Voor aHen die Sukkelen met verstopping en moeilijken, tragen en onregelmatigen Stoelgang zijn Mijnhardi's Laxeertabieiten onmisbaar. Werken vlug zender kramp of pijn. Bij Apothekers en Drogisten. Doos 60 ct. op zichzelf niets bijzonders is, daar er wel eens meer juffrouwen naar België gaan. De bewuste juffrouw was lang niet van de dik ste integendeel, eerder een der magerste vrouwelijke schoonheden uit de omgeving van voornoemd grensdorp. Deze magere juffrouw passeerde de grens, vertoefde ongeveer twee uren op Belgischen bodem en kwam toen weer terug. Doch wie schetst de verbazing der grensbeambten, toen zij daar dezelfde vrouw van daarstraks zagen terugkeeren met een figuur, dat plotseling een omvang had gekregen zooals men dat gelukkig zelden aanschouwt. De verbazing sloeg spoedig over tot achterdocht toen de grensbeambten er zich rekenschap van gaven, dat het toch niet mogelijk was ook niet in België om in twee uren tijds een dergelijke „verdikkings- kuur" te doen, dat iemand van zoo goed als vel en botten uitgroeit tot een der zwaarsten van lijf en leden. Men kon maar niet be grijpen wat het mensch in die paar uren in België uitgespookt had en daarom werd ze maar even apart geroepen om antwoord te geven op de vraag hoe zij 't klaar gespeeld W——E3KJ—Hl limiBI— had in zulk een korten tijd een zoodanig ge zond figuur te krijgen. Het -antwoord bleek toen te bestaan uit niet minder dan 15 jum pers, die de vrouw over elkaar had aange trokken en die zij zoo over de grens trachtte te smokkelen. Het gevolg was dat ze alle jumpers weer een voor een kon uittrekken en op het grenskantoor moest achterlaten, waarmede ze haar normaal of abnormaal mager figuur weer ineens terug had, plus een bekeuring. Vreemde visioenen. De Engelsche bladen publiceeren berichten over zonderlinge gebeurtenissen, welke te Middle- ton, een plaatsje in het graafschap Suffolk, zouden zijn voorgekomen. Een zevenjarige jongen heeft er, volgens zijn zeggen, gedurende de laatste weken, een aantal visioenen gehad; waarin hem een glanzende vrouw verscheen. Deze verschij ning nu, deelde hem eenige dagen geleden mede, dat zich op eenige plaatsen in de mu ren van de kerk kijkgaten bevonden. Deze openingen werden in vroeger eeuwen door de leprozen gebruikt om bij de godsdienstoefe ning tegenwoordig te kunnen zijn, zonder een gevaar voor besmetting der dorpelingen op te leveren. Later werden de gaten met een dun ne pleisterlaag bedekt Deze droom werd den geestelijke medege deeld en deze begon de muren met een scherp stuk ijzer te bewerken, om de vroegere ope ningen te zoeken, maar hij mocht daar niet in slagen. Daarop vroeg men den jongen, de plekken aan te wijzen en na heel wat bidden en smeeken, verklaarde het kind, dat over het algemeen erg geheimzinnig deed als zijn droomen ter sprake kwamen, zich daartoe be reid. Op de plekken, die de jongen aanwees, werden toen werkelijk de oude gaten gevon den. Foto's van gedeelten van de kerk, mes den geestelijke bij de door het kind aange wezen en daarna weer opengemaakte gaten, illustreeren de courantenartikelen. De droomen van den 7-jarigen jongen zijn echter niet de eenige bovennatuurlijke, ge beurtenissen, welke zich in het oude dorpje afspelen. De geestelijke, de organist (vader van den visionnairen jongen) en vele andere dorpelingen verklaren, dat zy sedert Kerstmis op verschillende tijden heerlijke visioenen van engelen hebben gehad. Dit gebeurde zoowel bij dag als bij nacht en binnen zoowel als buiten de kerk. De geestelijke verklaarde o.a., dat hijzelf met verschillende jongens en meisjes van het koor op een avond engelen langs den hemel zag zweven. De dorpelingen zijn zoo sterk onder den in druk van deze buitengewone voorvallen, dat men ze haast niet aan 't praten kan krijgen, aldus de verslaggever van de „Daily Mail". Een 16-jarige jongen vertelde hem, dat hij het eerst de visioenen gezien had. „Ik zat in de eetkamer van de pastorie" verklaarde hij, „toen ik een vrouwengestalte op het grasveld in den tuin zag. Zij straalde een mooi blauwachtig licht uit en droeg een nauwsluitende kap, zooals die van een non. Ik was erg bang en zei niets, totdat de gees telijke binnenkwam. Deze zag de gestalte ook en wees my er op en toen zei ik, dat ik haar al gezien had". Duizenden stroomen nu naar Middleton. Er zijn geen bussen en auto's genoeg om de nieuwsgierigen te vervoeren. Gevangenen ontsnapt.— Te Croydon zyn vier gevangenen, die een swastikasleutel gebruikten als een schroeven draaier, uit een cel in het gemeentehuis ont snapt. De gevangenen, jongelieden van 18 tot 26 jaar, waren in deze cel opgesloten wegens diefstal van automobielen en hand- taschjes. Zij hadden kans gezien om een yzeren bout voor het raam van de cel los te schroeven en door het raam de vlucht te nemen in de gang, die langs den ingang van een der rechtbanken in het gemeentehuis loopt en onder den grond verbonden is met het politiebureau van Croydon aan de an dere zijde van den weg. De gevangenen zoch ten hun weg naar het hoofdgebouw van het gemeentehuis, waar het vol stond met men- schen, die belasting kwamen betalen of an dere zaken te doen hadden. De gevangenen stapten flink naar de deur, waar zy ge- uniformde oppassers passeerden en stapten door draaideuren de straat op. Spoedig ont dekte men echter wat gebeurd was en werd er alarm geslagen. Tot nog toe is de politie er in geslaagd slechts één der ontvluchten weer op te vangen. HOOGWATER TE VLISSINGEN Februari Zondag 19 7.42 20.38 Maandag 20 9.23 22.15 Dinsdag 21 10.56 23.30 Woensdag 22 12.04 AGENDA van publieke vermakelijkheden, vergaderingen, enz. Alhambra-theater. Van Vrijdag 11 tot en met Donderdag 23 Februari„Ser geant X" en „Wat het leven verwoest". Zaterdag en Zondag matinee met Robinson Crusoe". Luxor-theater. Van Vrijdag 11 tot en met Donderdag 23 Februari„Duivelsha- ven" en „El Capone in de knel" Zondag matinee met „Robinson Cru soe". Dinsdag 21 Februari. Openbare vergade ring „de Dageraad", „de Oude Vriend schap". 8 uvr. Donderdag 23 Februari. „De Vereenigde Schouwspelers", Instituut voor Arbeiders ontwikkeling, Concertgebouw. 8 uur. MIDDELBURG. Dinsdag 21 Februari. Filmavond Ned. Christ. Reisvereeniging, Bogardzaal, 8 uur. Het cadeau. Het cadeautje voor tante Hermien was gekocht. Na schier eindelooze beraadslagingen hadden ze zich bepaald tot een zilveren slaapkamerklokje, een fijn, luxueus dingetje, waarvan hij eerst beweerd had, dat het voor tante Hermien veel te modern was, welk argument echter zijn kracht verloor toen hij den zeer billijken prijs vernam. Thuis gekomen hadden ze het elegante uurwerkje opnieuw bewonderd en zij had met stelligheid gezegd, dat het wel een cadeau van minstens drie of vier tientjes leek „Ach wat een geklets had hij uitgeroepen en er een gezicht by getrokken alsof hy nog voor zich zelf er aan toevoegde*: „Die idiote vrouwen tochMaar niettegenstaande dit, moest hy toch toegeven, dat het een cadeau was, dat veel duurder leek dan zij er voor betaald hadden. En nu lag het klokje, in donzige roze watten verpakt, in de kast, afwachtend het tijdstip waarop het naar tante Hermien zou verhuizen. Het was nog een week vóór tante's huwelyksdag, maar hy had gezegd „Laten we asjeblieft niet op 't laatste nippertje naar iets gaan kijkenEn zy, altyd dadelijk klaar als er iets te koopen viel, had gretig toegestemd. Maar hoe kreeg tante het klokje in (handen? Want tante Hermien was weduwe en voor het eerst zou ze dien dag alléén herdenken en ze wisten niet of tante het wel prettig zou vinden op dien herinneringsdatum bezoek te krijgen. Maar ze wilden de oude dame in ieder geval een bewijs geven, dat ze dien dag, nu ook Gerard er niet meer was, toch niet waren vergetenvandaar het zilveren klokje. Zij was degeen, die de vraag opwierp „Nu hebben we voor tante Hermien wel een klokje gekocht, maar hoe denk je haar dat te geven?" „Hè? Wat?" vroeg hij verstrooid. „O ja, dat klokje.... Nou, gewoon, hè?" „Gewoon Gewoon bitste zij. „Wat is nu gewoon? Hè, wat kun jij iemand toch rare antwoorden geven „Rare antwoorden Hoezoo liefste „Schei uit met je liefsteDaar meen je toch niets vanviel ze kribbig uit. Hy keek haar een oogenblik verbaasd aan. „O.oh zei hij toen tergend langzaam en met nadruk. „Waait de wind uit dién hoek „Er is heelemaal geen wind en er is heelemaal geen hoekstoof zy op. „O neen Nou enfin.Je trekt me anders het gezichtje wel „Wonder smaalde ze. „Wonder als je niet eens behoorlijk antwoord krijgt op wat je vraagtEn wat vraag ik Toch zeker niets onbillijks, hè? Toch zeker geen bontmantel en toch zeker geen nieuwe japon.... hoewel ik die hard noodig heb." „Er is heelemaal geen wind en er is heelemaal geen hoekzei hy spottend. „Treiter me niet zoo kwam ze stamp voetend. „Van die japon is waar, maar daar wil ik het nu niet over hebben „Je spreekt er toch maar over." „Omdat jij me er toe brengt...." „Ik Neen, nou wordt-ie prachtigIk heb geen woord over een japon gezegdAls ik het over japonnen zou hebben, dan zou ik zeggen, dat je er veel te veel hebt. Veel te veel „O ja, dat kennen weJij zult nooit je oogen leeren gebruiken „Ik gebruik ze veel te goed, dót wil je zeggen „Dat's een beleediging Dat's een schande- lyke beleedigingWil je soms beweren, dat ik dingen doe die ik voor je wil verbergen „Hoor je my zooiets zeggen Mensch, gebruik toch je verstand Hoor je me hier over één woord zeggen?" „Neen, niet zooals ik het doe. Daar ben je te laf voor. Maar ik ken je Ik weet wat er achter die zoogenaamde onschuldige op merkingen van je schuilt. O, een schande is het, een schande om zooiets te zeggenGooi me liever vierkant in 't gezicht, dat ik je bedriegDat wil je immersDat wil je immers Ze snikte eensklaps hartverscheurend. Een vloed van tranen brak los en met een voddig kanten zakdoekje probeerde ze hem te stelpen. „Nooit heb ik iets gedaan wat het daglicht niet kon velengierde ze. „NooitNooit Maar jy Jij bent geen goede, zuinige vrouw waard Jy moest een vrouw hebben, die geen steek om je gafDie je met kapotte kleeren liet loopen Die al je geld uitgaf en schulden maakte enneenne „Nou, jij wenseht me ook niet veel goeds zei hy beduusd. „Dat wensch ik toch ook nietsnikte ze. „Dat zeg ik alleen maar zoo. Je verdiende hetEen egoïst ben jeAltijd geweest altyd zeg ik je Om my heb je je nooit be kommerd Ik kwam er nooit op aan Als jy maar je eten en je schoone kleeren op tijd krygt! Hoe het met mij gesteld is, laat je koud. O, ik ben vast niet by m'n verstand geweest toen ik met je trouwde Vast -niet Vast niet Haar blonde krulletjeshoofd bonsde voor over op haar armen. Haar schoudertjes schokten van diepe snikken. „Och maar kindje," zei hij verteederd, „Och maar schat dan tochWind je nou niet zoo op, lieveling Zeg toch niet van die akelige dingen. Daar doe je me immers ver driet mee „Akelige dingen? Ik zeg geen akelige din gen 't Is de waarheid Hy trok zyn handen, die hy liefkoozend om haar schouders had gelegd, weer terug. „O, en dat noem je dan niét akelig stelde hij vast. „Die waarheid vind je prettig Zeg dan liever ronduit, dat je van mij schei den wilt „Wat zeg je daar Ze keek hem onthutst aan. „Scheiden Ik Wy „Dat bedoel je toch „Ik O wat gemeen Wat een infame streek om me jouw wensch als de myne op te dringen Jy wilt van me af Jij wilt van me scheiden O, ik heb het al lang gemerkt Werken moest hy 's avondsConferenties houden met zakenrelaties Welja, welja Geen pen heb je op papier gehad Geen kantoor heb je gezienUitgeweest ben je, wie weet met wie En ik...." „Hou je mondschreeuwde hy. „Je gaat te ver Waarachtig, je gaat te ver Schaam jij je niet „Ik? Waarvoor zou ik me schamen? jy behoort dat te doenJy, die me altyd maar wat op de mouw hebt gespeld; Jy, die.... „Betty, pas op Ik zweer je, dat myn ge duld niet eindeloos is Je maakt iemand dol je maakt...." De bel ratelde door het huis, venynig en met nadruk. Ze schrokken er allebei van. Terwijl hy de gang inliep, ordende zy heur haren en tegelykertyd zochten haar oogen haar handtaschje, waarin haar poederdoos je zat. Want wat zag ze er uitmet spy t zag ze in den spiegel, dat het huilen haar er niet mooier op had gemaakt. „Het was de post," kwam hy weer binnen. „En zeg schat, luister eens, er is een brief kaart van tante Hermien, waaroj ze vraagt of wy lust hebben den avond van haar hu welyksdag by haar te komen eten. Alle machtig aardig, niet Maar zeg lieverd, wat zei jy daarstraks ook weer van dat klokje, dat we voor tante hebben gekocht „Ik Ze poederde haar fyne neusje. „O, dat weet ik niet meer. Maar we kunnen het nu mooi dien avond meenemen en zetten het dan stilletjes in haar slaapkamer neer. Vind je dat geen goed idéé „Ik vind maar één ding," zei hy. „Dat jy myn mooie, lieve, verstandige vrouwtje bent Avondkleeding. Soberewollen stoffen vieren hoogtij. Aller oogen zyn altyd, waar het modezaken betreft, op Parys gevestigd. Parys mag de onzinnigste dingen lanceeren, zy blyft Parijs, zy behoudt haar naam als modecentrum en de gretige belangstelling van iedere vrouw, die voor den uiteriyken kant van haar ver- schyning niet onverschillig is. Al zyn dan ook sommige herfstcreaties, die Parys in die dagen heeft gebracht, wel ietwat vreemd ge weest, daarom staat men toch nog geenszins sceptisch, ongeloovig of 'onverschillig tegen over wat thans aan de orde is. We mogen er wel aan toevoegen GelukkigWant wat Parys op het oogenblik lanceert, is zonder twijfel het navolgen waard. Vooral waar het de avondkleeding betreft, die nu, waar het nog volop winter is, midden in aller belang- stelling staat. Eigenlyk is in Parys de versobering der avondkleeding al in het najaar begonnen. Men zag toén japonnetjes van mousseline, piqué, shantung, voile en meer van deze stofjes, die 's zomers zooveel furore maken. Maar uit den aard der zaal: bleven deze toiletjes beperkt tot de jeugd. Het zou wel wat belaohelyk zyn geweest als een vrouw van veertig in een bedrukt mousselientje of in een shantung haar entrée in schouwburg of concertzaal had gemaakt. Maar wat zien we nu Iedere Parisiene, van welken leeftyd ook, kan zich voor den avond kleeden inwolEn per slot van rekening waarom ook niet Het fluweel is toch ook al reeds lang geaccepteerd als weef sel voor avondjaponnen Bovenciien zyn de wollen stoffen tegenwoordig zóó soepel en fraai, dat ze met allerlei zyden weefsels ge rust kunnen wedijveren. Het spreekt echter vanzelf, dat er een be kwame hand voor noodig is om de wollen japon zoo te maken, dat zy een apart genre vertegenwoordigt en niet geiyk wordt aan de toiletjes, die 's morgens en 's middags en by alle denkbare gelegenheden gedragen worden. Niet alleen door het décolleté, door de vleu gel- of halve mouwen en door den langen rok kan dit cachet verkregen worden, maar meer nog door den geheelen snit, door de met zorg gekozen garneering óf.... door het ontbreken van iedere garneering. Zoo zou byvoorbeeld een japon van zwart laken met een diep rugdécoleté gegarneerd kunnen wor den met een strik van ongenaaide pareltjes of straszdiamantjes. Een japon van wijnroode wollen crêpe zou gegarneerd kunnen zyn met een breede, gedrapeerde ceintuur van rood fluweel, terwijl de mouwtjes, kort en gedoft, van hetzelfde fluweel zouden kunnen wezen. Galacotuums zyn deze wollen avondjapon nen natuuriyk niet, maar wie gaat er in de zen nog naar een galaparty Het zyn nog alleen de kleine uitgangetjes, zooals schouw burg, diner en bal, waarvoor toilet gemaakt wordt en Parys komt alweer de eer toe hier voor den meest smaakvollen en practischen toon aan te geven. dig overlezen van de raadgevingen doet ons al duidelyk inzien, dat we er iets mee kun nen bereiken. Wat byvoorbeeld uit te voeren met een restje stamppot (hutspot was het in het voorgestelde geval), dat eigenlijk te klein is om als opgewarmd hapje nog dienst te doen Een praktische huisvrouw kwam op 't idee het op een zacht vuur al roerende te ver mengen met kleine scheutjes melk, tot het ten slotte op de normale soepdikte was ge bracht. Natuurlyk ontbrak er aan dat soepje het „pittige", dat we nu eenmaal van soep verwachten. Geen nood een paar Maggi's bouillonblokjes in de kokende soep opgelost brachten dadelyk het gewenschte effect teweeg. Het flauwe van de melk was ver dwenen, terwijl de voedzaamheid van de melk was behouden en het onoogelyke kliekje dus was geworden tot een gerecht, waarvan aan ieder een kopje-vol kon worden verstrekt bij de twaalfuur-boterham. Een andere huisvrouw wist van zoo'n restje stamppot of aardappelpurée een aantal sma kelijk „belegde" boterhammen te maken het mes sneed daarbij aan twee kanten, want ze hielp zich met die uitvinding meteen heen door een hoeveelheid oud brood. Ze sneed van dat brood gewone boterhammen tn roosterde die aan weerskanten lichtbruin. Tegelijker- tyd warmde ze het „hapje" voorzichtig op, gaf er met een beetje melk de noodige „Smeuïgheid" aan en haalde den smaak op met eenige druppels Maggi's Aroma en een tikje zout. Ze roerde door het warme mengsel de hoeveelheid boter, die ze anders voor het smeren van de boterhammen noodig zou ge had hebben en ze bracht nu op elke geroos terde snee vlug een laagje van het warm mengsel over. Ze voorkwam op die manier het vrij overvloedige botergebrcuk, dat gewoonlyk vastzit aan geroosterd brood (een ware bo- terdief en ze bracht toch een smakelyke verrassing op tafel, die van alle kanten werd toegejuicht. 't Spreekt wel vanzelf, dat deze toepas sing even goed kan worden gemaakt van een klein restje vleesch of visch, met fyngedre- ven aardappelen tot een mengseltje gewarmd en daarna ove brood al of niet geroosterd uitgespreid. Van een hoeveelheid, die mis schien als normale portie slechts voor één persoon zou passen, wordt op die manier geprofiteerd door 4 a 5 personen. Zouden we wél over een stukje vleesch of visch, maar niet over koude aardappelen be schikken, dan laat zich een smeerbaar meng sel ook heel goed samenstellen met behulp van een restje gekookte ryst of geweekt brood. Natuuriyk moeten we in zoo'n geval er aan denken, dat én ryst én brood uit zich zelf vry flauw zijn (Flauwer zelfs dan de zoopas enoemde aardappelen) we zullen den smaak dus zeker moeten verhoogen door de toevoeging van pittige, aromatische be- standdeeleneen druppeltje of wat Maggi's Aroma, een snuifje peper of kerrie, wat fyn- gehakte peterselie, een paar lepels bouillon (van een Maggi's bouillonblokje), misschien een tikje mosterd.dat zijn alle zeer bruik bare middeltjes. Geen enkele maal mogen wij vergeten, dat het succes van de „hapjes" afhankelyk is van de smaakverandering, die aan de restjes wordt gegeven! Me,tp.,koontje voor kinderscïïortjës, JürftJès, kleedjes, lambriseringen enz. Het motiefje wordt telkens, met eenige tusschem iiiinte herhaald. Overschotjes. Meer Jan ooit nemen we ons tegenwoordig voor niets te laten verloren gaan wat voor onze voeding nog waarde kan hebbenook de onaanzienlijkste restjes woiden voor het een of ander doel nog bruikbaar gemaakt. En het is merkwaardig hoe vindingrijk we op dit gebied worden als we eenmaal zyn be gonnen met het uitdenken van mogeiyk- hedenhet gaat er mee als met de kruis woord- en andere puzzleshoe meer we er oplossen, des te gemakkelijker gaat het ons af. Zou het niet de moeite waard zyn om in dit opzicht te profiteeren van eikaars onder vindingen Welnu, we laten hier eenige bedenkseltje.' volgen, waarvan men ons verzekerd heeft dat ze doeltreffend zijn. Trouwens, een een Vragen moeten worden gericht aan De venbus dezer courant. Anonieme brieven komen voor beantwoording niet in aanmerking. Mevr. A. S. te VI. Een el: van vallen op aet ys, mevrouw Het is me niet erg duidelyk wat u hiermee bedoelt. Misschien is de man tel van een glanzende stof gemaakt en is de plek, die met het ys in aanraking is geweest, dof geworden. In dit geval doet u het best den geheelen mantel af te glanzen, zooals dit heet. Dit geschiedt door hem onder een voch ten doek met heet ijzer te persen.

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1933 | | pagina 12