VLISSINGSCHE COURANT
1.
Middelburg.
TWEEDE BLAD
van Woensdag 5 April 1933. No. 83.
Qp excursie
Een bezoek aan de fabrieken van de Unilever te
Zwijndrecht en Rotterdam
FEUILLETON
VD
DE BEKER VAN KONINGIN
ELIZABETH.
BINNENLAND
LUCHTVAART
Donderdag,
lag 2—5 uur.
lien van den
id om 9 uur
VAN DE
Een der grootste en belangrijkste Nederlandsche industrieën.
(Van onzen specialen verslaggever.)
Door de directie van de Unilever te Rot
terdam v/as tot de Nederlandsche dagblad
pers het verzoefe gericht deze week een be
zoek te brengen aan haar fabrieken te
Zwijndrecht en Rotterdam ten einde zich
daar persoonlijk op de hjogte te stellen van
de beteekenis van haar bedrijf als Nederland
sche industrie.
Aan deze uitnoodiging had een 80-tal pers
vertegenwoordigers, w.o. ook een lid onzer
redactie, gevolg gegeven.
Laat ons, alvorens een résumé te geven van
deze interessante excursie, op den voorgrond
stellen, dat door de directie in een vooraf
gaande conferentie met haar gasten de na
druk was gelegd op het feit, dat het geens
zins in haar bedoeling lag uitzonderlijk het
door haar beheerde bedrijf te pousseeren.
Zij beoogde met haar uitnoodiging tot dit
persbezoek slechts de aandacht te vestigen
op de margarinefabricage in haar geheel en
haar tegenwoordige beteekenis in Nederland.
Het eerste deel van de excursie was gewijd
aan de Zwijndrechtsche instellingen.
Reeds het enorme terrein met haar groot
gebouwencomplex, havens en opslagplaatsen
aldaar geeft een beeld van den omvang van
dit gecompliceerd bedrijf. Het geldt hier ech
ter slechts het halfproduct en de nevenpro
ducten. In de Zwijndrechtsche fabrieken toch
worden in hoofdzaak de ruwe grondstoffen
olie-l-oudende zaden, noten, soja-boonen enz.
aangewend en bewerkt, noodig voor de be
reiding der margarine en voorts worden hier
geproduceerd vetten en oliën voor verschil
lende doeleinden, met name de zeepfabricage,
lijnkoeken etc.
Wij zagen deze grondstoffen door middel
van zuigers uit de scheepsruimten naar de
zuiveringsinstallaties voeren, vervolgens door
de groote walsen persen en diverse chemische
bewerkingen ondergaan om de aldus ver
kregen oliën zooveel mogelijk te neutralisee
ren. Het sine qua non van deze bewerking is
de olie zóódanig te raffineeren dat zij vol
maakt smakeloos wordt.
Eerst daarna is zij bruikbaar voor de sa
menstelling der margarine en natuurlijk ook
voor die van vele andere producten, w.o. onze
tafelolie.
Waar de verschillende zuiveringsprocédé's
uiteraard een meer dan normale warmte
ontwikkeling vereischen, dient men ook eco
nomie te betrachten met de brandstoffen. Als
een eigenaardigheid stippen we hiervan aan,
dat in het ketelhuis der Zwijndrechtsche fa
brieken met drie ploegen wordt gewerkt. Men
zou hier met een kleiner personeel kunnen
volstaan, doch door het gebruik van allerlei
inferieure producten, die den naam van
brandstof eigenlijk niet verdienen, wordt bij
de stoomvoorziening een enorme besparing
verkregen. De meerdere uitgaven aan per
soneel, die de aanwending van deze brand
stof-ersatz vereischen, worden ruimschoots
gedekt door de aldus verkregen belangrijke
besparing aan kwaliteitsbrandstof.
Hier hebben dus twee tegenstrijdigheden:
bezuiniging en werkverruiming elkaar ge-
yonden.
In dit enorme ketelhuis speelt zich om de
3 minuten ook nog een vervaarlijke Faust-
scène af. Er verschijnt dan ergens, hoog in
't gebouw, met donderend geweld een reus
achtige steekvlam uit een der ovengeleidingen,
waarvan het effect volmaakt zou zijn wan
neer dan plotseling ook Mepliisto verscheen
(die dit entrée vermoedelijk niet zou over
leven)
Er is echter niets tooneèlmatigs in deze
IV/i cent.
Naar het Engelsch van FERGUS HUME.
31)
„Dat is Arnold's theorie", klonk het
droog. „Maar ik voor mij ben er nog niet zoo
zeker van. Als een landlooper het heeft ge
daan, moet het wel een bijzonder bloeddor
stig exemplaar geweest zijn."
Gould fronste de wenkbrauwen.
„Wat bedoel je vroeg hij scherp.
„Wel", antwoordde Lionel na een korte
pauze, „wanneer Tollhurst heelemaól ver
doofd was door opium en dus niet in staat
om den diefstal van den beker te verhinde
ren, waarom heeft die landloopper dan de
volkomen overbodige wreedheid gehad hem
te worgen
„Ga voort, ga voort", viel Ricky opeens
woest uit. „Waarom beschuldig -je me niet
liever rechtstreeks
Fanshaw, die mist zijn smoking-jas aan
trok, keerde zich verbluft om en zag dat zijn
neef doodsbleek was geworden, terwijl zijn
oogen gloeiden van dolle woede en zijn lip
pen trilden.
„Maar Ricky riep liij verwijtend.
„Hou je „Ricky" maar voor jeDe jon
geman liep mot driftige stappen de kamer
pp en neer. „Het komt er immers op neer,
fabriekmatige handeling. De ontzagwekken
de vlam beteekent een noodzakelijk zuive
ringsproces de zich in den oven bevindende
gassen vinden een uitweg, explodeer et even,
waardoor de eigenlijke explosie wordt voor
komen.
Zoo kregen we op onzen rondgang te
Zwijndrecht, langs eindelooze rijen ketels,
ovens, retorten, tanks, centrifuges en koel
machines een indrukwekkend beeld van den
ontzaggelijken arbeid die vooraf moet gaan
aan het moment waaroi eerst zuiver vet en
zuivere olie wordt verkregen, een moment,
dat slechts een .belangrijk onderdeel vormt
van den arbeid (of het chemisch proces) voor
het verkrijgen van het eindproductde mar
garine.
Daarvan, van de werkzaamheden ten be
hoeve van het hoofdproduct, werd ons een
beeld gegeven in de prachtige, aan het
Maaswater gelegen fabrieken te Rotterdam.
Zagen we te Zwijndrecht reeds hoe in de
geheel betegelde fabrieksgebouwen de groot
ste zindelijkheid wordt betracht, hoe daar on
afgebroken speciaal voor dit doel aangewezen
vrouwelijk personeel schrobt en boent om
lokalen en gangen rein te houden, ook in de
fabrieken te Rotterdam vindt de moderne
hygiëne een ruime toepassing. Het karn-
lokaal mag in dit opzicht wel een model
inrichting genoemd worden.
Hoofdzakelijk vindt te Rotterdam in de tot
margarine verwerkte vetten het kneed- en
kleurproces plaats. Men toonde ons de vele
fasen die het via de kneedmachines moet
passeeren, wil het goed bruikbaar, smakelijk
en smeerbaar worden. Voorts hoe door mid
del van het bandsysteem de ruwe margarine
gesneden, verpakt en gewogen wordt, nadat
electrische installaties het uit de tanks naar
de verpak- en expeditielokalen hebben ge
transporteerd.
Met uitzondering van de te Zwijndrecht
aangevoerde ruime grondstoffen voorziet de
Unilever in al het voor de bereiding en ver
pakking harer producten benoodigde. De fa
brieken hebben hiervoor montage-inrichtin
gen, smederijen en kistenmaker ij, waar de
machines in minder dan geen tyd ruwe plan
ken in mooie, gladde kistjes omtooveren. Ook
toonde men ons met voldoening de eigen
blik-emballagefabriek (blikverpakking voor
export en vetten) en de fabrieksdrukkerij
annex clicheerinrichting, waar het persgezel
schap zich uiteraard zeer aanverwant en
thuis gevoelde en zijn explicateurs een wijle
ontliep.
Op deze Unileverdrukkerij, vernamen we,
wordt per jaar anderhalf millioen K.G. pa
pier verwerkt, meerendeels voor de kleurige
verpakking, waarop de bekende fabrieksmer
ken zooals bijv. Blue Band en Norma etc. in
diverse talen voorkomen, zelfs in 't Chineesch
en Japansch.
Deze productiviteit wijst als vanzelf ook op
't groote productievermogen van de beide
fabrieken, We hebben gemeend onze lezers
niet te zeer met cijfers te mogen vermoeien,
maar achten het daarom toch nog wel ver
meldenswaardig even te wijzen op de groote
capaciteit der Unilever ten aanzien van haar
hoofdproduct, waarvan zij niet minder .dan
2i/2 millioen kilo per uur produceert
Ongetwijfeld mag Nederland trots zijn op
een industrie, welke zóódanig geoutilleerd is,
dat zij de concurrentie van het buitenland
glansrijk kan doorstaan en waarin, de annexe
bedrijven meegeteld, eenige duizenden arbei
ders een bestaan vinden.
dat je me beschuldigtIk heb Tollhurst
immers aan opium geholpen. Waarom zeg je
niet, dat ik het hem gaf, dat hij verdoofd
zou raken en ik den beker kon stelen?"
„Omdat iets dergelijks nooit in myn hoofd
is opgekomen", was het verwonderde ant
woord. „Er is geen enkele reden, Ricky, om
op deze manier te keer te gaan. Wat ik
wilde beweren, toen jij opééns zoo uitviel,
was dat de beker gestolen zou kunnen zijn,
zonder dat daarvoor een moord behoefde
gepleegd te worden. Daarom lijkt het mij toe
óat Tollhurst geworgd is door iemand, die
een ander motief had."
„Bijvoorbeeld om zijn spaarduiten machtig
te worden", verklaarde Richard prompt. „En
wie zou zijn geld krijgen Rose Carr, die
met mij gaat trouwenDus had ik belang
bij zijn dood en heb ik hem vermoord. Dat
bedoel je toch?''
„Je bent een volmaakte idioot, Ricky".
klonk het kalm. „Geen haar op mijn hoofd
zou er aan denken je van diefstal of moord
te beschuldigen, zelfs als ik niet wist dat je
dien avond om tien uur al in je bed lag. En
bij het inquest is immers gebleken dat Toll
hurst omstreeks elf uur gedood moet zijn."
„Ik was om kwart voor tienen thuis", her
innerde Richard, die een weinig bedaarde,
den jonker,
„Zeker, dat weet ik heel goed. Je kwam in
de bibliotheek bij mij en zei dat je moe was
en direct naar bed ging."'
„Ik was verschrikkelijk uit mijn humeur
omdat Baxter me jager alles had afgewon
Aan de copieuse lunch, smaakvol ook naar
arrangement, door de directie haar gasten in
't personeelsrestaurant aangeboden, werd het
woord gevoerd door den heer A, M. Hartog,
directeur der Unilever, die zijn gasten het
welkom toeriep.
Dit was, naar spr. meende, de eerste maal
in de geschiedenis der Unilever, dat de mar
garine-industrie als gastvrouw mag optreden
van de Nederlandsche dagbladpers.
In een uitvoerige en zeer gedocumenteerde
rede wees spr. op den ernst der tijden en in
verband hiermede 'op de beteekenis voor Ne
derland en Ned.-Indië van de Nederlandsche
margarine-industrie. Bij haar zijn ook geïn
teresseerd de 57 zeepfabrieken die olie en vet
ten van haar nevenbedrijven betrekken.
Schakelt men deze fabrieken even uit, dan
wordt door de margarine-industrie, aan den
lagen kant berekend, stellig ƒ37.000.000 aan
loonen uitbetaald. Uit Indië wordt aan grond
stoffen voor een waarde van ƒ25.000.000 be
trokken.
Spr. besloot zijn belangrijke uiteenzetting
met de verzekering, dat hij het op bij zonderen
prijs zou stellen, indièn de pers tegenover
het Nederlandsche volk, dat zoozeer meeleeft
en meelijdt met deze economische crisis, ook
eens iets zou willen meedeelen over de
waarde van het bezit van de door hem be
sproken industrie, die tot heden alleen maar
naar buiten trad voor de aanprijzing harer
producten en verder in stilte werkte, ge
tuige ook deze eerste persconferentie in 60
jaar
Ik zou willen zeggen eindigde de heer
Hartig óók een crisisverschijnsel.
Ontslag van een zeeloods.
De heer W. Drop, lid van de Tweede Ka
mer, heeft den minister van defensie ge
vraagd
Kan de minister mededeelen of overeen
komstig de conclusie van een verslag der
commissie uit de Tweede Kamer, welke con
clusie is aangenomen in de vergadering der
Tweede Kamer, een speciaal onderzoek is
Ingesteld naar de gronden van het ontslag,
dat aan een in de stukken genoemden zee-
loods destijds is gegeven?
Indien deze vraag bevestigend wordt be
antwoord, is de minister dan bereid het
rapport van dit onderzoek over te leggen, of
omstandig mede te deelen tot welk resultaat
dit onderzoek heeft geleid en of den be
trokkene van dat resultaat kennis is gege
ven
Indien een zoodanige kennisgeving niet is
uitgegaan, waarom is dat niet geschied
Marinemannen ontslagen.
Naar „het Volk" meent" te weten ligt het
invde bedoeling der marine-autoriteiten drie
hoofdbestuurders van den Bond van Marine-
schepelingen, die in verband met een bericht
over de 8-November-demonstratie in het
„Algemeen Marine Weekblad" disciplinair
werden gestraft, voor ontslag uit den zee
dienst voor te dragen.
Het verdrag met België.
Voor de anti-rev. kiesvereeniging te Sneek
heeft de partijleider dr. H. Colijn het woord
gevoerd.
In den aanvang van zijn rede legde deze
een verklaring af naar aanleiding van een
opmerking door den heer dr. Bïerema in een
openbare vergadering te Zierikzee gemaakt,
die gezegd haddat minister Beelaerts op
aansporing van dr. Colijn tot groote conces
sies jegens België bereid was.
Dr. Colijn verklaarde, dat hij, als de ver
trouwensman van de regeering, bij deze on
derhandelingen de eenige persoon in Neder
land is die het kan weten, en dat de mede-
eelingen van den heer Bierema dan ook ab
soluut onjuist zijn.
Dr. Colijn zeide voorts, dat z.i. wanneer
een verdrag met België niet met nagenoeg
de algemeene instemming van het Neder
landsche volk tot stand kan komen, het beter
is geen verdrag te sluiten in deze tijden, nu
door de crisis opgeworpen binnenlandsche
vraagstukken het noodig maken, dat geen
nen en ik kon geen revanche krijgen, omdat
hij naar zijn dochter ging."
„Dat wil zeggen, zijn dochter kwam bij
hém", verbeterde Fanshaw, terwijl hij met
Richard de trap afliep. „Maar waarom wind
je je eigenlijk zoo op?"
Zij waren inmiddels in de eetkamer aan
gekomen en daar beantwoordde Ricky Lio
nel's laatste vraag.
„Omdat het al erg genoeg is, dat die ver-
wenschte Susan Tollhurst te verstaan geeft,
dat ik de schuldige benDaar hoor jij
haar warempel niet bij te helpën
„Ricky kwam het verschrikt over Lio
nel's lippen„dat beweert die vrouw toch
niet
„Dat doet ze wèl", luidde het norsche be
scheid. „Daarom heb ik ook zoo ongeduldig
op je zitten wachten. Rose woont bij Susan
iu huis, zooals je weetze zou er vandaan
gaan, maar ze is direct na den moord ziek
geworden.... door den schok, denk ik, en
vooral omdat die oude heks my onmiddellijk
beschuldigde."
„Maar hoe komt ze daar in vredesnaam
toe
„Omdat Tollhurst altijd gezegd had, dat
hij hóAr zijn geld zou nalaten en hij op een
gegeven oogenblik van idee veranderde en
alles aan Rose vermaakte. Dat heeft Susan
eenvoudig razend gemaakt. Rose is nog
steeds ziek en daarom ben ik gisteren naar
Tarhaven gegaan, naar Trill, den advocaat,
by wien het testament van den oude berust.
Trill heeft het mij laten zien en het is in
verdeeldheid in de natie ontsta over kwes
ties als de Belgische.
Prof. Kuyper over de Jodenquaestie.
Prof. di*. H. H. Kuyper maakt in de
„Heraut" enkele opmerkingen naar aanlei
ding van het conflict tusschen de Joden en
de rijksregeering. Wij ontleenen aan deze
opmerkingen het volgende„Al zijn de Jo
den", aldus prof. Kuyper, „in ons land
trouwe vaderlanders en warme aanhangers
van ons vorstenhuis ze vormen toch ook voor
hun eigen gevoel een eigen natie, die zich
nooit geheel vereenigt met het volk, waar ze
huisvesting hebben gevonden. En wanneer
dit min of meer exotische element een zoo
belangrijke plaats innemen gaat in de pers,
bij de rechtbanken en onder de advokaten,
in de handelswereld en bij de groote waren
huizen, dan is het op zich zelf wel te begrij
pen, dat bij een zoo sterke nationalistische
beweging als thans in Duitschland over-
heerscht, men aan dien invloed paal en perk
wil stellen om het Germaansche karakter
van den gtaat zuiver te houden. Ook dr. A.,
Kuyper heeft indertijd in zijn brochure
„Liberalisten en Joden" geklaagd over den al
te grooten invloed, dien de Joden in ons
land uitoefenden en die zeker niet altijd
dienstig was om ons eigen volkskarakter,
zooals zich dat historisch ontwikkeld had,
ongeschonden te bewaren. We zeggen dat
niet om dit anti-semietisme, dat in Duitsch
land thans zich gelden doet, te verdedigen,
maar wel om tot een bezadigd oordeel te
vermanen."
Een tweede opmerking van prof. Kuyper is
een verzuchting. De Joden toonen in dezen
tijd over de geheele wereld een sterk saam-
hoorigheidsgevoel, een zeer groote eenheid
met hun Duitsche rasgenooten. Hierin ligt,
aldus prof. Kuyper, „voor ons Christenen een
beschamend voorbeeld. Waar de vervolging
honderdmaal zwaarder door het sovjetregi
me in Rusland tegen onze Christenbroe
ders wordt toegepast, daar heeft men wel
geprotesteerd, wel bidstonden gehouden,
maar van een eenparige krachtige actie door
alle Christelijke kerken saam is geen sprake
geweest. Het gevoel van stamverwantschap,
van één natie te vormen, blijkt helaas ster
ker te werken dan de eenheid, die ons als
Christenbroeders saam verbindt."
Beperking van de kaasproductie.
De crisis-zuivel-centrale maakt bekend, dat
ingaande 1 April 1933 een regeling in werking
treedt, welke de strekking heeft om geduren
de de maanden April, Mei en Juni 1933 de
kaasproductie in fabrieken te beperken. De
bedoeling is te komen tot een beperking van
circa 30
Een van de middelen ter bereiking van dit
doel bestaat hierin, dat aan de bedrijven,
welke aan deze productiebeperking medewer
ken een toeslag zal worden uitgekeerd op de
ondermelk, voor die hoeveelheden, welke aan
de boerderijen worden teruggeleverd, boven
hetgeen in de overeenkomstige maanden van
1931 van die bedrijven naar de boerderijen
terug ging.
Een electriciteïtsraad.
De „Ned." beschouwt de mededeeling van
den minister van waterstaat over de instel
ling van een electriciteitsraad
Het bericht geeft voldoening, want de zaak
hangt reeds jaren.
Maar tegelijk roept het bericht een paar
zeer ernstige vragen wakker.
De materie, die deze raad al spoedig ter
behandeling zal krijgen, is zeer ingewikkeld
want zeer onderscheiden en naar het
schijnt tegenstrijdige belangen werken hier
dooreen.
Men denke aan de drie groepen de produ
centen van de electrische kracht de handel
of afnemers van electriciteit
Het is genoeg één punt te noemende
prijs, dien het pubhek voor zijn electriciteit
moet betalen om het netelige der vragen
te doen zien. Als do kelders dei* bedrijven, de
directeuren, „winst" weten te maken, is dat
ter eener zijde uiterst welkom maar ter an
dere zijde vraagt het belang der verbruikers
de aandacht
Ook de vrije handel in allerlei onderdeelen
is zeer by de materie betrokken deze im
mers kan door het stellen van speciale
derdaad waar dat al het geld ruim dui
zend pond aan Rose komt. Nu gaan Rose
en ik zoo gauw mogelijk trouwen."
„Anders zou je niet met haar getrouwd
zijn, hè merkte Lionel schamper op.
„Wat 'n onzin Je weet heel goed, dat ik
van haar hield, haar niet wilde opgeven,
toen ze zoo arm was als een kerkrat en ik
zelf gemakkelijk een rijk huwelijk had kun
nen doen. Maar waaróp had ik moeten
trouwen Nu is die brave Susan aan het
complotteeren, dat Rose tenslotte toch nog
met Thomas zal trouwen Thomas is een
neef van haar in de hoop, dat zij nog wat
van de duiten krijgt, als belooning, snap je
Wat jjj nu voor me kunt doen, Lionel, is
morgen naar Susan te gaan en haar aan het
verstand te brengen, dat ik den avond van
den moord om 'n uur of tien op de Hall was
en naar bed ben gegaan en dus onmogelijk
iets met de geschiedenis uitstaande kan
hebben."
„Dat wil ik met alle genoegen doen", ver
klaarde de jonker. „Ik zal wel eens een har
tig woordje met haar praten. Hoe krijgt ze
het in haar hoofd om een dergelijke schan
delijke verdachtmaking uit te spreken Maar
nu zie je eens wat de gevolgen zijn van je
onwijs avontuur met Rose
„Het is geen onwijs avontuur", protesteer
de Richard. „Ik houd van Rose en ik zie
niet in, waarom ik niet met haar zou
trouwen."
„Mijnentwege trouw je met de keizerin
van China, als je maar een behoorlijk
eischen zeer belemmerd worden.
Genoeg om te doen zien, hoe delicaat de
taak zal wezen van den raad. En dus hoe
zeer het op de samenstelling aankomt. Want
door een éénzijdige samenstelling naar
welken kant dan ook beslist reeds vóór
den aanvang de minister, hce later de be
sluiten en de adviezen luiden zullen.
Hetgeen niet verdedigbaar zou zijn.
In den raad zullen de onderscheiden be
langen vertegenwoordigd moeten wezen';
maar dan zóó, dat geen enkele groep domi
neert.
Bovendien zal de voorzitter iemand moeten
wezen, die de electriciteitsproblemen zelf
normen gerekend te hebben,
kent en die dus niet op het advies van mede
leden behoeft te zeilen.
Wij vertrouwen, dat als de samenstelling
van den raad bekend wordt de minister
zal blijken, met deze van zelf sprekende
Er is een groot economische belang in hef
spel.
Holland op reis.
Het tweede nummer van „Holland op Reis",
het officieel orgaan der Algemeene Reisver-
eeniging voor Nederland, biedt talrijke inte
ressante artikelen op toeristisch gebied. Roe
land van Ruyven begint een serie steden-ka-
rakteristieken met een bijdrage over Lausan
ne. Dr. W. J. M. Engelberts geeft opnieuw
Spaansche reismijmeringen. De heer C. J.
Schreuder, bestuurslid AR.N., wekt op om
Nederland zelf te bereizen „het land, waar
voor geen paspoort noodig is". Het nummer
bevat mededeelingen over de organisatie van
dagelijksche tochten per autocar naar de
bloem/bollenvelden, en een prijsvraag met
mooie prijzen, o.a. reisjes naar de Ardennen
voor hen, die het beste antwoord geven op
de vraag „Waarom reist men gaarne met de
A.R.N. Verder aankondigingen en beschrij
vingen van reizen, een uitgebreide rubriek
„Toeristentips"' enz.
DE RAMP VAN HET LUCHTSCHIP
„AKRON".
De door het Duitsche tankschip „Phoebus"
geredde eerste officier van het luchtschip
„Akron" heeft het staatsdepartement voor
marine medegedeeld, dat de „Akron" op het
oogenblik van het ongeluk vlam heeft gevat.
De directe oorzaak van den brand is nog
niet vastgesteld.
Te New-York is men van meening, dat het
luchtschip door den bliksem getroffen kan
zijn. Daar het luchtschip evenwel gevuld
was met helium, schijnt een gasontploffing
buitengesloten, omdat helium niet ontvlam
baar is. Dit blijkt ook uit het feit, dat de
„Akron" nog eenigen tijd drijvende is ge
weest.
Tal van vliegtuigen, waarin journalisten
hadden plaats genomen, hebben Dinsdag
morgen in een kring van twintig mijlen
rondom de plaats van de ramp gecirkeld,
zonder ook maar het minste spoor van het
luchtschip of van de bemanning te vinden.
Het staatsdepartement van marine deelt
mede, dat het Amerikaansche kustwacht-
schip „Tucker" stukken wrakhout heeft op-
gevischt op vijftien zeemijlen ten Oosten van
Kaap Barnegat.
De „Tucker" werd met den eersten officier
van de „Akron", twee andere leden der be
manning en het stoffelijk overschot van den
officier-marconist aan boord, tegen den
avond te New-York verwacht.
President Roosevelt heeft den onder
staatssecretaris van het ministerie van ma
rine, Henry L. Roosevelt, naar Lakehurst
(New-Yersey) gezonden, om de leiding op
zich te nemen van het onderzoek naar de
ramp. De experts kunnen er tot nu toe geen
verklaring voor vinden, hoe het mogelijk is
geweest, dat de „Akron" ten gevolge van een
blikseminslag is vergaan.
De Goodyear Company te Akrón (Ohio"),
v/aar het luchtschip is gebouwd, acht de
mensch wordtOverigens zou ik je raden
niet hier in Hurton te blijven rondhangen
als lid van de uitgebreide familie Tollhurst..."
Het werd niet zonder ironie gezegd, maar
Richard scheen den spot niet kwalijk te
nemen en verklaarde dat hij direct met Rose
naar Canada zou vertrekken, om te trachten
daar fortuin te maken. Met het geërfde geld
hadden zij een goede kans van slagen.
„Prachtig",- prees Lionel. „Over tien jaar
zien we je als grootgrondbezitter terug E11
bel nu maar eens, want ik rammel van den
honger..,."
Aan tafel lieten ze..het onderwerp verder
rusten, met het oog op William's voortdu
rende aanwezigheid en onmiddellijk toen de
maaltijd was afgeloopen, ging Lionel uit, om
zijn voorgenomen bezoek aan „de Olmen" te
brengen. Richard vond het allesbehalve
plezierig den avond in eenzaamheid te moe
ten doorbrengen, maar hij slaagde er niet in
zijn" neef te overreden thuis te blijven.
Het was een koude avond en diep in de
kraag van zijn jas gedoken, stapte de jonker
naar het landhuis van dr. Dawson. Onderweg
werden zijn gedachten bezig gehoudendooi
de vraag hoe hij, zonder dat een van de
ouderen het hoorde, Julia zoo lang den neus
weg naar haar armband kon vragen. Maai
de fortuin was hem gunstig, want toen hij
het poorthek van de villa inging, sprongen
twee kleine gedaanten, in groote jassen ge
huld en met speelgoedpistooltjes in de hand,
op hem toe.
.(Wordt vervolgd.?