Voor aHen die Sukkelen
met verstopping en moeilijken, tragen en
onregelmatigen Stoelgang zijn
Mijnhardi's Laxeertabieiten
onmisbaar. Werken vlug zender kramp of pijn.
Bij Apothekers en Drogisten. Doos 60 ct.
op zichzelf niets bijzonders is, daar er wel
eens meer juffrouwen naar België gaan. De
bewuste juffrouw was lang niet van de dik
ste integendeel, eerder een der magerste
vrouwelijke schoonheden uit de omgeving van
voornoemd grensdorp. Deze magere juffrouw
passeerde de grens, vertoefde ongeveer twee
uren op Belgischen bodem en kwam toen
weer terug. Doch wie schetst de verbazing
der grensbeambten, toen zij daar dezelfde
vrouw van daarstraks zagen terugkeeren met
een figuur, dat plotseling een omvang had
gekregen zooals men dat gelukkig zelden
aanschouwt. De verbazing sloeg spoedig over
tot achterdocht toen de grensbeambten er
zich rekenschap van gaven, dat het toch niet
mogelijk was ook niet in België om in
twee uren tijds een dergelijke „verdikkings-
kuur" te doen, dat iemand van zoo goed als
vel en botten uitgroeit tot een der zwaarsten
van lijf en leden. Men kon maar niet be
grijpen wat het mensch in die paar uren in
België uitgespookt had en daarom werd ze
maar even apart geroepen om antwoord te
geven op de vraag hoe zij 't klaar gespeeld
W——E3KJ—Hl limiBI—
had in zulk een korten tijd een zoodanig ge
zond figuur te krijgen. Het -antwoord bleek
toen te bestaan uit niet minder dan 15 jum
pers, die de vrouw over elkaar had aange
trokken en die zij zoo over de grens trachtte
te smokkelen. Het gevolg was dat ze alle
jumpers weer een voor een kon uittrekken en
op het grenskantoor moest achterlaten,
waarmede ze haar normaal of abnormaal
mager figuur weer ineens terug had, plus
een bekeuring.
Vreemde visioenen. De
Engelsche bladen publiceeren berichten over
zonderlinge gebeurtenissen, welke te Middle-
ton, een plaatsje in het graafschap Suffolk,
zouden zijn voorgekomen.
Een zevenjarige jongen heeft er, volgens
zijn zeggen, gedurende de laatste weken, een
aantal visioenen gehad; waarin hem een
glanzende vrouw verscheen. Deze verschij
ning nu, deelde hem eenige dagen geleden
mede, dat zich op eenige plaatsen in de mu
ren van de kerk kijkgaten bevonden. Deze
openingen werden in vroeger eeuwen door de
leprozen gebruikt om bij de godsdienstoefe
ning tegenwoordig te kunnen zijn, zonder een
gevaar voor besmetting der dorpelingen op te
leveren. Later werden de gaten met een dun
ne pleisterlaag bedekt
Deze droom werd den geestelijke medege
deeld en deze begon de muren met een scherp
stuk ijzer te bewerken, om de vroegere ope
ningen te zoeken, maar hij mocht daar niet
in slagen. Daarop vroeg men den jongen, de
plekken aan te wijzen en na heel wat bidden
en smeeken, verklaarde het kind, dat over
het algemeen erg geheimzinnig deed als zijn
droomen ter sprake kwamen, zich daartoe be
reid. Op de plekken, die de jongen aanwees,
werden toen werkelijk de oude gaten gevon
den. Foto's van gedeelten van de kerk, mes
den geestelijke bij de door het kind aange
wezen en daarna weer opengemaakte gaten,
illustreeren de courantenartikelen.
De droomen van den 7-jarigen jongen zijn
echter niet de eenige bovennatuurlijke, ge
beurtenissen, welke zich in het oude dorpje
afspelen. De geestelijke, de organist (vader
van den visionnairen jongen) en vele andere
dorpelingen verklaren, dat zy sedert Kerstmis
op verschillende tijden heerlijke visioenen van
engelen hebben gehad. Dit gebeurde zoowel
bij dag als bij nacht en binnen zoowel als
buiten de kerk.
De geestelijke verklaarde o.a., dat hijzelf
met verschillende jongens en meisjes van het
koor op een avond engelen langs den hemel
zag zweven.
De dorpelingen zijn zoo sterk onder den in
druk van deze buitengewone voorvallen, dat
men ze haast niet aan 't praten kan krijgen,
aldus de verslaggever van de „Daily Mail".
Een 16-jarige jongen vertelde hem, dat hij
het eerst de visioenen gezien had.
„Ik zat in de eetkamer van de pastorie"
verklaarde hij, „toen ik een vrouwengestalte
op het grasveld in den tuin zag. Zij straalde
een mooi blauwachtig licht uit en droeg een
nauwsluitende kap, zooals die van een non.
Ik was erg bang en zei niets, totdat de gees
telijke binnenkwam. Deze zag de gestalte ook
en wees my er op en toen zei ik, dat ik haar
al gezien had".
Duizenden stroomen nu naar Middleton. Er
zijn geen bussen en auto's genoeg om de
nieuwsgierigen te vervoeren.
Gevangenen ontsnapt.—
Te Croydon zyn vier gevangenen, die een
swastikasleutel gebruikten als een schroeven
draaier, uit een cel in het gemeentehuis ont
snapt. De gevangenen, jongelieden van 18
tot 26 jaar, waren in deze cel opgesloten
wegens diefstal van automobielen en hand-
taschjes. Zij hadden kans gezien om een
yzeren bout voor het raam van de cel los te
schroeven en door het raam de vlucht te
nemen in de gang, die langs den ingang van
een der rechtbanken in het gemeentehuis
loopt en onder den grond verbonden is met
het politiebureau van Croydon aan de an
dere zijde van den weg. De gevangenen zoch
ten hun weg naar het hoofdgebouw van het
gemeentehuis, waar het vol stond met men-
schen, die belasting kwamen betalen of an
dere zaken te doen hadden. De gevangenen
stapten flink naar de deur, waar zy ge-
uniformde oppassers passeerden en stapten
door draaideuren de straat op. Spoedig ont
dekte men echter wat gebeurd was en werd
er alarm geslagen. Tot nog toe is de politie er
in geslaagd slechts één der ontvluchten weer
op te vangen.
HOOGWATER TE VLISSINGEN
Februari
Zondag
19
7.42
20.38
Maandag
20
9.23
22.15
Dinsdag
21
10.56
23.30
Woensdag
22
12.04
AGENDA
van publieke vermakelijkheden,
vergaderingen, enz.
Alhambra-theater. Van Vrijdag 11 tot en
met Donderdag 23 Februari„Ser
geant X" en „Wat het leven verwoest".
Zaterdag en Zondag matinee met
Robinson Crusoe".
Luxor-theater. Van Vrijdag 11 tot en met
Donderdag 23 Februari„Duivelsha-
ven" en „El Capone in de knel"
Zondag matinee met „Robinson Cru
soe".
Dinsdag 21 Februari. Openbare vergade
ring „de Dageraad", „de Oude Vriend
schap". 8 uvr.
Donderdag 23 Februari. „De Vereenigde
Schouwspelers", Instituut voor Arbeiders
ontwikkeling, Concertgebouw. 8 uur.
MIDDELBURG.
Dinsdag 21 Februari. Filmavond Ned.
Christ. Reisvereeniging, Bogardzaal, 8
uur.
Het cadeau.
Het cadeautje voor tante Hermien was
gekocht. Na schier eindelooze beraadslagingen
hadden ze zich bepaald tot een zilveren
slaapkamerklokje, een fijn, luxueus dingetje,
waarvan hij eerst beweerd had, dat het voor
tante Hermien veel te modern was, welk
argument echter zijn kracht verloor toen
hij den zeer billijken prijs vernam. Thuis
gekomen hadden ze het elegante uurwerkje
opnieuw bewonderd en zij had met stelligheid
gezegd, dat het wel een cadeau van minstens
drie of vier tientjes leek
„Ach wat een geklets had hij uitgeroepen
en er een gezicht by getrokken alsof hy nog
voor zich zelf er aan toevoegde*: „Die idiote
vrouwen tochMaar niettegenstaande dit,
moest hy toch toegeven, dat het een cadeau
was, dat veel duurder leek dan zij er voor
betaald hadden.
En nu lag het klokje, in donzige roze
watten verpakt, in de kast, afwachtend het
tijdstip waarop het naar tante Hermien zou
verhuizen.
Het was nog een week vóór tante's
huwelyksdag, maar hy had gezegd „Laten
we asjeblieft niet op 't laatste nippertje naar
iets gaan kijkenEn zy, altyd dadelijk
klaar als er iets te koopen viel, had gretig
toegestemd.
Maar hoe kreeg tante het klokje in
(handen? Want tante Hermien was weduwe
en voor het eerst zou ze dien dag alléén
herdenken en ze wisten niet of tante het wel
prettig zou vinden op dien herinneringsdatum
bezoek te krijgen. Maar ze wilden de oude
dame in ieder geval een bewijs geven, dat
ze dien dag, nu ook Gerard er niet meer was,
toch niet waren vergetenvandaar het
zilveren klokje.
Zij was degeen, die de vraag opwierp
„Nu hebben we voor tante Hermien wel een
klokje gekocht, maar hoe denk je haar dat
te geven?"
„Hè? Wat?" vroeg hij verstrooid. „O ja,
dat klokje.... Nou, gewoon, hè?"
„Gewoon Gewoon bitste zij. „Wat is nu
gewoon? Hè, wat kun jij iemand toch rare
antwoorden geven
„Rare antwoorden Hoezoo liefste
„Schei uit met je liefsteDaar meen je
toch niets vanviel ze kribbig uit.
Hy keek haar een oogenblik verbaasd aan.
„O.oh zei hij toen tergend langzaam en
met nadruk. „Waait de wind uit dién hoek
„Er is heelemaal geen wind en er is
heelemaal geen hoekstoof zy op.
„O neen Nou enfin.Je trekt me anders
het gezichtje wel
„Wonder smaalde ze. „Wonder als je niet
eens behoorlijk antwoord krijgt op wat je
vraagtEn wat vraag ik Toch zeker niets
onbillijks, hè? Toch zeker geen bontmantel
en toch zeker geen nieuwe japon.... hoewel
ik die hard noodig heb."
„Er is heelemaal geen wind en er is
heelemaal geen hoekzei hy spottend.
„Treiter me niet zoo kwam ze stamp
voetend. „Van die japon is waar, maar daar
wil ik het nu niet over hebben
„Je spreekt er toch maar over."
„Omdat jij me er toe brengt...."
„Ik Neen, nou wordt-ie prachtigIk heb
geen woord over een japon gezegdAls ik
het over japonnen zou hebben, dan zou ik
zeggen, dat je er veel te veel hebt. Veel te
veel
„O ja, dat kennen weJij zult nooit je
oogen leeren gebruiken
„Ik gebruik ze veel te goed, dót wil je
zeggen
„Dat's een beleediging Dat's een schande-
lyke beleedigingWil je soms beweren, dat
ik dingen doe die ik voor je wil verbergen
„Hoor je my zooiets zeggen Mensch,
gebruik toch je verstand Hoor je me hier
over één woord zeggen?"
„Neen, niet zooals ik het doe. Daar ben je
te laf voor. Maar ik ken je Ik weet wat er
achter die zoogenaamde onschuldige op
merkingen van je schuilt. O, een schande is
het, een schande om zooiets te zeggenGooi
me liever vierkant in 't gezicht, dat ik je
bedriegDat wil je immersDat wil je
immers
Ze snikte eensklaps hartverscheurend. Een
vloed van tranen brak los en met een voddig
kanten zakdoekje probeerde ze hem te
stelpen.
„Nooit heb ik iets gedaan wat het daglicht
niet kon velengierde ze. „NooitNooit
Maar jy Jij bent geen goede, zuinige vrouw
waard Jy moest een vrouw hebben, die geen
steek om je gafDie je met kapotte kleeren
liet loopen Die al je geld uitgaf en schulden
maakte enneenne
„Nou, jij wenseht me ook niet veel goeds
zei hy beduusd.
„Dat wensch ik toch ook nietsnikte ze.
„Dat zeg ik alleen maar zoo. Je verdiende
hetEen egoïst ben jeAltijd geweest
altyd zeg ik je Om my heb je je nooit be
kommerd Ik kwam er nooit op aan Als jy
maar je eten en je schoone kleeren op tijd
krygt! Hoe het met mij gesteld is, laat je
koud. O, ik ben vast niet by m'n verstand
geweest toen ik met je trouwde Vast -niet
Vast niet
Haar blonde krulletjeshoofd bonsde voor
over op haar armen. Haar schoudertjes
schokten van diepe snikken.
„Och maar kindje," zei hij verteederd,
„Och maar schat dan tochWind je nou
niet zoo op, lieveling Zeg toch niet van die
akelige dingen. Daar doe je me immers ver
driet mee
„Akelige dingen? Ik zeg geen akelige din
gen 't Is de waarheid
Hy trok zyn handen, die hy liefkoozend
om haar schouders had gelegd, weer terug.
„O, en dat noem je dan niét akelig stelde
hij vast. „Die waarheid vind je prettig
Zeg dan liever ronduit, dat je van mij schei
den wilt
„Wat zeg je daar Ze keek hem onthutst
aan. „Scheiden Ik Wy
„Dat bedoel je toch
„Ik O wat gemeen Wat een infame
streek om me jouw wensch als de myne op te
dringen Jy wilt van me af Jij wilt van
me scheiden O, ik heb het al lang gemerkt
Werken moest hy 's avondsConferenties
houden met zakenrelaties Welja, welja
Geen pen heb je op papier gehad Geen
kantoor heb je gezienUitgeweest ben je,
wie weet met wie En ik...."
„Hou je mondschreeuwde hy. „Je gaat
te ver Waarachtig, je gaat te ver Schaam
jij je niet
„Ik? Waarvoor zou ik me schamen? jy
behoort dat te doenJy, die me altyd maar
wat op de mouw hebt gespeld; Jy, die....
„Betty, pas op Ik zweer je, dat myn ge
duld niet eindeloos is Je maakt iemand dol
je maakt...."
De bel ratelde door het huis, venynig en
met nadruk. Ze schrokken er allebei van.
Terwijl hy de gang inliep, ordende zy heur
haren en tegelykertyd zochten haar oogen
haar handtaschje, waarin haar poederdoos je
zat. Want wat zag ze er uitmet spy t
zag ze in den spiegel, dat het huilen haar
er niet mooier op had gemaakt.
„Het was de post," kwam hy weer binnen.
„En zeg schat, luister eens, er is een brief
kaart van tante Hermien, waaroj ze vraagt
of wy lust hebben den avond van haar hu
welyksdag by haar te komen eten. Alle
machtig aardig, niet Maar zeg lieverd, wat
zei jy daarstraks ook weer van dat klokje,
dat we voor tante hebben gekocht
„Ik Ze poederde haar fyne neusje. „O,
dat weet ik niet meer. Maar we kunnen het
nu mooi dien avond meenemen en zetten het
dan stilletjes in haar slaapkamer neer. Vind
je dat geen goed idéé
„Ik vind maar één ding," zei hy. „Dat jy
myn mooie, lieve, verstandige vrouwtje bent
Avondkleeding.
Soberewollen stoffen vieren
hoogtij.
Aller oogen zyn altyd, waar het modezaken
betreft, op Parys gevestigd. Parys mag de
onzinnigste dingen lanceeren, zy blyft Parijs,
zy behoudt haar naam als modecentrum en
de gretige belangstelling van iedere vrouw,
die voor den uiteriyken kant van haar ver-
schyning niet onverschillig is. Al zyn dan
ook sommige herfstcreaties, die Parys in die
dagen heeft gebracht, wel ietwat vreemd ge
weest, daarom staat men toch nog geenszins
sceptisch, ongeloovig of 'onverschillig tegen
over wat thans aan de orde is. We mogen er
wel aan toevoegen GelukkigWant wat
Parys op het oogenblik lanceert, is zonder
twijfel het navolgen waard. Vooral waar het
de avondkleeding betreft, die nu, waar het
nog volop winter is, midden in aller belang-
stelling staat.
Eigenlyk is in Parys de versobering der
avondkleeding al in het najaar begonnen.
Men zag toén japonnetjes van mousseline,
piqué, shantung, voile en meer van deze
stofjes, die 's zomers zooveel furore maken.
Maar uit den aard der zaal: bleven deze
toiletjes beperkt tot de jeugd. Het zou wel
wat belaohelyk zyn geweest als een vrouw
van veertig in een bedrukt mousselientje of
in een shantung haar entrée in schouwburg
of concertzaal had gemaakt.
Maar wat zien we nu Iedere Parisiene,
van welken leeftyd ook, kan zich voor den
avond kleeden inwolEn per slot van
rekening waarom ook niet Het fluweel is
toch ook al reeds lang geaccepteerd als weef
sel voor avondjaponnen Bovenciien zyn de
wollen stoffen tegenwoordig zóó soepel en
fraai, dat ze met allerlei zyden weefsels ge
rust kunnen wedijveren.
Het spreekt echter vanzelf, dat er een be
kwame hand voor noodig is om de wollen
japon zoo te maken, dat zy een apart genre
vertegenwoordigt en niet geiyk wordt aan de
toiletjes, die 's morgens en 's middags en by
alle denkbare gelegenheden gedragen worden.
Niet alleen door het décolleté, door de vleu
gel- of halve mouwen en door den langen
rok kan dit cachet verkregen worden, maar
meer nog door den geheelen snit, door de
met zorg gekozen garneering óf.... door het
ontbreken van iedere garneering. Zoo zou
byvoorbeeld een japon van zwart laken met
een diep rugdécoleté gegarneerd kunnen wor
den met een strik van ongenaaide pareltjes of
straszdiamantjes. Een japon van wijnroode
wollen crêpe zou gegarneerd kunnen zyn met
een breede, gedrapeerde ceintuur van rood
fluweel, terwijl de mouwtjes, kort en gedoft,
van hetzelfde fluweel zouden kunnen wezen.
Galacotuums zyn deze wollen avondjapon
nen natuuriyk niet, maar wie gaat er in de
zen nog naar een galaparty Het zyn nog
alleen de kleine uitgangetjes, zooals schouw
burg, diner en bal, waarvoor toilet gemaakt
wordt en Parys komt alweer de eer toe hier
voor den meest smaakvollen en practischen
toon aan te geven.
dig overlezen van de raadgevingen doet ons
al duidelyk inzien, dat we er iets mee kun
nen bereiken.
Wat byvoorbeeld uit te voeren met een
restje stamppot (hutspot was het in het
voorgestelde geval), dat eigenlijk te klein is
om als opgewarmd hapje nog dienst te doen
Een praktische huisvrouw kwam op 't idee
het op een zacht vuur al roerende te ver
mengen met kleine scheutjes melk, tot het
ten slotte op de normale soepdikte was ge
bracht. Natuurlyk ontbrak er aan dat soepje
het „pittige", dat we nu eenmaal van soep
verwachten. Geen nood een paar Maggi's
bouillonblokjes in de kokende soep opgelost
brachten dadelyk het gewenschte effect
teweeg. Het flauwe van de melk was ver
dwenen, terwijl de voedzaamheid van de melk
was behouden en het onoogelyke kliekje dus
was geworden tot een gerecht, waarvan aan
ieder een kopje-vol kon worden verstrekt bij
de twaalfuur-boterham.
Een andere huisvrouw wist van zoo'n restje
stamppot of aardappelpurée een aantal sma
kelijk „belegde" boterhammen te maken
het mes sneed daarbij aan twee kanten, want
ze hielp zich met die uitvinding meteen heen
door een hoeveelheid oud brood. Ze sneed van
dat brood gewone boterhammen tn roosterde
die aan weerskanten lichtbruin. Tegelijker-
tyd warmde ze het „hapje" voorzichtig op,
gaf er met een beetje melk de noodige
„Smeuïgheid" aan en haalde den smaak op
met eenige druppels Maggi's Aroma en een
tikje zout. Ze roerde door het warme mengsel
de hoeveelheid boter, die ze anders voor het
smeren van de boterhammen noodig zou ge
had hebben en ze bracht nu op elke geroos
terde snee vlug een laagje van het warm
mengsel over. Ze voorkwam op die manier het
vrij overvloedige botergebrcuk, dat gewoonlyk
vastzit aan geroosterd brood (een ware bo-
terdief en ze bracht toch een smakelyke
verrassing op tafel, die van alle kanten werd
toegejuicht.
't Spreekt wel vanzelf, dat deze toepas
sing even goed kan worden gemaakt van een
klein restje vleesch of visch, met fyngedre-
ven aardappelen tot een mengseltje gewarmd
en daarna ove brood al of niet geroosterd
uitgespreid. Van een hoeveelheid, die mis
schien als normale portie slechts voor één
persoon zou passen, wordt op die manier
geprofiteerd door 4 a 5 personen.
Zouden we wél over een stukje vleesch of
visch, maar niet over koude aardappelen be
schikken, dan laat zich een smeerbaar meng
sel ook heel goed samenstellen met behulp
van een restje gekookte ryst of geweekt
brood. Natuuriyk moeten we in zoo'n geval
er aan denken, dat én ryst én brood uit zich
zelf vry flauw zijn (Flauwer zelfs dan de
zoopas enoemde aardappelen) we zullen
den smaak dus zeker moeten verhoogen door
de toevoeging van pittige, aromatische be-
standdeeleneen druppeltje of wat Maggi's
Aroma, een snuifje peper of kerrie, wat fyn-
gehakte peterselie, een paar lepels bouillon
(van een Maggi's bouillonblokje), misschien
een tikje mosterd.dat zijn alle zeer bruik
bare middeltjes.
Geen enkele maal mogen wij vergeten, dat
het succes van de „hapjes" afhankelyk is van
de smaakverandering, die aan de restjes
wordt gegeven!
Me,tp.,koontje voor kinderscïïortjës, JürftJès, kleedjes, lambriseringen
enz. Het motiefje wordt telkens, met eenige tusschem iiiinte herhaald.
Overschotjes.
Meer Jan ooit nemen we ons tegenwoordig
voor niets te laten verloren gaan wat voor
onze voeding nog waarde kan hebbenook
de onaanzienlijkste restjes woiden voor het
een of ander doel nog bruikbaar gemaakt.
En het is merkwaardig hoe vindingrijk we op
dit gebied worden als we eenmaal zyn be
gonnen met het uitdenken van mogeiyk-
hedenhet gaat er mee als met de kruis
woord- en andere puzzleshoe meer we er
oplossen, des te gemakkelijker gaat het
ons af.
Zou het niet de moeite waard zyn om in
dit opzicht te profiteeren van eikaars onder
vindingen
Welnu, we laten hier eenige bedenkseltje.'
volgen, waarvan men ons verzekerd heeft
dat ze doeltreffend zijn. Trouwens, een een
Vragen moeten worden gericht aan De
venbus dezer courant. Anonieme brieven
komen voor beantwoording niet in
aanmerking.
Mevr. A. S. te VI. Een el: van vallen op
aet ys, mevrouw Het is me niet erg duidelyk
wat u hiermee bedoelt. Misschien is de man
tel van een glanzende stof gemaakt en is de
plek, die met het ys in aanraking is geweest,
dof geworden. In dit geval doet u het best
den geheelen mantel af te glanzen, zooals dit
heet. Dit geschiedt door hem onder een voch
ten doek met heet ijzer te persen.