Vlissisgsctio Courant
Voer de Vrouw en liet Kind
DERDE BLAD
EEN GEBREIDE MEISJESJURK
van de
van
Zaterdag 14 Maart 1931. No. 62.
VAN AMSTEL EN IJ
Op de Jaarbeurs v. d. Dameskro
niek. Stands en attracties. Een
Zeeuwsche inzending. Ruime plaats
voor geestelijk en maatschappelijk
werk. De diefstallen in het Cen
traal Station. Tooneelcrisis nieuw
gezelschap-V erkade.
Er wordt, wanneer het over ouderdoms-
verschijnselen gaat, wel eens gesproken van
seniele aftakeling, een gezegde dat in de
dagen van dr. Kuyper nog al opgeld deed.
Maar Amsterdam kent een bijna 30-jarige,
die ondanks het klimmen harer jaren er
steeds fleuriger en jonger op wordt en
in stede van ouderdomskenmerken te ver-*
toonen, de incarnatie van de eeuwige jeugd
lijkt.
Dat is onze 29e Jaarbeurs van de „Dames
kroniek".
Ook haar geleidelijk verlies van de slanke
lijn en steeds forscher wordend postuur
voor velen het ontstellend moment waarop
men de schoonheidsspecialiste gaat raadple
gen schijnen juist deze 29-jarige te ver
jongen en te flatteeren. De belangstelling in
dit vrouwelijk wonder is dan ook enorm
Maar ook de inzenders laten zich niet onbe
tuigd.
In ons uniek R.A.I.-gebouw Rijwiel- en
Auto-Industrie), onlangs weer belangrijk uit
gebouwd, troffen we onder de ruim 300 in
zendingen ook weer vele goede bekenden van
de lezers der „Vlissingsche Courant".
De firma Van Nelle ontvangt er het publiek
als naar gewoonte in een smaakvol paviljoen,
rijkelijk versierd met plantengroepen en
bloemen, en thee en koffie worden er als
steeds gratis geoffreerd.
Er zijn dames, die deze hoffelijkheid zóó
zeer apprecieeren, dat zij heur bezoek zelfs
vier k vijfmaal per middag herhalen. De of
ficianten weten dit natuurlijk wel, maar heb
ben blijkbaar het consigne onbeperkte gast
vrijheid bovenal.
Grootscher dan vorige jaren is ook weer
het modepaleis van de firma Vroom en
Dreesman, omgeven door artistieke galerijen
waarin haar interieur-meubels worden ge-
exposeerd.
Men heeft hier het stadspubliek verrast
met een buitengewone attractie een sierlijk
aangelegden bloementuin, waarin ook veel
tuinmeubelen, om de honderden wachtenden
voor de groote showzaal een oogenblik te
doen vergeten, dat we in het R.A.I.-gebouw
zijn.
Het optreden der gracieuze mannequins
heeft hier natuurlijk de meeste belangstel
ling.
Er wordt op deze Jaarbeurs niet alleen
véél interessants tentoongesteld, maar ook
véél cadeau gemaakt. Een melange van phi-
lantropie en reclame, waarbij het R.A.I.-
irestaurant echter geen zijde spint.
Zoo ziet men in den stand van Dönzel-
mann's en Co.'s Graan- en Graanproducten
Mij. «verschillende H.O.-gerechten toebereiden
en het publiek wordt telkens in de gelegen
heid gesteld zich van de smakelijkheid ervan
te overtuigen, ontvangt bovendien nog een
receptenboek cadeau.
Iets verder is het de keurig gecostumeerde
Frou-Frou-dame van „De Lindebqom", die
u van uit haar paviljoen tegemoet komt ter
kennismaking met Dickens-biscuit, het aller
nieuwste product, waaraan een gratispremie
van Dicken's volledige werken verbonden is.
Nauwelijks zijn we hier gepasseerd of een
charmante Zeeuwsche dame stopt ons eenige
„babbelaars" in den mond. Het blijkt de hoof-
sche representante van het paviljoen „In den
2oeten Inval", die vanuit haar smaakvol ge-
etaleerden stand reclame maakt voor spe-
ciaal-Zeeuwsche artikelen, bonbons en cho
colade van de firma Diesch te Middelburg.
Zij verwelkomt ons „bij onze komst uit Vlis-
gingen" het hart trekt waar het niet gaan
kan maar ras blijkt, dat we ietwat dichter
in de buurt van de R.A.I. wonen. Wat haar
echter niet belet ons met de bekende Zeeuw
sche gulheid tot afscheid nog eenige babbe
laars in den mond te stoppen. „In den zoeten
Inval" wordt Amstel's burgerij ook nog tot
deugdzaamheid vermaant. Wij lezen in zjjn
antiek embleem„In 't quaet te vallen is
eerst zoet. Doch het verandert ras in roet.
Maar déze inval kan yder geryven. Gy geeft
't geld ik waar. Elck kan hier eerlijk bly-
ven".
Men heeft op deze bijna onafzienbare show
werkelijk geen oogen genoeg. Terwijl we ons
even ophouden bij de bühne, waar het inter
nationaal damesensemble handig equilibreerfc
en musiceert op eenwielige rijwielen, zien we,
dat het publiek zich verdringt om de enorme
stands van Ostermann en Co's Handel-Mij.,
de bekende vertegenwoordigster van de Hen-
kelfabrieken.
Een 10-tal dames demonstreert hier de Per-
sil- en Hencopr^ducten. Zij wasschen, strij
ken, mangelen, als werkten ze in een groote
inrichting als „De Lelie" en niet in een ten
toonstellingsgebouw.
En om de propaganda nog aantrekkelijker
te maken ontvangt het publiek fraai uitge
voerde illustraties in kleurendruk, waarin een
exposé wordt gegeven van de behandeling
der goederen met de diverse waschprepara-
ten.
We vertoeven ook nog even voor het Mag-
gi-paviljoen, waar ons bouillon en soep wordt
geoffreerd en we tevens gelegenheid hebben
de artistiek samengestelde show van het on
neembaar aantal Maggi-producten te bewon
deren. Maar inmiddels worden, we alweer ge
wenkt door de koks van den Calvé-Delft-
stand, die van uit hun voornaam wit-laké en
goud-paviljoen onophoudelijk kostelijke spij
zen en mayonnaise aandragen, alles bereid
met de bekende olie dezer fabrieken. Hier
blijkt, dat Maggi en Calvé in 't bijzonder
goede bekenden zijn van 't damespubliek.
In deze omgeving trekt voorts de stand van
fa. Leupen en Zoon (Molenaar's Kindermeel
en Alisons' Custard Powder) de aandacht.
Men heeft ook hier gelegenheid met de ter
plaatse genomen bak- en bereidingsproeven
kennis te maken een reclame, die niet het
minst wegens de fijne confitures die er bij
verwerkt worden, letterlijk zeer in den smaak
valt.
Met ingenomenheid constateerden we, dat
op deze 29e, waar uit den aard der zaak de
materieel? belangen het meest gediend wor
den, ook een ruime plaats is toebedeeld aan
het geestelijk en maatschappelijk werk. Zoo
vonden we er vele stands van liefdadigheids
instellingen in Nederland, stands van de
Jongeren Vredes-Actie, van den Vegetariërs-
bond er zijn 300 millioen vegetariërs, lee-
ren we daar diverse bonden voor Dieren
bescherming, voor Joodsche Belangen enz.
Waar de Jaarbeurs van de Dameskroniek
iederen dag door,duizenden bezocht wordt
kan ook deze propaganda niet anders dan
vruchtdragend zijn.
Besluiten we dit resumé van ons bezoek
met een woord van waardeering voor het be
langrijk werk van het jaarbeursbestuur en de
„Dameskroniek", die ook in 1931 en dat
nu reeds 29 jaren weder aan duizenden
een even genoegelijke als leerzame attractie
bezorgden en ons op de gewone hoffelijke wij
ze in de gelegenheid stelden hun prachtig
geslaagde show te overzien.
„De roover eindelijk gesnapt" deze
zucht van verlichting heeft hier menig Am
sterdammer geslaakt, toen het bekend werd,
dat de recherche na maandenlang speuren
de hand had gelegd op een postconducteur
van het bureau Centraal Station, in wiens
woning voldoende materiaal werd aangetrof
fen om hem de diefstallen te kunnen bewij
zen. We hadden reeds eerder de aandacht
willen vestigen op de vele geheimzinnige ver
missingen in het C. S., maar door overvloed
van stof bleef het berichtje in de pen.
De oneerlijke beambte is wel heel dom en
onvoorzichtig te werk gegaan door in hoofd
zaak brieven met sigarettendoosjes en siga-
rettenbons te bemachtigen, doch ten slotte is
nu gebleken dat ook papierengeld hem niet
onwelkom was. Een opluchting ook voor het
overige personeel, nu men met beslistheid
weet wie de dader is.
Van zijn diefstallen zijn meestal uitsluitend
kleine luyden de dupe geworden ouders of
familieleden van militairen of van kinderen,
elders werkzaam, varensgezellen, verzame
laars e.d. Velen geven nog altijd de voorkeur
kleine bedragen, al of niet gecamoufleerd,
per brief te verzenden. Dit Is niet alleen ver
boden maar ook onvoorzichtig, hoewel we
hieraan onmiddellijk toevoegen, dat de om
slachtige nieuwe postwissel-formulieren er
alle aanleiding toe geven. Deze formulieren
zijn bovendien te klein voor de invullingen
die de post vergt en slecht te beschrijven.
De oneerlijke beambte heeft naar men
ons meedeelt zeer vermoedelijk nog geen
maand geleden zijn slag kunnen slaan met
een doos dure sigaretten, waarin ook geld.
bestemd voor den milicien E. in de Adolfs-
kazerne te Amersfoort. Deze vermissing,
waarvoor ook de militaire autoriteit te Amers
foort zich is gaan interesseeren, heeft op
nieuw aanleiding gegeven tot een streng on
derzoek, en het resultaat hiervan heeft mede
geleid tot een aanwijzing in een bepaalde
richting. De instructie zal wel uitwijzen voor
welke belangrijke bedragen minder-gesitueer-
den op deze wijze over langen termijn zijn be
stolen.
In verband hiermede vraagt men zich af of
het niet gewenscht ware, dat de postadmini
stratie elke bij haar ingediende en behoorlijk
geformuleerde klacht over waarde-vermissin-
gen, door middel van de pers ter kennis van
het publiek bracht.
Thans geschiedt dit alleen wanneer de po
litie in 't geval gemengd wordt.
Het publiek zal dan beter dan tot dusver
gaan inzien, dat geld- en bonsverzending per
gewonen brief niet meer van dezen tijd is.
Nu de schouwburgkwestie voorloopig tot
het verleden behoort wethouder Polak
heeft met zijn „autocratisch" ingrijpen dan
wel succes gehad, want in groote meerderheid
heeft de raad zijn energiek optreden gesanc-
tionneerd, o.i. zeer terecht trekt het de
aandacht, dat de wethouder in zijn betoog
liet uitkomen dat zijn bemoeiingen met het
tooneelconflict nu de laatste zouden zijn.
De heer Polak schijnt dus eindelijk ook beu
van gemeentelijke bemoeiingen inzake kunst,
waarvan de quintessens niet anders is dan
dat de gemeente de financieele risico draagt
en kunst naar het tweede plan verwezen ziet.
Het gaat den schouwburgdirecteurs, als
zoovelen, momenteel zéér slecht, zoodat wij
zelfs voor de Koninklijke Vereeniging vree
zen. Wanneer kunstlievende particulieren
niet garandeeren, zien we binnenkort weer
eenige gezelschappen verdwijnen. Maar dit
alles belet blijkbaar niet, dat de heer Verkade
Inmiddels weer bezig is een nieuw gezelschap
te vormen (het A. T. bevindt zich nog in
staat van faillissementWij maakten een
maand geleden reeds melding van dit ge
rucht.
Thans komt „De Gids voor het Tooneel",
welke wij zooeven ontvangen, dit gerucht be
vestigen, onder mededeeling dat Verkade het
Rika Hopper-thater zal bespelen.
Audaces.... enz. Zou het geluk Inderdaad
den stoutmoedige toelachen V
Corres Pondent.
APOTHEEK GEOPEND
Zondag 15 Maart is de apotheek geopend
van wijlen den heer S. J. ENGERING. Hen
drikstraat.
Onder redactie van
TRUUS EYGENHUYSEN.
VOOR DE VROUW
Opvoeden.
Het is ongetwijfeld waar, dat heden ten
dage de kinderen met een heel ander oog
bekeken worden dan vroeger. In het verleden
en niet eens in het verre verleden kwam
een kind. figuurlijk gesproken, altijd achter
aan tegenwoordig gaat het onder alle om
standigheden steeds vooraan. Om het korter
te zeggenvroeger was een kind bijzaak,
thans is het hoofdzaak. Alles draait om het
kind en voor het kind is niets goed genoeg.
Onder de leuze, dat de jeugd het volk der
toekomst is, wordt deze een paradijs op aarde
bereid. Menige volwassene zucht dan ook wel
eens „Wat moet het heerlijk zijn om nü
kind te wezen
Het is verre van ons dien tegenwoordigen
tijd, die aandacht en uiterste zorgen voor het
kind af te keuren of belachelijk te maken.
We kunnen ons om deze „eeuw van het kind"
oprecht verheugen. De nieuwe opvoedings
methoden juichen wij van harte toe en we
noemen ze, zonder aarzeling, een grooten en
belangrijken vooruitgang.
Toch zit er aan dezen vooruitgang, aan die
nieuwe opvoedingsmethoden een gevaarlijk
kantje. Meer dan eens worden om het kind
ander-en vergeten.-Zooals vroeger ter wiFe
van volwassenen het kind in een hoekje werd
gedrongen, zoo wordt thans dikwijls ter wille
van het kind de volwassene achtergesteld.
Vele ouders zijn een en al aandacht voor het
kind, op hun ouderplicht valt niet het minste
aan te merken, maar van eenige menschen-
plioht is niets te bespeuren. Laatst trof ons
hiervan een voorbeeld.
Oma was jarig, op een dag midden in de
week Een van haar oudste kleinkinderen kon
haar niet komen gelukwenschen. Ansje ging
namelijk op school en woonde een heel eind
uit de buurt en vader en moeder stonden er
op, dat ze 's avonds om zeven uur naar bed
ging. Een zesjarig kind heeft een flinke dosis
slaap noodig en moet 's morgens bijtijds
opstaan, wil het op tijd op school komen.
Oma zag dit alles volkomen in. „Natuurlijk,
kinderen, dat begrijp ik bestzei ze tegen
Ansje's ouders. „Maar komen jullie dan aan
staanden Zondag den heelen dag
De uitnoodiging werd verheugd aangeno
men, maar het toeval wilde, dat Oma door
een zeer bijzondere omstandigheid verhinderd
was dien eerstvolgenden Zondag gasten te
ontvangen. Haar broer vierde het een of
ander jubileum en wilde natuurlijk niet, dat
op het feestdiner zijn eenige zuster zou
ontbreken. „Komen jullie dan den Zondag
daarop verzocht Oma. „Je begrijpt, dat ik
mijn broer niet wil teleurstellen. Het is een
gelegenheid, die zich niet meer herhaalt."
„Maar Ansje dan riepen de ouders.
„Ansje herhaalde Oma, een beetje vra
gend, omdat ze dien verschrikten uitroep
eigenlijk niét goed begreep.
„Zij zou v toch komen feliciteeren En ze
heeft iets voor u gemaakt
Oma zei toen, zeer terecht„Laat ze dan
Zaterdagmiddag komen. Dan heeft ze geen
school."
„Dan is het handwerkje nog niet klaar. Ze
is er nog mee bezig. We zijn e" wat laat mee
begonnen en hebben gerekend op den Zater
dagmiddag om er dan aan te werken en het
af te maken."
„Tjazei Oma. Maar opeens kreeg ze
een ingeving. „Komen jullie dan een v; n
beiden Zaterdagavond met haar, een uur of
zes bijvoorbeeld, dan kan ze toch nog om acht
uur in bed liggen en den volgenden morgen
kan ze bovendien uitslapen."
„Hoe komt u er bij riepen de ouders.
„Kom, voor één keertjeaarzelde Oma.
,,'t Kind gaat 's avonds nooit uit
Maar dadelijk volgde er beslist bovenop
„Neen moeder, 't gebeurt nietBij ons is het
orde en regelmaat. Om zeven uur moeten de
Dit allerliefste jurkje, geschikt voor het
voorjaar en den zomer, kan worden gebreid
van katoen, zijde of half katoen half zijde.
Het bestaat uit een kort, strak sluitend lijfje
en twee over elkaar vallende ruime volants.
Voor het lijfje wordt eerst van papier in
de vereischte maten een uitslagpatroon ge
knipt in den vorm als de teekening aangeeft.
Men begint -bij A, den onderkant van het
rugpandje, en zet daar zooveel steken op als
het patroon aangeeft. Men breit met den
zandsteek, dat is 1 recht, 1 averecht met bij
eiken toer één steek verspringen.
Bij B zet men aan weerszijden zooveel
steken op als de lengte van de mouwtjes ver-
eischt.
Bij C verdeelt men het werk in tweeën.
Men breit, afgemeten op het papieren pa
troon, tot aan de halsopening, kant daar een
aantal steken af voor den hals en breit de
naald verder uit. Het eerste ^gedeelte der ste
ken brengt men over op een lossen draad.
Op het tweede gedeelte gaat men verder en
breit tot aan D. Hier wordt de helft van het
aantal afgekante halssteken weer opgezet. Bij
E kant men de steken af voor de mouw,
waarna men voortbreit tot aan F, waar het
halve voorpandje wordt afgekant.
De andere helft van het lijfje wordt op
dezelfde wijze gebreid.
Vervolgens naait men de zijkanten en de
mouwtjes dicht, waarna de steken aan den
onderkant van het lijfje op drie lange naal
den worden verdeeld. Met de vierde naald
wordt in het rond gebreid. Om de juiste
wijdte van de volant te krijgen, breit men
den eersten toer als volgt1 steek breien,
draad omslaan, 1 steek breien, draad omslaan,
1 steek breien, draad omslaan enz. De volant
wordt eveneens met den zandsteek gebreid.
Is de eerste volant lang- genoeg, dan worden
de steken afgekant.
Opnieuw werden daarna de steken aan den
onderkant van het lijfje opgenomen voor het
breien van de tweede volant, waarvoor het
aantal steken op dezelfde wijze wordt ver
kregen als voor de eerste.
De mouwtjes worden op dezelfde wijze van
een smal volannetje voorzien.
De halsopening en de volannetjes worden
met een afstekende kleur gegarneerd. Men
haakt hiervoor een teer vaste steken en een
picotje. Het split van het lijfje sluit met lus
jes en knoopjes.
B
C
f^Oü vJ
D
(jouvj
v/OO'RPA'Ü»
e
F
kinderen in bed liggen. Of het nu Zaterdag
of een anderen dag is, komt er niet op aan."
Oma dacht aan haar eenigen broer, Oma
dacht aan haar kleinkind, geen van beiden
wilde ze teleurstellen, maar ze wist geen
oplossing en hoopte toen maar, dat de ouders
van Ansje tot het redelijk inzicht zouden
komen, dat de voor de hand liggende uitkomst
was om nog Zaterdagsavonds Ansje haar
handwerkje te laten brengen.
Oma wachtte, Oma had Ansje's lievelings-
taartjes in huis gehaald, maar al wie er dien
Zaterdagavond kwam, Ansje nietAnsje en
haar ouders kwamen een week later, maar
het handwerkje bleef achterwege en er werd
geen woord over gerept, zeer tot ontsteltenis
en verdriet van Oma, die zich nu herhaalde
lijk afvraagt of Ansje's ouders misschien
denken, da ze een handwerkje van haar zes
jarig kleinkind niet op prijs stelt.
Er zijn nog heel wat meer voorbeelden van
volwassenen, die gekrenkt worden ter wille
van het kind. Wie zijn oogen te kost geeft
en het oor te luisteren legt, zal ze in eigen
omgeving stellig opmerken.
Heel wat woorden zijn er al gebruikt om
ouders te waarschuwen voor de overdreven
liefde en toegevendheid voor hun kinderen
van den kant van grootoudei's en ongetrouwde
en kinderlooze tantes. Stellig zijn deze waar
schuwingen hier en daar noodig. Maar even
noodig is het om te waarschuwen tegen het
zóó streng doorvoeren van den ouderlijken
plicht en nieuwe opvoedingsmethoden, dat dit
ten koste van anderen gaat, hetgeen tevens
het gevaar oplevert van bij de kinderen
egoïsme te kweeken.
Een practische mode.
De mantel op de lange
avondjapon.
Vroeger, dat wil zeggen een jaar of twee,
drie geleden, had de vrouw, die 's avonds wel
eens uitging, slechts één avondmantel noodig.
Er waren er natuurlijk, die er meerdere be
zaten, maar noodzakelijk was dit niet. De
japonnen waren kort, ze reikten even over
de knieën en werden dus geheel door den
mantel van normale lengte bedekt.
Tegenwoordig echter zijn alle avondjapon
nen, zelfs die voor jongemeisjes lang. Ze rei
ken alle tot, zelfs wel eens over de enkels.
De meest voor de hand liggende oplossing
zou zijn een even lange avondmantel, een
mantel van fluweel of brocaat, die dus tot
of over de enkels valt. Maar een dergelijke
mantel, al is hij ongetwijfeld practisch en
warm, heeft iets kolossaals, iets massiefs,
hetgeen met sommige japonnen niet altijd
een voordeelige combinatie vormt. Er zijn zeer
markante robes van crêpe satin, velours en
taffetas, waarop een lange avondmantel goed
voldoet, maar er zijn ook toiletjes van sub
tieler weefsel en met een zeer lichte coupe.
Een „massieve" avondmantel zou hiermee
geen gelukkig geheel vormen. Zulke fragiele
japonnetjes vragen een drie-kwart of een
korten avondmantel, die natuurlijk met de
tint van de robe moet harmonieeren.
Om de vrouw niet te noodzaken bij iedere
avondjapon ook een avondmantel aan te
schaffen, hebben de couturiers er iets op
gevonden om van een kort avondmanteltje,
een recht jasje dus, dat tot de heupen reikt,
in een oogenblik een langen mantel te maken.
Hiervoor moet aan het korte jasje alleen
maar een klokvormige volant worden aan
gebracht, die natuurlijk in overeenstemming
moet zijn met het jasje. Is het jasje van
velours, dan moet ook de volant van velours
zijn. Is het jasje van brocaat en gegarneerd
met velours, dan kan voor de volant even
eens velours worden gebruikt. Deze volant
wordt aan de binnenzijde op het jasje ge
knoopt of er op gemaakt.
Voor één prijs, namelijk voor den prijs van
een langen avondmantel, heeft men hier dus
een kort jasje voor subtiele japonnetjes en
een langen mantel voor markanter robes.
In den sinaasappeltijd.
Napolitaine.
Wilt ge, nu de sinaasappelen vrij goedkoop
en sappig zijn, Napolitaine maken, zoodat
ge spoedig, wanneer dit noodig is, een ver-
frisschende drank kunt bereiden Gebruik
er dan het sap voor van 8 sinaasappelen, het
sap van 2 citroenen, het schilletje van één
citroen, 4 d.L. bessensap, 14 d.L. water en
200 gram suiker.
Laat het citroenschilletje langzaam aftrek
ken in het warm wordende water. Doe er de
sviker bij, laat deze er in oplossen en zet
het mengsel op een koele plaats om koud te
worden. Voeg er dan het bessensap, het sap
van de sinaasappelen en dat van de citroenen
aan toe en zeef dit mengsel tweemaal door
een flanellen doekje.
Doe de Napolitaine in een schoone, goed
gekurkte flesch. Bewaar de drank echter niet
langer dan 8 a 10 dagen.
Meisjesmantels.
Voor het voorjaar.
Straks, als de Lente weer haar intrede
heeft gedaan, moet zusje noodzakelijk een
nieuwen mantel hebben. Die van 't vorig
jaar is haar natuurlijk te klein geworden.
(Vreemd, je ziet bijna niet, dat de kinderen
groeien, maar zoodra het aankomt op het
passen van kleeren van het vorig jaar, merk
je, dat ze een flink eind opgeschoten zijn.)
Maar wat zal het nu eens wezen 't Is hoog
tijd om er aan te gaan denken. We kunnen
nog wel sneeuw- en hagelbuien verwachten,
maar er is evengoed kans op een mooie, zon
nige Lente. Bovendien krijgen de naaisters
het nu voortdurend drukker en wie dus te
lang wacht, zal mogelijk nog in Mei met een
wintermantel moeten loopen.
Laken niet te dik, maar ook niet te dun,
omdat de stof er anders zoo verfomfaaid
gaat uitzien en diagonaalstof zijn voor
meisjesmantels uitstekend geschikt. Deze
weefsels treft men aan in alle kleuren. Hel
dere, sprekende tinten, naast zacht groen,
