Vlissingsche Courant Voor de Vrouw en het Kind VIERDE BLAD VOOR DE VROUW VOOR HET KIND Ons leuk Raadselhoekje. Ons gezellig Brlevenhoekje PRACTISCHE AVONDJAPONNEN van de van Zaterdag 2 Mei 1931. No. 103. Onder redactie van TRUUS EYGENHUYSEN. De kunst van moeder zijn. Toen ze zelf een kind was, had ze gezucht Dnder de heerschappij van haar ouders. Ze [had geleden onder hun ^strengheid, waar die niet noodig was. Menigmaal had ze 's avonds in bed hartstochtelijk gesnikt om den weinig vertrouwelijken toon, die er heerschte tus schen haar en haar moeder. Dan had ze fel benijd de kinderen, waarvan ze in boeken las, die hun moeder met „jij" en „jou", aan spraken, die haar ook alles vertellen konden van het kleinste voorvalletje op de school af tot de diepste gedachten en gevoelens toe, die leefden in hun binnenste. Als heel jong kind had ze wel eens, in vergelijking met die boekenmoeders, gemeend dat haar moeder aiiet haar eigen moeder was. Ze verkeerde Jangen tijd in de heimelijke veronderstelling een vondeling te zijn, die later haar eigen moeder zou terugvinden, waarbij zich dan een hartroerend wederzien zou afspelen. Na jaren had ze die romantische gedachte laten varen en kwam ze tot de conclusie, dat er ook moeders zijn, die niet mét, maar néast haar kinderen leven. En 't v/as bij die gelegenheid, dat ze zich zelf zwoer nimmer zulk een moeder te zijn als ze eens zelf een kind mocht bezitten. Zij zou zijn kameraad zijn, z'n liefste makker tot wie het zich vol vertrouwen zou kunnen uitspreken. Dienzelfden eed zwoer ze zich nog eens toen haar meisje werd geboren. De eerste jaren had ze natuurlijk geen gelegenheid om haar belofte na te komen, maar des te meer toen het kind opgroeide tot een schoolmeisje, dat als alle andere schoolmeisjes een over vloed van lief en leed te dragen kreeg. Ze eischte niet, dat het kind haar aansprak met „u". Ze eischte ook niet, dat het kind bij zondere égards tegenover haar in acht nam. Ze moet geen meerdere in me zien, dacht ze. Ze moet weten, dat ik haar gelijke ben. Dan zal ze niet schromen om zich tegen me uit ie spreken. Dan zal ze me deelgenoot maken, zooals ze ook haar intiemste schoolvriendin deelgenoot maakt, van haar innerlijk leven Maar hoewel moeder en dochter menigmaal In een vertrouwd-rustige omgeving bijeen zaten, hoewel de moeder zich jeugdig bleef kleeden om de illusie van de vriendin harer dochter te zijn volmaakter te doen schijnen, hoewel de moeder gretige belangstelling en oprecht enthousiasme vertoonde voor fuifjes en tenniswedstrijden, bleef het „uitspreken" achterwege, was er ook niet dat innig con tact, dat er bestaat tusschen twee menschen, die elkander's intiemste gedachten kennen. Heeft ze dan geen innerlijk leven, dacht de moeder? Is ze dan een ander kind dan ik was in mijn jonge jaren Of is de nieuwe generatie inderdaad zoo oppervlakkig als men ons wil doen gelooven Toen, door een toeval, hoorde de moeder, clat een harer kennissen, een rustige, wijze vrouw, waarvoor de jeugd eerbied had, de vertrouwde van haar kind was.... Die wetenschap was zóó smartelijk voor haar, dat ze een oogenblik vreesde haar niet te kunnen meedragen. Een godheid wil de jeugd in ons niet zien, dacht ze. Een kameraad ook niet. Wat dan 't Is moeilijk een „goede moeder" te zijn. Een bruikbare morgenjapon O zeker, het meest en vogue zijn de des- habillées met hun kwistige garneering van strikken en kanten. Maar zoo'n ijl, dun, vrij kostbaar kleedingstukje kan doorgaans al leen maar gedragen worden door de vrouw, die haar ontbijt op bed krijgt gebracht en 's morgens in haar huis niets anders behoeft te doen dan haar bloemen en planten water te geven. De huismoeder, die zelf thee moet schenken, brood snijden en baby zijn pap voeren, kan zooiets niet aan hebben. De wijde, kanten mouwlubben zouden den boel van tafel trekken en de lichtgekleurde zijde- stof, waarvan een deshabillé doorgaans is gemaakt, zou spoedig vol vlekken zitten. Neen, de huismoeder moet er een heel ander morgentoilet op nahouden, een, dat veel practischer is, dat geen ongelukken veroor zaakt en, om het zoo maar eens uit te druk ken, best tegen een stootje bestand is. Zulk een toiletje laat onze afbeelding zien. Het kan worden gemaakt van bedrukte wollen of katoenen stof. De kraag, de jabot en de mouwopslagen kunnen zijn van shantung-na- turel. De aangegeven centimeters zijn ge schikt voor maat 42. Van kleerenhaak tot lepelrek. Je moet maar op de gedachten komen. Onze vijf-jarige Bobbie wordt beslist een hitvinder Laatst kwam hij de kamer binnen met een kouten kleerenhaak, waarop hij een stuk of Vat emaille keukenlepels had gehangen. »>Hoor mammie, klokkenspelriep hij ver rukt en hij liet de lepels lustig tegen elkaar kletteren, wat voor het emaille niet bepaald bevorderlijk was. Maar ik dacht er niet aan hem te verbieden. Ik zag in de wonderlijke constructie opeens een oplossing van het Waagstuk „Waar berg ik mijn keukenlepels, soodat ik ze dadelijk bij de hand heb Marie, onze gedienstige, lachte zich volgens haar eigen verzekering „slap" toen ik er triomfantelijk de keuken mee binnenstapte. Eerst toen ik den houten haak netjes wit had gelakt, beschouwde ze het geval ernstiger en moest ze toegeven, dat het handig en goed koop was. Later heb ik den haak nog rood afgebiesd en het zeer moderne lepelrek hangt nu aan een haakje in den muur in onze keuken en is een sieraad, waarvan we dage lijks plezier beleven. Lancasters. Zijn ze verschoten Geen nood Zijn uw blauwe of groene lancaster-gordij nen verschoten Koopt u dan een pakje koudwaterverf en maak er met water een glad papje van. Doop hierin een sponsje en strijk er mee aan beide kanten over de lan casters. Na een half uur zijn de gordijnen droog en zullen er weer als nieuw uitzien. Vloerzeil reinigen. Vuil geworden zeil of linoleum wordt soms zelfs niet schoon met warm zeepsop. Dit komt door de vettige waslaag, die door het zeep sop niet wordt weggenomen. Wordt de vloer bedekking echter opgenomen met een meng sel van water en terpentijn, dan lost de was op en het zeil of linoleum komt er weer zoo frisch uit te zien alsof het nieuw is. Is het geheel droog, dan kan het opnieuw met was gewreven worden. Lekkere toespijs. Bananenvla. Benoodigd liter melk, 50 gram suiker, een pakje vanillesuiker, 30 gram maizena, 1 ei, 3 bananen. Bereiding Breng de melk aan de kook met de vanillesuiker. Laat er de suiker in op lossen. Klop intusschen het ei en meng daarmee de maizena aan. Zorg dat er geen klontjes achterblijven Neem de melk van het vuur, verdun voor zichtig het malzena-mengsel met een paar lepels van de warme vloeistof en giet het dan onder voortdurend roeren in de heete melk over. Zet de pan opnieuw op een zacht vuur en blijf roeren tot de vla voldoende gebonden is. Laat de vla bekoelen, maar roer van tijd tot tijd om te voorkomen, dat zich aan de opper vlakte een vlies vormt. Leg in een vlaschaal de helft van de in plakjes gesneden bananen. Giet hierover de De oningewijden, laten we zeggen zy, die de mode slechts oppervlakkig kennen, zien geen verschil tusschen de dinerjapon en de japon, die gedragen wordt voor een soirée of een bezoek aan het theater. Maar de mon daine vrouw, die er prijs op stelt de mode in al haar voorschriften te volgen, zal er niet aan denken om, als ze ergens te dineeren is gevraagd, een robe aan te trekken, die ze ook al eens op een avondpartij heeft gedragen, tenzy.Maar daarover zullen we het straks hebben. De modleuse avondjapon dient een Japon zonder mouwen te zyn. Het décolleté is over 't algemeen bescheiden, hoewel de zeer chique japonnen, byvoorbeeld die van brocaat, een laag rugdécolleté hebben. De diner japon echter laat de armen niet onbedekt, zy is voorzien van vleugelmouw tjes of van de zoogenaamde epauletten, die de mode pas heeft ingevoerd, terwyi ze soms gecompleteerd is door de laatste nieuwigheid „de mouwhandschoen"4 helft van de vla. Leg de overige plakjes banaan op de vla en giet hierover de rest van de vla. Macaronischoteltje met kaas Kalfsfricandeau - andijvie - aardappelen Bananenvla. Vragen moeten worden gericht aan De Brievenbus dezer Courant. Anonieme brieven komen voor beantwoording niet in aanmer king. Mej. P. H. te VI. U kunt de zwarte japon wasschen in benzine. U doet haar in een em mer en giet er de waschbenzine over uit. U knijpt en drukt de stof zachtjes, daarna drukt u het vocht tusschen de vlakke handen weg en hangt de japon op een stokje in de bui tenlucht. Ze hoeft niet gestreken te worden, daar wasschen in benzine niet met kreuken gepaard gaat. Den pu'l-over kunt u wasschen in een koud sop van vette, witte zeep. Uitge spreid op een witten doek wordt hij gedroogd. Vooral niet ophangen, daar het weefsel dan rekt. Denkt u er om de zwarte japon niet in de nabijheid van vuur te wasschen Benzine is licht ontvlambaar goedje De „mouwhandschoen" is niet heelemaal een mouw en niet heelemaal een handschoen. Het heeft van ieder iets en is het best te ver- geiy ken met de mitaine, die reeds door onze overgrootmama's werd gedragen. Het is een mouw, die, gerekend van den pols af, tot het midden van den bovenarm reikt. En het is tevens een handschoen, omdat de hand ex- voor een gedeelte door wordt bedekt. Deze mouwhandschoenen en de reeds ge noemde vleugelmouwtjes en epauletten ma ken het mogeiyk om van een 6oirée- of theaterjapon in een oogenblik een dinerjapon te maken. Want de vleugelmouwtjes en de epauletten behoeven slechts met enkele ste ken te worden vastgehecht, terwyi de mouw handschoenen geheel los van de japon wordt gedragen. De mode ls dus geenszins de tyran, waar voor ze doorgaans gehouden wordt, zy stelt de vrouw in staat op haar kleedgeld aanmer kelijk te bezuinigen, hetgeen in dezen tyd van malaise niet onderschat mag worden. Twee babies. Toen Lizeke in haar box zat te spelen met haar beertje en een oud paard van Broertje, kwam er een vriendin van moeder binnen, die ook een baby had en den kleinen dikzak op haar arm droeg. „Och, wat een schattig ventje riep moe der. „Wacht, we zullen hem bij Lizeke in den box zetten. Of zou hy dan gaan hifilen „Neen hoor, vast nietHansje huilt maar zelden," zei Hansje's moeder trotsph. „Doe het maar gerust. Of zou Lizeke gaan huilen „Weineen, Lizeke laat bijna nooit een traantje klonk het. „Ze mag misschien een lipje trekken, maar huilen doet ze vast en zeker niet Zoo kwam dus Hansje by Lizeke in den box te zitten. Eerst keken de twee babies elkaar een beetje wantrouwig aan, maar toen ze mei-kten, dat er niets naars gebeurde, wer den ze wat vertrouwelijker en schoven ze naar elkaar toe. „Ta zei Lizeke. „Ta-ta kraaide Hansje. En toen schaterden ze het allebei uit en kletsten uit louter plezier hun handjes op de kussens. ,,'t Gaat goed zeiden de moeders tegen elkaar. „Kijk eens hoe lief ze voor elkaar zynEn met een gerust hart gingen ze in de andere kamer een kopje thee drinken. Intusschen begonnen de twee babies in hun, voor groote menschen en kinderen onbegrij pelijk baby taalt je een gesprek. „Hoe heb jy het hier?" vroeg Hansje en hy slingerdie den beer aan zijn eenen poot heen en weer. „O prettigzei Lizeke. „Ze verwennen me erg." „Allemaal hier in huis „Nou, allemaal niet. Ik heb een zusje, Annie heet ze, dat soms niet eens op me wil passen. Flauw, hè?" „Ik heb een broertje, dat dit niet doen wil. Als moeder hem zegtJan, je moet even op Hansje passen, dan snauwt hij Alweer Kan hy niet op zichzelf passen Ja, durft hij zoo maar te zeggen. Hij gaat veel liever voetballen. Ik vind het heelemaal niet pret tig om een baby te zijn. En jij „Neen, ik eigenlijk ook niet. Ik wou maar, dat ik groot was, dan hoefde ik geen pap te eten. Bah, pap vind ik toch zoo naar „Neen, van pap houd ik wel", bekende Hansje, „maar van tomaat niet. En ik moet het 'och eten. De dokter heeft het gezegd. Toen ik later weer eens bij hem terug kwam, heb lekker een flinke keel opgezet. Aan schreeuwende babies hebben sommige men schen erg het land." „En mocht je dat Mocht je huilen „Neen, natuurlyk niet. Maai- ik deed het toch Wat mag een baby nu eigenlijk wel „Neen, als je goed nagaat, niet zoo erg veel," zuchtte Lizeke. „Ik mag niet eens myn papbord tegen den grond smijten. Jij wel „Kun je begrypenIk mag het niet eens op mijn hoofd zetten. Laatst deed ik het toch en de pap droop langs mijn gezicht. Weet je wat ze toen deden Ze hebben me in bed ge stopt. Voor straf, hoorWant het was nog niet eens tyd voor myn middagslaapje. Wat flauw, niet 't Was toch mijn eigen pap en myn eigen gezicht I" „Laatst heb ik de kolen uit den kolenbak in de melkkan gestopt," vertelde Lizeke. „Het Was een erg prettig werkje. Maar natuurlyk mocht het weer niet." „Als baby mag je nu nooit iets wat je eens erg prettig vindt „Maar er zyn nare dingen, die je prettig moet vinden. Zoo vind ik het zoo naar als myn opa dicht bij me komt. Hy heeft zoo'n prikkerige baard. Maar hy doet het telkens weer en dan lacht hij en dan knikt hij om my ook aan het lachen te brengen." „Als ik later groot ben en ik kom eens bij babies, dan zal ik wel anders voor ze zyn." „Ik ook, hoor Ze hoeven van my dan géén pap te eten „En van mij geen tomaat" verklaarde Hansje. „zy mogen van mij hun papbordje tegen den grond smyten." „En. van mij mogen ze het boven op hun hoofd zetten „Ta I" kraaide Lizeke, verrukt dat ze het samen zoo eens waren. „Ta Ta I Ta kraaide Hansje. Een foppertje. „Met één streepje en een streepje kan ik een zinnetje opschryven, dat uit drie woorden bestaatzei Jan tot zijn vriendje Kees. „Zeg, neem my nou riep Kees natuurlyk. „Dat kan toch zeker niet, jó „Niet Moet je eens opletten Jan nam toe een stukje papier, schreef er het woordje „Zee" op en haalde het met een lijntje, getrokken langs een liniaal, weer door. „Alsjeblieftriep hij triomfantelyk. „Nou, en vroeg Kees. „Wat zou dat „Dat zou zóóveel, domoor, dat hier staat Recht door zee I" Waschdag. Marletje heeft het o zoo druk, zy doet de poppenwasch. Het zonnetje, dat vroolyk schynt, Komt haar nu goed te pas. zy staat voor 't hoüten tobbetje En plast in 't schuimend sop. De kleertjes, helder wit geboend, Hangt zy in 't tuintje op. Zy'n alle kleertjes straks weer droog, Door zonneschijn en wind, Dan strijkt Marietje alles op, O 't is zoo'n handig kind I Dat was vast niet zonder reden Kleine Jantje hoorde moeder en tante pra ten over de styging van de pryzen der le vensmiddelen. Eensklaps mengde hy zich in het gesprek en zich tot tante Annie wendend, zei hy „En tante, de jam is ook al geste gen t,De Jam vroeg tante Annie verbaasd. Ze N.V. Stoomwasscherij „Volharding" Singel 1 - Telefoon 50 - Vlissingen Stoomen alle soorten vachten. begreep niet wat Janneman bedoelde. „Ja", zei Jantje. „Eerst stond ze op de eerste plank in de keukenkast en nu staat ze op de bovenste Keesje. Keesje is een beetje ziek En ligt nu in bed. Moesje heeft een glaasje kwast Naast hem neergezet. Moes gaf hem een warme kruik, Stopte fijn hem in, Maar ondanks dit alles heeft Kees 't niet naar zijn zin Keesje moppert, Keesje pruilt Heel den lieven dag Omdat hij van dokter niet Buiten spelen mag. Kees verveelt zich nu geducht, Ziek zijn vindt hij naar. ,,'k Ben op dokter lekker ooos Zegt hij, „Reken maar Maar zus Ansje komt uit school, Dat's een uitkomst, hoor Want zy neemt een boek en leest Keesje daad'lijk voor. Keesje huilt en pruilt niet meer En voelt nergens pijn, 'k Denk, dat Keesje nu wel gauw Weer hersteld zal zijn. Dat waren geen gemakkelijke raadseltjes, hè Maar een jongen schreef „Ik vind het toch wel fijn zoo nu en dan eens moeilijke raadsels te hebben en nu hopen we maar, dat iedereen er zoo over gedacht heeft. Dit keer stuurden 5 goede antwoorden Tinus Gravers H. OvervlietAgnes Debra Een kind zonder naam Nellen Janse Jan Choufoer Gientje de Bruijne Jannie de Bruyne Geertje Travers Gieni Bieker Angèle Vanhoutte John Verstraete P. De bra Jo Poppe Johan Luwema Annie Koo- manWeer een kind zonder naam Toos Sohier Liesje Rademaker Cornells en Jo seph van Dyke Jannie Rueb Lena de Bruyne Vera Schwarz Anna Lagendijk Annie Mentink Lucienne Verstraete Tan- nie Sinke Jaantje RisseeuwCor Weeda Kees van Steenkiste Anton Gillissen Bram van der Hof. 4 goede oplossingen stuurden Jo Bosse- laar Jannie Lijnberg Mien Stroo Maatje Stroo Linie Huson Marietje van Oorschot Johan Edelman Rika Edelman Jaantje Nusteleyn. Jans Pelstra stuurde 3 goede oplossingen. De oplossingen zyn 1. Haas Adel Aken Roer Laat Ezel Meer Haarlem. 2. Deventer. 3. Geen rozen zonder doornen. 4. Aardappel, dominosteen of dobbelsteen. 5. R O E R OSLO ELKE ROET Wie stuurt de oplossingen in van de nieu we raadsels Ze moeten weer uiterlijk Dins dagavond aan het bureau van Je krant zyn. Op de enveloppe of het netjes dicht gevou wen briefje moet staan Aan ons leuk Raad selhoekje, de Vlissingsche Courant te Vlis singen. 1. In welke kast kun je geen kleeren hangen en geen boeken, geen serviezen en geen pan nen zetten? (Ingezonden door Agnes Debra.) 2. Neem uit elk regeltje een woord en voeg al die woorden tezamen tot een spreekwoord. Hy, die door den zeeman wordt gevreesd, Is de wind nog steeds geweest. Liefst zaait hij, gelijk door boeren wordt gedaan, Het koren, dat eens rijpen zal. Om storm gaf hij dan niemendal. En oogsten zou hij dan het graan. (Ingezohden door Rijmelaar.) 3. Het geheel bestaat uit 10 letters en is een plaats in ons land. 8-3-4 is een vogel. 9-2-10 is een lichaamsdeel. 7-9-8-10 ligt over een vaart. 1-2-3-1-5-6 is een jong vogeltje. (Ingezonden door Anna Lagendijk.) 4. X.» Is een visch. X.. is een boom. X.. is een viervoetig dier. X.« staat in het rekenboek. X.. is een grasvlakte. X.. is een grappig dier. X.. is een knaagdier. X.. vindt men op een huis. Op de kruisjeslijn komt, van boven naar beneden gelezen, de naam van een plaats in ons land. (Ingezonden door Jo Poppe.) 5. Maak uit eeryvwkb een plaats in ons land. (Ingezonden door Anna Vermeule.). Elfje. Arm, ziek Elfje Hoe kom Je nu aan pijn in je keel? Heb je te lang in 't bosch gedanst met de kabouters en de bloe- menfeetjes Blyf maar rustig onder de wol, dan ben je weer spoedig de oude Haakstertje. 'k Zou wel eens even een kykje in jullie achtertuin willen nemen. Zyn het witte of roze Meitakken, die jullie daar hebben staan Ik heb nog geen koekoek gehoord, maar ik wil best gelooven, dat het il. /A

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1931 | | pagina 11