Vlissingsche Courait
PUROL
TWEEDE BLAD
Op zoek naar een Bruid
Uw
FEUILLETON
BINNENLAND
van de
van
Woensdag 25 Jinuari 1933. No. 21.
ONS WEEKPRAATJE
Er is in den tegenwoordigen tijd veel
dwaasheid op de wereld. De dwaasheid gedijt
op de instemming der verstandigen, of wie
daarvoor worden aangezien.
Als een jongen van negentien jaar, zonder
eenige menschelijke ondervinding en ge
speend van elke sehoolsehe ontwikkeling, het
in zajn hoofd haalt om van een hoogte van
70 Meter het water in te springen, dan is dat
dwaas. Elke mensch met een beetje verstand
weet of begrijpt, dat men, vallende van zoo'n
hoogte, zijn lichaamsbewegingen niet kan
leiden en dat het dus een buitengewoon toe
val is, wanneer men in de juiste positie het
water inschiet en er daarmee het leven af
brengt, De Rotterdamsche duikelaar Vlas
blom dankte zijn behoud aan zoo'n toeval.
Later heeft hij tenminste eerlijk toegegeven,
dat hij zich geen oogenblik bewust is ge
weest, dat hij zich aan zulke gevaren bloot
stelde, ènders zoo verklaarde hij zou hij
het natuurlijk niet hebben ondernomen.
Wat de jongeman derhalve deed, was al
leen iets stoms met een gelukkigen afloop.
Hij was een dwaas, maar tenslotte mag men
hem dóArvoor niet lastig vallen, want dat kan
hij niet helpen.
De houding echter van de z.g. verstandigen,
die is wèl te laken. Vele verstandigen lig
gen tegenwoordig in een stomme adoratie
neer voor alles, wat een record is Dat de Rot-
terdamsche duikelaar zijn leven in de waag
schaal had gesteld om niets, dé,t vonden ze
niet gewichtig, maar de sprong was een re
cord En wie een record vestigt, is een held
hij moet worden gehuldigd.
De moeder van Vlasblom was trotsch op
haar zoon, die haar bloed niet verloochende
ze was.... een echte Sperling. En dwaze
journalisten seinden het in alle richtingde
Rotterdamsche duikelaar was de zoon van
een echten Sperling
Interviews werden den held en zijn moeder
afgenomen. Kolommen werden er mee gevuld
in het blad met de groote en gecontroleerde
oplage.
De directie van het grootste Rotterdamsche
bioscoop-theater voelde zich groepen om den
nieuwbakken held „officieel" te huldigen. Hij
moest op het podium komen en kreeg groote
kransen. De negentienjarige duikelaar, die
het in. het leven nog niet verder had gebracht
dan tot gesjeesd matroos, werd door deftige
heeren in redevoeringen toegesproken. En een
van bewondering gapende menigte in de zaal,
juichte en klapte.
Eén onder het publiek werd begeesterd
door al die bewondering en al dat huldebe
toon. Zou hij niet evengoed kunnen doen,
wat die kwajongen daar op het tooneel had
gedaan
Den volgenden dag reeds waagde hij den
sprong en viel natuurlijk te pletter, een lot,
dat den eersten duikelaar slechts door stom
geluk ontgaan was. Wéér een dag later be
klom een derde den heftoren, maar die kwam
op het nippertje nog tot bezinning.
We hebben het blad met de groote en ge
controleerde oplage van dag tot dag nagezien
om het interview te lezen, dat aan de ouders
van den omgekomen springer was afgenomen.
En we hebben uitgekeken naar het bericht,
dat de directie van het grootste Rotterdam
sche bioscooptheater tenminste de begrafenis
kosten op zich zou nemen van den tweeden
dooden held. En dat ze een monument
zou plaatsen op het graf.
Naar dat alles hebben we tevergeefs uitge
zien.
Aan doode helden heb je geen steek voor
reclame l
De moeder van den tweeden duikelaar is
misschien geen echte Sperling, maar mogelijk
EEN VROOL1JKE LIEFDESROMAN VAN
BERT A RUCK.
{Nadruk verboden
42,
„George Eliot" zegt in een van haar boe
ken, dat het de wonderlijkste tijd in het
leven van een vrouw is", troostte ik haar.
,,Zy zegt, dat uitstel en vooruitzicht als een
ademtocht van jasmijngour zijn, di-j je door
een briesje wordt toegewaaid en dat er niets
zoo liefelijks en teeders op de wereld is. Zij
zegt, dat de liefdesverklaring, welke nader
hand volgt, is, als waren de jasmijnbloemen
bij elkaar gegaard en tot een bouquet saam
gebonden."
„Ik zou liever een bouquet werkelijkheid
hebben", zuchtte Daisy ongeduldig, „dan
konden al die bijzaken naar de maan loo-
pen." Dit klonk heelemaal zoo buiten de
sfeer van mijn artistieke zuster, dat ik niet
wist, wat ik zeggen moest." Als ik nog een
ra nuut bij haar was gebleven, zou ik het
niet hebben kunnen verzwijgen, dat Dick
mijzelf gevraagd had, of er „hoop" voor hem
bestond.
Dat wilde ik echter niet. Ik moest hem
zelf het bouquet jasmijnbloemen laten aan
bieden hij moest haar zelf ten huwelyk
vragen, ik sloop daarom weg en zei zacht
is ze wèl een echte moeder, die niet alleen
met smart haar jongen herdenkt, maar met
bitterheid degenen zal vloeken, die haar kind
den dood injoegen, doordat ze een dwaasheid
verheerlijkten als een heldendaad. De een
deed dat omwille van de sensatie, welke
krantenkolommen attractief moet houden, de
ander om publiek te trekken naar zijn on-
--neming
Er wordt geklaagd over de leegte in karak
ter en denkwijze van de tegenwoordige jeugd,
maar de jeugd van heden wordt ook niet
meer in goede banen geleid. De jeugd zou
anders wezen, als de oudsten en wie men de
verstandigen rekent, niet overal klaar stonden
om jeugd-zotternijen te bewoi-deren en te
verheerlijken, al ware het maar alleen om de
wijze, waarop die zotternijen van anderen
economisch kunnen worden uitgebuit.
Wijziging van de tarwewet.
In de memorie van antwoord op het voor-
loopig verslag van de afdeelingen der Eerste
Kamer betreffende het ontwerp van wet tot
wijziging van de tarwewet 1931, merkt de
minister van economische zaken en arbeid
op, dat dit wetsvoorstel slechts de gelegen
heid geeft, om het maalpereentage op 40 ce
brengen. Dit wil niet zeggen, dat het de
bedoeling is om het maalpereentage dade
lijk op 40 te bepalen. Voorloopig kan met
een lager percentage worden volstaan, ter
wijl het mogelijk zal zijn tevens den zgn.
V.I.T.A. prijs eenigszirts te verlagen, zoodat
niet gevreesd behoeft te worden voor een
stijging van den broodprijs tengevolge van
deze wijziging met tenminste 2 cent.
De minister meent, dat met een stijging
ven den broodprijs van ongeveer 0.7 cent
zal kunnen worden volstaan. Had de regee
ring niet ingegrepen, dan zou het voor de
meerderheid der landbouwers niet mogelijk
zijn geweest, den strijd om het bestaan ver
der vol te houden. Zelfs na de wijziging zal
de prijs der tarwemelange, welke de mole
naars moeten gebruiken, lager zijn dan deze
was voor den wereldoorlog. Gezien de ove
rige kosten van levensonderhoud, meent de
minister, dat bij een dergelijke prijsverhou
ding geen te zware belasting op het publiek
zal worden gelegd.
Teneinde uitwassen te voorkomen, zal de
met tarwe bezaaide oppervlakte welke voor
steun in aanmerking komt, voor elk bedrijf
niet grooter zijn dan i/2 van de totale op
pervlakte bouwlanS van dat bedrijf in 1932.
Zoodra van een algemeene opleving mocht
fclyken, zoodat weder tot de cultuur van
andere gewassen kan worden overgegaan,
kan de regeering gebruik maken van de mo
gelijkheid, welke de constructie van de tar
wewet haar biedt, om voor een geleidelijke
beëindiging van de werking dier wet zorg te
dragen. Zooals op het oogenblik de omstan
digheden zich laten aanzien, is daarvan
evenwel nog geen sprake.
Tenslotte kan nog worden medegedeeld,
dat de verschillende gewestelijke tarwe-or-
ganisaties elk op haar eigen wijze een rege
ling hebben getroffen, waarbij de tarwe-
handelaren zooveel mogelijk zijn ingescha
keld.
Werkloozenzorg.
Door het departement van binnenland-
sche zaken is aan alle gemeenten verzocht,
ir. de eerste week van Januari op te geven,
hoeveel geheel en gedeeltelijk werkloozen op
31 December 1932 als werkzoekenden bij de
plaatselijke organen der arbeidsbemiddeling
(inclusief het aantal tewerkgestelden bij de
v/erkverschaffingen) waren ingeschreven.
Bij het samenstellen van dit overzicht zijn
gegevens ontvangen van 1053 gemeenten met
7 841.842 inwoners. In die gemeenten ston-
aen op 31 December 1932 ingeschreven
C65.671 geheel werkloozen en 21.839 gedeel
telijk werkloozen.
Van 24 gemeenten met 78.546 inwoners
waren nog geen gegevens binnengekomen.
Op 26 November 1932 stonden bij 1060
gemeenten met 7.851.287 inwoners inge
schreven 316.025 geheel werkloozen en 19.757
gedeeltelijk werkloozen.
tegen mijn zuster„Wel te rusten, zusje-
lief, droom maar van hom."
„Ik ben al uitgeput van het droomen", zei
het verliefde kind, terwijl ik de slaapkamer
deur sloot.
Hoe weinig dacht ik, toen ik dat neer
schreef, over het volgende, wat ik over Daisy
moest schrijven Ik kan het niet begrijpen
ik zit te denken te denken, maar ik
begrijp het niet. Het is of iemand Enfin
laat ik maar vertellen, hoe het in zijn werk
ging. 't Is gisterenavond gebeurd.
Juffrouw Mc Alister met sandalen aan
was naar buiter gekomen, om een beetje
met mij in den tuin te wandelen, 't Is er in
de koele avondschemering veel mooier en
prettiger dan overdag, als het zoo heet is.
De witte bloemen schenen witter dan over
dag nicotiana's, bloemen van damast, jas
mijn. De laatsten herinnerden mij aan mijn
gesprek met Daisy.
Het bleek, dat juffrouw Mc Alister ook
aan haar dacht, want plotseling zei ze
„Hoe zit dat toch met uw zuster. Mijn
broeder vertelde, dat zij met dien luitenant
van de pontonniers, mijnheer Rowlands,
gaat trouwen. Is 't engagement al publiek V"
„O, neen'" zei ik vlug. „Je kunt niet pu
bliek maken, wot er nog niet door is. Ik
bedoel ik geloof niet, dat htf mfjn zuster
al officieel heeft gevraagd."
„Zou het er toch van komen, denkt u?"
vi oog mijn aanstaande half schoonzuster. „Is
u daar zeker van?"
„O, zeker", zei ik uitgemaakt. „Beslist, tk
De omgekeerde wereld.
De „Standaard" bevat den volgenden drie
star
Velen hebben er in onzen tüd bijzondere
slag van om eenvoudige dingen ingewikkeld
en waarlijk ingewikkelde dingen eenvoudig te
maken.
De bezuiniging, die inzonderheid voor de
publieke kas steeds meer strenge noodzaak
wordt, is op zichzelf een eenvoudige zaak. Een
kind kan het begrijpen, dat, als rijk en ge
meente voortgaan meer uit te geven dan zij
ontvangen de publieke huishouding op den
duur in de war loopt.
Mr. Marchant heeft in zijn bekende Gro-
ningsche rede gezegdeen particulier, die
steun behoeft, kan zich tot „Hulpbetoon"
wenden, maar een volk wordt met hongers
nood en ondergang bedreigd als het kapitaal
op is. Daarom is bezuiniging plicht.
Wij zeggen niet, dat bezuiniging gemakke
lijk is. Maar dit ligt niet aan de zaak zelf,
doch aan onzen wil. Wij willen niet naar be
neden en houden dan lange en ingewikkelde
redevoeringen ,om dezen onwil te verbergen.
Andere zeer ingewikkelde problemen stelt
men echter als zeer eenvoudig voor. Wij noe
men de werkweek van veertig uur. Zeer zeker
een ingewikkeld probleem. Wij hebben geen
bezwaar, dat het in studie genomen wordt.
Maar wel richt het ons bezwaar tegen de op
pervlakkige redeneering die een bepaalde
hoeveelheid arbeid eerst deelt door 48, daar
na door 40, en dan weet hoeveel werkloozen
nu aan den arbeid kunnen worden gezet.
In werkelijkheid zit er heel wat meer aan
vast. Een verandering in ons handelen is me
nigmaal in zichzelf een eenvoudige zaak. Het
komt op onze bereidwilligheid aan, om een
offer te brengen en ons zelf te verloochenen.
Dat is wel zwaar, maar hebben wij ons zelf
overwonnen, dan gaat alles gemakkelijk.
Een ingrijpen in het maatschappelijk leven
lijkt voor velen daarentegen eenvoudig, maar
in wezen is het zeer moeilijk, omdat het le
ven zoo ingewikkeld is en zoo samengesteld,
en wij zoo licht een of meer factoren verge
ten, die heel onze berekening in de practijk
omverwerpen.
Zoo zou het ook kunnen gaan met de werk
week van veertig uren.
En daarom kan, wil men een onderzoek, dit
niet te degelijk zijn.
De loonsverlaging bij de spoorwegen.
Over het na onderhandelen tusschen de
spoorwegdirectie en den personeelraad ten
slotte door de directie geformuleerde voorstel,
inplaats van de oorspronkelijk aangekondigde
nieuwe loonsverlaging van 5 heeft de Ne-
dcrlandscho Verceniging van spoor- en tram
wegpersoneel gisteren een buitengewoon con
gres gehouden. Zoo goed als alle afdeelingen
van spoorwegpersoneel waren vertegenwoor
digd.
Na breedvoerige besprekingen, waarbij een
aantal sprekers betoogde, dat het personeel
thans voldoende loonsverlaging en verslech
ting van de arbeidsvoorwaarden te dragen
heeft gehad, met welke opvatting zich alle
afgevaardigden accoord verklaarden, werd,
gezien de omstandigheden, het advies van
het hoofdbestuur tot aanvaarding van de
voorliggende voorstellen met groote meerder
heid van stemmen aanvaard. Voor het advies
van het /.oofdbestuur werden uitgebracht
1095 en tegen 327 stemmen, terwijl 18 stem
men blanco werden uitgebracht.
J. F. Wegener t
Te Bad Nauheim is op 64-jarigen leeftijd
overleden de heer J. F. Wegener, in leven di
recteur van de „Nieuwe Apeldoornsche Cou
rant".
De heer Wegener, die te Apeldoorn een
vooraanstaande persoonlijkheid was, bekleed
de tal van functies in het openbare leven. Hij
was o.m. lid van den gemeenteraad van
Apeldoorn en van de Kamer van Koophandel
voor Salland, voorzitter van de Vereeniging
voor Vreemdelingenverkeer te Apeldoorn,
oud-lid der Provinciale Staten van Gelder
land, oud lid van den gemeenteraad van
Voorst.
De vervanging van de „P. C. Hooft".
Naar het „Hbld." verneemt, is de Stoom
vaart-Mij. „Nederland" voornemens het
stoomschip „Slamat" van den Rotterdam-
weet, dat hij haar ten huwelijk zal vragen
en dat het heel gauw zal gebeuren
Terwijl ik sprak, draaiden wij juist dat
bloemenlaantje in, waar Hilary op den
avond van zijn terugkomst uit Schotland
zoo tegen mij had uitgevaren. Op het oogen
blik, dat wij den hoek omsloegen, bemerk
ten wij plotseling dat er iemand op de bank
zat. Ik hoorde do smachtende stem van
Daisy, doch zij sprak zeer zacht. Wy luis
terden niet, doch hoorden niettemin, wat zij
sprak. Dat konden wij niet helpen. Daisy
zei„Lieveling, schat, voor ik je kende, wist
ik niet, wat leven was" en toen klonk in de
kalmte van de avondlucht het zoete geluid
van een kus nog eens nog eens.
Dus was het er toch van gekomen Had
de bruggenboywer eindelijk zijn bouquet
jasmijnen aangeboden Haar ten huwelijk
gevraagd Hoe heerlijk.
Mijn hart zonk in mijn schoenen, hetgeen
zeer dwaas van mij was. Een soon gevoel
van afgunst beving mij, dat mijn zuster zoo'n
voorrecht beschoren was, terwijl ik geluk
kig dat Hilary my beloofd had, my zyn
liefdesbetuigingen niet op te dringen, zoo-
isng ik nog bedtoefd was over vader. Hy
hao die belofte tot nu toe gehouden en ik
was hem er dankbaar voor.
Zoo gaat het in de wereld. Sommigen van
ons schynt het voorbestemd te zyn, met hun
Hilary's ongelukkig te worden, terwyi het
voor anderen is weggelegd met hun brug
genbouwers te trouwen en een gelukkig leven
te hebben.
schen Lloyd te koopen om het in de vaart
te brengen ter vervanging van de „P. C.
Hooft". De onderhandelingen tusschen de
beide directies loopen al geruimen tyd. De
„Slamat" is een oliestoker en loopt vry
snel. De „Nederland" heeft nog wel de „J
P. Coen", maar dit schip is niet snel genoeg
voor de eischen van thans.
Ook is gedacht aan den bouw van een
nieuw motormailschip, dat 14 myi zou loo
pen, maar in de tegenwoordige tydsomstan-
digheden, nu er nog bruikbare schepen zon
der emplooi zyn, en over de toekomst nog
zoo weinig valt te zeggen, achten de reeders
het niet gerechtvaardigd dadelyk tot den
bouw van een nieuw schip over te gaan.
KERK- EN SCHOOLNIEUWS
Bevestiging en intrede.
Na des morgens bevestigd te zyn door den
consulent ds. L. F. Casteleyn te IJzendyke,
deed Zondagmiddag de cand. G. van Yperen
zyn intrede als predikant by de Ned. Hen',
kerk te Waterlandkerkje. Tot tekst had ds
Van Yperen gekozen de 2e brief van Paulus
aan Corinthe 24.
Den nieuwen leeraar wetd 'oor de gemeente
staande toegezongen Psalm 121 4.
Dr. J. H. Gunning.
Omtrent de viering van den 75sten ver
jaardag van dr. J. H. Gunning, waarvan we
gisteren al een en ander mededeelden, meldt
men uit Bilthoven aan „de Standaard" nog
het volgende
Al waren er ui* alle oorden des lands brie
ven en telegrammen binnengekomen, het ver
zoek van den jubilaris, om dezen cag in stilte
te mogen doorbrengen, is overigens wel ge
ëerbiedigd. Geen grootsche huldebetooging
Geen corporaties, alleen enkele intieme vrien
den, benevens de familieleden waren het, die
Maandag ten huize van dr. Gunning, op
„Sursum Corda", aan de Rembraoidtiaan 74,
vertoefden.
Een groote verrassing was het, toen des
avonds 8 uur het muziekkorps van het Leger
des Heils te Utrecht, in tegenwoordigheid
van den heer G. C. Peeterman, Dd van den
reclasseeringsraad en voorzitter van de re-
classeeringsbrigade van het Leger des Heils
op het Ruysdaelplein, nabij de woning van
den jubilaris eenige liederen kwam spelen,
die door dr. Gunning en zijn familieleden
dankbaar werden aangehoord.
Gezangenkwestie in de Geref. kerken.
Naar aanleiding van het feit, dat sommi-
0en om der wille van de oppositie tegen de
uitbreiding van de gezangen in de Geref. ker
ken het werk van verscheiden synodes maar
weer ongedaan willen maken, schrijft dr. H.
Kaajan, geref. predikant te Utrecht, het vol
gende ki zyn Kerkbode „Het begint in onze
kerken een beetje duf te worden. Elk voorstel,
dat eenige verandering en ook wèl verbete
ring, ten minste aanvulling geven kan, be-
zwykt onder den zwaren moker der critieK.
Het kleinste gemeentetje in onze kerken,
soms meer oud-gereformeerd dan gerefor
meerd georiënteerd, kan op deze wyze heei
den geesteiyken ""beid in onze kerken doen
stopzetten. Altijd ziet men spoken Gaat net
over de uitbreiding onzer confessie spoken
Gaat het over een nieuw catechetisch leer
boek spoken. Gaat het over de uibreiding
(een kleine uitbreiding) van onzen gezan
genbundel (want wij zingen reeds lang ge
zangen in onze kerken): spoken. Overal en
altijd ziet men spoken".
Geref. Gemeente. Bedankt voor het beroep
naar Goes door ds. M. Heikoop te Utrecht.
Kardinaal Van Rossum-herdenking.
In de groote zaal van het Concertgebouw te
Amsterdam heeft gisterenavond een groote
herdenking plaats gehad van wijlen kardi
naal W. van Rossum.
Deze avond was georganiseerd o*. initiatief
van de vereeniging Katholiek Amsterdam"
De zaal was geheel gevuld.
Onder de aanwezigen werden opgemerkt,
de bisschop van Haarlem, mgr. J. D. J. Aen-
genent en dr. G. C. van Noort, deken van
Amsterdam, terwyl voorts nog aanwezig wa
len tal van pastoors en kapelaans, paters-
redemptoristen, zoomede verscnillende leden
Ik keerde my om, teneinde deze twee niet
te storen, toen ik Daisy weer hoorde zeggen
„Ik leefde in een wereld zonder zonneschyn'
Dan bleef ik plotseling staan, alsof ik on
verwachts een klap in myn gezicht kreeg.
,3a, ha", klonk een vrooiyke, lulde stem,
op de plaats waar ik de stem van Daisy had
gehoord. „Een wereld zonder zonneschyn.
zeg je? En is haar Billy nu een zonne-
stiaaltje voor haar
„Wat?" riep ik luidkeels. Het was er uit
voor ik het wist. „Daisy Daisy riep ik en
ik vroeg my nieuwsgierig af, of ik een
nacht-merrie had en in myn slaap wandel
de. „Daisy 1"
Er volgde een akelige stilte.
Dan hoorde ik het op dat plekje ritselen
en stond Daisy het volgende oogenblik voor
my. Haar krullen waren tamelyk ln de war
er: haar witte jurk leek tegen het donkere
heestergewas een bouquet van jasmynen
Vlak, vlak naast haar, werd in de duisternis
de khakikleurige gestalte van mynheer Smith
Achtbaar. Mijnheer Smith, die zichzelf „haar
Billy" had genoemd
Plotseling voelde ik een golf, zoowel van
woede als van verbystering in myn binnen
ste opkomen.
„Is u by haar?" hijgde ik tegen den jon
gen man. 'fc Was een onzinnige vraag, na-
tuuriyk, want ik was er in het geheel niet
zeker van, dat hij op dat. oogenblik zijn arm
r.og niet om haar middel hield. „U Was zij
het, die dat allemaal tegen u zei Niet te-
Sen den bruggenbouwer Niet tegen mijn-
of gesprongen handen worden
in één nacht, gaaf en zacht met
"t Beste voor de handen.
Doos 30 en 60 ct. Tube 80 ct-
Bij Apothekers en Drogisten.
van Katholieke fracties van Kamer, Staten
en Raad.
Prof. dr. Fr. Fcron van het Groot-Semina
rie te Roermond hield een herdenkingsrede.
De avond werd geopend met een kort
woord door mr. A. J. M. Hendrix, voorzitter
der vereeniging „Katholiek Amsterdam".
Het koor Van de R. Kath. Oratorium-ver-
eeniging onder leiding van Theo vai der Byi,
verleende zyn medewerking, alsmede de solis
ten Di Moorlag, Jo Immink, Louis van Tul
der, Willem Ravelli en het Concertgebouw
orkest.
MARINE EN LEGER
Brievenmalen voor Hr. Ms. „Heemskerck".
Tydens de reis van Hr. Ms. pantserschip
„Heemskerck" naar den Atlantischen Oceaan
zullen aan opvarenden brievenmalen worden
gezonden.
Naar Las Palmas op 2 Februari met den
trein van 9.32 van Amsterdam 5 Februari
met den trein van 10.56 van Rotterdam8
Februari met het van Amsterdam vertrekken
de stoomschip „Orania" van den Kon. Holl.
Lloyd9 en 10 Feb'-uari met den trein van
20.30 van Amsterdam.
Naar Santa Cruz en Toneriffe op 16 Febru
ari met den trein van 9.32 van Amsterdam
19 Februari met den trein van 10.56 van Rot
terdam.
Naar Funchal op 21 Februari met het van
Amsterdam vertrekkende stoomscl-ip „Cotti-
ca" van de Kon Ned. Stoomboot Mij.23 Fe
bruari met de boot van Hoek van Holland
25 Februari met den trein van 19.15 van Am
sterdam.
Correspondentie, welke nog wordt ontvan-
gr i na de verzending van 25 Februari zal
naar Den Fielder worden verzonden.
By beschikking van den minister van de
fensie is de luitenant ter zee der le klasse
P. Kronenberg, geplaatst als officier der ar
tillerie bij de Rijkswerf te Willemsoord, den
10 Maart 1933 ter beschikking gesteld';
zyn de officieren van den marinestoom-
vaartdi'.nst der le klasse K. J. Metz en M.
Kraal den 26 Januari 1933 geplaatst respec
tievelijk aan boord Hr. Ms. „Heemskerck" en
aan boord Hr. Ms. „Van Speyk"
is de officier van gezondheid der le klasse
J. C. van Heusden den 30 Januari 1933 ge
plaatst aan boord van Hr. Ms. wachtschip te
Willemsoord.
De luitenant ter zee le klasse I. W. Rey-
nierse, onlangs uit Oost-Indië teruggekeerd,
wordt 30 dezer geplaatst te Willemsoord en
is bestemd tot adjudant van den comman
dant der marine aldaar.
De luitenant ter zee 2e klasse C. J. W. van
Waning, wien vergund is uit Oost-Indië terug
te keeren, zal 15 Maart aan boord van het
motorschip „Dempo" van Tandjong-Priok
naar Nederland vertrekken.
RECHTSZAKEN
Uitlokking tot kindermoord.
De rechtbank te Almelo heeft uitspraak
gedaan in de zaak tegen een 54-jarigen
chauffeur te Overasselt, die terecht heeft ge
staan wegens het plegen van abortus provo-
catus en uitlokking van dit misdrijf. De
rechtbank sprak den verdachte vrij van de
heer Dick Rowlands
Daisy sprak geen woord. Wat zou ze ook
In de koele avondtrilling kon ik de draad-
looze boodschap voelen, waai-voor zy te veel
verward, of te beschaamd was, om over haar
lippen te krijgen. De jonge man naas.. haar,
scheen ook niet te weten, wat hij zeggen of
leen moest.
En terwijl wij met z'n drieën stonden te
wachten op de dingen, die gingen komen,
klonk plotseling in deze pijnlijke stilte de
droge, zakelijke stem van juffrouw Mc
Alister.
„Het wordt buitengewoon mistig", zei ze,
vlak by mij. „Ik geloof, dat het verstandig
is naar binnen te gaan, Josephine".
Half verdoofd volgde ik mijn aanstaande
half schoonzuster naar huis en liet dat bui
tengewone paar met de dampige atmosfeer
en de bloemen in het laantje echter.
Er viel voor my niets aan te doen. „Ik zal
het nooit te boven komen", zei ik, byna
niet wetend, of ik tegen juffrouw Mc Alister
sprak, of tegen myzelf.
„Het schynt u nog al te schokken", zei
juffrouw Mc Alister op haer dr oogsten toon,
toen zy my een glas heete melk bracht, voor
zy naar bed ging. „Het schynt u nog al aan
te pakken, nu u bemerkt, dat u zich zoo
vergist heeft ten opzichte van den jongen
man, voor wien uw zuster zoo'n voorkeur
aan den dag iegt."
(Wordt vervolgd.)
