500 25 KAMERADSCHAFT ZATERDAG 17 DECEMBER EERSTE BLAD Vraagt hun die de Film zagen Secondary Cap Schoolpetten-Nieuws! Hnpgizijn C. PLASSE No.298! 70e Jaarganj Uitgave: Firma F. VAD DE VELDE Ir., IValstraat 58-60, Vlissingen.Telef. 10. Postrekening 66287 Versctiiint dagelijks, uitgezonderd op Zondaa en algemeen erkende Christelijke Feestdagen Plaatselijk Crisis-Comité STADS- EN PROVINCIENIEUWS Een Kerstgeschenk zonder boek is niet volledig Boekhandel D'HUIJ Alleen deze pet is de Schoolpet I IIIIIIIIIIIIIIHIIillllIHIlilHIHIIlilllllHIIIIIIIIII f1932! VLISSINGSCHE COURANT ABONNEMENTSPRIJS Voor Vlissingen en de gemeenten op Walcheren ƒ2.20 per 3 maanden. Franco door het geheele rijk 2.50. Voor België, Duitschland en Frankrijk 3.80. Voor de ove rige landen bij wekelijksche verzending 3.80, met Zondagsblad 4.75. Afzonderlijke nrs. 5 ct ADVERTENTIEPRIJS Van 1 -5 regels 11.25iedere regel meer 25 cent Bij abonnement speciale prijzen. Reclames 50 ct p. regel. Kleine advertenties van 1 5 tegels 50 ct Iedere regel meerlOctlmax. 10 tegels). Bij3-maal plaatsing van 1 ~5r egels fl. .alles tegen vooruitbetaling. De abonné's in 't bezit eenet Polis, zijn GRATIS verze kerd tegen ongelukken voor gulden bij levens lange ongeschikt heid tot werken. gulden bij dood door een ongeluk. gulden bij verlies van een hand, voet of oog. gulden bij verlies van een duim gulden bu verlies van een wijsvinger gulden bij verlies van eiken anderen vinget AANGESLOTEN BIJ HET BUREAU VOOR PUBLICITEITSWAARDE, INGESTELD DOOR DE VEREENIGING „DE NEDERLANDSCHE DAGBLADPERS" Dit nummer bestaat uit 4 bladen Heden werden door ons volgende giften ontvangen de Gedeelte Politie-per- soneel 2.30 Bijdrage leerl. Openb. U.L.O.-school - 2.20 Bijdrage leerl. Christ. U.L.O.-school - 2.50 Vorige opgave - 4238.80 Totaal ƒ4245.80 Het giro-nummer van het Plaatselijk Crisis-Comité is 195800. Spreekuur wethouder van financiën en sociale zaken. De wethouder van financiën en sociale zaken zal ten stadhuize op Maandag 19 De cember a.s. spreekuur houden van 11 /2 tot 121/2 uur voormiddags. Beveiliging der oogen door een schutbriL Een oogongeval een dezer dagen overko men aan een jong werkzaam van de Kon. Maatsch. „de Schelde", waardoor hij het gebruik van een zijner oogen zal moeten missen, was voor ons aanleiding om aan den oogarts, verbonden aan „de Schelde" eenige inlichtingen te vragen omtrent het in dit bedrijf steeds aanwezige gevaar van rond springende ijzerdeeltjes bij de bewerking van metaal. Het aantal oogverwondingen in dit bedrijf bleek groot: in 1929 totaal 2088; in 1930 2625 en in 1931 1923. Dit aantal ongevallen loopt geheel evenwijdig met het aantal werk lieden. Ieder werkman heeft minstens één maal per jaar kans op een oogongeval. Gelukkig is het meerendeel daarvan niet van ernstigen aardkleine ijzerdeeltjes die niet diep doordringen. Komt de getroffene dadelijk in behandeling en dat is in de ver- bandkamer gedurende den geheelen werktijd mogelijk, dan wordt het werkverzuim tot en kele minuten beperkt, en zijn er geen blij vende schadelijke gevolgen. Dringt het ijzer dieper in het oog, dan lukt het in vele gevallen om het met den magneet daaruit te trekken en het oog te behouden. De sedert elf jaar opgestelde groote magneet heeft al verscheidene oogen gered. Maar toch gaan er ieder jaar nog enkele oogen geheel of gedeeltelijk verloren. Dat en in het algemeen het aantal oogongevallen zou belangrijk kunnen ver minderen. Verschillende werktuigen zoo als slijpsteenen hebben al een beveiliging voor de oogen. Het meeste is evenwel te verwachten van een persoonlijke beveiliging door schutbrillen. Droeg ieder een schutbril, dan zou het aantal oogongevallen tot enkele tientallen kunnen dalen. De meeste werklieden hebben bezwaren tegen het dragen van een brilklagen over warmte, beslaan enz. Deze bezwaren zijn wel te verminderen. Velen zijn bang dat zij door het dragen van een bril zich juist blootstel len aan een verwonding door glas. Dat gevaar is kleinverwondingen door splinterend brilleglas zijn heel zelden. Daarentegen kun nen wij U verscheidene brillen laten zien, waarvan het glas versplinterd is en waar de bril zeker het oog gered heeft van een ern stige verwonding. Vrijwel alle modellen van veiligheidsbrillen zijn door ons beproefd er hangt hier een heele staalkaart. Eenige modellen zijn daar uit bruikbaar gebleken, ieder beantwoordt aan een andere eisch of ander werk. De directie stelt die in ruime mate ter beschikking. Gemiddeld wordt per jaar 1500 aan schutbrillen uitgegeven. Onge twijfeld zou de directie graag nog meer daarvoor uitgeven als de werkman er meer vraagt onze speciale verpakking voor deze gelegenheid BADIIUISS1 RAAT !5,Tel.3J8 gebruik van zou maken. Ieder kan een bril krijgen naar eigen keuze en passend voor het soort werk dat hij verricht. Het zou zoo nuttig zijn als ieder het be lang van een schutbril inzag, de kleine be zwaren opzij zette en meewerkte tot het ver minderen van het aantal oogongevallen meewerkte in het belang van de fabriek voor wie ieder oogongeval schade be teekent, maar vooral in zijn eigen belang om dit hoog georganiseerde zintuig te beschermen. Indien door publicatie van dit onderhoud het vrijwillig dragen van schut brillen bevorderd kon worden, dan zou dat van groot nut zijn. Zangvereeniging „Looft den Heer Kerstconcert Concertgebouw. Onder leiding van Theo Höfelein geeft deze vereeniging Donderdag a.s. een uitvoering van kleinere werken. Allereerst een koorwerk op bijbelteksten, met inlassching van Koralen en Gezangen, van eigen bodem „Adventskoorklanken" van J. J. van der Put, organist-koorleider te Breda. Deze compositie in oratoriumstijl voor gemengd koor met begeleiding van orgel (harmonium) en (of) piano ademt den gewij- den geest. Het bestaat uit drie deelen El lende, Verlossing en Dankbaarheid, waarin klagend en jubelend de adventsprediking be lichaamd is. Er is een rijke afwisseling van soli en koren bijzonder treffend is de ge boorte, welke, ofschoon van alles beheer- schende beteekenis, sober en eenvoudig was en daarom in rustige sfeer door den kinder mond wordt verhaald. Theo Höfelein arran geerde het werk voor begeleiding met orkest, waardoor het ongetwijfeld nog aan schoon heid winnen zal. Voorts wordt uitgevoerd de cantate voor alt-solo, koor en orkest „Die heilige Nacht" van Niels W. Gade, een melodisch werk, waarin engelen en herders de geboorte van het Kind, symbool van de Liefde, bezingen. De tekst is ontleend aan het gedicht „Die Christnacht" van Aug. v. Platen. Ten slotte wordt door het koor ten gehoore gebracht het onovertreffelijke slotkoor van het tweede deel, het beroemde „Halleluja", uit Handel's hoofdwerk, het oratorium „Mes sias". Solistische medewerking wordt verleend door mej. Rie Bor, die tevens uit voornoemd oratorium de aria's „Er windet seine Herde" en „Ich weisz, dasz mein Erlöser lebet" zal zingen en den heer Adriaan Hollaers, die de aria „Grosser Herr und starker König" uit Bach's Weihnachts-oratorium en het arioso „Dank sei dir, Herr" van Handel zal ver tolken. Het concert wordt geopend met het be kende Kerstlied „Stille nacht, heilige nacht", van F. X. Gruber (1787—1863), die onder wijzer was in Arnsdorf en plaatsvervangend organist van de parochie Oberndorf. De tekst is van pastoor Josef Mohr, destijds kapelaan in de mark Oberndorf a. Salsbach. In de Nachtmis van het jaar 1818 werd het lied in de kerk van Oberndorf voor de eerste maal gezongen met luitbegeleiding door Gruber, omdat het orgel onbruikbaar was. De kerk bestaat niet meer, zjj is door herhaalde over stroomingen verwoest. O. Een afscheid. In tegenwoordigheid van chefs, bazen en een groot deel der werklieden uit de afdeeling machinefabriek is gistermiddag na het be ëindigen van den werktijd afscheid genomen van den heer A. van Biemen, metaaldraaier, die heden na een diensttijd van ruim 50 jaar de Kon. Maatsch. „de Schelde" met pensioen gaat verlaten. Door den werkmeester, den heer Chr. M. Kok, werden aan den heer Van Biemen met een toepasselijk woord eenige nuttige cadeaux ROOK DOORN CHIEF )EALE ZUr WH VERH IP EID EN V kWAUTEI T DE BESTE UW< li [fj rial VO< IEID m overhandigd, bestaande uit een klokstel en een ruststoel, daarbij den wensch uitspreken de, dat hij met zijn vrouw en huisgenooten nog zeer vele jaren pleizier van mag hebben. Met hartelijke woorden dankte de heer Van Biemen voor het vriendelijke afscheid en de fraaie geschenken en voegde daaraan toe, dat spoedig betere tijden mogen aanbreken. Dames-vereeniging „Eerste Hulp" Transport colonne van het Ned. Roode Kruis, afdeeling Vlissingen. Deze samenwerkende vereenigingen geven Dinsdag a.s. een uitvoering in Britannia vol gens het beproefde recept, waarbij zij het nuttige met het aangename vereenigen. Het programma vermeldtverband leggen, hulp verleening bij een ongeluk (bij het ophijschen van een U-balk breekt de strop en verschil lende personen worden gewond), een tableau, uitbeeldende het vervoer van gewonden per trein, zang en muziek alsmede de opvoering van de operette „Mignon" van mej. A.T.W. Het zal deze vereenigingen, welke de naas tenliefde betrachten, stellig niet aan belang stelling ontbreken. Men zie verder achter staande advertentie. Gemengde arbeiders zangvereeniging „De Volksstem". Op Zondag 25 December a.s. (Ie Kerstdag) geeft de afdeeling tooneel van bovengenoem de vereeniging in het Concertgebouw een op voering van het tooneelspel in drie bedrijven genaamd „De schaduw van het verleden", naar Ernst Zahn r'oor J. van der Poll. De „Oprechte Haarl. Ct." schrijft„Er werd gespeeld „De schaduw van het verleden" en de daverende toejuichingen, de terugroe pingen, ja de welsprekende „stilte", die voort durend heerschte, was wel een oewijs, dat het stuk insloeg". Ook aan de modern georganiseerde werk- loozen is gedacht, om een aantal gratis toe gangsbewijzen af te staan. Voor verdere bijzonderheden verwijzen wij naar de in dit nummer voorkomende adver tentie. Alhambra-Theater, Kameradschaft. De gouden medaille der Engelsche facul teit voor schoone kunsten is aan de Duit- sche film „Kameradschaft", onder regie van Pabst vervaardigd, toegekend als zijnde de „opmerkelijkste film van 1931"/ (EEN TRAGEDIE IN DE MIJNEN) zal ook deze week te Vlissingen door PERS en PUBLIEK ZEER GEROEMD WORDEN. Na de premièie van gisteren zijn wij ervan overtuigd dat „Alhambra" weer druk bezocht zal worden! BESPREEKT UWE PLAATSEN en zij zullen U overtuigen dat een dergelijke film zijn weerga in de moderne bioscopie niet vindt. Het is een film die spreekt tot iedereen, omdat zij is: een stuk eerlijke en waarachtige menschelijkheid 1 BOVEN 18 JAAR. Pabst heeft een werk van de verbeelding geschapen, alsof hij de verslaggever van een werkelijk gebeuren ware geweest. Grooter lof kan hem niet worden toegedaan. Deze film, die zoowel om haar strekking, als om haar artistieke kwaliteiten van buitengewone beteekenis bleek, heeft bij pers en publiés zulk een hartelijke ontvangst genoten, dat wij er eigenlijk niets aan hebben toe te voegen. Het is een film, die levenswaarden weet ir.ee te geven, die ons wat beter maakt zon der huilerig, schijnheilig vertoon, omdat er met zooveel overtuiging de nog in alle krin gen zooveel ontbrekende naastenliefde ge predikt wordt om zuivere en nobele motie- v en die doortinteld is van een serene men schelijkheid, een kostbaar bezit in de tijden, welke altijd egoïstisch waren. Het is een tragedie, die ontroert, een fel verweer tegen allen, die zich aan de verbroedering der vol ken hebben vergrepen en dit nog doen een scherp protest, dat slaat, doch nergens scheldt. Een groote verdienste van Pabst's film werk is haar eenvoud. Zonder ophef, met motieven alleen aan de werkelijkheid ont leend, heeft Pabst zijn film opgebouwd tot een navrant betoog, dat alleen aan het slot tot een pathetisch gebaar wordt en dat al leen aan het begin te opzettelijk aandoet de knikkerende kinderen, die ruzie krijgen en een grensje tusschen hen in het zand trekken, zijn maar een gezocht symbooltje, ofschoon, zeker wij in Nederland kunnen meespreken van gezochte grensjes tusschen knikkerende kinderen. Maar spoedig krijgt de ernst der werke lijkheid de overhand. Wij dolen achter de camera aan in de diepe schachten, waar de mijnwerkers zwoegenFranschen en Duit- schers, ieder in de eigen mijn. De mijngan gen zijn gescheiden door de grens (Grenze, Frontière), een laf stukje traliehek, honder den meters onder den grond. Ook daar bo ven de grens en de douane. Twee naties, één arbeid. De mogelijkheid tot oorlog, de nood zaak tot den vrede. Steeds die grens als het symbool van onmogelijke toenadering, als bij meer koningskinderen, die elkaar niet kun nen krijgen. Dan komt de slag, die alle grenzen weg vaagt. Het vuur en het gas, dat den Fran schen mineur diep in de ingewanden der aarde bedreigt. In enorme wagens stormt de Duitsche reddingsbrigade over de grensde belachelijke grens wordt geforceerd om den kameraad in nood te gaan helpen. Een rauw stuk mijnwerkorsleven, rijk gemaakt door de spontane menschenliefde en filmisch uitstekend gezien om het indl- vidueele spel en om de massabewegingen, aie Pabst zoo uitmuntend weet te regis- seeren. Telkens treft diens visie op de dingen in nieuwe vondsten'n massale schachttoren, als een dreigend spooksel oprijzend boven ae mijn, ziet hij weer eens geheel nieuw, zijn bilk in den schachtkoker, waar de lift zes honderd meter diep wegjaagt en dan alleen nog twee kabels zwak hangen te schomme len, doet ineens die angstaanjagende diepte vermoeden. Een vallend stuk mijnsteen, met een korten, venijnigen smak een jong leven vernielend, is een fel stuk werkelijkheid. Aangrijpend van ernst en mannelijkheid is deze filmtaal. De verschrikkelijke vuur stroom, die onder de gewelven tiert, de drei ging van de storting, de verlatenheid van den hamertik op de buizen, de genadeloos- beid van het rijzend schachtwater, de een zame dwaaltocht van den ouden man op zoek naar zijn kleinzoon, en zijn onbeant woorde roep door de schallende gangen, de zwaai van den paardenkop in den onder- aardschen stal, wanneer menschen in doodsangst onder de balken rondwaren, dit alles is treffend en raak gezien en blijft verre van alle overdrijving. Ook de auditieve beweging, die Pabst voor zijn suggestief betoog noodig had, is ge slaagd. Twee keer is er muziek in deze film in de Fransche dancing en bij het verbroe deringsfeest, en dan nog maar heel even. Voor het overige gaf hij alleen het geluid, dat bij iedere scène hoortinstortende mijn gangen, brullende vlammen, een bange kreet, die lang nagalmt door de zwarte trechters. Hier zou ieder ander geluid een schennis beteekenen. De film getuigt en men wil bezweren „G&ét deze film zien I" Tegenover den oor log stelt zij de kameraadschap. Doch dat zij ook haar taal spreke tegen het heillooze gewroet van de vele grenzenscheppers bij eigen volk. Vrede en kameraadschap boven kunstmatige verdeeldheid en grenzen. De film heeft, zooals het heet, een paci fistische strekking. Maar zij rijst boven slechts den vrede tusschen de naties, zij wil ook den vrede in de naties. Want het einde is symbolisch twee mannen, die elkaar niet verstaan, maar die beide hetzelfde zeggen JONGELUI, De eerste klap is gevallen. De loop is begonnen. Het is nog wel geen stormloop, maar dit komt nog welVoornaamste is, dat enkele klassen zich reeds verzekerd hebben om zoo gauw mogelijk met de pet voor den scholier uitgeiust te zijn. Binnen eenige weken kun je hen naar de diverse scholen zien optrekken. Blijven jullie niet ten achter. Bestelt vlug zoo n SECONDARY CAP. Zie onze Etalage. WALSTRAAT 92.

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1932 | | pagina 1