500
300
25
CHIEF WHIP
WAAROM HET CHIEF WHIP MOET ZIJN?
31 OCTOBER
No.257;
69e Jaargang
1931
filial: firraa f. VAH DE VELDE Ir., Ililslml 50-66. Vlissingen. Iilil. It. Postrshiaing Si!tl
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd op Zondag en algemeen erkende Christelijke Feestdagen
aangesloten bij het bureau voor publiciteitswaarde, ingesteld door de vereeniging „de nederlandsche dagbladpers-
EERSTE BLAD
Stads- en Provincienieuws
vlissingen.
Hier rookerseenige redenen
Omdat
VIRGINIA
VLISSINGSCHE COURANT
ABONNEMENTSPRIJSVoor Vlissingen en de gemeenten op Walcheren /2.20 per 3 maanden.
Franco door het geheele rijk 12.50. Voor België, Duitschland en Frankrijk 3.80. Voor de ove
rige landen bij wekelijksche verzending 13.80, met Zondagsblad 4.75. Afzonderlijke nrs. 5 ct
ADVERTENTIEPRIJS Van 1—5 regels 1.25iedere regel meer 25 cent Bij abonnement
speciale prijzen. Reclames 50 ctp. regel.Kleine advertentiesbelreffendeHuur enVerhuur.Koop
enVerkcop, Dienstaanbiedingen en-Aanvragen van 1— f regels 75 ct., iedere regel meer 15 ct
De abonné's in 't bezit eenei
Polis, zijn GRATIS verze
kerd tegen ongelukken voor
gulden bij levens
lange ongeschikt
heid tot werken.
gulden bij dood
door
een ongeluk.
gulden bij verlies
van een
hand, voet of oog.
gulden bij verlies
van
een duim
gulden bij verlies
van een
wijsvinger
gulden bij verlies
van eiken
anderen vinger
Dit nummer bestaat uit 4 bladen
C. K. W. O.
Luthersche kerk.
Gisterenavond trad voor de leden van deze
vereeniging op ds. Kamsteeg, Ned. Herv.
predikant te Gorssel, met het onderwerp „De
Schoonheid van den Bijbel."
Na de gebruikelijke opening door den
waarn. voorzitter, den heer W. Schmidt, die
memoreerde dat deze lezing juist gehouden
wordt aan den vooravond van den hervor
mingsdag, nam ds. J. H. C. Kamsteeg het
woord.
Spreker begon met een blik te slaan op
Luther, die ons de schoonheid van den Bij
bel zoo duidelijk liet zien. Het is een veelom
vattend onderwerp. Het woord schoonheid is
al zoo'n vaag begrip mogen we dit woord
wel trekken bij den Bijbel. Frederik van
L'eden heeft eens gezegd „Arm is het volk,
dat de schoonheid niet kent". Inderdaad is
dit zoo, want we willen de schoonheid zien
als een uitstrooming van God. Spreker wil
niet ingaan op de malaise, die om ons heen
heerscht, want dan zouden we de schoonheid
uit het oog verliezen.
Spreker vraagt of het t literaire schoon
is dat ons trekt. We kunnen wel met bewon
dering luisteren naar de mooie woorden en
letterkundige zinnen. Maar dit is het niet
wat ons trekt. De schoonheid is een andere
dan de literaire, want by het spreken hier
over wijzen we op het andere, het goud van
den Bijbel. Ze is ontroerend en teer, want ze
openbaart zich in vele vormen. Spreker.wil
niet systematisch te werk gaan, want dat
verlamt het genietingsvermogen. Hij wil be
handelen wat hem in aanbidding, in ver
rukking bracht. Hoe schoon is de profeet
Hosea. We willen hem ver naar voren schui
ven, want zijn spreken is dichten, zijn woor
den vlammen in ernst. Hoe mooi zijn de pro
feten. Zij gaan tot het volk en God spreekt
door hen. Het is een vraag en antwoord en
hun woorden komen waar zij wezen moeten.
Ook Amos' woorden vlammen in avondrood.
Beiden zijn zij overgoten met den Geest des
Heeren. Spreker staat in ontroering stil,
want we zien dingen vol majesteit, zoo
mooi en zoo schoon. Van heel klein kind
zijn we vertrouwd geraakt met den Bijbel. We
luisterden als kinderen eerbiedig en zulks
werkt in het latere leven na. Het begin van
den Bijbel trekt ons telkens weer in deze
jachtende tijden. Groote dingen spelen zich
daar af, wonderlijk groot. Met eenvoudige
woorden staat er in Gen. 1„En het was
alzoo". Wat zit hier niet in. Het zegt ons de
geweldige daden van God en het doet onze
aanbidding stijgen. Onze innerlijke gevoelens
trillen in bewogenheid. De overgang tusschen
het literaire en het Andere, niet met woor
den aan te duiden, smelt hier samen. Wij
hebben ook zeer moeilijk te begrijpen gedeelten
hi onzen Bijbel, maar toch genieten we. Som
mige boeken zou spreker willen vergelijken
met een zandwoestijn, waarin we dolen en
niet vinden. De zuiver historische boeken
staan minder in het teeken van de schoon
heid, hoewel de gezellige verhaaltrant ons
ook boeien kan. Zij hebben geen poëzie, maar
de proza neemt er een plaats in. De schoon
heid in den Bijbel vinden we zeker in de
Psalmen. We hooren de klagingen, verruk
kingen en juichingen van de door God ge
raakten. Welke plaatsen moet spreker op
slaan? Alles roemt en juicht God toe, alles
geeft Hem de eer en verkondigt Zijn lof. Het
is om stil in ontroering neder te zitten. Hier
is een mond die zuiver samenspreek met de
sprake der ziel. Hoe moeten we de kracht
heieven van den 130en'Psalm. Hoe diep en
schoonHet grijpt ons aan en we begrijpen
het niet. Wat een macht wordt God hier
gegeven en wij kijken verrast op in de ver
schrikkingen van een donkeren nacht. Wij
Hollanders voelen de glorie die opstijgt uit
de lofzangen en smeekbeden. Maar als we
°Ver de Psalmen spreken, mogen wij dan Job
vergeten, vraagt spreker. We zullen de deur
van de kamer waarin zich schoone muziek
hevindt, zachtjes openen en luister n naar de
zilveren tonen, en ademen ruim na van het
genotene. We hooren den waarschuwenden
toon van de hoogtepunten van Jesaja, waar-
In hy de volken toespreekt in een wonder-
schoone beeldspraak. Het is literatuur van
de hoogste soort wat we hier hooren. Het is
een gunst en genade van God dat wij dit
hmgen bespreken en overleggen.
Hierna komt spreker aan het nieuwe Tes-
Waarom zouden we zeggen dat het
onze eigen experts op de tabaksvelden
er voor waken dat alleen speciaal uit-
gezochte, volkomen gezonde tabak ver.
scheept wordt.
Omdat
geen blaadje tabak verwerkt wordt,
voordat deze door langdurigen uiterst
zorgvuldigen opslag tot volkomen rijp
heid gekomen en door en door be
legen is.
Omdat
door deze en andere redenen
HET DE BESTE SIQARET VOOR UW GEZONDHEID IS!
ARDATH
LONDON
O. T. mooier is dan het N. T In het O. T.
zien we de treurspelen en smeekingen, maar
hebben wij dit ook niet in het N. T. in het
boek der Romeinen. Sommige gedeelten zijn
als een vibreerende viool in een stille kerk,
die van ons hart de snaren mee doet trillen.
Dat we de dichterlijkheid in het N. T. mis
sen, komt omdat de godsgedachten zonder
inspiratie zijn neergeschreven, wat vooral in
de brieven tot uitdrukking komt.
In de Evangeliën vinden we een ontróeren
den eenvoud, als zong alleen een sopraan met
zuivere stem. Wat is het moeilijk om deze
geschiedenissen te verhalen, want de indruk
kan zoo verschillend zijn. Het zijn als zonne
stralen, die onzichtbaar zijn verbonden met
de zon, zoo zijn de woorden afkomstig uit
God. Hoe wonderlijk zijn Jezus' woorden op
12-jarigen leeftijd. Hij maakt tegenstellingen
in Zijn „zaligsprekingen" zoo gemakkelijk als
een kind met speelgoed speelt, maar Hij ziet
door do geopende deuren in God. Een on
zichtbare kracht trekt ons tot een vergelij
king met de woorden van het O. en N. T. De
teksten smelten in elkaar, laten wij maar
letten op het steeds terugkeerende „tot de
ouden is gezegd, maar Ik zeg U".
De verzorging van het kleine muschje tot
de beschrijving van het laatste oordeel is
wonderlijk mooi beschreven.
In een climax van gelijkenissen komt Jezus
tot de verkondiging van Zijn heerlijkheid.
Het geboortehoofdstuk van Jezus tot aan
Zijn kruis teekent steeds Zijn levensweg. Zijn
liefdelicht straalt door het Evangelie heen,
middendoor hartstochtelijken haat en liefde.
Toch maakt deze lijn scheiding tusschen het
eeuwige en het aardsche. Spreker heeft nu wel
veel gesproken over het literaire, maar ook
steeds gewezen op het Andere. Het waren
geen nieuwe dingen, maar de schoonheid
ontroert telkens, zooals het begin en het
einde van de Openbaringen hem steeds aan
grijpt. De schoonheid van den Bijbel is groot,
en de schoonheid die ligt over de woorden
van het Oude en Nieuwe Testament kunnen
niet vluchtig worden meegenomen. We moe
ten ons indenken de sfeer waarin zij zijn
uitgesproken. Bewust zullen wij den Bijbel
moeten zien, dan kunnen wij genieten en
spreker wil eindigen met Hem, Die ons den
Bijbel gegeven heeft, die eeuwig zal blinken
in zijn schoonheid.
Ds. Kamsteeg eindigde met dankgebed.
Diep onder den indruk van deze ontroeren
de rede verlieten de talrijke aanwezigen het
kerkgebouw,
Een tentoonstelling met attracties?.
Blijkens achterstaande advertentie houdt
de Vlissingsche Meisjesbond van Dinsdag tot
en met Donderdag a.s. eeri tentoonstelling
met attracties in zijn lokaal aan de Aagje
Dekenstraat 119.
De opening zal plaats hebben Dinsdag 3
November a.s., des middags half drie, door ds
E H. Blaauwendraad.
Alhambra - Th eater.
Jonge adelaars.
La Marseillaise.
In Alhambra" ook(een oorlogsfilm, en
thans weer een, die de verheerlijking geeft
van den heldenmoed en de ridderlijkheid van
het slagveld, zooals deze alleen kan bestaan
in het brein van roman- en scenarioschrij
vers. Behalve van de bedrijvigheid van het
front, waar een Amerikaansch vliegtuigeska
der in strijd gewikkeld is met de „Grijze
adelaar", die door een onverschrokken Duit-
scher wordt bestuurd, vertelt deze film ook
iets van hetgeen achter het front geschiedt.
Wij maken kennis met een Amerikaansche
spionne, die ongelooflijk handig is en die
door de dubbele rol, welke zij speelt haar
land een grooten dienst bewijst. Buitenge
wone staaltjes van vliegacrobatiek zijn in
deze rolprent te bewonderen.
Roug-st de l'Isle dichtte de „Marseillaise",
dit opzweepend ultra-chauvinistisch lied vol
bloeddorst en oorlogszucht. Oorspronkelijk
was het echter bedoeld tegen de Oostenrij
kers en Pruisen, naar men weet, terwijl pas
later de revolutie er mede culmineerde. Het
momént werd het revolutionnaire lied gun
stig en het vurig lied het chaotische moment.
Historisch is deze film dus verre van juist,
al geeft deze episode uit het voorspel van de
Fransche revolutie, dat -afsluit met de inne
ming van de Bastille wel interessante kijkjes.
Laura la Plante speelt voor de „Toorts", een
opruister, zoo geworden door de vervolgingen
die zij heeft moeten ondergaan. Op den dag
van haar terechtstelling doet de scenario
schrijver de Marseillanen, aangevoerd door
Rouget de l'Isle, onder het zingen van „La
Marseillaise, de stad binnen "trekken. De rol
len worden omgekeerd, niet zij, maar hij
hangt thans, al is het nu figuurlijk. Afge
scheiden van de naïeve opvatting, vooral van
de figuur van Louis XVI, bevat de film wel
enkele echt Amerikaansche groot opgevatte
scènes.
Uit het journaal-nieuws stippen wij bijzon
der aan momenten uit de dichting van een
Zuiderzee-dijk. Zeer interessant en goed op
genomen.
Luxor-Th eater.
Westfront 1918.
Het onderwerp, door deze film uitgebeeld,
is lang niet nieuw. Meer dan één scenario
schrijver heeft dit terrein, nl. den schrijnen-
den wereldoorlog 1914—1918, bewandeld. Een
stroom oorlogsromans zag het licht, de aan
grijpendste oorlogsboeken verschenen en op
cinematografisch gebied herhaalde zich dit
verschijnsel in den vorm van oorlogsfilms.
Een oorlogsfilm werd een mode-artikel en
evenals deze voorwerpen spoedig uit koers
geraken begon ook de belangstelling voor
oorlogskijkspelletjes te verflauwen en te lu
wen. Ontegenzeggelijk hadden deze rolpren
ten haar verdiensten de bedoeling ervan
was afschuw te kweeken voor den oorlog en
bevordering van de vredesgedachte. Doch het
kleedje, waarin ze werden aangediend, was te
veel met romantische odeur besprenkeld
misschien ter wille van de aantrekkingskracht
en de uitbeelding van den oorlog bepaalde
zich in met geringe mate in parade en oor-
verdoovend lawaai. Deze factoren mogen bij
ontbinding van het begrip oorlog d- delijk
aan den dag treden, het hoofdbestanddeel
een 1 actor tot de machten moet gevormd
vorden door een dieper sentimenthet feit,
dat oorlog in we_en onmenschelijk, onzede
lijk, waanzinnig is.
In opdracht van de Nero Tonfilm A.G.
maakte de regisseur G. W. Pabst de film
Westfront 1918, welke werd ontleend aan het
boek van Ernst JohannsenVier von der
Infanterie. De rauwe, griezelijke werkelijk
heid is in dit filmwerk belichaamd. En dit
was mogelijk, doordat drie van de vier infan
teristen den oorlog in de gruwelijke realiteit
hebben doorleefd en beleefd. Jarenlang heb
ben Karl (Gustav Diesch), de luitenant
(Claus Clausen) en de Beier (Fritz Kampers)
van den strijd aan het front in de loopgra
ven deelgenoot geweest (de student, Hans
Joachim Moebis was destijds te jong). Daar
door leven de personen, die de verschrikkin
gen thans op de film opnieuw medemaken,
daardoor lêfeft de film. Zou het zóó geweest
zijn, vragen we ons af. Neen, dit is slechts
een poging, 't Is veel, en nog eens veel erger
geweest. Dat wordt ons bespaard. Doch deze
gebeurlijkheden zijn in één duizendste deel
van hun kracht reeds meer dan voldoende om
den toeschouwer plechtig te doen beloven
aan dergelijke razernij en waanzin, aan deze
twintigste-eeuwsche barbaren- en wilden
„cultuur" doe ik niet mede. Daar verzet ik me
tegende voorbereiding van een mogelijke
nog afgrijselijker herhaling zal ik met alle
my ten dienste staande middelen verhinde
ren. Oorlog aan den oorlog, opdat de komen
de geslachten voor het brandmerk „onbe
schaafd" gevrijwaard zullen wezen. Een
schoone taak is alzoo voor de huidige
menschheid te vervullen. En in dit verband
doen we allereerst een beroep op de moeders,
de draagsters der wereld, die niet gedoogen
zullen, dat nogmaals hun kinderen, die ze
onder het hart gedragen hebben, aan deze
helsche folteringen, aan zoo'n massa-vernie
tiging zullen worden blootgesteld of aan der-
geiyke beestachtige moordenaars-praktyken
een daadwerkebjk aandeel zullen nemen. Aan
de jeugd het begrip in te hameren, dat de
kinderen in alle landen menschen zyn pre
cies zooals zy en hen er van bewust te ma
ken, dat zy elkaar onderling moeten vertrou
wen en waardeeren, als vrienden beschouwen
(schoolcorrespondentie is een pfachtig hulp
middel). Moge de ontwapeningsconferentie
1932, gesteund door den volkswil, inderdaad
tastbare resultaten in dezen geest boeken.
We zullen geen gedetailleerde beschry'ving
van deze ontroerende film geven, want Jo
hannsen schreef geen verhaal. Tenzy men
den langzamen doodsstryd van vie? mannen
als zoodanig wil aanmerken. Maar dat is de
symboliseering van de verschrikkelijke ge
schiedenis van het Westelijk front in 1918. En
deze maakt zoo'n verpletterenden indruk, dat
v/e er beter het zwijgen toe kunnen doen.
Want u gaat immers deze film zien Dan
zult u alles gevoelen en ondergaan en afschuw
van den modernen oorlog zal uw deel wezen.
Wel vestigen we nog de aandacht op de voor
tref feiyk uitgebeelde luitenantsrol, op Karl's
laatste oogenblikken, op de slaapkamer-scène
als de frontsoldaat met verlof thuis komt,
ofschoon de vrouwenrol te zwak gegeven
wordt, op het slot, 't welk zich afspeelt in het
lazaret en alle beschryving tart. In de puin-
hoopen van een gehavende kerk ligt een
kruisbeeld. En we stellen ons de vraag hoe of
het mogelijk was, dat geestelijke leiders aan
verschillende fronten in naam van denzelf
den Vader de wapens der kinderen zegenden,
om elkander op de erbarmelykste wyze te
verminken, ja zelfs om te dooden, niettegen
staande zy elkander nimmer gezien veel min
der iets in den weg hadden gelegd.
De opname van den stormloop met tanks
is bijzonder geslaagd. Laat het den vrede
minnende publiek in de komende dagen lie
ver ten stormaanval op Luxor los trekken.
Dat is een gebeurtenis van vredelievenden
aard, welke er alweer een steentje toe zal
bydragen, dat eerlang van een duurzamen
wereldvrede gesproken zal kunnen worden.
Dan heeft de huidige generatie niet tever
geefs geleefd
Een uitgebreid, afwisselend voorprogram
van het vroolyke genre gaat aan de hoofd
film vooraf. In het journaal o.m. de bom
aanslag by het viaduct Batorbagy. Mussolini
en de jonge iacisten, Duitsch-Oostenryksche
voetbal-match, Gandhi op weg naar Enge
land. Voorts de geliefde „filmster" Mickey
Mouse, scènes uit de gekleurde Paramount-
revue „De Schoonheidskoningin", een boei
end screen-song van Max Fleischer en het
oer-grappige door kinderen en honden ge
speelde „Hondenbadhuis".
Scheepvaartberichten.
Alhier is binnengekomen wegens machine-
schade het Engelsche stoomschip „Ramble",
van Antwerpen naar Londen.
Het Engelsche stoomschip „Inniscluva" is
na volbrachte reparatie naar Londen ver
trokken.
In onze Tydinghal 1
brachten we nieuwe foto's van de opening
van de Gemeenteiyke Radio-Distributie te
Utrecht door den burgemeestereenige op
namen van de dekhengstenkeuring te Wil-
helminadorp van het aangeboden park te
De Bilt, dat niet aanvaard kan worden om
dat de gemeente de schenkingsrechten ad
25000 gulden niet kan betalen van de vaan
deluitreiking aan den Byzonderen Vrywilligen
Landstorm te HaaJen.van de prysuitreiking
aan deelnemers der Militaire Sportvereeniging
te 's-Gravenhagevan de herstellingswerken
