de radio
optraden, verscheidene zijn, die een groote
toekomst tegemoet gaan, omdat hun talenten
nu duidelijk zijn gebleken. Er zijn een paar
zeer bruikbare humoristen onder hen en ook
een paar goede clowns. Een lijkt er ons ge
knipt voor, om met scheermesjes de Neder-
landsche markten te bezoeken.
Er is gelachen en gehuild. Ja, gehuild óók.
Door menschen, die het ernstig namen met
de politiek. Zijn dót nu tegenwoordig de lie
den, zoo hebben ze zich afgevraagd, die zich
bekwaam en geroepen achten om ons volk
t8 besturen We mogen niet generaliseeren.
Er zijn natuurlijk zeer bekwame menschen
gecandideerd geworden en we hebben voor de
microfoon van die oude politieke rotten be
luisterd, met wier zienswijze men het al niet
eens moge zijn, maai voor wier overtuiging
men toch respect kan hebben en wier han
digheid men kan bewonderen. Maar en
hier denken we meer in het bijzonder aan
sommige vertegenwoordigers van nieuwbak
ken politieke „formaties" er schamen zich
tegenwoordig zelfs geen menschen, die zeer
klaarblijkelijk aan de meest elementaire ont
wikkeling nog een belangrijk tekort hebben
en die niet in staat zijn om zich beschaafd,
of zelfs maar begrijpelijk voor anderen uit te
drukken om zich als candidaat op te werpen
en dan met veel pathos een beroep op de
kiezers te doen ter verkrijging van dezer
„steun en recommandatie".
Het Kamerlidmaatschap is verlaagd tot een
ordinair „emploi", ten behoeve waarvan on
natuurlijke „geestelijke stroomingen" in het
leven worden geroepen of maatschappelijke
euvelen worden uitgebuit. De democratie «n
het parlementaire stelsel dreigen ten onder
te gaan aan de misvorming van het politieke
leven door politieke vrijbuiters en kleine
dwergpartijtjes. Het ontstaan en groeien van
nieuwe geestelijke stroomingen mag niet
worden belet of tegengegaan, maar zulke
nieuwe bewegingen kunnen ook buiten ver
kiezingstijd worden geboren en buiten het
parlement tot ontwikkeling komen. In het
parlement zelve behoorde geen plaats voor
nieuwe politieke groepen te kunren wezen,
zoolang die niet in staat waren om er een
behoorlijke fractie te vormen. Voor ons staat
vast, dat nimmer ee^ enkeling in de Kamer
zijn hooge ambt zoodanig kan vervullen als
vap hem mag worden verlangd. Daartoe zijn
de onderwerpen, waarover hij moet heioen
beslissen, van te uiteenloooenden aard. Be
hoorlijk parlementair werk kan slechts wor
den gedaan door fracties, welker leden zich
in verschillende richting hebben gespeciali
seerd.
Eerste Kamer.
In de gisterenavond gehouden vergadering
deelde de voorzitter mede, dat de centrale af-
deeling heeft besloten, verscheidene punten
onmiddellijk na de openbare /ergadering in
de afdeelingen te doen onderzoeken.
Aan de orde was de stemming over het
ontwerp van wet. houdendê tijdelijke voorzie
ning met betrekking tot het ter beschikking
van de regeering stellen van personen, bij wie
tijdens het begaan van een strafbaar feit ge
brekkige ontwikkeling of ziekelijke storing
der geestvermogens bestond.
De Kamer keurt het wetsontwerp goed met
26 tegen 13 stemmen. Tegen de sociaaL en
vrijzinnig-democraten.
De fascistenleider Baars by een vechtpartij
gewond.
Gisterenavond heeft de Alg. Ned. Fascis-
tenbond. een prepagandavergadering in Con
cordia te Breda gehouden. Sprekers zouden
zijn de heer J. Cobben en de heer J. Baars.
Na de lezing van den heer Cobben over de
mocratie of fascisme volgde een pauze, daar
antwoordde Fanshaw scherp. „Heeft ze je
die brieven laten zien, Ricky
„Neen", klonk het somber. „Ze zei, dat ze,
als ik haar niet volkomen vertrouwde, niet
met me wilde trouwen en ze liet doorsche
meren dat Thomas haar nog altijd heel
graag wilde hebben, ondanks alles, wat er
gebeurd is."
„Dan zou ik haar maar kalm met hem
laten trouwen, Ricky", adviseerde Lionel
droog. „Roce ls niet van jouw stand, dat heb
ik je al honderd keer aan het verstand
trachten te brengen, en dat geeft op den
duur toch aanleiding tot ellende, al wil je
dat nu niet onder de oogen zien. Bovendien
is er van den kant van de Carr's krankzin
nigheid in de familie, tenminste volgens
Susan Tollhurst, cn dat is ook een factor,
om rekening mede te houden. En naar wat
ik van haar gezien heb, is ze een humeurige,
lastige, kleine kat, bij wie je je plezier óp
zult kunnen."
„Ik trouw met Rose en daarmee uit"
hield Riclcy koppig vol. „Nu ze geld heeft,
is er niets meer, dat me weerhoudt."
„Ahes bij elkaar duizend pond en die heb
je nog niet eens in handen
„Dat is een mooi bedrag om het een of
ander mee te beginnen", was het norschs
antwoord. „De oude Tollhurst heeft zijn
overgespaard geld en de opbrengst van de
bezittingen van zijn vrouw bij de bank in
Tarhaven gestort, dus er behoeven niet eerst
effecten of vaste goederen verkocht te wor
den. Trill heeft me beloofd, dat hij de zaak
zoo vlug als het kan zal afwikkelen en hij is
bcie'd om in afwachting daarvan Rose vast.
de heer Baars nog niet was gearriveerd. Om
de pauze te vullen las de heer Cobben voor
uit de brochure Vragen en antwoorden over
het Nederlandsche fascisme. Hem werd dit
echter vrijwel onmogelijk gemaakt door een
fel tumult in de zaal en door uitroepen als
„Wij willen geen voorlezing, wij willen spre
kers". Toen klonk plotseling de internationa
le, maar direct hierop werd het Wilhelmus
ingezet, zoodat de verwarring nu wel haar
toppunt bereikte.
De voorzitter deelde hierop mede, dat de
heer Baars op weg van Den Haag naar Bre
da, even voorbij Rotterdam, door communis
ten was aangehouden. Men was toen slaags
geraakt, waarbij de heer Baars zoodanig aan
het hoofd was gewond, dat h.j een hersen
schudding heeft opgeloopen en hij dus ge-
ruimen tijd rust moet nemen.
Bij naar aanleiding van het bovenstaande
bericht uit Breda gedane navraag vernamen
we bij het secretariaat van den A.N.F.B., dat
de heer Baars niet in een ziekenhuis, doch
ten huize van goede bekenden te Rotterdam
is opgenomen. Hij heeft een hersenschudding
opgeloopen en zal dus wel geruimen tijd rust
moeten houden. Gewoonlijk reist de heer
Baars in gezelschap, doch ditmaal was hij
alleen op weg gegaan. Op het fascistisch se
cretariaat was men, ncgal onder den indruk
van het gebeurde.
De rijksmiddelen.
Overzicht van de opbrengst der rijksmidde
len over de maand Maart, in vergelijking
met de overeenkomstige periode van het
vorige jaar.
1933 ..1932
Grondbelasting 496.539 458.925
Personeele belasting - 1.868
Inkomstenbelasting - 5.913.392 - 7.064.793
Vermogensbelasting - 1.027.840 - 1.194.463
Div.- en tant.bel. - 309.136 - 572.946
Invoerrechten - 5.332.262 - 6.151.103
Opc. op invoerrechten - 2.075.048
Statistiekrecht - 163.362 - 181.641
Accijns op zout - 179.743 - 227.654
geslacht - 503.810 - 614.951
Wijn - 300.815 - 477.902
gedistill. - 2.788.255 - 3.006.118
bier - 1.059.578 - 865.066
Opc. o. acc. op bier - 20.836
Accijns op Suiker - 4.075.249 - 4.362.483
Opc. o. acc. op suiker - 826.890
Accijns op tabak - 1.846.820 - 2.501.373
Goud en zilver - 54.218 - 62.371
Zegelrechten - 828.365 - 1.644.238
Registratierechten - 969.728 - 1.081.183
Successierechten - 2.821.049 - 3.295.693
Domeinen enz. - 703.559 - 652.174
Staatsloterij - 31.082 - 10.459
Loodsgelden - 326.318 - 295.036
Totaal ƒ32.653.905 ƒ34.702.447
De inkomsten ten bate van het Leenings-
fonds 1914 bedroegen over Maart 1933
ƒ4.559.812.05 tegel*, ƒ4.698.710 over Maart
1932.
De inkomsten ten bate van het Gemeen
tefonds bedroegen over Maart 1933
ƒ6.835.103.11 tegen ƒ7.517.193 over Maart
1932.
Federatie van Arbeiders Esperantisten.
Het 18e ccngres der Federatie van Arbei
ders Esperantisten in het gebied van de Ne
derlandsche taal werd cp de beide Paasch-
dagen te Amsterdam gehouden. Vertegen
woordigd waren 60 afdeelingen. Het congres
werd bezocht door ruim 500 leden.
De voorzitter memoreerde in zijn openings
woord d© werkzaamheden der Federatie. Het
aantal leden in de afdeelingen groeide met
600 leden het aantal afdeelingen met 15
Een examen-comité werd gesticht. De pro
vinciale districten werden volgens ccngresbe-
sluit opgericht en de federatieraad geïnstal
leerd. Een eigen persdienst is in werking ge
steld. Vermeldingswaardig zijn de eigen uit
gaven van een esperanto-leerboek, waarvan
reeds 3000 exemplaren werden verkochteen
studieboek voor gevorderden een geschied
kundig boekje over de esperanto-beweging
en de uitgave van een speciaal l Mei-nummer
van het orgaan der federatie.
Breedvoerig werden de voorstellen betref
fende de internationale organisatie bespro
vijfhonderd pond uit te betalen. Daarom
lykt het mij de beste oplossing, dat Rose
zoolang naar die vriendin van haar tante in
Londen gaatdan kunnen we over een paar
weken trouwen. Ik ga morgen al naar Lon
den Rose kan met een week ook komen,
tenminste ais Susan haar in dien tijd niet
doodgetreiterd heeft", voegde de jongeman
er grimmig bij. „Dan trouwen we uit het
huis van juffrouw Quail."
„Juffrouw Quail viel Lionel hem op
vragenden toon in de rede.
„Zoo heet die vriendin van Rose's tante in
Derbyshire", legde Gould ongeduldig uit.
„En als we getrouwd zijn, gaan we weg,
waarschijnlijk naar Canada, maar in elk
geval een heel eind uit de buurt, zoodat je
geen last meer van me zult hebben."
„Och", zei de jonker schouderophalend,
„je bent je eigen baas en wat my betreft,
kan je je gang gaan, ofschoon ik je keuze
niet bepaald bewonder. Ik heb voor je ge
daan, wat ik kon en nu je je reputatie in
Hurton zoo grondig bedorven hebt, is het
ook maar beter, dat je hier vandaan gaat."
„Het is Susan, die mijn reputatie bedorven
heeft", klonk het norsch.
„Aan hóór lasterpraat heb ik een einde
gemaakt."
„Dat dacht je maar, jongenlief Je kunt
net zoo goed probeeren, een hond tot vege
tariër te bekeeren, als Susan Tollhurst's
leelyken, kwaadsprekenden mond te snoeren.
Het is dwaas van me geweest, je te vragen,
naar haar toe te gaan, want ze stoort zich
absoluut niet aan wat je gezegd hebt. Het is
«naar goed, dat ik verdwijn, Lionel, want die
ken. Besloten werd naast het officieele or
gaan „Laborista Esperantisto", het interna
tionale orgaan van den Wereldbond van Ar
beiders Esperantisten „Sennaciulo" aan de
leden te verstrekken.
Het oude bestuur werd met een enkele wij
ziging (door het aftreden van den 2en voor
zitter den heer P. Krijt), onder instemming
der vergadering met algemeene stemmen
herkozen. Met eer opwekkend woord aan het
congres om het ideaal, wat zich ook in dit
congres manifesteerde „Esperanto in dienst
der arbeidersbeweging", verder uit te dragen,
sloot de voorzitter dit goedgeslaagde congres.
„Holland op reis".
Ter gelegenheid van de komst van een
groep Engelsche toeristen der „Holiday Fel
lowship" naar Nederland, die door de Alge
meene Reisvereeniging voor Nederland ont
vangen worden, opent het jongste nummer
van „Holland op Reis" met een, in het En
gelsch gestelden, royaal geïllustreerden, wel
komstgroet, geschre-en door Frederika Quan-
jer. Het nummer bevat den eerste eener
reeks „Brieven uit Frankrijk", een artikel over
de 20e Gentsche Floraliën, de beroemde bloe
mententoonstelling, die eerstdaags zal plaats
vinden en een lyrische beschrijving „Naar het
zonnige Tessin". G. J. Schreuder schreef een
artikeltje „Greneen" men vindt voorts een
uitgebreid reisprogramma met talrijke aan
lokkelijke reizen verschillende rubrieken als
„Toeristentips" en een groot aantal goede il
lustraties completeeren het nummer.
De Wandelaar.
By den uitgever A. G. Schoonderbeek te
Laren verscheen de April-aflevering van „de
Wandelaar", maandblad, gewijd aan natuur
studie, natuurbescherming, heemschut, geo
logie, folklore, buitenleven en toerisme.
A. F. Binsbergen brengt verslag uit van zijn
vogelwaarnemingen in het Oostzijderveld, J
H. Brinkgrave—Entrop wijdt aandacht aan
„lydensplanten", in de eerste plaats de pas
siebloem, en Rinlce Tolman, de redacteur, be
schrijft een vcorjaarswandeling langs den
Eem. Interessante mededeelingen doet dr. A
Scheygrond over een te loor gegaan vogelpa
radijs binnen onze landsgrenzen, het Scholle
vaarseiland, waar het eertijds o.a. wemelde
van kwakken. Gerlof Kalma staat opnieuw
stil bij de waterlelies en haar overlijke ver
wanten, terwijl A. W. Francken een „uitstap,
je" maakt over den Atlantischen Oceaan.
De rubriek Van en voor de lezers (natuur
historisch allerlei) beslaat weer verscheide
ne bladzijden, die zich bezig houden met na-
tuurontluistering in Limburg, Paaschgebrui-
ken in Duitschland, zond°r!inge gedragingen
van koolmeezen, enz.
Een groote reeks illustraties zijn tusschen
der tekst opgenomen.
VOETBAL.
Van het oorspronkelijk vastgestelde Paasch-
program in de tweede klasse A kwamen op
het allerlaatst nog enkele ontmoetingen te
vervallen, zoodat slechts de wedstrijd Hero-
Bfeda overbleef De kampioenen zegevierden
in deze ontmoeting.
In de tweede klasse B wist V.V.V. (Venlo)
zich door een overwinning op Roermond van
het kampioenschap te verzekeren. Helmond,
dat tot vóór Zondag IJ. den strijd met V V V
hardnekkig had volgehouden, faalde, zoodat
V.V.V. om een plaats in de eerste klasse zal
moeten kampen.
De Zeeuwen moesten dc meerderheid van
Axel erkennen, waardoor den Zeeuwsch-Vla
mingen de kans geboden wordt zich een
plaats in de 2e klasse te verwerven.
Verschillende seizoenen strijdt Axel nu
reeds om hooger op te komen en we zijn be
nieuwd of het deze club nu ditmaal zal luk
ken.
Middelburg speelde thuis een oefenwed
strijd tegen de S. C. Blankenberghe en won
met 6—3.
Zondag a.s. beginnen voor Middelburg de
promotie en degradatiewedstrijden.
INSIDER.
oude tang zou hier anders den grond le
warm voor my maken."
„Als je een kerel bent, blijf je en ziet des-
reeds het ergste moedig onder de oogen
Ricky. ik zou niet voor valsche beschuldi
gingen op den loop gaan J"
„Ik heb ook niets te vreezen, maar dat
gezanik begint mc te vervelen. Ik ben niet
debet aan den dood van den ouden Tollhurst
of de verdwijning van den bekerje weet
zelf, dat lk tegen tienen naar bed ben ge
gaan, Lionel. Ik geloof overigens nog altijd,
dat Arnold het bij het rechte eind heeft en
dat een rondzwervende landlooper Tollhurst
heeft vermoord om den beker te kunnen
stelen."
„Ik ben het met die theorie absoluut niet
eens", verklaarde Fanshaw kortaf.
Gould wierp een uitvorschenden blik op
hem. „Waarom niet
„Dat doet er niet toe", antwoordde de
jonker, die niet den minsten lust voelde om
zyn avontuurlijken, weinig-betrouwbaren
neef deelgenoot te maken van wat hij dien
middag van Anita had gehoord. „Ik heb een
eigen theorie, maar het oogenblik is nog
niet gekomen, om daarover te spreken."
„Het kan me, eerlijk gezegd, ook niet heel
veel schelen", viel Ricky ruw en onverschil
lig uit. „Morgenmiddag vertrek ik met pak
en zak en ik vermoed, dat je wel blij zult
zjjn, dat je me voorgoed kwijt bent I"
En nydig een groote rookwolk uitblazend,
verliet de Jongeman de kamer om zijn kof
fers te gaan pakken.
Fanshaw bleef in tamelijk neerslachtige
stemming aan tafel zitten. Hoeveel ook op
't Drama speelde in twee huizen
En ze stonden, naast elkaar.
De bewoners waren vrienden
Zaten nooit elkaar in 't haar.
Elk had een „stemming makend"
Een groot aanplakkiesbiljet.
Op een curieuze wijze
Aan de straat voor 't raam gezet,
't Een in vlammend roode kleuren
Gaf als beeld een brandend brood,
't Element was overheerschend,
Mild bedeeld met vurig rood.
Doch zijn buurman daarentegen
(Die wou tegenkantig zijn)
Had als beeld der overtuiging,
„Zwart gemaakt" H. Colijn.
H. Colijn keek naar dat broodje
Als een kat naar 't muizenget.
Hij had zin in ,,'t versch cadetje"
Of hij niet ontbeten had.
Doch er was een derde buurman
(Eentje van den overkant)
Die dacht wèl, dat vlammend broodje
Lijkt mij „heel gauw aangebrand".
Ik houd wel van roode kleuren,
Maar tè lel moet dat niet zijn.
Mij dunkt het zou beter kleuren,
Met wat „zwart" van H. Colyn.
En Colyn - wat zal ik zeggen
Is mij weer wat al te zwart.
't Is te somber, zou ik zeggen,
't Drukt je geest benauwt he-, hart.
Mij dunkt, dat wat „rood" van 't broodje
Er wat kleur en geur aan gaf.
Om „de sterke man" te wezen
Is vaarachtig toch geen straf
Buurman 3 stond zoc te denken
Weet je wat wat of ik zeg
'k Zeg zei hij ik wil maar zeggen,
'k Neem den gulden middenweg.
Ik ga maar aan 't „Marchandeeren"
'k Neem wat „zwart" en 'k neem wat „rood",
Ik ga ook een prent ophangen
'k Hang Marchant op levensgroot.
Ook op 't schaakbord der verkiezing
Doet het paard een bokkesprong.
Daar vindt men ook „blanke broeders
Met in twee gespleten tong".
Veel beloven weinig geven
Maar veel „nemen" als het kan.
Heel veel water in zijn wijn doen
En wat „dik doen" nu en dan.
Op schaakbord heel veel raars.
Maar m&n man is geen belasting"
Ook al was hij pimpelpaars.
HENK VAN WAARD.
Aan alle wandelaarsters en wandelaars.
Door de constitueerende vergadering te
Utrecht op 26 Maart 1933 is de oprichting
van de nieuwe organisatie op wandelsport
gebied „De Nederlandsche Wandel Organi
satie" een feit geworden.
Deze organisatie heeft zich als doelstelling
o m. gesteld, het uitsluitend dienen van de
belangen van de wandelsport, omvattende
het toeristisch wandelen, het houden van
cfstandsmarschen en prestatiemarschm,
waarbij echter elk wedstrijd- en athletiek-
karakter zal worden geweerd.
De bij deze organisatie aangeslotenen
worden niet verboden deel te nemen aan
tochten van niet-aangeslotenen, terwijl deze
laatsten vrij zullen zijn deel te nemen aan
tochten, uitgeschreven door aangeslotenen.
Met een geringe contributie, zich samen te
vereenigen in een uitsluitend de belangen
van de wandelsport behartigende organisa
tie, is de juiste weg de wandelsport en haai*
beoefenaars en beoefenaarsters te dienen.
Daarom, wandelvereenigingen en indivi-
dueele wandelaars, vereenigt u onder eigen
bestuur uit uw eigen wandelmiddelen.
Dus word lid van de N.W.O.
Het karakter van de wandelsport zal hier
mede veel winnen.
Nadere inlichtingen verstrekt u gaarne de
heer J. Carels, Vischmarkt 15 te Bergen op
Zoom, lid van het bondsbestuur, alsmede de
overige leden van het bestuur der W.S.V.
„Sparta" te Bergen op Zoom, terwijl men
voor inlichtingen zich ook kan wenden tot
Qoold's karakter en levenswijze mocht zijn
af t# dingen, hy had zoovele jaren, telkens
onderbroken door zijn menigvuuldige reizen,
onder hetzelfde dak met hem gewoond, dat
het ondanks alles een leegte zou laten,
wanneer hij morgen voorgoed heen ging. En
toch was dit de beste oplossing, zoowel we
gens zyn liefdesavonturen met Rose Carr en
de praatjes van dc boosaardige Susan Toll
hurst, als met het oog op Lionel's aanstaand
huwelijk. Tegen dien tyd zou Richard toch
een ander onderkooien hebben moeten zoe
ken, dat had de jonker zijn neef reeds den
dag van zijn kennismaking met Anita aan
gekondigd. Als hy getrouwd was met Anita
er kwam een zachte glans in Lionel's
oogen.... Wat een geluk, wat een stille, on
verstoorde zaligheid zou het zyn, vooral voor
Anita na de stormachtige, smarteiyke jaren
die achter haar lagen. Alleen zy beiden
memand om hen heen, die een schaduw kon
werpen over de sfeer van zonnige rust
Richard, met zyn eeuwige avonturen, weg
kolonel Baxter, die voortdurende bedreiging
van Anita's gemoe&s vrede, weg.
Lionel twijfelde er niet aan, of dit ge
vaarlijk» heerschap was nu reeds op weg naar
de midden-Amerikaansche republiek, waarin
hy vermoedelyk beter paste dan in de ge
ordende, Britsche samenleving, voor goed
verdwenen uit het leven van zyn dochter,
zooals Ricky morgen uit het zyne verdwijnen
zou..,.
(Wordt vervolgd.)
