1000
500
300
150
100
25
30 ets. per 'ƒ2 pondspakje
MAANDAG
ÏO OCTOBER
Saps- en provincienieuws
De dochter van den Dictator
zen.
IVo.239
70e Jaargang'
UitgaveFirma F. VAK BE VELDE Ir., Walstraai 58-60, Vlissingen. Telef. 10. Postrekening 66287
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd op Zondag en algemeen erkende Christelijke Feestdagen
EERSTE BLAD
Een Meisjesgezicht
f
FEUILLETON
Versch gekarnd met
25 °/o allerfijnste Room
boter onder Rijkscontrole
duifje zijn
;rtje, moet
aam en je
dg, dat ik
1 het bent,
schrijven,
en ingeko-
l". Ik kan
>ogen flink
>p die ma-
vergeten,
alwedsfcryd
1 naar den
k zal moe-
ptballer en
pen i"
sje heusch
et geval is,
lemen. We
nnen krij-
lf bedacht
genomen,
plaatsje,
zou je best
Je moet,
'e zijn. Je
i. Ik moet
Lilian, de
n Harvey
een ander
it. Ik ben
Dat raad-
wel wat
rdigheidje
antwoord
ïeisje, dat
in we niet
ar zouden
en hebben
takt. Men
Wat een
misschien
nis ervan,
ren duide-
at je van
meneertje
let maar
eens een
ntsje voor
n Prinsje,
nsterdam-
rs van de
)ie wijzen
Weeg je
ierlij k ge-
bent dan
chten. Ik
komt, dat
de krant
Nu heb-
rgeten. O,
hoemt hij
ig babbe-
dat boek
rillen, dat
am. Want
dat luidt
beteekent
wij, be
er en zijn
altijd in
it vermo-
moeilijk-
Teeke-
ciuilnaam
en heeft
or ik dan
ik vond
lat ik er
ook heel
kinderen
en. Maar
ook heel
welkom
ssingen
r van je
sneer de
Kun je
<aat hem
in Vlis-
chrijf je
en brief -
otmoe.
llHtlllllllllIUW
or de
at dat
nen
a-gen
--gen.
:r-tjes
:e-den
zegt
est-je
;en er
!„Nu
nen,"
liet in
:s uit.
Wat
e-pen
gaan
)-gels
n een
Dank
ae-de
•1932'
VLISSINGSCHE COURANT
ABONNEMENTSPRIJSVoor Vlissingen en de gemeenten op Walcheren ƒ2.20 per 3 maanden.
Franco door het geheele rijk 2.50. Voor België, Duitschland en Frankrijk 3.80. Voor de ove
rige landen bij wekelijksche verzending 3.80, met Zondagsblad 4.75. Afzonderlijke nrs. 5 ct
ADVERTENTIEPRIJSVan 1—5 regels 11.25iedere regel meer 25 cent. Bij abonnement
speciale prijzen. Reclames 50 ct p. regel. Kleine advertenties van 1—5 regels 50 ct iedere regel
meerlOct(max. 10 regels). Bij 3-maal plaatsing van 1—öregels fl.—alles tegen vooruitbetaling.
De abonné's in 't bezit eener
Polis, zijn GRATIS verze
kerd tegen ongelukken voor
gulden bij levens
lange ongeschikt
heid tot werken.
gulden bij dood
door
een ongeluk.
gulden bij verlies
van een
hand, voet of oog.
gulden bij verlies
van
een duim
gulden bij verlies
van een
wijsvinger
gulden bij verlies
van eiken
anderen vinger
AANGESLOTEN BIJ HET BUREAU VOOR PUBLICITEITSWAARDE, INGESTELD DOOR DE VEREEN1GING „DE NEDERLANDSCHE DAGBLADPERS'-
Dit nummer bestaat uit 2 bladen
Mandoline-Vereenigïng T.
1922—1932.
o.v.i.d.o.
Britannia.
Hora ruit. De tijd vervliegt. De herdenking
van het eerste lustrum van deze vereeniging
ligt ons nog kersversch in 't geheugen en zoo
woonden we Zaterdagavond al de viering van
het tienjarig bestaan bij. Tien jaar, och dan
staan we nog in de kinderschoenen zal men
zeggen, doch tien jaar vereenigingsleven in
deze sombere tijden, beteekent heel wat,
vooral als men dan nog een mooien staat van
dienst heeft en zich in veler sympathie ver
heugen mag. T.O.V.I.D.O. werd alzoo tien
jaar en met haar jubileerde de oprichter, de
directeur, de heer M. P. Ventevogel en de
secretaris, de heer Wisse.
Een volle zaal mocht de voorzitter, de heer
Jasperse, het welkom toeroepen op dezen
feestavond. In zijn toespraak wees hij op den
lust, ijver en volharding van den directeur,
op het instrumentenfonds, concours-triomfen,
vriendschapsbetrekkingen met de Gcesche
zustefyereeniging „Symphonetta" en de vi
taliteit;. welke de vereeniging kenmerkt. Na
mens de vereeniging bood spr. den directeur
„De orkestdirigent" van Van de Roovaart en
dien secretaris een rookstandaard aan, voor
welke souvenirs beiden met een hartelijk
woord dank betuigden.
Daarna werd de jubilaresse flink in de
bloemetjes gezet door afgevaardigden van de
Middelburgsche mandoline-vereeniging Apol
lo", het kinderkoor „De Kleine Stem", de too-
neelvereeniging „Kunst naar Kracht", de
R.-K. tooneelvereeniging „Vriendenkring", de
mandoline-vereeniging „Apollo" (Vlissingen);
medailles werden haar aangeboden door ver
tegenwoordigers van het mannenkoor „D. O.
U.", die gemengde zangvereeniging „D.O.V.",
de accordeonvereeniging „Crescendo", die al
len de beste wenschen uitten voor „T.O.V.I.
D.O.", haar kranigen dirigent en wakker be
stuur. Gaarne voegen we hieraan de onze
toe. Schriftelijke felicitaties waren ontvangen
van de tooneelvereeniging „Koningin Wilhel-
mina", de mandoline-vereeniging „Sympho
netta" (Goes), de „Vlissingsche Postfanfare",
de harmonie „Ons Genoegen", de harmonie
„St. Caecilia" en de mandoline-vereeniging
„Apollo" (Vlissingen)De voorzitter dankte
voor al deze bewijzen van medeleven en
hoopte, dat alle vereenigingen zich in een ge-
stadigen groei en bloei zullen mogen verheu
gen. Ook den heer Soerewyn bracht hij dank
voor de prettige samenwerking.
Eindelijk kon met de afwerkingvan het
programma begonnen worden, dat opende
met een melcdieuzen feestmarsch „1922
1932", speciaal voor deze gelegenheid door den
heer Ventevogel gecomponeerd. Bij een ju
bileum pleegt men een blik in 't verleden te
slaan. Dit gebeurde ook in het program door
de uitvoering van Frendo's ouverture „L'étoile
du bonheur", waarmede een eerste prijs werd
behaald op het nationaal concours te Rotter
dam in de eerste af deeling (1929) en Hardy's
ouverture „Petite Princesse" (arrangement
Maciccchi), welke de vereeniging een eersten
prijs bezorgde in de afdeeling uitmuntend
heid op het nationaal concours te Alblasser-
dam (1931). Voorts hoorden we een concert-
wals „Ein Traum" van Carl Henze, een fan
tasie van Macchini „Itala", Langer's Grosz-
mütterchen" (mooie mandola-solo) en tot slot
een marsch „Sympathie" van Hans van den
Bogert. Im groszen und ganzen heeft de ver
tolking van de verschillende nummers ons
best voldaanprijzenswaardige voordracht,
mooie nuanceering en een heel aardig klank-
ensemble. De directeur had zijn orkest goed
in de hand en de leden waren hun partij
meester.
De aanwezigen waren dankbaar en voldaan
en gaven den ganschen avond blijk met het
gesprokene en muzikale gedeelte in te stem
men.
Na de pauze ging met groot succes het
kluchtspel in één bedrijf door Arnold „Ri-
naldo Rinaldini". Een gezellig bal met attrac
ties o.a. Yo-Yo wedstrijd besloot den goed
geslaagden feestavond, O.
Tournee Willy Derby.
In het Concertgebouw zal Donderdag 13
October, des avonds 8 uur, optreden de be
kende humorist Willy Derby met zijn gezel
schap.
Daar het publiek gewend is van Willy
Derby altijd iets bijzonders te hooren, is het
onzen populairen humorist gelukt, via het
Internationaal Theaterbureau Saks uit Am
sterdam eën Jazz-band te engageeren, sa
mengesteld uit vijf Hollandsche jongens van
internationale reputatie, welke hem bij zijn
liedjes begeleiden. Éij het eerste optreden van
Willy Derby met zijn band „The Rhrythm
Kings" werd hem door het Amsterdamsche
publiek een ware ovatie gebracht, en was het
theater avond aan avond uitverkocht.
De vooraanstaande dagbladen, zooals „Het
Handelsblad", „de Telegraaf", „de Maasbo
de" en „Het Volk", waren allen van oordeel,
dat het hier iets bijzonders was.
De populaire humorist zal ook hier wel een
belangstellend publiek trekken.
Men zie verder achterstaande advertentie.
Gezelschap Piet Groenendaal.
„De Oude Vriendschap".
Twee vroolijke avonden luidde de aankon
diging. En dat zijn het ook geworden.
Piet Groenendaal met zijn aardige moppen
en geestige liedjes is zoowel een first class
humorist als conferencier. Voor da Vlissingers
is hij een oude bekende, dien men gaarne
weer hoort.
Miep Fransen trad voor het eerst hier op.
Ook zij zong - eenige liedjes zoowel van het
guitige als het meer „gevoelige" genre. Meer
ongedwongenheid en gemakkelijkheid in de
voordracht is gewenscht.
Voor afwisseling in het vocale gedeelte
zorgde Lavalade, een meester in de magische
kunst, die met bekende en nieuwe experi
menten de toeschouwers in spanning bracht
en voor raadselen dieed staan, Als mr. An-
tonini met z'n ondeugende, loopende en spre
kende pop August verschafte hij genoeglijke
oogenblikken.
Zaterdag een aardige, Zondag een matige
belangstelling. Beide avonden stemming en
flink succes, waartoe Charles Haaze èn als
begeleider èn als verzorger van de entracte
niet weinig bijdroeg.
Orkest-vereenïging „Vlissingen".
Naar wij vernemen heeft mevrouw R.
Brand-Bekker ontslag genomen als dirigente
van de Orkestvereeniging „Vlissingen", van
welke vereeniging zij 12 jaar de leiding heeft
gehad.
Een kanovaarster.
De Duitsche kanovaarster Else Müller, die
met haar ranke vaartuig „Hamburg" een reis
door Europa wil maken, is Zaterdagmiddag
hier aangekomen. Zij was binnendoor van
Rotterdam naar hier gevaren. Het voornemen
was om Zondag de reis verder voort te zetten,
doch het slechte weer was oorzaak dat van
dit voornemen dien dag moest worden afge
zien. Als het weer gunstig is zal Else Müller
heden nog naar Zeebrugge vertrekken.
Scheepvaartberichten.
Het Noorsche tankschip „Mitra" is hier
aangekomen van Kopenhagen met een lading
melasse voor Bergen op Zoom
Voorts is hier op de haven gekomen het
Er.gelsche stoomschip „Ezra", komende van
de Bermuda-eilanden, om een lading spiritus
in te nemep,'welk product hier in lichters
wordt ingevoerd.
MIDDELBURG
Coöperatieve Landbouwvereeniging
„EKaiicl Walcheren".
Zaterdagmiddag hield bovengenoemde ver
eeniging haar jaarvergadering in het Mili
tair Tehuis te Middelburg.
De heer G. van de Putte, die wegens ont
stentenis van den voorzitter, den heer J. H.
Geschiere, de vergadering leidde, heette de
slechts in gering aantal opgekomen leden
welkom.
Aan de reeds in druk aan de leden toege
zonden jaarverslagen van den secretaris, den
heer C. Louwerse, en den directeur den heer
J. Philipse, ontleenen wij het volgende De
secretaris schrijft o.a. Wij twijfelen er niet
aan dat de gedachte bij u niet zou zijn opge
komen, hoe zou het onze vereeniging gaan
Zou ze ook niet cp gevaarlijk terrein zijn ge
komen en in de stroppen verward zijn ge
raakt Laten wij direct ophouden met u die
onaangename gedachten in herinnering te
brengen en u terstond gerust te stellen. Ze
ker, moeilijkheden hebben ook wij medege
maakt, doch de stroppen, daar zijn wij
dank zij mede het voorzichtig beleid van on
zen directeur naast geloopen.
Na verschillende feiten van meer huishou-
delijken aard te hebben gememoreerd, brengt
de secretaris oprechten dank aan directeur en
verder personeel voor de wijze, waarop allen
him taak vervullen en eindigt met een beroep
op de leden om de vereeniging zooveel moge
lijk te steunen en de taak van het bestuur en
den directeur te vergemakkelijken, door de
bestellingen zooveel mogelijk op tijd in te
verliest nimmer zijn frissche teint en soepele
gaafheid, wanneer men voor de verzorging
van het gelaat „Zij"-Crême gebruikt,
in prijzen van 203045 en 75 cent.
dienen en de waren af té halen. Met ver
nieuwde hoop gaat het bestuur de toekomst te
gemoet.
De directeur geeft o.a. de gebruikelijke
overzichten waaruit blijkt, dat aan voederar
tikelen, zaai- en pootgoed zijn omgezet in het
jaar 1931—1932 1.499.246 K.G. (149 wagons)
voor 89.754.24, tegen in 1930—1931 1.509.868
K.G. (150 wagons) voor 114.263.68. Aan
meststoffen en bestrijdingsmiddelen voor
plantenziekten was de omzet 2.659.666 K.G.
(265 wagons) vcor 110.051.62 tegen 2.234.99
K.G. (223 wagons) voor 133.490.93 in het
vorige boekjaar.
De totale omzet is jaar buiten alle ver-1
wachting hooger dan het voorgaand jaar,
hetgeen ook tot-uitdrukking komt in de gel
delijke uitkomst, mede ook doordat we tame
lijk te malen hebben gehad. Was dit niet het
geval geweest, dan zou het saldo zeer zeker
neg lager zijn geweest. Verder behoefden wij
dit jaar niet af te schrijven, gevolg van onze
reeds jaren gevolgde wijze van beheer, waar
van we nu de wuchten plukken. We zullen
ons niet verdiepen, wat het volgend jaar zal
zijn, de toestanden laten dit ook niet toe. Wel
doen we een beroep, op onze leden om hun
vereeniging met alle macht te steunen, waar
door ook hunne belangen worden gediend.
De tegelijk besproken balans en verlies- en
winstrekening toonen aan dat er een winst is
gemaakt van f 2990.43 tegen ongeveer 6700
ovèr het vorige boekjaar.
Mede naar aanleiding van vragen en op
merkingen uit de vergadering, wees de direc
teur er nog op, dat een post van 800 gere
serveerd is voor de in het vorige boekjaar
reeds voorgenomen, doch nog niet uitgevoerd
de, herstellingen aan het gebouw. Verder op
de groote stijging van den omzet in zwavel
zuur ammoniak nl. van 56 tot 104 wagons. Ds
omzet in kilo's was grooter en de geldelijke
opbrengst geringer, mede door het nemen van
een kleine winstmarge, terwijl niet mag wor
den vergeten, dat in het vorige boekjaar heel
gelukkig is kunnen worden ingekocht. Ook
zijn de inkomsten eenigszins verminderd door
dat de rentestandaard verlaagd is. Het reser-
roman van edgar jepson
Vertaald door F. van Velsen.
Nadruk verboden)
9)
Ik vond, dat ik het wel eens met die club
kon probeeren en ginn er onmiddellijk heen
cm een onderhóud met den secretaris te vra
gen. Hij was een flink jongmensch, die on
middellijk mijn positie van teruggekeerd
reiziger zonder vrienden of kennissen be
greep. Hij zei er niet aan te twijfelen, dat
ik de kwaliteiten bezat, die werden vereischt
voor het lidmaatschap en vroeg mij of ik
genegen was om een chèque te geven voor
een geheel jaar contributie, hij zou mij dan
voordragen aan het bestuur, dat morgen ver
gaderde, en twijfelde er niet aan of ik zou
gaarne worden toegelaten.
Drie dagen later ontving ik een brief van
Git bestuur, waarin mjj werd medegedeeld,
dat ik als lid was ingeschreven en van nu af
aan alle rechten had in de club.
Het gaf een heele wending aan mijn le
venswijze en ik werd een trouw bezoeker.
Van tijd tot tijd vergewiste ik mij ervan of
Gerard nog geregeld 's morgens naar zijn
club ging om naar berichten uit Soedan te
informeeren. Gewoonlijk ging ik dan naar de
boksschool en bleef daar tot de lunch. Ik las
tot vier uur en ging vervolgens naar de
Avontuurlijken", waar ik biljart speelde en
kaartte of wat praatte met de andere leden.
Ik dineerde meestal met eenige van mijn
vrienden in een of ander restaurant en keer
de dan weer naar de club terug om den avond
gezellig door te brengen.
Ik was wel in alle opzichten gelukkig na
mijn vlucht uit Soedan, wat ook bleek bij het
kaartspelen. He won voortdurend. Ik moet
toegeven dat ik mjj nu zeer behaaglijk ge
voelde, na zoo lang van alles verstoken te zijn
geweest. Ik had voor het oogenblik geen an
dere verlangens dan een gezellige conversa
tie, goed eten en onderhoudende boeken.
De dag, waarop ik Harry en Bill, mijn hel
pers in den nood te Khartoem, zou ontmoe
ten, naderde. Ik berichtte mijn bankier, dat
ik over tien duizend pond wenschte te be
schikken en op den bepaalden dag ging ik
het geld in ontvangst nemen en maakte er op
mijn kamer twee pakjes van, elk van vijf
Guizend pond. Ik borg ze zorgvuldig in don
binnenzak van mijn vest en ging naar de
club. Reeds een uur vroeger dan ik had afge
sproken liet ik mij naar Parliamentstreet rij
den en zooals ik vermoed had, stonden zij
beiden reeds aan 't einde van de Westmin- -
sterbrug op mij te wachten. Zij keken ver
rast op toen ik aankwam, wellicht hebben zy
een oogenblik de vrees gehad dat ik nooit
meer was komen opdagen. Zij zagen er be
hoorlijk uit, waren kalm en beleefd en maak
ten een degelijken indruk.
„Zoo jongens, hoe gaat 't met jullie Hier
ben ik dus, zooals je zietzei ik hartelijk.
„Waarachtig, hij is hetZie je nu wel wat
ik je gezegd heb riep Bill geestdriftig uit,
terwijl hij mjj haast met zijn oogen verslond,
Wij gaven elkaar de hand.
„De juweelen heb ik verkocht", zei ik,
„maar ik stel voor om ergens een rustig café
te zoeken, dan kan ik jullie de nota van den
juwelier laten zien en het geld overhandigen."
„Ja, dat is een goed voorstel", zei Bill, „ik
weet een goede gelegenheid in de buurt van
Millbank."
„Hoeveel hebt u er voor kunnen krijgen
vroeg Harry.
„Meer dan ik oorspronkelijk dacht", ant
woordde ik, „vijftienduizend pond."
„Vijftienduizend pond hijgden zij.
,Ja, 't valt mee hè gaf ik lachend ten
antwoord, „maar laten we nu gaan, dan kan
:k jullie ieder je deel geven."
Ze waren blijkbaar geheel van hun stuk en
liepen zwijgend naast mij en hoewel het lang
niet warm was, liep het zweet van hun voor
hoofden. Slechts nu en dan hoorde ik een
gesmoorden uitroep „Sakkerloot", of „hoe is
dat in 's hemelsnaam mogelijk
Wij kwamen in een klein café, waar ik een
flesch port bestelde en verzocht om een apar
te kamer. Wij werden in een vertrek gelaten,
achter de1 gelagkamer, dat half gemeubileerd
was als salon en half als kantoor.
Toen wij rustig hadden plaats genomen, zei
ik„Kijk nu eens hier, dit is de nota van
den juwelier", en ik overhandigde hen het
bewijs. Met trillende handen namen .zij het
aan en deden alsof zij het nakeken, maar ik
ben er vast van overtuigd dat zij er geen
letter van zagen. Toen gaf ik ieder een pakje
met vijfduizend pond.
Hun handen beefden en trilden nu niet
meer, maar schokten,
„Allemachtig", riep Bill, toen hij eindeijk
zijn pakje open had gemaakt, ,,'t is haast
niet te tellen."
Het buffetmeisje, dat de port binnenbracht,
klopte op de deur ik sprong op en nam het
bestelde van haar aan.
Toen zij eindelijk gereed waren met tellen
keken zij elkaar aan, zonder een woord te
zeggen. Zij gaven elkaar een hand als om
het wederzijdsch geluk daarin uit te drukken.
Toen keken zij naar mij, die lachend had
toegekeken.
„Mijnheer", zei Bill stotterend, „ik weet
niet hoe ik moet beginnen en toch wil ik u
zoo graag bedanken, maar ik kan geen woor
den om my behoorlyk.... eh.... maar u be-
grypt me wel, nietwaar
„O, dat is heelemaal in orde, hoor zei ik
met een breeden glimlach. „Jullie hebben mij
geholpen toen ik je noodig had en wat was
redelyker dan dat ik op mijn beurt m'n best
deed voor jullie En ik ben biy, dat ik kan
opmerken, dat jullie verstandig bent geweest
en het geld er niet hebt doorgedraaid."
„Ja", antwoordde Bill. „Harry wilde me
met alle geweld een fuif aanbieden toen we
naar Engeland terugkwamen, maar ik heb
me daar tegen verzet. Ik denk er niet aan
myn geld te verbrassen. We achten ons daar
L-oven verheven en hebben trouwens te veel
ellende daardoor gezien onder onze kame
raden in het leger. Dat heb ik gezegd, niet
waar Harry
„Dat heb je", bevestigde Harry met groote
overtuiging en ernst.
Ik prees Billy om zyn standvastigheid en
rijn goede voorbeeld.
„Het doet je alle eer aan", zei ik hartelyk,
,en wat nu die vijfduizend pond betreft, ga
nu morgen ochtend onmiddeliyk naar een
notaris en vraag hoe je het best dat geld
kunt beleggen. Als men zou vragen hoe jul
lie aan dat geld gekomen zyt, zeg dan maar
dat je een Engelschman in Khartoem het le
ven gered hebt en dat hy er geen ruchtbaar
heid aan geven wil. Mocht hy inlichtingen
omtrent jullie willen hebben dan kan hy zich
by den kolonel van jullie regiment vervoe
gen. Mochten jullie dan toch nog moeilijk
heden ondervinden, waarschuw my dan door
middel van een advertentie in „The Stan
dard" en ik zal weer te voorschyn komen."
„Dank u, mijnheer", klonk het uit beider
mond.
„Maar denk er om, dat jullie niet te veel
praten over dat geld. 't Is prettig als je het
bezit, maar je moet er niet mee te koop
lcopen."
Zij knikten toestemmend. Ik schonk drie
glazen in en wij dronken ad fundum. We
verlieten hst café en toen wy over de brug
wandelden bemerkte ik dat zy een houding
aannamen als lords. Bill gaf op ondubbel
zinnige wijze uiting aan zijn opgekropte ge
voelens.
„Ziezoo, nou benne we binnen", zei hij.
Aan het einde van Parliamentstreet riep ik
een taxi aan en nam afscheid. Zij keken nog
eenigen tijd rond alvorens verder te gaan,
nog niet gewend aan hun rijkdom. Maar ik
twyfelde er niet aan of zy hebben hun geld
goed en veilig belegd en zyn nu brave en
eerzame burgers.' Ik heb nooit meer iets van
hen gehoord of gezien (Wordt vervolgd.)
jttlama*
