VLISSINGSCHE COURANT 1. Middelburg. TWEEDE BLAD van Woensdag 5 April 1933. No. 83. Qp excursie Een bezoek aan de fabrieken van de Unilever te Zwijndrecht en Rotterdam FEUILLETON VD DE BEKER VAN KONINGIN ELIZABETH. BINNENLAND LUCHTVAART Donderdag, lag 2—5 uur. lien van den id om 9 uur VAN DE Een der grootste en belangrijkste Nederlandsche industrieën. (Van onzen specialen verslaggever.) Door de directie van de Unilever te Rot terdam v/as tot de Nederlandsche dagblad pers het verzoefe gericht deze week een be zoek te brengen aan haar fabrieken te Zwijndrecht en Rotterdam ten einde zich daar persoonlijk op de hjogte te stellen van de beteekenis van haar bedrijf als Nederland sche industrie. Aan deze uitnoodiging had een 80-tal pers vertegenwoordigers, w.o. ook een lid onzer redactie, gevolg gegeven. Laat ons, alvorens een résumé te geven van deze interessante excursie, op den voorgrond stellen, dat door de directie in een vooraf gaande conferentie met haar gasten de na druk was gelegd op het feit, dat het geens zins in haar bedoeling lag uitzonderlijk het door haar beheerde bedrijf te pousseeren. Zij beoogde met haar uitnoodiging tot dit persbezoek slechts de aandacht te vestigen op de margarinefabricage in haar geheel en haar tegenwoordige beteekenis in Nederland. Het eerste deel van de excursie was gewijd aan de Zwijndrechtsche instellingen. Reeds het enorme terrein met haar groot gebouwencomplex, havens en opslagplaatsen aldaar geeft een beeld van den omvang van dit gecompliceerd bedrijf. Het geldt hier ech ter slechts het halfproduct en de nevenpro ducten. In de Zwijndrechtsche fabrieken toch worden in hoofdzaak de ruwe grondstoffen olie-l-oudende zaden, noten, soja-boonen enz. aangewend en bewerkt, noodig voor de be reiding der margarine en voorts worden hier geproduceerd vetten en oliën voor verschil lende doeleinden, met name de zeepfabricage, lijnkoeken etc. Wij zagen deze grondstoffen door middel van zuigers uit de scheepsruimten naar de zuiveringsinstallaties voeren, vervolgens door de groote walsen persen en diverse chemische bewerkingen ondergaan om de aldus ver kregen oliën zooveel mogelijk te neutralisee ren. Het sine qua non van deze bewerking is de olie zóódanig te raffineeren dat zij vol maakt smakeloos wordt. Eerst daarna is zij bruikbaar voor de sa menstelling der margarine en natuurlijk ook voor die van vele andere producten, w.o. onze tafelolie. Waar de verschillende zuiveringsprocédé's uiteraard een meer dan normale warmte ontwikkeling vereischen, dient men ook eco nomie te betrachten met de brandstoffen. Als een eigenaardigheid stippen we hiervan aan, dat in het ketelhuis der Zwijndrechtsche fa brieken met drie ploegen wordt gewerkt. Men zou hier met een kleiner personeel kunnen volstaan, doch door het gebruik van allerlei inferieure producten, die den naam van brandstof eigenlijk niet verdienen, wordt bij de stoomvoorziening een enorme besparing verkregen. De meerdere uitgaven aan per soneel, die de aanwending van deze brand stof-ersatz vereischen, worden ruimschoots gedekt door de aldus verkregen belangrijke besparing aan kwaliteitsbrandstof. Hier hebben dus twee tegenstrijdigheden: bezuiniging en werkverruiming elkaar ge- yonden. In dit enorme ketelhuis speelt zich om de 3 minuten ook nog een vervaarlijke Faust- scène af. Er verschijnt dan ergens, hoog in 't gebouw, met donderend geweld een reus achtige steekvlam uit een der ovengeleidingen, waarvan het effect volmaakt zou zijn wan neer dan plotseling ook Mepliisto verscheen (die dit entrée vermoedelijk niet zou over leven) Er is echter niets tooneèlmatigs in deze IV/i cent. Naar het Engelsch van FERGUS HUME. 31) „Dat is Arnold's theorie", klonk het droog. „Maar ik voor mij ben er nog niet zoo zeker van. Als een landlooper het heeft ge daan, moet het wel een bijzonder bloeddor stig exemplaar geweest zijn." Gould fronste de wenkbrauwen. „Wat bedoel je vroeg hij scherp. „Wel", antwoordde Lionel na een korte pauze, „wanneer Tollhurst heelemaól ver doofd was door opium en dus niet in staat om den diefstal van den beker te verhinde ren, waarom heeft die landloopper dan de volkomen overbodige wreedheid gehad hem te worgen „Ga voort, ga voort", viel Ricky opeens woest uit. „Waarom beschuldig -je me niet liever rechtstreeks Fanshaw, die mist zijn smoking-jas aan trok, keerde zich verbluft om en zag dat zijn neef doodsbleek was geworden, terwijl zijn oogen gloeiden van dolle woede en zijn lip pen trilden. „Maar Ricky riep liij verwijtend. „Hou je „Ricky" maar voor jeDe jon geman liep mot driftige stappen de kamer pp en neer. „Het komt er immers op neer, fabriekmatige handeling. De ontzagwekken de vlam beteekent een noodzakelijk zuive ringsproces de zich in den oven bevindende gassen vinden een uitweg, explodeer et even, waardoor de eigenlijke explosie wordt voor komen. Zoo kregen we op onzen rondgang te Zwijndrecht, langs eindelooze rijen ketels, ovens, retorten, tanks, centrifuges en koel machines een indrukwekkend beeld van den ontzaggelijken arbeid die vooraf moet gaan aan het moment waaroi eerst zuiver vet en zuivere olie wordt verkregen, een moment, dat slechts een .belangrijk onderdeel vormt van den arbeid (of het chemisch proces) voor het verkrijgen van het eindproductde mar garine. Daarvan, van de werkzaamheden ten be hoeve van het hoofdproduct, werd ons een beeld gegeven in de prachtige, aan het Maaswater gelegen fabrieken te Rotterdam. Zagen we te Zwijndrecht reeds hoe in de geheel betegelde fabrieksgebouwen de groot ste zindelijkheid wordt betracht, hoe daar on afgebroken speciaal voor dit doel aangewezen vrouwelijk personeel schrobt en boent om lokalen en gangen rein te houden, ook in de fabrieken te Rotterdam vindt de moderne hygiëne een ruime toepassing. Het karn- lokaal mag in dit opzicht wel een model inrichting genoemd worden. Hoofdzakelijk vindt te Rotterdam in de tot margarine verwerkte vetten het kneed- en kleurproces plaats. Men toonde ons de vele fasen die het via de kneedmachines moet passeeren, wil het goed bruikbaar, smakelijk en smeerbaar worden. Voorts hoe door mid del van het bandsysteem de ruwe margarine gesneden, verpakt en gewogen wordt, nadat electrische installaties het uit de tanks naar de verpak- en expeditielokalen hebben ge transporteerd. Met uitzondering van de te Zwijndrecht aangevoerde ruime grondstoffen voorziet de Unilever in al het voor de bereiding en ver pakking harer producten benoodigde. De fa brieken hebben hiervoor montage-inrichtin gen, smederijen en kistenmaker ij, waar de machines in minder dan geen tyd ruwe plan ken in mooie, gladde kistjes omtooveren. Ook toonde men ons met voldoening de eigen blik-emballagefabriek (blikverpakking voor export en vetten) en de fabrieksdrukkerij annex clicheerinrichting, waar het persgezel schap zich uiteraard zeer aanverwant en thuis gevoelde en zijn explicateurs een wijle ontliep. Op deze Unileverdrukkerij, vernamen we, wordt per jaar anderhalf millioen K.G. pa pier verwerkt, meerendeels voor de kleurige verpakking, waarop de bekende fabrieksmer ken zooals bijv. Blue Band en Norma etc. in diverse talen voorkomen, zelfs in 't Chineesch en Japansch. Deze productiviteit wijst als vanzelf ook op 't groote productievermogen van de beide fabrieken, We hebben gemeend onze lezers niet te zeer met cijfers te mogen vermoeien, maar achten het daarom toch nog wel ver meldenswaardig even te wijzen op de groote capaciteit der Unilever ten aanzien van haar hoofdproduct, waarvan zij niet minder .dan 2i/2 millioen kilo per uur produceert Ongetwijfeld mag Nederland trots zijn op een industrie, welke zóódanig geoutilleerd is, dat zij de concurrentie van het buitenland glansrijk kan doorstaan en waarin, de annexe bedrijven meegeteld, eenige duizenden arbei ders een bestaan vinden. dat je me beschuldigtIk heb Tollhurst immers aan opium geholpen. Waarom zeg je niet, dat ik het hem gaf, dat hij verdoofd zou raken en ik den beker kon stelen?" „Omdat iets dergelijks nooit in myn hoofd is opgekomen", was het verwonderde ant woord. „Er is geen enkele reden, Ricky, om op deze manier te keer te gaan. Wat ik wilde beweren, toen jij opééns zoo uitviel, was dat de beker gestolen zou kunnen zijn, zonder dat daarvoor een moord behoefde gepleegd te worden. Daarom lijkt het mij toe óat Tollhurst geworgd is door iemand, die een ander motief had." „Bijvoorbeeld om zijn spaarduiten machtig te worden", verklaarde Richard prompt. „En wie zou zijn geld krijgen Rose Carr, die met mij gaat trouwenDus had ik belang bij zijn dood en heb ik hem vermoord. Dat bedoel je toch?'' „Je bent een volmaakte idioot, Ricky". klonk het kalm. „Geen haar op mijn hoofd zou er aan denken je van diefstal of moord te beschuldigen, zelfs als ik niet wist dat je dien avond om tien uur al in je bed lag. En bij het inquest is immers gebleken dat Toll hurst omstreeks elf uur gedood moet zijn." „Ik was om kwart voor tienen thuis", her innerde Richard, die een weinig bedaarde, den jonker, „Zeker, dat weet ik heel goed. Je kwam in de bibliotheek bij mij en zei dat je moe was en direct naar bed ging."' „Ik was verschrikkelijk uit mijn humeur omdat Baxter me jager alles had afgewon Aan de copieuse lunch, smaakvol ook naar arrangement, door de directie haar gasten in 't personeelsrestaurant aangeboden, werd het woord gevoerd door den heer A, M. Hartog, directeur der Unilever, die zijn gasten het welkom toeriep. Dit was, naar spr. meende, de eerste maal in de geschiedenis der Unilever, dat de mar garine-industrie als gastvrouw mag optreden van de Nederlandsche dagbladpers. In een uitvoerige en zeer gedocumenteerde rede wees spr. op den ernst der tijden en in verband hiermede 'op de beteekenis voor Ne derland en Ned.-Indië van de Nederlandsche margarine-industrie. Bij haar zijn ook geïn teresseerd de 57 zeepfabrieken die olie en vet ten van haar nevenbedrijven betrekken. Schakelt men deze fabrieken even uit, dan wordt door de margarine-industrie, aan den lagen kant berekend, stellig ƒ37.000.000 aan loonen uitbetaald. Uit Indië wordt aan grond stoffen voor een waarde van ƒ25.000.000 be trokken. Spr. besloot zijn belangrijke uiteenzetting met de verzekering, dat hij het op bij zonderen prijs zou stellen, indièn de pers tegenover het Nederlandsche volk, dat zoozeer meeleeft en meelijdt met deze economische crisis, ook eens iets zou willen meedeelen over de waarde van het bezit van de door hem be sproken industrie, die tot heden alleen maar naar buiten trad voor de aanprijzing harer producten en verder in stilte werkte, ge tuige ook deze eerste persconferentie in 60 jaar Ik zou willen zeggen eindigde de heer Hartig óók een crisisverschijnsel. Ontslag van een zeeloods. De heer W. Drop, lid van de Tweede Ka mer, heeft den minister van defensie ge vraagd Kan de minister mededeelen of overeen komstig de conclusie van een verslag der commissie uit de Tweede Kamer, welke con clusie is aangenomen in de vergadering der Tweede Kamer, een speciaal onderzoek is Ingesteld naar de gronden van het ontslag, dat aan een in de stukken genoemden zee- loods destijds is gegeven? Indien deze vraag bevestigend wordt be antwoord, is de minister dan bereid het rapport van dit onderzoek over te leggen, of omstandig mede te deelen tot welk resultaat dit onderzoek heeft geleid en of den be trokkene van dat resultaat kennis is gege ven Indien een zoodanige kennisgeving niet is uitgegaan, waarom is dat niet geschied Marinemannen ontslagen. Naar „het Volk" meent" te weten ligt het invde bedoeling der marine-autoriteiten drie hoofdbestuurders van den Bond van Marine- schepelingen, die in verband met een bericht over de 8-November-demonstratie in het „Algemeen Marine Weekblad" disciplinair werden gestraft, voor ontslag uit den zee dienst voor te dragen. Het verdrag met België. Voor de anti-rev. kiesvereeniging te Sneek heeft de partijleider dr. H. Colijn het woord gevoerd. In den aanvang van zijn rede legde deze een verklaring af naar aanleiding van een opmerking door den heer dr. Bïerema in een openbare vergadering te Zierikzee gemaakt, die gezegd haddat minister Beelaerts op aansporing van dr. Colijn tot groote conces sies jegens België bereid was. Dr. Colijn verklaarde, dat hij, als de ver trouwensman van de regeering, bij deze on derhandelingen de eenige persoon in Neder land is die het kan weten, en dat de mede- eelingen van den heer Bierema dan ook ab soluut onjuist zijn. Dr. Colijn zeide voorts, dat z.i. wanneer een verdrag met België niet met nagenoeg de algemeene instemming van het Neder landsche volk tot stand kan komen, het beter is geen verdrag te sluiten in deze tijden, nu door de crisis opgeworpen binnenlandsche vraagstukken het noodig maken, dat geen nen en ik kon geen revanche krijgen, omdat hij naar zijn dochter ging." „Dat wil zeggen, zijn dochter kwam bij hém", verbeterde Fanshaw, terwijl hij met Richard de trap afliep. „Maar waarom wind je je eigenlijk zoo op?" Zij waren inmiddels in de eetkamer aan gekomen en daar beantwoordde Ricky Lio nel's laatste vraag. „Omdat het al erg genoeg is, dat die ver- wenschte Susan Tollhurst te verstaan geeft, dat ik de schuldige benDaar hoor jij haar warempel niet bij te helpën „Ricky kwam het verschrikt over Lio nel's lippen„dat beweert die vrouw toch niet „Dat doet ze wèl", luidde het norsche be scheid. „Daarom heb ik ook zoo ongeduldig op je zitten wachten. Rose woont bij Susan iu huis, zooals je weetze zou er vandaan gaan, maar ze is direct na den moord ziek geworden.... door den schok, denk ik, en vooral omdat die oude heks my onmiddellijk beschuldigde." „Maar hoe komt ze daar in vredesnaam toe „Omdat Tollhurst altijd gezegd had, dat hij hóAr zijn geld zou nalaten en hij op een gegeven oogenblik van idee veranderde en alles aan Rose vermaakte. Dat heeft Susan eenvoudig razend gemaakt. Rose is nog steeds ziek en daarom ben ik gisteren naar Tarhaven gegaan, naar Trill, den advocaat, by wien het testament van den oude berust. Trill heeft het mij laten zien en het is in verdeeldheid in de natie ontsta over kwes ties als de Belgische. Prof. Kuyper over de Jodenquaestie. Prof. di*. H. H. Kuyper maakt in de „Heraut" enkele opmerkingen naar aanlei ding van het conflict tusschen de Joden en de rijksregeering. Wij ontleenen aan deze opmerkingen het volgende„Al zijn de Jo den", aldus prof. Kuyper, „in ons land trouwe vaderlanders en warme aanhangers van ons vorstenhuis ze vormen toch ook voor hun eigen gevoel een eigen natie, die zich nooit geheel vereenigt met het volk, waar ze huisvesting hebben gevonden. En wanneer dit min of meer exotische element een zoo belangrijke plaats innemen gaat in de pers, bij de rechtbanken en onder de advokaten, in de handelswereld en bij de groote waren huizen, dan is het op zich zelf wel te begrij pen, dat bij een zoo sterke nationalistische beweging als thans in Duitschland over- heerscht, men aan dien invloed paal en perk wil stellen om het Germaansche karakter van den gtaat zuiver te houden. Ook dr. A., Kuyper heeft indertijd in zijn brochure „Liberalisten en Joden" geklaagd over den al te grooten invloed, dien de Joden in ons land uitoefenden en die zeker niet altijd dienstig was om ons eigen volkskarakter, zooals zich dat historisch ontwikkeld had, ongeschonden te bewaren. We zeggen dat niet om dit anti-semietisme, dat in Duitsch land thans zich gelden doet, te verdedigen, maar wel om tot een bezadigd oordeel te vermanen." Een tweede opmerking van prof. Kuyper is een verzuchting. De Joden toonen in dezen tijd over de geheele wereld een sterk saam- hoorigheidsgevoel, een zeer groote eenheid met hun Duitsche rasgenooten. Hierin ligt, aldus prof. Kuyper, „voor ons Christenen een beschamend voorbeeld. Waar de vervolging honderdmaal zwaarder door het sovjetregi me in Rusland tegen onze Christenbroe ders wordt toegepast, daar heeft men wel geprotesteerd, wel bidstonden gehouden, maar van een eenparige krachtige actie door alle Christelijke kerken saam is geen sprake geweest. Het gevoel van stamverwantschap, van één natie te vormen, blijkt helaas ster ker te werken dan de eenheid, die ons als Christenbroeders saam verbindt." Beperking van de kaasproductie. De crisis-zuivel-centrale maakt bekend, dat ingaande 1 April 1933 een regeling in werking treedt, welke de strekking heeft om geduren de de maanden April, Mei en Juni 1933 de kaasproductie in fabrieken te beperken. De bedoeling is te komen tot een beperking van circa 30 Een van de middelen ter bereiking van dit doel bestaat hierin, dat aan de bedrijven, welke aan deze productiebeperking medewer ken een toeslag zal worden uitgekeerd op de ondermelk, voor die hoeveelheden, welke aan de boerderijen worden teruggeleverd, boven hetgeen in de overeenkomstige maanden van 1931 van die bedrijven naar de boerderijen terug ging. Een electriciteïtsraad. De „Ned." beschouwt de mededeeling van den minister van waterstaat over de instel ling van een electriciteitsraad Het bericht geeft voldoening, want de zaak hangt reeds jaren. Maar tegelijk roept het bericht een paar zeer ernstige vragen wakker. De materie, die deze raad al spoedig ter behandeling zal krijgen, is zeer ingewikkeld want zeer onderscheiden en naar het schijnt tegenstrijdige belangen werken hier dooreen. Men denke aan de drie groepen de produ centen van de electrische kracht de handel of afnemers van electriciteit Het is genoeg één punt te noemende prijs, dien het pubhek voor zijn electriciteit moet betalen om het netelige der vragen te doen zien. Als do kelders dei* bedrijven, de directeuren, „winst" weten te maken, is dat ter eener zijde uiterst welkom maar ter an dere zijde vraagt het belang der verbruikers de aandacht Ook de vrije handel in allerlei onderdeelen is zeer by de materie betrokken deze im mers kan door het stellen van speciale derdaad waar dat al het geld ruim dui zend pond aan Rose komt. Nu gaan Rose en ik zoo gauw mogelijk trouwen." „Anders zou je niet met haar getrouwd zijn, hè merkte Lionel schamper op. „Wat 'n onzin Je weet heel goed, dat ik van haar hield, haar niet wilde opgeven, toen ze zoo arm was als een kerkrat en ik zelf gemakkelijk een rijk huwelijk had kun nen doen. Maar waaróp had ik moeten trouwen Nu is die brave Susan aan het complotteeren, dat Rose tenslotte toch nog met Thomas zal trouwen Thomas is een neef van haar in de hoop, dat zij nog wat van de duiten krijgt, als belooning, snap je Wat jjj nu voor me kunt doen, Lionel, is morgen naar Susan te gaan en haar aan het verstand te brengen, dat ik den avond van den moord om 'n uur of tien op de Hall was en naar bed ben gegaan en dus onmogelijk iets met de geschiedenis uitstaande kan hebben." „Dat wil ik met alle genoegen doen", ver klaarde de jonker. „Ik zal wel eens een har tig woordje met haar praten. Hoe krijgt ze het in haar hoofd om een dergelijke schan delijke verdachtmaking uit te spreken Maar nu zie je eens wat de gevolgen zijn van je onwijs avontuur met Rose „Het is geen onwijs avontuur", protesteer de Richard. „Ik houd van Rose en ik zie niet in, waarom ik niet met haar zou trouwen." „Mijnentwege trouw je met de keizerin van China, als je maar een behoorlijk eischen zeer belemmerd worden. Genoeg om te doen zien, hoe delicaat de taak zal wezen van den raad. En dus hoe zeer het op de samenstelling aankomt. Want door een éénzijdige samenstelling naar welken kant dan ook beslist reeds vóór den aanvang de minister, hce later de be sluiten en de adviezen luiden zullen. Hetgeen niet verdedigbaar zou zijn. In den raad zullen de onderscheiden be langen vertegenwoordigd moeten wezen'; maar dan zóó, dat geen enkele groep domi neert. Bovendien zal de voorzitter iemand moeten wezen, die de electriciteitsproblemen zelf normen gerekend te hebben, kent en die dus niet op het advies van mede leden behoeft te zeilen. Wij vertrouwen, dat als de samenstelling van den raad bekend wordt de minister zal blijken, met deze van zelf sprekende Er is een groot economische belang in hef spel. Holland op reis. Het tweede nummer van „Holland op Reis", het officieel orgaan der Algemeene Reisver- eeniging voor Nederland, biedt talrijke inte ressante artikelen op toeristisch gebied. Roe land van Ruyven begint een serie steden-ka- rakteristieken met een bijdrage over Lausan ne. Dr. W. J. M. Engelberts geeft opnieuw Spaansche reismijmeringen. De heer C. J. Schreuder, bestuurslid AR.N., wekt op om Nederland zelf te bereizen „het land, waar voor geen paspoort noodig is". Het nummer bevat mededeelingen over de organisatie van dagelijksche tochten per autocar naar de bloem/bollenvelden, en een prijsvraag met mooie prijzen, o.a. reisjes naar de Ardennen voor hen, die het beste antwoord geven op de vraag „Waarom reist men gaarne met de A.R.N. Verder aankondigingen en beschrij vingen van reizen, een uitgebreide rubriek „Toeristentips"' enz. DE RAMP VAN HET LUCHTSCHIP „AKRON". De door het Duitsche tankschip „Phoebus" geredde eerste officier van het luchtschip „Akron" heeft het staatsdepartement voor marine medegedeeld, dat de „Akron" op het oogenblik van het ongeluk vlam heeft gevat. De directe oorzaak van den brand is nog niet vastgesteld. Te New-York is men van meening, dat het luchtschip door den bliksem getroffen kan zijn. Daar het luchtschip evenwel gevuld was met helium, schijnt een gasontploffing buitengesloten, omdat helium niet ontvlam baar is. Dit blijkt ook uit het feit, dat de „Akron" nog eenigen tijd drijvende is ge weest. Tal van vliegtuigen, waarin journalisten hadden plaats genomen, hebben Dinsdag morgen in een kring van twintig mijlen rondom de plaats van de ramp gecirkeld, zonder ook maar het minste spoor van het luchtschip of van de bemanning te vinden. Het staatsdepartement van marine deelt mede, dat het Amerikaansche kustwacht- schip „Tucker" stukken wrakhout heeft op- gevischt op vijftien zeemijlen ten Oosten van Kaap Barnegat. De „Tucker" werd met den eersten officier van de „Akron", twee andere leden der be manning en het stoffelijk overschot van den officier-marconist aan boord, tegen den avond te New-York verwacht. President Roosevelt heeft den onder staatssecretaris van het ministerie van ma rine, Henry L. Roosevelt, naar Lakehurst (New-Yersey) gezonden, om de leiding op zich te nemen van het onderzoek naar de ramp. De experts kunnen er tot nu toe geen verklaring voor vinden, hoe het mogelijk is geweest, dat de „Akron" ten gevolge van een blikseminslag is vergaan. De Goodyear Company te Akrón (Ohio"), v/aar het luchtschip is gebouwd, acht de mensch wordtOverigens zou ik je raden niet hier in Hurton te blijven rondhangen als lid van de uitgebreide familie Tollhurst..." Het werd niet zonder ironie gezegd, maar Richard scheen den spot niet kwalijk te nemen en verklaarde dat hij direct met Rose naar Canada zou vertrekken, om te trachten daar fortuin te maken. Met het geërfde geld hadden zij een goede kans van slagen. „Prachtig",- prees Lionel. „Over tien jaar zien we je als grootgrondbezitter terug E11 bel nu maar eens, want ik rammel van den honger..,." Aan tafel lieten ze..het onderwerp verder rusten, met het oog op William's voortdu rende aanwezigheid en onmiddellijk toen de maaltijd was afgeloopen, ging Lionel uit, om zijn voorgenomen bezoek aan „de Olmen" te brengen. Richard vond het allesbehalve plezierig den avond in eenzaamheid te moe ten doorbrengen, maar hij slaagde er niet in zijn" neef te overreden thuis te blijven. Het was een koude avond en diep in de kraag van zijn jas gedoken, stapte de jonker naar het landhuis van dr. Dawson. Onderweg werden zijn gedachten bezig gehoudendooi de vraag hoe hij, zonder dat een van de ouderen het hoorde, Julia zoo lang den neus weg naar haar armband kon vragen. Maai de fortuin was hem gunstig, want toen hij het poorthek van de villa inging, sprongen twee kleine gedaanten, in groote jassen ge huld en met speelgoedpistooltjes in de hand, op hem toe. .(Wordt vervolgd.?

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1933 | | pagina 5