IB8RII IDOE'IRy BIR81EIK
Kapitein Klakkebos gaat naar Amerika
DERDE BLAD
VAN AMSTEL EN IJ.
DE ORGANISATIE VAN DE
SPIONNAGE.
Illllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll|[lllllllllllllllllllllllllllllllllllllll!lllllllllllllllllllllllllllllllll!llllllllllllllllllllllllllllffl^
door G. TH. ROTMAN. (Nadruk verboden)
van cle
Zaterdag 5 November 1932. No. 261
Amsterdamsche huurstakingen.
De beweging wint veldVrees voor
ernstige ordeverstoring. Beschadi
ging van woningen. De politiek
weer in de tooneelkwesties. Plan-
Koopman geringe kansen. Onze
eigen industrie en Duitsche leve
ranties.
Kleine oorzaken weet men hebben
dikwijls groote gevolgen. Dit mag zeker ook
gezegd worden met betrekking tot de vrij
algemeene huurstaking, die thans heel Am
sterdam-West met haar meer dan 100.000 be
woners in rep en roer bi*engt.
Het begon met een interne kwestie bij de
woningmaatschappij Van der Schaar, waar
twee firmanten elkaar de huuropbrengst be
twistten. Firmant A. beweerde het uitsluitend
recht tot huur-inning te bezitten en verze
kerde, dat iedere betaling, niet door hem ge
kwiteerd, onwettig was.
Ongeveer tezelfder tijd deed firmant B. den
bewoners per deurwaardersexploit weten, dat
firmant A. geheel onbevoegd was. Alleen de
hem (B.) gedane huuropdracht was rechts
geldig.
Men kan zich wel voorstellen, dat er onder
deze omstandigheden van huurbetaling niet
veel terecht kwam. Niemand wilde zich wagen
aan het risico eener mogelijk onwettige be
taling.
En de eerlijke menschen onder de huurders
maakten van hun welcelijksche huur een
potje, in afwachting van het verloop der pro
cedure tusschen de firmanten. Deze proce
dure is, dank zij ons snel recht, nog „han
gende" en het laat zich aanzien, dat zij zich
vooreerst nog wel in deze onbehagelijke po
sitie zal blijven bevinden.
Een schadepost wordt zij in ieder geval,
want er is een groote groep huurders, die
gezien de moeilijke tijdsomstandigheden en
op grond van economische overwegingen
(systeem-Keynes zoo veel mogelijk uitgeven
maar in t geheel niet heeft gepot en zich
op gezag van een zaakwaarnemer, die in deze
affaire een leidende rol speelt, van alle ver
plichtingen acht ontslagen.
„In dubiis libertas", zegt de wet" aldus
de vertrouwensman in een circulaire aan de
huurders „in twijfel vrijheid", ergo heeft
u wettelijk de vrijheid, di. het recht geen cent
meer aan de Van der Schaars te betalen".
Voor ons is de logica van deze redeneering
eenigszins zoek, maar de bewoners begrepen
haar bést. Zelfs de potters werden sedert
royaal in hun uitgaven.
Inmiddels heeft het geval-Van der Schaar
in „West" een buitenkansje geheeten
aanleiding gegeven tot een vrij algemeene
protestbeweging tegen de woningsverhuur-
maatschappijen, gevolgd door een niet min
der algemeene huurstaking hl de volkswonin
gen van West.
De reeds genoemde zaakwaarnemer, die
zich ontpopte als latinist en de zooeven ge
noemde meesterlijke wetsinspiratie uitdacht,
heeft blijkbaar ook nog andere pijlen op zijn
boog, nl. die der dichtkunst.
3n een heftig gesteld manifest, waarin alle
Amsterdammers ten strijde worden opgeroe
pen tegen de „gewetenlooze woningmaat
schappijen", luidt het aan 't slot„Thans zij
de buffel ons ten voorbeeld, Die lang gesard
de horens wet, De wreede drijvers in de
lucht werpt, En - iet zijn plompen poot ver-
LXüX,
Nieuwe spelregels.
Geruimen tijd is onderhandeld tusschen de
toonaangevende besturen in de bridgewereld
van Amerika, Engeland en Frankrijk om
eenheid te krijgen in de bridgeregels in de
verschillende landen. Andere landen w.o. Ne
derland hebben zonder aan de eigenlijke be
sprekingen deel te nemen hun wenken gege
ven.
De besprekingen hebben tot resultaat ge
had, dat nieuwe regels zjjn samengesteld,
zoodat men waarschijnlijk eerlang niet meer
te maken heeft met Amerikaansche regels,
regels van de Portlandclub enz., doch dat men
werkelijk zal komen tot een stel internatio
naal geldende regels.
Weliswaar zijn wij in staat een bloemlezing
over die nieuwe regels te geven, doch wij
meenen daarmede nog wat te moeten wach
ten. en wel om de volgende reden.
Op 29 November a.s. wordt de algemeene
vergadering van den Nederlandschen Bridge
bond gehouden en hoewel de agenda niet ver
meldt een punt tot vaststelling of wijziging
der regels, zoo kunnen wij ons niet voorstel
len, dat in die vergadering daarover niet
plet". Met deze salto mortale kunnen de wo-
ningbouw-maatschappijen het voorloopig
doen
Wij willen overigens geen lans breken voor
deze ondernemingen, die ondanks het hoog
geroemde erfpachtsysteem en alle bouw- en
woningverordeningen van democratisch be
stuurd Amsterdam te zamen, rustig en lustig
hun gang gaan met het verhuren van slecht
onderhouden, dikwijls vochtige, tochtige en
van onbruikbare schoorsteenen voorziene
zgn. moderne woningen.
Gisteren zagen we in West geheele straten,
beplakt met de aankondigingen„Volledige
huurstaking", terwijl ten overvloede nage
noeg alle ramen voorzien waren "/an het be
kende gele biljet„Hier huurstaking, toont
u solidair". De actie in West wordt geleid
door den Algemeenen Huurdersbond, in aan
grenzende buurten door comité's uit huur-
dersgroepen. In de ScV aepmanstraat deelde
men ons mede, dat per deurwaardersexploit
een 5-tal eischen is gesteld betreffende on
derhoud en bewoonbaarmaking der woningen.
Na herhaalde waarschuwingen aan de
huurders hebben thans op hun beurt ver
schillende directeuren en eigenaren, o.a. de
heeren Geerlings, Blok en Brouwer de ge
rechtelijke uitzetting van een aantal huurders
aangevraagd. Men spreekt van eenige hon
derden dagvaardingen.
Natuurlijk zouden de Amsterdammers geen
Amsterdammers zijn, wanneer zij deze gele
genheid zonder eenige „gein" lieten passee-
ren. Zelfs ernstige kwesties als deze mogen
niet te prozaïsch verloopen.
Aan enkele onderkruipers (betalende huur
ders) werden deze week dan ook luidruchtige
serenades gebracht, zelfs onder medevoering
van oen aftandsch draaiorgel en elders van
jazzband met na afloop balchampêtre voor
de woningen der „onderkruipers". Er werd
ook 'n soort huursfeakerslied aangeheven, ge
componeerd door den dichterlijken zaakwaar
nemer.
Tot dusver is de politie vrij passief geble
ven, hoewel er in de huurstaakbuurten er
dreigen weer nieuwe stakingen in de Haar
lemmerbuurt en Oost veel recherche sur
veilleert.
Zoodra er uitzettingen volgen zullen ook
de gebruikelijke relletjes wel niet uitblijven.
Er bestaat vooral verbittering tegen den
heer Geerlings, die zich nog wel verantwoord
de op een huurdersvergadering, omdat deze
dreigt met beslaglegging op loonen en steun
gelden. Men neemt in zijn woningcomplexen
dan ook reeds excessen waar in den vorm van
vernieling van ruiten van leegstaande huizen,
beschadiging van gevels en houtwerk enz.
Het zou ons daarom niet verwonderen,
wanneer de aanvankelijk simpele kwestie bij
het woningbureau Van der Schaar straks
aanleiding gaf tot opgewonden tooneelen en
een groot aantal stadswijken hiervan de on
aangename gevolgen zouden ondervinden.
s.
Onze gemeentelijke kunstcommissie heeft
zich deze week vrijwillig een brevet van onbe
voegdheid gegeven, als men de geruchten
dienaangaande gelooven mag. Zij zou een
subcommissie (commissie voor de subsidies)
hebben ingesteld, bestaande uit letterkundi
gen, niet direct-geïnteresseerd bij het tooneel,
welke haar van advies zal dienen.
De heer Van Dalsum schijnt met „Noach
op de Wateren" reeds voor een subsidie
(maximum 5000) in aanmerking te komen.
In deze commissie zou ook zitting hebben de
heer Ankersmit.
Het is echter niemand duidelijk in welk
opzicht de politiek met subsidieering van
tooneelvoorstellingen te maken heeft. De
heeren Douwes, Kropman, Vos en Bossevain,
zouden in deze subsidie-commissie al even
weinig op hun plaats zijn als nu de heer An
kersmit. Wil men het echter anders zien, dan
behooren, naar evenredigheidsbegrip, ook ge
noemde heeren of redacteuren hunner partij
bladen plaats te nemen naast den heor An
kersmit. Zoo ook denkt men er in tooneel-
kringen over.
Het is overigens onverklaarbaar, dat thans
zou worden gesproken. Doorom wachten wij
liever de vergadering af. Zou dan de neiging
blijken te bestaan om de regels over te ne
men, zoo kan de bekendmaking daarvan als
nog volgen. Zouden wij nu die regels publi-
ceeren en zou blijken, dat de N.B.B. niet ge
neigd is die regels ongewijzigd over te nemen,
zoo zouden wij opnieuw moeten gaan publi-
ceeren.
Openen.
Wij komen thans aan de vierde mededee-
ling, welke in het openingsbod „1 hart" was
begrepen, nl.„Ik heb geen algemeen sterk
spel over de verschillende kleuren verdeeld,
want dan zou ik geopend hebben met 1 sans
tout".
De bedoeling hiervan is duidelijk. Aange.
zien het openingsbod altijd beteekent om
aan den partner te beduiden, dat men over
een zekere kracht in het spel minstens be
schikt, moet de inlichting ook zoo duidelijk
mogelijk zijn. Het is voor den partner van
zeer veel waarde om te weten of uw opening
beteekent eenzijdige kracht met steun, dan
wel of uw kracht verdeeld is over de ver
schillende kleuren, en dit laatste brengt ge
reeds „Noach" wordt genoemd, een tooneel-
werk dat, ondanks de vrij gunstige recen
sies, hier slechts enkele opvoeringen beleefde,
en niet gelijk gerept wordt van de succesvolle
opvoering gedurende een maand van ,,'n Lot,
'n Nacht, 'n Millioen", waarmede het gezel
schap Saalborn—Van Praag es. thans op
tournée gaat.
Juist in deze tijden van depressie en in
zinking is een gezond, echt-amusant en
tevens geestig blijspel in voorbeeldige bezet
ting, als volksvoorstelling aan te bevelen.
Maar „'n Lot", dat aanspraak maakt op deze
kwaliteiten, blijkt tot dusver gepasseerd.
Terwijl toch het pr',bliek, met wier oordeel
men bij subsidieverlening zou rekenen, zich
reeds voldoende heeft uitgesproken.
Intusschen, zoo vernamen we, mag bij de
a.s. behandeling van het schouwburgpla;
Koopman dat geen enkele kans heeft
een bespreking over de samenstelling van
deze commissie verwacht worden.
Voorts is het nog allerminst zeker, dat de
raad zijn goedkeuring zal hechten aan het
voorstel om de gebruikelijke Nieuwjaarsvoor
stelling van de „Gysbrecht", ditmaal den
stadsschouwburg aan het schouwtooneel af te
staan.
Vele raadsleden meehen in dit opzicht aan
een traditie gébonden te zijn en het gezel
schap Saalborn, dat reeds zoovele jaren een
in alle opzichten welverzorgde vertooning van
het treurspel gaf, niet te mogen uitschakelen.
i
Deze week citeerde de „Vlissingsche Cou
rant" een lezenswaardig artikel over onze
contingenteeringen contra Duitschland. Op
dit terrein liggen inderdaad voetangels en
klemmen. Uit Aken bereikte ons heden een
correspondentie, waarin de op handelsgebied
alleszins bevoegde schrijver de positie van
rijkskanselier Von Papen zeer verzwakt
noernt. Niet alleen de kwestie met Pruisen,
maar ook de fanatiek doorgevoerde contin-
genteeringsmaatregelen hebben hem impo
pulair gemaakt. Zij bezorgden Duitschland
vele vijanden. Van een mogelijk Hitler-be-
wind verwacht de briefschrijver ook al wei
nig goeds voor Holland, hetgeen men hier te
lande grif zal toestemmen.
Toch mogen o.i., ondanks het dreigement
der benadeeling onzer havens, de belangen
van onze nijverheid niet uit het oog worden
verloren. De belangrijke opdracht van onze
Amsterdamsche lichtsein-installaties aan de
Duitsche industrie is, gezien de groote, nog
steeds toenemende werkloosheid hier te lande,
een onverantwoordelijke daad geweest.
Wij zagen gisteren ook weder de Duitsche
industrie bevoorrecht bij de belangrijke
grondwerken in de omgeving van Sloterdijk,
waar over een groote uitgestrektheid van
wegen ijzerwerken, tunnels, transport-instal
laties en machinerieën zijn aangebracht, af
komstig van de Allgemeine Transport An-
lagen-Gesellschaft te Leipzig. Deze firma
schroomt zelfs niet van haar leveranties aan
Holland nog al opzichtige reclame te maken.
En dan te bedenken, dat juist in de eigen
metaal-industrie zoovele duizenden landge-
nooten jaar en dag naar werkgelegenheid
uitzien en zooveel ondernemende industriee-
len naar loonende opdrachten
Corres Pondent.
XV.
Wirballen en Eydtktihnen, voor den oorlog
de Russische en Duitsche grensstations, lig
gen niet veel meer dan enkele honderden
meters van elkander af. Met het bloote oog
kan men op het eene station staande, het
andere zien. Thans is Wirballen geen Rus
sisch grondgebied meer onder den naam van
Virbalis is het het grensstation van het na
den oorlog ontstane onafhankelijke Lithauen.
Dat neemt niets weg van het feit, dat een
tot uitdrukking door te openen met 1 sans.
Dit bod heeft voor uw partner natuurlijk
veel meer waarde, dan een openingsbod in
een kleur, want kunnen bij dit laatste bod
de 5 slagen voor een ged }lte bestaan uit een
reeks kleine kaarten in die kleur, bij een
openingsbod met sans moeten de 5
slagen noodwendig bestaan uit hooge kaarten,
zoodat hij bij welk spel hij ook in handen
heeft, altijd zeker is van een flinken alzijdi-
gen steun.
Om die zekerheid te hebben moet dus vast
staan, dat alleen met sans geopend wordt op
een alzijdig sterk spel, en dient dus te worden
beantwoord de vraag^ Wanneer mag men
openen op 1 sans 1
Hoewel in het voorgaande de vraag feite
lijk reeds beantwoord is, meenen wij hierop
toch wat nader te moeten ingaan, aangezien
bij contractbridge geen enkel bod zooveel
strijd heeft opgeleverd, zoowel in de litte
ratuur als aan de speeltafel zelf, als juist het
openingsbod met sans.
Bij auctionbridge gold als axioma, dat men
met sans opende op 3 gedekte kleuren, hoe
wel men zich ook daarbij al reeds de gevaren
realiseerde, hetgeen tot uiting kwam door
liefst een klaverbod te doen als uitnoodiging
tot een sansbod.
Bij contractbridge Is men daarvan meer en
meer teruggekomen.
Ook hierbij had mon vroeger veelal de ge
woonte om met sans te openen op 3 gedekte
kleuren, doch al te dikwijls kwam het voor,
dat de partner de sans verhoogde en toevallig
juist dezelfde kleur als de openaar ongedekt
had. Een verloren spel is dan het gevolg, ter
wijl achteraf bleek, dat een kleurenspel ge
makkelijk een manche zou hebben opgele
verd. Daarom wordt tegenwoordig bijna niet
meer geopend met 1 sans tenzij men 3 kleu
ren behoorlijk gedekt heeft, en ook in de 4e
kleur nog een dekking.
In dit verband zij tevens opgemerkt, dat
85
„Wat is dat hier voor 'n schip fluister
de kapitein Klakkebos zijn zuster In 't oor.
„Smokkelschip fluisterde Ophelia. „En
boeven, dat het zijn, brr Ze wou nog meer
zeggen, maar opeens klonk de bulderstem
van den matroos„WerkenNiet smoe
zen En tegelijk gaf hij kapitein Klakke
bos met z'n elegante voetje 'n duw in z'n
nek, dat de arme man met volle kracht z'n
neus tegen dien van z'n zuster stootte.
ieder, die het station, in den oorlog vrijwel
plat geschoten en sedert dien herbouwd, be
treedt, zich bedenkt hoe onnoemelijk veel hier
in de jaren van Russische tyraunie is ge
leden. Hoevele malen zijn hier niet wan
hopige anarchisten het Russische Rijk bin
nengedrongen, elk oogenblik in het gevaar
verkeerend te worden ontdekt en naar Si
berië te worden gebracht, zoo niet erger lot
hen wachtte. Hoevelen ook, aan de klauwen
van de Russische politie ontsnapt, hebben
vanuit dit station naar de overzijde gezien,
die voor hen de vrijheid beteekende vrijheid,
welke hen dikwerf op het laatste oogenblik
nog werd ontnomen. Wirballen heeft zijn ge
schiedenis voor zichzelf en als die oude sta
tionsmuren en steenen hadden kunnen spre
ken, ^zij zouden veel, oneindig veel leed en
tragiek hebben kunnen verhalen.
In de jaren, die onmiddellijk aan den oor
log voorafgingen, deed te Wirballen als kapi
tein der gendarmerie dienst een Russisch of
ficier van uitnemende familie, een man met
een knappe gestalte en een niet minder knap
uiterlijk. Aanvankelijk met de jonge lieden
van zijn kring opgenomen in het gewone
leger, had hij zich aan het spel overgegeven,
zich aan bedriegerijen schuldig gemaakt en
was zoodoende door een eereraad uit het
leger verwijderd. Dankbaar zich op die wijze
een nieuw bestaan te kunnen scheppen, had
hij opname in de gendarmerie gevraagd en
deze gevonden in denzelfden rang, tevoren
door hem in het leger bekleed. Als kapitein
der gendarmerie belast met het toezicht op
de grenszone, de politie in dat gebied en het
verleenen van bijstand aan de douane
beambten, wanneer deze bijstand noodig had
den, had hij een groot deel van den dag ge
legenheid zijn fraaie gestalte, gehuld in zijn
fraaie blauwe' uniform op het perron van
Wirballen te etaleeren. En al spoedig be
merkte de knappe Sergius welk voordeel
daaruit voor hem kon voortvloeien. Want het
gebeurde meer dan eens, dat dames van den
hoogen adellijken of van den invloedrijken
ambtenarenstand te Petersburg, uit het bui
tenland terugkeerend, zich in het bezit be
vonden van tal van zaken, die zij niet of niet
voldoende hadden aangegeven en tegen wel
ker tolvrijen ingang de douane-beambten zich
moesten verzetten. Wanneer een dergelijk
vroeger eveneens vrijwel als axioma gold, dat-
men op een kleur niet opende, tenzij men in
die kleur minstens 5 kaarten had, en aange
zien het aantal spellen, waarin men geen
vijf kaart heeft legio is, kwam men er daarom
toe wat vlugger met sans te openen. (Toen
werd ook wat vlugger door den partner uit
sans weggeloopen, waarover echter later). Dit
standpunt is, zooals men gerust kan zeggen,
verlaten, en opent men dikwijls op een vier-
kiaaxt, zelfs een zwakke vierkaaxt, zooals bijv.
verleden week werd aangegeven, als boer
10 x x, waarbij dan echter 4 topslagen aan
wezig moeten zijn.
Een sansopening moet dus wel sterk zijn en
kan alleen geschieden op spellen als bijv. de
volgende.
Aas vrouw x x V/2 dag.
Heer vrouw x V/2 slag.
Aas x x 1 slag.
Heer boer x 1 slag. Tezamen 5 slagen.
Aas vrouw x l/2 slag
Heer vrouw x x li/2 slag.
Heer vrouw x li/2 slag.
Heer x x inslag. Tezamen 5 slagen.
Men past daarbij wel als hulpmiddel toe
een puntenregeling, welke wij echter als
eenigszins verouderd beschouwen. Kende men
aan een aai 4, een heer 3, een vrouw 2 punten
en een boer l punt toe, dan moest men min
stens 14 punten in handen hebben om met
sans te kunnen openen. Daarbij bleef echter
gelden de eisch van 5 slagen. Blijft men daar
bij nu ook den eisch stellen van 4 gedekte
kleuren, dan wil het ons toch voorkomen, dat
het een heele toer is om een behoorlijke
sansopening samen te stellen met het uiterste
minimum van 14 punten.
Van bovenstaande spellen bv. zou men aan
het eerste 19 punten en aan het 2e zelfs 20
punten moeten toekennen, en veel zwakker
dan de bovenstaande kunnen zij toch werke
lijk niet zijn.
.Wij zullen thans nog een voorbeeld geven
86
Kapitein Klakkebos werd wit van woede.
Hij was 'n erg vredelievend man, vooral aIs
hij met iemand te doen had, die sterker
was dan hij. Maar dit ging te vèr, beslist
te ver De man wist van kwaadheid totaal
niet meer wat hij deedhij greep den klets-
natten, van viesdrabbig zeepsop drijvenden
zwabber en duwde dien den matroos midden
in z'n gezicht.
(Dinsdag vervolg)
tooneeltje, gelijk dagelijks het geval was, zich
te Wirballen afspeelde, was kapitein Sergius
er bij, en nimmer liet hij na, vooral wanneer
de lastig gevallen dame mooi was, haar te
helpen. Voor zijn machtswoord weken de
douanierszij wisten evengoed als de kapi
tein zelf, dat hij geen recht had zich aldus
in de douaneaangelegenheden te mengen,
maar Rusland was niet voor niets het landi
der bureaucratie, en de eenvoudige beambten
wisten wel, dat de arm van een kapitein der
gendarmerie verder reikt dan de hunne. Zooi
schiep Sergius zich een groot aantal connec
ties in de hooge wereld te Sint Petersburg,
en weinigen van de aldus te hulp gekomen
vrouwen lieten na hem uit te noodigen, mocht
hij Sint Petersburg bezoeken, daar haar dank
voor den verleenden bijstand te komen halen
Steeds talrijker werden dan ook de bezoeken!
van den kapitein aan Sint Petersburg, waar
langzamerhand de invloedrijke salons, ^eenS
door zijn oneervolle degradatie voor hem ge
sloten, opnieuw voor hem werden openge
steld.
Maar het kan niet verwonderen dit.
leven vereischte geld, dat Sergius niet had,
vereischte veel geld. En eigenlijk lag dat geld'
voor hem, kapitein van de gendarmerie in het
grensgebied, voor het grijpen. Want wat hij
tevoren oogluikend toeliet eerst van de dames
der groote wereld, daarna van de kleine en
tenslotte van de gezeten handelaren, ging hij
voor eigen rekening ten uitvoer leggen. Hij
richtte een geheimen dienst tusschen Wirbal
len en Eydtkühnen in, die zonder heffing van
invoerrechten likeuren, tabak, zijden goede
ren en meer dergelijke zwaar belaste artikelen
vervoerde. De douanebeambten wisten het
wel, maar wat konden zij doen tegen den al-
machtigen kapitein der gendarmerie Temeer
nog, omdat de auto van den kapitein in den
regel op den bok een gendarme had, een die
naar dus van het gezag, speciaal belast met
het betrappen van smokkelaars. Er waren wel
officieren in de omgeving, die zich in Rus
land, waar men veel gewoon was, zoodanig
door dit schouwspel geschandaliseerd acht
ten, dat zij er te Sint Petersburg melding van
maakten. En ongetwijfeld, men stelde een
onderzoek in. Maar niet voor niets had Ser
gius zich te Sint Petersburg tal van connec
ties geschapen. Die waren heel wat machtiger
van spellen, welke in de practijk werden ge
speeld, en wiaarop niet met sans mocht wor
den geopend.
4 Aas heer 9 5
Aas heer boer
<0- Aas 19 9 6 2
8
Op dit spel zou men vroeger grif met 1 sans
hebben geopend, ook wanneer in dit spel
slechts 4 ruiten en 2 klaveren hadden gezeten.
Zoowel in de praktijk, als op een kampioens
wedstrijd, waar dit spel als verplicht spel was
ingelascht, werd geopend op een ruit.
Een volgend spel
4» 9 4
Aas heer boer 3
Aas 10 8 4
Aas boer 7
Ook dit spel werd in een wedstrijd ge
speeld. Nagenoeg geen der deelnemers opende
met een sans, doch bijna allen met een hart.
Dit spel was met opzet ingelascht, want ook
de partner had een goed algemeen spel zon
der schoppen. (Het spel was eveneens aan de
practijk ontleend en dus niet uitgezocht)Zij
die sans speelden waren dus down, terwijl
4 harten gemakkelijk werden gemaakt.
Samenvattende dus het volgende
1. Om te openen moet men beschikken over
minstens 5 (theoretische) slagen, waarvan
2/2 topslagen.
2. De 5 slagen moeten minstens over 2
kleuren zijn verdeeld, waarbij minstens een
vaste topslag in de nevenkleur (aas of
heer vrouw).
3. Bij 2 ongeveer even sterke kleuren opene;
men op de kleur van de hoogste waarde.
4. Is de kleur van lagere waarde aanmer-j
kelijk sterker of meer in aantal dan de hoo-
gere kleur, dan opene men op de eerste.
5. Bij openen op sans blijft de 5 slageneisch
gehandhaafd en moet men in 3 kleuren een
goede dekking hebben en ook in den 4en slag
oen nünimiim dekking.
iliiiiiiliiiiiiiiiiiiiiüiiiiiiiiiiiiitiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiliiiiiiiiiililiiiiw