ïlisÉpciie Courant
TWEEDE BLAD
Dondsrdag1Sepfembsr1932. Nü206
^Siisen
VERNIETIGING
VAN LEVENSMIDDELEN.
FEUILLETON
De man van Nergenskizen
21
LEEST EN BEDENKT
WAT*MOOI DRUKWERK U SCHENKT!
KERK- EN SCHOQLNIEUWS
van de
van
Onze dwaze maatschappij, geheel en al in
gericht op geld en geldverdienen, zoo zelfs,
dat het bezitten van geld het uiteindelijk doe;
is van velen, terwijl geld macht beteekent,
ziet met onverschilligheid toe, hoe tal van
levensmiddelen aan vernietiging, aan doelbe
wuste vernietiging, worden prijsgegeven, ter
wijl honderden en honderden ernaar snak
ken. Dit probleem is niet nieuw en het wordt
bovendien herhaaldelijk belicht. Die vernie
tiging gaat somtijds in het groot het. in zee
werpen van reusachtige kwantiteiten koffie
in Brazilië bijv. of in het klein groen
ten op de mestvaalt. Onlangs is zelfs de po
litie erbij te pas gekomen om de woedende
menigte in bedwang te houden, toen een af
gevaardigde van de coöperatieve veiling „de
Zuid-Hollandsche eilanden" een groote party
tomaten, snüboonen en appels moest vernie
tigen door er vitriool op te gooien. Waarom
doet men dit Omdat men, het koste wat het
wil, geld moet hebben voor zijn producten,
want zonder geld kan niemand aan zijn ver
plichtingen en aan zijn behoeften, hoe klein
ook voldoen. Laat men de goederen zijn uit
eindelijke bestemming volgen zonder er be
taling voor te ontvangen, dan beteekent dit
een nieuwe vermindering van de koopkrach
tige vraag. De geste van de producenten is
dus volkomen te begrijpen, al stuit zij ons
tegen de borst. Destijds werd door een der
heftigste bestrijders van dit voor produ
centen helaas noodzakelijke vandalisme het
denkbeeld opgeworpen, om de overtollige le
vensmiddelen ter beschikking te stellen van
ziekenhuizen etc. Van producenten-zijde werd
hierop geantwoord dat ook in dat geval de
vraag naar de artikelen niet onbelangrijk zou
verminderen.
Onze maatschappij is nu eenmaal op het
verkrijgen van geld ingericht. Geeft men voor
het produceeren van het een of andere ar
tikel een zeker bedrag uit en ontvangt men
er een kleinere som voor terug, dan lijdt men
verlies. Dit kan men nu eenmaal niet lang
volhouden en het is het logische zelfbehoud
om te gaan zorgen, dat deze toestand niet
lang blijft bestaan. Men neemt daartoe alle
middelen te baat en daaronder behoort wij
betreuren het de vernietiging van het sur
plus. Dit geschiedt niet alleen bij levens
behoeften, doch ook bij andere artikelen. Hoe
dikwijls heeft men bijv. niet hooren verlui
den, dat de scheepvaart alleen kan worden
gesaneerd, wanneer de overtollige scheeps-
ruimte wordt gesloopt, want verkoop naar hot
buitenland tegen de bestaande afbraakprijzen
beteekent nieuwe en uiterst scherpe concur
rentie, zoodat men hierdoor van den wal in
de sloot geraakt.
Zij, die zich verzetten tegen het vernietigen
van dringend noodige levensmiddelen, hebben
ongetwijfeld gelijk, doch zij moeten er iets
voor in de plaats stellen, om de gedupeerde
producenten de bestaanszekerheid terug te
geven. Wanneer onze regeering den tarweboer,
den veehouder en den varkensteler steunt door
een toeslag te heffen op het verbruik van de
goederen en producten, die zij opleveren,
welnu dan hcort men algemeen protest en
er zijn slechts enkelen, die een dergelijke
houding billijk vinden. De giften aan het
Nationale Crisis Comité vloeien vrij matig,
want de offerzin is op het moment niet hoog,
nu een ieder met zijn eigen financieele moei
lijkheden te kampen heeft.
Enkele burgemeesters in Noord-Holland
hebben het voorstel gedaan om inkoopver-
eenigingen op te richten, die landbouwpro
ducten opkoopen, wanneer deze op de veiling
nagenoeg niets opbrachten. De gelden hier
door VICTOR BRIDGES.
(Nadruk verboden
68)
„Buitendien", vervolgde hij ironisch, „heeft
zij de verdienste, verschillende feiten duidelijk
te maken, waarover onze goede vriend Curtis
zich op 't oogenblik het hoofd zit te breken."
„Ik veronderstel", zei ik eenigszlns aarze
lend, „dat ik de volle waarheid zal moeten
zeggen."
Lord Lammersfield hief zijn hand bü wijze
van protest op.
„Men moet nooit tot den wanhopigsten
stap overgaan, voor alle andere middelen zijn
uitgeput. Ik zal George Gordon vanmiddag bij
u zenden. Hij heeft een natuurlijken afkeer
van waarheid, waarvan ik de weerga nog
niet heb gezien en als er één uitvoerbare
methode bestaat, om u uit uw moeilijkheden
te helpen, zonder in bijzondei heden te tre
den, dan kunt u verzekerd zijn, dat hij die
vinden zal."
Hij had den naam genoemd van den be-
roemdsten jongen rijksadvocaat van het
oogenblik een schitterend pleiter in crimi-
neele zaken en de rijzende' hoop van de con
servatieve partij.
Ik begon hem te bedanken, maar hij weer
hield mij.
„Ik beschouw de zaak van een zuiver
voor benoodigd meende men te moeten
vinden door het instellen van een omzetbe
lasting op die veilingen. De boeren hebben
daartegen geprotesteerd, omdat zij vermeen
den, dat zij niets voor welk goed doel ook, op
zijde kunnen zetten, nu de opbrengst van do
dcor hen in veiling gegeven producten zoo
buitengewoon laag genoemd kan worden.
Destijds gedurende den wereld-oorlog
werden er maximum-prijzen vastgesteld en
men vond die daad billijk uit de overweging,
dat de boer zich niet mocht verrijken ten
koste van de massa. Zou men nu niet tot
minimumprijzen kunnen overgaan, als lo
gisch uitvloeisel van de destijds billijk ge
achte gedachte Op dit moment mag de
massa zich o.i. niet verrijken ten laste van
de boeren. Wij geven toe, dat dit denkbeeld
op groote moeilijkheden zal stuiten, omdat
het grootste gedeelte van onze landbouw,
artikelen voor export bestemd zijn. Een vei
ling-omslag zou ook drukken op de export
artikelen, waardoor de kans blijft bestaan,
dat de concurrentie met het buitenland nog
meer verzwaard wordt. Een heffing bij den
detaillist zou schatten aan controle kosten,
terwijl de kans op ontduiking buitengewoon
groot is. Het zou een oplossing kunnen zijn,
wanneer men uit de schatkist een toeslag per
H.A. tuin bouwgrond gaf aan die boeren, die
zich organiseerende, een zeker aantal jarèn op
den tuinbouw hebben toegelegd. Deze boeren
zouden zich moeten verbinden om de gepro
duceerde artikelen niet te vernietigen, doch
gratis af te staan, wanneer daarvoor geen
prijzen te maken zijn. Deze zouden door de
overheid op bepaalde wijze kunnen worden
gedistribueerd, desnoods in mindering van de
gelden, die zij aan werkloozen als steun zou
hebben uit te betalen. Op deze wijze zou een
deel der toeslagen in de schatkist kunnen
terugvloeien.
De Koninginnedag.
Gisterenmiddag tegen 2 uur verzamelden
zich duizenden personen om en nabij het
Oranjepark te Apeldoorn, teneinde de komst
van Prinses Juliana af te wachten, die de
fontein in werking zou stellen. Te 2 uur kon
digde een aanzwellend gejuich en gejubel de
komst der Prinses aan, en ruim twee uur
arriveerde H.K.H. in het Oranjepark, waar-
zij ontvangen werd door den burgemeester
van Apeldoorn, mr. W. Roosmale Nepveu.
De Prinses was vergezeld van de prinses
Von Erbaeh, benevens eenige leden der hof
houding.
De voorzitter van het uitvoerend comité, de
heer H. J. O. te Loo, zich tot de Prinses rich
tend, verklaarde namens de burgerij, het op
hoogen prijs te stellen dat H.K.H. deze fon
tein, die tot stand kwam door de eendrach
tige samenwerking van 20000 ingezetenen,
die ieder een kwartje bijdroegen als aanvul
ling van de som welke was overgebleven van
de plaatsing der monumenttale bank in het
Wilhelmlnapark ter eere van wijlen H. P- J.
Tutein Nolthenius, in leven burgemeester van
Apeldoorn. Spreker wees op den nauwen band
welke er heerscht tusschen Apeldoorn en l~rt
Oranjehuis, wier leden reeds sedert eeuwen
hun verblijfplaats op Het Loo hebben.
Prinses Juliana stelde hierop de fontein in
werking, en met negen stralen spoot het wa
ter omhoog, wat aan de menschenmassa een
luid gejubel ontlokte.
Na de plechtigheid in het Oranjepark
spoedden de duizenden zich naar het feestter
rein op het fraaie Landgoed Marialust, waar
om 3 uur een aanvang werd gemaakt mei, de
opvoering van een Markelosche ouderwetsche
Boerenbruiloft uit de vorige eeuw.
Even voor den aanvang arriveerde de Kon.
Familie, vergezeld van de vorstin en prinses
von Erbach, op het Landgoed. Halverwege de
oprijlaan naar huize Marialust, werden de
vorstelijke personen verwelkomd door den
burgemeester van Apeldoorn en het bestuur
der Oranjevereeniging
Onder luide toejuichingen begaf de Ko
ninklijke Familie zich naar het bordes, waar
enkele jonge dames de vorstelijke bezoekers
bloemen aanboden. Nadat de muziek het Wil
helmus had doen hooren, dat door alle aan
wezigen staande werd aangehoord, werd een
egoïstisch standpunt. Hoezeer ik het Engel-
sche publiek ook bewonder, heb ik er toch
geen verlangen naar, dat het zijn neus in
mijn privé aangelegenheden steekt en tot de
wetenschap zou komen, dat ik in relatie
stond met wijlen mijnhêer Prado. Ik zou dat
gedeelte van de geschiedenis er maar uit la
ten, als u met Gordon spreekt."
Ik knikte.
„Natuurlijk zal ik dat", zei ik, „maar prado
heeft zeker wel eenige aanteekeningen van
zijn zaken achtergelaten en als zijn neef al
les van hem erfde, welnu, u weet uit deze
geschiedenis, hoeveel karaats gentleman er
in Maurice Furnivall steekt."
Lord Lammersfield haalde zijn schouders
op. „In de politiek doet men een zekere mate
levenswijsheid op", sprak hij. „In het ongun
stigste geval zal het mij eenigen tijd geven,
om op verhaal to komen en ilc verdien wel
eenigszins gestraft te worden, al was het al
leen maar voor mijn domheid, dat ik onzen
overleden vriend, den vrijbuiter, zoo slecht
bekeken heb. Ik hield het voor zeker, dat het
den kerel om een titel te doen was."
„Ik geloof niet, dat wij veel meer van de
vereenigde goudvelden van Zuid-Amerika
zullen hooren", zei ik met een kort lachje.
Lord Lammersfield stond van zijn stoel op.
,,'t Is jammer", zei hij schertsend. „Het
was een mooie naam en ik ben niet afkeerig
van een zoet winstje."
HOOFDSTUK XXI.
Mijnheer George Gordon kwam tegen half
/ier. Hij werd door den inspecteur binnenge
aanvang gemaakt met de opvoering van een
boerenbruiloft.
Gisteravond waren de rijksgebouwen in de
binnenstad te 's-Gravenhage op do gebruike
lijke wijze verlicht. In de groote kerk was de
gebruikelijke bijeenkomst van de vereenigin-
gen Bijbel en Oranje en Bijbel, Oranje en
Nederland. Als feestredenaar trad op ds. A.
Klinkenberg j.Azn, van Amsterdam. Reeds
lang voor het aanvangsuur was het ruime
kerkgebouw tot de uiterste hoeken gevuld.
H*et Vredespaleis, dat door schijnwerpers
geheel was verlicht, trok veel belangstelling,
evenals de illuminatie aan de departementen.
In het Boschhek hielden de leden en juni
ores van den Alg, Ned. Fascistenbond een
reünie.
Sinds jaar en dag worden de concerten van
de Koninklijke Militaire Kapel op het terrein
van de Nieuwe of Literaire Sociëteit in het
Haagschc Bosch in de z.g. Tent in 't Bosch
door een talrijk publiek buiten het hek bijge
woond, waarbij vele muziekliefhebbers op
stoeltjes gezeten zijn, welke bij die concerten
verhuurd worden. Uit deze z.g. „kantleden"
had zich een commissie gevormd, welke gis
teravond het terrein betrad om den kapitein-
directeur der kapel, den heer Walther Boer,
namens vele getrouwe luisteraars van den
buitenkant een bloemhulde aan te bieden.
In tal van andere plaatsen is de jaardag
van H.M. de Koningin met opgewektheid
gevierd.
Het rapportWeiter en de S.D.A.P.
Voor het aanstaand partij-congres der S,D.
A.P. is een resolutie voorgesteld inzake het
rapport—Weiter.
Deze resolutie luidt blijkens „het Volk"
als volgt
Het congres der S.D.A.P., gehouden te
Utrecht op 17 en 18 Septemberj
1. protesteert met verontwaardiging tegen
het voornemen der regeering, blijkende uit
de opdracht aan de commissieWeiter, om
over te gaan tot een blijvende verlaging van
c?e staatsuitgaven, welk voornemen de bedoe
ling verraadt om de staatszorg voor het
geestelijk en stoffelijk heil des volks duur
zaam in te krimpen
2. protesteert niet minder ernstig tegen de
opvatting van de commissie—Welter, volgens
v/elke de financieele moeilijkheden van den
staat uitsluitend moeten worden overwonnen
met bezuinigingen, waarbij geen enkel volks
belang wordt ontzien
3. verwerpt de gedachte, dat zou mogen
worden overgegaan tot vermindering van den
steun aan de werkloozen
4. eischt, dat allereerst zal worden overge
gaan tot een zoover mogelijke vermindering
van de militaire uitgaven, door nationale
ontwapening
5. acht het vervolgens dringend noodzake
lijk, dat de rente der staatsschuld belangrijk
wordt verlaagd, hetzij door conversie van
staatsleeningen, hetzij door invoering van
een zgn. coupon-belasting, welke ook andere
obligaties dan die van d^n. staat kan treffen,
en dat de gewone rijksbegrooting gedurende
eenige jaren wordt ontlast van den druk van
de aflossingen van do staatsschuld
6. eisch^ dat ter versterking van de staats
inkomsten, zal worden besloten tot de heffing
van een progressieve crisisbelasting op de in
komens, met inachtneming van de vermeer
deringen en venninderin^n, die deze onder
gingen tot verhooging van de dividend- en
tantièmebelastingtot verhooging van de
successiebelastingtot belasting van weelde-
uitgaven, en, i% het bijzonder ter bestrijding
van crisisuitgavèn, tot een heffing in eens
van 1 percent dor vermogens
7. wijst af, dat zoolang op het militaris
me niet tot het uiterste is bezuinigd en* zoo
lang niet, door toepassing van de sub 5 en 6
aangegeven middelen, met inachtneming van
draagkracht, de crisislasten op kapitaalbezit
en groote inkomens zijn afgewenteld, de
rijksfinanciën zooveel mogelijk zijn versterkt
zal worden overgegaan tot verdere verla
ging van de salarissen en loonen van het
overheidspersoneel, tot verminking van de
wetgeving op het volksonderwijs, tot ver
zwakking van de grondslagen der sociale ver
zekeringen en tot inkrimping van de sociale
wetgeving en van de zorg voor de volksge
zondheid
8. komt met kracht op tegen de staking
leid, terwijl deze zijn naam aankondigde met
een eerbied, alsof hij de minister zelf was.
Hij was een groote, onberispelijk gekleede
man, met een lange kin en een vermoeid,
bleek gelaat, waarboven een schedelbedek
king van zwart sluik haar, dat zorgvuldig
door een kaarsrechte scheiding in twee ge
lijke helften verdeeld en vast tegen den
schedel aangeplakt was.
Toen de wachter was vertrokken, gaven wh
elkaar de hand, terwijl mijnheer Gordon mij
van onder zijn zware oogleden met een soort
vermoeide nieuwsgierigheid gadesloeg.
„Hoe maakt u het zei ik. „Ik. ben u zeer
verplicht, dat u is gekomen om mijn verde
diging op mij te nomen."
„Indien de helft van hetgeen Lammersfield
mij heeft verteld, waar is", antwoordde hij,
„dan ben ik blij, dat mij de kans geboden is."
Slechts wanneer hij sprak, kon men eigen
lijk goed beoordcelen, welk soort man hij
was. Er was iets in zijn stem, dat aan een
zweepslag deed denken.
„Welnu", zei ik, „als Lammersfield u de
geschiedenis reeds heeft medegedeeld, zoudt
u misschien direct kunnen beginnen met
vragen stellen,"
Hij zat by de tafel en schudde zijn hoofd.
„Neen. mijnheer Burton, als u er niet op
tegen heeft, hoor ik het u liever zelf vertel
len. De ideeën van Lammersfield betreffend
correctheid hebben meer politieke dan wet
telijke verdienste."
Toen ik mij de opmerking van den minister
betreffende advocaat Gordon herinnerde, kon
ik een glimlach niet weerhouden,
De ware zakenmenschen,
Die zijn met mond en oor
Den tijd van 't daag'lijksch leven
Met één gedachte voor.
Zij denken in de toekomst
En handelen daar naar.
Al is het nü nog „zomer"
De „winter" staat reeds klaar.
Laat nü reclames drukken
Voor 't geen de „winter" vraagt
En vraagt aan VAN DE VELDE
Hetgeen 't publiek behaagt.
Een scherpe neus en oordeel
Veel kunstgevoel tactiek
En nog veel meer factoren
Die trekken slechts publiek.
(Wordt morgen vervolgd)
van de Zuiderzeewerken en beperking van
andere groote werken en verlangt vermeer
dering van duurzame werkgelegenheid
9. veroordeelt de in het rapport der com-
missie-Welter aanbevolen gedachten, om de
autonomie der gemeenten aan nieuwe ban
den te leggen
10. acht het noodig, opdat de staat in de
toekomst zijn groote gemeenschapstaak zal
kunnen vervullen, dat zoo spoedig mogelijk
zal worden besloten om een aantal bedrijfs
takken in overheidshanden te nemen, waar
bij inzonderheid wordt gedacht aan een ta
baksmonopolie, een staatsverzekoringsbedrijf
en een staatshypotheekbank
11. eischt, dat een begin zal worden ge
maakt met socialisatie van die bedrijfstak
ken, welke daarvoor in de economische struc
tuur van het land geschikt zijn
12. stelt vast, dat S.D.A.P. en N.V.V. reeds
onverwijld een krachtige actie tegen het
plan-Weiter hebben ingezet en roept de ar
beidersklasse van Nederland op, om met al
haar kracht de verwezenlijking van de hier
boven genoemde doeleinden te bevorderen,
opdat de crisis niet in nog grootere mate dan
nu reeds het geval is, ellende brengt over het
proletariaat en de macht wordt versterkt, die
uit deze chaotische maatschappij een geor
dende samenleving zal opbouwen.
De A.N.V.V. postzegels.
De Alg. Ned. Vereeniging voor Vreemdelin
genverkeer (A.N.V.V.) te 's-Gravenhage ver
zoekt ons de aandacht te willen vestigen op
het feit, dat de bijzondere Nederlandsche
postzegels, welke in waarden van 2i/2, 6, 7i/2
en 12/2 cent (verkoopwaarde resp. 4, 10, 11
en 15 ct.) ten behoeve dezer vereeniging zijn
uitgegeven, nog slechts gedurende 2 weken,
nl. tot 15 September a.s., bij de postkantoren
verkrijgbaar gesteld zullen worden. Daarna
blijven deze zegels echter nog geldig tot 1
Januari 1934.
Voor allen die sympathiseeren met het doel
der A.N.V.V,, nl. de bevordering van het
vreemdelingenverkeer naar en in Nederland,
en deze fraai uitgevoerde postzegels nog niet
kochten, is er dus nog gelegenheid, zij het
ook gedurende korten tijd, van deze belang
stelling te doen blijken.
Werkloozensteun in natura.
Gisteren meldde „het Volk", dat de Haag-
sche wethouder Drees bedankt had voor de
benoeming in de door de regeering ingestelde
commissie-Lambooy, die de wenschelijkheid
en mogelijkheid van verstrekking van werk
loozensteun in natura zal onderzoeken.
Thans kan het blad melden, dat ook de
Rotterdamsche sociaal-democraat Warmolts,
die als voorzitter der coöperatieve Handels
kamer tot lid van de commissie benoemd
werd, besloten heeft het lidmaatschap niet te
aanvaarden.
„Dat is zoo", zei ik en zonder meer begon
ik mijn verhaal, juist zooals ik het Lammers
field had uiteengezet, met uitzondering van
de bijzonderheden die betrekking hadden op
de privézaken van den minister.
Voorover gebogen op de tafel leunend,
luisterde mijn bezoeker en liet zijn hoofd op
een hand rusten, terwijl hij met de andere
notities maakte op een half velletje papier.
Eens of tweemaal onderbrak hij mij, door
scherpe korte vragen, welke bewezen, met
hoe 'n gespannen aandacht hij mijn geschie
denis volgde.
Toen ik aan het einde van mijn verhaal
was, ging hy achterover in zijn stoel liggen,
kruiste zijn beenen en keek peinzend naar
het plafond. Ik begon juist de mogelijkheid
te veronderstellen, dat hij de geheele zaak
als een grooten leugen zou kunnen beschou
wen, toen hy plotseling rechtop ging zitten
en het papier toevouwde.
„Ik veronderstel, mijnheer Burton", zei hy
langzaam, „c' t u zult beseffen, dat u vanaf
morgen de meest beruchte man van Enge
land is."
„Als iemand zeker lichaamsdeel brandt,
moet hij op de blaren zitten", zei ik met
eenigen spyt.
„Integendeel", bracht hy met een droog
glimlachje hier tegen in, „indien u er zorg
voor draagt, de kranten op de goede manier
aan te pakken, geloof ik, dat het tegenover
gestelde het geval zal zyn. Uw memoires zul
len een fortuin kunnen opbrengen,"
„Wat ik echter bedoel is, dat vanaf heden
elk persmensch u op de hielen zal zitten en
Het conflict in de koopvaardij.
De contactcommissie van organisaties van
werknemers ter koopvaardij heeft gisteren
avond te Rotterdam vergaderd, teneinde het
voorstel van den rijksbemiddelaar te bespre
ken. Besloten werd aan den rijksbemiddelaar,
mr. S. de Vries, een brief te zenden, waarin
do contactcommissie onder uitvoerige toe
lichting mededeelt, dat zij niet in zijn voor
stel kan treden.
Ned. Herv. Kerk. Bedankt voor het beroep
naar Rozenburg door ds. I. P. van der Waal
te Grijpskerke.
Bevestiging en intrede.
Ds. C. F. Nolte, beroepen predikant bij de
Evang. Luth. gemeente te Middelburg—Vlis-
singen, zal Zondag 18 September des morgens
om 10 uur te Middelburg bevestigd' woiden
door ds. J. Bergman van Leeuwarden, vroe
ger predikant te Groede en destijds consulent
der gemeente MiddelburgVlissingen.
's Avonds om 6 uur doet ds. Nolte intrede,
terwyi Zondag 25 Septmber det nieuwe predi
kant hier ter stede om 10 uur intrede hoopt
te doen. Ds. Nolte zal zich metterwoon te
Middelburg vestigen.
De nieuwe predikant staat ruim twee jaar
ir zijn eerste gemeenteHarlingen en is
reeds eenige jaren doctorandus in de thco«<
logie.
Kardinaal Van Rossmnf
Het stoffelijk overschot van kardinaal Van
Rossum is gisterenmiddag om 6 uur met
groote plechtigheid langs den kortsten weg
van het ziekenhuis Calvr-riënberg te Maas
tricht overgebracht naar de St. Servaaskerk.
Langs de zgn. lange gang werd het westelijk
deel der kerk doorschreden tot in het be
roemde beeldrijke portaal, dat als rouwkapel
is ingericht.
I11 den stoet, die onder het luiden van de
groote klok de kerk bereikte, liepen mee mgr.
dr. Lemmens, bisschop van Roermond, mgr.
dr. J. Olov Smit, mgr. Wouters, deken van
Maastricht, de ongeveer voltallige geestelijk
heid der stad, de Commissaris der Koningin,
baron van Höveli tot Westerflier, burgemees
ter en wethouders en andere waardigheids
bekleders. Een groote menigte stond ge
schaard langs den weg, waar het verkeer ge
stremd was.
Heden is er gelegenheid, een laatsten blik
op het stoffelijk overschot te werpen. De
plechtige uitvaartdienst heeft Zaterdag
plaats.
Bezuiniging op het landbouwonderwijs.
In verband met de noodzakelijke bezuini
ging op alle rijksuitgaven, zullen ook de land-
er zal hun bitter weinig van hetgeen de
laatste vier maanden met u gebeurde, ont
schieten, dat zij niet zullen rondbazuinen."
Hy keek mij, terwijl hy sprak, doordrin
gend aan.
II: haalde myn schouders op.
„Zy zullen het verduiveld onbenullig vin
den", zei ik. „Tot verleden week was mijn
leven een model van eenzaamheid."
Hij bleef eenige oogcnblikken stil zitten.
„Als de door u genoemde feiten juist zyn",
zei hy, „bestaat er natuurlijk niet veel ge
vaar voor u. Om te beginnen, stelt de getui
genis van dien mijnheer Logan al een onom-
stooteiyk alibi vast. Daartegenover staat dat
het zeer moeilijk zal zijn, een gerechtelijk
verhoor te ondergaan, hetgeen natuurlijk
gerechtelijk onderzoek na zich sleept en dat
kan lang duren. Uw geschiedenis is bijna te
cngeloofelyk voor een rechter om aan f.e
nemen."
Ik trok een scheef gezicht.
„Welnu, als alles uit moet komen, dan
moet het maar uitkomen dat is alles, wat
ik er van zeggen kan."
Hij knikte.
„Ik ga onmiddellijk onderzoeken, welke be
wijzen de politio in handen heeft, en my
direct geheel in de zaak inwerken. Er zal
toch zeker geen bezwaar bestaan om miss
Solano of uw vriend, mijnheer Logan te la-
^en verschijnen
(Wordt vervolgd.)
