1000
500
300
25
CHIEF
WHIP
WAAROM HET
IPI CHIEF WHIP MOET ZIJN?
14 NOVEMBER
No.
69e Jaargang!
1931
lillin: firn f. VM Dl VEIDE Ir., WalsM 58-60, Vlissinttn.ltlil. 10. Ptslfikuiiij 66287
en
EERSTE BLAD
Stads- en Provincienieuws
Hier rookers—eenige redenen!
Omdat
VIRGINIA
v Rott.
vm. uur
8
8
8
8
8
8
VLISSINGSCHE COURANT
ABONNEMENTSPRIJSVoor Vlissingen en de gemeenten op Walcheren 2.20 per 3 maanden.
Franco door het geheele rijk 2.50. Voor België, Duitschland en Frankrijk 3.80. Voor de ove
rige landen bij wekelijksche verzending 3.80, met Zondagsblad 4.75. Afzonderlijke nrs. 5 ct
ADVERTENTIEPRIJS Van 1—5 regels 1.25iedere regel meer 25 cent. Bij abonnement
speciale prijzen. Reclames 50 ct. p. regel.Kleine adverlentiesbetreffendeHuur enVerhuur.Koop
enVerkcop, Dienstaanbiedingen en-Aanvragen van 1—f repels 75 ct., iedere repel meer 15 ct
De abonné's in 't bezit eener
Polis, zijn GRATIS verze
kerd legen ongelukken voor
gulden bij levens
lange ongeschikt
heid tot werken.
gulden bij dood
door
een ongeluk.
gulden bij verlies
van een
hand, voet of oog.
gulden bij verlies
van
een duim
gulden bij verlies
van een
wijsvinger
gulden bij verlies
van eiken
anderen vinger
AANGESLOTEN BIJ HET BUREAU VOOR PUBLICITEITSWAARDE, INGESTELD DOOR DE VEREEN1GING „DE NEDERLANDSCHE DAGBLADPERS"
Dit nummer bestaat uit 4 bladen
VLISSINGEN.
De Taak en het Belang van het
Vreemdelingenverkeer voor Vlissingen en
Walcheren.
Grand Hotel Britannia
Voor vreemdelingenverkeer is het najaar
de tijd om het plan de campagne vast te
stellen. Dan worden de vergaderingen van
het bestuur der V.V.V. alhier gehouden, dan
zijn er besprekingen en is het overleg met de
groote firma's, welke ook groote Vlissingsche
belangen beteekenen, opdat niet naast doch
vooral mèt elkaar wordt gewerkt om een
sterker front te bieden, een krachtiger veld
tocht, rijkere successen. In deze werkcomité's
toch en in het secretariaat gebeurt het groote,
aanhoudende en toegewijde werk naar bui
ten, waarvan uit den aard der zaak door het
groote publiek weinig bemerkt wordt, zoodat
miskenning en onderschatting vaak het loon
is voor de werkers in het belang van onze
Scheldestad. Slechts de overtuiging tegen
over hun woonplaats hun plicht te doen,
steunt hen en leidt hen.
Zooals in een vorig hoofdartikel vermeld
werd, heeft, tengevolge van één dier bespre
kingen, het bestuur der V.V..V gemeend „de
Taak en het Belang van het Vreemdelingen
verkeer voor Vlissingen en Walcheren" te
doen belichten door een by uitstek bevoegd
spreker. Tot zijn vreugde vond het den direc
teur van de Alg. Ned. Vereeniging voor
Vreemdelingenverkeer uit 's-Gravenhage be
reid de reis naar Vlissingen te aanvaarden
om voor een belangstellend publiek in „Bri
tannia", dat welwillend voor dit doel was
afgestaan en waar hoffelijk een kopje thee
werd aangeboden, het ideëel en economisch
belang voor stad en land in alle geledingen
eener goede en krachtige organisatie van
deze moderne bestaansbron uiteen te zetten.
De heer W. P. F. van Deventer, die kennis
genomen had van het artikel, waarin wij
ter wille van het algemeen belang voor het
zelfde pleitten, had reeds zijn tevredenheid
en volle ingenomenheid betuigd met het
lezenswaardig en behartenswaardig artikel
en te kennen gegeven, dat veel, wat hij zou
zeggen, reeds door de pers belicht was. Al te
lang is echter het belang van vreemdelingen
verkeer, in tegenstelling met andere landen,
hier, en in het bijzonder te Vlissingen, niet
algemeen ingezien, waardoor behalve moreele
steun voor het vele werk ook de financiering
met te schrale middelen moest gebeuren. Men
dacht zoo gauw, dat men al heel wat deed
of gaf, terwijl het „the Fault of the Dutch
is giving too little and asking too much" ook
in dit opzicht ten volle van toepassing was.
Uitzonderingen bevestigen den regel. Om
hierbij te blijven willen wij even nog dank
baar vermelden een veteraan in dezen, onzen
ex-wethouder M. Laernoes, Vlissinger van top
tot teen, die steeds met een blijmoedig opti
misme en nooit versagende volharding het
va&n met Vlissing's kleuren omhoog hield.
En onder welke omstandigheden en stedelijke
aspecten is hij begonnen. Hoe moet het hem
tevreden stemmen, dat hij het in de krach
tige handen kon overgeven van onzen bur
gemeester zelf l
Aangekondigd door de pers, die dankbaar
de enorme verbetering van het stadsbeeld de
grootste reclame en propaganda voor de
stad van De Ruyter genoemd heeft, ingeleid
door den voorzitter, den heer H. van Raalte,
die het niet talrijk publiek, waaronder een
wethouder en twee gemeenteraadsleden, wei
hom heette, heeft de sympathieke leider der
A-N.V.V.V. in een aangename, soms anecdo-
tische causerie, zijn meening ten beste gege-
vetb is hij krachtig voor de uiterste verzor-
Shig van het vreemdelingenverkeer in het
belang van stad en land opgekomen. Om niet
to herhalingen te vervallen, willen wij slechts
verschillende bijzonderheden en aanvullin
gen vermelden, opdat het „Frappez toujours"
m°ge leiden tot de meest energieke actie,
waarbij de oogen slechts op de toekomst en
bet algemeen belang moeten gericht zijn.
De heer Van Deventer dan kwam via de
"Istorische wording van het reizen tot het
Moderne verkeer, waarbij men den toerist
(üent bij te brengen, dat Nederland niet
slechts een openlucht-museum is, maar 'ook
een modern land, waar het hooglied van den
arbeid in alle toonaarden klinkt. De vreem
deling is consument, zijn geld blijft in het
aH zoodat de geheele gemeenschap ver-
u?°gcto nationale welvaart dankt aan druk
dat thans veel democratischer is dan
i zoodat met den laats ten factor der
matige prijzen-berekening moet gerekend
worden.
Variatie biedt ons land voldoende. Het is
echter aangewezen op klein toerisme, dat
niet te veel tijd en te veel geld kost. Vlissin
gen geniet ongetwijfeld reeds een goede re
putatie, doch vreemdelingenverkeer behoeft
naast scholing en ambitie van de leiding,
zeer zeker ook meer steun, niet het minst
van den middenstand en het gemeentebe
stuur. Ook samenwerking als streekbelang
kan ten voordeel strekken.
Den niet-Vlissinger moet een verblijf zoo
aangenaam mogelijk gemaakt worden. Door
propaganda, vooral in Indië, worden blijvende
gasten en inwoners getrokken, wat de ge
meente weer ten goede komt.
Tentoonstellingen, winkelweken, sportwed
strijden, muziek, plantsoenen, villa-bouw,
moderne winkels, smaakvolle etalages, het is
alles kapitaal, dat op den duur ruimschoots
zijn rente afwerpt. V.V.V. kan de bedrijven
steunen, de bedrijven de V.V.V., welk laatste
de spreker illustreerde door een voorbeeld uit
Amerika, waar steeds bij verzendingen foto
of folder der plaats wordt bijgevoegd.
Ten slotte is echter een tevreden gast de
beste propaganda. Verzorg de tafels en pen
sions, en bereken matige prijzen. De eerste
gast moet uitdragen „Daar is het goed te
zijn", dan volgen er meer.
Juist in tijden van depressie moet het pu
blieke initiatief en de overheid nieuwe wel
vaartsbronnen weten aan te boren. Voor
Vlissingen, meent de spreker, kan nog meer
reclame worden gemaakt en kunnen nog
meer onjuiste begrippen worden weggenomen
Niet te hoog kan ook de cultureele betee-
kenis van het reizen worden aangeslagen
Bekend is de uiting van Mac Dcnald, dac
vijandschap tusschen volken voortspruit uit
onwetendheid en wanbegrip.
In de folders behoort weinig historie, naar
sprekers meening, die dit staafde door te
verhalenover Spaansche onwetendheid van
den 80-jarigen' oorlog, waarmee wij zoover
geplaagd zijn op school. Foto's, reclame-bil
jetten, persartikelen, film, informatie-bureau,
radio, fraai geïllustreerde folders met kaartje,
dit worden de propaganda-middelen ge
noemd. Maar alles niet te stijf, en met mee:
fantasie dan wij gewend zijn.
Naar de volle overtuiging van den heer
Van Deventer en hij is wel tot oordeeler
bevoegd heeft Vlissingen buitengewone
gegevens tot ontplooiing te brengen. Hc
Zuidelijke strand, de prettige indruk, ligger,
op den rand van een prachtig eiland m
architectonische schoonheden als Middel
burg, een silhouetten-symphonie als Veere,
een badplaats als Domburg, dit alles zijn
kostbare waarden. Uit verkeersoogpunt ligt
Vlissingen als men maar wenschen kan. Van
die voorwaarden make men een juist ge
bruik. Maar meer steun moet er komen,
daadwerkelijke steun van de stad, van de
ingezetenen.
De spreker wees er op, dat het immoreel is
te veel werk van één persoon belangeloos te
eischen en verklaarde op gedane vraag, dat
een permanent informatie-bureau met ge
salarieerde kracht dringend noodig is. Sub
sidie van de gemeente moet de V.V..V. daar
toe in staat stellen. Een andere vraag over
samenwerking met de middenstandsvereeni-
gingen achtte de voorzitter beter onder de
oogen te zien op spoedige, algemeene verga
dering, waarop zooveel mogelijk belangstel
lenden en belanghebbenden aanwezig moeten
zyn om te komen tot een krachtige actie.
Een hartelijk applaus beloonde den spre
ker voor zijn lange, interessante causerie.
Behalve onze waardeering voor het initia
tief der V.V.V. uit te drukken, wenschen wij
van de gelegenheid gebruik te maken en nog
enkele feiten te vermelden over het werk in
het afgeloopen seizoenactie tot verhooging
en vermeerdering der contributieuitgave
van ettelijke duizenden folders(Nederlandsch
en Duitsch) bespreking der folders in cou
ranten en tijdschriften adverteeren, waarbij
de kosten soms tot Mk. 58 per advertentie
stijgen het behandelen van 1000 (dui
zend) poststukken als brieven, briefkaarten
en zendingente woord staan en helpen van
pensionhouders enz.hulp bij internationale
voetbalwedstrijdenbezoek journalisten met
als gevolg artikelen in tal van groote bladen
actie voor een informatie-bureaude mooie
uitgave „Zeeland Calling" relaties zoeken in
Indië, in vriendelijke samenwerking met de
firma's De Vey Mestdagh en Timmerman
dagelijks klaar staan tot informatie's, enz.
Er is en wordt dus heel wat gedaan. Waar
o.i. vooral nog naar gestreefd moet worden
5 concentratie en meer samenwerking met
yn hulp van de gemeente.
Ongetwijfeld zal het bestuur der V.V.V.
iich het gehoorde ten nutte maken en zorg
vuldig overwegen langs welken weg het de
haar toevertrouwde belangen het beste dient,
waarbij het inzicht zal moeten zijn, dat V.V.
V. moet steunen op zoo'n breed mogelijke
basis, daarbij algemeen gezien.
Tot heil onzer Noordzee- en Scheldestad
aan de fabrikatie de grootste zorg besteed
wordt en bak voor bak sigaretten scherp
gecontroleerd wordt, want elke sigaret
die de fabriek verlaat moet in alle opzich
ten „af" zijn.
Omdat
de verpakkingswijze 'n wonder van
hygiene is. Machinaal worden de siga
retten in zijde - en zilverpapier gewik
keld machinaal daarna in de bekende
doosjes geschoven.
Omdat
door deze en andere redenen
HET DE BESTE SIGARET VOOR UW GEZONDHEID ISJ
APDATH LONDON
Orkest-Vereeniging Vlissingen.
Max Rodriguez.
Concertgebouw
Als Inleiding Beethoven's indrukwekken
de ouverture Egmontmuziek, die de hoofd
gedachte van Goethe's drama treffend weer
geeft en van de eerste maten voert in de
ernstige sfeer, welke in de dagen van de
Spaansche overheersching over de Nederlan
den hing. Voorwaar geen gemakkelijke op
gaaf, de interpretatie van deze sublieme com
positie, van deze schildering in tonen van
strijd en overwinning, van „worstelen en
ontzwemmen" om 't eens op zijn Zeeuwsch
te zeggen. Het orkest is daarin, ondanks de
bescheiden middelen, waarover het beschikt,
wel geslaagd. Men vond den weg van 't oor
naar 't hart, dank zij deze immer levende
kunst van den onsterfelijken grootmeester,
dank zij de zeggingskracht, waarmede zij
werd voorgedragen. De vereeniging bezit
thans haar eigen cellistenin dit verband
stippen we gaarne de duidelijke basgangen
uit het Allegro con brio aan. Dat de voor
treffelijke Versloot aan het slot de meester
lijke aanwending van de flauto piccolo in het
juiste licht plaatste ligt voor de hand.
Van Beethoven naar Schubert's Zwischen
Akts- und Balletmusik aus Rosamunde is
een belangrijke stap terug. We betreden dan
meer het algemeene terrein, al heeft ook deze
muzek haar verdiensten. De beide „Mimores"
werden mooi con sordino gespeeldclarinet
en fluit waren evenals in het ballet te loven.
De gelijkheid in het orkest- liet, Voornamelijk
bij het eindigen, wel eens te wenschen over,
maar over het algemeen liep het samenspel
van een leien dakje. Urbach arrangeerde
verschillende zgn. fantasieën over werken
van groote meesters. Deze maal hebben we
Weber gehoord. Wederom een groot verschil
met Beethoven, de duidelijke plastiek heeft
plaats gemaakt voor het schilderachtige.
Romantische muziek, lyrisch, vóltboide en
afgeslotene melodieën, men zwelgt in stem
mingen, de strijkinstrumten treden meer op
den achtergrond en de blaasinstrumenten
komen naar voren. Clarinet, hoorn en hobo
doen opgeld. Toch blijven de strijkers de
grondslag van het orkest, al spreken zij min
der rechtstreeks tot ons. Vooral aan de cello
heeft Weber onuitsprekelijk bekoorlijke melo
dieën toevertrouwd en daarvan leverde dit
werk menig bewijs. Dat de cello-solist van
den avond, de heer Max Rodriguez, bij dit
nummer intrad, vonden we hoogst sympa
thiek. Veel gaven de executanten in deze
verrukkelijke muziek te genieten en dikwerf
hebben ze in hun veeleischende partijen uit
geblonken (jammer van de minder gelukkige
trombone intonatie, welke wel aan de over
matige zaaltemperatuur mag worden toege
schreven). Trokken de houtblazers in Weber
de aandacht, ook in Carl Friedemann's Sla
vische Rhapsodie waren ze goed op dreef.
Schitterend die clarinet-cadenzen En wat
klonk die trombone majestueus Ofschoon
Friedemann een componist is, die in geen
enkele lexicon te vinden is, trof ons weder
de oprechte muzikaliteit van deze partituur
en de mooie orchestratie. Den wisselenden
tempi in Weber en Friedemann wedervoeren
recht, en in het slot van de Rhapsodie kwam
de volle orkestklank tot volle ontplooiing.
Max Rodriguez trad op met Boccherini's
bekende cello-sonate in A dur (een drieledig
werk, waarvan steeds alleen de twee eerste
deelen worden gespeeld). Zijn interpretatie
van dit stuk bewees zijn groote artisticiteit
en volmaakten smaak, zyn steeds verrukke-
lyke toon, den edelen, warmen, voornamen
lrlank van zijn instrument. De groep kleine
stukken Mann, Casella, Popper was één
rijkdom, één genieting. Zijn succes, waarin
hij zijn begeleidster betrok, was overweldigend
en dwong hem tot een toegiftPopper's
Gavotte. De solist werd door mevr. R. Brand
Bekk,er, die haar taak van orkest? dirigente
op uitnemende wijze wist te vervullen en een
fraaie bloemenhulde in ontvangst had te
nemen, onberispelijk aan den vleugel geac
compagneerd.
De zaal was goed bezet en huldigde het
orkest naar verdienste. Het concert begon 20
minuten later dan aangekondigd wasliever
zette men het aanvangstijdstip op 8.15. Maar
dan ook beginnen J Het program vermeldde
verscheidene onjuistheden, p.
„Alhambra"-theater,
Haar jongen,
Emiel Jannings „Zonden der
dervader en"
De bijzonderheid van de klankfilm „Ihi
Junge" ligt allereerst in het milieu. De op
namen vonden in Praag plaats en het gaat
om een gopr en goor Slavisch onderwerp. Een
aantal Slavische melodieën worden door een
zigeunerkapel meesterlijk gespeeld. Hier
wordt geput uit den muzikalen schat van een
oud volk. Het is een ietwat sentimenteele
geschiedenis van een moeder, die als dans-
soubrette in een nachtgelegenheid moet op
treden om haar kind te kunnen voeden. Zij
zelf gaat daarbij te gronde, maar het kind
zal in een beter milieu opgroeien.
Drie sterke episoden in de verklanking be
koorden nog ten eerste de geluiden-kako-
phonie, die de slapende niet mede aanhooren,
het gewirwar in een razzia en ten slotte de
symphonie van het lawaai eener grootstad.
De reportagestijl (bijv. in het nachasyl) komt
de heele werking ten goede.
Kunstenaarsbloed heeft de kleine Hans
Feher, wat vooral in de slotscène blijkt bij
het lyk der moeder, wie niets gespaard blijft.
Magda Son ja speelt de moederrol. Niet al
leen als vioolspeler verdient Jan Kocian ver
meld te worden, ook als speler valt hij op.
Op een kwaad oogenblik ontmoet Jannings
de fatale vrouw, die ééne, welke hem ge
lukkig, doch ook ongelukkig maakt, welke
twee grenzen maar weinigen bereiken en
dan onder de suggestie van twee spottende
oogen, vergooit hij, wat hem tot aan z'n mid
delbaren leeftijd dierbaar of liever gewoonte,
is geweest. In „The Way of all Flesh" kijkt
Phyllis Haver den eerzamen kassier een mo
mentje langer aan dan goed voor hem is. In
„Der blaue Engel" hengelt Zola den leeraar
uit zijn kleine vijver met hoogstens binnen-
golfjes en maakt een wrak van hem, by wien
den burger-degelijkheid als een uurwerk ging
en werd opgewonden. In „Zonden der Va
deren" wordt het „driemaal is scheepsrecht"
toegepast. Men moet Casanova niet na vullen,
bootsen, men is of men is niet. Zoo is de mo
raal van alle drie, transigeeren is zelfonder-
gang. In „Zonden der Vaderen" heeft de
Duitsche regisseur Zuding Beyer misschien
zyn beste Hollywoodsche prestatie geleverd.
Milieu-schildering, temRO, fotografie, detail-
verzorging, het is alles af en het moge waar
zyn, dat de heele film omlijsting is van het
spel van Emii Jannings, maar ook ditmaal is
het spel van dien eenen man van zeer bij
zondere hoedanigheid.
Ofschoon de rollen in deze film alle goed
bezet zijn de lugubere vriend, uitstekend ge
typeerd door Mathew Betz Zasu Pitts, de
vrouw van den restauranthouder, Barry Nor
ton, de zooii, die door eigen drankproduct
