500
300
25
n goede tip?
f2 oveh op
Wfup
EERSTE BLAD
DE BESTE SIGARET
VOOR UW GEZONDHEID/
No.SO
69e Jaargang
1931
Uitgave: Firma F. VAK DE VELDE Ir., Walstraat 58-60, Vlissingen.ïelei. 10. Postrekening 66281
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd op Zondag en algemeen erkende Christelijke Feestdagen
Stads- en Pro viocicnieuws
VLISSINGSCHE COURANT
ABONNEMENTSPRIJSVoorVlissingenende gemeenten op Walcheren /2.20 per 3 maanden.
Franco door het geheele rijk 2.50. Voor België, Duitschiand en Frankrijk 3.80. Voor de ove
rige landen bij wekelijksche verzending 3.80, met Zondagsblad 4.75. Afzonderlijke nrs. 5 ct
ADVERTENTIEPRIJSVan 1—5 regels 11.25iedere regel meer 25 cent. Bij abonnement
speciale prijzen. Reclames 50 ct p. regel.Kleine advertenties betreffende Huur enVerhuur.Koop
en Verkoop, Dienstaanbiedingen en-Aanvragen van 15 regels 75 ct, iedere regel meer 15 ct
De abonné's in 't bezit eener
Polis, zijn GRATIS verze
kerd tegen ongelukken voor
gulden bij levens
lange ongeschikt
heid tot werken.
gulden bij
door
een ongeluk.
dood
gulden bij verlies
van een
hand, voet of oog.
gulden bij verlies
van
een duim
gulden bij verlies
van een
wijsvinger
gulden bij verlies
van eiken
anderen vinger
AANGESLOTEN BIJ HET BUREAU VOOR PUBLICITEITSWAARDE,- INGESTELD DOOR DE VEREENIGINC „DE NEDERLANDSCHE DAGBLADPERS*
Dit nummer bestaat uit 4 bladen
VLISSINGEN, 28 FEBRUARI.
Verkiezing Prov. Staten.
De candidatenlijst van de liberale Staats
party de Vrijheidsbond, voor den kieskring
Middelburg, is als volgt samengesteld 1. mr.
M. C. van der Minne 2. mr. Th. Portheine
3. L. A. Stofkoper 4. mevr. M. EversKeg
5. G. van Beusekom te Koudekerke6. mr.
J. G. Veltman Fruin.
Christ. Gemengde Zangvereeniging
„Hoop op Zegen".
Het kinderkoor van de Christ. Gem. Zang
vereeniging „Hoop op Zegen", directeur de
heer J. C. F. van Kamer, geeft Donderdag
5 Maart, des avonds 8 uur, een uitvoering in
„de Oude Vriendschap".
Het tekstboekje, dat het programma voor
de uitvoering bevat, geldt tevens als bewys
van toegang.
Het eerst komt het kleine koor aan de
beurt, daarna de zangen van het groote koor.
De Nar van de Maremmen.
„Be Oude Vriendschap".
Voor het departement Vlissingen der Maat
schappij tot Nut van 't Algemeen trad gis
terenavond als spreker op de heer ds. O. L.
van der Veen.
Na een welkomstwoord van den voorzitter,
den heer J. C. Paap, die in herinnering
bracht den indruk achtergelaten van de vo
rige lezing van ds. van der Veen.
Na deze inleiding kreeg ds. van der Veen
het woord om de hoofdfiguur van bovenge
noemd werk der twee Schartens, die een
groot gedeelte van hun leven in Italië ver
toeven, te schetsen. Eigenlijk is deze man,
Renato Focardi, niet de nar, waarvoor hij
wordt uitgemaakt. Het is, integendeel een
natuurlijk, zyn eigen plaats innemend
mensch, waarvan meer de zonderlinge uiter
lijkheid dan de diepe innerlijkheid be
schouwd wordteen eenvoudige figuur, die
zich niet bekommert om hoe de menschen
hem zien, onverzorgd. Welke laatste hoe
danigheid nog meer uitkomt, als hij voor
zijn kunst naar buiten trekt, gewapend met
de boerenparaplu, welke hem om het middel
is vastgebonden. Dat hy hiervan groot ge
mak heeft, blijkt uit de schildering van zijn
persoon, zooals dit brakstuk uit het machtige,
boeiende werk wordt voorgelezen. Hierdoor,
evenals door de lectuur van de beschrijving
der Maremmen, vinden we dien hoofdpersoon
al dadelijk in het juiste milieu voorgesteld.
Hij, de schilder in die woeste streken, wordt
prachtig gepersonifieerd in die schilderij „Het
witte paard", dat op den schildersezel in zijn
werkplaats staat, als de eenzame, die niet
aan de menschen dacht, maar alleen, hoe hij
de natuur 't best zou uitbeeldende natuur,
waarmee hy was samengegroeid en die hij,
lustig en tevreden er in levend, als 't ware
bespiedt op de tochten, welke hij maakt, op
een mak paard gezeten, als hij door 't onont
gonnen land trekt naar de factorij en wier
boeiende schildering door spr. wordt voorge
dragen. En naast deze hoofdfiguur groepeeren
zichDon Poppes, den geestelijke, wiens be
geerte naar gezelschap hem telkens drijft
naar Renato, met wien hij een spelletje
schaak speelt en tegelijk de groote vraagstuk
ken van politiek behandelt, en de kok
Augustinos, die, omdat hij vroeger bisschop
pelijk kok geweest is, zich verbeeldt ingewijd
te zijn in de hoogere dingen, de typische fi
guur van den tegenspreker en sputteraar, die
een komischen indruk maakt en op wien
de geestelijke eenigszins minachtend neerziet.
Als derde noemde spr. den zadelmaker, wiens
rechterdeel van het gezicht afgrijselijk ver
minkt was in den oorlog, dien men beter doet
Piet aan te zien en die zich een zachte
cynicus toont met een gevoelig hart, wat
zich vooral uit in zijn omgang met zijn
kleinzoon. Zeer geroerd is hy, als Renato van
dit kind een teekening maakt, die een eere-
plaats in zijn werkplaats krijgt. Renato heeft
altijd alleen gewoond, gewerkt, heeft nooit
leerlingen willen aannemenhy, by wien de
kunst uit het hart ontwelt, volgens wiens
€en artiest, altijd eenvoudig, zichzelf moet
zijn, krygt tenslotte, door dringende aanvraag
een leerling, die hem tenslotte toch niet aan
staat, waar den jongen man uit Florence de
kunstmatigheid boven de kunst, de hoofsche
manieren boven eenvoud gaan, hoewel hijzelf
ook van eenvoudige afkomst is.
Na deze inleiding als 't ware, kcir -tot
don levensloop van den zoon van een e3n-
voudigen landbouwer, die, in de leer gegaan
by zijn oom, den huisschilder, volgeling
wordt van den vromen David Lazaretti,k,een
profetische figuur, die zijn volgelingen geest
drift weet bij te brengen en die onzen Renato
er toe brengt een Madonna-figuur te schil
deren, waardoor de aandacht van een kun
stenaar op hem wordt gevestigd. Daardoor
gaat hij studeeren in Florence, waar hij zich
sober voedde en hard werkte. En spr. schil
dert verder zijn beide huwelijken, uit het
eerste waarvan twee zoons Ottavis en Lo
renzo geboren worden, die zich hooghartig
terugtrekken, als hy voor de tweede maal
trouwt met de gewezen marktkoopvrouw.
Spr. schildert het verschil in karakter tus-
schen beide, Ottavio, den kunstkooper, welke
getrouwd is met Aurora, een hooghartige,
maar niet erg soliede vrouw, die haar zoon,
de kleine Sylvis, zooveel mogelijk van zyn
grootvader verwijderd houdt en Lorenzo, den
fotograaf. Renato, die door zijn eerlijke kunst,
welke innerlijk gevoel ademt, beroemd is ge
worden, trekt naar Florence uit zucht naar
zyn kleinzoon, maar ook, omdat hy, ofschoon
hij wenscht te sterven in zijn eenzaamheid,
zich toch tot het leven voelt aangetrokken.
En daar „verdient" hy zyn bijnaam van Nar,
als hij, gedrongen door zijn tegenzin in het
leven van Ottavio, dezen op straat heftige
verwijten doet. Hy komt dan tot de schilde
ring van de 3 blinden, een compositie, die de
uitdrukking is van een drietaleen jonge,
met smartelijke berustingeen oude, met
smart over 't gemis van het leveneen af-
zichteiyke, die een wereld van slechtheid
achter zyn gezicht verbergt. Uit dien tijd da
teert zijn vriendschap met twee aardige, jon
ge menschen, Sandro en Gian, waarvan de
eerste in zijn strijd voor het fascisme sterft
en de tweede zich naderhand verbindt met
Flavia Pascali, die door Renato geholpen
wordt, als ze in een museum copieert. De
omgang met haar brengt Renato tot de ont
dekking, dat hy haar niet missen kan, maar
door een ijzeren tucht, die hy zich oplegt,
wordt de verhouding getemperd.
Na de pauze bespreekt de heer v. d. Veen
het, voor dit tijdstip van zyn leven typee-
rende schilderij „De tocht naar de eeuwige
stad", waarin hy symboliseert het geestdrif
tig streven naar het ideaal. Een der figuren
toch, naast die der 2 gebroeders is een mis
maakte, die dapper mee optrekt.
Het particuliere leven van Renato brengt
moeilijke tyden Flavia niet meer by hem
Aurora van haar man gescheiden, neemt
Sylvio mee roerende beschrijving van het
laatste spelletje domino met den kleinzoon
achteruitgang in zaken van Ottavio en
Lorenzo, wat echter ten slotte terechtkomt,
maar, waardoor hy, de beroemde schilder,
goedkoope doekjes moet maken. Tenslotte
komt toch de bevrediging Aurora vindt hem
waardig om zich te bemoeien met Sylvio, by
wien de grootvader talent entdekt. Zyn ge
zondheid ge.rt steeds achteruit, maar, dank
2 Ci.A UT .1 G'..ii C.uïc .11 11...hl
zijn leven toch dragelijk en in zyn drang tot
werken wil hij nog een schilderij maken. De
stille overgave, het gelaat van den Messias,
waarvan hy echter niet de lippen kan goed
krijgen, tot hij ten slotte het onderdeel van
het gezicht in grijzen nevel hult, een vondst
van geniale eenvoudigheid, in welks gebrek
kigheid hij de erkentenis legt van eigen on
macht. „Het witte paard had tenslotte den
heuvel beklommen", met deze woorden, die
een terugslag zijn op de beschryving van
Renato's eerste schildery, waarbij we het een
zame witte paard den heuvel zien beklim
men, eindigt spr. zijn lezing, die met harte
lijk, warm applaus werd begroet.
Met eenige woorden van dank voor het
schitterende wat geboden was, onderstreepte
de voorzitter dit applaus.
Alhambra -Theater.
Sally.
Skinner krijgt opslag.
Amerika's nieuwe, lieftallige sweethaert
Marilin Miller speelt in de gekleurde zeer
geslaagde First National-geluidsfilm de rol
van Sally, het kellnerinnetje, dat via een
restaurant, een tuinzaal en een verbannen,
humoristischen grootvorst, een contract krijgt
by een groote Ziegfeld-revue, benevens een
tweede, naar wij hopen, voor een huwelijk.
Gedurende haar romantische loopbaan zingt
Sally ons heel wat goeds voor, o.m. „Look
for the silver Lining", wat we gaarne toege
past zien in dezen tijd. Verder wisselt ze heel
verstandig „If I'm dreaming" af met „AU I
want to do is dance". Dat piekeren en droo-
men helpt toch niet, en Sally heeft met haar
prachtig dansen veel succes, waarin zij geluk
kig weer niet alleen is.
„Sally" is de verfilming van een tooneel-
stuk, dat in Broadway doorslaand succes
moet g^had hebben. Wy kunnen dit begrij
pen na de film gesavoureerd te hebben. Het
is geen revue, doch sympathiek als fijn lief
desverhaal, met kostbare en weelderige dans
en zangscènes. Het allernieuwste kleurenpro-
cedé is op dit filmwerk toegepast.
De, vaak heel geestige, operette is tech
nisch af, boeiend van inhoud, geeft fraaie
fotografie en sprankelend, opgewekt spel. Bij
het vervaardigen werd de regisseur by ge
staan door twee hulpregisseurs, zes opera
teurs, vijf sound-experts, twee Technicolor-
experts, 110 musici, 230 koormeisjes en dan
seressen, enz. enz., all good America. De
oogen worden van het begin tot het einde
geboeid, de volgehouden snelle handeling
sluit verveling uit. In dit genre het beste van
het beste.
Een spel van vroolijkheid is „Skinner
krygt opslag". Een optimistisch, navolgens
waardig motto Skinner is een jong getrouw-
deling, wiens „Snoesje een afgcl van hem
maakt", zooals natuurlijk alle snoesjes van
hun echtelingen behooren te doen. Skinner
is, als ieder, onmisbaar voor de zaak. een
kuVT", uif.rx zyn salaris is schraal cn zyn
kleeren kaal als bij een prima minimum-
lyder. Om zyn vrouwtje een desillusie te be
sparen, vertelt hij over een fabelachtigen
opslag, die hem eindelijk recht doet, doch
dan raakt onze held in een net van leugens
verward en moet „meedoen". Maar de moei
lijkheden weet zyn schrandere brein te over
winnen en het ontslag, waarmee de chef, die
van het zonderlinge en amusante vervaren
van den onbezonnen echtgenoot gehoord
heeft, dreigt, verandert op het laatste oogen-
blik in de betrekking van chef van de ver-
koop-afdeeling.
Skinner kan nu Snoesje een ware promo
tie meedeelen, waarop beiden dol verheugd
zyn. En wij Wij hebben ons kostelijk gea
museerd in een gezellig blijspel vol grappige,
goed-gespeelde verwikkelingen.
Een extra-woord van lof is dit program
waard. Bij het hoofdnummer „Sally" zullen
velen in het bijzonder waardeeren de goede
muziek, de volle, rijke zangstemmen van het
duo, waarbij geen massaal geluid te onder
kennen is, de geestige vondsten en koddige
effecten, terwijl op enkele tooneelen als het
grandiose tuinfeest en de tooverachtige,
kunstzinnige slotscène het woord „subliem"
ten volle van toepassing is.'
Lezing Doopsgezinde Kerk.
Op Dinsdag 3 Maart a.s. zal in de Doops
gezinde kerk alhier een lezing werden ge
houden door ds. O. L. van der Veen (de laat
ste lezing in dit seizoen) over het onder
werp „Hoe is de godsdienst ontstaan Hier
bij wordt behandeld gëestesgeloof, goden-
vrees enz. De toegang is vrij.
Luxor-Theater.
Verkocht geluk.
Be dochter van den Sheik.
Tom Randall is de auteur van een boek
Hoe onderhoud ik mijn vrouw voor 50 dollar
per week. Zijn becijfering opent dus voor
menschen met een bescheiden salaris het
perspectief, om ook een vrouw gelukkig te
kunnen maken. De charmante Joan Roberts,
het lieftallige dochtertje van zijn hospita,
vindt echter zijn theorie bespottelijk, redenen
waarom hy haar in aanraking brengt met
een rijken vriend Lorine Lousberrry, die over
een flinke tasch met schijven beschikt, en
dus zijn hersens niet behoeft te pijnigen met
rekensommetjes, hoe het eene eindje aan het
andere te knoopen. Lousberry maakt Joan
ijverig het hof, wat we ons in kunnen den
ken, want Joan is in één woord een schat,
't Wordt een strijd tusschen geld en liefde,
welke beslecht wordt in het voordeel van het
goud des harten. Dat prefereert Joan toch
maar bovenal. En van haar aanvaarden we
die moraal zeer gaarne. En voor Tom is alzoo
de tijd aangebroken cm zijn theorie aan de
practijk te toetsen. De 1 .ofdrollen zijn in
handen van Lois Moran, Lawrence Gray en
Marjorie Becbe. Een Fox film.
Als tweede hoofdnummer een Paramount,
spelende in de woestijnvlakte van Arabië. De
bekoorijke Bébé Daniels, vervult de hoofdrol
van aangenomen dochter van den Sheik. Zij
versmeadt de liefde van den bandietenhoofd
man Kada, den Jakhals, en laat een Fransch
kapitein, op wien ze spioor is, haar ontvoe
ren. Kada laat echter niet los hij zal de
schoone Zaida tot de zijne maken. Allerlei
complicaties vloeien hieruit nu voort. Zaida
treedt zegevierend uit het strijdperk. Doch
voor de zege bevechten is, heeft er zich heel
wat afgespeeld, waarby la note gaie niet ont
breekt. In deze scènes blijkt Bébé Daniels
soms een vrouwelijke Douglas Fairbanks, ter
wijl het met een filmapparaat vertoonen
van beelden op het woestijnzand, een aar
dige trouvaille genoemd mag worden. Zoo
veel aanvallende en retireerende en weer
attaqueerende Franschen, alsmede oorlogs
bodems op het uitgestrekte zandwoestijnvlak,
lijkt voor de Arabieren iets bovennatuurlijks.
Zij capituleeren. En ook de andere overgave
zal men begrijpen.
In het voorprogram komt na de journalen
een penteekening de muziek speelt zeer ver
dienstelijk.
Pzem-mededeelingcn.
In „Ons Electriciteitsblaadje", orgaan voor
elcctriciteitsverbruikers in Zeeland worden
omtrent de Zuidgrc-p de volgende mededee-
lingen gedaan
Behalve het G. E. B. te Waterlandkerkje
zijn per 1 Januari 1931 ook de G.E.B. te
Clinge en te Nieuwvliet door de Pzem over
genomen.
Onderhandelingen omtrent overneming
worden gevoerd met de gemeenten Hontenis-
se, Cadzand, Zaamslag'en Oostburg.
De wijk „De Stuiver" in de gemeente Sas
van Gent is thans geëlectrificeerd.
De uitbreiding van het net in de buurt
schap Koedijk (gemeente Neuzen) is in de
maand Januari onder spanning gegaan hier
werden ook een drietal lampen voor de
straatverlichting gemonteerd.
De hoogspanningsaansluiting voor het
kraanbedrijf van de N.V. Spoorweg-maat
schappij MechelenTer Neuzen te Ter Neu
zen is in de maand December 1930 gereed ge
komen.
Over de middengroep wordt gezegd, dat op
Noord-Beveland alle gemeenten zijn aange
sloten. Alleen Camperland rest nog. Hier is
het net vrijwel gereed en wordt met den
bouw van het transformatorhuisje een aan
vang gemaakt.
Alle kommen op Noord-Beveland hebben
een ondergrondsch net met straatverlichting.
Het aantal aansluitingen is zeer bevredigend
te noemen.
Op Zuid-Beveland werd een hoogspan
ningskabel gelegd van af 's-Heerenhoek naar
Driewegen en Ellewoutsdijk met aftakkingen
voor Borssele en Ovezande. Het ondergrond-
schc net m?t si-raai erlichting Eorssele kwam
