ALS KERSTMIS NADERT
begint voor de huisvrouw een drukke
tijd. Ze moet letterlijk aan, alles denken, aan
presentjes voor groot of klein, aan het menu
voor de kerstdagen, waarvan ze toch ook zoo
graag iets bizonders zou maken en dan de
kerstboom- en tafelversieringen... Maar de
belooning: zal groot zijn, als straks de kin
deren met gelukkige, bewonderende gezicht
jes om den boom staan en in het zachte
kaarslicht staren. En als we alles met een
beetje overleg doen, dan behoeft een toepas
selijke versiering van de huiskamer en een
gezellig-gedekte tafel niet zoo heel veel
kosten mede te brengen. Daarbij komt, dat
de kinderen kerstvacantie hebben en zich,
omdat het buiten slecht weer is, nogal eens
vervelen. We kunnen nu uit den nood een
deugd maken en ze mee laten helpen by het
vervaardigen van de versieringen. Dat knut
selen met kleurig lint en papier zal ze best
bevallen!
Bij een mooien kerstboom behoort nu een
maal een feestelijk gedekte tafel en ook dat
kunnen we met bescheiden middelen be
reiken* Niet te breed, rood lint op een
sneeuwwit tafellaken doet het alleraardigst.
Het wordt stergewijze aangebracht, zoodat
het van het midden der tafel uit, langs het
bord van iederen dischgenoot loopt. In het
midden der tafel wordt een gouden of zil
veren ster (strookarton met sitspapier over-
plakt) neergelegd en daarop wordt dan de
fruitschaal of bloemenvaas geplaatst. Ook
van de menukaartjes maken we iets aparts.
Ze worden uit gekleurd karton geknipt en
als versiering wordt in den linker bovenhoek
een klein takje hulst of een takje dennen
groen bevestigd. Om het goed vast te
maken, worden op de plaats waar het takje
moet komen, twee gaatjes in het menu
kaartje geknipt, waardoor een smal lintje
wordt gehaald, om er het takje mee te bin
den, Op de eerste teekening kunnen we
zien, hoe de menu's zijn gedacht. Ook een
uitgeknipt, opgeplakt figuurtje, in den vorm
van een ster, denneboompje of kerstklokje
staat leuk.
In dit geval worden de figuurtjes van sitspapier
geknipt, rood, groen of zilver. Indien de ser
vetjes van crêpe-papier zijn, kunnen ze even
eens op deze wijze versierd worden. Hebben
we linnen servetten, zonder gekleurde rand,
dan kunnen we op de hoeken daarvan, even
als op die van het tafellaken, stofapplicaties
aanbrengen. .Wie dat teveel werk vindt, of
sitspapier gerold, dat aan beide einden is in-
geknipt zoodat franje ontstaat. Door ver
schillende pistaches (rood-groen-zilver) by
elkaax te binden, krijgen we een tafelstukje,
dat ieders bewondering zal wekken. Wie
zoo'n pistache-versiering héél mooi wil heb
ben, neemt een paar oude schaatsen, maakt
die zóó, dat ze op ongeveer 10 c.M. afstand
naast elkaar staan, verzilvert de yzers en
stapelt er dan een dozijn of meer pistaches
op, zoodat men de indruk krijgt van een be
laden ar.
Uit medicijnfleschjes kunnen we leuke
sneeuwmannetjes maken. De fleschjes wor
den met zand gevuld, om omvallen te voor
komen en vervolgens omwikkeld met een
laagje watten, het halsje in den vorm van
een hoofdje, Met inkt worden de knoopen
van z'n jas, de oogen, neus en mond aange
bracht en als een echte sneeuwman krijgt
hij nog een takje onder den arm.
We zien hieruit, dat er genoeg te beden
ken is om een feestelijke en toch goedkoope
kersttafel te krijgen en al die voorbereidin
gen geven ons dan al een voorproefje van
de gezellige dagen die komen.
JANNEKE VAN BEEK.
derstellen, dat het voor den ontvanger ook
inderdaad een aangename verrassing zal
zijn, iets waaruit hem kan blijken, dat het
met toewyding is gekozen, zal alle partyen
de grootste voldoening geven. Een zoo maar
haastig en onverschillig gekocht voorwerp,
ook al is het nog zoo duur, zal ons niet
dëit succes brengen.
Ook de verpakking doet er veel toe. Bij
èr geen tyd voor heeft, kan ook volstaan
met op de hoeken een takje hulst of mist
letoe te bevestigen. Een opgerold servet met
een rood lintje er om en versierd met een
hulsttakje geeft ook een aardig effect.
Naast ieder bord wordt dan nog een kaarsje
geplaatst. Een eenvoudig houdertje kunnen
we zelf vlug maken, en wel van een... appel,
liefst zoo'n rood-glanzenden sterappel. We
knippen uit karton een sterretje, iets groo-
ter dan de appel is en beplakken dit met
zilverpapier. Daarop wordt de appel ge
plaatst, nadat we in den bovenkant een
kleine uitholling hebben gemaakt, waarin
het kaarsje klem zit, en van den onderkant
een schijfje heVben afgenomen, om den ap
pel steviger te laten staan. De glazen der
aanzittenden worden eveneens met een taki'
groen gegarneerd. Zoo zijn er natuurlijk nog
talrijke andere leuke versieringen te maken,
VOOR DE GASTVROUW.
Gasten ontvangen, ze op hun gemak stel
len en hun verblijf in ons huis tot aangena
me uurtjes te maken, is zeker niet altijd
even gemakkelijk, al zal de gastvrouw met
tact er gewoonlijk wel in slagen het ieder
een naar den zin te maken, Toch is het nog
héél wat moeilijker om als gastvrouw te
fungeeren voor de vriendjes en vriendinne
tjes, die bij onze kinderen op bezoek komen.
Kinderen een heelen middag of langer nog,
gezellig bezig te houden, valt lang niet mee,
daarover zal iedere moeder van kleuters
wel een woordje weten mee te spreken. Als
met Kerstmis de kennisjes op bezoek ka
men, wordt éérst de boom bewonderd en
als dan wat liedjes zyn gezongen, begint de
uitdeeling van de presentjes. Om ook dit
prettig te doen verloopen verdient het mis
schien aanbeveling als volgt te werk te
gaan. Op ieder kleurig verpakt pakje wordt
de naam geschreven van het kind waarvoor
het is bestemd en vervolgens wordt om het
pakje een lintje geknoopt, met lang afhan
gend einde (elk pakje een andere kleur
lint!) De pakjes worden nu ergens neerge
legd en de veelkleurige linten worden door
een hoepeltje gehangen, dat midden bovan
de pakjes zweeft. Uit dit bundeltje linten
mag ieder kind een kleur kiezen en als 'We
dan nog zorgen, dat de lange linten een an
dere kleur hebben dan het lint dat om het
pakje is gewonden, zoodat de kinderen by
het kiezen voor de grappigste verrassingen
komen te staan, zal dat de algemeene vroo-
lijkheid nog verhoógen. De kleine gasten
krygen zoodoende een geheel ander pakje
in handen, dan het voor hen bestemde, wat
ze zal doen schateren.
Als deze emotie voorby is, gaat het er
om, de woelige gasten zoo leuk mogelijk
bezig, te houden, zonder dat ze al te veel ra
votten. In dezen tijd van het jaar, nu de kin
deren binnenshuis spelen, moeten we er op
bedacht zyn spelletjes voor ze te kiezen,
waarbij ze de overige huisgenooten het
minst hinderen.
Met het noten-zoekspel zullen we veel
succes hebben. Dat gaat zoo:
de kinderen moeten even de
kamer verlaten, op één na, die
dan een dozijn hazelnootjes op
verschillende plaatsen in de
kamer verstopt. Als alles
klaar is, mogen de andere
kinderen gaan zoeken en wie
de meeste nootjes weet te be
machtigen, heeft gewonnen.
Om na al die opwinding van het
zoeken de kinderen weer kalmer te maken,
laten we ze vervolgens een spelletje spelen,
waarbij ze aan tafel kunnen blijven zitten.
De teekenwedstrijd, waarbij het hoofdzake
lijk op een goed geheugen aankomt, is daar
voor wel het meest geschikt. Moeder laat
ze eenvoudig mpt de liniaal getrokken fi
guurtje zien (zyn de kinderen niet meer zoo
héél klein, dan kan de teekening ook wat
moeilijker zijn) en als elk kind het goed
heeft bekeken, wordt het onderstboven mid
den op de tafel gelegd. Elk kind krijgt nu
een potloodje en stukje papier en moet uit
het geheugen teekenen, wat het zooeven
heeft gezien. Aan het einde worden de tee-
keningetjes vergeleken met het origineel
en het kind dat dit het best heeft benaderd,
krijgt den eersten prijs. Omdat het eene kind
daarin veel beter zal slagen dan het andere
en we vandaag geen teleurgestelde gezicht
jes willen zien, krijgen de anderen een
troostprijsje.
Zoo zal de tijd vliegen en vóór we het we
ten, heeft het klokje van ophouden geslagen.
'die weinig of niets kosten. Een buitenge
woon decoratieve kersttafel krijgen we door
versiering met kleurige pistaches. En omdat
We ze zelf vervaardigen wat heel eenvou
dig gaat kunnen we er nog een kleine
verrassing voor de tafelgenöoten in bergen,
byv. een bonbon of een gelukspoppetje. Uit
heel dun karton wordt de vorm van de
pistache geknipt die met een draadje rond
wordt gehouden. Vervolgens wordt de vorm
f sen ie.t| gskleprA vjo^i- of
een feest als Kerstmis wordt deze in stem
ming gehouden, hetzij door gebruik, te ma
ken van leuk, gekleurd pakpapier, dan wel
van wit vloeipapier, dat we met roode lin
tjes en aardige, papieren motiefjes ver
sieren. Er is tegenwoordig ook mooi, bont
papier in den handel, waarmede we het sim
pelste presentje tot een smaakvol pakje
kunnen maken. Het smalle lint of dun, ge
kleurd koord, dat de pakjes iets feestelijks
geeft, is vooral in kersttijd overal verkrijg
baar. Effen, wit crêpe-papier staat eveneens
keurig, maar dan brengen we een denne-
takje, hulst of mistletoe ter garneering aan.
Leuke kaartjes, waar de naam van den ge
lukkigen ontvanger op staat, kunnen we
zelf even maken. Eenvoudige motiefjes uit
sitspapier kan iedereen wel knippen en
ook bont-bedrukt kerstpapier kan voor ons
doel dienen. We knippen daar de lanta
rentjes, kerstboompjes en -mannnetjes uit,
die we vervolgens op het kaartje plakken,
Voor het kaartje makenwe gebruik van
gewoon teekenpapier, waar een rood lintje
door wordt gehaald. Als de pakjes, op deze
wyze versierd, onder den kerstboom liggen,
zullen ze er zeker begeerenswaardlg uit
zien. Tot zoover dus, hóe we moeten geven
en wat het moet zyn, hangt daar nauw mee
samen Er zijn zoowel voor heeren als dames
zoo talloooze aardige dingen, dat het on
doenlijk zou worden 2e alle op te sommen.
Onze keuze wordt meestal bepaald door
aard en levensopvatting van den ontvanger.
Iemand die van lezen houdt of van tooneel,
zullen we geen grooter en aangenamer ver
rassing kunnen bereiden, dan hem te beden
ken met een goed boek of tooneelliteratuur.
De huiselijke man krijgt pantoffels, of een
mooi huisjasje e.d. De zuinigheid zal ons
dit jaar trouwens wel noodzaken om ons uit
sluitend te bepalen tot practische, nuttige
geschenkjes. Alles wat we voor het kerst
feest koopen, moet bruikbaar zyn en in een
behoefte voorzien.
In kinderharten is het gemakkelijkst
vreugde te brengen. Maar ook hier moeten
HOE EN WAT MOETEN WE GEVEN.
Stellig is de vraag, hoe we moeten geven,
belangrijker dan wat we moeten geven. Want
het „hoe" wordt niet beheerscht door het
stoffelijke, de geldelijke waarde van het
presentje, factoren die eigenlijk slechts bij
zaak zijn, maar door ons eigen psycholo
gisch inzicht. En al behoeven we
uit het met tact geven van een
presentje geen „probleem" te
gaan maken, we dienen toch wel
te bedenken, dat het de sympa
thie, de genegenheid die wy voor
de(n) ontvanger (ster) voelen,
moet symboliseeren en tot uiting
iorengen. De moeilijkheid schuilt
dus in het met zorg en overleg
kiezen van onze cadeautjes. Een
eenvoudig geschenkje, zonder
pretentie, doch iets waarvan we
op goede grondel? Imogen vetQUsl-
KERSTBOODSCHAP.
De den heeft nu z'n kerstkleed aan
Als teere neveldraden
Valt 't glinst'rend englenhaar omlaag,
't Is als een sprookjeswade.
Wanneer het buiten donker Is,
Sluit moeder de gordijnen,
Opdat de lichtjes in het groen
Nög mooier zullen schijnen.
De boom verspreidt een zoete geur,
Boeit door zijn wond're pracht.
De kind'ren zingen s&am devoot,
Het oude „Heil'ge nacht".
En door de stille, donk're nacht
Bim-bamt de klok: ,,'tls feest.
De boodschap die ons werd gebracht,
Is ook voor U geweest r«
Vergeten is oneenigheid
En menschelijke smart.
De mooiste, schoonste vredesdroom
Leeft nu in ieders hart!
yr. CONRADIS.
we rekening houden met de eigenaardig
heden van het kind, waarvoor het presentje
bestemd is. De eene zesjarige jongen zal
verzot zijn op een timmerdoos, met een
echten hamer en nijptang en spijkers in alle
maten, terwijl een andere jongen van den
zelfden leeftijd droomt van een mechani-
schen spoortrein, dien hij zelf mag bouwen.
Een iets oudere jongen zal zich weer meer
verheugen, als hij alle onderdeelen van een
radiotoestel krijgt, dan wanneer we hem een
compleet toestel geven, voor het gébruik
gereed. De meisjes houden gewoonlijk meer
van poppen, die ze zelf mogen aankleeden
en ook dan dienen we er nog rekening mee
te houden, aan welke haarkleur het poppen-
moedertje de voorkeur geeft. Juist de klei
nigheden, die we in acht nemen, verdubbe
len de vreugde. Hoe leuk is het niet, als
moeder haar kleine op kerstavond opge
wonden hoort zeggen: „Moesje, dat kerst
mannetje schijnt toch ook alles te weten,
want juist van een pop met blond haar houd
ik zoo!" Ook zelfgemaakt speelgoed wordt
gewoonlijk dankbaar aanvaard, als we daar
bij rekening hebben gehouden met de kin
derlijke fantasie,
ALICE MORRING.
HET GROOTE FEEST.
Wat leven we toch vlug! Vóór we het ons
eigenlijk goed bewust zijn, worden we weer
aan den naderenden kersttijd herinnerd. En
toch, als we midden in het werk zitten, het
hoofd vaak vol zorgen, dan kan het zoo goed
doen, eventjes stil te staan, uit te rusten, diep
te ademen en.... om te zien. We verlangen
er naar, maar als zoo'n rustpunt werkelijk
nadert, het kerstfeest, dat ons voor korten
tijd uit de dagelijksche sleur haalt, maken
we een afwerend gebaar: „neen, neen, ik kan
nu niet gaan stilzitten en feestvieren, ik kan
mij niet vrij maken om tot bezinning te
komen. Misschien wel, omdat we angst hebben
voor het gevoel van absolute rust, omdat we
ons toch weer liever bewegen in de beslom
meringen van alledag, omdat we vreezen, ons
gevoel te laten opkomen. Want Kerstmis is
nu eenmaal het feest van stemmingen, het
feest, dat een beroep doet op ons gevoel en
daarom willen zoovelen er vermoedelijk eerst
niets van weten
Als we dan haastig door de winkelstraten
gaan, een blik werpen in de keurig verzorgde
etalages, herinneren we ons weer ineens,
dat onze oudste jongen een nieuw pakje moet
hebben, dat het jurkje van Toosje ook niet
meer zoo mooi is en eigenlijk hadden we zelf
wel wat nieuwe kousen noodig. Stilletjes, in
een hoekje, onderzoeken we dan even hoe het
met onze beurs staat en als we haar met
een zucht weer in onze tasch stoppen, hooren
we in de verte een kinderwijsje spelen. Een
heel simpel, vroolijk wijsje, op een mond
harmonica gespeeld. We ontdekken, dat het
een stukje beweegbaar speelgoed is, dat achter
een groote winkelruit, tusschen duizend andere
kinderlijke dingen, is opgesteld. Lang niet
meer zoo héél erg onverschillig, bekijken we
die bonte sprookjeswereld en de tallooze kin
deren, die al dat moois bewonderen en die
daardoor eigenlijk al midden in de kerst
vreugde zitten. Iets verder staat een groote
kerstboom te pronken, beladen met alle
heerlijkheden, die een kind zich maar denken
kan.
En zoo staan we dan weer
voor het groote feest. Hier,
tusschen kinderen en speel
goed, dringt het tot ons door
en de échte, de ware kerst
stemming laat ons van dit
oogenblik af niet meer los.
Den volgenden dag, vóór het
eten, als we nog alleen thuis
zrjn, de aardappelen juist heb
ben opgezet, ontvluchten we
één oogenblikje de keuken, gaan stil voor de
piano zitten en slaan een heel oud liederen-
boekje op, een boekje, waarin van die een
voudige „ouderwetsche" en o, zoo bekoorlijke
kerstliedjes staanWe hebben heelemaal
niet gemerkt, dat de kinderen uit school zijn
gekomen en dat ze met verbazing toekijken
hoe moeder, met haar keukenschortje nog
aan, voor de piano zit. Als ze beginnen te
lachen, staat moeder vlug op, geeft ze een
zoen, vliegt dan naar de keuken, waar ze
juist nog op tijd komt, om de aardappels
voor verbranding te behoeden. Fluks worden
de coteletjes gebraden, de tafel gedekt, ineens
staat moeder weer midden in het dagelijksche
leven...... Maar één ding weet ze nu toch
wel zeker; dat ze dit jaar, zoo goed als alle
vorige jaren, Kerstmis zal vieren, zoo'n echte,
gezellige, huiselijke Kerstmis.
ALICE MORRING
WE KRIJGEN LOGEERGASTEN.
Een huiseigenaar moet eens aan een
dame, die een woning zocht, hebben ge
vraagd, of ze een moderne, of een gerie
felijke woning zocht. Vermoedelijk is dat
wel een flauwe grap, maar een feit is toch,
dat we in de nieuwe huizen nogal eens met
de beschikbare ruimte moeten woekeren.
Vooral in de kerstvacantie, als we voor het
feit komen te staan dat we logeergasten
kragen, zullen we het dubbel voelen. Klein
behuisde families zullen een of
ander hoekje van het huis,
een tusschenkamertje of zol
derkamer, moeten omtooveren in
een eenigszins bewoonbaar ver
trek.
Als we in deze provisorische
logeerkamer ook nog wat snij
bloemen plaatsen en een plant
op een laag tafeltje zetten, dan
zal onze gast zich al gauw
„thuis" voelen en later met ge
noegen terugdenken aan den tyd
i»a t>a ao?rbrt}sllt.
KERSTGECHENK.JES.
-o-O-o-
MENU VOOR DE KERSTWEEK,
Zondag (eerste kerstdag): Ansjovis met
ei. Lichte groentesoep. Gebraden gans,
doperwtjes, gemengd compote, gek. aard
appelen. Sneeuwpudding. Versch fruit.
Maandag (tweede kerstdag): Haringsla.
Wildsoep (restjes gans van gisteren).
Gebr. wild konyntje, appelmoes, gek.
aardappelen. Gevulde sinaasappelen.
Dinsdag: Vermicelliesoep. Heete bliksem
(stamppot van aardappelen en goudrei-
netten), saucysjes, wentelteefjes.
Woensdag: Rijstsoep. Runderlapjes, an-
dijvie, gek. aardappelen Drie in de pan.
Donderdag: Preisoep, Gebr. varkens
lapjes, roode kool, gek. aardappelen-
Flensjes met appelmoes.
Vrijdag: Witte boonensoep. Gekookte
schelvisch met mosterdsaus, gek. aard
appelen. Broodschotel met abrikozen.
Zaterdag: Juliennesoep. Gebakken lever
met spinazie, geb. aardappelen. Citroen
vla,
GEBRADEN GANS.
Als we de huisgenooten op gans willen
tracteeren, is het inkoopen er van de helft
van het succes. De gans mag namelyk niet
te oud zyn, wat men kan vaststellen, aan
snavel, pooten en zwemvliezen. Een Jonge
malsche gans is te herkennen aan de weinig
beschubde, lichtgele pooten, den niet geheel
harden snavel, en zwemvliezen die niet taai
zj'n en zich gemakkelijk laten scheuren.
Hebben we bij het inkoopen op al deze
eigenschappen van een goede gans gelet,
dan beginnen we, thuis gekomen, met het
dier in- en uitwendig goed schoon te ma
ken, te wasschen en te zouten. Voor de vul
ling nemen we gehakt (half om half), ap
pelen of tomaten, waarna de romp wordt
dicht gebonden. Inmiddels hebben we in de
braadpan, al naar de grootte van de gans
een half pond tot een pond boter gedaan en
deze bruin laten worden. Het dier gaat er
nu in en dan wordt de pan in een goed-
heeten oven geschoven. Zoo nu en dan voe
gen we een lepeltje water er bij en letten
op het regelmatig bruin worden. Als alles
klaar is, krijgt het diertje manchetjes om de
pootjes en de schotel waarop we het leggen,
wcffdt gegarneerd njet wat groen,
