IB8RII IDOE'IRy BIR81EIK Kapitein Klakkebos gaat naar Amerika DERDE BLAD VAN AMSTEL EN IJ. DE ORGANISATIE VAN DE SPIONNAGE. Illllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll|[lllllllllllllllllllllllllllllllllllllll!lllllllllllllllllllllllllllllllll!llllllllllllllllllllllllllllffl^ door G. TH. ROTMAN. (Nadruk verboden) van cle Zaterdag 5 November 1932. No. 261 Amsterdamsche huurstakingen. De beweging wint veldVrees voor ernstige ordeverstoring. Beschadi ging van woningen. De politiek weer in de tooneelkwesties. Plan- Koopman geringe kansen. Onze eigen industrie en Duitsche leve ranties. Kleine oorzaken weet men hebben dikwijls groote gevolgen. Dit mag zeker ook gezegd worden met betrekking tot de vrij algemeene huurstaking, die thans heel Am sterdam-West met haar meer dan 100.000 be woners in rep en roer bi*engt. Het begon met een interne kwestie bij de woningmaatschappij Van der Schaar, waar twee firmanten elkaar de huuropbrengst be twistten. Firmant A. beweerde het uitsluitend recht tot huur-inning te bezitten en verze kerde, dat iedere betaling, niet door hem ge kwiteerd, onwettig was. Ongeveer tezelfder tijd deed firmant B. den bewoners per deurwaardersexploit weten, dat firmant A. geheel onbevoegd was. Alleen de hem (B.) gedane huuropdracht was rechts geldig. Men kan zich wel voorstellen, dat er onder deze omstandigheden van huurbetaling niet veel terecht kwam. Niemand wilde zich wagen aan het risico eener mogelijk onwettige be taling. En de eerlijke menschen onder de huurders maakten van hun welcelijksche huur een potje, in afwachting van het verloop der pro cedure tusschen de firmanten. Deze proce dure is, dank zij ons snel recht, nog „han gende" en het laat zich aanzien, dat zij zich vooreerst nog wel in deze onbehagelijke po sitie zal blijven bevinden. Een schadepost wordt zij in ieder geval, want er is een groote groep huurders, die gezien de moeilijke tijdsomstandigheden en op grond van economische overwegingen (systeem-Keynes zoo veel mogelijk uitgeven maar in t geheel niet heeft gepot en zich op gezag van een zaakwaarnemer, die in deze affaire een leidende rol speelt, van alle ver plichtingen acht ontslagen. „In dubiis libertas", zegt de wet" aldus de vertrouwensman in een circulaire aan de huurders „in twijfel vrijheid", ergo heeft u wettelijk de vrijheid, di. het recht geen cent meer aan de Van der Schaars te betalen". Voor ons is de logica van deze redeneering eenigszins zoek, maar de bewoners begrepen haar bést. Zelfs de potters werden sedert royaal in hun uitgaven. Inmiddels heeft het geval-Van der Schaar in „West" een buitenkansje geheeten aanleiding gegeven tot een vrij algemeene protestbeweging tegen de woningsverhuur- maatschappijen, gevolgd door een niet min der algemeene huurstaking hl de volkswonin gen van West. De reeds genoemde zaakwaarnemer, die zich ontpopte als latinist en de zooeven ge noemde meesterlijke wetsinspiratie uitdacht, heeft blijkbaar ook nog andere pijlen op zijn boog, nl. die der dichtkunst. 3n een heftig gesteld manifest, waarin alle Amsterdammers ten strijde worden opgeroe pen tegen de „gewetenlooze woningmaat schappijen", luidt het aan 't slot„Thans zij de buffel ons ten voorbeeld, Die lang gesard de horens wet, De wreede drijvers in de lucht werpt, En - iet zijn plompen poot ver- LXüX, Nieuwe spelregels. Geruimen tijd is onderhandeld tusschen de toonaangevende besturen in de bridgewereld van Amerika, Engeland en Frankrijk om eenheid te krijgen in de bridgeregels in de verschillende landen. Andere landen w.o. Ne derland hebben zonder aan de eigenlijke be sprekingen deel te nemen hun wenken gege ven. De besprekingen hebben tot resultaat ge had, dat nieuwe regels zjjn samengesteld, zoodat men waarschijnlijk eerlang niet meer te maken heeft met Amerikaansche regels, regels van de Portlandclub enz., doch dat men werkelijk zal komen tot een stel internatio naal geldende regels. Weliswaar zijn wij in staat een bloemlezing over die nieuwe regels te geven, doch wij meenen daarmede nog wat te moeten wach ten. en wel om de volgende reden. Op 29 November a.s. wordt de algemeene vergadering van den Nederlandschen Bridge bond gehouden en hoewel de agenda niet ver meldt een punt tot vaststelling of wijziging der regels, zoo kunnen wij ons niet voorstel len, dat in die vergadering daarover niet plet". Met deze salto mortale kunnen de wo- ningbouw-maatschappijen het voorloopig doen Wij willen overigens geen lans breken voor deze ondernemingen, die ondanks het hoog geroemde erfpachtsysteem en alle bouw- en woningverordeningen van democratisch be stuurd Amsterdam te zamen, rustig en lustig hun gang gaan met het verhuren van slecht onderhouden, dikwijls vochtige, tochtige en van onbruikbare schoorsteenen voorziene zgn. moderne woningen. Gisteren zagen we in West geheele straten, beplakt met de aankondigingen„Volledige huurstaking", terwijl ten overvloede nage noeg alle ramen voorzien waren "/an het be kende gele biljet„Hier huurstaking, toont u solidair". De actie in West wordt geleid door den Algemeenen Huurdersbond, in aan grenzende buurten door comité's uit huur- dersgroepen. In de ScV aepmanstraat deelde men ons mede, dat per deurwaardersexploit een 5-tal eischen is gesteld betreffende on derhoud en bewoonbaarmaking der woningen. Na herhaalde waarschuwingen aan de huurders hebben thans op hun beurt ver schillende directeuren en eigenaren, o.a. de heeren Geerlings, Blok en Brouwer de ge rechtelijke uitzetting van een aantal huurders aangevraagd. Men spreekt van eenige hon derden dagvaardingen. Natuurlijk zouden de Amsterdammers geen Amsterdammers zijn, wanneer zij deze gele genheid zonder eenige „gein" lieten passee- ren. Zelfs ernstige kwesties als deze mogen niet te prozaïsch verloopen. Aan enkele onderkruipers (betalende huur ders) werden deze week dan ook luidruchtige serenades gebracht, zelfs onder medevoering van oen aftandsch draaiorgel en elders van jazzband met na afloop balchampêtre voor de woningen der „onderkruipers". Er werd ook 'n soort huursfeakerslied aangeheven, ge componeerd door den dichterlijken zaakwaar nemer. Tot dusver is de politie vrij passief geble ven, hoewel er in de huurstaakbuurten er dreigen weer nieuwe stakingen in de Haar lemmerbuurt en Oost veel recherche sur veilleert. Zoodra er uitzettingen volgen zullen ook de gebruikelijke relletjes wel niet uitblijven. Er bestaat vooral verbittering tegen den heer Geerlings, die zich nog wel verantwoord de op een huurdersvergadering, omdat deze dreigt met beslaglegging op loonen en steun gelden. Men neemt in zijn woningcomplexen dan ook reeds excessen waar in den vorm van vernieling van ruiten van leegstaande huizen, beschadiging van gevels en houtwerk enz. Het zou ons daarom niet verwonderen, wanneer de aanvankelijk simpele kwestie bij het woningbureau Van der Schaar straks aanleiding gaf tot opgewonden tooneelen en een groot aantal stadswijken hiervan de on aangename gevolgen zouden ondervinden. s. Onze gemeentelijke kunstcommissie heeft zich deze week vrijwillig een brevet van onbe voegdheid gegeven, als men de geruchten dienaangaande gelooven mag. Zij zou een subcommissie (commissie voor de subsidies) hebben ingesteld, bestaande uit letterkundi gen, niet direct-geïnteresseerd bij het tooneel, welke haar van advies zal dienen. De heer Van Dalsum schijnt met „Noach op de Wateren" reeds voor een subsidie (maximum 5000) in aanmerking te komen. In deze commissie zou ook zitting hebben de heer Ankersmit. Het is echter niemand duidelijk in welk opzicht de politiek met subsidieering van tooneelvoorstellingen te maken heeft. De heeren Douwes, Kropman, Vos en Bossevain, zouden in deze subsidie-commissie al even weinig op hun plaats zijn als nu de heer An kersmit. Wil men het echter anders zien, dan behooren, naar evenredigheidsbegrip, ook ge noemde heeren of redacteuren hunner partij bladen plaats te nemen naast den heor An kersmit. Zoo ook denkt men er in tooneel- kringen over. Het is overigens onverklaarbaar, dat thans zou worden gesproken. Doorom wachten wij liever de vergadering af. Zou dan de neiging blijken te bestaan om de regels over te ne men, zoo kan de bekendmaking daarvan als nog volgen. Zouden wij nu die regels publi- ceeren en zou blijken, dat de N.B.B. niet ge neigd is die regels ongewijzigd over te nemen, zoo zouden wij opnieuw moeten gaan publi- ceeren. Openen. Wij komen thans aan de vierde mededee- ling, welke in het openingsbod „1 hart" was begrepen, nl.„Ik heb geen algemeen sterk spel over de verschillende kleuren verdeeld, want dan zou ik geopend hebben met 1 sans tout". De bedoeling hiervan is duidelijk. Aange. zien het openingsbod altijd beteekent om aan den partner te beduiden, dat men over een zekere kracht in het spel minstens be schikt, moet de inlichting ook zoo duidelijk mogelijk zijn. Het is voor den partner van zeer veel waarde om te weten of uw opening beteekent eenzijdige kracht met steun, dan wel of uw kracht verdeeld is over de ver schillende kleuren, en dit laatste brengt ge reeds „Noach" wordt genoemd, een tooneel- werk dat, ondanks de vrij gunstige recen sies, hier slechts enkele opvoeringen beleefde, en niet gelijk gerept wordt van de succesvolle opvoering gedurende een maand van ,,'n Lot, 'n Nacht, 'n Millioen", waarmede het gezel schap Saalborn—Van Praag es. thans op tournée gaat. Juist in deze tijden van depressie en in zinking is een gezond, echt-amusant en tevens geestig blijspel in voorbeeldige bezet ting, als volksvoorstelling aan te bevelen. Maar „'n Lot", dat aanspraak maakt op deze kwaliteiten, blijkt tot dusver gepasseerd. Terwijl toch het pr',bliek, met wier oordeel men bij subsidieverlening zou rekenen, zich reeds voldoende heeft uitgesproken. Intusschen, zoo vernamen we, mag bij de a.s. behandeling van het schouwburgpla; Koopman dat geen enkele kans heeft een bespreking over de samenstelling van deze commissie verwacht worden. Voorts is het nog allerminst zeker, dat de raad zijn goedkeuring zal hechten aan het voorstel om de gebruikelijke Nieuwjaarsvoor stelling van de „Gysbrecht", ditmaal den stadsschouwburg aan het schouwtooneel af te staan. Vele raadsleden meehen in dit opzicht aan een traditie gébonden te zijn en het gezel schap Saalborn, dat reeds zoovele jaren een in alle opzichten welverzorgde vertooning van het treurspel gaf, niet te mogen uitschakelen. i Deze week citeerde de „Vlissingsche Cou rant" een lezenswaardig artikel over onze contingenteeringen contra Duitschland. Op dit terrein liggen inderdaad voetangels en klemmen. Uit Aken bereikte ons heden een correspondentie, waarin de op handelsgebied alleszins bevoegde schrijver de positie van rijkskanselier Von Papen zeer verzwakt noernt. Niet alleen de kwestie met Pruisen, maar ook de fanatiek doorgevoerde contin- genteeringsmaatregelen hebben hem impo pulair gemaakt. Zij bezorgden Duitschland vele vijanden. Van een mogelijk Hitler-be- wind verwacht de briefschrijver ook al wei nig goeds voor Holland, hetgeen men hier te lande grif zal toestemmen. Toch mogen o.i., ondanks het dreigement der benadeeling onzer havens, de belangen van onze nijverheid niet uit het oog worden verloren. De belangrijke opdracht van onze Amsterdamsche lichtsein-installaties aan de Duitsche industrie is, gezien de groote, nog steeds toenemende werkloosheid hier te lande, een onverantwoordelijke daad geweest. Wij zagen gisteren ook weder de Duitsche industrie bevoorrecht bij de belangrijke grondwerken in de omgeving van Sloterdijk, waar over een groote uitgestrektheid van wegen ijzerwerken, tunnels, transport-instal laties en machinerieën zijn aangebracht, af komstig van de Allgemeine Transport An- lagen-Gesellschaft te Leipzig. Deze firma schroomt zelfs niet van haar leveranties aan Holland nog al opzichtige reclame te maken. En dan te bedenken, dat juist in de eigen metaal-industrie zoovele duizenden landge- nooten jaar en dag naar werkgelegenheid uitzien en zooveel ondernemende industriee- len naar loonende opdrachten Corres Pondent. XV. Wirballen en Eydtktihnen, voor den oorlog de Russische en Duitsche grensstations, lig gen niet veel meer dan enkele honderden meters van elkander af. Met het bloote oog kan men op het eene station staande, het andere zien. Thans is Wirballen geen Rus sisch grondgebied meer onder den naam van Virbalis is het het grensstation van het na den oorlog ontstane onafhankelijke Lithauen. Dat neemt niets weg van het feit, dat een tot uitdrukking door te openen met 1 sans. Dit bod heeft voor uw partner natuurlijk veel meer waarde, dan een openingsbod in een kleur, want kunnen bij dit laatste bod de 5 slagen voor een ged }lte bestaan uit een reeks kleine kaarten in die kleur, bij een openingsbod met sans moeten de 5 slagen noodwendig bestaan uit hooge kaarten, zoodat hij bij welk spel hij ook in handen heeft, altijd zeker is van een flinken alzijdi- gen steun. Om die zekerheid te hebben moet dus vast staan, dat alleen met sans geopend wordt op een alzijdig sterk spel, en dient dus te worden beantwoord de vraag^ Wanneer mag men openen op 1 sans 1 Hoewel in het voorgaande de vraag feite lijk reeds beantwoord is, meenen wij hierop toch wat nader te moeten ingaan, aangezien bij contractbridge geen enkel bod zooveel strijd heeft opgeleverd, zoowel in de litte ratuur als aan de speeltafel zelf, als juist het openingsbod met sans. Bij auctionbridge gold als axioma, dat men met sans opende op 3 gedekte kleuren, hoe wel men zich ook daarbij al reeds de gevaren realiseerde, hetgeen tot uiting kwam door liefst een klaverbod te doen als uitnoodiging tot een sansbod. Bij contractbridge Is men daarvan meer en meer teruggekomen. Ook hierbij had mon vroeger veelal de ge woonte om met sans te openen op 3 gedekte kleuren, doch al te dikwijls kwam het voor, dat de partner de sans verhoogde en toevallig juist dezelfde kleur als de openaar ongedekt had. Een verloren spel is dan het gevolg, ter wijl achteraf bleek, dat een kleurenspel ge makkelijk een manche zou hebben opgele verd. Daarom wordt tegenwoordig bijna niet meer geopend met 1 sans tenzij men 3 kleu ren behoorlijk gedekt heeft, en ook in de 4e kleur nog een dekking. In dit verband zij tevens opgemerkt, dat 85 „Wat is dat hier voor 'n schip fluister de kapitein Klakkebos zijn zuster In 't oor. „Smokkelschip fluisterde Ophelia. „En boeven, dat het zijn, brr Ze wou nog meer zeggen, maar opeens klonk de bulderstem van den matroos„WerkenNiet smoe zen En tegelijk gaf hij kapitein Klakke bos met z'n elegante voetje 'n duw in z'n nek, dat de arme man met volle kracht z'n neus tegen dien van z'n zuster stootte. ieder, die het station, in den oorlog vrijwel plat geschoten en sedert dien herbouwd, be treedt, zich bedenkt hoe onnoemelijk veel hier in de jaren van Russische tyraunie is ge leden. Hoevele malen zijn hier niet wan hopige anarchisten het Russische Rijk bin nengedrongen, elk oogenblik in het gevaar verkeerend te worden ontdekt en naar Si berië te worden gebracht, zoo niet erger lot hen wachtte. Hoevelen ook, aan de klauwen van de Russische politie ontsnapt, hebben vanuit dit station naar de overzijde gezien, die voor hen de vrijheid beteekende vrijheid, welke hen dikwerf op het laatste oogenblik nog werd ontnomen. Wirballen heeft zijn ge schiedenis voor zichzelf en als die oude sta tionsmuren en steenen hadden kunnen spre ken, ^zij zouden veel, oneindig veel leed en tragiek hebben kunnen verhalen. In de jaren, die onmiddellijk aan den oor log voorafgingen, deed te Wirballen als kapi tein der gendarmerie dienst een Russisch of ficier van uitnemende familie, een man met een knappe gestalte en een niet minder knap uiterlijk. Aanvankelijk met de jonge lieden van zijn kring opgenomen in het gewone leger, had hij zich aan het spel overgegeven, zich aan bedriegerijen schuldig gemaakt en was zoodoende door een eereraad uit het leger verwijderd. Dankbaar zich op die wijze een nieuw bestaan te kunnen scheppen, had hij opname in de gendarmerie gevraagd en deze gevonden in denzelfden rang, tevoren door hem in het leger bekleed. Als kapitein der gendarmerie belast met het toezicht op de grenszone, de politie in dat gebied en het verleenen van bijstand aan de douane beambten, wanneer deze bijstand noodig had den, had hij een groot deel van den dag ge legenheid zijn fraaie gestalte, gehuld in zijn fraaie blauwe' uniform op het perron van Wirballen te etaleeren. En al spoedig be merkte de knappe Sergius welk voordeel daaruit voor hem kon voortvloeien. Want het gebeurde meer dan eens, dat dames van den hoogen adellijken of van den invloedrijken ambtenarenstand te Petersburg, uit het bui tenland terugkeerend, zich in het bezit be vonden van tal van zaken, die zij niet of niet voldoende hadden aangegeven en tegen wel ker tolvrijen ingang de douane-beambten zich moesten verzetten. Wanneer een dergelijk vroeger eveneens vrijwel als axioma gold, dat- men op een kleur niet opende, tenzij men in die kleur minstens 5 kaarten had, en aange zien het aantal spellen, waarin men geen vijf kaart heeft legio is, kwam men er daarom toe wat vlugger met sans te openen. (Toen werd ook wat vlugger door den partner uit sans weggeloopen, waarover echter later). Dit standpunt is, zooals men gerust kan zeggen, verlaten, en opent men dikwijls op een vier- kiaaxt, zelfs een zwakke vierkaaxt, zooals bijv. verleden week werd aangegeven, als boer 10 x x, waarbij dan echter 4 topslagen aan wezig moeten zijn. Een sansopening moet dus wel sterk zijn en kan alleen geschieden op spellen als bijv. de volgende. Aas vrouw x x V/2 dag. Heer vrouw x V/2 slag. Aas x x 1 slag. Heer boer x 1 slag. Tezamen 5 slagen. Aas vrouw x l/2 slag Heer vrouw x x li/2 slag. Heer vrouw x li/2 slag. Heer x x inslag. Tezamen 5 slagen. Men past daarbij wel als hulpmiddel toe een puntenregeling, welke wij echter als eenigszins verouderd beschouwen. Kende men aan een aai 4, een heer 3, een vrouw 2 punten en een boer l punt toe, dan moest men min stens 14 punten in handen hebben om met sans te kunnen openen. Daarbij bleef echter gelden de eisch van 5 slagen. Blijft men daar bij nu ook den eisch stellen van 4 gedekte kleuren, dan wil het ons toch voorkomen, dat het een heele toer is om een behoorlijke sansopening samen te stellen met het uiterste minimum van 14 punten. Van bovenstaande spellen bv. zou men aan het eerste 19 punten en aan het 2e zelfs 20 punten moeten toekennen, en veel zwakker dan de bovenstaande kunnen zij toch werke lijk niet zijn. .Wij zullen thans nog een voorbeeld geven 86 Kapitein Klakkebos werd wit van woede. Hij was 'n erg vredelievend man, vooral aIs hij met iemand te doen had, die sterker was dan hij. Maar dit ging te vèr, beslist te ver De man wist van kwaadheid totaal niet meer wat hij deedhij greep den klets- natten, van viesdrabbig zeepsop drijvenden zwabber en duwde dien den matroos midden in z'n gezicht. (Dinsdag vervolg) tooneeltje, gelijk dagelijks het geval was, zich te Wirballen afspeelde, was kapitein Sergius er bij, en nimmer liet hij na, vooral wanneer de lastig gevallen dame mooi was, haar te helpen. Voor zijn machtswoord weken de douanierszij wisten evengoed als de kapi tein zelf, dat hij geen recht had zich aldus in de douaneaangelegenheden te mengen, maar Rusland was niet voor niets het landi der bureaucratie, en de eenvoudige beambten wisten wel, dat de arm van een kapitein der gendarmerie verder reikt dan de hunne. Zooi schiep Sergius zich een groot aantal connec ties in de hooge wereld te Sint Petersburg, en weinigen van de aldus te hulp gekomen vrouwen lieten na hem uit te noodigen, mocht hij Sint Petersburg bezoeken, daar haar dank voor den verleenden bijstand te komen halen Steeds talrijker werden dan ook de bezoeken! van den kapitein aan Sint Petersburg, waar langzamerhand de invloedrijke salons, ^eenS door zijn oneervolle degradatie voor hem ge sloten, opnieuw voor hem werden openge steld. Maar het kan niet verwonderen dit. leven vereischte geld, dat Sergius niet had, vereischte veel geld. En eigenlijk lag dat geld' voor hem, kapitein van de gendarmerie in het grensgebied, voor het grijpen. Want wat hij tevoren oogluikend toeliet eerst van de dames der groote wereld, daarna van de kleine en tenslotte van de gezeten handelaren, ging hij voor eigen rekening ten uitvoer leggen. Hij richtte een geheimen dienst tusschen Wirbal len en Eydtkühnen in, die zonder heffing van invoerrechten likeuren, tabak, zijden goede ren en meer dergelijke zwaar belaste artikelen vervoerde. De douanebeambten wisten het wel, maar wat konden zij doen tegen den al- machtigen kapitein der gendarmerie Temeer nog, omdat de auto van den kapitein in den regel op den bok een gendarme had, een die naar dus van het gezag, speciaal belast met het betrappen van smokkelaars. Er waren wel officieren in de omgeving, die zich in Rus land, waar men veel gewoon was, zoodanig door dit schouwspel geschandaliseerd acht ten, dat zij er te Sint Petersburg melding van maakten. En ongetwijfeld, men stelde een onderzoek in. Maar niet voor niets had Ser gius zich te Sint Petersburg tal van connec ties geschapen. Die waren heel wat machtiger van spellen, welke in de practijk werden ge speeld, en wiaarop niet met sans mocht wor den geopend. 4 Aas heer 9 5 Aas heer boer <0- Aas 19 9 6 2 8 Op dit spel zou men vroeger grif met 1 sans hebben geopend, ook wanneer in dit spel slechts 4 ruiten en 2 klaveren hadden gezeten. Zoowel in de praktijk, als op een kampioens wedstrijd, waar dit spel als verplicht spel was ingelascht, werd geopend op een ruit. Een volgend spel 4» 9 4 Aas heer boer 3 Aas 10 8 4 Aas boer 7 Ook dit spel werd in een wedstrijd ge speeld. Nagenoeg geen der deelnemers opende met een sans, doch bijna allen met een hart. Dit spel was met opzet ingelascht, want ook de partner had een goed algemeen spel zon der schoppen. (Het spel was eveneens aan de practijk ontleend en dus niet uitgezocht)Zij die sans speelden waren dus down, terwijl 4 harten gemakkelijk werden gemaakt. Samenvattende dus het volgende 1. Om te openen moet men beschikken over minstens 5 (theoretische) slagen, waarvan 2/2 topslagen. 2. De 5 slagen moeten minstens over 2 kleuren zijn verdeeld, waarbij minstens een vaste topslag in de nevenkleur (aas of heer vrouw). 3. Bij 2 ongeveer even sterke kleuren opene; men op de kleur van de hoogste waarde. 4. Is de kleur van lagere waarde aanmer-j kelijk sterker of meer in aantal dan de hoo- gere kleur, dan opene men op de eerste. 5. Bij openen op sans blijft de 5 slageneisch gehandhaafd en moet men in 3 kleuren een goede dekking hebben en ook in den 4en slag oen nünimiim dekking. iliiiiiiliiiiiiiiiiiiiiüiiiiiiiiiiiiitiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiliiiiiiiiiililiiiiw

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1932 | | pagina 9