1000 500 150 100 25 BAND VRIJDAG 4 NOVEMBER IVo.260 70e Jaargang :1932' Uillivt: firma F. TAN DE ÏELBf Ir.. Walslraat S9-S0, Tlissingsn. Ttlai. 10. PislretiniigEtlll Verschijnt degelijks, uitgezonderd op Zondag en algemeen erkende Christelijke feestdagen EERSTE BLAD STADS- EN PR0V1NCIEN1EUWS DE HAVEN VAN VLISSINGEN. FEUILLETON De dochter van den Dictator Aan H.H. Adverteerders VLISS1NCSCHE COURANT ABONNEMENTSPRIJSVoor Vlissingen en de gemeenten op Walcheren /2.20 per 3 maanden. Franco door het geheele rijk 2.50. Voor Belgie, Duitschland en Frankrijk 3.80. Voor de ove- rige landen bij wekelijksche verzending 3.80, met Zondagsblad 4.75. Afzonderlijke nrs. 5 ct ADVERTENTIEPRIJSVan 1—5 regels 1.25iedere regel meer 25 cent Br' abonnement speciale prijzen. Reclames 50 ct p. regel. Kleine advertenties van 1-5 regels 50 ct. Iedere regel meer 10 ct (max. lOregels). Bij 3-maal plaatsing van 1 5regels fl. alles tegen vooruitbet aling. De abonné's in 't bezit eener Polis, zijn GRATIS verze kerd tegen ongelukken voor gulden bij levens lange ongeschikt heid tot werken. gulden bij dood door een ongeluk. gitlden bij verlies van een hand, voet of oog. gulden bij verlies van een duim gulden bij verlies van een wijsvinger gulden bij verlies van eiken anderen vinger AANGESLOTEN BIJ HET BUREAU VOOR PUBLICITE1TSWAARDE, INGESTELD DOOR DE VEREENIGING „DE NEDERLANDSCHE DAGBLADPERS" Dit nummer bestaat uit 2 bladen De heef ij zer-correspondent van het „Han delsblad", die met belangstelling de ontwik- beling van onze haven heeft gevolgd en in verschillende artikelen de noodzakelijkheid van verbetering aantoonde, heeft thans we derom een artikel geschreven naar aan leiding van het voorloopig verslag van de afdeelingen der Tweede Kamer over het wetsontwerp betreffende de exploitatie van de nieuwe buitenhaven- Met bijzondere instemming hebben wij van dit artikel kennis genomen, dat wij in zijn geheel laten volgen Het is een wonderlijke bewering, welke men dezer dagen heeft kunnen lezen in het voor loopig verslag der Tweede Kamer over het wetsontwerp betreffende de exploitatie van de nieuwe buitenhaven te Vlissingen. Die haven zou nl nog „niet aan de verwachtin gen" voldoen i Natuurlijk antwoorden andere leden daarop dat dit ook onmogelijk was aan gezien deze haven nog steeds zonder outillage is gebleven en de opmerking der bestrijders is dan ook zóó onbenullig, dat men zich af vraagt of ze wel aan gemis aan gezond ver stand kan worden geweten en niet aan kwa den wil moet worden toegeschreven. Ze is in elk geval, voorkomend in een staatsstuk, verbijsterend misplaatst. Daarbij komt dan nu nog dat de nieuwe buitenhaven, hoewel ze nog ongeoutilleerd is gelaten, nochtans reeds méér dan voldaan heeft aan redelijke verwachtingen. Van een ongeoutüleer&e haven immers kan men, rede- 'lijker wijze, op z*n hoogst verwachten, dat ze af en toe eens als vluchthaven wordt ge bezigd, niet dat er gelost wordt en geladen want daarvoor ontbreken de werktuigen. Maar dat is tóch geschied. Zooals men weet heeft de Rotterdamsche Steenkdenhandelsvereeniging dus een nlet-Vlissingsche onderneming en met een zakenman als de heer Van Beunin- gen aan het hoofd aanstonds wat gezien in Vlissingen als aanloop- en kolenhaven (en alleen als zoodanig is de toekomst van de haven voorgesteld) en zij heeft onmiddellijk reeds vóór do kaaimuur werd gemaakt, een kolentip gevestigd (aan den tegenoverliggen- den havenwial). Het resultaat is geweesteen steeds vooruitgaand aantal bunkerende sche pen (in het laatste jaar, 1931, steeg het aantal tot 356 nadat het in 1930 299 had bedragen). De grootste aandeelen in het cijfer van 356 werden geleverd door Duitschland (81), Noorwegen (67), Engeland (50), Zweden (49), Nederland (40). Voorts kwamen er schepen uit Griekenland, Frankrijk, Denemarken, Finland, Littauen, Rusland, België, Italië, Joego-Slavië, Letland, Spanje en Portugal, dus uit heel het varende Europa, doordien de S.H.V. alvast gezorgd heeft voor een eigen (drijvende) outillage. En het laatste jaarver slag van de haven vermeldt, dat er, in weer wil van het nog steeds ontbreken van haven- ROMAN VAN EDGAR JEPSON Vertaald door F. van Velsen. tNadruk verboden) 29) „Wees barmhartig in uw oordeel over ons en vonnis niet te streng. Wij staatsmannen maken weliswaar de geschiedenis, doch kun nen dat niet altijd doen zooals wij wel gaar ne zouden wenschen. Hoe is dat Engelsche spreekwoord ook weer? Hoe meer koks, hoe slechter soep, is 't niet „Maar de chef-kok bepaalt toch de kracht en den smaak", zei W££e, terwijl hij een lichte buiging maakte. Wy wandelden verder in den tuin. „Dat was Caselli, de handlanger van prin ses Erminie", zei Wyse. „Zij beiden regeeren feitelijk hier." Op een halfrond terras, aan het einde van den tuin, zaten een aantal dames. Ik ontdekte in hun midden onmiddellijk mijn tante Agnes. zy was in een helroode japon er. ik herinnerde mij, dat haar smaak steeds de wanhoop van de geheele familie was. Zij begroette Wyse vriendelijk, doch toen deze aan haar voorstelde, keek zij mij met groote oogen aan. Er was lets zoekends in baar blik. Het scheen dat zij zich afvroeg, waarvan zij mij kende. „Hulston zei zij met onvaste stem. outillage, toch reeds ladingen kunstmest zijn aangevoerd. De nieuwe buitenhaven heeft dus tot nu toe aan redelijke verwachtingen niet alleen vol daan, doch ze heeft deze, aangezien ze bij het ontbreken van elke outillage slechts gelijk nul konden zijn, overtroffen. Reeds op 17 April 1931 was de nieuwe bui tenhaven, op de outillage na, kant en klaar en de regeering heeft toen de Koningin be reid gevonden om dit weterstaatswerk offi cieel te openen. Eerst ruim een jaar daarna is men voor den dag gekomen met een ont werp (het ontwerp waarover nu een voorloo pig verslag is uitgebracht) dat dit nieuwe huis, door stoffeering en meubileering, be woonbaar zal maken, m.a.w. dat aan de nieu we haven haar outillage zal geven zoodat het daarin gestoken kapitaal rendabel wordt ge maakt. Vlissingen alléén mist daartoe de middelen en er wordt dan ook een vennoot schap gevormd, waarin de gemeente, het rijk, de provincie en enkele belanghebbende par ticuliere ondernemingen deelnemen. Ook daarover mopperen de bestrijders in het voor loopig verslag. Is het echter zoo verwonder lijk, dat eene, alles behalve fyke, gemeente van nog geen 22000 zielen, niet in staat is om een zoo groot werk alléén te exploiteeren, terwijl in Indië geen enkele stad haar havens zeiven exploiteert, maar alles door het gou vernement laat doen Vlissingen daarente- gen participeertHet brengt, in de nieuwe vennootschap, het heele complex van zijn binnenhavens in en dat men daarmee geen kat in den zak zal koopen, blijkt eveneens uit het laatste jaarverslag. Men heeft, in den opzet van de nieuwe vennootschap, gerekend op een jaarlijksche inkomst van 12.000 aan kaai- en liggelden (overeenkomstig de ont vangst van 1929) er op een reserve- en ver nieuwingsfonds van f 50.000 55.000. Wel nu, dit fonds omkatte op 1 Januari van dit jaar reeds 68.000 (alle noodzakelijk geachte |30cts. PëSit per V2 pondspakje VERSCH GEKARND MET 25% ALLERFIJNSTE ROOMBOTER ONDER RIJKSCONTROLE „Verstond ik het goed? Hulston?" „Gabriël Hulston I" zei ik, zonder een spier van mijn gelaat te vertrekken. „Maar ik geloof..., eh.... ik geloof dat ik uw moeder gekend heb „Zij sprak inderdaad dikwijls over u", antwoordde ik. Wij sloten ons bij het gezelschap aan en spraken over allerlei onverschillige onder werpen. Mijn tante zat mij voortdurend te fixeeren. Tenslotte kon zij haar nieuwsgie righeid niet meer bedwingen en vroeg mij of zy my het mooie uitzicht over de stad mocht toonen aan de andere zyde van den tuin. wy stonden samen op en gingen heen. Toen wy eenige stappen van de overigen verwyderd waren, zei zy opeens„Ben jy Hulston, of ben je het niet „Ja, ik ben het", zei ik lachend. „Dat is niet mooi van je. Wy dachten al len dat je dood waszei tante Agnes met eenige verontwaardiging in haar stem. „Het heeft ook werkeiyk niet veel ge scheeld, lieve tante, maar u 2ult toch niet verwacht hebben, dat ik myzelf van kant zou hebben gemaakt om den twyfel van myn familieleden weg te nemen", zei ik schert send. „Neen, neen, natuurlyk niet. Maar begin nu niet te schertsen, nu je net uit het graf bent opgestaan. Ik schrok werkeiyk toen ik je zag." Zy keek mij bezorgd aan en zei' toen op medelydenden toon„Wat ben je verouderd, arme jongen. Wat ben ik bly dat je weer terugkomt zy omhelsde my spontaan en gaf me een hartelyken zoen. Het deed me goed zoo te worden beje gend. Veel vriendelykheid had ik sedert myn gevangenneming in Soedan niet-on dervonden. „En hoelang behoor je nu weer tot het land der levenden Ik bedoel, hoe lang ben je begraven geweest? Ik weet feiteiyk niet hoe ik myn vraag stellen zal. Wat is er eigenlyk met je gebeurd Je bent haast onherkenbaar geworden." „Dat is een heele lange geschiedenis, tante", antwoordde ik. „Den geheelen winter ben ik in Londen geweest en vermomd ben ik absoluut niet. Dat ik zoo veranderd ben is het gevolg van myn langdurige gevangen schap in Khartoem. Maar de tyd zal my wel weer m'n oude gedaante terug geven." „En je bent den geheelen winter in Lon den geweest zonder ons ook maar eenmaal te bezoeken I Wat heb je al dien tyd ge daan „Niets byzonders. Ik heb Gerard een beetje gecontroleerd." „Gerard zei ze en fronste haar voor hoofd. „Ik ben bly, dat je terug bent, al was hot alleen maar daarom." Dat enkele woord „daarom" gaf voldoen de te kennen, dat zy niet op Gerard ge steld was. „Ja", antwoordde Ik, „ik heb eenigen tijd noodig om af te rekenen met Gerard. Het lykt my daarom beter, dat de eerste twee of drie maanden niemand weet wie ik ben." vernieuwingen zijn verricht) en de opbrengst der kaai- en liggelden, die in 1930 was g .zakt tot ruim f 10 000, heeft in 1931 ruim 14.000 (waarby nog ruim 14.500 komt aan loods en terreinverhuur) bedragen. Het aantal in de binnenhavens aangekomen schepen is dan ook in 1931 grooter geweest dan in een der voorafgaande jaren er kwamen nl. (jachten niet eens meetellend en evenmin schepen in abonnement) in 1931 225 zeeschepen binnen (220 in 1930, 197 in 1929, 178 in 1928) en 771 binnenschepen (683 in 1930, 745 in 1929, 672 in 1928). Men kan dus zeggen, dat Vlissingen, met zijn binnenhavens, een bedrijf inbrengt in de vennnootschap dat, in weerwil van de tyds- omstandigheden die haast overal achterstand veroorzaken, floreert. Zoodat men allerminst een berooide affaire zal overnemen, doch integendeel een zaak die tot nu toe, ondanks den slechten tijd be hoorlijk rendabel is gebleken. In 1930 beeft de directeur van de Vlissing- sche havens, de heer Boom, wegens gezond heidsredenen deze functie neergelegd. Vlis singen heeft toen zooveel deferentie tegen over het rijk en de andere participanten van de vennootschap in spe getoond, dat het geen nieuwen directeur wilde benoemen vóór dat do vennootschap dit zou kunnen doen. En de burgemeester is toen, in afwachting, zelf maar voor directeur gaan spelen. Men heeft echter die deferentie beantwoord door het oprichten der vennootschap met Hollandsche degelijkheid en langzaamheid voor te berei den. Vlissingen kon wachten. En de burge meester kon directeur van de haven blyven totdat men in Den Haag klaar was. En ook nadat de Koningin de nieuwe buitenhaven had geopend, maakte men niet de minste haast en liet het door H. M. gesanctioneerde werk achteloos (en renteloos liggen. Op 17 April 1933 zullen er, sinds die Ko ninklijke daad, twee jaar zijn verloopen. En op 1 Juli 1933 zal de burgemeester van Vlissingen drie jaren havendirecteur zijn.... uit beleefdheid jegens het rijk. Zal hy het nóg langer moeten blijven En zal het nóg lung duren vóór de minister van waterstaat tot de Koningin kan zeggen, Majesteit, de haven die Uwe Hoogheid al zoo lang geleden voor geopend heeft verklaard, hebben wy nu eindelijk geheel bruikbaar gemaakt Het komt ons voor dat men de Koningin.... en Vlissingen, nu lang genoeg heeft laten wachten. Dat het leege huis nu eindelijk oe- woonbaar dient te worden gemaakt. En dat men in een voorloopig verslag van de Tweede Kamer geen beweringen meer moest vinden die.... aan redelyke verwach tingen betreffende het gezond verstand van de leden niet geheel voldoen. het beleefd doch dringend verzoek, om hun advertenties bestemd voor het nummer van dienzelfden dag, vóór 11 uur 's morgens in te zenden en advertenties voor de courant van Zaterdag liefst den dag tevoren. Wij dienen daarmee het belang van onze cliënten, omdat een aparte vormgeving het succes hunner advertenties verhoogt. DE ADMINISTRATIE. „Ik moet nu even weg", zei tante Agnes gehaast, „er komen nieuwe gasten binnen, die moet ik gaan begroeten. Aan tafel moet je alles rustig vertellen, jy blyft toch dinee- ren We hebben niemand overigens. Wat zal oom Willlem er van staan te kyken. Ik kan m'n oogen haast niet gelooven." zy drukte my stevig de hand en ging vlug heen. „Denk eraan, dat ik Hulston heet", riep ik haar nog na en zy keek lachend om. Toen ik my later weer by de overige gas ten voegde, stelde tante my voor aan gravin Rudinni, een zeer schoone vrouw. Ik knoopte met deze innemende vrouw een aangenaam gesprek aan en sprak by het afscheid ne men de hoop uit, dat ik haar in den loop van de volgende dagen nog eens zou mogen ontmoeten. Ik bracht Wyse tot aan het tuinhek en ging toen langzaam terug naar het huis. In de eetkamer wachtten oom en tante my reeds op. Ik begreep onmiddellyk dat tante niets verteld had van haar ontdekking, wy gingen aan tafel en spraken slechts weinig. Oom was zeer gereserveerd. Ik herinnerde my, dat hy tegenover vreemden steeds eenigszins terughoudend was geweest. Opeens maakte tante Agnes een opmer king, die oom verrast deed opkyken. Hy keek my strak aan en riep uit„Maar 't is Honiton 1" Hy sprong van zyn stoel en greep myn hand. „Kerel, wat doet my dat een genoegen Hoe Is dat toch mogelyk l"- „Wie 't kleine niet eert Is het groote niet weerd" Begint U daarom met het geregeld gebruik van Sneeuwwitgloor. Op ieder pak bevindtzïch een bon ter waarde van 1, cent. Tegen inwisseling van 10 zulke bons ontvangt U gratis een groot pak Edelweiss-Zeeppoeder 1ste kwaliteit. ZEEPFABRIEKEN DE HAAS VAN BRERO, APELDOORN Rijks telefoon. N i e uAv e aansluitingen: No. 22 Blaas, E., Paul Krugerstraat 32. No. 224Gryspeere, J. J., schoenmag. en reparatie inr., Walstraat 85. No. 302 Hakker, N.V. v/h Fa. J., vee- en vleeschhandel, Walstraat 62. No. 220 Henning, Jan, fotograaf en foto- handel, Badhuisstraat 63. No. 232 Kluis, ds. A. T. W., Ned. Herv* predikant, Badhuisstraat 127. No. 214König, A., winkelier, Badhuis straat 80. No. 222 Rorije, A., Schuitvaartgr. 59. Vervallen aansluitingen s No. 271Commissaris adj. van het Loods wezen. No. 159 Gezondheidscommissie, secretaris W. L. Huson, Coosje Buskenstr. 33bov. No. 246 Smits, Joh. G., Wynhandel, Breestraat 4. Volksonderwys-collecte. Het bestuur der afdeeling Vlissingen van „Volksonderwijs" bericht onder hartelyke dankzegging, dat voor de Volksonderwys- collecte nog zyn ontvangen een gift van en drie giften van 1, zoodat de eindop- brengst daardoor is geworden f ƒ250.20. Het rioolgemaal. Zooals bekend is, is in de maand. October ontzettend veel regen gevallen. De normale; hoeveelheid regen in October is 78 m.MÜ, doch te Vlissingen is dit jaar 185 mM. gevallen, alzoo by na twee en een half maal zooveel. Men kan er dsavom wel zeker van zyn, dat, wanneer het gemeentebestuur daarin niet had voorzien, de lage gedeelten en wij den ken daarby dan in de eerste plaats aan de Palingstraat en omgeving verscheidene; malen onder water zouden hebben gestaan. Het is wel gelukkig, dat het automatische rioolgemaal net op tyd gereed was gekomen, want twee dagen na de in bedrijf stelling kwam de eerste regendag, die zeker ender- loopen tengevolge zou hebben gehad. Het ge maal pompte toen 9000 10000 M3. water uit. Breedvoerig verhaalde ik van myn erva ringen in Soedan en van het verraad van mijn halfbroer Gerard. Herhaaldelyk onder braken zy my met uitroepen van veront waardiging. Het deed my goed zooveel har- telykheid te ondervinden en weer onder familieleden te vertoeven. Zy vertelden my, dat Gerard aan alle fa milieleden bericht had gezonden van myn overlijden en zij stemden toe, dat myn hou ding te zynen opzichte juist was, feitelyk nog te mild voor zooveel lafheid en laaghar tigheid als hy aan den dag had gelegd. „Maar vertel eens Gabriël, hoe je hier verzeild bent", vroeg myn tante nieuws gierig. „Op het jacht „Snowdrop" als gast van een zekeren heer- Cumberland, die met zyn dochter Emma aan het hof logeert." „Met dien Cumberland Ken je dat onge lukkige meisje Dus ben je nu al gewikkeld in de intriges van dit ongelukkige hof Tante keek my verbaasd aan. „Dat is nu juist weer iets voor jou. Je bent toch een echte avonturier. Sedert je schooljaren was je al deelgenoot aan alle ongerechtigheden, die in je omgeving gebeurden", vervolgde zy lachend. „Maar ik geloof, dat alle ellende, die je in Soedan hebt doorstaan, je niets wyzer gemaakt heeft. Je schynt nog even roekeloos en zorgeloos en.... ondeugend te zyn als vroeger." (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1932 | | pagina 1