1000
500
300
150
100
25
MERCURIUS
HAVERMOUT
DONDERDAG
6 APRIL,
EERSTE BLAD
No. S3-
71e Jaargang
1933
Uitgave: Firma F. VAN DE VELDE Ir., Walstraat 58-60, Vlissingen. Telef. 10. Postrekening 66287
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd op Zondag en algemeen erkende Christelijke Feestdagen
Dit nummer bestaat uit 2 bladen
STADS- EN PR0VINC1ENIEUWS
©CENT PER
PONDSPAK
VLHSSINGSCHE COURANT
ABONNEMENTSPRIJSVoor Vlissingen en de gemeenten op Walcheren 2.20 per 3 maanden.
Franco door het geheele rijk 2.50. Voor België, Duitschland en Frankrijk 3.80. Voor de ove
rige landen bij wekelijksche verzending 3.80, met Zondagsblad 4.75. Afzonderlijke nrs. 5 ct.
ADVERTENTIEPRIJSVan 15 regels 1.25iedere regel meer 25 cent Bij abonnement
speciale prijzen. Reclames 50 ctp. regel. Kleine advertenties van 1—5 regels 50 ct ledererege
meerlOct.(max. lOregels). Bij 3-maal plaatsing van 1 Sregels fl.—.alles tegen vooruitbetaling.
De abonné's in 't bezit eener
Polis, zijn GRATIS verze
kerd tegen ongelukken voor
gulden bij levens
lange ongeschikt
heid tot werken.
gulden bij dood
door
een ongeluk.
gulden bij verlies
van een
hand, voet of oog.
gulden bij verlies
van
een duim
gulden bij verlies
van een
wijsvinger
gulden bij verlies
van eiken
anderen vinger
AANGESLOTEN BIJ HET BUREAU VOOR PUBLICITEITSWAARDE, INGESTELD DOOR DE VEREENIGING „DE NEDERLANDSCHE DAGBLADPERS"
Een stelsel om den verbruiker meer
aan den winkelier te binden.
Mijnheer de Redacteur,
In uw blad van 28 Maarfc 11. komt een
ertikel voor in het redactioneel gedeelte,
getiteld„Een stelsel om den verbruiker
meer aan den winkelier te binden."
Op dezelfde plaats komt 31 Maart een
ingezonden stuk van de winkeliersvereeni-
ging „Gemeenschappelijk Belang" voor,
waarin de mededeeling, dat wat in uw arti
kel wordt aanbevolen, reeds gedeeltelijk toe
passing vindt.
Het doet ons eenigszins vreemd aan, dat
U in dat artikel positief stelling neemt vóór
de winkeliers, tegen de coöperatie en wiri-
kelmaatschappijen. Wat de laatste betreft,
gaat ons niet aan, wel echter waar de
coöperatie in het geding wordt gebracht,
meenen wij er tegen te moeten opkomen dat
uw blad de zijde kiest van de winkeliers en
geen rekening houdt met de coöperatieve
beweging, die in onze stad beteekenis gaat
krijgen èn in groei èn ontwikkeling toeneemt.
Wij meenen nu aanspraak te mogen ma
ken op gelijke behandeling, reden waarom
wij U vragen ook al om de belangrijkheid
der kwestie zelve op dezelfde plaats ons
standpunt te mogen belichten.
Coöperatie beteekent samenwerking.
In de verbruiks-coöperatie werken de ver
bruikers dus samen om hun eigen belangen
te behartigen, door het distribüeeren en
produceeren dier levensbenoodigdheden zelf
ter hand te nemen. Dat is het goed recht van
den verbruiker. In het artikel van „Ge
meenschappelijk Belang" wordt dit recht
aangetast. Zij schrijven nl,
„dat de georganiseerde winkelstand de
belangen der verbruikers dient te beharti
gen door haar artikelen tegen zoo billijk
mogelijke prijzen van de hand te doen.
Daar tegenover dient de distribueering van
levensmiddelen en kleeding in handen te
zijn van de zelfstandige winkeliers, want
het is onbillijk, dat de verkregen verkorte
arbeidstijd wordt gebruikt om zelf in te
koopen,*) zelf te schilderen of schoenen
1 té maken."
Afgezien van het feit, dat de billijkheid
mee zou brengen dat een. schoenwinkelier of
drogist dan ook geen leer of verf moet le
veren aan zelf-schoenmakers of zelf-schil-
ders, wordt in het geciteerde gezegd, dat de
coöperatie er is als gevolg van den verkor
ten werktijd.
Wat een gemis aan historische kennis.
Op het laatst der 18e eeuw en in den loop
aer 19e eeuw is de coöperatie geboren. De
arbeidstijden waren toen onmenschelijk lang.
Er heerschte een onbeperkte arbeidstijd, ook
voor vrouwen en kinderen. Geen enkele tfet
die hen toen nog beschermde. Uit de grauwe
ellende is de coöperatie te voorschijn geko
men. In 1844 waren het de flanelwevers van
Rochdale (Engeland) die aan de coöperatie
een positieven vorm hebben gegeven en de
beginselen dezer pioniers zijn thans nog de
zelfde waarop de coöperatieve wereldbewe
ging rust.
Gedwongen winkelnering, slechte en dure
waar, bedrog in den handel, alles een gevolg
van de economische overmacht der bezit
ters, zijn oorzaak dat de verbruikers zich zijn
gaan organiseeren om door „zelfdoen" zich
te beschermen tegen uitbuiting en economi-
Schen dwang. Het zou ons te ver voeren, dit
nader te belichten, maar allicht zullen de
verbruikers beter als wat „Gemeenschappe
lijk Belang" schrijft, erkennen dat de coöpe
ratie er is krachtens historische noodzaak.
Trouwen, alle richtingen in de vakbewe
ging propageeren de coöperatie als een mid
del tot vergrooting van het arbeidersinko
men. Mannen als mr. Bijleveld, dr. Wibaut,
wijlen ds. Talma, Domela Nieuwenhuis, mr.
de Witt Hamer, dr. Allard Pierson deden dit
om dezelfde redenen.
Het zijn de coöperaties, die begonnen het
overschot aan de verbruikers uit te keeren.
En niet te ontkennen valt de groote invloed
door de coöperaties uitgeoefend op de prijs
stelling.
In 1933 komen de winkeliers ons nu ver
tellen, dat zij hun taak zoo moeten opvat
ten, dat zij de belangen der verbruikers
„dienen" te behartigen. Waarmee tegelijker
tijd is gezegd, dat het zoo nog niet is.
De coöperatie dient uitsluitend de belangen
der verbruikerswinkeliers en winkelmaat
schappijen de belanden van zichzelf en de
aandeelhouders.
p vevgezette van ons (Broederband)
Onder den invloed van de coöperatieve
beweging is men er toe overgegaan korting
tc geven en is een zegelsysteem ingevoerd.
Als zoodanig is eveneens het Zwitsersche
rabat-zegelsysteem ingevoerd, wat door de
redactie als redding voor een winkelstand
wordt aanbevolen.
Door kapitaal-concentratie drijven de
groote winkelmaatschappijen steeds meer
den winkelstand in de knel. In het produc
tieproces neemt de winkelier een steeds
minder beteekenende plaats in. Onder de
veranderde productieverhoudingen neemt de
zelfstandigheid van den winkelier af, en
wordt hij meer en meer afhankelijk van de
groote productiebedrijven, die öf bindend der
prijs der artikelen voorschrijven öf eigen
verkooporganisaties invoeren.
De vorming van trusts en kartels, die de
waren onder hun controle brengen, vanaf de
grondstof tot dat het artikel bij den verbrui
ker komt, zullen ons noodzaken naar ver
weermiddelen om te zien.
Dit verweermiddel is de coöperatieve be
weging, die in de samenwerking der verbrui
kers een machtsfactor van beteekenis wordt.
In dien strijd schakelt de middenstand zich
zelf uit.
Een voorbeeld
Er bestaat een kartel in de gloeilampenin
dustrie.
Een 100 kaars lamp van Philips kost b.v.
1.80 in ons land. In andere landen is de
prijs van zoo'n lamp veel minder, want voor
ieder land worden de prijzen vastgesteld door
de binnenlandsche industrie. De winsten zijn
buitengewoon groot. Philips kan zijn winsten
vaststellen door de monopolie-positie welke
die onderneming in ons land inneemt.
Daartegen is maar één middel„Organi
satie der verbruikers."
In Zweden, waar een sterke coöperatieve
beweging is, is men er toe overgegaan een
eigen gloeilampenfabriek te stichten met als
gevolg- dat de prijzen dezer waren 5ï meer
dan de helft lager zijn.
De coöperatieve beweging organiseert het
verbruik om dan daaruit tot de productie
over te gaan.
Ook in ons land zijn de voorbeelden er,
wat de coöperatieve beweging voor de ver
bruikers tot stand kan brengen. Het zal ook
de coöperatieve beweging zijn die aan de
samenwerking tusschen bloemfabrikanten en
bakkersbonden een halt zal toeroepen.
Coöperatie is meer als een zuiver plaatse
lijke beweging. Zij is een wereldbeweging die
streeft naar een planmatige behoeftevoorzie
ning in het waarachtig belang der verbrui
kers.
Dit streven van een planmatige behoeften-
voorziening gaat in tegen de verspilling in
het productie- en distributie-proces.
Over de diensten nu die de middenstand in
het distributie-systeem aan de verbruikers
bewijst, loopen de meeningen nogal uiteen.
De middenstand kent zichzelf het alleen
recht toe op dit terrein werkzaam te zijn.
Toch valt het niet te ontkennen dat er geen
eenheid onder hen is. Daarvoor loopen hun
belangen te vaak uiteen. Bovendien mag de
vraag worden gesteld of er niet een te veel
aan winkels is, en juist daardoor de waren
duurder maakt.
Prof. Oppenheim niet de eerste de beste
zegt
„Het gevolg der concurrentie is, dat de be
roepsklasse der detailhandelaren overbezet
is zoodat zij haar functie van arbeidsverdee-
ling slecht kan uitoefenen door producenten
minder te betalen en de consumenten meer
af te nemen dan bij een goede organisatie
van de volkshuishouding noodig is."
Volgens een middenstands-enquete is b.v.
in Gouda op elke 31 inwoners 1 winkel aan
wezig.
D.w.z. op iedere 8 gezinnen 1 winkel.
Dit beteekent dus dat gemiddeld 8 gezin
nen uit hun inkomen 1 winkelier moeten on
derhouden.
Al deze winkels hebben hun inrichting en
onkosten, die in den prijs der waren is ge
calculeerd.
Hoezeer het noodig is, dat de verbruikers
meer invloed gaan uitoefenen blijkt b.v. ook
uit de vernietiging van levensmiddelen, welke
aantoont hoe het productie- en distributie
stelsel heeft gefaald. Bij nijpend gebrek van
millioenen menschen, vindt deze vernietiging
dezer levensmiddelen plaats. Tarwe, katoen,
suiker, krenten, rozijnen, thee, koffie enz.
Enkel over Brazilië zullen wij eenige cij
fers geven die een beeld vormen van de ver
wording waar het winststelsel toe geleid
heeft.
In 1932 zijn yerbrand 9.319.000 balen kof
fie. In totaal sedert men daar met dit mis
dadige werk begon 12.155.000 balen koffie.
Wij hebben ons de vraag te stellen of dit
alles ons koud moet laten of dat wij allen zon
der onderscheid mee zullen moeten werken
in den grooten cultureelen strijd voor een
planmatige behoeftenvoorziening, opdat een
einde zal komen aan deze gruwelijke feiten.
Wij beweren nog steeds dat alleen een goede
organisatie der verbruikers in de coöperatie,
nationaal en internationaal verbonden, iets
zal kunnen doen tegen de uitwassen van het
stelsel om winst.
Het gaat dus niet aan, het voor te stellen
alsof de verkorting van den werktijd ons er
toe gebracht zou hebben om winkeltje te
spelen.
En dat de winkelstand te laat gaat zien,
dat hij tegenover de verbruikers iets heeft
goed te 'maken, kunnen wij niet helpen.
Al wat hier in onze plaats gebeurt, zoowel
het geven van korting, als het uitgeven van
zegels is een uitsluitend gevolg van wat de
coöperatie heeft tot stand gébracht.
En toch is er een groot verschil.
Met recht kan hier gezegd worden
„Als twee hetzelfde doen, is het nog niet
hetzelfde."
Immers de winkeliersvereeniging heeft dit
stelsel thans ingevoerd 30 jaar later als
de coöperatie om eigen belangen te die
nen
de coöperatie op den grondslag van hulp
verleening om de hulp zelve.
In 1901 zei wijlen ds. Talma het reeds
„In de coöperatie ligt het Christelijk be
ginsel der naastenliefde."
HET BESTUUR VAN
„DE BROEDERBAND."
EMMABLOEMCOLLECTE 1933.
Op een dag in de maand April wordt tel
ken jare in bijna geheel Nederland een
bloempje aangeboden, waarvan de opbrengst
alle gezindten. Het is de collecte met de
alle geeindten. Het is de collecte met de
oudste rechten en zij heeft zich altijd in
algemeene sympathie en» tp e-tewerking mo
gen verheugen. Al zijn de tijden slecht, helpt
allen mede, om de collecte op peil te houden.
Bedenkt, dat in tijden, als die wij thans
beleven, ook de nood der tuberculoselijders
het hoogst is.
Vergeet, vooral in dezen crisistijd, de Ne-
derlandsche tuberculoselijders niet.
De collecte zal te Vlissingen gehouden
worden Zaterdag 8 April en worden de me
dewerkende dames verzocht te 8.30 uur op
het stadhuis te willen komen.
Namens het Dames-Comité.
De Presidente,
C. VAN WOELDEREN—SPRENGER.
Motorveerboot „Prins Hendrik".
Nadat aan de motorveerboot „Prins Hen
drik" op de w ;rf der Kon. Maatsch. „de
Schelde" nog eenige veranderingen waren
aangebracht is daarmede Vrijdag weer een
proeftocht gehouden en ook stabiliteitsproe-
ven gehouden. Daarbij is gebleken, dat de
voorzieningen tot versterken der stabiliteit
goede resultaten hebben opgeleverd. Het
schip zal, naar de „Ter Nez. Ct." verneemt
voorloopig in de vaart komen tusschen Vlis
singen en Breskens. Nadat men ondervindin-
ding zal hebben van het functioneeren der
machines zal de motorveerboot in de vaart
komen tusschen Walsoorden en Hansweert,
voor welken dienst het bestemd is.
Een gouden jubileum.
Heden herdacht de heer J. H. E. Woltering,
werkzaam in de afdeeling scheepsbouw, zijn
50-jarig dienstjubileum bij de N.V. Kon.
Maatsch. „de Schelde".
In den loop van dezen voormiddag werd
hij op het kantoor ontboden, alwaar hij, met
de gebruikelijke enveloppe, de hartelijke ge-
lukwenschen van de directie in ontvangst
had te nemen.
Mevr. Jo Bouwmeester.
Zooals wij hebben gemeld in ons nummer
van 18 Maart, werd mevr. Jo Bouwmeester,
die op 17 Maart alhier met het Cor Ruijs-
ensemple was opgetreden in „Grompte", na
afloop dezer voorstelling overgebracht naar
het St. Joseph Ziekenhuis, alwaar operatief
ingrijpen noodzakelijk bleek.
Heden heeft mevr. Bouwmeester het zie
kenhuis hersteld verlaten en is naar Amster-
dag teruggekeerd.
Leerlingen-avond mej. W. de Hondt.
De Oude Vriendschap.
Dat in dezen tijd van mechanisatie geluk
kig nog niet iedereen verradio'd en vergra-
mophoond is, hebben we gisterenavond ge
constateerd op den leerlingenavond van mej
W. de Hondt, welke niet alleen gegeven werd
voor een volle zaal, doch tevens het bewijs
leverde, dat nog zeer velen van de tegen
woordige generatie zich onder haar leiding
toeleggen op de beoefening van het viool- of
pianospel en wel met mooie resultaten.
Gezien het groot aantal leerlingen, dat na
tuurlijk op een „ouderavond" eens wil laten
hooren wat het al kan presteeren, had mej.
de Hondt het programma samengesteld uit
diverse ensemble-nummers en enkele soli,
duo's en terzetti, waarbij zij, naar gelang, de
directie voerde of de piano-begeleiding ver
vulde.
Leerlingen zijn nog geen kunstenaars, al
sprak soms de vrijheid der individualiteit bij
veelbelovende leerlingen (we denken b.v. aan
het ventje met korte broek, dat Litzt's Hon-
gaarsehe Rhapsodie no. 2 speelde en aan de
jonge dame van Langer's Blumenlied)en cri-
tiek is dus uitgesloten. En wanneer we uit het
uitgebreide en afwisselende programma
slechts enkele grepen doen, dan willen we
daarmede niet zeggen, dat we het niet ge
memoreerde minder waardeeren. Van de en
semble-nummers dient vooral de Kinder-
symphonie van Haydn genoemd. De vrien
delijke Papa Haydn schreef dit lieve werk na
een bezoek aan een Kerstboom-markt in het
oude Weenen, waar allerlei kinder-instru-
menten klonken, die door de kooplui werden
aangeboden. Er werd, met steun van ouderen,
een mooi klankgeheel gevormd, de kinder
instrumenten sorteerden een behoorlijk effect
(aardig die koekoek in de Menuet) en er werd
met veel oplettendheid gemusiceerd. Door de
oudere leerlingen werden een Opern Foxtrot
van Robrecht en Herold's Zampa prijzens
waardig ten gehoore gebracht, waarbij de
clarinet de aandacht trok. De op den spel
wijzer aangekondigde surprise bleek te zijn
het optreden van den Haaze-band, een ama
teurs-band, welken het Schlager-genre wèl
is toevertrouwd.
Daverend applaus vertolkte n~. ieder num
mer den dank en de waardeering der aan
wezigen. Mej. de Hondt ontving bloemen en
een souvenir, de pianiste mej. Beniest een
bloemstuk. Een avond, die èn voor mej. de
Hondt èn voor de leerlingen en verdere uit
voerenden èn voor het auditorium tot een
succes en een voldoening is geworden. O.
Het nieuws van den dag in beeld.
Foto's in onze Tijdinghal.
Een afbeelding van de prachtige regee-
rings-legpenning, welke bij de Rijksmunt te
Utrecht werd geslagen ter gelegenheid van
de herdenking der geboorte van Prins Wil
lem van Oranje. Een sneltelegraafdienst
tusschen o'e Amsterdamsche en Rotterdam -
sche Effecten- en Koopmansbeurzen. De
nieuwe automatische telefoon-centrale te
Wormerveer en wat daardoor verdwijnen
gaat. De keuring van trekhonden te
Rotterdam. Bezoek van den (Commissaris
der Koningin in Noord-Brabant en den bur
gemeester van 's-Hertogenbosch aan de
Paaschveetentoonstelling aldaar. De prijs-
winners van de Paaschveetentoonstelling te
Rotterdam. Een prachtig stemmingsbeeld
in het voorjaar van de Protestantsche kerk
te Vianen. De beeldhouwer Tjipke Visser
legt de laatste hand aan het Pieter Jelles
Troelstra-monument, dat op 20 April te
Stiens onthuld zal v/orden. Een nieuwe
aanwinst voor het Ned. Historisch Scheep
vaart Museum te Amsterdam een prachtig
schilderij van het vlaggeschip „Prins van
Oranje", door de Marine aangeboden bij het
huwelijk van Prins Hendrik met Prinses Ma-
rie van Pruissen in 1878.
De 40-urige werkweek.
Gisterenavond hield de Christ. Besturen
bond alhier een vergadering, waarin als
spreker optrad de heer J. Stapelkamp, se
cretaris van het Christ. Nat. Vakverbond,
met het onderwerp „Het vraagstuk van de
40-urige werkweek in verband met de hui
dige werkloosheid".
Na de gebruikelijke opening en na ingeleid
te zijn door den voorzitter, den heer J. Ma
rijs, begon de heer Stapelkamp zijn rede met
een terugblik te werpen in de historie, hoe
in den loop der jaren de vakbeweging heeft
geijverd voor de invoering van een complex
van maatregelen tot bescherming van den
arbeider, die haar bekroning vonden in de
totstandkoming van de 48-urige arbeidsweek
De Chr. vakbeweging ziet in den arbeid geen
noodzakelijk kwaad, doch integendeel een
vervulling van een roeping. De zonde heeft
weliswaar een breuk geslagen ook in het le
ven van den arbeid, maar toch is arbeiden
een heerlijke taak.
Wanneer wij ons verheugen over de tot
standkoming van arbeidswetgeving, dan was
dit omdat de arbeidsverhoudingen in den
loop der 19e eeuw zóó vergroeid waren, dat
zij den toets der Christelijke ethiek, van de
wet Gods, niet konden doorstaan.
Zoo was onze strijd voor een 48-urige ar
beidsweek een principieele strijd, om den
arbeider gelegenheid te geven zijn roeping
ook op ander terrein te volbrengen.
Hierna zette spreker uiteen, dat hot
vraagstuk van de 40-urige werkweek dezen
principieelen grondslag mist. In het alge
meen gesproken zal niemand kunnen bewe
ren, dat een arbeidsweek van 48 uur te lang
is of te veel van den arbeider vraagt en
kele bedrijven als bijv. de mijnindustrie uit
gesloten, De 40-urige werkweek is dan ook
NEDERLANDSCH FABRIKAAT
alleen aan de orde gekomen door de heer-
schende crisis op economisch gebied over de
geheele wereld. Verschillende motieven tot
het invoeren hiervan werden door spreker
naar voren gebracht, o.a. dat bij een 40-
urige werkweek ongeveer 17 der werkloo-
zen weer arbeid zouden kunnen vinden.
Het is Mussolini geweest die het vraagstuk
op de internationale arbeidsconferentie aan
de orde heeft gesteld. Ook de geweldige ont
wikkeling van het moderne bedrijfsleven, de
mechaniseering, is aanleiding dat het
vraagstuk aan de orde is gekomen. Deze
technische ontwikkeling stoot duizenden ar
beiders uit het bedrijf. Daarom is het niet '.e
verwonderen dat de verkorte werkweek in
schier alle landen urgent is.
Hierna bezag spreker de vraag, hoe de
Christ, vakbeweging tegenover dit probleem
behoort te staan. Voorop staat dat de Christ,
vakbeweging nooit een dogma heeft gemaakt
van een verkorte arbeidsweekhoe lang ge
werkt moet worden hangt af van verschil
lende economische en technische mogelijk
heden. Is nu inderdaad een verdere verkor
ting van den arbeidstijd op dit oogenblik
mogelijk? Spreker betwijfelt dit.
Er is thans een overproductie in verschil
lende landen, doch dit beteekent geen over
vloed, want millioenen hebben gebrek aan
het allernoodigste en de koopkracht is aan
merkelijk verminderd.
Een verkorting van de werkweek tot 40 uur
zou alleen effect kunnen hebben, wanneer
overal de 48-urige werkweek nog gehand
haafd was. Doch hiervan is reeds lang geen
sprake meer. In zeer vele bedrijven wordt al
korter gewerkt dan 40 uur, zoowel in ons
land als in het buitenland.
Een tweede groote factor is het loon. Is het
mogelijk, dat bij een verkorting tot 40 uur
het loon hetzelfde zal blijven. Dij dit bewe
ren, maken zich aan opzettelijke misleiding
schuldig.
Met vele voorbeelden toonde spreker aan
de vele bezwaren die tegen een verkorting
tot 40 uur bestaan bezwaren die ook zeer
zeker de arbeiders zouden schaden..
Spreker kwam tot de conclusie, dat het
vraagstuk niet zoo gemakkelijk is als wel
wordt beweerd en degelijk bestudeerd dient
te worden. Er is een andere oplossing, die
verbetering kan brengen in de werkloosheid,
nl. wanneer de volkeren terugkeeren van hun
verdwazing en de belemmeringen voor het
vrije handelsverkeer uit den weg ruimen.
Op deze met aandacht aangehoorde rede
volgde nog een drukke bespreking, waarna
de heer Stapelkamp de goed bezochte ver
gadering met dankzegging sloot.
St. Nicolaasvereeniging.
De uitvoering ten bate van het op Woens
dag 5 December 1933 te houden St. Nicolaas-
feest voor on- en minvermogende kinderen,
gisterenavond in het Concertgebouw »gege-
ven, is er zeker wel een. die door gezelligheid
en resultaat geslaagd is.
In het openingswoord door den heer J. J.
Stoops wees deze op het doel der vereeni-
ging, nl. vele arme kinderen een prettigen
dag te bereiden. De vereeniging stelt er een
eer in gelden te verzamelen en alle comité-
leden geven hun tijd en krachten om het
voor oogen gestelde doel te bereiken. Het
vorige jaar is aan 375 kinderen een genoeg
lijken dag bereid, dit jaar zal het door de
steeds toenemende werkloosheid noodig zijn
500 kinderen gelukkig te maken. Aangezien
alles wat gegeven wordt door leden van de
vereeniging is gedaan, past op dezen avond
zeker geen critiek, daar het doel hiervoor te
mooi is.
Hierna werd een uitgebreid programma
afgewerkt. Allereerst werd voor het voetlicht
gebracht een tableau vivant „O, hebt toch
lief", begeleid door zang en ondersteund
door orgelspel. Verschillende zangstukjes en
komische «voordrachten volgden elkaar op,
waarvan vooral „Meiskes van 't Land", voor
gedragen in Tiroler costuumpjes, veel bijval
oogstte, terwijl de voordracht „Naar de
chocolade-meeting" met zijn typische klee
derdrachten danig op de lachspieren werkte.
Het tableau „Negerlied" had vooral succes
door den mooien zang.
In de pauze trokken de drie grabbeltonnen,
elk met 300 prijzen, groote belangstelling en
